장음표시 사용
161쪽
162 No T. A GRAM M. DE VITA PINDARI.τον ερώμενον ἀπιέναι, ὁπότ αν βούλοιτο ἀναγνῶναι. αε Πίνδαρον ἐφασκε δεινον ἀταε, φωνης εμπλησαι,ονομάτων καὶ ρημάτων ευπορίαν παρασχεῖν. Horatius Carin. IV, 2.
Monte decurrens Velut ainnis, tintires
Feritet, immensusque ruit prosuiuio Pirulariis ore; Laurea dona ullis Apollinari, Seu per audaces noua Dilbran a Vecta deuoluit, numerisPIe sotiar Lege solutis; Seu deos re sue canit, GO'ιλα Sanguinem, Per quos cccidere iusta Morte Centauri, cecidit treinendae Flanania Cli iurareriἔie; Siue quos Elea donniin redueit Pulma caelestis, pugilemve egutamue Duit et centum potiore signis Munere donat; Flebili sponsae iuuenen1uo rapti In Horae, et vii es RII tintinu te InoreSque . Aureos educit in astrii, nigroqPle Inuidet Orco. Multa Dii caelim leua aura CFcnum,
Tendit, Autoni. Ploties in altos
Quinctiliaritis Instit. Or. X, 1, 6 I.
Nouem vero lyxieorum I ge Pindarus princeps, spiri-uis imagnificentia, 4ententiis, figuris, beatissima reriun ver horumque copia, et velut PIodam eloquentiae illunino; Propter Plae Horatius eum Inerito eIedissit nemini imitabileIna Disit oes by Coosli
162쪽
επ&νδικὰ, με Ἀδρκὰ, καὶ παλινφδικί. χλλως. Περὶ αυτῶν. Ἐπειδὴ λυρικός εστιν ο Πίνδαρος , καὶ προς λύραν αδονται τὰ ποιήματα αυτοῖ, καTὰ Τριάδας , στροφὴν, αττίστρυφον, καὶ επωδὸν, καὶ εκ κοιλων τὰ μέλη συνίστανται ' πλὴν οσων καὶ ὐποί- ῆ στροφὴ, εκ τοσούτων καὶ τοιούτων καὶ ἡ αντίστροφος ' ὴ δὲ επωδυς ανόμοιος ἐστι προς αὐτὰς, καὶ εἰκότως ' ἐπει κινουμένοις εις τὼ
εκ των δεξιῶν η αττίστροφος, ἡ δἐ ἐπωδὸς ἱσταμένοις δα
163쪽
ΜETRICA.Περὶ των εἰκοσιοκτὼ ποδῶν.Ἱστε- oτι οἱ πάντες πόδες εἰσὶν εἰκοσιοκτώ. 2έσσαρες οἱ δι-ύλλαβοι οκτὼ οὶ τρισύλλαβοι' εκκαίδεκα οἱ τετρασύλλαβοι, οι δ' καὶ τέλειον μέτρον καὶ συζυγίαν ἁπαρτίζουσιν οι δ' αλλοι ποδες, πλην et oῖ καθαροῖ δακτυλου, κατα διποδίανεις συζυγίαν συνίστανται, καὶ μέτρα λέγονται' ίντινων δημέτρων καὶ αἰ καταληξεις τέσσαρές εἰσιν ακατάληκrον, τὸ μη ἐ χον ἔλλειμμα τυχόM καταληκτικὸν, τὸ κατα συλλαβην λεῖπον ' βραχυκατάληκτον, τὸ κατα πόδα δισύλλαβον η τρισύλλαβον λεῖπον καὶ υπερκατάληκτον, τὸ ἔχον επέκεινα
