Herodoti Halicarnassei Historiarum libri 9. Adiectus est libellus De vita Homeri. Tomus 1.3. Tomus 1

121쪽

106 HERODOTI καὶ Οὐιρέα ἶπέκτεινε ἀπαγορευοντα μη κινεειν Τονανδριάντα το μεν δη ιρὸν τουτο -τω κεκόσμηται εστιδι καὶ ἰδια ἀναθηματα πολλά. 184. η δἐ Βαβυλωνος ταύτης πολλοι μεν κου καιαλλοι ἐγένοντο βασιλέες των ε τῶσιυσσυρίοισι λόγοισι μνημην ποιησομαι, οἴ τα τεθεά τε ἐπεκόσμησαν καιτα ἱρὰ ε δἐ δη και γυναῖκες δυο η με πρότερον ἄρξασα, της στερον τενεyσι πέντε προτερον γενομένη, τῆουνομα ν Σεμίραμις αυτη με ἀπεδέξατο χώματα ανάτο πεδωλώπια ἀξιοθέητα πρότερον β ἐώθεε ποταμο ανὰ το πεδων πῶν πελαμζειν. 185. , δείη δευτερον γενομένη ταύτης βαλλεια, τηουνομα ν ωτωκρις αυτη δε συνετωτέρη ενομένη της πρότερον ἀρξάσης, τουτο μεν μνημόσυνα ἐλίπετο ταθώ ἀππροσομαι, τουτ δε την μων ὁρωσα πην μεγάλην τε καὶ ου ἀτρεμἰζουσαν, ἄλλα τε αραιρημενααστεα αυτῶσι, ε δἐ δη καὶ ' πινον, προεφυλάξατο ἄσα ἐδυνατο μάλιστα πρωτα μεν οὐ φρητην ποταμὸν ρέοντα πρότερον θυν, ὁ σφι δια της πολιος μέσης ρέει, τουτον ἄνωθεν διωρυχας ὀρυξασα ουτω δή τι ἐποίησε σκολιον, - δη τρὶς ἐς των τινά κωμέων των ἐν λυσσυρίη ἀπικνέεσαι ρέων τ δε κωμη ουνομά ἐστι, ε την ἀπικνέεται οἈυφρήτης, υρδέρικκα. καὶ νυνῶ αν κομίζωνται - τησδε της θαλάσσης ἐς Βαβυλω- να, καταπλέοντες, τον υφρητην ποταμὸν ρ0 et 4 την αυτ 'αυτην κώμην παραγίνοπια καὶ ἐν τρισι - ροσι τουτο μεν - τοι το ποίησε, χῶμα δἐ παρέχωσε παρ κάτερον του ποταμου ο χῶλος αξιον θωυματος, μέταθος και φος ἴσον τι ἐστί κατυπερθε δῶπολὲβ αλλωνος ρυσσε λυτρον V, λθον τι πα-

122쪽

LIB. I. CAP. 183 - 186.

λίθους ἀγαγομένη κρηπῖδα κυκλω περ αυτην λασε.

ἐποίεε δ αμφότερα ταυτα, ον τε ποταμον σκολιόν καὶ

το δρομα παν ελος, ο τε ποταμος βραδυτερος εἴη περὶ καμπὰς πολλὰς ἀγνυμενος, καὶ οἱ πλόοι ἐώσι σκολιο ες την Βαβυλῶνα εκ τε των πλόων ἐκδίκηται περίο

123쪽

08 HERODOTI μάλιστα ην πόλιν τοῖσι λίθοισι, τους ἀρυξατο οἰκοδο-

μεε γέφυραν, δέουσα του λίθους σιδηρω τε και μολυβδω. ἐπιτεἱνεσκε δἐ ἐπ αυτην, κως μεν μέρη γένοιτο, ξυλα τετράγωνα, ἐπ et διάβασιν ἐποιευντο οἱ Βαβυλωνιοι τὰς δ νυκτα τα ξυλα ταυτα ἀπαιρέεσκον τουδε εἴνεκα, ἴνα μη διαφοιτέοντες ός νυκτα κλέπτοιεν

τόνε υπό του ποταμου καὶ τὰ περ την γέφυραν ἐπι- κόσμητο, τοὐμφρητην ποταμὸν ἐς λαπαῖ ρέεθρα ἐκ της λύμνης απαγε, καὶ Ουrω ο ρυθ ἐν λος τενόμενον ἐς δέον ἐδοκε γεγονέναι, και τοῖσι πολιητyσι. τυρ ην κατεσκεπασμένη. .

