장음표시 사용
461쪽
CAPUT LXXXXII. AEas errore, non quidem secundum typographicam Historiae suae ΑMediolanensis editionem, hac in Urbe Anno Domini is a . elaboratam in qua videlicet errorem illum praetermitti re vera oportuisset, sicuti contra Bernardinum Corium iam suerat decretum, ut paulo post videbimus sed secundum exemplar ipsius manu scriptum, immis vero autographum , in Ambrosiana Bibliotheca asseruatum. Itaque in Archiepiscopi etiam nostri Laurent ij Littae Vita, Capite a o. Numero i6.Tristanum quoque Chalcum ex eo autographo connumerabam nonnullis alijs eius erroris sectatoribus. Verumtamen in eo nihil tale nuper inueni, cum praesens Caput conscriberem, cumque illa Bdenuo scrutarer eius loca, in quibus hoc olim legisse mihi quudem videbar. Eum igitur in praesenti tacitus praetermitto ; sicut etiam eumdem interim hac in parte absoluo . Certe tamen hac ipsa occasione illum rursus reum de nuncio erroris itilius , quem ipsi adscribebam eodem hoc Libro Quarto, Capitea. Num. 42. Sicut enim error ille sine dubio extat in editione typographica s sic etiam extat in Auetoris autographo, necnon etiam in altero exemplari pariter manu scripto, quae in Ambro
sana Bibliotheca custodiuntur. Quocirca mihi sane nulla videtur habenda ratio terti j cuiusdam exemplaris, quod mihi na- Cper commodatum fuit ab Amico, erga me ossiciosissimo , eodemque perquam erudito, & selectis pro Re Historica Libris alijsque Monimentis abunde instructo , videlicet a Ioanne Baptista Blanchino, Iustitiae hoc Anno i 6s F. hac in Urbe Consi te me t itissimo. Quo quidem in exemplari nulla prorsus illic habetur eius Praepositurae, vel Praeposti Metropolitani mentio. Hanc enim de industria ut ego interpretor in praetermisit alius quispiam ab Auctore diuersus, qui bene certoque nosset primam eius Praepositurae institutionem , quique Tristanum cu- peret ab eius erroris nota liberare . . DIX. Venio iam tandem ad Bernardinum Corium , vel hoc ipso coistra Cleri Caelibatum errore, censuraque contra ipsum rite pronunciata, in ore famae celebrem. Chronici enim sui Mediolanensis parte Prima,& secundum Anni is 6 3. editionem Venetam pagina duodecima , singillatim prosecutus sacros Minisi trorum ordines, a S laeto Ambroso in Ecclesia Mediolanens seu in Basilica Metropolitana institutos, in haec verba desinit:
462쪽
1 6 LIBER IV. VITA S. HERLEM BALDI,
quali morendo, restasero pol vectui: come chiaramente si leue nega prima a Timoreo . E cbe G o sita vero , apertamente si v de , come Enriberto di Antimiano , Arciues uo di Milano, delquale in procello dest Historia amplamente trauiamo , heue perni lie una nosti donna, per nome Vsma : alia quale dono ilM nantero di San' Dioni legendum tamen hic est , la quale dono at Monantera H San Dionigi , sicut etiam Gualuaneus Flamma superiore Numero quinto assit inabat doue lino at presente contiem , una fruttifera Ogna , u quale dat nome d quella e Behiamarati vigna duena . Ma ροι in successo di rem' da defandro Tera, Pontefice gere tamen hic Pontifex non Ter. tius nominis huius fuit, sed Secundus) fis ordinato, che alatin cerdote . Cherico non Iogliesse Mogia e s questi ancora fisa prouato dat Sacro Concilio, fui nenia , cis in perpetuo osse
due Enribaldo Cotta , volendo per guttare i meraci maritati, da est fu crudelmente morio . inde , come sicliae Leone ne simi Amnali , essendo temuo per Martire , dalia Republica D con somma merentia fatis sepellire net Templo dedicato a San Dionigi , in Cuna cassa circondata di time di ferro. Quod quidem Corij pro
Cottae sanctitate testimonium, hie tandem adiectum, ego iam supra recitaui Libro Primo, Capite Nono. X. Hactenus Auctores , quorum assertione Sanctas Antistes noster Ambrosus matrimonia Sacerdotibus concessit . Sequitur nunc , ut deinceps ostendamus, quam falsa S de te ita bilis .
