Pindari Carmina et fragmenta Pindari Carmina ex interpretatione Latina emendatiore cum scholiis in Pindari carmina. Volumen 2. pars 1. Interpretatio Latina et scholia in Olympia vetera et recentia

발행: 1817년

분량: 475페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

182쪽

IN OLYMP. I, 57-έο. 131O0 τινος, του Πέλοπος δηλονότι, ερωτα ἐζπεν ὁ Ποσειδῶν, ὁ μεγάλην εχων ισχυν, ὁ την γην συνεχων. επεὶ rho εκαυτῶ ἐστι το κινεῖν αυτην, επ' αὐτῶ δηλοτότι ἐστι και τὸ μηκινεῖν. διὸ οὐ μονον Ἐνοσίχθων, αλλὰ καὶ Ασφάλιος καὶ Γαιήοχος ὁ αυτός. ηρύσθη δε αυτου , αφ' ou εξήνεγκεν αυrὁντου ἱερου , δια την θυσίαν , λέβητος η Κλωθὼ , ἐλεφαντίνω

δεῶν μη ἀποδεξαμένων αυτὸν τηρ γνώμης και μη φαγόν ων, Α μήτηρ iλθοῖσα εκ της συροτρὸς ζητήσεως , καὶ πτοοῖσα, τυν ἄμον κατέβρωξεν. ἐμβαλόντες Ουν αυτὸν οὶ θεοὶ εις λέβητα, καὶ ὁλόκληρον αυδις συμπήξαντες, επεὶ ὁ ἄμος ἀπην,

ἐλεφάντινον ἁντέθηκαν. διὸ καὶ οι απὸ Πέλοπος καταγο- μετοι Τοιούτον εἰχον τον ὐμον. την Λλωθὼ δἐ λέγει εξελεῖν αὐτὸν εκ του λέβητος, διότι συγκεκλωσμένον ην αυrῶ παρὰ

183쪽

συοουσιν ἐξον του αλησο0ς λόγου τὰς φρένας των ἁνθρώπων καὶ λόγοι ψευδεσι ποικίλοις πεποικιλμένοι. 4 επαγωγὸς δῶ δύναμίς εστι των ποιητικων δηλονότι λόγων ' τν πριητικῆγὰρ εφεῖται τα τοιαυτα ' ητις ἄπαντα προς τους ανθρώπους παρασκευάζει τὰ μεiλιχα, τα εὐπαράδεκrα, τὰ ρδέα , ἐπι- τιβεῖσα ωὐτοῖς τιμην, αντι του δύναμιν αἰδους καὶ τιμης ξλπι η επηίρουσα τιμην ἐαυτῆ δηλονότι. καὶ τὸ ἄπισ/ον απὸ της ἐαυτης φύσεως, ἐμηχανήσατο πολλάκις πιστδω Σουτο εἰναι, απιὶ του δοκεῖν. αὶ ἡμεραι δε αἶ ἐμπροσθεν γίνονται ἐλεγχοι σοφώτατοι τοῖ ἀληθοῖς καὶ του ψεύδους Εστι δε πρέπον τυ, ὼνθρώπφ εἰπεῖν πeρὶ των θεων καλὰ, τουτέστι, λόγους παθὴν δόξαν ἐχοντας. ἐλάττω/ μρ οἱ τω μέμψες, αντὶ τού , ουδεμία ' ἁλλυ καὶ επαινος μῖλλον. μὴ συναψ ς τὸ θνατοῖς π=ος τὸ τευχει, ώς τινες οἰονεαι, υλλώ nρος τὸ ἐπιφ ό'ρουσα , Οἴτως ' επι τοῖς θνατοῖς φέρουσα τιμαν, ητοι παρ' αὐιῶν τιμωμενη. τὸ γὰρ εν ανθρώποις φέρειν τιμὴν , τιμῶσθαί εστι. R. 44. Kαί που τι κ. sis. J καὶ δὴ οἱ λόγ0ι εισὶ τ ῶν αν- θρώπων, φησὶν, οῖτινες ποικίλων λόγων τεχνάσμασιν εἰς

φρένας των ανθρώπων ἁπαrωσιν οἶ ψευδεις λόγοι. χλλως. η τῆς ποιητικῆς, φησὶ, χάρις καὶ τὼ ἄπιπια ποιεῖ πιστώ.χλλως. οἱ μύθοι υπῆρ τυν αληθῆ λογον ἰσχύουσι καὶ ἐξαπατωσι τοῖς δεδαιδαλμένοις ψεύδεσι καὶ ποικίλοις. πολλὰ

γὰρ -ληδῆ νομίζεται ἡκ τῆς φήμης, ore τὸ ψεῖδος προς- λων. V.

184쪽

καὶ τις κατὰ τον μυθον ποικιλίας τε καὶ ψυχαγωγίας, η τις καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἁπασιν ειναι ηδέα τὰ πρήγματα - σκευάζει, την παρ' εαυτης τιμην καὶ χάριν επιφερουσα, πολλάκις καὶ τὸ Γπιστον πιστὸν νομισθηναι παρεσκεύασεν. έλ- λως. τὸ ποίημα τὸ πεπλασμένον διαδεχθαν υπὸ πολλωω πιαστὸν ἐγένεTo. V.

