장음표시 사용
451쪽
63. Ληριομαι πολέσινJ ἁντὶ του φιλονεικήσω πλείστοις περὶ των υμετέρων καλῶν, καὶ τοῖς ἄλλοις λξιοπρεπέσι τα κατορθώματα υμῶν ἀντιπαραθεὶς, Ουκ ἐλάττονα Γετα ταῖτα ἀποδεικνύς. η ουτω διαμαχεθήσομαι εἰς ῶν περὶ πλειόνων κατορθωμάτων. . ἡ Ουτω ' πλεῖστα μεν ουν περὶ υμῶν προς πάντας καταλέγειν ἐ χων σαφῶς μέν τοι καὶ ἰκριβῶς, ουκ ἄν δυνηθείην πάντα εἰπεῖν , ἄσπερ Ουδε θαλασσίας ψηφῖδος τυν υριδμόν. V. Θηρίομαι, ἡγουν μάχομαι, φορτικὸς γίνομαι πολλοῖς ῶν- θρώποις δηλονοτε περὶ του πλήθους τῶν ανδραγαθημάτων των υμετέρων ' καταπολυ μέντοι ἀκριβῶς οὐκ αν ειδείην, ἄστε λέγειν τον αριθμὸν τῶν ψηφίδων τῶν παραθαλασσίων,ῆγουν τῆς ψαμμου, αντὶ του καταπολυ μέντοι ἁκριβῶς ουκὰν ειδείην τον αριθμον αυτῶν λέγειν, ήroυν τῶν υμετέρων ανδραγαθηματων, ῶσπερ Ουδἐ τον αριθμὸν τῶν ψηφίδων τῶν παραθαλασσίων. επειαι δὲ, ἰντὶ του, προσήκει ἐπάν- σθαι ἐκάσrcii πραγματο μέτρον, ἐγουν συμμορίαν. τὸ νοῆσαι δὲ αυτό, ῆγουν τὸ μέτρον, καιρός εστιν ἄρισrος, τουτέστPν,ευκαιρία, ευστοχία ἐστιν ἁρίστη. Tὁ δηρίομαι πολέσι, τουτολόγει, ἰντὶ του ἐρίσω προς τυυς πολλους περὶ του πλήθους τῶν υμετέρων ανδραγαθημάτων, καὶ οὐδένα τῶν πάντων τοσαυτα καπωρθωκότα εὐρήσω. ἐπεὶ δἐ πλήθει ἀπίστως εἶπε, διὰ του α φησι ώς μην σαφὸς, τουτέστι, πόσα ἐστὶ ταυ ιν αληθεία, ου δύναμαι λέγειν τον αριθμὸν τῆς ἄμμου Tε, ωσπερ τουτο αδυνατον, ουτω καὶ τὸ ταυτα ἀπαριθμήσασθαι. διῶ το ἄμετρον πλῆθος παραιτούμενος, ῶς αδύνα πον, την συμμετρίαν αιρεῖται, και φησιW επεται δὴ ἐν ἐκά- μω μέτρον, τουτέστι, παν πρῶνα συμμετρίαν ἐχει, ο δὴ καὶ ποιήoω σύμμετρα ἐκλεξάμενος. R. 67. VEπεται δ' ἐν ὁκάστου μέτρονJ τὸ μέτρον καμρου δεῖ. καρο ουν, φησὶ, παύσομαι υπὲρ μέτρον επαινωνυμοῦς. 'χλως. ουδὲν ἄν πλεῖον δύναμαι λέγειν, ἔνα μὴ τῶὐμέτεω λυπήσομαί τινας. V.
452쪽
κοινὸς ἐν υμῖν, παρ' Οις καὶ την σύνεσιν των προγόνων υμῶν λίro1ν, καὶ - ωνδραγαθήματα των παρ' ἡμῖν ηρώων ἔα κατὰ πόλεμον καὶ - τα λέroιν, οὐδεν ἀλλότριον διακιεύσo- μαι τῆς Κορίνθου. χλως. ώς ἰδιος, τουτέστιν, ὼς εῖς ἐξυμῶν αποσταλεὶς και προκριθεὶς, την βούλησιν των υμετέρων προγόνων καὶ τον ηρωικὸν πόλεμον ου ψεύσομαι περὶ τῆς Κορίνύου γαρύων, τουτέστι φωνῶν, λίγων. μῆτιν δεπαλαιγόνων εφη την Σισυφου. ἱστορεῖται ρορ γεγονέναι σννετός. Ομηρος Iliad. ζ, 153.ὶ Ἀθα δε Σίσυφος εσκεν, Ο κέρδιστος γένετ ανδρῶν. V. Ἐγω δε ώς ἰδιος καὶ Ουκ αλλότύιος ἄν ἐν τῆ κοινότητι υμῶν παραγενομετος, τὴν φρόνησιν τε υμνήσων των πάλαι γεννημε- νων υμετέρων ανδρῶν , καὶ τον πόλεμον, τον ἐν ταῶς ἁρε-τmῖς, ταῖς ἁνδραγαθίαις ταῖς ῆρωσι προσηκούσαις, οὐ η εύσομαι περὶ τῆς Κορίνθου, τον Σίσυφον μεν υμνων δηλονorεπυκνόrατον παλάμαις, αντὶ του βουλαῖς, πράξεσι, του ζέστο συνετώτατον, ὼς θεόν, καὶ τὴν Μήδειαν υμνων ώς συνετωτάτρο, τὴν ποιήσασαν εαυτῆ τον γάμον κατ' εναντιότητα της γνώμης του πατρός αυτῆς , τὴν γενομένην σώτειραν τῆς νηὸς της Ἀρρους καὶ των προσπόλων, αντὶ του Των επε- μελουμενων αυτῆς. κυρίως δὲ πρόuπολος ὁ νεωκόρος. R.