συλλαβην. ἄλλα πρῶτον περὶ αυδῶν ρητέον. Περὶ δισυλλάβων ποδωκΛισύλλαβοι πόδες εἰσὶ τέσσαρες ' πυ ρίχιος εκ δύο βρα- χειων, υυ. οῖον, λόγος ' ἰαμβος ἐκ βραχείας καὶ μακρυς,
Περι τρισυλλάβων.Tριπιυλλαβοι δε υκτω ' χορεῖυς, ὁ καὶ τρίβραχυς, υνυ, οῖον, ὼαrος' δάκτυλος, εκ μακρας καὶ δύο βραχειῶν, - υ ν, οἱον, Πίνδαρος ' αμφίβραχυς, ἐκ βραχείας, καὶ μακρυς, καἰ Αείας, υ-υ, οἰον, αμητος ' ανάπαιστος, εκ δύο βραχειῶν καὶ μακρας, νυ - , οῖον, ἀπίτωρ ' βακχεῖος, ἐκ βραχείας καὶ δύο μακρῶν, υ--, oiον, δυμ ωρ' -φίμακρος, ὁ καὶ Κρητικὸς, ἐκ μακρας, καὶ βραχείας, καὶ ' κρ&ς. -υ - , ο ν, Καικίας ' παλιμβάκχειος, εκ δύο μακρῶν καὶ βραχείας, --υ, ODν, συγγνωστός' μολοττὸς, ὁ ἐκ τριῶν μακρῶν, , ΟΓον, Πειραιευς.
νος ' παίων β εκ βραχείας καὶ μακρας και ετέρων δύο βρα-
164쪽
βραχείας καὶ δύο μακρῶν καὶ βραχείας , υ--υ, ἐξ ἰάμβου
οῖον , θεόκλητος ' χορίαμβος, ὁ ἐκ μακρας καὶ βραχείας, καιδεανίας καὶ μακρας, ὴ μακρα δε καὶ ὴ βραχεῖα αντὶ χορείου ἔστι τριβραχέος, -ου - , οἷον, χειθονομῶ. Περὶ των etεσσέρων ἐπιτρίτων.) οὶ τέσσαρες ἐπίτριτοι λέγονται κατὰ λόγους ἰριθμητικούς. O Grαρτος γάρ του τρίτου ἐπδεριτος. επεδη τοίνυν ἐκ τετραχρονου σπονδείου καὶ τριχρόνου ἰάμβου η τροχαίου σύγκειται ὸ ἐπίτριτος, διὰ τουτο ἐπίτριτος λέΠΤαι. καὶ πρῶτος ἐπίτριτος ἐστιν, ὁ ἐκ βραχείας καὶ τριῶν μυκρῶν, ν - , οἷον, θεοεὐήμων' ν ἐπίxριτος, ὁ εκ μακρας καὶ βραχείας, καὶ δυο μακρῶν, -υ--, 0Aν, TOιλο- ρύκτης ' τρίτος ἐπίτριτος, ὁ ἐκ δύο μακρῶν, καὶ βραχείας,
ὁ ἐκ τριῶν μακρῶν, καὶ βραχείας, υ, οῖον, εἰρήναρχος 'οι σπόνδειος, ὁ ἐκ τεσσάρων μακρῶν, , ο ον, ειρηναρχῶ. Iστίον δἐ δτι αντιπαθεῖ τ* τροχαίω ο ἱώμβος ' διὰ eto oro καὶ ἰπὸ των τετρασσυλλάβων τινες μεν τω τρυχαίot πρόσκεινται καὶ προς τὰς ἰαμβικας συζυγίας δεπίδοντές εἰσι τινες δὲ τω ἰαμβον καὶ προς τὼς τροχαῖκὰς συζυγίας οὐ συμφωνουσιν ῆr0υν, πρυς μεν τον Ιορίαμβοv καὶ προς τον δντίσπαστον αἱ ιαμβικαὶ συζυγίαι χρήσιμοι, πρ0ς δε τους ιωτικους, οὐκέτι ' προς δὲ τους ιωνικους πάλιν, αἱ χρπαλ
