Herodoti Halicarnassei Historiarum libri 9. Adiectus est libellus De vita Homeri. Tomus 1.3. Tomus 1

발행: 1828년

분량: 346페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

116 HERODOTI νέουσι, ασσα αυτος ποιησας ἐξέφυγε μοχ νουσον ἐωλλ ειδε ἐκφυγόντα σιγὴ δἐ παρεξελθεῖν τον κάμνον-- ου σφι αεστι, πριν- επεψηται τινα νουσον εχει.

198. αφαὶ δέ σφι εν μέλιτι, θρηνοι δἐ παραπλη- σιοι τοῖσι ἔν- -τω. σακις δ α μιχθῆ τυναικι τ' --ου ἀνηρ Βαβυλώνιος, περὶ μέγα κατατιζόμενον ἔζει, τέρωθι δε ησυνη--τὸ τουτο ποιέει ορθρου δεγενομένου λουνται καναμφότεροι πτεος α Ουδενος ἄφονται πριν- λουσωνται ταφά ει ταυτα και Αρά

βιοι ποιευσι.

199. ' δε ει αἴσχιστος των νόμων εσH τῶσι Βαβυλωνίοισι οδε δῶ πῶσαν γυναῖκα ἐπιχωρίην ἱζομένη ἡ ιρον Ἀφροδίτης παξ ἐν τη ζόα μιχθηναι ανδρὶ ξείνω. πολλαι δἐ καὶ Ουκ ἀξιεύμεναι ἀναμίσγεσθαι τῆσι αλλησι

οἱ πλούrω περφρονέουσαι, ἐπὶ ζευγέων ἐν καμάρρσι ἐλάσασαι προς το ιρον ἔστασι, θεραπηφη δέ σφι οπισθενεπεται πολλη. α δἐ πλε ε ποιευσι δε ἐν τεμένεῖ Σφροδδεης κατέαται στέφανον περι τῆσι κεφαλῆσι εχ - σαι θώμητος πολλαὶ γυναῖκες αἱ μεν α προσέρχονται, α δ απέρχονται σχοινοτενέες ει διέξοδοι πάντα τρόπον λ ων χουσι δια των γυναικῶν, δι νὰ ξεῖνοι διεξιόντες ἐκλέγονται. νθα ἐπεὰν ἔχηται τυνη, - προτερον απαλλάσσεται ἐς τὰ ικἐα, ηοις οἱ ξώνων ἀργυ- ριον ἐμβαλὼν ἐς τὰ γου νατα μιχθη εω του ρου ἐμβαλόντα ὁ δε ειπεῖν οσόνδε Ἐπικαλέω τοι - θεον Μυλιττα Μυλιττα δἐ καλέουσιὰν Ἀφροδί- ωσσυ-

132쪽

οὐκ οἴτω μέγα τι Οι δώσεις ως μιν λάμψεαι. σαι μεν νυν ἀδεός τε ἐπαμμέναι εἰσὶ και πάθεος, πλαπαλλάσσονται, σαι δε αμορφοι αὐτέων εισὶ χρόνον πολλὸν προσμένουσι Ου δυνάμεναι σν νόμον ἐκπλησα. καὶ ταρ τριέτεα και τετραέτεα μετεξέτερα χρόνον μένουσι. ἔνιαχῆ δἐ και της κύπρου εστὶ παραπλησιος τούτω νόμος. 200. Noμοι ἐν δὴ τοῖσι Βαβυλωνίοισι ουτοι κατὰ- στέασι - εἰσὶ δ αυτῶν πατριαὶ τρεῖς αἶ-υδἐν ἄλλο σιτέοντα ειρη χθῶς μοῖνον, τους ἐπεί τ αν θηρεύσαντες ὐηνωσι προ ηλιον, ποιεῖσι τάδε ἐσβάλλουσι μολμον, και λε αντες πέροισι σῶσι δια σινδόνος και ος μεν α βούλη α αυτῶν, τε μάζαν μαξάμενος χει, ὁ ει αρτου τρόπον πτησας. 201. N δἐ τω Κέρω και τουτ τλεμος κατεπαστο, ἐπεθύμησε Μασσαγέτας - ἔ-τω ποιησασθαι. το δ εθνος τουτ και μέγα λέγεται εἶναι και αλκιμον, οἰκημένον ὁ προς ηώ τε και ηλίου ανατολας πέρην του 'Αράξεω ποταμοῖ, ἀντέον δἐ Ἱσσηδόνων ανδρῶν εἰσι δῶ oretινες και Σκυθικον λθουσι Ουroo εθνος εἶναι. 202. D δἐ υράξης λέγεται και μέζων και ἐλάσσων εἶναι τον στρου νησους δ' εν αὐτω ἐσβω πάθεα παραπλησίας συχνάς φασι εἶναι, ν δ αυτ νσι ανθρω- προς- σιτέονται με ρίζας το θέρος ρύσσοντες παντοίας , καρποὐ δ απὸ δενδρέων ἐξευρημένους σφι ἐς φορβη κατατίθεσθαι ραχυς, και τούτους σιτέεσθαι την χειμερινηπι αλλα δέ σφι ἐξευρησθαι δενδρεα καρ- ποὐ τοιούσδε τινας φέροντα, τῶ με τε - ἐς φυτο νέλθωσι κατὰ ἴλας και πωρ ἀνακαέσωνται κύκλωmε-

