Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

211쪽

et ei igra inui alii , raptios, ite iiiiii iis postea ilicet tir. intercellat, in iiicilio rellius' i . IIaec si i ecto ilis putata sunt. viis ori Eueno trit, ii enita stitit D. l-5:lias ei iiiii relliquias ire liue anti liii a liliuit una ne pie Iiovicii poetae apparet: it; spie noti dulii tu ea sopitistae, Socratis aeqllati. vindicare. A lniuiorem Elieitu in re sero D. 6-9: nain hos versus praeter D. 6 Aristoteli acceptos reserimus: D. 6 praeter I lutarcii uni Arimatuloriis et Ilει - mias adstitient: versu ni satis nollini suisse lapparet . at pie illi repetiunt tantiun vers una, illiena ala anti illii Orilaus alictori luis asiliit itum esse norant, non ipsius Elieni lithris usi fiant. De P. 10 stuc tuo. se it clini Plutarcii iis ii iis quana ni in oris Eue iii versus ait scripserit. satie verisi inite est, li quo-itue nratoris Eueni esse. Praeterea aulei ii iii signes reliquiae elegia ruintuitus poetae servatae fiunt in Tlieogni deis v. 467 se ii l. 667 se ili I. 131 5 seqq. ile quibus suo loco ilixi.Posteriore aetate pili res extitisse poetas pius tein nominis docet IAntilologia: ibi eni in non solunt Euelius si impliciter ni in orat tui . scit praeterea Ascalonua, Simqtota, Atholiensis, Grammaticiis, coliti a Pari omina niis qua ui fit ni sentio, ne sive videntur e Omina epigra initiata extilisse. Ex iis epigra naniatis. ilia zio si impliciter Eueni ilicunt iit'. unu in lanaen certis si inc Elieni Parii est XI 40: ver in est lioc non epili ratiani a. Suilpars elegiae. est quo ut alia. quae illic leguntur, velut Anacreontea 47. 4ri sui lasse etiam Aulo institontis epigr. 50 a Constantino Cepliata alliret una ex poetico ali lito flori legio. ipioil non sola epigra nilnata conlinebat. lleli tua epigranaitiata, quo ritua auet ar si inpliciter Euenus ilicitur. ita sunt c0ni parata ut ad Pariunt poeta iii prorsus non possint resera i II X l 22. Tl T.

l65. l6' aperte eius ile iii sunt poetae. sed etiani liuo, quae Supi Sunt, nillil prolii set, ilii una inus ait elin leui reserantiis. l Itinc igitui' I iisti illi i.

cui iis sex extant epigra nautata, Satis illa quulena ni edi Oci ia . conseii ta- ne uni est eunt esse, cuius caruuia a recepit lui ilippus. vi l. I 'rooetu . v. 13:

iluni, illi Oil Iἰic Ohs ipio lito suspicatus est. Ae utilii istule in Ascalonitavistis est illo Euelius suisse. citi iis epigra inniat; recepit Plii lippus: ii anipri inuin illuit sepigraninia IX Ia eo loco legitur, illii plera lite ex Philippo

sunt ite scripta, ite in te illi ut ipsi ina sepigra irinia poetae alicui iis lial ut ut ,scuri illa aetate sun. ipii lipe fluuit in bo initia iiivia sit inllexura . Nocti iuvero linc oliticien tu in es i. spioil lioc epigra uina a satis ingeniosi illi esse. ilici partini frigi lo aliquo a cluni ne labulate viileantur: itani in entionis lati de hoc ipsu in epigra inula est fratulaniliana. si ilui lena poeta Leonidani Hecker Euήνφ nάτνην' συνεπιπλεκetovς δε coniecit.