quamque Scriptore Catholico indigna sit eiusmodi assertio. Eam sane ut hinc exordiamur ) Sacra Indicis Congregatiori iamdudum in Bernardino ipso mei Corio, qui eam primus ilia
publicam lucem typis euulgauerat, damnauit , re ex ipsus Chronico abolendam esse sanciuit. Sic enim e subsequenti constat Epistola, non multo post ad Cardinalem Archiepiscopum nostrum Federi cum Borromaeum scripta, di inter Ambtinsianae Bibliothecae libros custodita,& his exarata verbis t -- ίω ν Fino π Reuerendissimo Sig. mis Obseruandis. Hu endo la Sacra Congregatione deI 'Indice considerato , quanto si a
463쪽
SANCTUM AMBROSIVM PERMISISSE SACERDOTI-BVs VXOREM DUCERE , s foto 6as. inquit, Summum Pontificem concessisse Indulgentiam Plenariam Ecclem Agediolanensi , etiam non contritis : quali errora anche si Irouano nessimpressone antica di, lano det iso 3 . si sono compiactauu questi Signori Illustrissim mira Colleghi, che auulsi a sua Signoria Ilius trabsima , come se con la presente, che, corresti δ tosti m a deItiduelicti seli, posella a ciasium delia sitia Diores dare libera fucos Bia re licentas ri tenere oe tenere istia Historia a s che pertu
Di VS.Illustras a s Reuerendissima Humilissimo M' Afestionatissimo Seruit ore,
a Cardinale Guila qua . A Sig. Cardinale Borrameo, Glano. Superioris autem Decreti, a Sacra Indicis Congregatione conditi, mentio itidem habetur in Librorum prohibitorum Elem Ccho , per Franciscum Magdalenum Capiferreum , eiusdem Congregationis Secretarium, digesto. Littera enim B in eo sic legitur : Lernar i Corij Historia Agediolanensis non pedimittatum, nisi correcta . In Decreto i6. Agariij, I 62 I. XI. Quam falsa porro si S adulterina eiusmodi assertio, Sanctus ipse Ambrotius per aurea scripta sua, Catholicae per orbem uniuersium Ecclesiae probatissima, commonstret: eoque in primis commonstret loco, ad quem Landulphus itidem ipse superio re Numero . prouocabat. Locus autem ille citra dubium est
Libri De Os p Primi Caput quinquagesimum simul de viti- Pmum . Quocirca etiam illud idem Caput in altero eorum Landulphi exemplarium., quae in Capituli Metropolitani BL blitheca custodiuntur, ego vidi charactere satis recenti adnotatum in ora marginali, iuxta eum Landulphi textum extante, ac simul quidem cum hac protinus censura, meo etiam iudicio veracissimae Inde locum male relatum , s male intellectum. Viae maxima corruptela Ecclesia Ambrosiana, s perniciosi tinoi Hlili a multus,
464쪽
4 3 LIBER IV. VITA S. HER LEMBALDI,
multus , s querela toto hoc Libro expressa'. XII. Eo igitur loco Sanctus Ambrosius, multa praefatus de virtutibus in Leuit adc Altaris Ministro necessarijs, hunc in modum prosequebatur: De Castimonia autem quid loquar 3 quando vn tantum nec repetita permittitur Coptiti. Et in ipso ergo Coniugio lex est non iterare Coniugium , nec secunda Coniugis serim Comiunctionem. Et ecce nobis manifestum iam est, quemadmodum locus ille a Laiadulpho male re se iretur. Inspiciamus nunc , quemadmodum male pariter ab ipso intelligeretur. Verus enim Ambrosij hoc in loco sensus hic est , ut Euangeli- cum Levitam ordinari, siue ad sacrum eiusmodi ordinem pro- 3 moueri, non liceat, si Coniugium iam ante iterauerit, hoc est, si post obitum primae uxoris alteram duxerit, ac propterea Digamus sit. Illum enim debuisse tantummodo Monogamum esse s ac praeterea post eam promotionem debere ab ossicio coniugali penitus abstinere: sic enim lege sancitum esse. Huc igitur absque dubio spectant Ambrosij verba proxime recitata,
necnon etiam deinceps recitanda .
