Vetus Testamentum Graece iuxta 70. interpretes textum Vaticanum Romanum emendiatus edidit, argumenta et locos novi Testamenti parallelos notavit, omnem lectionis varieratem Codicum vetustissimorum Alexandrini, Ephraemi Syrii, FridericoAugustani subiu

81쪽

iit duo Pelitateuchi Sattiaritani exeinplaria *eter rima quae Νaplusi in Syria vidi, lut codex Syrus e Nitria nuper' Londinuin advectus quein quarti saeculi esso Subscriptio probat, ut fragi nonia Pentateuchi Latini Lugdunensia nntiquisSima lti iuui columnarunt uSuni halbent. Accedunt alia ni inus peculiaria, pras qui ibus coi recturuini alio naonient uni halhel. ilo in enini alteriun at lue icieti uin tuu in aliquot sedire saeculis post altimsso codicem pro balbilo sit, tuni ipsi sexto saeculo exeunto non POSterlores videntur. Quibus omnibus cauto diligentemque perponsis quod conclusi, codicent Fri lerico-Λugustanuni inedio sere saeculo quarto scriptuna videt'i, de OO neque nunc uliter sentio. Quod si cluisset docto et reliuiose examinare voluerit, gratiSsimurn semi'it; vagas o ni nivero clui ilandi lilaidini aut ignorantiae quan ivis arroganti nil in tribuo. Do toxius ratione nco in Prolegoinenis coiticis sustus msserui neque id hoc loco sacere antinus est. Sed illud qui dona, quod ab aliis nuper luculenter doctum ost, nunquain dubitavi codice in Friclerico- Augusta nutri in praestantissiniis textus LX virorum restitueruli instruimentis hahiendum csse. XXXI. Quae autern codice Friderico- Augustano continentur liaee Sunt

itent Xehemino et Esth0rae litim toti cuni libro Tolbiae usquo 2, 2. πτωχου τ- αδελ v 'μ . Fol. 5- 9. Inde a solio 20. usquo solium 42. logitur Ierom. 0, 25. εα γε εας usque sinent Ierenatas. Deniquo adduntur Τhreni usque 2, 20. αρεδ και Tpo - . Quas ad sacri textus partes accessit nuperrime fragmentuin in Monumentorum sacror. ino s. nova collectione a rno exhil iit una continons Iesaiae 66, 32 - 21. Istroin. 3, 3-7. unde in fino liuius sectionis lectiones variantes asserana xl. Gravis vero in hoo codico pluriunt manuuim diverSitaS est. Is cpii primus auctorem codicis sui secutus est ex nurnero ooruni videtur qui antiquis διορθωταί vocat,antur, i. e. qui id officii fiat, ei ant ut recens scripta ad exoniplar unde desci'ipta erant citriosius recognosceroni. Huic mino debentur duobus asteriscis ) in apparatu nolavinius, sed sere non sunt nisi quae utpote perperaui Scripta emendari ideiholhant. Sequuntur

Hoc fragmentum alleias pertinere puries collicis Frii lorico Augustaui si ipsas in orienio a rno delectas naeir, luct Lit stoi simus ni illo aini, scirps, in Prail gomenis Fragmentoriim sacrorum ineuitoruna spei. Vii. pag. XL. significavi. 0uem locuna eos Ploriam inter rit con inire velim.

82쪽

inanus tertia et quarta sive correctores alter et tertius sinapparatu et Uter pio multos locos attigit maximoquo additamentis auxit. Multa conveniunt inten utruniquo; quern- admodum eniim tertius corrector quae Secundus scripserat passim vel mutavit vel delevit, ita ipsi tertio quae nec mutavit nec delevit comprothata videntur/ὶ. Utriolo enim comuiune hoc est quod ex opere Origenis hexaptari petieriant quae inferrent textui. Id 'quod duplex nota secun ti correctoris ntertio recomita testatur. Exeunte eniim libro Eσχας β tertia manu adscripta haec sunt: Αοεβλη προς παλαι--οv λιαυαvmγρα v δεδιορθωμε v χειρι του αγι υ μ τυρος παμφιλου ' περ αντιγραφου προς πω τεnι υποσημειωσις τις ιδιοχειρος αυτου

