장음표시 사용
391쪽
κέντρου στερηθεὶς ετι ζῆν δυναται, ἁνώλεθρος μἐν γάρ διαμένει περισώζων αυτό, ἄκεντρος δἐ ἐπειδάν γένηται , O δάνατος ἐπιλαμβάνει αυτόν τε ομοίως καὶ μελέττας ἀποβα- λούσας ἐν τω πλήrrειν καὶ ταύτας του κέντρον. Vers. 8I I 814. Οἶδα δἐ ωσαύτως ἐγώ καὶ δωυλορμἐν ο πως πλήττει, Oπως δέ τε ο σφηξ, καὶ ἰασαιτ ἄν τις υπως αυτά, καὶ τὼ της τενθρηδόνος κέντρον καὶ τὼ της ἀμφικεφάλου σκολοποδρης δῆγμα, η καF ὀποτέραιν ἄν τρώσας τύχη ταῖν κεφαλαῖν, πολλάκις αναιρεῖ. εχει δἐ συνεχεῖς τους πόδας καὶ ἐοικεν ἐρεττομένη πολλῶν υπό κωπῶν ἡδε κινουμένη νηῖ.
' oλέθριο ν τε το ταύτης τοῖς ἀνθρώποις ἐστὶ καὶ αναιρεῖ δο
παρελθουσης επιστῆο του ἴχνους ἡ μυγαλῆ, ὀπόδεν ὀ rροχὰς διέρχεται. Vers. 817. Περὶ δἐ τῆς σηπός 5, ἡν ούτω λέγουσιν, μό- χαλκός ἐστι τήν ἰδίαν. σαύρας δὲ οἷον ἄν rδοις τῆς μικρῶς, ἔστι τὰ μΘεδος αυτῆς, καὶ τό δῆγμα ομοίως πονηρόν. Vora. 818 - 82I. Xαλεπὰν δέ ἐστι δηρίον καὶ ἡ καλουμένη σαλαμάνδρα. ἀδικεῖται δ' Ουν υπό πυρός οὐδὸν, άλδώ ἐν τούτο, διαιτῶσαι, καὶ μένει παρά τω πυρὶ, καὶ διέρχεται ἀβλαβως, καὶ τὼ δωμα ἡ σαλαμάνδρα πῶν κατάστικτον
392쪽
ζῶα, καὶ λυμαίνεται τῶν ζώων τούτων τοῖς άνθρώποις τοίνυν τινά 6. ἡ σμύραινα τοῖς ὀδοῖσι κακά ιργάζεται, καὶ οἱ πασχοντες υπ αυτῆς εισιν οἱ ώλιεῖς τά δεινά. μετά γὰρ την δοραν ἐξορμῶσα, καὶ Ουπω ἐτάχθη πολλήκις κατάχώ ραν πλοιαρίου μένειν, ἐμφύει πους ὀδήντας τοῖ άσπαλιευ- του τῶ Gωματι, ιναπερ αν τύχI. λοξναι μotοι περὶ της
σμυραίνης ἄρα καὶ ἴδε. δ λόγος, ἔτι δὴ τάς εν τῆ δαλάeiu καταλιμπάνο-α διατριβάς, όπὶ τῆς γυς ἔξω 7 ἔρχεται Ψεεἰς ομιλίαν, κω φοιτ παρά τον ἔχον, οιον ἐρωμένη πρoeἐραστήν. Vers. 828-856. Kαὲμἐνδῆ τὀν πληγέντα εἰς θάνα τον ὐπό Me τρυγόνος ἐπίσταμαι σώζειν. ἐπίσταμαι χαὶ τὼ δράκοντος έξαρπαζειν τον τυπέντα δεινῶς. άλλ' οὐκ ἔκεινου
ἐν τῆ γῆ λέγω δράκοντος, ἀλλά του ἐνυδρου. πλήττουσι δὴ
ἐνσχεθέντων ἐπειδάν τοῖς δικτλις ἀπ ραφυλάκως τινωποτε προσάφωνται τοῖς ἐνύδροις. αὐανθείη μέντ δε καὶ φυτόν καὶ φύλλων ἔρημον κατασταίη, κἀν πάνυ ευθαλλῆ, ερυγόνος αὐτοῖ κατά τού πρέμνου ἐνπαγέντος κέντρου sπὸ τού ἡλίου πιστευσειεν ἄν τις αυτὰ γεγονέναι ξπόν, ενορῶν τοῖς κλάδοις. τόν αυτὼν δὴ τρόπον καὶ του τυποτος σάρκες υπό τῆς τρυγόνος οὐκ εἰς μακρἀν ὁιαφθείρονται. ἔχιιδέ ειρ λόγος ίδε καὶ τον τού Aαέρτου πληγέντα τρυγόνος υπό δαλαττίας κέντρω ὐπό Tηλεγόνου οδανεῖν.Vem. 837-847. Kαδ' εκαστον τοίνυν ῶς οἷόν τε των προς ταύτα βοηθημάτων τοὐντελδεν λεκτέον τῶν δυσχερῶν.
