장음표시 사용
461쪽
116. Πληροῖ δὲ θεῶν δυναμις καὶ ταν παρ' ορ- κονJ επιτελουσι δε και παρέχουσιν οἷ οεοὶ καὶ τα νομιζόμενα οδύναrα, περὶ ἄν - τις καὶ την ελπίδα δι' ορκων απαγορεύἀσοι. χλωρ. ου, την εξ ἐπωρκίας, αλλα κυι εὐόρκως
χερές. τουrο δὲ γνωμολοreῖ, οτι δη καὶ Βελλεροφόντης ἀμέγας, μηδέποτε ζευχοήσεσθαι τον Πήγασον, δι' επιορκίας θέμενος, δι' Αθητῶς υπὸ ζυγὸν ἐποίησεν. ὁ ει νους ' καὶ δὴ ἐκ τούτων ο γενναος Βελλεροφόντης μετὰ σπουδῆς ἔλαβε
λίνωσεν τουτο γάρ ἐστι τὸ, τείνων ἁμφὶ γένυὶ πραυνοττω καὶ μεροῖντα, - ἁντιφάρμακον ἰατρικόν. λέγει 1 δῶ τον χαλινόν. V. II 8. 'Πτοι καὶ ο καρτεροςJ τὸ ἡ τ ο ι αντὶ του δε
Θουν, καὶ δὴ καὶ ὁ ισχυρος Βελλεροφόντης ὁρμαινων, ξτοι,
προθυμούμενος, ἔλαβεν Ἀπον υπόπτερον , τουτέστι τον Πή- τασον, φάρμακον πραυ, αντὶ του προυντικὸν, ήγουν τον παρά
γ τῆς υ νῶς χαλινὸν, τείνων, αντὶ του ἐφαπλώσας, επε Ραών, ἀμφὶ τῆ μνοῖ, τουτέστιν , επὶ τ στόματο αυτου - - λονότι. ἁναβὰς δ' ευθυς ἐπ αυτὸν ἔπαιζεν ενόπλων παιδιὰν. ρολκωθεὶς, ῆτοι ὁπλισάμενος. -αιὸς κομὸν, κρατερός ποιητικὸν, τὸ αὐτὸ δὲ κατὰ μετάθεσιν του ρ καρτερός. συν εκείτω δ' ἐτοι τῶ Πηγάσω . ποτὲ ἐφόνευσε καὶ τόν οτρατὸν τὸν γυναικεῖον των Ἀμαζόνων τὸν τοξότην, βάλλωναυτὸν, τουτέστι, βολαῖς επιτιθέμενος αὐτω ἄνωθεν απ. των κοιλωμάτων τῆς αἰθέρος τῆς ψυχρας, αντι τον ὰέρος τoo v 20ῖ, του ερημου, ἡγου , εφ ω οὐ διατρίβει πτητὼ διὰ τὴν ψυχρότητα, και την λίμμιραν την πνέουσαν πυρ, καὶ
462쪽
αυτοῖ ποτε καὶ τον στρατον των Ἀμαζόνων , τον ἐκ του αέρος της ἐρημου, καὶ των ψυχροτατων τόπων των 'Tπερβορέωνενίκησεν. ητοι των εν Σκυθέα. V.
463쪽
ται, οτι εἰσὶ φάτναι εν ουγνω καὶ ἔνοι καλούμενοι αστέρες Αrat. Di Osem. v. 16o. 166.). V. Λιασωπάσομαι οἱ μόρον. G. eum Schol. εμ σμοπήσω. υποστέλλεται τα κατὰ την τελευτὴν εἰπεῖν, οτι πεσὼν ἐκ
συν Τω Πηροσω, εξοιστρωθέντος πού ῖππου παρὰ τού Λιός, πίπτει καὶ χωλοῖται' κατὰ δέ τινας καἰ τυφλούναι' καὶ ἐκ-
πλανῶται κατὰ τὸ ωλῆχν χωλός. φησὶ δὲ και ' μηρος περι
ὰρχῆθεν φάτται καλούμενα καὶ ἔνοι. ε- δὲ χρὴ ἱέντα, Oοον βάλλοντα ρόμβον, αντι του βολὴν ἀκόντων ευθεῖαν,ο- ἐξω του σκοποῖ ἐρείδειν τὰ πλείω βέλη δι- των χειρων. συμβολικὸς ὁ λόγος, αντι του, εμἐ δὲ χρὴ προσήκουσαν ποιούμενον τὴν ορμὴν των λόγων, τουτέστι, διὰ τὸ κατὰ τὸ προσῆκον ποιεῖσθαι τὴν ορμὴν των λόrων, οὐκ ἐξω τῆς προσηκούσης υποδέσεως ποιεῖσθαι τούς πλείστους λόγους. R.
