장음표시 사용
481쪽
4 , nam salutem assequatur. Nisi enim hoc ille supponebat, risu Aprofecto& cachinnis dignissimum fuisset tale ipsius argumen. tum s quippe cui prompti sti me atque inuincibiliter responde.ri poterat, altioris ordinis, quam Laico tum, esse perfectionem talium Ministrorum; eamque, non in sola quidem castitate , ted in charitate simul & castitate consistere s sicut in charitate
simul& virginitate citra dubium consistit ;& sicut ipsiusmee Dat ἰj confessione snon enim hoc negari ab illo potest ι si modo
constare sibi velit ,& Ambrosium sibimet ipsi constantem supponere) post primae illorum Ministrorum uxoris Obitum , in charitate simul cum castitate , sue cum abstinentia in poste- Brum ab ossicij coniugalis usu, consitit. Pro ptimo igitur illo
Sacrorum Novi Testamenti Ministrorum Matrimonio ratio itula, ex eo Apostoli testimonio desumpta, nihil prorsus valet,nisi eorum persectio interim supponatur ordinis esse non altioris , quam sit perfectio Laicis etiam omnibus ad aeternam salutem a necessaria. Atqui nihil tale, ne interim quidem , supponitur ab Ambrosio ea quo certe supponitur oppositum s sicuti iam vidimus e Numero i a .ad multos alios subsequentes. Non igitur credi par est, eum ita suisse argumentatum, sicut ei Datius
adscribebat i&hac quidem in parte fatuus, di ineptus, S sib, Cmet ipsi parum constanS. XXXV. Ecquis vero sanae mentis praeterea credat, Ambrosium eo fuisse animo, ut talem illam pro sacerdotibus uxoratis auderet pronunciare legem , quae Sanctorum Apostolorum Sacriquci Concilij Ptimi OEcumenici Nicaeni Decretis aduersareturi Ac Sacrorum quidem Ministrorum Coelibatum ab ipssmet Apostolis praescriptum fuisse, testimonio nobis esse possunt Can nes ipsi Apostolorum, a Clemente Primo Papa recitati. E rum enim Vigesimu septimus sic habet : Anuptis autem , qui ad Clerum prouecti sunt, praeripimus , ut , si voluerint, uxores accipiant f sed Lectores Cantoreserue tantummodo . Be ne autem Bellat minus Libro Primo De Clericis, Capite is. posteaquam hunc Canonem recitasset , sic adiecit: Quod amtem de Lectoribus , Cantoribus dicitur, idem de abis Minoribus ordinibus intes 1Iur s.cum seu omnium eadem ratio . Quocirca otiam vice versa secundum sanam Canonis huius intelligem milain Ministrix omnibus ianuptis di ad Sacros Ordines promin
482쪽
iis vetitum erat uxores accipere . Atque huic quidem intelli- Agentiae quamoptime congruit superior eorumdem Apostolorum Canon Sextus, quo sic praecipiebatur : Episcopus , vel Presbyter , vel Diaconus , Uxorem siuam ne ejciat religIonis prae textu .ISin aut m eiecerat ; siegregetur : s , si perseuerra; depo- mr . Hoc enim Canone agebatur de Episcopis, Presbyteris,& Diaconis, qui ante ordinationem duxissent uxores , quique solicite atque religiose cauere propterea deberent , ne illis in posterum uterentur. Ne igitur praetextu religionis huius , siue cautelae caeteroqui ob legem Coe ibatus necessariae, deponerent
earum curam, nec eaS interim alerent,caeteraque ad vietiam ne- 3
cessaria suppeditarent,conditus est hic ipse Canon; ut sapienter Viri docti praecise affirmarunt,quorum multos enumerat etiam Seuerinus Binius Tomo Primo Conciliorum a semetipso edit rum, siue in suis ad eumdem Canonem Notis. In eamdem porro sententiam nobis etiam Calixtus adstipulatur Papa primus, qui Romanam Ecclesiam rexit ab Anno Domini supra Ducentesi,mum vigesimo-primo, usque ad vigesimum- sextum. Is enim apud Gratianum Distinctione a . Cap. Presbyteris , ita inquit: Presbyteris , Diaconis , cs Subdaconis , si Monachis , concubinas habere, seu Matrimoma contrahere , penitus interdicimus: Ccontracya quique Matrimonia ab huismodi personis , disiungi ,
