Nikandrou Kolophōniou Thēriaka Nicandri Colophonii Theriaca id est De bestiarum venenis eorumque remediis carmen ... emendavit et brevi annotatione illustravit Io. Gottlob Schneider Saxo

발행: 1816년

분량: 494페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

δενικαί. 463. δήεις. διὰ μακροῖ Γάπεδόθη J ἡ ἀπόδοσις.

Ἐστι δἐ ουτος μακρὰς καὶ καταστικτος, ῶν καὶ λέοντα φησὶ καλεῖν, ἡ διά τὰ πολωτικτον και ποικίλον των τολίδων,

112쪽

πυρὶ ελελον, ῆν ρα τιτύσκει δαίμων ἀκροτάτης δρεος κορυφῆσι Μοσύχλου. καὶ 'ατοσθένης φησί ' παμφαίνεσκε Μοσυχλαίη φλογὶ ἶσον. 473. ἀγραυλοι ' τουτέστιν ὁτε οἱ , ποιμένες καταλείφαντες τἀ εργα των νομέων, τουτέστι τοβόσκειν, καταφθουσιν ἐαυτούς καὶ τὰ δρέμματα έπδ ταις μακεδναῖς ἡγουν ἐπιμήκεσιν ἐλάταισι, τουτέστιν έν ταις

σκιαῖς.

475. καταφλέξη ' αντὶ του ἀγρεύση, περιπλαη, Θουν περιπλακῆ. καὶ τὰ μαστίζων ἐαυτὰν δηλονότι τῆ ουρῶ, ἡ ον ἀν δέλη πλῆξαι. καὶ κληῖδας τάς σάς ἡ τού οἰκείου χαλι-

νου. 478. σκολιήν ' ἡγουν καμπάς εχουσαν οδόν, μὴ --δεῖαν πορείαν συστρεφόμενος. Καὶ τὰ δοχμός δὲ 479. ἡτοι ἀνακόπτων καὶ ἐναντιουμενος τῆ του ἔρπετού πορεία. 484.άσκαλάμου. ἀσκάλαβον, τον καὶ ἀσκαλαβώτην, γαλεώτην οἱ Ἀττικοὶ καλούσιw εοικε δἐ σαύραις. 'Ο δὸμυδος τοιοῖτος. Aθεται φησὶJ την Μετάνειραν εIναι τηνTριπτολέμου μητέρα, ον δέδωκε τ' Λήμητρι ἀνατρέφειν.

δἐ ἀπαδανατίσαι, συνεχῶς οἱς το πυρ ἔβαλλενι άς δἐ ἐπι- πολύ τοῖτο ποιουσα πεφώραται μό τινος, ἐπαύσατο καὶ Ουκ ά θανάτισεν αυτόν, υπόδε ε δἐ αὐτῶ την σωράν του σίτου. χρόνω δέ ποτε ἡ Μετάνειρα την Λήμητρα υπεδέω go εἰς τον οἶκον αυτῆς ' τῆς δὲ δυσίας γενομένης ἐπ αυτ

113쪽

κρατῆρι ἀπομεῖναν Αἔρασμα ἐποίησεν αὐτόν ἀσκαλαβώτην.

114쪽

στρο οι ει αυτό φησιν Ο Θεόφραστος λέγων Οἴτω τὼ δὲ λειρώνειον ὁμοιον άμαρώκω, μεῖζον δἐ καὶ δασυτερον, ἄν- θος δἐ χρυσοειδὸς, ρίζαν μακράν φιλεῖ δἐ χωρία ταπεινώ. ἐπαλδέα δ/, ῆγουν δεραπευτικην, την πειρωνείαν φησιν, ἡν

2ρικίοιο. μικος Ἀπόλλωνος πόλις ἐστὶν ἐν Κρήry, ἔν-δα καὶ πυξος πολλὴ γίνεται' καὶ διά τούτο ίκιον αυτον inωνόμασεν. 538. όρρωξ δραχμαλ' τουrcστι μερὶς μία,

ἴσον ὁρικμῆ, τῶ ο ρ= μισγομένη τῶ κιρραίου καὶ διδομενη

115쪽

τι πώγω, ἀντὶ τού ύφηλω τόπου. καὶ ἀποσφάγι βήσση, άποτόμω καὶ ρωγάδι. λα- δἐ ἐν τῶ περὶ Πέλοποννησιακῶν