133쪽

118 HERODOTIριιζομενους ἐπιβάλλειν ἐπὶ το πυρο, σφραινομένους δεκατατιζομένου του καρπου του ἐπιβαλλομενου μεθυσκεσθαι τῆ ὀδμῆ, κατάπερ Ελληνας τυ οἴνω πλευνος ειεπιβαλλομένου του καρπου μαλλον μεθέσκεσθαι, ἐς δε ορχησίν τε ἀνίστασθαι καὶ ἐς ἀοιδ ἀπικνέεσθαι. τούτων μεν αυτη λέγεται δίαιτα ειναι ὁ δε ράξης ποταμος ὐέει με ἐκ Ματινων, θενπερ Γανδης, τον ἐς τὰς διώρυχας τὰς ἐξηκοντά τε καὶ τριηκοσίας διέλαβε ὁ κουρος, στομασι δε ἐξερεύτεται τεσσαράκοντα, ων απάντα πλην ἔνος ἐς ἔλεά τε καὶ τενάτεα ἐκδιδοῖ, ἐν τοισι ἀνθρώπους κατοικεῖσθαι λέγουσι ἰχθυς ωμους σιτεομένους ἐσθητι δἐ νομίζοντας χρῶσθαι φωκέων δερμασι. τὐδἐ εν των στομάτων του Ἀράξεω ρέει διὰ καθαρ- ές τν Κασπίην θάλασσαν. δἐ κασπίη θάλασσά ἐστιέα - δε ου συμμιπουσα τῆ τέρχὶ θαλάσση την μεν γαρ αληνες ναυτίλλονται πασαν, καὶ ὐεξω στηλέων

θάλασσα η τλαντὶς καλεομένη καὶ Ἐρυθρη ἰα

203. Q Κασπίη ἐστὶ ὁτέρη ἐπ -της, ἐουσα μηκος με πλόου εἰρεσ67 χρεωμένον πεντεκαδεκα μερέων, εὐρος ει, λευροτάτη ἐστι αυτη -της, κτλημερέων. καὶ τα μεν προς την σπέρην φέροντα ης θαλάσσης ταύτης ὁ Καύκασος παρατεἰνει ἐὼν υρέων καὶ πληθεῖ μέγιστον καὶ μεγάθεῖ πηλοτατον. θνεα δν Θρώπων

λα πάντα - λης ἀγρίης ζώοντα ἐν τοῖσι καὶ δένδρεα φύλλα τοιησδε ἰδέης παρεχόμενα εἶναι λέγεetαι τα τρίβοντας τε καὶ παραμποντας δωρ ζωα ωυτοῖσι ἐς θισθητα ἐγγράψειν- τα ὁ ωα υκ εκπλύνεσθαι, ἀλλασηκαταγηράσκειν ἡ ἄλλω ψω, κατάπερ ἐνυφανθέντα

134쪽

MB. I. CAP. 202 - 206. 19 ἄρχην μίξιν τε τούτων των ἶν -- εἶναι ἐμπανέα κατάπερ τάω προβάτοισι.204 α με δη προς έσπέρ-της θαλάσσης ταύτης