IUXTA SACRORUM CANONUM, DEFINlTIONES,
iud camus . Bene siquidem Gregorius de Valentia in Libro De Coelibatu Capite 3. inter alios Theologos scobseruat ad hunc
locum : Quo loco , cum Calixtus Canones Sacros antiquiores se ipsi etiam antiquus Pontifex ad eam rem citet; argumento id est,
hanc legem Carlibatus esse Apostolicam . Id ipsum vero satis
aperte colligitur etiam e Sacrorum Conciliorum ac Roman rum Pontificum & veterum Patrum testimoni js, quae Catholici Doctores aduersus Haereticos pro eode in Coelibatu college- Prunt, ac nominatim Bellarminus Libro Primo De Clericis Capite is . E quibus quidem testimonijs unicum illud inpiae semii producere placet, quod est Concilij Carthaginensis, ut communius numeratur, Secundi, de quo Baronius ad Annum Christi Trecentesmum nonagesimum-septimum , & Binius Tomo Primo Conciliorum pagina s I. id affirmans celebratum tempore Caelestini Primi Papae tuit autem ab Anno Chris
483쪽
4 rti supra Quadringentesimum vigesimo-tertio usque ad trigesi- Amum .secundum)&a Leone Papa Quarto comprobatum C pite De fabellis, Distinctione vigesima. Eius enim Concilii verba haec erant Canone a. Omnibus placet, ut Episcopi, Presbytera, Draconi, vel qui Sacramenta conreectant , pud cisia cusi Ioas, et am ab uxoribus se ab lineant : UT, QUOD APOSA
TOLI DOCUERUNT, ET IPSA SERVAVIT ANTI QVITAS , NOS QUOQUE CUSTODIAMUS . En igitur.
pro Sacrorum Coelibatu Ministrorum videmus legem a Sanetis Apostolis sancitam, itemque antiquitus seruatam. XXXVI. Progressu tamen temporis non defuere, qui a veteri & Apos- Btolica illa disciplina nonnihil declinauerint, ct in Ecclesia noriminatim Orientali. Quamobrem nonnulla etiam eiusdem Ecclesiae Concilia varijs vicissim Decretis eamdem discipli
nam in usum reuocare studuerunt.
XXXVII. Concilium in primis se nobis offert Ancyranum , siue in Ciuitate Ancyra , in Prouincia Galatiae congregatum Anno Domini Trecentesimo decimo quarto: eique octodecim Epis.copi , di per insignes ut bene Baronius ad eumdem Annum Articulo 7. N 7 8. obseruaui Uinterfuerunt uesicut S postea eo rum multi Concilio Neocaesariensi, plerique autem Nicaeno.de C quibus Concilijs proxime dicemus. Cum igitur Ancyranum illud Concilium varios sanciuisset Canones pro recipiendis ad Catholicam Communionem ijs , qui proptes Maximini Tyranni persecutionem a Fide Catholica defecerant; tum vero Canone nono aliter decimo ita decreuerunt, ut Baronius ac eum ipsum Annum Artic. 8 8. his exprimat verbis : Lapsis igiatur eiusmodi rem δ' impartitis, de Ecclesiastica iusic ima incommpte seruareda Patres alias regulas addiderum s sed illam in ni mis , qua ad Sacros Ecclesia Ministros magnopere spectare via latur il nempe, ut alsique uxore catabem vitam ducerem : qua a P quidem lege s τι alias dictum ect in non Sacerdoses tanIum s sedo Diaconi obligati erant ab pso exordio nascentis Ecclem: illosque solum Diaconos ab ea exιma voluerunt, qui, cum ctiamarem tur inum , sussent pariter contestatι, se non risetcommentes User re , ac proinde ducere uxorem velle . Qui enim sic reclamassici, s nihilominus ordinatus fuisti, quisiquis esset huiuΘοῶ ,post
Sacrum Diaconaos Ordinem inarem posse iacere . Patres illiril consenserunt.