ΤεύχειJ κατασκευάζει η ποιητικη χάρις. Gl. g. 52. T. πολλάκιςJ τὸ τὸ οὐκ ἔστι κατὰ αντιστροφην προς τὸ ἁπιπιον, ὼς οἰονταί τινες , ὰλλ' εἰπών καὶ ἄπιστονεμήσαντο πιστὸν ἔμμεναι, επιφέρει καὶ τὸ , καὶ τουτο, 9 ποιουσι ' ρ καί ἐσTιν ομοιον τί; παρι Σοφοκλεῖ ' ,. Ποίασι

τόλμαις ταῖσδε καὶ φρενων θράσει. Aj. 46.) ευρήσεις δου

185쪽

σω ' αντὶ του, ενανrία καὶ ἐYερα οἶς Κπον οἱ πρότεροι ποιηταὶ, δυξίoω σε καὶ εὐῶ. οἱ μεν γάρ σε ἔθεντο τεθνεῶτα εμ δε κλαπέντα. λλως. γράφω εις σε παλινωλαν, καἰεναντὶ τοῖς λέγουσί σε κρεανομεῖσθαι. V.

Σου Λιος, του πάνυ τιμίου. R.

186쪽

κασιν, υπὁ του πατρός σε καrακεκόφθαι τοῖς θεοῖς εἰς εὐω-

187쪽

ἐμβεβλήκασι, καὶ εν τν τραπῆν οἱ θεοὶ διεμερίσαντο εἰς

μέλη ταμόντες ἐμβεβλήκασι, κυι το τελευtαῖον ἐν Ταῖς Σραπέζαις παραθέντες, καὶ μερίδας ποιήσαντες βεβρώκυσιν. - , λλως. ζέοισαν, την ζέσιν του υδατος. ἐπεὶ την αυτην δύναμιν ἔχει τῶ σιδηρον τὸ πυρ. V.

79. μαχαιρα τ ά μ ονJ ω Tαντάλου δορυφόροι ἔταμ-τη μαχαίρα ' καὶ μέθος ἐκαοτυι των πιθεῶν μέλος ἁποδιδοντες ἐν τν τραπῆν ἔθηκαν. Γφαγον δεύτατα ὁνrα τψ σώματι, τουτέστι, μετὰ τὸ σωμα μέλη δεύτερο φαγεῖν ἐθηκαν, χεῖρας, πόδας, καὶ την κεφαλήν. Αλλως. δευrατα η τὰ ἐπατα, ητὰ βεβρεγμένα τῶ αἱματι. V. 8o. 'έμφι δεύταταJ απὸ τῆς προ προθέσεως γίνεται συrκριτικὸν μεν, πθότερον, υπεροετικὸν δ. πρωτον. λέγεται γ τὸ μἐν πρότερον, ὀταν ἔν μόνον ἐπάγηται, ὴ πολλα ἐνμια τάξει, η εν ἐνι χρονω. οιον πρότερος δύε τυῖδε, καὶ πρό

και εξῆς. ώπὸ δὲ τῆς υπὸ προθέσεως γίνεται συγκριτικὲν ἐν, ἴστερον, υπερ θετικὸν δὲ, DGrutoν' ἀν τὸ μεν ἁπαντ προς τι πρότερον, τό δἐ υοτατον προς τὸ πρῶτον, oetαν επι χρόνου ταῖτα λαμβάνη ται. επὶ γὰρ τάξεως τὸ ἔσχατον ὰπαντα κῶ τὸ δεύτερον , o και επὶ χρόνου λαμβάνεται καἰ

188쪽

τελους, καὶ δύο Ομοίως, τάξεως, το πρωτον καὶ Το ἴσχαroi'. των δε μεσων τούτων μόνον το δευτερον συγκριτικῶς εξ μάγκης προφέοεται. ἐπὶ δε των αλλων απάντων οὐδεμίαν ἔχει χώραν, ουτε το συγκροικὸν, οὐτε τὸ υπερθετικόν. ὁ δε Πίν- δαρος καὶ ουπερθετικὸν απὸ του δευτέρου σχηματίζει, τὸ δεύτατον δέλει δε τουτο σημαίνειν ταυτὸν τω υσrατον. ὁ δεεπὸ σπικθότητος τοῖτο τίθησι. διeδάσαντο με, φησὶν , ἀμφιδευτατα , ὴroυν εἰς μικρότατα. τὸ δὲ τρίτατος παρὰ ποιη- ταῖς Ουχ υπερθετικῶς Ουrω πηματίζεται, ἁλλ' ως το ὀγδδα- . τος παρ' αυroῖς καὶ εβδόματος ' α κατὰ ακολουθίαν λέγεται του τέταρτος καὶ δέκατος καὶ πεντεκαιδέκατος καὶ των ὁμοίων. B.

φημοῖντας εις τοὐς θεούς, ῆrουν, βλάβην κληρονομοῖσιν .a

χρὴ τοίνυν μικριν γράφειν τὸ ψ ψ, ως ιισιν ἔδοξε. μακρα-ρ ὴ τοιαύτη συλλαμὴ ὀφείλει εἶναι. R.

189쪽

ἔγκου της τιμης Γλαβε βλάβην υπερβολικην, δμαρτών εις

SEARCH

MENU NAVIGATION