187. V αυτ αυτη βασίλεια και ἀπάτην τοιηνδε τινὰ ἐμηχανησατο. πἐρ των μάλιστα λεωφόρων πυλέων

μένων Βαβυλῶνος βασιλέων ν σπανωρ χρημάτων, ἀνοίξας τον τύψον λαβέτω ὁκόσα βουλεται χρηματα μημέντοι γε μη σπανίσας ε ἄλλως ἀνοίξ, ου ταρ ἄμεινον. Ουτος ὁ τάφος ν ἀκίνητος μέχρι Ου ἐς αρεῖον περιημε η βασιλη- Λαρεἱ δ και δεινὸν δοκε ειναι υσι πυ-σι ταυτyσι μηδἐ χρέεσθαι, καὶ χρημάτων

κειμένων και αυτων των χροὶμάτων ἐπικαλεομένων, μη -

124쪽

LIR. I. a P. 186 - 189. 169αν νεκρων Η κας νέωτες αὐτ μεν νυν η βασίλεια τοι νη τις λέγεται τενέσθαι. 88. ' δε ει κῶρος ἐπι ταύzης ης γυναικος -

89. ' εἱ- δἐ o Kυρος πορευόμενος ἐπι την Βαβυλωνα πινετο ἐπὶ Γυνδy ποταμω, του α με πηται πΜατιηνοῖσι Ουρεσι θέει δἐ δια αρδανέων, ἐκδιδῶ δἐ ἐς ετερον ποταμον ριν δἐ παρά TZπιν πόλιν ζέων ςτην Ἐρυθρην θάλασσαν ἐκδιδῶ, τουτον δη τον --δην ποταμον διαβαινειν πειρατ ο κυρος ἐόντα νηυσιπέρητον, ἐνθαλλοι των τις ἱρῶν ἱππων των λευ- κων πο βριος ἐσβὰς ε τον ποταμον διαβαίνειν ἐπειρμο, ο δέ μιν συμφησας ὁποβρυιον οἰχώκεε φέρων.

τόν ου βρεχουσας, διαβησεσθαι μετὰ δἐ τν ἀπει

μετεὶς την ἔπι Βαβυλων στράτευσιν διαιρε την πιθα- τιν διχα διελών ὁ κατέτεινε σχοινοτενέας ποδέξας διωρυχα πωκοντα καιέκατον παρ κάτερον το χεῖλος

125쪽

116 HERODOTI

του υνδε τετραμμένας πάντα τρόπον, διαταξας τυν rρατὸν ὀρυσσειν ἐκέλευε. I δ ομιλ- nou επαζομένου γετα μεν το πον, μως μέντοι τη- ρεων πασα αυτου ταυτy διέτριταν παγμενοι. 90. 'raestirio Γυνδην ποταμον ἔτἰσατο κυρος ες τριηκοσίας και ἐξηκοντά μιν διωρυχας διαλαβών, και τοδευτερο εαρ πελαμπε, υτ δη λαυνε ἐπὶ την Βαμ- λωνα οἱ δε Βαβυλωνιοι ἐκστρατευσάμενοι μενον αυ- τόν με δε πένετο ἔλαυνων ἀπου της πολιος, συνέβα