πύλεων τὼ πήγανον υπό Πελοποννησίων ρυσῆν καλεῖσδαίσησιν. 526. ἴσον κύμβοιο, ηρουν ὀξυβάφου' επειδη πυ- τόν ἐσeι σημαίνει δὲ ἐκ του ἐπιφερομένου τραπεζήεντος. καὶ το παρά Σώφρονι κύμβου εχον ογκον, αντὶ τοὐ σκυφοεiδούς ποeηρίου. η τραπεζῶντος εἶπε τού εα τράπεζαν πεποιημένου. Tου δὲ κύμβον λέγεται καὶ κυμβίον καὶ ω-

ρια, ηγουν ἀποκρουστικά των νόσων. 529. Θρινακίαν δ/την ρίζαν τῆς δάφου λέγει, διά τὀ ἐν Σικελία μνεσθαι H ρ Σικελία διά τό τρεῖς ἄκρας ἔχειν Πινακρία καὶ Θρινακία καλεῖται. Εκεῖ οἶν ἡ δάφος έῖρηται. Tαύτης δὲ τω χυλου χρωνται προς δ φεις. ἔστι δἐ χλωρότερος ὁδεν οἱ βουλόμενοι χλωροὶ φαίνεσθαι καὶ νοσώδεις ταὐτy περιχρίον-

117쪽

τερα γάρ τὼ ἄντλον σημαίνει'J καιά τον βουβῶνα ἡγουν τυτονάτιον ώναστῆναί τε καὶ ταύτην τὴν βοτάνην ἀνασπάσαι, κυι νον δυλὼν μεν διαμασυσάμενον καταπιεῖν, ώς άποκρουστικόν του ἐου, τό δὲ μάσημα ἐπιδένtα τῶ iλκει ἰαθῆναι

του ευδέως ἀναπνεῖσαι αυτόν τῆς κακοπαδείας ἐποίησεν. εἰ δἐ ἐνέπνευσε γράφεται, σημαίνει τὼ ἐνέβαλε. τό δἐ λέπος,τVσι, τυ τραυματι ἐπέβαλεν. εἰ δἐ άνέπνευσεν, Οἴt- o Aλκίβιος ριζαν ἐρυσάμενος, καὶ τὼ μἐν αυτῆς καταπίνωνύούφας τοῖς όδούσι, τον χυλόν δηλονότι, τὰ δὲ μάσημα γουν τον φλοῖν τῶ τραυματι περιθεὶς, ευθίως ἀνέπνευσε οὐ καμάτου, Θουν του πόνου καὶ τῆς κακοπ θείας, δη- λάζων μῖν οἶν, τουτέστι τον ζ όν ήγουν τον χυλόν καταπίνων. Πωκος δὲ τον φλοιὰν τῆς βοιάνης Θουν τὼ λίπος φησὶν, ο μασησας ἐπέθηκε τῶ τραυματι. Obo. ἡ μῆν καὶπs σχιο. Tὼ λεγόμενόν ἐστι μελισσόφυλλον, ὁ καὶ μελα υλλον λέγεται καὶ μελίκταινα. καὶ τό ερνος δἐ τῆς πρά- σου πιών μετά οἴνου, μηθήσεται ὀ πληγείς. 5ba. άργῆτιμὸν ουν οἴνον, τῶ λευκῶ καὶ θερμῶ καὶ διαπυρω. 552. α

στόργοιο δἐ τῆς μὴ βουλομένης δρύφαι τῶ βρέφη, τῆς μῆ

στεργουσης. κατείρυσε δἐ ἀντὶ τού καταρευσαι ἐποίησε.553. Tου δἐ πρωτογόνου καὶ τῆς ἄρτι γεννηθείσης καὶ τῆς τίως καὶ πρῶτον τετοκυίας νυν δε τὼ δεύτερον σημαίνει '

118쪽

του πλεονάζοντος γάλακτος τοὐς μασrοὐς σταραγο εναι, οἱονεὶ σπαρασσόμεναι. Μελιφυλλον δἐ καὶ μελίκταιναν

