Pindari Carmina et fragmenta Pindari Carmina ex interpretatione Latina emendatiore cum scholiis in Pindari carmina. Volumen 2. pars 1. Interpretatio Latina et scholia in Olympia vetera et recentia

발행: 1817년

분량: 475페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

ρων , εν η Eυνομία και η Aiκη και η Εἰρήνη ἁποστρέφεται

καὶ διώκει. R. 14. Ἐχον καλά τε φράσαιJ ἐχω τοίνυν περὶ τῆς Κορίνθου τὰ κάλλιστα διεξελθεῖν. παρορμα γὰρ την γλωτταν ἡ τόλμα 4 ευθεῖα και πρόσφορος, νυν διηγεῖσθαι περὶ αυτῶν. V. ω καλά τε εἰπεῖν επὶ το Κορίνθου, τόλμα τέ μοι ευ- θεῖα, τουτέστι και προοχμία ευθεῖα, αντὶ του δικαία, την γλῶσσαν μου παρορμα εις - λέγειν. ἄμαχον δε, ἡγουναμήχανον, αδύνατον, κρύψαι, ἐτοι σβέσαι, ἐῶσαι, το σπρο- γενημένον ἐμοὶ φυσικὸν η ς. υμῶν δὴ, ὼ ποῶδες, αντι τουαπόγονοι τοῖ Ἀλήτου, τουτέστιν ώ Κορίνθιοι, πολλάκις μεν παρέσχον αὐ Ἐροι, αἶ πολυεδῆ Αθη προτείνουσαι, λαμπρότητα νικηφόρυν, αντι του νικητικὴν, δι εξόχων ανδραγαθιῶν υπερελθόoων , ἡγουν νικησάντων εν ἱεροῖς, 4roι θείοις Θῶσιν R. 15. EυθεῖαJ Gl. Μs. r. ορ .vρνύειJ Gl. r. διεγείρει.16. To συγγεν ἐς το εμφυτον, ὼστε καὶ - ρίνθιοι παθοι εκ φύσεως ονrες, οὐκ ἄν ποτε μεταβληθεῖεν.

λήτης ἁνήρ τις ἡγήσατο Ἐρακλείδαις τῆς προς Πελοπόν

-δυμος δή φησι τὸν Ἀλήτην μὴ οικιστὴν τῆς Κορίνδου γε-

442쪽

ι - ,

ρονέναι, ἁλλω βασιλέα ἔτει τριακοστω μετὰ την των Λωριέων ἄφιξιν. ὁ δῶ τοῖς υμῖν δἐ, ῶ κορίνθιοι, την ὰπὸ των νικῶν ηδονήν τε και τέρψιν παρέσχον αἱ Ἐροι, νικηταῖς γενομένως εν τοῖς μεγίστοις και ιεροῖς ἁγῶσιν. ου μόνον δὲ ει δόξους διὰ τὰς νίκας τους Κορινθίους αἱ χραο ἐποίησαν, δελὰ καιταῖς καρδίυις αυτῶν ἐνέβαλον σοφίαν. φησι δἐ ταυια, επε - δὴ Φείδων τις, λοὐένθιος ἁνὴρ, ευρε μέτρα και - μία. και άλλα πολλὰ λέγονται εἴρηκέναι Οἶ Κορίνθιοι. διὸ καό. ἐπιφέρει ' πῶν δ' ευρόντος ἔργον. πολλὰ οὐν ευρον. V. uo. Uπασάν γ' ακραιςJ Aιτιῶνταί τινες ἰσυνέr- τον Πίνδαρον, διότι υπερελθό-ων ειπε, δέον υπερελθουσινειπεῖν. - τὸ υμῖν. νόει δ', ὁτι τυ ὼπασαν δοτικῆ συντάσσεται. τὸ δ. υπερελθόντων Οὐ προς την σύνταξιν του ώπασάν ἐστιν, Αλλ' επειδὴ αιτία ἐστι τὸ, νικηφόρον πλαῖαν. σχηματίζομεν δἐ τὰς αιτίας καὶ προς την ἄπισθεν σύνrαξιν, ε δοτικὴ ῆ αἰτιατική ἐστι, καὶ προς γενικὴν, διὰ τοῖτο και νῖνου προς το ηυμιν, ἀλλ' ὐς αιτία προς γενικὴν ἁπεδόθη. -- περ ἐστι τοῖιο ' Πολλῶν πειραθῆναι συνέβη μοι αμαρτωλου