της Κασπίης καλεομένης ο Καυκασος ἀπέπει τω δεπρος η τε και θλιον ανατελλοντα πεδίον ἐκδέκεται πλη- θος απειρον αποτιν. του, ὁ πεδίου του μεγάλου-κ ἐλαχιστήμοίρην μετέχουσι οἱ Μασσαγέται, ἐπ ους λαρος ἔσχε προθυμίην στρατεύσασθαι πολλά τε ταρμιν και μετάλα τὰ ἐπαείροντα και ποτρύνοντα 'πρῶτον μεν η γένεσις, το δοκέειν πλέον τι εἶναι ἀνθρω- που δεώτερα δε η εὐτυ- η κατά τους πολέμους πο- μέν, ου ταρ ιθυσειε στρατεῶσθαι Κυρος, ἀμπα- νον ην ἐκεῖνο λεμος δια πέειν. 205. - του ἀνδρος ποθανόντος - των Μασσαγετέων βασίλεια μυρός- ην οὐνομα ταύτην πέμπων χῶρος ἐμνατο τ λ ω, θέλων γυναῖγα ἔχειν ἡ δε ομυρις συνιεῖσα οὐκ αὐλην μιν μνώμενον λα τυν Μασσαγετέων βασιλή- ἀπείπατο την προσοδον Αὐρος δε μετὰ τοὐτο, ως οἱ δόλλου προεχώρεε, ἔλάσας ἐπι το υρίξοα ποιέετο ἐκ του ἐμφανέος ἐπὶ τους Μασσπέτας στρατηλ' γεφύρας τε ζευγνύων ἐπὶ του ποταμο διάβασιν - στρατω, καὶ πέρrους ἐπὶ πλοίων των διαπορθμευόντων τον ποταμόν οικοδομεό

μενος.

135쪽

120 HERODOTI ἀλλα πάντα μαλλον η ὁ ησυχίης εἴναι. συ δἐ εἰ μετάλως προθυμέαι Μασσα τέων πειρηδυ'αι, φερε μόχθον μεν ον εχεις γυρους τον ποταμὸν, ἄφες, - δε ημέων ἀναχωρησάνrων απὸ του ποταμου τριῶν γερέων ὁδόν, διάβαινε ἐς την μετέρην ει ημέας βουλεαι ἐσδέξα

δἐ ἀκουσας ὁ κυρος συνεκάλεσε Περσέων - πρώτους, συναγείρας δε τοὐτδε ες μέσον σφι προετἰθεε το πρηγμα συμβουλευόμενος ὁκότερα ποιέη των δε κατά τωωτο αἱ γνῶμαι συνεξέπιπτον, κελευόντων ἐσδέκεσθαι μυρίν τε και τον στρατον αυτης ἐς την χώρην.207. παρεων δ καὶ μεμφόμενος την ρο- ---την Κροῖσος ο Λυδὸς ἀπεδείκνυτο ναοίην τῆ προκειμένη γνώμη θων τάδε ' βασιλευ, ειπον με και πρότερόν τοι, ἔτι ἐπεί με Ζευς εδωκέ τοι, το αν ὁρωσφάλμα ἐὸν οἴκω τήσω, κατὰ δυναμιν ἀποΤρέφειν. Tu... δέ μοι παθηματα ἐόντα ἀχάριτα, μαθηματα,πόνεε εἰμεν 4 θάνατος δοκέεις εἶναι και στρατιης τοιαύτης αρχειν,ουὁἐν α εἴη πρηνα γνώμας μέ σοι ἀποταθεσθαι εἰ δἐ ενωκας, τι ἄνθρωπος καὶ συ εις και Βέρων τοιῶνδε απεις Γλῶν πρῶτον μάθε, ς κυκλος των ἀνθρωπιμωνεστὸ πρηπάτων, περιφερόμενος δDO- ἐλαιε τους --τους-- ἐειν. ὁ ων ε ὼ γνώμην πω περὶ του προκειμένου πρηνατος τὰ εμπαλιν η ουτοι εἰ αρ ἐθελη- σομεν ἐσδέξασθαι τους πολεμους ες την χώρην, ὁδε τοιέν αυτω κίνδυνος ενι ἔσσωθεὶς με προσαπολλυεις πῶ- σαν την ασψν δηλα α δὴ, οτι νικῶντες Μασσαγδεαι - τὸ ωω φευξονται, αλλ' ἐπ αρχάς τάς σας ἐλῶσι νικῶ δἐ Ου ν κα τοσουτον ὁσον ει διαβὰς ἐς το εκεί