484쪽
LIBER IV. VITA S. HERLEMBALDI,
Gnsensierunt, sic statuentes t Canone nono, vel decimo) Dia - Am , quicumque ordiuantur', si in ina ordinatione pro te Hati sunt, dixerunt, mile se Coniugio copulari, quia sic manere non possunt: si Itmodum uxores duxerint f m Assinisterio maneant , propterea quod eis Epscopus licentiam dederit . Quicumque sane tacuerint , s fusi*crint manus Impositionem , prosis continentiam , s postea Nuptist obligati sunt, a Ministerio cessare debebunt . Hactenus ex eo Canone Baronius secundum Donysij Exigui editionem . Tum vero sic etiam subdit: Additur in s cunda editione quam ipsemet superiore Articulo S i. dixerat incerti esse Auctoris) Laicam tantum recipientes Communionem. Bia albus e verbis idem Baronius id obseruat: Nimirum,non cum Sacris A nistris amplius , sed cum P ab extra cancellos communicauus . Ac demum ita concludit Ex his videas, tum
in uniuersa Ecclesia Catholica , tum m oriente, quam firmus aseque stabilis assera lue ab Omnibus esseι Sacr&rum A mstrorum caelibattis . Sed de hu aeritam est Primo Annalium Tomo pluribus. Ancyrani ergo eius Concilij Patres s ut ego quoque pro meo sensu hic denique concludam 2 certam supponebant legem , quae Sacris in uniuersum Ministris usum Matrimonij velat et , quaeque nihilominus ab Episcopo relaxari potIet in eum, Cquem ipsi praescripsere modum s ita ut eis non aliter uti Matrimonio liceret. XXX li I. Post Anoranum etero prosequitur Baronius ad eumdem Annum Trecentesimum decimum-quartum, Art. 9 o. in Neocaesarienste Concilium 'telena m est. Quom tamen Anno , nescimus . Sed quantum contectura assequi licet e cum ijdem prope omnes Episco', quι inierfuerunt Concilio Ancyram , si
snpii pariter habeantur illi, quia Neocaesarea celebratum est: ες inter alios Basilius Episcopus Amasia , quem diximus in Persecutione Liciny , qua prox/me est sub ecuta , Mar0rem occubuisse , recenseatur οῦ plane necesse est a D mare , haud diu post An-c ranum uerum i eocaesarea eosdem ferme Episcopos conuenisse , antequam Licinius Orientalem Ecclesiam Persecutione vexare aggrederetur . Et pauculis interpositis e Neoc area igitur in Ironto , cuius Episcopus tunc erat quod nuper destum est iam onus , sma celebris , cum Patres illi Sanctissimi Conuentum a Tent I .msit amissius habuerunt , quam Sacerdotum visa Ἀ integritati
485쪽
4 9 integritati prospicere . Quamobrem de rarum carbbi vita ducenda Am primis hac statuerunt Canone primo 2 ex prasi Io antiqui us Ecclesia : Presbyter , si uxorem duxeriι 3 ab Ordine deponatur,: si vero fornicatus fuerit, vel aduherium perpetrarit , amplius pelli debet, s ad paenitentiam reis. Haec ex Dionysii vem iisne. Cuius quidem Decreti quoad primam nempe partem Jhanc ego interpretor fuisse causam, quod nonnulli ex ijs Diaconis, quibus in Concilio Ancyrano permissa luerat nubendi
iacultas , huius facultatis executionem reseruarent in illud etiam rempus, quo Sacerdotium accepissent. Hoc ergo ij PDires tanto indecorum ordini iam suscepto iudicarunt I ac proe Binde talia illorum Matrimonia vetuerunt. XXXIX.His tamen Conciliorum Prouincialium Decretis, quibus aliquid e vetere illa & Apostolica Sacrorum Ministrorum disciplina remittebatur, contenti non fuerunt trecenti decem dc octo Patres illi, qui Anno Trecentesimo vigesimo-quinto Nicaeam in Bithynia conuenerunt ad Sacrosanctam OEcumenicam Synodum.jQuippe Ministris eiusmodi non permittentes habitationem cum uxoribus, simul etiam illis omnibus Matri monii celebrationem usumque unanimes negarunt . Synodi