21. Πολλὰ δ' εν καρδ ίαιςJ πολλάκις δἐ εβαλον ἡμῖν αἱ χραι ἐν καρδίαις ἰνδρῶν, τουτέστι, πολλάκις δῶ ἔβαλλον

αἶ χροι ἐν καρδίαις ἁνδρῶν υμετέρων, σοφω τα αρχαῖα, ἡγουν ἐπινοίας τεχνῶν πρῶτον εὐρημένας, οὐπω πρότερον εἴρημένας. ἄπαν δ' ευρόντος Φγον, τουτέστιν, ἄπασα δ' ἐργασία τεχνικὴ τοῖ ευρόντος αυτὴν την αρχὴν, ἐτοι τοῖ ἐφευρόντος ἐστίν. αἱ Σίριτες τού Λιονύσου, ήγουν αἱ ἐορται αἱ τὸ ἐπαγωγὸν ἔχουσαι, αἱ παρὰ τοῖς Κορώνοίοις ἡμῖν τι- λούμεναι δηλονότι, συν υμνω διθυράμβω βοηλάτ', τουτέστι,

χάριν βοὸς αὐομένω, πόθεν ἄλλοθεν, ἡ παρ' υμῶν δηλονότι, εξ φαναν, ήγουν ἐλαμπρύνθησαν ; τίς δἐ. άλλος ἔθηκεν, αντι

τού επενόησε, συμμετρiας ἐν κατασκευάσμασιν ἱππειοις, αν ι

τού πολεμικοῖς ήγουν τίς δἐ ύλλος επενόησε την ἐν τάς οπλοις συμμετρίαν; ὴ τις αλλος ἐπενόησεν ἐν τοῖς ναοῖς των θεῶν τὸν βασιλέα τἰῖν ορνέων τον διπλούν, ἐνουν τον διπλούνωτὸν, τουτέστι τὸ λεγόμενον αέrωμα; ἐν τούzοις δὲ, τους

443쪽

S c II o LI AGH τοῖς Κορινθίοις, ανθεῖ, αντὶ του ακμάζει, πιριφανής ἐστι, δύναμις ποιητικὴ, ὴδύπνους, ἡδυμελῆς, τερπτὰ προτείνουσα μέλη ' ἐν τούτοις δε ανθεῖ χρης, τουτέστι πολεμικὴ εμπειρίανόων ἀνδρῶν, εν αὀχμαῖς, αντὶ του εν μάχαις ὀλεθρίαις. B. I3. To Ωραι πολυάνθεμοι και προς eto Gπασαν ἐκληπτέον. παρεχουσι δε αἶχραι τὰς νίκας δῶ το τὰς πανηγύρεις κατὰ περίοδον φέρειν, ἐν α4 αγῶνες καὶ νῖκαι γίνονταε. πῶς δε αρχαῖα σοφίσματα εν τοῖς Κορινθίοις ἐναλον; ἐπειδὴ εν τε τῶ εαρι καὶ θέρει καὶ τοῖς Γλλοις καιροῖς ἐμηχανήσαντο τὰ πρόσφορα. δέον δε εἰπεῖν ' σοφίσματα εβαλλον καταρχὰς, ὰρχαῖα εἶπε προς το σοφίσματα. R. 24. Dπαν δ' ευρόντος ε ργονJ του ευρόντος ἐστὸδηλονότι. εἰ γὰρ καί τινες τοῖς εὐρεθάῖσι παρὰ Κορινθίωνεπιδεδωκότες εξελααψαν, οἱ κατ ὰρχὰς ευρόντες αυ- Αορι-

θιοι κρείττους εἰσὶν αυτῶν τῶ ευρεῖν. R.