212쪽

Tat enti iiiiiii est liuitatus. Seil alii soricisse aliter ea ite re tu licat, tini. 1lλε nisi sis autetit ilii O te iii pore vixerit tirursiis ilicet tuni. cii in vix licecit iiii lagare. i inde Coinstant in iis Cepliatas linc epigra utilia pissi verit. Ac fieri potest iit patriae noni ii hic smiisque tit aliis locis a lilii ario sit a i lilii iii. piare si quis laoc epigra uinia Plii lippi cui onae velit viri licare. non ait- in Oiluin refragabor. Si a perest ileni lue straniniatic s: si te in oli in lial, iiiii niniati, seil illiae Eue iii nomini sui tecta stitit in coit. Pal. . ni cinifestu uitilitati si cit etοσχεδίασμα est. dii a iuvis nuntii ini hoc epigratia uia iii integrat inmisiit illi ilia sit. Atiniuia tanten argitinenti plana est ac perspicit a. lii vel illi ir en iiii Ilic Erientis in gi'anini alicos iiivillos et ii illuus poetarunt aestitia atores, itaque lepide istos cit in lineis coni pollit, quoniana litigaliis is infestu ut animal l illius rottit et pessii titilat. ') Lilirari iis igit ili'. luunt aut intellexit de grainniaticae artis si uiliis vellia steri. ipsi inis uenii in si ranii nati ii in appellavit; at apparet liti ne poeta ui . t ii granii laticos velle inentissi ino o illo per se piatii r. iiii eis pio lassii ne prorsus alieri lilii esse. Verilui ilius fuerit poetii alis alictor incertunt. Legitur sane eo loco. ipii ex Plii lippi coro tui est petilus, s il liue i Iuo lite in ilici uiti notirai'o sallax. nairi et tuiti liis locis passi in vel antiquiora carni ina vel recel liura sunt iii serta. Ipsi uia aliterat ilice niti plane est stragulat e ne suecti in ceteris epigraminatis. filiae Euelli noliten prae se seriti t. CONJParan iliuii: Iaculi sitis calantistra uini appellat: ne se illius alitent uti uin alicturi sit Prii priuili ac peculiare, an aliti tule asciverit. sive illi uil liuitiines filii iii si stos leneliricosae lite ilicii otiis stilitiosos perstringere volet, at, sive itus lati ei iiiiii cariti en aliena iii illic oratio ite in iiiii latiis est. latii Ite itulit destile rellii' liaec iluo illiu Euenor illi epigra inlliata sul 1-

Aτθὶ κόρα, μελίθρεπτε, λαλος λαλον αρπάξaσα,

Lepidiani errore in ivlnii sit Henii tors, tui ori in iiiiitur Irio tion perspexisse huitis Poetnatis sententiam, illi ippe citii nil gra iniunt i eos retii lorini, at lito ut metitorn edocerot, dieit lite increpitari φωλάδα σελιδηφύγον. Appuret igitiir illii in ite legisse qui te in hoc opigriinin in totuni, qui norivi terit σιλφην compullari. Sed nitiis titioque luculerita ut levitatis Pt ii, scitiae seritionis graeci docili uenta e littu. Ceterurn Tliudicii uim Miis. uli. XII 294 lioe opigrantina onini ex parto in tegmina ne Pinni ui es fio urtii

213쪽

Εἰ μισειν ποιως εστί. φιλεῖν πονος ἐκ δυο λυγρῶν αἱρουμαι χρηστῆς ελκος ἔχειν οδυννὶς.

Παλλας καὶ Αροι ίδαο συνευνέτις εἶπον ἰδοὐύαιτην Κνιδίη αδίκως τον Φρυγα μεμφόμεθα.

Πραξιτέλης Κνιδίοις ὁὲ παi ωπήεσσαi ωηκει μάρτυρα τῆς τέχνης ψῆφον εχων Παρι ὁος. II. Euoniis Ascalonita.

Κῆν με επὶ ρίζαν, ομως ἔτι καρποτυργὶσω,οσσον ἐπισπεῖσαι σοἱ, τράγε, θυομένω.

Ξεῖνοι, τ ιν περίβωτον ἐμε πτόλιν, Ἱλιον ἱρήν, την παρυς ευπυργοις τείχεσι κληγμέννιν. αἰῶνος τέτρη κατεδή3οκε αλλ ἐν Ομήρωκεῖμαι, χαλκείων εἴκος εχουσα πυλῶν. ουκίtι με σκάψει Τρωοφθόρα δουρατ Αχαιῶν, πάντων δ' Ἐλλήνων κείσομαι ἐν στοματι.

III. Eu onus Athoniensi S.

τε παρθενικαῖσιν ἱλασκομένα παλαμνσιν Κυπριδα συν πεύκαις καὶ γάμον ευζαμένα.

214쪽

ΙV. Eiicnus Grain Inati Ols. 10. Ἐχθίστη Μουσαις σελιδηφάγε, λωβῆτειρα, φωλαο, αεὶ σοφίης κλέμματα τεοβομένη, τίπτε κελαινόχρως ἱεραῖς ψ τοισι λοχαζ ὶ σίλφη, την φθονερην εἰκόια πλαττομένη ἔφεὐγ' ἀπο Μουσάων, ιθι τvλόσε, μηδ' οσον ὀφειβασκανον ει φηφρο δοξαν ἐπεισαγαγ st.

