장음표시 사용
491쪽
licorum numero computari eos, qui Nicaeno Concilio resisterent: &in Epistola , 3. ad Anatholium,& 14. ad Martianum Imperatorem, Nicaeni Concilii Canones per Samstum Spiritum esse ordinatos. Sic etiam Sanctus Gregorius Magnus Liahro Primo Epistola a . eo usque processit, ut scriberet: stina corde creditur ad iustitiam , ore autem confesto sit ad salutem ι ificut Sancti Euangelij quatuor Libros . sic quatuor Concilia pus rapere re venerara me fateor ; Nicanum siclucet, in quo peruer sum Arij dogma destruitur 3 Constantinopolitanum quoque , in quo Eunomy s Macedoni j error conuincitur; Ephesinum etiam BPrimum, in quo Nest ij impietas iudeatur e Chalcedonense
vero , in quo Eutychis Discorique prauitas reprobatur , tota d Motione complector , t integerrima a probatione custodio 3 quia in his , velut in quadrato lapide , Sancta Fidei structura consurgit,s cuiuslibet vita atque actionis norma consistis . Qui quis eorum soliditatem non tenet , etiamsi lapis esse cernitur , tamen extra adisicium iacet. Hinc itaque Bellarminus Libro Primo Deci raris, Capite i. cum eiusdem Concilij Testimonium productii rus esset; praefatus ei sic fuit: Prodeat igitur , non ex hominibus singulis , sted ex calibus hominum , Concilium Primum Nic Cnum , OEcumenicum , vetustissimum , frequentissimum , celebem rimum , cui que auctoritas tanta semper apud omnes veteres
suis , ut ab Eusebio Libro I. de Baptismo, Capue i 8. Orbis temra Concilium appelletur e ab Athanasio in Epistola ad Epistopos rica , s Leone Epistola s3. ad Anathobum cum Oraculis Spiritus Sancti: a Gregorio vero Libro Primo Epistola a . cum ipso Euangelio conferatur . Cum igitur tantae foret auctoritatis hoc Concilium: cumque Sacris illis Ministris usum Coniugii vetuerit 3 credibile prosectb non est, Ambrosium illis eumdem opermittere usum voluisse, reque ipsa permisisse .XXXXII. Non ego tamen propterea nego defuisse interim aliquos , qui eumdem nihilominus Matrimoniorum usium sibi usurpauerint: sed sicut eum sibi usurpabant contraquam Sacrosancta illa OEcumenica Synodus statui siet s sic eum nego iterumque nego illis, vel eiusdem generis alijs, permissum ab Ambrosio fuisse. Tales utique Ministros Ambrosus absque dubio damnabat superiore Numero I s. neque minus damnasset
492쪽
n siet eos, quos banctus Epiplianius descripsit immo vero Adamnauit Haeresi,s9..quamest Cattaarorum .. Etenim secundum Parisiensem atque imo latinam Anni i 6aa. editionem, sudio Nopera Dionysi Petauit emendatam , Epiphanius illic inter caetera sic inquit: Si quis post Baptismum secundam rem duxerit 3 ab illis 'non ambus admittitur . Quod quidem plane stolidum est. Et patito post: Siquidem , qua Sacerdotio propi' singularem functionis illius dignuatem praecipue tributa
sunI, ea ad omnes communImpertinere ludcant. Illud quidem
audierunt : Eprico um inrepre sibilem esse oportere, ius uxoris virum, similiter fae Diacovum , cs Presbyterum . Ita enim B prosicto si res halia, G, post Christi. in Orbem ter rum adtiem sum , eos omnes , qui secundum priores Nuptias mortua uxore a
uris se se nuptus Higarint. Dissima Dei insciplina reiiciat , propterea quia incredibilis est Sacerdoti honor ac d enuas . ADque istud ipsitim Sacrosancta Dei Ecclesia cum omni prouisione
AElgentiaque struat . Quin eum insuper , . qm adhuc in Mare, monio degit, ac liberis dat operam, tametsi istus. H Uxoris vir, nequaquam tamen ad Draconi, PresbγIροι , L pisi γι, aut HI draconi ordinem admutit s sed eum dumtaxas . qm abi ins orta consuemdine si se continuem , aut ea siu orbaIus . QVOD CIN DlCTIS LOCIS PR PECI P UE IIT, UBI ECCLESIASTICI CANONES ACCURATE SERVANTUR . A