165쪽
ἰαμβικαι συζυγίαι, ὴ δύο Ἀμβοι, ἡ σπονδεῖος καὶ ἰαμβος, καὶ πλέον οὐδέν' αι δε τροχαῖκαὶ συζυγίαι, ὴ δύο τροχαῖοι, ὴ τροχαῖος και σπονδεῖος. πολλάκις δε κεῖνται καὶ ἁπὸ των τριουλλάβων. επὶ γὰρ του ιαμβικου εν του πρώτφ καὶ ἐν του τρίiφ καὶ εν τοι πέμπτου η ἰαμβος, ἡ σπονδεῖος, ε χορε ος, ε δάκτυλορ, ε ανάπαιστος ' επὶ δἐ των αρτίων χωρῶν τῆς δευτερας καὶ τοαρτης καὶ ἔκτης, ξ ἰαμβος, ῆ χορεῖος, ηανάπαιοτος, Ουδέποτε δὲ ὁ απὸ μακροῖ ἶρχόμενος. επὶ δέ γε τοὐ τροχαλοῖ εν τν δευτερα καὶ τετάρτν καὶ ωτη, ὴ τροχαῖος, η σπονδεῖος, ἡ δάκτυλος, ἡ ανάπαι τος, ἡ χορεῖος 'εν δἐ τν πρώτη καὶ τριτν καὶ πέμπτν οἷ απὸ μακροῖ ἁρχόμενοι καὶ μόνοι, ἡ τροχαῖος, η δάκτυλος, ἡ σπονδεῖος, οὐδέποτε δὲ ανάπαιστος ή χορεῖος, καὶ ταῖzα μἐν περὶ των ποδῶν.Περὶ των κώλων τῆς στροφῆς και ἀντιστροφῆς του πρώτου των υλυμπίων εῖδους.Tου πρώτου εἰδους ὴ στροφὴ καὶ αντίστροφος κώλων trτο πρῶτον, ὼνzισπαστικὸν δίμετρον, μυκώνειον καλούμενον,από του εὐρόντος αυτὸ Γλυκωνος. ἔστι δὲ ἀντίσπαστος καὶ
τον πριαμβικὸν δίμετρον καταληκτικόν ὁ δἐ δεύτερος ὁμῖαμβος ' oικεία γὰρ ὴ ιαμβικὴ συζυγiα το χοριάμβω, λείπει δὲ συλλαβή, διὸ καταληκτικόν' ς οτε δὲ λείπει ποῖς,
166쪽
τροχαῖκον δίμετρον καταληκτικον, δ καὶ Εὐριπίδειον, καἰ ληκύθιον καλεῖται ' ληκύθιον δε χθεῖται, η δια τὸ του χριστοφάνους σκῶμμα, η διυ τον του τροχαῖκου βόμβον, ὀνίκτελεῖ και τὸ ληκύθων, η δια τὸ των θρήνων βομβικόν οθεν καὶ Καλλίμαχος i) τrν τραγωδίαν ληκύθων μουσαν
φησίν , -υ-υ-υ Tὸ ὁγδουν, τροχαλον μονόμετρον υπερ- κατάληκτον, του δευτέρου δακτύλου δντος. -υ-υυ-. Imἔννατον, ιαμβικὸν ὁ.