προγόνων, ης υπόδεινα Σίσυφος. τον μεν ασυφον ουτω, φησὶ, λέrω συνετώτατον ἐν ταῖς ἐπινοίαις γεννῆσθαι, ως - θεόν. V. 73. Πυκνότατον παλάμαιςJ συνετώτατον βουλαῖς η ΠωμMις. V. ΠυκνότατονJ GI. Μs. r. φρονιμώτατον.
4. καὶ τὰν πατρὸς ὰντία Μήδεια Η καὶ τὴν Μήδειαν υμνῶ. τὴν παρὼ γνώμην του πατρὸς αυτῆς γαμηθεῖσαν ἐγαμήθη δε τῶ γάσονι σοφὴ οὐσαὶ, τὴν γενομένην Σώτειραν καὶ βοηθὸν τῆ ργοῖ. εβουλετο γὰρ ὁ Αἰηνης
453쪽
ἐκεῖνος Ουκ ἐβούλετο 'Iάσονα, τοίιον ἐγαμήθη καὶ συναπηρεν αὐτω. Ζητεῖται δε, τί δήποτε την Μήδειαν, Κολχίδα οἶσαν, εἰς τους περι Κορινθίων λόγους προσάγεται; φασι δε την Κορινθον πρωτον κτῆμα εἶναι Μηδείας. Αἰήτης γὰρ τωHλίου και Ἀντιόπης χρησμὸν δοθῆναι, πόλιν οἰκίζειν εν
Εὐλχοις, ἶπ' auro b etην επωνυμίαν εχουσαν, την δε Των Κορινθίων τυραννίδα παρακαιαθέσθαι Βούνω G. Bouxόμω τω 'μον, εντειλάμενον, εἰ μεν ἐπαναχθείη, ἰποδοῖναι αὐτο7, εν δε μὴ, αυiὀν εχειν. την δε Μήδειαν ερασθῆναι Σισυφου φησι θεοπομπος. Aλλως. διὰ τοῖιο Μηλιας εμνημόνευσεν,οτο η Κορινθος πατρινον αυτῆς κτῆμα γέγονε, τούτω - λόγω
Ἀλωεύς τε και Αἰήτης ὁ Μηδείας ποrὴρ εγένοντο παῖδες H ίου και Ἀντιόπης. τούτοις ὁ 'Nλιος διένειμε την χώραν,
καὶ ἔλαχεν Ἀλωεις την εν Αρκαδία, ὁ δε λήνης την Κόρινθον. - της δε μὴ ἀρεσθεὶς τῆ αρχῆ, Βοίνω μέν τινε,
'μ0υ υή, παρόδωκε την πόλιν, εἰπών φυλάττειν τοῖς ἔσο- μεν0ις εξ αυrop. αυτὸς δε εἰς Κολχίδα τῆς Σκυθίας ἰφικυμενος, ἄκησε βασιλεύων. διδάσκει δε τουτο Ευμηλός τις ποιητὴς ἱστορικὸς εἰπ*W
454쪽
IN OLYMP. XVI, 74- 8. 453 ατι ἐμνημόνευσε της Μηδείας Κολχίδος οἴσης; καί
455쪽
S c H o L I ATρωσὶ συνεμάχησαν καὶ τοῖς 'χλλησι ' Πωσὶ μὲν Γλαυκος το γένος εἰς Βελλεροφόντην ἀτάγων, τον Γλαύκου του Σισυφου ' τοῖς δὲ Ἀχαιοῖς Ευχήνωρ ὁ Πολυειδου του μάντεως.oτι δε Ευχήτωρ Κορίνθιος ὴν, καὶ μηρος μαρτυρεῖ λέγων Iliad. N 663 sv Ην δέ τις Ευχήνωρ Πολυείδου μέ ντιος υἱος, 'Aφνειός τ' ἀγαθός τε Κορινθόθι οικία ναίων. B. Tὼ δῶ καί ποτεJ τὰ δῶ αντὶ του κατὰ το δὲ, τουτέ-στι, καὶ κατ- το ἐτερον μέρος, ήγουν, καὶ κατἁ τον πόλεμον δἐ προ των τειχων τ,υ Ἱλίου ποτὲ, ήτοι πάλαι, ἐδοξαν οἱ Κορίνθιοι, ἐπ' ἁμφότερα τὰ μέρη των πολεμίων, ἐν ἰσχύῖ
456쪽