enim nannullis adhuc in locis Presbura, Diaconi ,- nimconi liberos suscipiunt ..Rspondeo , NON ILLUD EX CANONIS AUCI HORITATE FIERI , SED PROPTER
HOMINUM IGNAVIAM, qua certis temporibus ne genter agere ac connivere soler ob nimiam Popub mustitudinem ι cum scilicet, qui ad eas se functiones applicent, non facile reperiuntur. Quod ad imam quidem Ecclesiam auiu s ea , utpote a Sancto Spiritu lene ord nata inque constituta , quod decentius est omnia Pltis in ν esus considerans , et rci studere polismum instituu , τι qua Diumo Numim ministeria praestantur , nulla re , quoad fieri potest , distrahantur , et que spiritalia omnia officia quam opuma latis que conscientia gerantur . Hoc igitur dico, propter subitas functiones atque socia conuenire , m Presbyter , ac Diaconus, s
Episcopus Deo pengius vacet. Nam si illis etiam qui e Populosum , Misum Apostolus praeripit, τι sinquit ad Iempus vacem
493쪽
43 orationi s quanto id magis Sacerdoti prasicrabis 2 Nimirum nuL Alis G impedimentis auocetur , quo in si ritualibus sicundum Deum negoti, , in ipso Uu Sacerdotii admi rationeque fert tur . Hucusque Sanctus Epiphanius : & hic quidem Sancto
A mbrosio contemporaneus , ut e Baron ij Annalibus intelligi datur. Ambrosius enim Ecclesiam Mediolanensem rexit ab Anno supra Trecentesimum septuagesimo-quarto usque ad nonagesimum septimum . Epiphanius autem ab Anno Saeculi eiusdem Septuagesimo usque ad Quadringentesimum circiter secundum Ecclesiam rexit Constantiae, siue Salaminae , Vrbis in Cypro primariae. Quin etiam hic ipse nobis eo etiam Apraecipue memorandus est titulo , quod Anno Trecentesimo octuagesimo secundo siue posteriore , quam celebratum fuisset Concilium illud Constantinopolitanum , in quo Am'brosius a Datio dicebatur in fauorem uxoratorum Sacerdotum iudicasse ) quod eo , inquam , Anno citra dubium intersuic Concilio Romano , sub Damaso Papa celebrato , cui pariter Ambrosius citra omnem controuersiam interfuit , di cuius mentionem nobis faciebat Bellarminus superiori Numero a 7. Quo quidem in Concilio Romano ut bene Baronius ad eum Annum animaduertit) prohibitum est etiam ex praescripto CNicaeni Canonis , ne ante horam tertiam diebus festis Missae canerentur; alijs vero diebus a media hora quarta usque ad nonam facere liceret. Vt hinc etiam intelligamus, quantopere alienus ab eo fuerit Ambrosius, ut pro Clericis coniugatis aliquam conderet legem Nicaeno Canoni aduersantem. XXXXIII Quod si quis sottasse adhuc haeret hac de re dubius f Ambrosiuin ipsum audiat, ac dubitare iam tandem erubescat. In
Proemio quidem Libri Primi de Fide sic ille ad Gratianum Augustum scribebat: Petis a me Fidei Libellum Sancte Imperitor , profecturus ad pratium . Nositi enim , sis magis Impera
toris , quam virtute militum , quari solere victoriam . Nam 'Abraham trecentos decem es octo duxit ad bellum s Genesis i ex innumeris trophaea hostibus reportauit. Signoque Dominseca Crucis Nominis , quinque Regum victractamque turm rum se acto robore, fae ultus est proximum , cs fratris filium m ruis , S' triumphum . Et paulo post, Concilium indicans Nicaenum e De Oncibis id positissimum sequar , quod trecenti do
494쪽
rem U' octo Sacerdores , tanquam Abrahae electi iudicio , consona AFidei virtute tactores , velut trophaeum toto orbe subactis per is extulerunt; τι mihi Udeatur hoc esse Diuinum , quod eodem numero in Conciliis Fidei habeatur oraculum , quo in Hlona pietatis exemplum . Et eodem postea Libro . Capite nono : A cepisti Sancte Imperator , eos quι talia asserunt Arian a nempe pronunciata, qualia proxime recensuerat ) ture damnatos , non humana industria , non composivione aliquati: sed trecenti decem