133. Ἐμὲ δ' εὐθυν ἀκόντων ἱέντα ρόμβονJ ἀλλ' ὁ μέν φησιν Οἴτως ' Ῥἐ δὲ οὐ χρὴ παρὰ σκοπὸν τὰ βέλη μου
τὰ πολλα ταῖς χερσὶν ἰσχυρῶς εν , ἰλλ' ὀξύν τινα τον οντισμὸν αυτων ποιεῖσθαι. τὸ δ. ἔξηe εμι δὲ ἱέντα πολλὰ παρὰ σκοπὸν βέλη οὐ χρὴ ρόμβον, τουτέστι ρίψιν και ορ- μὴν, πολῖσθαι. λέγει δὲ, οτι οὐ χρὴ περιττολογεῖν περιάλλων κυὶ εκτραπῆναι τού προκειμένου. τὸ δὲ ἀκόντων ρόμβον, τὴν δίνησον καὶ τὴν βολὴν μετὰ ακοντίων λέγει, τροπικῶς δὲ, των εγκωμι-τικων λόγων. ώς καὶ εν αλλοις OI. II, I 49. ',,πολλά μοι υπ αγκῶνος ἀκέα βέλη ἔνδον εντι φαρέτρας.
465쪽
επων τὼ ἐπη, Ουκ ἐωντα του λοιποῖ λήθην αὐτῶν κατακαυχήσασθαι. R.
αμφοτέρωθεν, τουτέστιν , εν τε Ἱσθμυῆ καὶ ωμέα κεκηρύχθαι αυτούς. V.
466쪽
πιλυμπιονίκαν. ὁ δὲ νους ' τα δε εν τῆ ολυμπία αυτων νικητήρια ῆ , ῶς ἐζοικε, προεἰρηται εν τοῖς μπροσθεν λόγοις. τα δε μέλλοντα, φησὶ, τουτέστιν, εὰν δἐ πάλιν νικήσν'Oλύμπια, αυθις σαφέστερον επαινέσω αυτόν. νυν δε εμἐλπίζω και προσδοκῶ νικῆσαι αυτόν. εν δε τρο κρείττονι τὸ 1οιοῖτο, Την προσδοκίαν δουναι. V.
148. Εἰ δὲ δαίμων ὁ γενέθλιος ἔς ποιJ εἰ δὲ τὸ συγκληρωθἐν δαρμόνιον καὶ ἡ τυχη επὶ τὸ πλεῖστον προῖοι,
τῶ Λίι και τῶ Αρεῖ. Aιατι δέ φηοι τῶ λὶ καὶ ιῶ Ἐνιθλίω επιτρέψειν; οτι ὁ μεν δευς πατὴρ ἡνδρῶν τε θεῶν τε, και 'ολυμπια του Αιός ιερά ' τὸν δἐ Ξενοφῶντα ου μόνον ὐθλητὴν γενέσθαι φασὶν, ἁλλα καὶ τα πολεμικὰ α'θόν, ὴ δτι του Οἰνομάου πατήρ ἐστιν ὁ Ἀρης, καὶ μετέχει τῆς υλυμπίας. AHωρ. τω μἐν Λι , οτι ὁ αγών αυτο; ατάκειται κ&ὶ τελεῖται, τω δἐ υρεῖ, επεδῆ επιχώριος και πατρῶος τῶν πλείων ὁ Ἀρης. μιχθεὶς γὰρ Ἀρπίνν, θυγατρὶ λωπου του Θηβαίου ποταμοῖ, ετέκνωσε τὸν ινόμαον ὁ λης, ος ἐν βασιλευρτῶν τόπων. ἐς χάρεν ουν του π δὸς προίσταται ἴσως τῆς χώρας τῶν πιλείων. V. 'EεποιJ Gl. r. ἐξαπλοῖ την χάριν αυτού.