Quod plerisque mirum et Metur, cur etiam ante Baptimum uerata
Coniugio ad electionem Aguneris N Ordinationis praerogatiuam C INMImema generentur ; cum etiam delicta obesse non soleant, si Lauacri remissa fuerint Sacramemo . Sed intelligere de mus , quia ιn Baptimo culpa di muti m Ut, lex aboleri non potest . In Coniugio non culpa , sed lex est. Quod culpa est igitur , in M'tismate Mi Hur : quod legis est , in Coniugra non soluitur . Vt enim Robertus Cardinalis Bellarminus de Membris Ecclesiae Militantis Libro Primo, qui est De Clericis , Capite vigesin qu a rio, S. Ad Hieronyms vero, s apienter docebat, obseruandum est, controuersiam 'ste inter Vereres Patres , an quI unam uxorem habuis ante Baptismum , eaque mortua aberam duxis post PTaptimum , Bigamus censendus esset, necne . Nam Sanctus Ηιeronymus in Epistola ad Oceanum comendui, eiusmodι iam mm non esse Agamum ; propterea quodper Baptimum siu factus nouus homo ex vereri diis nihil ei nocere possii eorum, qua fecit ante Saptismum . Et sane huic sementia multum fauet Caum I r.
Aristolorum , qui diserte prohibes Episcopum feri , qui post M'Unum bis Noprias celebrauit. Contra vero Ambrosius , Inn
465쪽
ascemius, s Augustinus locis citatis comendum , omnino balem Adum Ligamum, quι duas uxores habuit, siue ante Baptismum , siue post Eaptimum . Nam Baptismus diluit peccata, non fluit Coniugia; j rem I hominem quantum ad vetustatem vitiorum, non quantum ad ea qua recte se habent . Atque hac sinientia tandem praeualuit, ab uniuersa Ecclesia recepta est. Neque obstat Canon Apostoseus . Fortasse enim eo tempore propter iam, num paucitatem dispensabant Apostoli cum illis, qui ante Baptismum uxorem unam vel plures haverant, modo non habuissent
plures post Baptismum . Neque enim est hoc praeceptum Apostolis nempe Pauli, primae ad Timotheum Capite 3. 2 omnino inius B pensabile . Hactenus Bellarminus ibi. Sed ad eiusdem sententiae confirmationem nobis placeat Sanctum itidem Augustinum loco per ipsum indicato audire. Libro enim zo.De Bono Coniugali, Capite i g. sic ille sentiebat: Quod acutius intellex
runt , qut nec eum νι Catechumenus vel Paganus habueris ab ram i ordinandum esse censuerunt. De Sacramento enim agitur , non de peccato g nam in Saptimo peccata omnia dimitium
tur . Propter Sacramenti autem sancititatem , sicut foemina , etiamsi Catechumena fuerit vitiata , non potest post Eaptismum inter Dei Virgines consecrari s ita non absiuria visum est , eum . Cqur excessu uxorum numerum si mularem , non peccatum aliquod commsisse , sed normam quandam Sacramenti amissise , non ad vita bona mentiam, sed ad ordinationis Ecclesiastica Agnaculum nece anam. Sed hinc ad Ambrosium reuertamur. XIV. Ille velo sic etiam subinde protinus interrogat: Quomodo amtem potest hortator esse viduitans , γι ipse Coniugia frequentave ni ' Quod quidem argumenti genus tametsi proprie ab Am hrosio in eos dirigatur, quia primis nuptijs ad secundas transierint, quibusque propterea promotio Sacrum ad Ordinem ne-ς gabaturs non immerito tamen a Catholicis Doctoribus secun- dum proportionem accommodatur iis etiam Ministiis,qui post Sacram ordinationem ossicio coniugali operam darent. Bel Iarminus nominatim Libro pariter Primo De Clericis, Capite 19. variae numeratis impedimenta , quae coniugale ossicivmis Sacerdotibus alijsque sacratis hominibus afferret, id etiam enumerat : Tertio imped/ι efficaciam praedicalionis ,,ut Ambrosius
docet Libro primo de δμνs, Capue ultimo. Quomodo enim υμί caciter
466쪽
cariter exhortabitur viduas s virgines, qui liberis perpetuo Aram dat 3 Similiter etiam Gregorius de Valentia in Libro De Coelibatu, Capite s. Obstat item s Matrimonij v sus) officio δε-cendι ' exhortandi. Nam qui consuetudine coniugati implicitus est, non potest certe cum satis magna e cacia π auctoritate virgines viduas , s alios de Populo , qω nondum Agatrim nio iunctι sunt, ad continentiam adhortari; o Diuus Am suu Libro Primo de OFciis , Capite mltimo adnotauit.