Octo , vi supra dixi , Ppscopi ad Concilium conuenerum. Sed ut in numero eorum per signum seu Pasi s f ς δε omin s Dominus Iesus suo probaret se adesse Concilio , Crux in trecen- glis , Iesu nomen in decem ocro est Sacerdotibus . Plaeterea vero etiam in Libro de Incarnationis Dominicae Mysterio, Capite . Non enim quod eiusdem substantia est , unus, sed unum est . Nam Gique Filium eiusdem cum Patre substantia revolentes IN TRACTATU CONCILII NICAENI , non metam personam , sita inam diuinitatem in Patre L ' Filio crediderunt . In Enarratione pariter de Paschalis Celebritatis Ratione sic incipit : Non medoreis esse sapientiae , diem Celtaritatis definire Paschalis , s ScripIura Diuma nos instruis , fla tradisio Mai
rum e qui conuenientes ad Synodum Nicanam , inter illa Fido Cut vera ita admiranda Decreta , etiam super Cetur tale mem rata , congregatis perissisu calculandi, decem notiem Ann rum collegere rationem , s quasi quendam constι tuere circulum, ex quo exemplum in Annos rei quos gigneretur. Hunc circulum nearicarenda nuncuparunt Sc. Et aliquanto post : Nec absiurdum arbitror , τι inde obseruandi Mensis Irahamus exemplum , ubi primum Pasicha celetratum est . Vnde s Maiores nostri IN TRACTATU CONCILII NICAENI eumdem
Enneaderaterarim , si quis diligenter intendat , Iuendum pulmrunt , s ipsium Mensem Nouorum recla custodire I , quia in D Egypto hoc primo Asense noua secantur frumenta . Sed & Libro secundo, Epistola i 3. ad Ualentinianum Augustum : mist plane bene conuenit Anano , qui creaturam Christum dicit. quod etiam Gentiles ac Iudaei promptissime confitentur . Hoc scriptum est in Arammensi Synodo : meritoque Concilium illud
exhorreo , SEQUENS TRACTATUM CONCILII NIC NNI, A QUO ME NEC MORS, NEC GLADIVS P TERIT
495쪽
4 9 TERIT SEPARARE. Quam Fidem etiam Parens Clementia tua I heodosiuu Beatissimus Imperarer re sequitur , probauit. Hanc Fidem Gallia tenent, hanc Hispania , cs' cum pia Diu, ni Smtus confessione custodiunt. Talibus autem Ambrosij de
Concilio Nicaeno pronunciatis illud etiam connumera, quod a nobis recitatum iam est superiore Numero ig. ac tum planissime constabit, quanta ille reuerentia prosecutus fuerit,quam
que fideliter & religiose seruare semper voluerit Nicaeni Concili j Tractatum , siue Decreta eius omnia , tam quae ad Catholicam Fidem, quam quae ad Ecclesiasticam disciplinam pertinerent , ad quam utique disciplinam pertinebat Canon ille , quo Sacris illis Ministris vetitum fuissse Coniugij v sumis abunde iam probauimus. XXXIV. Attende nunc, quam idoneis & ad intelligentiam commodis Datius verbis expresserit eam legem , quam somniabata Sancto esse Ambrosio pro Sacerdotibus uxoratis pronunci tam . Eius utique verba haec erant : Ideo lex concedit , Sace dotes semel virginem uxorem ducere, sed Coniugium non iteraro'.
M autem , mortua prima uxore , Sacerdos aliam duxerit 3'
cerdotium amittit. Haec igitur ut ad purum S sincerum intelligantur, hunc ego in modum disseruerim. Quemadmodum aliud est filios in Sacerdotio facere, aliud habere, ut bene Ambrosius etiam nobis Numero I g. in Apostoli Pauli Epistola obseruabat uesic etiana sine dubio aliud est uxorem in Sacerdotio ducere , aliud habere . Hanc enim Sacerdos habere potest ductam prius, quam Sacerdotio initiaretur fac praeterea sic habere, ut vel ea interim utatur, vel in perpetuum non utatur.