25. Tαὶ Λιονύσου πόθεν ἐξέφανανJ αἱ τού Λιονύσου, φησἰ, πανηγύρεις πόθεν εξελαμψαν συν τῶ διθυραμβον, αντὶ του, τον διθύραμβον προσλαβούσαι; βοηλάτην δε τον διθύραμβον προσαγορεύει, ἐτοι διὰ τὸ βουνῶναι τῶ νικήσαντι ἔπαθλον ' ἱερὸς γὰρ του Λιονύσου ξ δι- τὸ ἐλαύνεσθαι αὐτὸν διὰ βοῆς, καὶ λέγεσθαι. ὁ Πίνδαρος δε ετ μεν τοῖς ' Υπορχήμασιν, ἐν Νάξιν φησὶν ευρεθῆναι πρῶτον διθύρυμβον, ἐν δε τῶ πρώτω τῶν Βιδυράμβων, ἐν Θήβαις, ἐνταυθα δε, ἐν Κορω . ἡ Ουτως ἁκουστέρν' αἱ του Λιονύσου διθυράμβων ἐν Κυρίνθ' ἐφάνησαν λάριτες, τουτε μι τὸ σπουδαιόTατον τῶν Λιονύσου διθυράμβων ἐν Αο- ρινθον πρῶτον εφάνη. ροεῖ γὰρ ἄράθη ὁ χορὸς ορχούμενος-ἐ στησε δε αυτὸν πρῶτος υρέων ὁ Μηθυμνα ς, ειτα Α--σος ἡ Ἐρμιονεύς. χλλως. ὁ λόγος ερωrηματικός. υπακούεταε δε δηλονότι εκ Κορίνθου. συνίστησι γὰρ, υτι πρῶτος ἐν Κορίνθω διθύραμβος εἰσήχθη δ: ῆν κύκλιος χορὸς, λίωνος

a6. BoηλάταJ Gl. Μs. r. βοῆ λαμπροῦ. Βοηλάτην καλεῖ τον διθύραμβον, ἡ διότι τῶ κατορθώσαντι αυτὸν βους ἐδiδυτο ὰθλον, ἡ διότι ἐλαύνετό τι

444쪽

IN OLYMP. ML 23-27. . ἐτελεῖτο. o δἐ διθύραμβος χορος ἐν κυκλικος προς τον Βιόνυσον. ἐλέγετο δε διθύραμβος απὸ του Λιονύσου, τού ἐκ δύο θυρων ἐξ ελθόντος, ἔκ τε της μητρονας αυτοῖ γαστρὸς κMἰτου μηροῖ τοῖ Θιός. ευρον δε οἱ Κορίνθι ι πρωτον τοῖτον ἐν τοῖς Λιονυσιοκοῖς, ωσπερ καὶ το μετρον τοῖ ἱππικοῖ προ- χοῖ , τουτέστι, τού ἄρματος, ὁπόσον δεῖ γίνεσθαι, ον Ἀπεια εντεα καλεῖ, και τὰ ἐπάνω των ταων διπλα αετώματα. i. B.