393쪽
Vm s. 848-852. Ἀλλά γάρ τοι καὶ τὼ σμύρνιον ἄνθουν διηνεκως οἰκείως ἔχον ευροις ἄν εα την τούτων χρείαν, καὶ τήν ἀσὶ δέρεσθαι υπό του ήλἰου φλεγομένην ήρυγγἰου ρίζαν 8. ετι μῆν καὶ ἡ καχρυφόρος λιβανωτὶς ωσαύτως ωτε- λει, καὶ ἡJ άπαρίνη συν ταις ἄλλαις, καὶ ἡ κολυβατία κδ μήκων ομοίως ἡ βοτάνη, καὶ ἄλλη δυλακὶς λεγομένη καὶ π παιτις 9 ἄλλη βοηθῶν ἱκαναἰ.
υλυνθοί τε ίρινεου, οῖ προ τῆς ΟΠωρας πεπαίνονται, εἰσὶν ἐπωφελεῖς.
394쪽
τυυμ καὶ ἡ πυράκανδος καὶ ἄνθος τῆςδε ιαμενος φλύ- μου τῆς βοτάνης, αἰγίλοπός τε μετά τουτων καὶ χελιδόνων,λχῖκός τε ομοίως. εἶτα προς ταῖσδε δη βρυωνίας ρίζα, Mrήν τε ἔφηλιν καὶ τάς λεύκας xάς άπηχθημόνας ταῖς γυναιξὶν, ἔτι μην του κάλλους παραιροῖνται, υπὰ φυσεώς 3 ελαχεν άπαλλάττειν. Vers. 86o - 872. Περιστερεών δέ τις κέκληται βοτάνη καὶ ραμνος Οἴrω φυτόν τι προσαγορεύεται ' τοῖς κλάδους
πεδον ἀπαλλάττειν ἐσσὶ ράμνος ἄνδριήπους ἱκανω Ἐτιμην καὶ ἡ παροίνιος, όπειδάν ἐν ἄνθει.ούσης αυτης τοῖς κλαδοις προσχρήον, πρόσφο2ον τίγνεται εἰς τὰ σώζειν. καὶ κίχορον αλλη καὶ μίλτος ιtίρα τις κέκληται βοτάνη. φῶ- ται δὰ εἰς πλῆθος η μίλτος παρά τοῖς Βοιωτοῖς, καὶ ὀνοματῆδε ἐπιτεθείκασι νηπενθῆς , ὁτι περιορῶν Ουχ οῖα τέ ἐστιν ανθρώπους ἔλως κρατουμένους λέπ' άλλά υπεξάγει της μνήμης των δεινῶν εἰς λήθην ἔλκουσα κατά μικρὰν, επειτα τὴν 'υχὴν εἰς τὼ τῆς ευφροσύνης ἄγαγούσα εστοσεν παρ' αυτά χαίρουσαν χωρίον. ὀ δέ γε ἄγριος σικυός πικράν μἐν , τῆν ρίζαν τοῖς Πυομένοις παρίχεται, τοῖς δἐ διαχωρούσανμηδαμά ἔκ-σι τὴν γαστ χ πάνυ επωφελής. υπεκλυει γοὐνεπιδοδεισα ἡ ρίζα, καὶ διακαθήρασα τον κακοπαδουντα ἐπὶ τό κατά φύσιν αυτόν παντελῶς Θαγεν. καὶ ο καρπός
395쪽
τού παλιούρου, ἀλλα του τραχέος, νεωστὶ άνδουντος, σύν αὐτοῖς της ροιας τοῖς ἄνθεσιν καὶ αὐτοῖς τοῖς φύλλοις. καὶ .υσγινος5 ἡ βοτάνη, υσσωπόν τε - τούrοις καὶ δνωνις πάλλιν. πολυκλωνος δέ ἐστιν ἱκανῶς ἡ Ονωνις ἡδε καὶ ... δε-