Quocirca etiam Graeci sui explicatum iam est Numero a . secundum Trullanam Synodum permittebantur uxorem in usus etiam coniugales habere quidem, si eam , non post , sed ante Subdiaconatus Ordinem duxissent; eademque consuet do similiter a Ciero Mediolanensi demum seruabatur Atialdi tempore, ut hoc ipso Libro Quarco iam vidimus Capite 3. Nunc igitur ego quaero, quinam esset genuinus ac legitimus
eius legissensus. Ex una enim parte videtur ea Sacerdotibus concussisse, ut post Sacerdotium etiam susceptum ducere possem uxorem. Sicut enim ea ipsa lege Coniugium iterare alteramque post obitum primae ducere vetabatur Sacerdotibus,
496쪽
qui Sacerdotio iam iungerentur, quique propterea contra fa- Λcientes deberent amittere Sacerdotium, non utique caeteroqui
acquirendum pollea, sed prius acquisitum; ita etiam vice versa Sacerdotibus ad Sacerdotium iam promotis concessum videbatur, ut semel vatorem ducere virginem possent. Quod si Sacerdotibus hoc ita cocedebatur s quidni multo magis concedebatur Diaconis& Subdiaconis3 En igitur ut Ambrosius Sacris illis Ministris facultatem concessisset longe diuersam , long queam p iorem illa, quasn ipsi polleatvlitarunt. quod tamen
quis credat 3 Sin autem Datio potius placet, ut credamus, ea lege Sacerdotibus ab Ambrosio concessum fuisse, ut uxorem Bducere solummodo possent ante Subdiaconatum ,& eo prorsus ordine, quem denique nouimus seruatum a Graecis post Trullanam Synodum , Jc' a nostris Mediolanensibus Attaldi tempore; negari profecto non potest, quin ea lex, talibus concepta veIbis, palum admodum congruat ad liuiusmodi sien- sum, d hanc etiam ob causam ceu senda videatur doctiis moAmbrosio indigna. XXX XU. Et hactenus quidem satis a nobis examinatum singillati insit primarium illud Datij testimonium . Ad illud polro Laim dulphi Seniosis, quod secundo loco sequebatur . siue ad illius Cpotiorem partem, iam respondimus Numero. xl. 1 Nunc ibbenter ab ipso percunctaremur, quaenam fuerit illa Synodus, quam ipse in nucbat. Si enim. Constantinopolitanam respon' deret fuisse illam, quam Datius expresse nominabat ε ergo . si cui Datius, ita etiam ipse pariter in hoc iam conuictus erroris tenetur, Si diuersam fuisse; nonne Datium ipse in hoc errasse fateretus, ipseque nobis primus ostenderet , quam parui facienda sit eius auctoritas S historica fides Nonne pariter diuersiae Synodi praetextus iis deni ferme omnibus refelleretur argumentis, quibus Constan uno politanae illius Synodi praete, Plus refellςbatur: ὀXXXXVI. Sensius humanos ad peccandum esse pronos, S praesertim
propter incontinentiam . itemque virginitatem atque castita-Iςm non aliunde, quam a Deo, haberi posse. absit a me ut haec negem Ambroso quam optime cognitata comperta suisse .
Atqui nc hoc quidem tantus Ecclesiae Catholicae Doctor ignin. aiz potarat,quod ciusdem Ecclesiae Patres ac Sacti Theologi
497쪽
6 i1 passiim N communi consensu docent: hoc est, continentiam Aella quidem peculiare Dei donum ; sed eam nihilominus in hominis arbitrio & potestate politam esses si tamen ipse reme. dijs ad eam necessarijs, ac diuinitus institutis, & ad usus noli ros paratis, uti velit. Qua de re prae caeteris AEui nostr i Theologis ego suaserim ut Cardinalis consulatur Bellar minus Libio Pitimo De Clericis. Capite a i. in Responsione ad Quartum adue sariorum Argumentum: dc aliquanto copiosius Libro Secumdo De Monachis, Capite 3 i. ubi etiam inter alia multa Patrum teli imonia , quibus probatur Coelibatum esse in potestate no tra, diuinae gratiae auxilio innixa, videre licet Ambrosis quoque BAntistitis nostri testimonium . N his verbis comprehenium I
Umbrosius Dbro 3. de Virginibus , Dominus inquit in qui si,