a 7. Tίς γὰρ ιππείοις εντεσι μετραJ τουτέστι ταλπεια μέτρα τοῖ χαλινοῖ. μοδεδώκασι δε τψ δοκεῖν τον Πηροσον πρωτον υπὸ Βελλεροφόντου εν Κορίνθω κατεζεύ- μαι. Λίδυμος δέ φησι μητε τοὐς ἱππικούς δρόμους, μήτε τὰς των αρμάτων κατασκευος, μήτε τον χαλινον δια τούr- δηλοῖσθαι, ἁλλα τον κεραμεικὸν τροχὸν, ἐκ μεταφορῆς διχόθεν μετενηνεγμένης ' τουτο μεν, ὁτι Ἀποις οικεῖος ὁ τροχῆς ' τοῖτο δὲ, ὁτι ματέρωθεν ἐλυύνεται υπὸ ποδὸς πτέρνης. Καλλίμαχος Fragm. 6. p. 361. T. I. Ern. ' ,, Πτέρον θ' -- ς ἐαυνόμενος. Θεόφραστος δε εν τυ, περὶ ευρημάτων 'Tπέρβιον τον Κορίνθιόν φησιν. ευρηκέναι την τοῖ κεραμεικούτροχοῖ μηχανήν μέτρα δἐ αυτὰ ') ὁ Πίνδαρος, παρ' ἴσον ἐκ κεραμοικοῖ μετροῖμεν. καὶ ὁσα αλλα, χόες, ψυκτῆρες, κώθωνες. ἔνιοι δὲ Ἀπεια εντεα, λματα καὶ χαλινούς, απὸ μέρους τοὐς πολεμικούς ε δτι δε παρ' αὐχοῖς ὁ χαλινὸς εἴρηται, δείκνυσιν ἐν τοῖς εξῆς. οδἐ νους Ουrω ' τίς γάρ φησιν δεερος εὐρε ταμέτρα τὼ ἐν τοῖς ιππείοις εντεσι και δ πλοις γινόμενα. ἱππείοις δὲ ἔντεσιν εἶπε τοῖς τροχοῖς etοῖς κεραμεικοῖς, επειδὴ έπὶ τροχού πλάττεται' ὁ δὲ τροχὸς κοινωνεῖ τυ ἄρματι τωνἔππων. Ἀλλως. ὁ Λίδυμο; ετέραν ἀποδίδωσιν Ουτως ἔχου- ν' την ἐν πρόθεσιν αντὶ τοῖ εις κειμένην συναπτέον προς τὰ μέτρα. τὰ γὰρ τοῖς εις τὰ μέτρα ιππείοις ἔντεσιν ἐχρήσαιο πρώτη, ἡ σύ, ῶ Κόρινθε. VIππεια δὲ εντεα τα Φει0ώτεια απεῖα -ονσrέον, διὰ την κοιλότητα. ' μηρος Od. η,u32.)' ,' φίπολοι δ' απεκόσμεον ενιεα δαιτός. τούτων οἶν εις τὰ μετρα ἐντέων εὐθετίς ψησιν εἶναι χobς Κορινθίους. διαιτί δῶ ῖππειυ αυτὰ εἶπεν; διι Φείδων ὁ πρωτος κόφας Κο

445쪽

I9. Η θεῶν ναοῖσιν οἰωνῶν βασιλεα δίδυμον οιωτῶν βασιλέα τον αετόν φησι. λέγει δε τό κατὰ του ναούς τῶν θεῶν αμωμα. τις ουν, φησὶν, ἐν τοῖς ναοτρτων θεῶν τυν βασιλέα τῶν ορνίθων ἐπέθηκε, τὸ λεγόμενον ὐέτωμα; Aίδυμος δέ νησιν, ου διπλα τα αετώματα ἔπε- σθεν και ἔμπροσθεν, δω τὸ εξ αμφοτέρων τῶν μερῶν κατα-οκευάζεσθαι αὐτά. 'Mλλως. οἰωνῶν βασιλέαJ ὁ ωετορoiωνῶν βασιλεύς εστιν ὁ ἐπὶ τῶν ἱερῶν τιθέμενος. τινες δὲ τόλμωμα, ῶς φησν Αιδυμος, παρατιδέμενος Tψακν λέγοντα καὶ τουτο ἐν ταῖς οικοδομίαις αυτῶν ευρημα, ταύτην μοδοὐς την ἐξήροσιν την προκειμένην. V.

δώrι πολεμικώτατοί εἰσι, και ἐν τω Περσικῶ πολέμω κάλλιστα ἐξέλαμη αν. R.

*υγόντος υπὸ Αθηναίων, ἴτε καὶ πεντηκοντα ταῖς τοῖΠέρσου κατέδυσαν. χλλως. τον Αρην φησιν ἐν Κορίνθωλάμπειν, τείνων εἰς τὰ περὶ Περσίδος, ἐν οἷς υπἐρ τῶν Ἐλλήνων σωτηρίας ηνδρα θη-ν οι Κορίνθιοι. Θεόπομποοῦ δέ φησι καὶ τὼς γυναῖκας αυτῶν ξασθαι τν Ἀφροδίτν, ἐρωτα ἐμπεσεῖν τοῖς ανδράσιν αυτῶν, μάχεσθαι υπἐρ τῆς Ἐλλάδος τοῖς Μήδοις, εισελθούσας εἰς τὸ ιερον τῆς Ἀφροδίτης, οπερ ἱδρύσασθαι την Μήδειαν λέroinis, 'mae προπιωξά-