την πρώσων οἱ ποιμένες καλοῖσι, διά τό οσμῆν μέλιτος εχειν αυτην. 556. ροιζηδόν δὲ ἐποι μετά ροίζου καὶ κτύπου ὀρμῶσι προς αυτην αἱ μέλισσαι ἡδόμεναι τῆ μελιτώδειόσμῆ, ἡνεχει. 567. G συ γ ἐγκεφάλοιο. ῆ συ, φησὶ, λάβετας πέριξ τού εγκεφάλου ἀραιάς μήνιγγας τῆς κατοικίδος ' 'Oρνιθος, καὶ ἐπιθεὶς ωφελήσεις. μήνιγγας δἐ γράφεται καὶ σμήριγγας, καὶ σημαίνει κατά τινας τάς τρίχας τὼς ἐπὶ των μηρῶν καὶ τοὐ τραχήλου κατά δὲ ἐνίους τάς ἐπὶ τοὐ μετώπου ἀλλοι τον γοα λέγουσι σημαίνειν τον περιτρέχοντα τον ἐγκέφαλον. εστι δἐ ουιος τραχύrερος, περιέχων την ροπήν την εν τῶ νωτιαίω μυελω. ἔτι δἐ ωφελιῶ δεγκέφαλος τῆς δρνιθος Γεἰέ τους ὀφιοδήκτους, φησὶ καὶ Πέ- τριχος ἐν οφιακοῖς. 659. Wῆγμα πολύκμζνον. φάφεται καὶ πολυκνημον. - σημαίνει δἐ ποτὸ μἐν τό περίφομα,

ποτἐ δἐ τὴν βοτάνην, ης μνημινεύει καὶ Ἀπολλώνιος ἐν ὶῶ περὶ βοτανῶν. πιι δἐ γράφεται καὶ φορα πολύκνω . 56o. ἴστε τραπέζης. Tράπεζα καὶ πώλη μέρη τινά .loἐν 'εξημμένα τοῖ ἡπατος, ῶσπερ καὶ ἔνυξ καὶ μάχαιρα καὶ κάνιον. Λιά τού νεύει δὲ χολῆς πεδὰν 56I.) καὶ τῶν τοιούτων ανατομικῆς εμπειρίας επιστήμην παρίστησιν οἰκείαν ,

ἔξ εν παριστορῶν ἔγκαίρως. Φησὶν Ουν, ἔτι εκεῖνος ὁ λοβός, ἔς τῆς τραπόζης εκφύεται εγγύς ἐστι τῆς χολῆς καὶ τῶν πυλῶν της τροφῆς. 56a. σύμμικτα δἐ μετά οἴνου ἡ Οους. πλείων δὲ δεραπεία επακολουδήσει τῶ μετά οἴνου

νειον, ὁ καὶ Κενταυρειον καλεῖται, τό δἐ Dσκληπίειον. Θε- D tiroci Cooste

119쪽

.τραστορ δἐ τήν τιθύμαλλόν φησι πάνακες λέγεσθαι. 565. Οὐλοόν ἔπιν' η τον Ολόκληρον η τον ὀλέθριον ἐαυτο. Σώστρατος γάρ φησιν ἐν τῶ περὶ φύσεως ζώων, αμφίβιον εἶναι τὰ ζῶον τουτο, ηγουν τον κάστορα, εὐρίσκεσθαι δε ἐν ταῖς κατά εην Σκυθίαν έρημίαις, ἔχειν δὲ τους ἔρχεις πλατεῖς άς κάπρου. Λιαδίδοται δὲ λόγος, ἔτι διωκόμενος ἐκκόπτει τούς ἄρχεις αὐtoλ νοῶν ελ αυτῶν ἔνεκα διώκεται. 566. η Ἀπου. Καὶ τού ἱπποποτάμου ὀ ὁσις ωφελεῖ, φησί. άῖς δἐ πόλις Αἰγυπeoυ γέμουσα ἱπποποταμων. αἰθαλόε σαν δέ φησιν αυτήν, ἐπεὶ μελανόγειός ἐστιν. 567. ἄρπη δἐ γαίνει μῖν κυρίως την δρεπάνην, νῶν δὲ τους ὀδόντας λέγει, δεικνυς, ἔτι ὁλους τους στάχυας τρώγει. 568. ζάλον δὸτὀ βορβορῶδες κυμά τησιν. 569. O δἐ χιλός σημαίνει μἐν