Eι δἐ δαίμων γενέθλιοςJ εἰ δὲ ὁ δαίμων ο γενέθλιος, ῆγουν ὁ θεὸς ὁ διοικῶν του Ξενοφῶντος τὸν βίον
467쪽
αυτη πόλις ' καὶ τὰ Μέγαρα, εν οις ετελεῖτο τα Λιόκλει- καὶ το αλσος, αντὶ του καὶ η καθέδρα , των Αἰακιδῶν, ηκαλῶς τν θαλάττν περιειλημμένη, ηrουν η - τα, ἔνδαε τελεῖτο τα Αἰάκια. μαρτυρησει καὶ η Ἐλευσὶς τὰ ἔργα αὐτοῖ, ἔνθα ηγετο τὰ Θημήτρια, τὰ καὶ Ἐλευσίνια, καὶ ἡ πλουσία Μαραθών, ἔνθα ετελεῖτο etk ιράκλεια ω δετο δεθλον αργυρῶ φιάλη ' καὶ αἶ πόλεις αἱ καλλίπλουτοι,
155. Πελλάνα τε καὶ ΣικυώνJ ἡ Πελλήνη τῆς
468쪽
IN OLYMP. XIII, 143 - 16S. 469
πάσης γνώσεως νικητήρια. υπερβολικῶς δε εἰπεν. υλλως. ἐν Εὐβοία I 'ερα-r- υπό πάνtων Γεραιστίων αγεται τω Ποροσειδῶνι, διὰ τον συμβάντα χειμῶνα περὶ Γεραισχόν. καὶ ἐν Ἀμαρυνθω τῆς Ευβοίας Ἀμαρίνθια νενικήκασιν. ο δε τοῖς ' και πῖσαν την 'Hλάδα ἐπιπορευόμενος ευρήσεις μείων εργα πεποιηκόrα αυrὸν, η ώς δυνασαι ἰδεῖν. ή ουτω τὸ πλῆθος των στεφάνων, φησὶν, ἐκπέφευγε την τῆς ὀάσεως μετάληψιν. V. 163. υλλα κούφοισιν ἐκνευσαι ποσὶνJ εἰ
τουro προς εαυτὸν παρακελευόμενος ἐκδραμεῖν απὸ τούεων καρκαταπαυσαι τον υμνον. ἐπαύσατο γὰρ των επαινων. και
περὶ εovetoυ λέγει, οτε χρῆ ὰποστῆναι κούφοισι ποσὶν νεπαχθῆ φανέντα. δίδου μοι Ουν, φησὶν, ὼ Ζευ, τελεσ1ικωτάτην την παρὰ σου αιδῶ τε και ευτυχίαν, ἐς ἐστι τέρπεσθαι καὶ ἡδεσθαι' ἡτοι αἰδέσιμόν με ποίει καὶ τεμῆς ἷξιον. 4 ουτως' αἰδεστικούς τε καὶ ωἰδεσίμους αυτους ποίεε ἐπιμελως προαρξάμενος. Vo
469쪽
470쪽
IN OL. Y M P. XIV, 1. 6 ιλικὸν πενθημιμερές. Tὸ ιγ' εξ ἀντισπάστου καὶ ἰαμβικουες θημιμεροῖς. G ιν Γλυκώνειον. G ιέ ἰαμβικον δίμε
Tοῖ δὲ Μινυείου νυν μέμνηται. I. Καφισ έων υδάτων λαχοῖ σαψ ἐπειδὴ χαριέντως απίβη τού ἀγῶνος τὸ επιχείρημα, προσφωνεῖ ταῖς χάρισοτιμωμέναις κατὰ τον Botωτικὸν Ἀχομενὸν, α ς λέγεται πρωτος Ἐτέοκλος Ο Κηφισσοῖ παῖς τεθυκέναι. ὁ δὲ Κηφισσος τοῖ Uno 'ενοῖ ποταμός. ὁ δἐ νους Οἴτως ' ὐ αοίδιμοι βασίλειαι Λάριτες, αῖ τ& τοῖ Κηφισοοῖ ἴδατα ἐκληρώσασθε, καὶ