ne commonstrant, quam rationi consentaneum quinetiam n
cessarium ille censuerit, ut Sacri Ministri post Sacram ordina- ptionem ab usu Coniugij deinceps in perpetuum abstinerent ι si forte prius nupsissent, atque suam sibi uxorem adhuc superstitem haberent. INOFFENSUM AUTEM inquit EXHIBENDUM ESSE ET IMMACULATUM MINISTERIUM, NEC ULLO CONIUGALI COITU VIOLANDUM , COGNOSCITIS , QUI INTEGRO CORPORE . INCORRUPTO PUDORE . ALIENI ETIAM AB IPSO CONSORTIO CONIUGALI, SACRI MINISTERII GRATIAM RECEPISTIS . si 'od eo non pratem ; quia in plerisque abditiorum locis cum Agni sterium gererent , vel etiam Sm Ccerdotium , filios susceperunt: s id tamquam usu veteri defendunt , quando per interualla dierum Sacrificium destrentur , stamen castificabatur etiam Populus per biduum aut triduum , ut ad Sacrificium purus accederet, τι in Veseri Testamento legimus. O laualat vestimenta sua. Quem tamen praetextum hac Ambrosius illico refellit ratione': Si in figura tanIa ustruantia ;quanta in veritate 8 Disice Sacerdos atque Lemia, quid si litiare etessimenta tua , τι mundum corpus celebrandis exhibeas Sacramentis . Si Populus sine ablutione vestimentorum suorum prohibebatur Exodi is. J accedere ad Hostiam siuam ; tu illotus P mente pariter oe corpore audes pro alijs seu pucare , audes pro aliis ministrare PXVI. Et hactenus quidem satis a nobis examinatus sit prior ille Sancti Ambrosij locus, quem sibi Arnulphus pro suo errore usurpabat intestimonium . Videamus nunc , quemadmodum Sammis idem Doctor eamdem sententiam suam diserte alijs etiam in locis expresserit.
467쪽
XVII. Cert. autem Libro De Dignitate Sacerdotali, Capite 4. expli- Aeans illud Apostoli Pauli ad Timotheum primae Capite 3. Oportet Episcopum esse unius uxoris virum, sc habet: Si ad superficiem tantum littera siue ad sensum litteralem )respiciamus; prohibet Bigamum Episcopum ordinari . O vero ad altiorem c. ue ad mysticum)siensium conscendimus ue inhibet 'scopum duas 4mpare Ecclesias . D si adsuc introrsus profundiora per 'ut ris I monet, ne post Catholicum dogma, sensium inuematur Episcopus halere haereti m , sed Christianam tantum orthodoxam s ibolicam sibi alserire Fidem s τι unius tantummo o uxoris es' ibolica Ecclesia vir Episcopus vocitetur. Et aliquanto post , Berplicans illud item , quod ab eodem Apostolo ibidem adiectum legitur, Domui sua bene praesse , filios habentem siuditor cum omm castitate, sic etiam inquit t mmis siua bene praesepotest , qui corporis sui seruaueris castitatem . Domui . inquit, hoc est , corpori suo tali iure dominetur , τι non subdatur 'sius voluntati, ne in desiderio luxuria deditus in praecipitium demerga tur , sed potius Alios sim castitatis exemplo ad pudicitia regulam doceat. Nam si quis Domui με praeesse nes iat s quomodo E
clesia Dei diligentiam adhibebis P me est enim de quo severius
diximus e sivi cordis sivi domum excolere non valet , quomodo C plurimorum adhibebit diligentiam pXVIII. Et rursus in Epistola ad Ecclesiam Vercellensem, quae secundum Romanam editionem, a Sixto Papa Qninto , clim Cardinalis esset, emendatam, & Pontificio postea Diplomate com mendatam, vigesima-quinta est Libri Tetiij Epistolarum , haec habet : Hac posui, qua eatienda acceperim . Virtutum autem Magister Apostolus est , qui cum patientia redarguendos doceat contradicentes : qui unius uxoris rarum praecipiat esse : non quo
extorrem excludat Coni j ς nam hoc supra legem pracepti est : 'sed mi emiugali castimonia feruet ablutionis sua gratiam. NE. ,
QUE ITERUM , UT FILIOS IN SACERDOTIO CREM RE APOSTOLICA INVITETUR AUCTORITATE; H, BENTEM ENIM DIXIT FILIOS, NON FACIENTEM:
neque Coniurium iterare . Quod ideo non praetermisi , quia pleri que ua argumentantur: ritus uxoris virum dici post Baptismum habita , eo quod M'ismo vitium sit ablutum , quo afferebatur impedimentum . Et vina quidem vique peccata diluuntur' -
468쪽
LIBER IV. VITA S. IERLEMBALDI, lania ; τι si quis contaminaueris suum corpus cum plurimis . quas Anulla Coniugi y lege sociauerit, remittantur ei omnia: sed Coniugia non resoluuntur , si quis heraueris. Culpa enim Lauacro , noto
lex , soluitur . Nulla enim culpa Coniugu,sita lex est. Quod legis est igitur, non remittitur quasi culpa, sed tenetur quasi lex. Ideo. N Apostolus legem posuit , dicens : Si quis sine crimine est ,
unius uxoris Vir . Ergo νι sine crimine est . , unius uxoris vir,
tenetur ad legem Sacerdoti, suscipiendi : qui autem iterauerit Coniugium , culpam quidem non habet coinquinati , sed praerogamtiua exuitur Sacerdotis . Diximus, quid legis est : dicamus etiam , quid rationis . Sed prius cognoscamus , non solism hoc g
solum dei Episcopo s Presbytero statuisse , sed etiam Patres IN CONCILII NICAENI TRACTATV addidisse , neque Clericum quemquam debere esse , qui secunda Comuta sormus
fit. Quomodo enim potest consolari viduam , honorare . cohortari ad custodiendam viduitatem , seruandam Marito fidem , quam ipse priora Coniugio non reseruauerit Z Aut quid inuresset inter Populum s Sacerdotem , si isdem adstringerentur legibus 8 D set praeponderare vita Sacerdotis, sicut praeponderat gratia. Nam qui alios praceptis suis ligas, debet ipsi legitima macepta in se custodire . Hactenus in ea Sanctus Ambrosius Epistola. CXIX. Ad Precationem nunc progredior illam , quam idem Ambrosius primam concinnavit, ut semetipsum reliquosque suos Sacerdotes ad celebrationem Sacrosancti Missae Sacrificij praepararet : quae Precatio legitur etiam prope finem Tomi eius erum Quinti , hoc est , alue Hymnos ipsius. Illic enim, non procul ab initio . has item ad Deum preces fundebat :Rra I inulam , Castitatis N Inregritatis Amatar , Deus, caelesti
rore Benedictionis tua extingue in corpore meo totum smitem a dentem libidinis ; ut maneat in me tenori totius castitatissansmas corporis . Morrifica in me carnis stimulos ,ris omnes libiadi Dris commotiones : s da mihi veram es per suam castitatem cum caeteris donis tuis , qua tibi placent in veritarer; τι Sacrifcium laudis casto corpore s mundo corde valeam tibi oferre . Quanta enim, Domine Iesu Christe , cordis reviritione s lac&χmarum fonte, quanta reuerentia s tremore, quanta corporis castitate oe animi puritate istud diuinum re calesse Sacrificium esciat andum c ubi Gratatuis in Ceritate sumitur , vis Sanguis
469쪽
33 tuus in veritate bibitur , ubi summa imis iunguntur , ubi adest praesentia Sanctorum Angelorum, ubi tu es Sacerdos oe Sacrificium mirabiliter s instabiliter constismus . Quis digne hoc celebrare poterit, nisi tu Deus Omnipotens oferentem feceris dignumZXX. Postremum nobis nunc est, ut in eiusdem, quam contendimus, veritatis testimonium veniant etiam Commentaria in Epist las Sancti Pauli, quae communius Sancto A mbrosio adscribi solent, quaeque in ea etiam, quam supra memorabam, editione Romana oc emendatiori legitimis eius operibus connumerantur. In Commentario enim primae ad Timotheum Episi totae, ad ea Capitis tertij verba , Oportes Epistopum esse unius uxoris virum , ita prorsus interpretatur et Quamuis secundam numero uxorem non situ habere prohibitum s ut tamen quis dignus