μετρον, ὐπερκατάληκτον, υ-υ-υ-υ - .Tὁ δέκατον, ἐπιώνικὸν δίμετρον καταληκτικόν' ου λέγεται δε ἰωνικὸν, αλλ' ἐπιωνικόν' ὁ γαρ ἁντίσπαστος προς τὰς ι - μως την κοινωνίαν ἔχει, οἱ δε ἰωνικοὶ πρὸς τας τροχαῖκάς 'μεν ασυμφωνοί εἰσιν οἱ ανTίσπαστοι μεῖα των ἰωνικῶν καὶ τροχαλῶν, καὶ δω τουτο ἐπιωνικὸν, υ- -υ-υ -. Tὸ ενδέκατον, τροχαῖκον δίμετρον ακατάληκτον, -υ-υ-υ-υ. T. δωδέκατον χοριαμβικὸν δίμετρον καrαληκτικον, λειπούσης της ἐσχατης μακρος, -υυ--υυ. ει τρισκαιδέκατον, προκελευσματικὸν δίμετρον καταληκτικόν. ορο δε καὶ τας ταχυ-τητας και τα κῶλα της στροφης καὶ της αντιστρόφου, οπουευρηταν κείμενον. τοιουτον γαρ καὶ τὸ προκελευσματικὸν,
-π' αντιπάθειαν υπερκατάληκτον. ἀντίσπαστος ρορ και. παίων πρῶτος καὶ συλλαμ. αντιπαθεῖ δε, διότι ὁ Λντίσπαστος. μεν συμφωνεῖ τῶ ἰάμβω, οἱ δε παίωνες τοῖς προχαίοις ' ἰαμβοι δε καὶ τροχαῖοι εναντίοι εἰσίν, υ--υ-υυυ-.Tδ ις αντισπωτικὸν μετα τροχαῖκης συζυγῶας της δευτέρος κατ' αντι θειαν, καὶ ὁ υστερυς ανάπαιστος καὶ αὐτὸς Οικεῖος τῶ τρον- ' Aστε τρίμετρον βραχυκατάληκτόν εστιν, υ--υ - ν-υυυ-. Tὸ ιζ φαλαίκιον, ἄπὸ Φαλαίκου του εἴ- ρόνιος, καὶ πωμένου αυτῶ , οταν ὁ πρῶτος μόνος ἐστὶν ἀντίσπαστος, οἷ δε εφεξης ἰαμβοι. ἔστι δε αντισπαστικὸν τρι- μετρον βραχυκατάληκτον, υ--υυ-υ-υ-. ἐπὶ τῶ τελειεκάστης στροφης τε καὶ αντιστροφης, μόνη παράπαφος osxη γάρ Ι ἐστι σημεῖον τυο τέλους των στροφῶν καὶ ἁνα-U T. I. p. 548.
167쪽
μιμερῆ καὶ συλλαβή ' ἔστι δε ὁ πρῶτος, τρίβραχυς χορεῖος,
168쪽
ἐπωδου κορωνὶς -; ἐὰὶ δε της τελευταίας ἐπωδού. ητοι επὶ παντὸς του ἄσματος , μόνος αστερίσκος ου , ος δηλοῖ, ἄρ
169쪽
Σανθότριχα μἐν Φερένικον Ῥλφεὸν παρ' εὐρυδίναν Πωλον Λελλοδρόμον νικήσαντα. ὴν Ἱέρων Λεινομένους παις Λει- νομένους δὲ παῖδες τέσσαρες Γέλων, 'Iέρων, Πολύζηλος, και Θρασύβουλος τὸ γένος, τύραννος Συρακουσίων των επὶ Σικελία. ἔσχε δἐ υἱὸν Λεινομένην. νικήσας δὲ τα 'Oλύμπω , ανεκήρυξεν εαυτὸν Συρακούσιον και Αἰτνήον, κτίσας
την παρακειμένην τω ὀρει πόλιν εν .το Σικελία, Αἰτνην,ομώνυμον το ὀρεο. I. χριστονJ Κράτιπιόν εστι. Gl. Μss. g. r. 'Αριστον μὲν ἴδω ρJ δἐν ἔτερόν τι αὐτόν - προοίμιον βούλεται. η, τεσσάρων ἔντων των ιερῶν ἀγώνων,