res. praedicandam omnitas inregritatem , imitandam paucis pNon omnes inquis ) capiunt verbum istud . Et Libro de V, duis : Sunt inquit spadones, qui se cactrauerunt propter Remgnum Calorum; sed hoc non omncibus imperatur , sed ab omnibus pagitatur . Et infra Scit Creator omnium, assectus esse varios si mulorum a s ideo praemiis virtutem prouocauit, non infirmum tem vinculis alligauiι. Hactenus Ambrosii verba . Quibus illico Bellai minus ita subdit: Hac ille . Vbi vides, continentiam Comnibus Radicari, ab omnibus flagitari s nimirum , si ipsi velim
XXXXVII.Caeterum in eo quoque Laiadulphus ille Senior errabat . quod, Graecorum explicans nubendi consuetudinem, his eam vel bis des ripsta Itaque Graci Sacerdotes Ambrosianam i
nentes sententiam , usique hodie sancitum es pro lege sacra ha
sent , ut, quando ιn Sacerdotio unguntur , aulim Inuatem ex inde promitant, aut inores in testimonio Laeorum tirorum sibi
sociens. In hoc, inquam, ille citra dubium errabat : N ipsismet Trullanae Synodi Canonibus, a Bellarni ino fidelissime Dpropositis tui a nobis recitatum iam est Numero a . 2 aperti Diime refellitur. Non enim ea tunc peragebant sicut ne hodie rna quidena peragunt die J Graeci, quando in Sacerdotio vngebantur, sed antequam Subdiaconatu initiarentur. XXXX VIII.Sed ne in eo quidem immunis ab errore videtur Landul-phus, qubdomnes in uniuersum Sacerdotes monogamos exisaimauerit non vivere sub castitate . sed uxores itale cum deinceps
498쪽
sa LIBER IT VITA S. HERLEM BALDI,
ceps habere, ut ijs etiam uterentur: quod tamen falsum est . AEtenim secundum Sacros Canones, & secundum Catholicam
S Sancti Ambrosiij doctrinam, in superioribus explicatam, hoc
illis vetabatur. XXXXIX Ad Gualuanei Flammae attestationem Numero s. recitatam, nunc reuertimur, di propria pariter ipsius errata commonstramus. In eo autem primum errauit, quod ea Sancti
Pauli ad Timotheum S ad Titum monita male interpretatus est contra perpetuam & communem illam Ecclesiae Catholicae sententiam, quam nos una cum Rellarmino indicabamus N mero a 3. cum alioqui certissima sit ea quoque Tertulliani re- ggula , Libro de Praescriptionibus aduersus Haereticos Capite I . consignatae Tantum zeritati obstrepit adulter sensus, quam tum corruptor stylus . Inde igitur Gualuaneus corrupte ac deprauate, quin etiam contra Canones illos Apostolicos, quos Numero 3 s. indicabamus, iudicauit, iam inde ab init ijs E clesiae Chiiltianae licuille Diaconis, Sacerdotibus,ta Episcopis habere uxores; quibas utique interea uterentur. Hic enim absque dubio erat Gualuanei sensus. L. Quod item ille a Zacharia , Sancti Ioannis Baptillae Genitore, ac Veteris Testamenti Sacerdote, argumentabatur ad Novi Tes- Clamenti Sacerdotes; in hoc itidem absque dubio errabat ;& in hoc ab ipso met etiam Sancto Ambrosio refellitur; ut iam vidi
LI. Vtrun ' vero Eribertus ille Archiepiscopus ta me solitus appellari potius Alibertus ) eam re vera uxorem habuerit, quam Gaal 'uaneus dicebat: ne hoc quidem mihi verum aut verisimile vuderi potest. Alibertus nimi uim ille ad Ecclesiae Mediolanensis regimen euectus est Anno Domini supra Millesimum deciminnono, S in eo perseuerauit usque ad Annum postea quadrage' simum-sextum 3 sicut ego in Ambrosianae Basilicae ac Monaste. Prij Monumentis commentini Numero a i 3. S a 6.jEOderris vero illius tempore vivebant etiam Rerum Mediolanensium
-Scriptores, Arnulphus&Landulphus Senior, saepissime hactenus a nobis in testimonium producti. Eiusdem igitur Archiepilcopi Gesta luculenter ambo & copiose suis Historijs conigna uni s neque tamen uxoris illius, quam Praesul ille tunc ha--braci, mentionem fecerunt ullam I quam tamen caeteroqui s
499쪽
63cere debuissent; ut appareret, quanti etiam praesulis exem- Aplum sequerentur uxorati perea tempora Sacerdotes, quibus illi unice fauebant; ut saepe iam diximus. De illo autem San- Dionysii Monasterio Arnulphus Libro secundo, Capite undecimo, haec tantum : Sepultus est autem Alibertus ad Samcium Dion ium , ubi elegans fundauerat ipse Monasterium . Landulphus autem Historiarum suarum Libro secundo , posteaquam per multa Capita de Gestis eius Archiepiscopi scripsisset, sic etiam tradidit Capite 3 a. Migrauit enim Beatus tanti eum hic Auctor faciebat J Herdertus ad Dominum decι-