446쪽

σης. ῶται δε καὶ νυν ἀναγεγραμμένον ἔλεγειον, εἰσιόντι εἰς

τυν ναὸν αριστερας χειρός 'AEA' G. αδ') υπερ 'Eλλάνων τε καὶ ἀπεμάχων πολιητῶν Ἐστασαν εὐχόμεναι Κύπριδι δαιμονία. ω γὰρ τοξοφόροισιν εβούλετο δῖ' Ἀφροδίτα Μήδοιρ Ἐλλήνων ἁκρόπολιν δόμεναι. V. 34. ' Υπατ ευ ρὐ ανάσσωνJ ω Ζευ πάτερ ἔξοχε, ευρ

αντὶ του μεγάλως, κραταιως, υνάσσων της πλυμπίας, γενοῖ κατἁ πάντα τον χρόνον ἁφθόνητος, αντὶ του, Ουκ ἐων ἐπετώθεσθαι φθόνον τοῖς ἔπεσι τουτοις τοῖς ἐπ' αυτοῖς, τουτέστε τοῖς υμνοις. επίφθονον, τὸ ἐοχον φθόνον, ητοιτο φθονουμενον ' ἄφθονον, τὸ χωρις φθόνου γινόμενον, ηδιδόμενον, οιον ἄφθονος χάρις, η χωρις φθόνου χερομένη, ωὶ ἄφθονος πραις, η χωρὶς φθόνου πραττομένη. ἁφ' Ουἄφθονος πλουτος, . ὁ πολυς, ' καὶ ἄφθονον πληβος ομοίως αντι του πολύ. ἀφθόνητος δε ὁ μη φθονούμ ος. ενιαῖ δἐ το ἀφθόνητος επὶ ἐνεπείας κεῖται. καὶ τόνδε τον λαὸν του Ξενοφωντος νέμων, ηγουν διοικῶν, ἀβλαβη, επιρρημο

ποιητικως, ὁ απὸ της Ουρας, ητοι της πρύμνης της νεως ἐπιτήδειος ἄνεμος, δν οὐριον πεζογράφοι φασὶν, αφ' ου καιτὸ, εξ υυρίας πλέῖν. R. 35. 'Aφθόνατος ἔπεσινJ επὶ τοῖς ἴπεσι της πιλυμπίας καὶ τοῖς υμνοις, οις λέγω περι αυτων, μη νεμεσήσος,

447쪽

γετο δὲ στάδιον μἐν ὁ τόπος, εν ψ δερεχον. ἐν δὲ, φασὶ,

πήχεων τριακοσίων G. διακοσίων) διάστημα. πένταθλον δὲ, ο εἶχεν εν ἐνὶ χρόνω τα πέντε ταῖτα, πυπην, πάλην, δίαλμα, δίσκον καὶ δρόμον. Ουκ επέτυχεν οὐδαμως πρότερόν τις ἰa gθνητὸς τούτων, ἰντὶ του, τούτου του πρίναιος, τουτέστι, του νικῆσαι εν μω ημέρα ταύτας τάς δύο νίκας. R. Ἐγκώμιον τεθμὸνJ etoν εγκωμιαωικὸν λόγον, ος εσ ιν υμνος των νικηφόρων, οντι- -τον ἐκτήσατο καὶ ἄγει, φησὶν, εαυτω, νικων καὶ σTάδιον ὁμοῖ καὶ πένταθλον, εν

43. Tων ἀνὴρ θνατὸςJ ων ευτυχημάτων πων της διπλης τίκης, ουδέπω πρότερον εὐτύχησεν ἀνήρ. πρωτον δὲ καὶ μόνον φησὶ τον Ξενοφωντα κατὰ την αὐτὴν ημέραν στάδιον καὶ πένταθλον νικῆσαι Ῥλυμπίοις. λθει δὲ καὶ