ad Episcopatum siu , etiam licitam debet spernere', propter publimitarem inius Ordinis 3 quia cauris melior debet esse , qui cupiadus est sedis illius . Et aliquanto post, ad ea verba, Diaconi simi ius uxoris viri, sic item progreditur: Ea , qua miniss d x rat de Ord natione Diaconatus, nunc subiecu . Ostendit etiam , ipsis unius uxoris viros esse debere , ut hi ad Ad Nemum Dei eligantur , qui non sunt egress Constitutum Dei. Homini enim
etnam uxorem decreuu Deus, cum qua beneae tur ι nemo enim
cum secunda benedicisur : qui si filios bene gubemaveru S' domos suas, id est vernaculos aut domesticos p poterunt digni feri Sacem dotis, s fiduciam habere apud Deum s ut sciant, se posse imp trare , quod postulant; IAM DESCAETERO'SE AB USU
F OE MIN AE COHIBENTES . Veteribus enim Idcirco com cessum est Leuius aut Sacerdotibus uxores ad usum haberes quia multum tempus otio vacabam a Min sterio , aut Sacerdotio . Multitudo enim erat Sacerdotum , 2' magna copia Levitarum c quisque certo tempore seruiebat diuinis coemomys secum iam in titulum Dauid . Hui enim viginti s quatuor classes, constituit SacerdoIum , ut per viresideseruirent . Vnde Puta octauam classem habuisse: cuius vice Zacharias Lucae primo fungebatur Sacerdotio ι sicut continnur in Paralipomenon. II aut tempore, quo non illos contingebat de seriure Altari, domorum sum rum agerent curam. At ubi vero rempus imminebat Adin tres purocati aliquantis Helus accedebant ad Templum, oferre Deo.
Nunc autem septem Diaconos esse oportet , si aliquantos Presi i i steros,
470쪽
LIBER IV. VITA S. HERLEMBALDI, hieros , τι bini sint per Ecclesias , s et u in Ciuitate Episco- Αρus AC PER HOC OMNES A CONVENTU FOEMI NAE ABSTINERE DEBERE ; QUIA NECESSE EST, EOS QUOTIDIE PRESTO ESSE IN ECCLESIA, NEC HABERE DILATIONEM , UT POST CONVENTUM LEGITIME PURIFICENTVR , SICUT VETERES. Omni enim hebdomada osserendum est , etiamsi non quotidie peregrinis . incolis tamen vel bis in hebdomada s etsi non desimi qui si re quotidie baptitimur agri. Nam veteribus ideo concessum est; quia multo tempore in Templo non videbantur, sed erant priuati. Si enim plebeis iaminitus orationis causa ad tempus abstinere se a pracipis s Sanctus Paulus primae ad Corinthios Capiter . τι
vacent orationi ; quanto magis Levitis aus Sacerdovbus, quos die
noctuque pro Plebe sibi commissa oportet orare P AIundiores ergo esse debent caeteris , quia Actores sium Dei. XXI. Haec Sanctissimus Antistes noster Ambrosus in ijs Commentari js 3 si tamen ipse re vera illorum est auctor . Robertus sane Cardinalis Bellarminus id pro certo & indubitato suppostat Libro primo De Clericis Capite r 9 . S. Ambrosius, cum superiorem illorum textum innueret,&Capite a o. s. Quod amem : secus autem prosecto sensit in Libro De Scriptoribus Ecclesiasticis. De CSancto enim Ambroso Mediolanensi ad Annum. 7 . agens, siue obseruationem in eius Opera contexens, ita concludebat: In Quinto Tomo sunt Commentaria in Epistolas Sancti Pauli :que a multis non exeduntur AmDoss, nec sine causa . Qua de re consuli per me quidem possunt Alfonsus Salmeron Commentariolum suorum Tomo Decim tertio, qui Primus est in omnes Beati Pauli oc Canonicas Epistolas: Libro scilicet primo, Disputatione i v. & Cornelius a Lapide suis item in Commentarijs in omnes Diui Pauli Epistolas, qua parte inter primordia operis disserit de Interpretibus Epistolatum Sancti P Pauli, pagina mihi et . & in Caput septimum ac Versum umdecimum Epistolae primae ad Corinthios. Memini vero etiam, me multis ab hinc Annis legisse luculentam eiusdem argu menti Lucubratiunculam , separatim editam , & a Nicolao Rusca contextam . S a Cardinali Baronio comprobatam . Quam cum ego Religioso cuidam ex ordine praedicatorum &c Ru scarum Cognatione commodassem ut saepe mihi accidit amisi.