Vers. 8 3 - 878. Ἐστω δή καὶ φύλλα τηλεφίου καὶ νεωστὶ πεφυτευμένης ἐν βότρυσι ἡμερίδος κλῆμα, σπερμα τε κορίου τῆς ἀγρίας, καὶ σκοροδον, καὶ ἡ τἀ φύλλα τὰ λεπτῶ ἔχουσα κόνυζα, καὶ κάρδαμόν τε ἐπὶ τούτοις περσικόν πῖνε πίνων γάρ πήσει φλαθρον οὐδέν. εστι δἐ πεπερίνου το φυτον, ἀφ ου τὰ πέπερι. τἀ φύλ λα τοὐtoυ κόφας μετά πάντων σῶζε. γλήχων δἐ ῆ πλεῖστα τά ἄνθη φέρουσα, καὶ σίνηπι, ἐπί τε τοίτοις καὶ ἡ στρύχνος ομοίως διασωζειν ἱκανα καὶ ταῖτα τους τρωθέντας ἐστί. Vers. 87s - 88o. 'Aγε δη καὶ τὰ ἐν τοις κήποις αυδις γιγνόμενον πράσον καὶ σπέρμα κνίδης Τ νὼν ἐγω τῆς βοτάνης λέγω, ἐκείνης ἄρα τῆς βοτανuς, ης οἱ παῖδες, ἐπειδὰν παlζωσι κατ άώλήλων όρχόμενοι, σφῶς παίουσι τοῖς φύλλοις, καὶ γέλωτα δὴ τὀ όνrεύθεν αὐτοί τε εχουσιν οἱ παlζοντες, καὶ σφῆς τοῖς ὀ2ωσι παρυπυσιν, οτι προσαφαμένης αὐτοῖς υπωσοῖν οὶ παῖδες τῆς βοτανυς ταύτης γελῶντες ἀνιῶνται δῆθεν. Vers. 88I-88.. Kαὶ μέντοι καὶ λευκοτάτη κεφαλὴ
τῆς σκίλλης. καὶ των βολβων τά ξηρά, καὶ ἡς τὀ --α δρακοντίας βοτάνης καυλεῖα, καὶ ἀσπαραγος ὁ φύεται πλησίον τῆς ράμνου καὶ αυτῆς τῆς ράμνου ἀσπάραγος, εἶτα καὶ δ
396쪽
άσπης ποταμός ώρώματο φέρει. συν ταύταις μίγνυε καὶ πιστακέων έκμμονας. ταῖς σμικραῖς ἀμυγδαλαῖς δ τῶν πιστακίων πως παρέοικε καρπός. καυκαλίδες τε καὶ μύρ
397쪽
οἶμαι, πιαίνειν ικανη εἰς τροφην παραβαλλομένη τοῖς κτη- νεσι τούτοις ἡ οἰνάνθη αυτη. λυχνω τε αμ αὐταῖς καὶ δρυαλλίς βοτάναι δὲ ἄμφω u. ρόδον τε δη καὶ την τον πλεῖ στον κ . . . . δη 5 καρπὼν κομίζουσαν, ην ἔνομα λευκεῖον
398쪽
εύρεθέντι τόποις ῆν τύχο τι των δηρίων τούτων πρosφαλσαν νύγματι, τάς παρατυχοὐσας διαμασῶ5 λαμβάνων βοτάνας. εἶτα τον μῖν χυλόν άπόπτυε, τα δἐ μασηδέντα ἐπι- , τίθει ῆ- καὶ κατά τοὐ τόπου, ἐνταυθοῖ τό θηρίον ῆνεγκε.την πληγή μ' παύλα τε γὰρ τὼ απὼ τούτου σοι των Οδυνῶνεσται, κα παντελής καταλήφεταί σε των λυμαι μένων ωπῶ