και oo- του εσδρα. Testantur iψtur, ista solia quattuor una cum tribus aliis dudum deperilitis alieno loco non tant

) Quum tias a sit in distinguondis corroetoribus Aseundo es tertio ilime illos quum in ipso libro scripto tum in olus oditiono, ea quae studioso prata in apparatu huitia libri posuimus commentarii loco habori poterant Praeter a in multis nominimus propriis aliisquo quos e habent clici nequit ulnam puncta ilia resis soli conectori uobeantur an corrector lana inventa instauravorit. Idem signunt clutino an ubi quo a Bahero iGrabo qui lom qiun. sibi ipsi vi Iohantur prael iiiij recte x Alexan irino oculice Oxsoripilum sit.

83쪽

PRO LEGOMENA .

codici inseria quam ex librarii errore illata ac sortasse his o xarata eSSe. Proptereaque, opinor, iS qui recognovit praeterimisit. Quinta denique Inanus, quae potissimum id egit ut passilii pallentes litteras instauraret vel potius deformaret, quae in apparatiani reciperemus semel tantum adscripsit: istis prae- saximus signurn 'ci'. CL Ierem. 52, 42. Ceteruin in lectionibus huius codicis notandis eande inat ius in Alexandrino codice legem Secuti suimus, nisi quod pauciora etiam ex iis quae utinus ad talem apparatulam pertinent cs. XXVIII. praetermissa sunt. Pauca tantiam ad lananaemoratu haud indigna. Saepius enim quam in apparatu expressum est oι et u confusa leguntur, ut Nel . 9, 6. σοι

Identidem in verbo Mureis et similibus ciectum est la priuaa manui I, ut Ierem. 27, 28. φευοo-; 15, 39. πεφε τ . Similem rationem habent pocu ' his Ierem. 28, 60. 63. aliquoties toυμαα Ρ ιδρυμαια. Ad si et ι confusa pertinent, quae suo loco referri poterant, I Chron. 32, 26. λευει h. l. otiain in Alex. ; 45, 4. λευε Tlii'en. 3, 6. ευπρεπιαEφρα , non e α , ad modum Alexandrini esse in FAI ehron. 32, 30. iam supra notatum eSt. XXXII. Hoc loco suppleam lectionis varietatem inventam in fragmento eius leui codicis Friderico-Augustani nuperrirno

XX XIlI. Tortius LXX interpretum testis quem in apparatum recepimus codex est Ephra orni Syri rescriptus cum fragmentis librorum eorum qui iam antiquis, teste Gregorio Naaianaeno aliisque, p*λοι απηραί dici ac per versus Seribi

84쪽

solobant j. Haec fragmenta, omnino aeqiuali quamquam non eadem manu scripta , fragmenti S Νovi Τestamenti immixta sunt, quibus per faec duo Mecula tantam celebritatem is codox nactus est. Ad haec enim quum plurium doctorum viroruni studia antequam ipso anno 843. ederem pertinuissent, tum Veteris Testamenti fragmenta tantum non Sepulta atque in olblivione iacebant. Praeterquam enim quod 'Velsinia ius passi Di inspexit, quemadmodum ad I Thess. 2, 8. lectionem O pροαιIoth. 3, 2 . ex ΛC laudat; itent quod auctor catalogi bibliothecae Beψao ad quos Veteri S Τosta monti lilaros pleraque

soli a pertinerent recto indicavit, nemo inventus est qui explorando hoc antiquitatis sacrae illesauro laudem quaereret. Tanto inagis laborit,us meis cir m Novi Testamenti fragmenta feliciter absolutis naeum esse existimavi, etiam Veteris Testamenti veneratidas reliquias ex diutumis tenebris in lucem vindicaro. Quicquid igitur do antiquo textu anto tot Saeculorum seriem de industria exstincto data opera emii poterat, id omno erui erutunique a N:urate edidi anno ηι5. hoc titulo: eo lex Ephraomi Syri rescriptus si vo Fragmenta Veteris Testauienti e codico Graeci, Parisiensi celeberrimo Paluti ut videtur P. Clar. Saeculi. In Prologomonis istius editionis, atque magis etiam in iis quae ad fragmenta Novi Testamenti praelati sumus, uberius Oxpositum est de antiquitato codicis Ephraemi quod noniena tractatilbus Ephraemi Syri iisque Graece versis antiquae scripturae superscriptis assumpsit . Ibi igitur argumenta vide quilius ducti. modio sere saeculo quinto adscribendum diximus,