profecto illius Canon tertius sic ad verbum se habet: Interdixit Cper omnia Magna Syodus , non Episcopo , non Presbytero , non Diacono, nec alicui omnino , qui in Clero eli , licere subintrosi tam habere mulierem, NISI FORTE AUT MATREM, AUT
SOROREM, AUT AMITAM, VEL EAS TANTUM PEDSONAS , QV AE SVSPICIONES EFFUGIUNT. Quidni
veto nos item ad haec verba simul cum Bella tmino Libro Pr,mo De Clericis Capite i 9. hunc in modum argumentemur 3 Nulla uxoris mentio Ν: qua tamen primo loco poni debuit, si cum ea bal tare licerti. Item , cur prohibetur Clericis cohabitatio mulierum , si uxorati esse possunt Z Nonne uxores ancillas haereta Dpossunt in eadem domo Z Quidni rursus argumentemur una cum eodena pollea Capite vigesimo prope finem: Quomodo hora illa na=rat o de Paphnutio cum Canone tertio Conci cam ' ubi prohibetur L 'scopis , Presbyteris , Diaconis . ne τι tam domi mulierem habeant, praeter Matrem , Sorarem , tam . Uaec ipsa nimiium Bellarminus hoc demum Capite opponebat argumento , quod erat huiusmodi: Argumentum
486쪽
quintum s ultimum Caluini sumitur ex Historis Socratis Labro Aprimo , Capite 8. s G omem Labro primo , Capite a a. , uti discunt , quod , cum Nicarium Concilium legem ferre vellet, ne lis certi Clericis ctim uxoritus suis dormire , surrexit Paphnutius Confessor ; s o 'nodus tota in eius siententiam ruit, es commemtiam a uxore in arsurio cuiusque reliquit. Vt igitur Bellarminus hoc argumentum refellat, ante omnia praemittit id,quod ambo nihilominus ij Scriptores Graeci ultro concedebant. Nam
uterque Auctor verba sunt ipsius Bellarmini ) in eodem loco testantur, Paphnutium adiecisse , bonum sibi videri, ut fecundum
antiquos Canones prohibeatur Clericis , ne post Ordinationem ullo II modo uxores ducant it sed sium permutantur. ψι illis , quas ante Ordinationem acceperunt. Subinde vero multis di magni momenti argumentis eosdem illos Auctores Ottendit non esse λde dignos in hac narratione, quam caeteroqui, ut vidimus,contendit eodem illo tertio Nicaeni Concilij Canone refelli. Talem vero illorum narrationem iisdem ferme argumentis egregie confutarunt etiam Gregorius de Ualentia in Libro De Ca libatu Capite 6.in Responsione videlicet ad Decimum tertium Argumentum : N Baronius Tomo Tertio Annalium , ad Annum Trecentesimum vigesimum-quintum, Articulo i 8. & C
sequentibus; sed hic in eo quidem praeterea singularis , quod Articulo is i. suam tertij eius Canonis Nicaeni expositionem confiimauit Saneti Basilii Magni testimonio, ex ipsius Epistola I . ad Peregorium carptim depromptos N ita sene ad praesens institutum per alias etiam sui partes, a Baronio praetermissas ,
accommodato pariter ac opportuno, ut eam ego integram hoc recitare loco statuerim. Ea vero, secundum Parisiensiem Anni I 6o3. editionem pagina io o. sic ad verbum se habet:jPar ius . Legi Litteras tuas magna cum animi
I Me sium , quomodo coneris resus incurabilis Obus longis mederi sermonisus ; cum , breuiter nobis s facile re Pipsa satisfacere dens , in illis , de quilus accusaris , permanere
constitueris. NEC PRIMI, NEC SOLI Pare ri SANCI-VlMVS , NON DEBERE MULIERCULAS COHABITARE VIRIS . LEGE CANONEM, A SANCTIS PATRIBUS NOSTRIS IN NICAENA SYNODO CONSTI TR
TVM. QUI MANIFESTE INTERDIXIT , NE QUIS
487쪽