θησαν ἐς το ἄστυ οἱ δε ξεπιστάμενοι ετ προτεροντον κυρον-- ἀτρεμίζοντα, ἄλλ' ὁρέοντες αυτον--τiωνεῖ μοίως πιχειρέοντα, προεσάξαντο σιτια ἐτέων κάρτα πολλών. νθαυτα -οι μεν λόγον εἶχον Ο πολιορκίης ουδένα, Κουρος δε ἀπορ*σι νείχετο ἄτε χρόνου τε προνομένου συχνου, νωτέρω δὐ δἐ των προπάτων προκοπτομένων. 191. ιτ ει ν αλλος οἱ ἀπορέοντι πε κατο, ειτε καὶ πιος μαθε το ποιητέον οἱ ,Ἀποίεε δη τοιονδε τάξας την στρατι -πασα α ροβολης-- ποταμου, τ ες την πόλιν ἐσβάλλει, καὶ ἄπισθε αὐτή της πολιος τάξας δεερους τλαίει ἐκ της πολιος ὁ ποταμός, προεῖπε τε στρατω ὁταν διαβατὸν το αθρον ἴδωνται γενόμενον, ἐσιέναι ταυτy ἐς ην πόλιν. -- τά- ξας καὶ κατὰ ταυτα παραινέσας ἀπηλαυνε αυτὸς συντω ἀχρη του στρατου ἀπικόμενος δἐ μι την λίμνην, τάπερ η των Βαβυλωνίων βασαεια ποίησε κατά τε τον ποταμαν καὶ κατά την λίμνην, ἐποίεε καὶ ὁ πιρος ετερα

λίμνην ἐουσα ελος, τὸ ἀρχαι- ρέεθρον διαβατὸν εἶναι

126쪽

νενοστηκότος ἄνδρι, ἐς μέσον μηρον μάλιστα κη κατώτουτουσηῖσαν ἐς την Βαβυλωνα ει μέν νυν προεπύθοντο οἱ Βαβυλωνιο η Ῥαθον τοδε του κυρου ποιευ- μνον, οι δ' ἄν περιιδόντες τους Πέρσας ἐσελθεῖν ἐς την πόλιν διέφθειραν κάκιστα κατακληῖσαντες ταλαν πάσας τῶ ἐς το ποταμον πυλίδας χουσας καὶ αυτοὶ

ἐπὶ τάς φασιὰς ἀναβάντες τὰς παρὰ τα χείλεα του ποταμου ἐληλαμένας, ἔλαβον ἄν σφεαμος ἐν κυρτy νυν δἐ ἐξ ἀπροσδοκη - σφι παρέστησαν οἱ Πέρσαι. πό δεμπάθεος της πολιος, ῶς λέγεται - των ταυτ 7-ι -- νων, ων περὶ τὰ εσχατα της πόλιος ωλωκότων του τορέσον οικέοντα των Βαβυλωνι- ου μανθάνειν αλωκυ- τας, αλλὰ τυχεῖν τα σφι ἐουσαν ρτην, χορείειν τε τοπιον τον χρόνον και ἐν ευπαθεἱyσι ἀναι, ἐς ο - καὶ το κάρτα πυθοντο και Βαβυλῶν μεν ουτω τότε πρῶτον ἀραίρητο. 92. 'ν δε δυναμιν των Βαβυλωνίων πολλῶσι μεν

δώδεκα ων μην- έοντων ἐς τον ἐνιαυτον του τεσσερας

χώρη τῆ δυνάμει της ἄλλης σιης καὶ η ἀπη της χώρης

τ φης την οι Πέρσαι σατραπηίην καλέουσι, εστ μα- ζων των ἀρχέων πολλον τι κρατίστη, -- ριτανταἰ- νττω Ἀρταβάζου ἐκ βασιλέως χοντι τον νομον τουτον

127쪽

δ ἀρτάβη μέτρον ἐον Περσικον, χωρέει μεδίμνου AH κης πλεῖον χοίνιξι τρισι Ἀττικῆσι ἴπποι δέ οἱ αυτ ησαν ἰδίη, πάρεξ των πολεμιστηρίων, οι μεν ἀναβαίνοντες τὰς θηλέας-κτακόσιοι,Ἀἱ δε βαινομεναι κακισχίλιαι καὶ

σιτὶ παρέχειν τοιαυτα με του ἄρχοντι της Βαβυλωνος ωπηρχε ἐόντα. i193. , δε η των Ἀσσυρίων υεται με ούγω, καὶ το ἐκτρέψον την ρίζαν του σίτου ἐστὶ τουτω ἀρδόμενον

ταμοφαναβαίνονzο ις τὰς ἀρουρας, ἀλλα χερει τε και κηλωνη χισι ἀρδόμενος η γάρ αβυλωνίη χώρη πῶσα,