ita ut Alexandrinunt codicein, Si non praestat utrunaquo aetate parern habere, paullo antecedere videatur.

ctum est pluribus quae probarent, Alexandrias vel certe 'in AegVpto codic in exaratuiti esse, inde in Palaestinaui vel Syriam vel Asiana in inorem transmigrasse, denique Constantinopolina lueet una Sacculo duodecimo manum eiuS experturan esse qui

antiquis deletis nova superscrit,eret. Constantinopoli vero Andr. IO. LBScaris, a Laurentio de Mellicis libroriini omen-

ηὶ In hanc roin locum consor opistulas Blanelii ni Mi Garhoitium iii

85쪽

ilorui in caussa in Oriente in illissus, attulit in Italiana, undo, postquani ad Civili urinani de Medicis pervenisset, bibliotlio ollegiae Parisiensis factus St. Emendationes antiqui textus pei' liaec Vetori S Τesta-inonii fragi nonia pauciores invenit intur clua in per Nouuio Tostamen tuu . ManuS citi deibentur Sitnissi ima est primi Novi Test. correctoris, litie In septirno sero saeculo vixisse conieci.Τoxtus codicis Ephraeuii inter Vaticanuna atque Alexandrinu in naedium cluid dona tenet. Quantopere vero prae ceterisaci sincera iii scriptura ui LXX interpretia in accedat, quos ipsossoqui se Proveri,ioru in sui, scription o δὶ profitetur, satis in se intellegitur quod hexaptarit,us studiis ut videtur tinna unis oSt. XXIV. tahibendus est catalogus fragimentoruin quae in codice Ephraemi supersunt. In quibus iPSiS tuu in Passina iiii illa tantopero perierint ut leg, nullo naoclo POSSent, ne qui Scocliceni Ephraemi cum textu noulono e lito consentire ponat ut i lectus non est, uita inclicat o quae id operditui Sunt.

Victo supra pag. XXV. notori 3.

liaoc atquo sit nilia quippe mimo scripto sero ubi pio prorsus evanuerunt.

86쪽

σαμ Perpauca Passim evanuerunt, ut litterae inter v et

σωνα- 48, 38. usquo Mae σο ι8, 22.; rumus plurima desunt usquo finem horum fragmentor 1m. Quomodo in variis lectionibus notandis versati simus, lain dictum est; quae enim de codice FA in eam rem diximus, eadem de codice Ephra emi valent. Accumite ex hoc notata

87쪽

LXXXIV

89쪽

XI. alii*ae multi fi B κύριος 7. X. XI. aliiquo O G ... XI. alii- quo multi μετ' σοῖ ε 8. X. orn. καί alterum 9. alii 6 ἀυαγ-rsD. M ... X. XI. aliique multi ' αυτούς ... X. XI. alii quo V. XXXVI. Supplementum variarum lectionum ad Psalm. 19 - 79. Hoc sumam a codice Tischendorfiano V. bibliothecas universitatis Lipsiensis, saeculi duodecimi ), do quo uberius exposui in Anecdotis meis Sacris et profanis pag. 33 sqq.Consentit is inprimis cum Alexam1rino codice, locisque sis ubi et Vati c. et Alex. textum deserit alios testes Permultos assentiontes habere solet. Adnotabo notatu diMiora omnia, unaque indicabo tum ad quas lectiones alii tantiun pauci accedunt, tum quae praeterea infimi codicum auctoritate commemiantur.

) Co lex ost palimpsestus; anu*aior scriptura saeculi sere noni osi.