ἄλλας νίκας αυτοῖ. V. 45. Λύο δ' αυτὸν ἔρεψαν πλόκοι σελινωνJ εκ σελίνων γὰρ οι στέφανοι ' πλόκοι δῶ, παρὰ τὸ πλέκεσθαι τοῖς τα 'υσθμια νικωσι. σημειωτέον ὁἐ, οτι ήδη ἀπεδέδεικzoἹσθμοῖ ὁ απὸ σελίνων στέφανος, ἄρ εν Νεμέοις. ciuφότεροι γὰρ επιτάφιοι. ἱερὸν δὲ τὸ σέλινον των καταχθονίων. το δὲ, οὐκ kντιξοεῖ, αντὶ τοῖ, Ουκ εναντιοῖται. ενίκησε γὰρ καὶ τὰ Νέμεα. οἱ δὲ, οτι ἰντίκειται ' απὸ μεrαφορῶς των

ξύλων των ξεομενων καὶ ἁλλήλοις ὁρμοζομένων. - τὰ γάρ συναρμοζόμενα συγξέεται. ἰλλ' ἁνειζοεῖ καὶ αντιβαίνει προς ιν ξέσιν ὁρμοστὰ ἔντα. V.

448쪽

IM OLYMP. XIII, 59-5έ. 469

μα κύριον ὁ Θεσσαλός. ἐν τῆ Πυθοῖ τε Γσχεν, ὁ Θεσσαλόρδηλονότι, κλέος νίκης, στα&ου και διαύλου , ἐλίω ἁμφιῶνι, αντὶ του επὶ μω ημέρα. καἰ εν τῆ 'Ἀττικῆ τν τραχεία επὶ του αὐτοῖ μηνὸς ημέρα, ἡ τοῖς δρόμοις διαοκουσα,ῆρουν - ἱκανῶς τοῖς δρόμοις ανατεθειμένη, τρία ἔργα κάλ- λιστα, αττὶ τού τριῶν ἔργων καλλίστων στεφάνους ἔθηκεν ἐπὶ τῆ κεψαλῆ αυτου. τὰ Ἐλλώτια δε εορτὴ δε ῆν αυτητῆς Ἀθηνοῦς εν τῆ Κορίνθου) επτάκις ἔθηκεν δηλονότι στέφανον ἐπὶ ταῖς κόμαις αὐτοῖ. R. 5o. Πυθοῖ τ ἔχειJ κατὰ δε την Πυθίαν Τ) διαύλου καὶ σταδiου τιμὴν ἔλαβε. λέγει δε Θεσσαλὸν, τον τού Σενο

φῶντος πατέρα. V. . .

51 . Aλέω ὰμφ' ε ν ἰJ αντὶ του, εν μια ημέρα. V μηνός τέ οι τωυτουθ κατὰ δὲ τον αυτὸν μῆνα τρὶ γα καὶ ἐν ταῖς Ἀθήναις ταῖς τραχείαις καὶ τρεῖς ἄθλους περιεποίησεν αυτῶ 4 οξύτης τῶν ποδῶν και ῆ οξυδρομος ημέρα, ἔργα καὶ α'τίσματει κάλλιστα, ἀφ' ἄν εστέφθητὰς κόμας καὶ την κεφαλήν. τρία δε ἔργα εἶπεν, δίαυλον και ὁπλιτικὸν δρόμον και στάδιον. V.

54. Ποδαρκὴς ημέρα θῆκεJ ῆτοι ἡ προς τον μό- μον τότε α κληρωθεῖσα καὶ ἐπαρκοῖσα, ῆ ἡ παρασχούσααυτω το τάχος διαρκες, η ἡ αυτὴ οὐσα ὀξύπορος καὶ ὀξύ

449쪽

. SCHOLIA

μένων Λωριέων καὶ πυρ ἐμβήλόντων εἰς τον ναὸν, αἶ μἐνοῦλλαι των παρθένων ἔφυγον, Eλλωτί ει μετά τῆς αδελφῆς ρυτιώνης κατεφλέχθη. λοιμοῖ δ. υστερον γενομενου εχρησεν Ἀθηνῶ, μὴ πρότερον παύσεσίηιο τυν λοιμὸν πών τὼς

των κατακαεισων παρθένων ψvρος ἐξιλάσωνται, καὶ ιερὸν

450쪽

ρτοις, αντὶ τοῖ περιορίσμασι. τυ γὰρ παλαιον χόρτους φυζευοντες αντὶ φραγμῶν, περιωριζον τούς τόπους. η-

SEARCH

MENU NAVIGATION