moseptimo Kalendas Februarii , Millesimo quadragesim qiunto,s ' septilius est ad Sanctum Dionsium : cuius monasterium sEcclesiam ipsi ad Dei honorem es: Beati Dionysi, exaltans ma-Lficauit, multis praediis multisque honoribus eam iurando 'morando Ablimaui I. Multa.veto etiam ego ipse legi quinetiam exlcripsi publica di autentica eiusdem Monasterij Documenta , quibus a prima eius institutione squam vigesimoetemtio supra Millesimum Anno Christi adiudicabam in Ambrosianae Basilicae ac Monasterij Monumentis Numero a ag.) usque ad Annum it 6 . suis expressa vocabulis singillatim enumerantur omnia eius bona immobilia; neque tamen ijs connu- Cratam unquam vidi tam singularem illam Vineam , proprio Vseriae nomine appellatam, quae Monasterio eidem contigua iste supponitur, quaeque propterea etiam eo magis connumeranda videbatur, si iam tum suisset in eius potestate. Nondum igitur donata illi fuerat haec Vineas proindeque ne donata quidem illi fuit a muliere , quae Archiepiscopi eius Ariberti uxor esset. Eiusmodi vero Documenta milii, de fide mea sibi
iamdudum comperta certissimus, Anno i 6 a. ex eius Abbatiae Archivo commodauit Eminentissimi Cardinalis Antonii Balberini Abbatis Commendatarij tunc Procurator, Bernardus UBellonus, Ambrosianae Basilicae Canonicus: cuius mentionem faciebam in eiusdem Basilicae Ambrosianae Monumentis Numero ago. 5c rursus in Dissertatione feci Nagariana Capitoro . Numero I a .iAc tria quidem prima generis huius Documenta ego ad verbum recitabo Capite subsequenti r reliqua
vero sunt huiusmodi. Quartum nempe est Oberti ArchiepiGcopinc stri privilegium , eidem Monasterio concessum Anno
500쪽
Dominica Incarnationis Millesimo centesimo quadragesimosexto . Amense Octu is , Indictione decima. Quintum est Privilegium, eidem pariter Monasterio ab Eugenio Papa concessum, ac da tum Vercellis per manum Gidonis , Sancta Romana Ecclesia Diaconi Cardinalis G Cancellari' , quinto nonas I arti, , Indi tione decima , Incarnationis Dominica Anno Igillesimo centesimo quadragesimo emo , Pontificatus zero Domni Eugenu Teny Pmpa Anno Tertio . Sextum est Adriani papae priuilegium, Datum Laterani per manum Alberti , Sancti Adriani Diaconi Cardualis , vicem Domni Rotandι . Sancta Romana. Ecclesia Presburs Cardinatum Messarii, gerentis , quaν Io Idus N 3uembris , Indictione sexta , Incarnationis Dominica Anno Mill smo centesimo quinquagesimose'imo , Pontificatus vero Domni Adriani Papa Quarti Anno Tertio. Septimum est Friderici Imperatoris AEnobalbi Privilegium, ita denique subscriptuni. ENHidericus , Coloniensis Archiepiscopus , s Dabri Regni4Archι- cancellarius , recognoui, Anno Dominica Incarnationis Millesimo centesimo quinquagesimo octauo , Indictione si poma , Regnante Domno Frederico Romanorum Imperatore Gloriosissimo, Anno Regni eius Septimo , Imperij vero siuaris, faeliciter , Amen . Datum in Runcalia decimο-quinto Kalendas Decem is . oc- Ctauum N postremum est Alexandri Papae priuilegium, Datum Gnonis per manum Hermanni, Sancta Romana Ecclesia Sus-dio m fg Iaris , secundo Nonas Novembris , Indictione decismaclertia , Incarnationis Dominica Anno Ad dissimo centesimo sexagesim quaru , Pontificatus vero Domni Alexandri Papa Tertii Anno Sexto . Quo caeteroqui tempore horretque animus meminisse nobilissima Ciuitas haec nostra, miserandum in modum ab ipsomet Imperatore Friderico)Ainobarbo diruta , suisque Ciuibus abire coactis spoliata, secundum iam Annum
iacςbat. In his igitur omnibus S singulis Ptiuilegijs, eidem
Monasterio concessis, omnia singillatim enumerantur eius praedia ta bona immobilia i quinetiam in quarto quinto sexto Noctauo nominatim exprimitur Decima terrarum, qua sium iumm 'sium Agonasterium ι neque tamen unquam nominata vel aliquatenus aliter indicata conspicitur Vinea illa, Vseriae nomine insignis. Quocirca ne ad illud quidem usque tempus Cavidctur in eius potestate Monasterij suisse s atque adeo n*