καὶ τὴν τροφήν, σημαίνει δἐ καὶ τον δημητριακόν καρπόν, τουν σῖτον καὶ κριθήν. ηοτε τοίνυν, φησὶν, οὶ χιλοὶ, προυνοὶ σiτοι, υποχλοάζουσι, νεωστὶ δἐ τήν πόαν ἀπέθεσαν , ἡγουν τὰ βοτανῶδες καὶ χλοῶδες, τουτέστιν ἴτε ώνθεῶ O scioς υπύξηρος ἄν, τότε ὀ Ἀπος καταλιπών τὼ βορβορῶδες κῶμα

καὶ τόν βυδὼν, καὶ ἐξιῶν του ποἶσμου, τοσουτον περιπατεῖ ὁσον δύνασθαι φανεῖν, καὶ πάλιν ὐποστρέφων καταλαβεῖν τόν ποταμόν. I γάρ στείβων προς αντιδιαστολήν τοῖ κολυμβαν αὐτό εἶπε κολυμβῶ γάρ τὰ ζῶον. 57 i. παλίσσυνον δἐ ῆιοι ἀπι-όρμητον ἡ ἀναποδιζουσαν αναποδίζων γάρ καὶ ὐποστρέφων κείρει ἡ τήν κατ' ἔτος ευροωμο- νουσαν. D μος δὲ ἡ τάξις, ἡ ἐπίστιχος φυτουργία των δένδρων, καὶ ἡ κατά τάζιν άγωγή, νει δἐ ἁπλῶς τὴν ὀδον. - νεται δἐ παρά τὀ ἄγω, άγ-ς καὶ ἄγος, μεταδέσει τοὐ Οεἰς α αἰολικῶς, καὶ ὐπερθέσει τοὐ τόνου. 575. άραιοτέρης. νείγονος τῆν λεπτόφυλλον δάφνην ἀραιοτέραν εἶναί φησι, , τήν δἐ αυτὴν καὶ ἄγρίαν καλεῖσθαι. ώραιοrέρης ουν τῆς

120쪽

κος ητοι σάμψυχος εχ βοηθητικός, Orαν ἐν τοις ἀνδήροις καὶ ταῖς πρασιαῖς, ηγουν τοις κήποις καὶ τρις ἀναχώμασι ντων ποταμῶν ἀνθη καὶ φυτεύηται. 577. τάμισον την πυ-

νεαν λέγει, ἡτις ἐπὶ των ήδη γαλακτοτροφουμένων ζώων εὐρίσκεται. Xρῶνται δἐ αυτῆ προς πῆξιν των τυρῶν. καὶ κόων δῖ ἐν ταῖς δυνάμεσιν ἀρίστην την πυτίαν εἶναί φησι , πρώτην την του νεβρου, δευτέραν δῖ την τοὐ λαγωού, κ&ὶ τρίτην την τού ἐρίφου, ἡς μέμνηται Ο Θεόκριτος. σκίνα--ς δἐ τού σκιρτητικοῖ, εὐκινήτου, ταχέος. 578. προκός δῖτου τέκνου τῆς δορκάδος. πάροιθ άnoλύματα δὲ, ἀνxὶ τοὐπρῶτον τά άφοδεύματα καθάρας. 579. η ἐλάφου νηδύν. ἐλάφου νηδύντην κοιλίαν λέγει. ἡν δἐ , φησι, καλοῖσιν ἐχῖνον, τουτέστι δπερ πολύπτυχον λέγουσιν. Hiνος μἐν Ουν κυρίως η κοιλία τοὐ βοός,.νυν δἐ ἐπὶ τῆς ἐλάφου. καὶ οκεκρύφαλος δἐ εἶδος κοιλέας. 'Ιστέον δὲ, ἔτι τρεις εἰσι κοιλίας καὶ ἡ μἐν πρώτη και ἄνω κεκρύφαλος καλεῖται, παρά

ρυκωμένων ζώων τρεῖς τάς κοιλίας λέγοντες την μἐν πρυι-την ἡνυστρον καλοῖσι, την δὲ δευτέραν ἐχῖνον, την δἐ τρίτην κεκρύφαλον. 58 I. δραχμάων δἐ Dσσον τε δὐω μοίρας,

νην φασὶν, οὐ τον καρπόν τῆς κέδρου, ο κρεῖτroν δοκεῖ. δερειλεχέος δἐ ηχουν σκιώδους, ἐπεὶ πλατέα εχει τά πέτηλα,

SEARCH

MENU NAVIGATION