MULIERCULAM SUBINTRODUCTAM HABEAT. ΑCOELIBATUS AUTEM HONESTATEM SUAM IN EO HABET , SI QUIS A NEXU MULIERIS SECESSE
RIT . Itaque, si quis Carlibatum nomine tenus professus , re i a faciat ea, qua a coniugatis fiunt s mammum est , quod virgin,
ratis honestatem nuncupatione quidem illius praesset , verum mi rea ab inconumenti volu ate non desistat. Tanto facibus admonitioni nostra acquiescere poteras, quanto magis Merum esse te a corporalibus afe nibus affirmas . Neque enim credo, mrum, septuaginta Annos natum , cum ei modi afectionibus cohabitare
muliercula : neque propterea ista determinaui , quod aliquid ab- B surdi designaueris I sita quod ab Apostolo edocti humus , non esse fratri ponendum ossendiculum , vel scandalum . Scimus autem, uuenire , ut, quod a nonnullis rem geritur, aliis in occasionem peccati cedat. Ob hane causam, CO NSTI T VTIONE MsANCTOR UM P A TR V M SEQUUTI, pracepimus , τι muliercula separeris . M quid igitur Chorepscopum accusas , sveteris inimicitia mentionem facis Z Immo quid nos quoque, qMasi
aures habeamus delationibus admittendis procliues 3 Et non magis te ipsum reprehendis . quod a consuetudine muliercula abstinere detrectas EIICE IGITUR ILLAM EX AEDIBUS CTVIS , ET TRADE IN MONASTERIVM . SIT ILLA CUM VIRGINIBVS , ΕΤ ΤV INTER VIROS MINI, TRA , NE NOMEN DEI PROPTER VOS BLASPHEMETVR . Donec ista feceris . etiamsi innumera per Epistolas causeris 3 nihil est*ies 3 sed otiosius id est, sine functione Preddi
teris , scut ibi est in ora marginali adnotatum in morieris ; dabis quὶ Domino otis mi rationem . Si vero sine correctione tu; ipsius ausius fueris Sacerdotii retinere functionem 3 anathema eris omni plebi ι fae , si qui te receperint, per omnem Ecclesiam excommu nicabuntur . Hucusque Basilius ille , doctrina pariter ac san- Petitate vere Magnus,&Antistitis nostri Ambrosj perquam familiaris, & Anno Christi Trecentesimo septuagesim octavo, ut bene computat Baronius, ex hac mortali ad immortalem ac beatam vitam Calendis Ianuarij sublatus. Quocirca nulli dubium esse iam debet, quin re vera Concilium Nicaenum tertio illo Canone usum coniugij Sacris illis Ministris in omne postea tempus vetuerit, necnon etiam deinceps eadem lex comm
488쪽
LIBER IV. VITA S HERLEM BALDI,
ni aer usu recepta sit s N id quidem conuenienter ad obedientiam & fidem, tam sancto tantaeque auctoritatis Concilio iustissime debitam . XXXX. Quam sanctum vero quantaeque auctoritatis illud esset, vel ex eo sane colligi potest, quod Theodoretus Libro Primo Historiae Capite 7. narrabat , Episcopos describens illos , qui ebdem Concito interluerunt s&his quidem verbis : Fuit ara emnumerus Episcoporum congregatorum decem es octo supra trecemus . Romanus Oscopus , senio confectus , ipse non assulis misistamen Presbteros duos, qui Composiuiom muressem. Multi ium, postolicis donis excellelant : mulis ferebanι in corpore suo, iuxta Brauum Paulum , inuHas notas Domini Iesu . Ex horum numero constabat, Iacuum . Episcopum Ammchra in Mygdonia , quam Tocant Syra 'ri' Nis, in , mortuos suscitasse, s τι ta restituisse , aliaque feosse innumerab ba miracula : quibus i Historia , qua Philotheos inscribitur , siparatim expositis , non tam hac in narratione locum futurum . At Paulus Episi pus
Oeasaria s Castellum hoc est in ipsa Euphraia ) rabiem Licinij
sensierat; debilitatas enim g reb. I manus ambas , contractas can- dente ferro . re correptis enecisque articulorum mob bbus veru ι.
