장음표시 사용
191쪽
96. ἈμπεδόμοχθονJ διηνεκῶς μοχθητὸν, ῆσφαλισμένον
δάρεως ὁ Μιλήσιος ἁποκλέψας τον κυνα της Κρήτης, ον ὁ
193쪽
ποιητας, καἰ τοῖς μεν εὐδαίμοσι μίαν ἔπεσθαι ἀγαθὴν, δυοδε κακὰς, τοῖς δε δυσδαίμοσι τὰς τρεῖς φαύλας' ἴθεν καὶ τρὶς κακοδαίμονας καὶ τρισαθλίους εν τω βίω τινας λέγεσθαι 'IH Ουν ὁ νους Ουτως ' ο α δἐ o Tάνταλος καὶ μετὰ τὰς τρεῖς ταύτας δωτυχὶς, ἶς υπεστη κατὰ τον ὰνθρώπινον βίον , εξῖνθρωπων γεγονὼς ναὶ τετάρτην υφίσταται. καὶ ὀτι ἡ τοιαύτη γνωμη ασφαλῆψ εστο, μαρτυρεῖ ἡμῖν καὶ ὁ Πίνδαρορεν ἐτέροις χθων ' ,,οισθα προτέρων, ὁτι εν παρ' ἐσθλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς ἁθάναχοι' εν Πυθιονίκαις μ III, 144. Ss.). V. Μετὰ τριωνJ του πεινῆν, διψῆν, εστάναι. Φασὶ δεκαὶ ετέρως το μετὰ τριων, ηρουν μετὰ 'Iξίονος , Σισυφου, καὶ πιτυου. καὶ οὐτοι γὰρ εν αδου κολάζονται' 'Iξίων μεν,εν τροχω περιφερόμενος διώ τὸ ἐρασθῆναι τῆς 'φας καὶ πsoeνεφέλην παρεικασθεισαν προσδραμεῖν καὶ μιγῆναι, ὁθεν καὶ ὁ ἱπποκένταυρος γέγονε Σίσυφος δε, πέτρον μέγιστον εἰς δινάντη τόπον βία κροίρων, καί οπότε εἰς ἄκρον ελθοι τουτόπου, ἁπολισθαίνοντα τον λίθον αυθις ἁνάγων, καὶ τουτο σχων διὰ την απάτην, ην ῆπατησε τυν Πλούrωτα ' o πότε
γὰρ θνήσκειν ἐψελλε, παρήγγειλε τῆ γυναικὶ, μὴ θάφαι αυ-
προς Πλούτωνα, ώς ἀμελησάσης αυτου, αυτὸν αἰτῆσαι, ἰνελθεῖν καὶ κυλίσαι αυτήν' ἐπεὶ δ' ἁνῆλθε, μὴ βουλόμενος αυ-
Ibid. δαιμονίως την ἱστορίαν μετεχειρίσατο, καί φησιν, ἴτι δια την ασέβειαν του Tαντάλου οι θεοὶ πάλιν εξ οὐρανου τον Πέλοπα ἁπέστειλαν εις ἀνθρώπους, αὐταρκῆ εἶναι ηχούμενοι ταύτην τυ Πέλοπι τιμωρίαν. Καὶ ὁτι προς τουτο ὁ λόγος εξαρκέσει, προς τὸ επὸ των ἶ- etr- επίθετον, τῆς δυς- τυχίας το ἄκρατον εμφανίζων. - Ἀλλως. G ἴτεκα, αντι
194쪽
ὁ IΠέλοψ. μέλαν δἐ τὸ μελανθησόμενον υπὸ τῆς λίνης. V.
195쪽
του τε τὸ δε παρέλαβεν. V. πλησίον δ' ἐλθὼν της λευκος θαλάσσης, μόνος εν τυκτὶ, εκάλει τον Ποσειδῶνα τον βαρύκτυπον, τον πν καὶ ' τριαίν' Isώμενον. Ιστορέα. οινόμαος, ὁ Ἀατηρ 'fπποδαμείας, ἐρῶν αυτης διυ την του κάλλους υπερβολην καὶ οὐ θέ ν εκδουναι ταυτην εἶς rvrαῖκα τινὶ, προυκαλεῖτο πάντας εἰς αμιλλαν δρόμου, τους θέλοντας αυτην ἐrrυήσασθαι, θαρρων τέο αυ ζου αρματε, Ταχυ- τατω υνχι, καὶ μηδένα οἰόμενος ὐπερβαλέσθαι - αὐτὸν δu- τηθηται. Ουτον δἐ ἐποίει την ἄμιλ ν ' τοι μεν μνηστηριἐδίδου την 'Ιπποδάμειαν εν τί; αυτου ἄρματι φέρειν, καὶ
προηγεῖσθαι του δρόμου, αυτὸς δὲ ὀπισθεν ιών κυὶ τη χειρὶ φόρων ἔγχος, ὁποτε Γμελλε τον μνηστηρο παρε δεῖν, ἔβαλλετε τω ἔγχει καὶ ὐνῆρει. Tρεῖς Ουν προς τοῖς δέκα ὀλωλεκώς, ηττήθη υπὸ Πέλοπος. ὁ γαρ ηνίοχος αυτου του οἰνομώου, BIυρτίλος, εφθάρη χρήμασιν υπὸ του Πέλοπος, ἶτα περὶ