καταπερ η γυπτίη, κατατέφηται ἐς διωρυχας και μεγίστη των διωρυχων ἐστὶ τρυσιπέρητος, προς ἐλων τετραμμένη τον χειμερινόν, ἐσέχει δε ἐς ἄλλον ποταμόνεπιτ χ ρητεω, ἐς τοὐπτριν, παρ οὐροίνος πόλις οικητο εστ δε χωρέων - ἄπασέων μακρω ἀρίστητων μεῖς δμεν ημητρος καρπον ἐκφέρειν τα γὰρ δηδλλα δένδρεα μει πειρῶται ἀσην φέρειν, υτ σπι νο- ἄμπελον - ἐλαίην τον δε- ις ημητρος καρπονῶδ Θαθη ἐκφέρειν ἐστὶ, ωστε ἐπὶ ληκόσια μεν Ο παράπαν ἀποδιδῶ, ἐπεὰν δ ἄριστα αυτη -της ἐνεisy, ἐπὶ τριηκόσια εκφέρει τὰ δε φυλλα αυτόθι των τε πυ- ρων καὶ των κριθέων το πλάτος μνεται τεσσέρων - - τος δακτύλων α δε- χρου και σησάμουἰσον τι δεν-

128쪽

MB. I. CAP. 192 - 194. 13δρον μέγαθος γίνεται, ἐξεπιστάμενος μνημην - ποιησομαι, ε εἰδώς οτι τοῖσι μη ἀπινενοισι, την Βαβυλων, χώρην καὶ τα εἰρημένα καρπων ἐχόμενα ἐς ἀπι--ν

πολύην ἀπῖκται χρέωνται δἐ oωἐν ἐλαίω, ἀλλ' εὐτων σησάμων ποιευνrαι εἰσὶ δέ σφι φοίνικες πεφυκότες ανάπαν το πεδίον, οἱ πλευνες απιῶν καρποφόροι, ἐκ των καὶ σιτία και οἶνον και μέλι ποιευνται τους συκέων τρόπον περαπεύουσι τά τε ἀλλα καὶ φοινίκων τους ερσενας Ελληνες καλέουσι, τουτων τον καρπὸν περιδέουσι τρὶσι

βαλανηφόροισι των φοινίκων, να πεπαίγ τέ σφι ὁ φην τὴν βάλανον ἐσδύνων καὶ μη ἀπορρέ ο καρπος του φοίνικος φῆνας τό δη φέρουσι εν τω καρπω οι ἔρσενες, κατάπερ δη οἱάλυνθοι. 194. δ απάντων θῶπαυθιστόν οἱ εστ των ταvry μετά, αυτην την πόλιν, νομαι φράσων τὰ

πλοῖα αυτοῖσἱ ἐστι τά κατὰ τον ποταμὸν πορευόμενα ες - Βαβυλῶνα ἐόντα κυκλοτερέα πάντα σκυτινα ἐπεὰν r. ἐν του 'Αρμενίοισι τάω κα-περθε σσυρίων οἰκημένοισι νομέας ἰτέης ταμόμενοι ποιησωνται, περιτείνουσι τουτοισι διφθέρας στεγασrρἰδα εξωθεν ἐδάφεος τρόπον Ουr πρύμνην ἀποκρίνοντες ουπι πρώρην συνάγοντες, αλλ' ἀσπίδος τρόπον κυκλοτερέα ποιησαντες καὶ καλάμης πλησαντες πῶν το πλῶον τουτο, πιασι κατῶτον ποταμόν φέρεσθαι, φορτίων πλησαντες μάλιστα δἐ 'κους φοινικη ου κατάγουσι οἴνου πλέους ἴθυνεται δέ

HERO D. I. II

129쪽

114 ERODOTI μέζοσι πλευνες. ἐπεῶν ων πίκωνται πλέοντες ἐς το Βαβυλωνα και διαθεωνται τον φόρτον, νομέας μεν' πλοίου καὶ τρο καλάμην πασα α ων ἐκηρυξαν, τας δῶ δοθέρας ἐπισάξαντες ἐπὶ τους νους ἀπελαυνουσι ἐς

95. Ἐσθητι δἐ4οέδε χρέωνται, κιθῶνι ποδηνεκῶλινέω καὶ ἐπὶ τουτον αλλον ειρένεον κιθῶνα ἐπενδύνει κάγχλανἰδιον λευκὸν περιβαλλόμενος, ποδήματα χων ἐπιχώρια, παραπλησι τῆσι Βοιωτίησι ἐμβάσι κομων-tες δε τας κεφαλὰς μέτροσι ἀναδέονται, μεμυρισμένει