τόσον απυε ' κεῖρε κάκιστε Γναθμοῖς ημέτερον κλῆμα το καρποτό- ρον. Rζα γαρ ἔμπεdος ουσα πάλιν γλυκυ νέκταρ α νησει, υσσονεπισπεῖσαι σοὶ τράγε θυομενω. et hoc potius quain Eueni epigrainitia ol, oculos liabuit Oviil. Fast. I 35l seqq.η. Antii. Pal. IX G2 a m. sec. : μῆνου Σικελιωτου coit. Par.ευαύνου εις τον Ἱλιον). Euelitis Siceliola tion sol una uno tantuni liceliaco -continentoratur. seil ipsa liaec appellatio insolens est. nani sinatione Sicilius erat. Σικελός lieen lus, sin aliunde imigraverat in Siciliatii. ali antistita patria ni inen traxisse consentanetim est . ita lue con-licio Aσκαλωνίτου.

215쪽

XXX.

Rόttαβος ἐκ Σικελῆς ἐστι χθονός, ἐκπρεπες εργον,ον σκοπον ἐς λατάγων τόξα καθισταμεθα Ωτα δ' ἴχος Σικελός, κάλλει δαπάνρ τε κράτιστος

Θεσσαλικος δὲ θρόνος, γυίων τρυφερωταrq εδρα 5 εὐναίου λέχους ἐξοχα καλλος ἔχει Μίλητός τε πιος τ', ἔναλος πόλις Οἰνοπίωνος Τυρσηνη δὲ κρατεῖ χρυσότυπος φιαλη, καὶ πῆς χαλκός, οτις κοσμεῖ δόμον ἔν τινι χρεία Φοίνικες δ' ευρον γράμματα λεξίλογα i 0 Θ βη δ' άρματόεντα δίφρον συνεπήξατο πρωτη 'φορτηγους δ' ἀκάτους Κῆρες , ἁλὸς ταμίαι

216쪽

δε τροχου γαιης τε καμίνου τ' ἔκγονον ευρεν, κλεινοτατον κέραμον, χρῆσιμον οἰκονόμον, ' το καλον Μαραθῶνι καταστήσασα τρόπαιον.

Καὶ τόδ' ἔθος Σπάρτρ μελέτημά τε κείμενόν εστιν

πίνειν τον αυτην οἰνοφόρον κυλικα,

μηδ ἀποδωρεῖσθαι προπόσεις ὀνομαστὶ λέγοντα, μηδ' ἐπὶ δεξιτερὰν χεῖρα κυκλω θιάσου

ω ω Λυδη χεὶρ ευρ' 'Aσιατογενής, καὶ προπόσεις ὀρέγειν ἐπιδέξια, καὶ προκαλεῖσθαι

ἐξονομακληδην, ψ προπιεῖν ἐθέλει '

ελ ἀπο τοιουτων πόσεων γλωσσας τε λυουσιν

i 0 εἰς αἰσχρους μύθους, σῶμά τ' αμαυρότερον τευχουσιν πρὸς δ' ἔμματ' αχλυς ἀμβλωπος ἐφίζει λῆστις δ' ἐκτήκει μνημοσύνην πραπίδων νους δε παρέσφαλται δμῶες δ' ἀκόλαστον εχουσινηθος ' ἐπεισπίπτει δ' οἰκοτριβης δαπάνη

lG, οἱ Λακεδαιμονίων δὲ κόροι πίνουσι τοσουτον,

ωστε φρέν' εἰς ἱλαρὰν ἀσπίδα πάντ' ἀπάγειν, εἴς τε φιλοφροσυντη γλῶσσαν μέτριόν τε γέλωτα τοιαυτη δὲ ποσις σώματί τ' ωφέλιμος

217쪽

20 πρός θ' υπνον ῆρμοσται, τον καμάτων λιμένα, πρυς την τερπνοτάτην τε θεῶν θνητοῖς Υγίειαν καὶ τ ν Ευσεβίης γείτονα Σωφροσυνην.

. m.

εσθειν Α-χὶ πίνειν σύμμετρα προς το φρονεῖ

καὶ νυν Κλεινίου υἱόν Ἀθηναῖον στεφανώσω, 'Aλκιβιάδην νέοισιν υμνήσας τρόποις Πν γ ΠΟ πως ζν του νομ ἐφαρμοζειν ἐλεγείω νυν δ' ἐν ἰαμβείω κείσεται Ουκ ἀμέτρως.