τὰς χοινικίδας του ἄρματος πανουργεύση τὶ, καὶ τον Οἰνόμαον εντευθεν ἐττηθηται παρασκευάση ου γενομένου, Πέ
περιφορῶ καὶ δινήσει. υρφνη, η νυξ , βαρυτόνως' ὀρφνη
196쪽
τίον τὸ Οξύ. ἐνταὐθα επὶ φωνης λέγεται το βαρυ, εν τύσυνθηκν τ0υ βαρυκrύπου. κτύπος δέ εστιν ὁ ὐπὸ συγκρούσεως ῆχυς. R. a18. ΣχεδονJ οὐ χρονικῶς το πεδον, ἁλλα τοπικῶς, προς, την φωνὴν ἰκουσας τοὐ Πέλοπος. I. Is σχεδονωσπερ ερμηνεία ἐστὶ του πὰρ ποσί. το γὰρ παρὰ ποσὶ στῆναι, πλησίον εστὶ στῆναι. OG εὐθέ ως παρὰ τοῖς ποσὶν αὐτοῖ εφάνη ' τούτω δε εἰπεν ὁ Πόλοφ' ῶrε, ὼ Πόσειδον, εὰν κατά τι εἰς χάριν συι ωσιν, ἐρουν κεχαρισμένα, αρεστὰ, ῶσι τὰ προσφιλῆ δωρα τῆς Αφροδίτης ' τοῖτο δε ἴσως ῶς ἐρωμε- νος αυτοῖ λέγει ' κατάσχες, ἀνενέρπηrον ποίησον τυ εγχος τό Οινομάου τὸ σιδηροῖν, ω τους μνηστῆρας συμποδiωναναιρεῖ. εμἐ δἐ επὶ ταχυτατου ἄρματος παράπεμη/ον εἰς την Ηλιν ' τῆ τέκν δὲ ενωσον, τουτέστι, μετ' εμού δὲ ποίησον την νίκην ' ἐπεὶ τρεῖς καὶ δέκα ἄνδρας ἰποκτείνας ὁ Οἰνόμαος ερῶντας, εἰς τὸ ἐπιὸν παραπέμπει τον τῆς θυγατρὸς αυτ οὐ γάμον. B.
Ἐν δὲ δύω δίψροι πεπονήατο δηριό-TE. 'Aαι τον μὲν προπάροιθε Πέλοψ ω ουνε, τινάσσων πινίδε, συν δέ οἱ ἐλκε παραιβάτις ' Iπποδάμεια.
197쪽
μέτρων. χρὴ τοίνυν ἐρω ντας γράφειν ' D' οἰκεῖον ν τὸ κω- λον τῆ στροφῆ. R. λαβάλλεται ' μακρύνει. Gl. V. 1us. G μέγας δἐ κίνδυνοςJ ὁ περὶ τῆς ψυχῆς. σον δεὶς μαλκις υπομένει περὶ τῆς ψυχῆς κννδυνεύειν, ἀλλα τὸ τοιοῖτον δενδρὸς ἀλκίμου. ομοιον τω παρ' 'Oμηρα,'' Ilia l.
198쪽
IN OL Y M P. I, 126 - 137. χλως. τα δὲ επικίνδυνα πραγμώων ου δεῖται &τόλμων καιὰθλίων ανθρώπων. ἡ Ουτω' τυν ἀνδρεῖον μέρος κίνδυνος καταλαμβάνει. V. Aντὶ του, το πρῶνα, ἐφ' ω μέγας εστο κίνδυνος, οὐ δέχεται ἄνδρα ου γενναῖον την ψυχην, τουτέστι δειλόν. ἐκείνοις γὰρ, οἶς εστιν λύγκη ἰποθανεῖν ὁπωςδήποτε, διατέ ῶν τις εν ἀφωνεία καθήμενος ἁκλεὲς γηρας ματαίως εφοι, τουτέσrι, τω χρόνον πεπαίνων, ἐαυτῶ ἀφέλκοιτο ιὶ, πάννωνεων καλων Ῥέτοχος ων. ἁλλ' ἐμοὶ μεν Ουτος ο Θων πο- κείμενος εσται, εἰς τὸ ὀπωνίσασθαί με αὐτόν ' συ δ' ἀπόβασιν πραξεως δίδου προσφιλη. B. ISI. Θανεῖν δ' οισιν ανάγκαJ εν δὲ τοῖς ἀνθρo,ποιρ
νεία και ἰδαία καθεζόμενος, τήκει και καταναλίσκει, πάντων των καλων αμδεοχος Σπάρχων. χλλως. οις ἁποθανεῖν
136. Πρῶξιν φιλανJ αντι του, ἁπόμοιν πράξεως προσφιλῆ. προξις γὰρ ὴ ενέργεια, καὶ τὸ ἁποτελούμενον
199쪽
κουρίαις, ἡγουν χοαῖς δύ αἷμάτων ' - συνήθως ἐτέλουν τοῖς μονατουσι. πεσών, ανzὶ του ταφεὶς, παρὰ τεῖ ρεύματι του Αλφειου, τύμβον ἴχων περιπολεῖσθαι δυνάμενον, διὰ το μη πλησια ιν τινὶ παρὰ βωμοῖ, Γνθα πλεῖστοι ξένοιαθροιζόμενοι -'νίζοντο. Tu ἔλεν οὐ προς το παρθένον κατὰ κοινου εἴποις, ἰλλ' ενταυθα μἐν, αντὶ τοῖ, ἐλασεν, ἐρεῖς. προς δέ τυ βίαν, αντὶ του ἐκράτησε καὶ ἐν ίκησε. R.