φησιν ' 'Hν δέ τις χήτωρ - siclein versus vii supra). V. 82. o. δ' από πάμπαν εἰργοντ εςJ οι δε απε--λυον και ανθίσταντο παντελῶς, οι περι τυν Γλαυκον. λέγεται
δε καὶ Οἴτος Κορίνθιος. πῶς δε Κορίνθιος; ου μόνον ὴ του Εὐχήνορος δενδρεία του συστρατεύσαντος τοῖς Ἀτρείδαις διατὸν Ελένην, ἁλλα καὶ ἡ του Γλαύκου, ος αντεστράτευε και ἀνθίστατο αὐτοῖς '). ὶ ο τι το γένος ερ αρχῆς Ἐλληνικὸν Γον, και ἐκ τῆς Κορινθου ὁ Γλαυκος. πῶς δέ; ὁ γαρ Γλαυ
457쪽
ρινθον, του πατρὸς αὐτοῖ ἔχει την υπην καὶ τὸ ρονος καιτην βασιλείαν καὶ την περιουσίαν, καὶ εἰτι τοῖς Αυκίοις ηὐνι καὶ διηγεῖτο, η τοῖς Tρωσιν. cirro Aυκίων δε τούς Πωας δεῖ νοεῖν. V.
458쪽
λευ , δς κατάγεις τὸ γένος απὸ χόλου; μὴ πρότερον δεκαταζευξαι, πριν μαντεύσασθαι αυχοῖ Πολυδον, τὸ δύνασθαι τόνδε τον χαλι ὁν αυτο; Ποσειδίδνι παρασχεῖν. V. 97. 1ππειον φίλτρον τον χαλινόν φησιν, ου τού οἱ Ἀποι πειθονται. πικρότερον δε τῆ μεταφορῶ. ὁ δaνους ' ἄγε δὴ οὐν δέχου τουτον τον χαλινὸν, ος ἐσzι πεῖσμα καὶ φίλτρου αἴτιος τοῖς Ἀποις, καὶ τω δαμάζοντι Ποσε4δῶνι, τω πατρί σου, θύων ταυρον ευθαλῆ καὶ μέγαν, οὐτως ἐπίδειξον αυχόν. V.
459쪽
εἰπόντος, ὁτι χρὴ θύειν ταύρους παμμέλανας Ἐνοσίχθονι κυαioχαίτη ' αλλά βοηθεῖται το ἀργῶντα. οὐ γὰρ λευκὸντν χροια βούλεται λέγειν, ἄλλα τον εὐάυποντα τω μεγέθει, καὶ επιφανῆ εν η θ πήλν. V. 99. Πατρι δ ε ῖ ξ o νJ οτι τν ἀληθεία Βελλεροφόντης
θένος, τουτέστιν ἡ Αθηνα, ἡ νυαταιγὶς, ἐπυν, ἡ μέλαινανεχουσα α ίδα. ἰνεπήδησε Γ ὁ Βελλεροφόντης, γενόμενος
δηλονότι εν ὀρθω ποδι ' παρ' εαυτῶ δὲ κείμενον ευρῶν τέρας, ἡτοι θαυμα, τουτέστι τον χαλινὸν οἴτω θαυμασίως φανέντα, τον επιχώριον μάντιν τὸν Πολύειδον τον υιὸν του Κοιράνου ζητήσας, εἴρεν ασμένως, ἐνουν μετα περιχαρείας, καὶ ἔδειξεν, αντῶ του εδήλωσεν αὐτω ποῦσαν την τελευτήν, ἡγουν την πόβασιν του πράγματος, οπως τε ἐν τοι ναῶ τῆς θεῖς, ῆτοι τῆς Αθηνας, υπνωσε κατὰ την νύκτα, μετὰ την μαντείανεκείνου ' ἐκεῖνος γω, ώψ ἐδικεν, ἔχρησεν αὐτώ, ἀμηχανούντι περὶ τῆς κατασχέσεως του Πηγαύου ἀπελθεῖν καὶ καθευδη- σαι εκεῖ' οπως τε παρέσχεν αὐτω τὸν χαλινόν, τόν δαμάζοντα τὰ φρονήματα των Ἀπων, αὐτὴ ἡ παῖς του Λιος, τοῖτω κεραυνω ῶς επει χρωμένου, ῆrουν ὴ Ἀθη-. εκέλευσε
γὰρ αυτὸν Ο μάντις πεισθῆναι το; ενυπνίω ο τι τάχιστα. R.