Vers. 92I-929. Ἀποφυγοι δ' ἄν καὶ οἴσως ὀστι ει -υπὰ δηρίου πληγεὶς καὶ δεραπευθείη, εἰ ταῖς υπδ των ω- τρων λεγομέναις σικὐαις ταῖς χαλκαῖς χρήσαιτο, εἶτα ἀθροι- σας διά τοίτων τὼ αἶμα κενώσαι 7 το δεινόν. καὶ μέντοι καὶ το τῆς συκῆς ἡ περσείης ὀπωχρώμενος ἐπὶ τού πλήγμα- τω μεγάλα ὀνήσεις, τούτου παταχρίων αυτὰ, καὶ σίδηρον α πυρωμένον ἐπετιθεὶς κατά του νύγματος, καὶ άσκου αθείου
399쪽
τρωθέντα τα περιττώματα. ἐπιχρισως μῖν δη ἄρα ο χυ- μὰς του ἔλκει, τά περιττώματει δὲ μετ' ο ου τρυγως φυρα- σθέντα η ἀους καὶ ἐπιπλασθέντα. ors. 93. - 956. δεα δη πάσης αμυντικόν γ' ἄσης μαδών πως ταῖτα κατασκευάσ=N βοηδημα, λαμβάνων βοτα- νας, Πτα μιγνυς προσάγρο ταῖς ἐκίναις, ἀναιροῖ ωρestoλόχειαν καὶ την ἶριπι επὶ δὸ ταύταις καὶ την νάρδον. ἔστιγ- βοτάνη νάρδος ουτω καλουμένη ' χαλβάνης τε δη ρίζαe, καὶ πέρεθρον ξηρὼν, δαύκόν τε ωσα ἡτως καὶ βρυωνίαν. ἐπὶ σαύταις γλυκυσίδην τε την βοτάνην καὶ ἐλίβορόν τοι τόνμέ- λονα, καὶ τουσον ἐπειδάν κατασταίη ξηρός τό τε ἀφρόν τρον καὶ κύμινον, κόνυζάν τε δη καὶ την ὀνομαζομένην ἀγριοσταφίδα, καὶ δάφνης ἔτι μην τον καρπόν, καὶ ης τό ὀνομα βοτάνης κύτισος, καὶ ταύτην μίγνυε συν ἐκείναις βάλωλών. ἱππολῶ ν δἐ λέγεταί τις οπιω βοτάνη, καὶ η κλῆσις των ἔκπων. Ora τοὐς λειχηνας ηδε θεραπεύειν δοκεῖ. τὀ δ. ουν μέγεθός ἐστιν αυτῆς οὐχ οἷα πολύ τῆς γης υπερέχειν ἄνω. καὶ κυκλάμνος 9 ἐτέρα. μετ' εκείνων ἄρα καὶ ταύταις ωθρησο. εἶτα καὶ μήκωνος οπὼν, καa αγνου μαν σπέρμα, βάλσαμόν τε δη, καὶ τὼ καλούμενον κινάμωμον, καὶ σφονδύλιον ἄμα άλσω ὀξυβαφον αἱ ἄλες εστωσαν εἰς μορον οι ἔμβαλλόμενοι ταῖς βοτάναις. προς τούτοις καὶ λαγου πυ-tία, καὶ ὁ ποτάμιος καρκῖνος ἐμβαλλόμενα εἰς ὁλμον ταύτασυγκοπτέσθω πάντα καὶ μιγνυσθω καλῶς. υπερον δὲ ἔστω λάυ- ώδε λ κόπτεσθαι τάς βοτάνας, τω τε χυλω τῆς ἀπαρίνης εἰς κύκλων μέγιδος δραχμιαίων ἀναλαμβάνεσθαι. ε