ei' oculi dextri et si erant , alijs dextera enervata brachia : In C quibus f Paphnutius is vitus conspicisDIur .:D ,τι breuia soluam , cernere illo in Conuentu erat Populum quendam Christi Tettium. Haetenus Theodorςti verba. Paphnutius ille porros ut caeteros tacitus praeteream) non alius erat, quam qui paulo
ante a Socrate ac Soaomeno memorabatu si ci cuius item mentio habetur in Sancti Abbatis Antonii Vita per Sanctum Athanasium conscripta, necnon ex iam in Martyrologio Romano, di in adiectis Batonii Notationibus ad undecimam Septembris diem . De quo praeterea Ruffinus Aquileiensis Libro Primo Capite . ita scriptum reliquit : Quem Constantinuis videlicet Imperator ) in tanta veneratione N afectu habuit , ut sapius eum , Imra Palatium euocatum , complectereturi: s oculum ιι lum , quι in con lane Fidei evulsus fuerat , auidioribus oscula demulcerra. Atque hinc quidem intelligamus par est, ab hoc Paphnutio squem cum Baronio &aliis supponimus Thebaidis Superioris Episcopum luisse) omnino diuersum esse Ierosoly-
illum I piscopum, cuius item oculum pro Catholica Fide
489쪽
I'ule a Persecutoribus erutum, Constantinus saepe osculabat uti Aut superiori Capite s s. Numeto a. Sanctus nobis affirmabat
Gregorius Papa Septimus. Quod si forte Nicaeno Concilio hic
etiam Episcopus interfuit; non alius profecto nomine fuit. quam Macarius. Inter cos enim Prouinciae Palestinae Episcin .pos, qui eidem intorsuerunt Concilio, primus subscripsit Agm carius Ierosolymuantis. . Tali autem pro Macatio coniecturae non mediocriter haec etiam suffragantur; quod Ecclesiam ille Ierosolymita0am. Vir denus beatitudine nominis sui. s multiplicibus bonis ornarus quo elogio a Theodoreto commondatur Libro primo Ecclesiasticae Historiae Capite 3. rexit ab An- Bno supra Trecentesimum duodecimo usque ad trigesimum- primum s quod etiam interim eius horiam Loca Sancta a Camflammo cui Crucis Signum eodem illo Anno duodecimo primum e Caelo apparuerat)'Helena expurgata, s Sacris Emsibris illustrata sunt, ut in Martyrologio Romano habetur dio Mart ij decima s quod praeterea simper Ario ab exordo nascentis
eius haresis acerrimὶ restitit . ut in Notationibus ad eumdems diem bene probat Baronius ς quodque tandem i ure merito credi possit noti minus ijs etiam rustitisse Persecutoribus, a quibus Fideles per varia illa supplicia tentati, & ad desectionem C solicitati proxime fuerant. Sed hinc ad Nicaeni Concilij auc
XXXXI. Illud autem pro certo & indubitato supponimus suisse G