συγκριτικῶς επιδοξorερον τον Γλυμπιακὸν ἁποφνναι. οἰκειότατα δἐ καὶ την εικότα της συγκρίσεως παρείληφε. etεσσάρων χὰρ ὁντων, ώς ἐζφην, των ιερῶν ἀγώνων, καὶ αυτὰ τὰ κοσμικὰ στοιχεῖα ἰσάριθμα ὀντα τοῖς ἀγῶσι παφαλαμβάνει ' ἀτατούτων των στοιχείων χρειωδέστερον καὶ διαπρεπέστατον τόωδωρ παραλαμβάνει, το των φιλοσοφιον επόμενος γνώμν,οι, φυσικώτερον, κινηθέντος εκ τοD ύδατος ἔφασαν καὶ τὰ λα τρία στοιχεῖα συνίστασθαι. τὸ μἐν γὰρ αὐτοῖ τὸ λεπτομερῆς, αέρα λέγουσι γίνεσθαι, τὸ δ. παχύτερον , εις εαυτὸ συνιο ιύμενον, γην αποτελεῖν δὲ ἁπολεπτυνόμενον εον διάπυ-
170쪽
εαυτου γινομένων προυχον των αλλων. ενιοι δε και τουτοπροστιθέασι λέγοντες, Ου και προς - λογικα κω αλογα ζῶα αναγκαιότερον εἰναι το ἴδωρ, μαλιστα προς θαλπος ' και ὁτιτα φυτώ ἐκ του υδατος τρέφεται, ημεῖς δε ἐκ των σπερμά- των ζῶμεν, τὰ δε σπέρματα ουκ αλλως δύναται ζωογονηθῆναι, ει μη υπὸ του υδατος, εἰκότως το υδωρ μεῖζον των άλλων στοιχείων. τιν ἐς δἐ και το Ῥμηρικὸν παραλαμβάνουσιν Iliad.ξ, AOI. u.) , Ἐκεατόν τε θεῶν γένεσιν, και μητέρα 'θύν ς εἷ δε ὁ 'Dκεανὸς ποταμὸς και η μήτηρ Tqθνς, ηγο- η πηγη, η δἐ των θεῶν γένεσις ἐκ του Ἐκεανου γεννῶται, εἰκότως τsυδωρ των ἁλλων στοιχείων προτιμώτερον. ἁπεδείξαμεν οὐν διὰ πολλῶν των τεσσάρων στοιχείων προτιμώτερον τὸ Σωρ. προς ταύτην την ἀπόδειξιν και τον υλυμπιακὸν αγῶνα προτιμώτερον και κεφαλαιωδέστερον ἀποδείκνυσιν. ἀπη γὰρ
τῶν ὐλων κατ- Θαλην τὸ υδωρ. τὸ δὲ ἐξης του λόγοM ἄριστον μἐν υδωρ. ὁ δἐ χρυσὸς διαπρέπει μεγάνορος ε ξοχα
πλούto atε αἰθόμενον πυρ διάδηλόν ἐστι νυκτὶ, ουτως ἐν πλούτω χρυσός. χλλως. Tρέα εν ανθρώποις Πίνδαρος ἄριστα εἱναι λέγει, τὸ υδωρ μἐν, εις τὸ ζον, ου ἄνευ βιοῖν αδύνατον ' εἶτα χρυσὸν ἐν πλούτ* των ἄλλων χρημάτων εμπρέποντα, κωθάπερ εν τηνυκτὶ τὸ πυρε πρὸς δὲ δόξαν, την ἐν υλυμπιῶσι νίκην. o δἐνους του προοιμίου ὁλου τοιοῖτος' ῶσπερ το μεν υδωρ των ἄλλων στοιχείων χρησιμώτερον, ο δε χρυσος της λοιπης υλης ποοτιμώτερος, ουτω και ὁ υλυμπιακὸς αγὼν προτιμώτερος τμῆλλων. και δευτέραν απόδειξιν συrκριτικην ποιεῖται των τούπλούτου χρημάτων αξιολογώτερον και τιμιώτερον ἀποδεικνυς