ioci Ἀνὰ δ' ἔπαλν ὀρθῶ ποδιJ λοιπὸν ὁ ποιητὴς ταύτά φησιν' ἁνήλλατο δὲ ἐκ τῆς κοίτης καὶ ἐστη ἄσμενος, τέρας δὲ τὸν χαλινὸν εἶπεν, οτι ἔναρ φανεὶς υπαρ ἄφθη
παρακείμενον δὲ ευρὼν τὸν χαλννὸν καὶ ἰναρπάσας αυτὸν προς τὸν μάντιν ἐλθεν εὐθέως τὸν επιχώριον. V. Io.. ωσμενοςJ Gl. Μs. r. χαίρων.1o5. Σύναπτε τὸ κοιρανίδα προς τὸ, μάντιν. ὁγ- Πολύειδος Οἴτος μάντις Κοιράνου υιὸς ῆν,δς καὶ προὐπέθετο Βελλεροφόντη καταδαρθεῖν παρὰ τω τῆς Αθηνος β φ, ῶς εκαειν ἐσομένης αὐτω τῆς του ζητουμενου λύσεως. R.
460쪽
της Αθηνας εκαθευδησεν εχ της του Πολαδου προμα πείας καὶ συμβουλης, ως αυτου συμβουλεύσαντος αυτω δια μαντείας, γοωνιῶν Ιε περὶ της κατοχῆς του Ἀπου. Βαμασίφρονα δε
ἀπε χρυσουν, D' ' τον τίμιον, ἡ οτι διάχρυσος ἡν τη κατασκευη ὁ χαλινος, δαμάζοντα δε τὸ φρόνημα των πων καὶημερα φρονeῖν ἀναροίζοντα. καὶ αυτὸς δε ὁ χρυσὸς δαμασίφρων, ἐπεὶ ικανὸς ἀπατῆσαι. Κοιρανέων τον κοιράνου παῖδα Πολυδον. ἐλθὼν Ουν προς τον μάντιν, ἔδειξε και διεσαφήνισεν αυτω την .ολην ἀπόβασιν του πράγματος και
Io7. κοιταξα τοJ Gl. m. r. ἐκοιμήθη. 1 o. 'ΕπορεJ Gl. m. r. θάρισεν. III. Λαμασίφρονα λέγει ον πρόσθεν εἶπε χρυσάμπυκα χαλινὸν, ὼς τὰς φρένας των ἶππων δαμάροντα και εὐπειθεῖς επαζόμενον. B. Ἐνυπνίεμ δε τάχιστα πείθεσθα τοῖ Βελλεροφόντου δε το ὀναρ διηγησαμένου, ειπεν ὁ Πολύδος, ως τάχιστα καὶ ανυπερθέrως πείθεσθαι τῆ ενυπνίον. καὶ ταυτααυτω εἰπόντος του μάντεως, ῶς, ὴνίκα τον ταυρον θυη τυ
Ποσειδῶνι, τότε δὴ τν ἱππικωτάτ' Ἀθηνα ἱδρύσασθαι βω- μὸν, ῆτοι ἄγαλμα. κραταίποδα δἐ τον ταυρον φησιν ' ουτωδε Λελφοὶ ἰδέως εκάλεσαν. Αὐερύν δε, υντι του σφάξ', απὸ
ρακολουθουντος, τον κραταιον τους πόδας ταυρον, πω Ποσειδωνι το συνέχοντι την γην, τυ καταπολυ ἰσχυρο, εκέλευσεν
αὐτίκα ποιῆσαι τῆ Ἀθη- τῆ ἱππικῆ, πολεμικῆ, ναον- Πληροῖ δε ἡ δυναμις των δεῶν κούφως, τουτέστιν ἰππω τηνκΣίσιν, αντὶ του την πρὼξ , καὶ την παρ' ὁρκον, ἡγουν την μὴ δεομένην βεβαιώσεως ορκων εις το μὴ πραχθῆναι , ως μέλπισroν δηλονότι Οὐσαν καὶ αδύνατον, καὶ την παρα ἐλπίδα, τουτέσrι, καὶ ην Ουκ ἄν τις ἐλπίσαι ποτε πραξιν. oo ,