218쪽

εἶπον καὶ γράψας τουργον ἔδρασα τόδε σφραγὶς Ο μετέρVς γλώσσVς ἐπὶ το ἔδεσι κεῖται.

Πλυῶτον μεν Σκοπαδων, μυεγαλοφροσύνην δὲ Κίμωνος, νίκας δ Αρκεσίλα τοὐ Λακεδαιμονίου.

Tον γυναικείων μελέων πλεξαντά ποτ' ηδυν ζ νακρειοντα Τέως εἰς Ελλάδ' ἀν γεν, συμποσίων ερέθισμα, γυναικῶν ηπερόπευμα, αυλῶν αντίπαλον , φιλοβάρβιτον , ηδυν, αλυπον 5 ου ποτέ σου φιλότης γηράσεται Ου δὲ θανεῖται, εστ ' αν υδωρ Οἴνφ συμμιγνυμενον κυλίκεσσιν παις διαπομπεύθ, προπόσεις ἐπιδεξια νωμῶν,

219쪽

παννυχίδας θ' ἱερὰς θήλεις χοροὶ ἀμφιέπωσιν, πλάστιγξ θ' η χαλκου θυγάτηρ ἐπ ἄκραισι

10 κοττάβου υψηλαῖς κορυφαῖς Βρομίου ψακάδεσσιν.

Αριστωνος κλεινου θεῖον γένος. versiim ox Platono pollit, en qu Redeinceps addu, suo poriculo Diigatur. Qii Od ἐπίγραμμα Αρiστωνος dicit, non tam ipsi Aristoria tribuit, seit epigramna a in Aristoliena composituri signifieiit. Cotemini lineo Schloiornanes ori coniectura incertissima, nRinne Pio constat, quana pia inna Megarongon Plato dient, ne pie Aristo Dius- lii e filia citii sint: sod hanc qiiaestionem expedire non est huilis loci, os.

220쪽

XXXI.

Αρυπτω τῶδε ταφφ Σοφοκλη πρωτεῖα λαβοντα, της τραγικῆς τέχνης σχημα το σεμνότατον.

ανεδειξεν Αστρολογον πάνrων πρεσβυτατον σοφίν, Iuno ex eodem tili rode poetis petita esse apparet. Loguntur alia epigrammata passini irili tiro I, quae Diogenos clieit vel in sin tuis vel in Imonuinontis plitioso Plior insi in Scripta es so, quae tiro in bilitor Schneidcxv in Philol. I 2 ilfiliμpi atur ex Eoilem Lobonis opero petita esso; nn hi oninus illi paritim NMisi eae artis ni tuo sapiontine intule in clariis mitit, linquo Lolu, Κ illos linitii dii bio in tit, ro do postiis recensuerat: epigrat ininta nutem ista, qtino

Diogenes luiro I recenset in ana siti ut legitur II 15 in Anaxagorani pili losophuin ab hac societato Rei rogandii in cense O), non soluui ab not stto viro-mina, In quo mi in honorem ot mrinori an inposita sunt, Rii En R ε ΝηO npparet. soli etiam singula tantani similitudine in prae so memini, ut omnia illa eo lom auctore profecita esse vi leκntur. Lobon autern At ita eo omnia inlit, ro sito ite Pol ti R exhiltiau, otiani ipso ista epigraminata condi lisso vi. ili tit r. Igitiir si recte olim Lobonis nonicii in vita Sophoclis rostitui, Otro in prola avoriint linne rivi nim coniecturum D. Iulin ot Dentu ors, lioc ii i , tuo epigranania, quotl sane tuis non magnopere dispar est, in eundon nunierunt resertiadum, ne illic Onanino itis eripiunt stetit in tramci monunionio. Seil tamen dul, itatione in inlicit Ualorii M rex inii testimoni una, qui epigramma nil Iophonto tu patris in senior iam sepulcro in culptu inesso narrat VIII 7, 12: , , SOPhocios quoquo glorios una eum rerum nuturae orta ui en ii albuit, tam henirno illa II irifica ope iri sua exilibendo, qua a illa operit,iin otiis toni pora liberalitor nuli ministran lo. Propo enitia ceu tosimum anniini niti Di, Riab ipsum transitum ad mortem Oedipo lo Coloneo scripto; qua solst sninita cinanti in ius leni Rittilii pootarii in praeriperi gloriam potuit: i l quo ignoti ina osso posteris filii is Sophoclis Ioption si in Pigilius, litici Sophon noluit, sepitim o patris quae retuli inso me do. 'Πn ut nlerium vel alium liue in coin montum esse, non est crodit ile: snno