μένον η μηλον η ὀδον η κρίνον η αἰετὸς η ἄλλο τι

ἄνευ γαρ επι μου ο σφι νόμος ἐστὶ χειν σκηπτρον. αυτη μεν ει σφι ἄρτισις περι το σῶμά ἐστι. 96. -ο δ αυτοῖσι δε κατεστέαται, ὁ μεν σοφώτατος οδε κατὰ γνώμην την ημετέ- τω και Ἱλλυριῶν Ἐναους πυνθάνομαι χρησθαι κατά--ας Δάστας παξ του τεος έκαστου ἐποιέετο τάδε ώς - αἱ παρθένοι γινοίατο ταμ- ώρῶαι, ταύτας ὁκως συνπά- τοι ν πάσας, ἐς εν χωρίον ἐσάγεσκον λέας, πέριξ δε αὐτάς ιστατο μιλος ανδρῶν ἀνιστῶ δἐ κατῶ μανέκάσπι κηρυξ πωλέεσκε, πρῶτα μεν' --δεστάτη ν ἐκ πασέων μετά δἐ, κως αυτ ευρουσα πολλὸν χρυσων πρηθείη ἄλ- ἀπεκηρυσσε, η με Δείω ἔσκε ευειδε-

130쪽

OR. I. CAP. 194 - 197. 15στάτη ἐπωλεοντο δἐ επὶ συνοικησει. σοι μεν ει εσκονευδαίμονες των Βαβυλωνίων ἐπίγαμοι, περβάλλονrες αλληλους ἐξωνεοντο τάς καλλι- ουσας ' σοι et o quoυ σκον ειθαμοι, πιοι δε εἴδεος μεν Οἀε εδέοντο χρηστου, οἱ δ' - χρηματα τε και αἰσχίονας παρθένους ελάμβανον. ως αὐδη διεξελθοι κηρυξ πωλεων τός ειδεστάτας των παρθένων, ανίστη αν την ἀμορφεστάτην η ἀ τις αυτεων εμπηρος ' καὶ ταυτην ἀνεπι ρυσσε, οστις θελοι ἐλάχιστον χροσων λαβών συνοικέειν αυτῆ, ἐς

χρυσίον θίνετο - τυ ευειδεων παρθένων, καὶ οὐτω αἱ ευμορφοι τὰς μορφους και ἐμπηρους ἐξεδίδοσαν ἐκ- δουνα δἐ et 4ωφου πατέρα τεω βουλοιτο εκαστος - ἐξην, ουει -- ἐπυητέω ἀπαγγεσθαι τὴν παρθένον πριάμενον, αλλ' ἐπυητὰς χρην καταστησαντα, Ῥη συνοικησειν αυτηὶ Ουἔ ἀπάγεσθαι εἰ ει μη συφεροίατο, ἀποφερειν το χρυσίον ἔκειτο νόμος ἐξην δὴ καια αλλης ἐλθόντα κωμη τον βουλορενον ὐνεεσθαι ὁ μεν νυν κάλλιπιος νομος ουτος σφι ην - μέντοι νυν τε Asaias ἐών, ἄλλο δέ τι ἐξευρηκασι νεωστι πεσθαι, ἴνα μη ἀδικῶ --ὁ μηδ' ἐς δεερον πόλιν πωνται ἐπώ - α ὁλόντες ἐκακώθησαν κανοικοφθορήθησαν,πας τις του δημου μου σπανίζων καταπορνευε τα θη-

λεα τέκνα.

197. Ametsρος ὁ σοφ0 δε αλλος σφι νομος κατεστ εΘ τους καμνοντας ες την Θορον ἐκ ρε σι γὰρ δη χρέωνται ἰητροῖσι προσιόντες ων προς Τον κα- μνοντα συμβουλευ σι περὶ της νουσου, εἴ τις και αυ- τος τοιουτο επαθε, κοῖον ἔχει ὁ κάμνων, φαλλον εἶδε παθόντα ταυτα προσιόντες συμβουλευ σι και παραι-