neralium Conciliorum primum, & a Romano Pontifice a 'probatum s ut Bellar minus accurate docuit Libro Primo De Conciis , Capite s. Quocirca simul etiam, tamquam e Fide Catholica certis bini, lupponimus errare non potui ise , nec ilia Fide, nec in moribusue ut in uniuersum pro Omnibus eiusmodi Concilijs egregie idem disse tuit Bellar minus Libro Secundo De Conciliorum Auctor Iair, Capite a. multisque alijs subsequentibus. Sed & singularia nobis non desunt pro eodem illo Concilio testimonia : N haec quidem prae caeteris . Sanctus Athanasius in Epistola ad Epictetum squam recitat etiam Sametus Epiphanius Haeresi 7.)ria iratur, quomodo aliqui audeant quaestionem mouere de rebus in eo Concilio definitis ; cui non possint eiulinodi Conciliorum decreta mutari, nisi erran
490쪽
s 4 LIBER I v. VITA S. HERLEMBALDI, auctoritatem disceptationes , aut quastiones instituant 3 Quod si L
ex genere Arianorum sunt ; nihil mirum , si , qua contra ipsos promulgata scripta sunt, calumni' o pugnent &c. Sm ex e rum numero sunt , ροι, cum Orthodoxorum speciem habeant, samplecti videamur qua a Patribus sunt edua , disputando tamen ea subuertere moliantur ; nihil aliud faciunt, quam proximum portant subuersione luculenta , verborum pugnis digladantes , non ad alicuius mssitatem , sed ad ruinam hominum simpliciorum . Idemque Athanasius in Epistola ad Episcopos Africae illud i sum Concilium testatur anathema ijs denunciasse omnibus . qui contraria suae ipsorum confessioni sentirent. Huic certe a
Concilis addit ille ) uniuersus Orbis asensum praebuit : s
quamquam multa habita sunt Synodi ; huius tamen omnes sunt memores , tum per Dalmatiam , Dardaniam , aliasique Insulas, Siciliam , s C prum ; tum per Isauriam , Pamphibam , Lyciam . s uniuersam A raptum N Lybias a s plerique in Armbia hanc agnouerunt , re admirati sunt, s subscriptione ς' laruni , adeo ut, si quis restet ex Ariana radice progerminante amaritiem cloquamur autem de Ursatio . Valente , castrisque qui idem sentium) per icta ipsa scripta abscis reiectique comperiam tur . Sufficiunt igitur ea , qua Nicaa confessa fuere : satisque per cse virium habent , quemadmodum siverius iuximus . tum ad seMersionem impii dogmatis , tum ad tutelam militiemque E clesiastica Doctrina . Et pau lo post : 'rbum illud Domini per
OEcumenicam Nicaa Synodum in aeternum manet. Nonne ve
ro ipsemet etiam Constantinus Imperator apud Eusebium L,hro 3. de ipsius Vita, Epistolam scribens ad Ecclesias, eiusdem Concilij Decreta disertissime appellabat Calestia Mandata Z In eamdem porro sententiam Sanctus etiam Gregorius Naziametenus Oratione in Athanasium affirmare non dubitauit, MComcilium Generale Nicanum E copos a Spiritu Sancto congregatos Dese . Sanctus etiam Cyrillus Libro t. de Trinitate, Decretum eiusdem Concilii appellauit Ditimum s Sanc mum Oracmlum . Quocirca Sanctus etiam Basilius Epistola ν g. docebat, suspectis de Fide proponenda esse Nicaeni Concilij Decreta sinde siquidem appariturum, Haeretici ne illi sint,an Catholici Sin autem aliquos etiam huc addere velimus aetate Ambrosii
posteriores s Sanctus profecto Pontifex Leo Prunus in Epistola