136쪽

LIB. I. CAP. 206 - 209. 121 τιθήσω ἐκείνω, τι νικησας τους ἐναντιουμένους ἐλας ἰθυ της αρχης η μvρέος χωρίς τε του αππημένουαισχρον και - ἀνασχετον, κυρόν τε τον Καμβυ- σεω γυναικι εἴξαντα ποχωρησαι της χώρης νυν ων μοι δοκέει διαβάντας προελθεῖν σον αν ἐκεῖνοι διεξίωσι, ἐνθευτε δ τάδε ποιευντας πειρῶσθαι ἐκείνων περιγενέσθαι. ς α θὼ πυνθάνομαι, Μασσα ται εισὶ ἀγαθῶν τε Περσικῶν πειροι καὶ καλῶν,πάλων αππ- θέες τουτοισι, τοῖσι ἀνδράσι των προβάτων ἀφειδέως πολλα κατακόψαντας και σκευάσαντας προθεῖναιε τω στραταπέδω τω μετέρω δῶτα, προ δε καὶ κρη- ρηρας ἀφειδέως οιν Ἀκροτου και σιτὶ παντοῖα ποι -

σαντας δε ταυτα, υπολειπνένους της στρατιης ὐφλαυρότατον, τους λοιπους αυτις ἐξαναχωρέειν επι τον ποταμο ν η τα θετνωμης μναμάρτω, κεῖνοι ἰδόμενοι παθὰ πολλὰ τρέφονται τε προ αυτὰ, και μῖν τοιν υτεν λελεται ἀπόδεξις επων μεγάλων. 208. Γνῶμαι μεν αυται συνέστασαν κυρος δε μετεις την προτέρην γνώμην την Κροίσου δε ἔλόμενος, προηγόρεω μυρι ἐξαναχωρέειν αυτου διαβησομένου μ ἐκείνην. η με ὁ ἐξαναχωρε καΤὰ πέσχετο πρωτα Κυρος δε Κροῖσον ἐς τάς χεῖρας ἐσθεὶς τωέωυτου παιδὶ Καμβύση, ωπερ την βασιληἰην ἐδίδου, και πολλὰ ἐντειλάμενός οἱ τιμῶν τε αφον και ευ ποιέειν, ην η διάβασις η ἐπὶ Μασσαγέτας μ ορθω , ταυτα ἐντειλάμενος και ἀποστείλας τουτους ἐς Πέρσας πιος

137쪽

ώμων πτέρπας, καὶ τουτέων, μεν την σἰην, λειτην υρώπην ἐπισκιάζειν. -κων ἐστι μηχαν ἀπο της πιος ταφης ουδεμία το μη κεῖνον ἐπιβουλεέειν μοι συτοίνυν την ταχίστην πορευεο πω ες Πέρσας, και ποίεε κως, ἐπεὰν ἐγὼ τάδε καταστρεφόμενος ελθω ἐκεῖ, ῶς μοι καταστηυς τον πῶδ ες ελεπον. 210. κυρος μεν δοκέων αρεῖόν οἱ ἐπιβουλευε ελεγε τάδε τω δὐ δαίμων προέφαινε ώς -- μεντελευτησειν -- ταυτηὶ μέλλοι, η δἐ βασιλέh--οὐ

οστις τοι ἐπιβουλευσει, ει δ' ἔστι, ἀπόλοιτοί τάχιστα Οὐαντὶ μεν δουλων ἐπο-σας ἐλευθέρους Πέρσας εἶναι,αντὶ δ αρχεσθαι - λλων πειν απάντων. εἰ ὁ τίς τοι σφι απαπέλλει παῖδα τον ἐμον νεώτερα β λετειν περὶ σέο, ἐγώ τοι παραδίδωμι χρησθα αυ- οφ ὁ τε

138쪽

I. IB. I. a P. 209 - 213. 23συ βούλεαι ,στάσπης με τουτοισι με φάμενος και

παῖδα Λαρίων.

τε δε φορβης κά οἰν Λυδον οἱ δἐ Πέρσαι ἐπελθόντες πολλους μέν σφεων ἐφόνευσαν, πολλα δ' ετ πλεονας ἐζώγρησαν, κά αλλους και τον της βασιλείης γυριος παῖδα, στρατηγέοντα Μασσαγετέων, τῶ -- ην

212. N δἐ πυθομένη τά τε περι - στρατιὰν γε-roxoτα καὶ τὰ περὶ τον παῖδα, πέμπουσα κηρυκα παρακυρον ελπε τάδε ' ληστε,7ματος κυρε, μηδεν ἐπαρθῆς τω πονότι τωδ πρπματι, εἰ αμπελίνω καρπω,

τωπερ αυτοὶ ἐμπιλλόμενοι μαίνεσθε υτω πιε καTιον- τος ου Οἰνου σῶμα ἐπαναπλώειν Ῥῖν επε κακα, τοιουrω φαρμάκω δολωσας ἐκράτησας παιδος του ἐμου, αλὶ ου μάχη κατα το καρτερόν νυν ων μευ ευ παραινεουσης πόλαβε τον λθον αποδους μοι το παῖδα απιθι ἐκ τησδε της χωρης ζημιος, Μασσαγετέων τριτημορίδι του στρατο κατυβρίσας ει δἐ μη ταυτα συποιησεις, λιον ἐπόμνυμί τοι το Μασσαροτέων δεσπότην η μην σε ἐγώ και απληστον ἐόντα αἴματος κορέσω. 213. Avρος μέν νυν των ἐπέων ουδένα τουτων ανε-

139쪽

124 HERODOTI νειχθέντων ἐποιεο λόγον ὁ δἐ της βασιλειη μυριος παῖς Σπαργαπίσης, ως μιν ο τε ινος μηκε καὶ μαθεἴνα, κακου δεηθεις κυρου ἐκ των δεσμων λυθηναι ἔτυχε, λει ἐλυθη τε τάχιστα καὶ των χειρων κράτησε, διεπάζεται μυτόν. καὶ - ουτος μεν τρόπω τοιουτω

ταυτην τρο μάχην, οσα δη βαρβάρων ανδρῶν μάχαι-

νοντο, κρίνω σχυροτάτην γενέσθαι, καὶ δη καὶ πυνΘάνομαι υτ τουτο τενόμενον πρῶτα μεν α λέγεταιαυτους διαστάντας ε αλληλους τοξευειν, μετὰ δε ως σφι α βέλεα ἐξετετόξευτο, συμπεσόντας τyσι αιχμyricis καὶ τοῖσι ἔπειριδιοισι συνέχεσθαι χρόνον- δη ἐπὶ πολλον συνεστάναι μαχομενους καὶ ουδοκους ἐθέλειν φεύγειν τέλος δε οἱ Μασσατεται περιεγενμro πολλη της Περσιχης στρατιης υνο ταυτ διεφθάρη, καὶ δη και αυro Kυρος τελευτῆ βασιλευσας τὰ πάνrciενὸς δέοντα τριηκοντα τεα ἀσκὸν δε πλησασα αἴματος ανθρωπη v I μυρις διζητο ἐν τῶσι τεθνεῶσι τῶν Περ

κεφαλημε τον ἀσκόπι λυμαινομεν ει του νεκρω πέλε τάδε Σ μεν με ζώουσάν τε καὶ νικῶσάν σε μάχyἀπώλεσας, παῖδα τον ἐμὸν ἔχων δόλω σε δ' πώ κατάπερ μείλησα, αἰ ματος κορέσω τά με ὁ κατα τροκυρου τελευτην του μου, πολλῶν λόγων λεγομένων ὁδομοι ὁ πιθανώτατος εἴρηTαι. 215. Μασσαγεται δε ἐσθητά τε ὁμοίην γλ μιαν φορέουσι καὶ δίαιτα εχουσι, ππόται δέ εισι καὶ ἄνιπ- Π uμφοτερων - μετεχουσι καὶ τοξόται κοὶ

140쪽

MB. I. CAP. 13 - 216. IIαιχμοφόροι, σαγάρις νομίζοντες ἔχειν χρυσω δε καοχαλκω τὰ πάντα χρεωνται σα ἐν γὰρ ἐς αἰχμὰς καὶ

ἄρδις και σαγάρις, χαλκω τα πάντα χρεωνται, σα ει περὶ κεφαλην και ζωστηρας και μασχαλιστηρας, χρυσωκοσμέονται. ς δ αυτως των ἴππων τὰ μεν περὶ ἀστέρνα χαλκεους θώρηκας περιβάλλουσοτά δἐ περ τους χαλινους και στόμια και φάλαρα χρυ- σιδηρω δἐ ουδ' ἀπέρω χρεωνται δέν ουδ γὰρ ωδέως ἐστι εν ν ρρ, ο ὁ χρυσος καὶ ὁ χαλκος ἄπλετος.

οι προσηκοντες ι πάντες συνελθόντες θυουσί μιν, καὶ ι ἄλλα πρό ατο μα αυτω πησαντες δε τὰ κρέα κατευωχέονται ταυτα ἐν τῶ ολβιώτατά σφι νενόμισται τον

SEARCH

MENU NAVIGATION