Herodoti Halicarnassei Historiarum libri 9. Adiectus est libellus De vita Homeri. Tomus 1.3. Tomus 1

141쪽

της Φαρνάσπεω πατρος, ης προαποθανουσης κυ- ρος αυτός τε μέτα πενθος ποιησατο καὶ τοῖσι αλλοισι προεῖπε πασι των που, πένθος ποιέεσθαι ταυτης δετης γυναικος ἐών παις και κυρου Καμβώσης γωνας μεν και Αἰολέας ως δουλους πατραους ἐόντα ἐνροιζε, ἐπὶ διΑἴγυπτον ἐποιέεT στρα λασιην, αλλους τε παραλαβωντων ρχε, καὶ δη καὶ Ἐλλην- των ἐπαρδεεa. 2. O δε συπτιοι, πριν με η φρομ ιχον σφέων βασιλευσαι, ἐνόμιζον εωυτους πρώτοως γενέσθαι πανrωνανθρώπων επειμ δε αμμάτιχος βασιλεύσας ηθεωρειδέναι οἴτινες γενοlατο πρῶτοι - τουτου νομιοῦ σι

142쪽

HERODOTI LIB. II CAP. 1 I. 12 Φρπας προτέρους γενέσθαι μυτῶν, τῶν Οὐαλλων έ--τους φαμμιτιχος ὁ ώς - ἐδυνατο πυνθανόμενος πόρον ουδένα τουτο ἀνευρῶν, οι γενοίατο πρῶτοι -- θρώπων, ποεχνῶπαι τοιόνδε παιδια ει νεον αν- θρώπων των πιτυχόντων δῶ ποιμένι τρέφειν ἐς ταποίμνια ρονην τινα τοιηνδε, κτειλύυενος μηδένα αντίοναυτῶν μηδεμίαν φωνην εναι,4 στέγη δἐ ερημν έα ἔ--τῶν κέεσθαι αυτά, και et Mev ἐπαγινέειν σφι αδας, πλησαντα δἐ του γάλακτο τἄλλα διαπρησσεσθαι ταυτα δ' ἐποιέ τε και ἐνετέλλετο ναμμίτιχος θέλων ἀκουσαιτων παιδίων, ἀπαHαχθέντων ων ἀσημων κνυζημάτων,

ηντινα φων, Ιηξ σι πρώτην τάπερ ν καὶ ἐγένετο ώς,α διετης χρόνος θετόνε ταφήτω ποιμένι προ- σοντι ἀνοθοντι - θυρον και εσιόντι τα παιδία ἀμφοτερα προσπίπτοντα βεκὸς ἐφώνεον, ὀρθονι τὰς χεῖρας. τὰ μεν - πρῶτα ἀκουσας συχος ην ὁ ποιμ ς δῶ

πολλακι φοιτέοντι και ἐπιμελομένω πολλὸν ν τουτο τολος, υτ ει σημηνα τω δεσπότη γαν τὰ παιδία κελευσαντος ες φιν ηὐεκείνου ἀκουσα δἐ και αυτός φαμμίτιχος ἐπυνθάνετο, ἴτινες ἀνθρώπων βεκός τι καλέουσι, πυνθανόμενος δ ευρισκε Φρπας καλέοντας

σταθμησάμενοι προγατι, τους Φρπας πρεσβυτέρ ς

3. N.δ με γενέσθαι τῶν ἱρέων τον μαωτου ἐν Μέμφι ηκουομ- Ἐλληνες δἐ λθ σι ἄλλα τε μάταια πολλά καιές γυναικῶν τὰς γλώσσας ὁ Φαμμίτιχος κταμὼν τημ Mαιτα οπιως ἐποιησατο τῶν παιδίων παρά ταύτησι υσι γυναιξί κατά με δη την ροφην τῶν παιδίων τ σαυτα ἔλεγον ηκουσα δἐ και ἄλλα ἐν Μέμφι ἐλθών ἐς

143쪽

sa HERODOTI

ωπό του λόγου ξαναγκαζόμενος πιμνησθήσομαι. a. 'Oσα δε ἀνθρωπήλ πρρματα, δε ελπον Ῥο- λογέονας σφίσι πρώτους Αἰγυπτίους ἀνθρώπων απάντων ξευρέειν τον ἐνιαυτόν, δυώδεκα μέρεα δασαμένους τῶν.ώρων εὐαυτόν. ταυτα δἐ εξευρέειν κ4ῶν αστρωνελεγον. ατ σι ει τοσῶδε σοφώτερον Ἐλλήνων, μοι δοκέειν,4σω Ελληνες με δια τρίr Irao ἐμβόλιμον προβάλλουσι τῶν ώρέων εἴνεκεν, Αἰγυπτιοι δε τριηκοντημ ρους ποντες τοτ δυώδεκα μῆνας, ἐπάγουσι ανῶ πῶνεμος πένr ημψας πάρεξ του ἀριθμου, και σφι ὁ κυκλος τῶν ρέων- τω- περιιὼν παραγίνεται δυώδεκα θθεών επωνυμίας ελεγον πρώτους συπτίους νομασαι καὶ Ελληνας παρὰ σφέων ἀναλαβεῖν, βωμους τε και πάλματα καὶ νηοὐ θεοῖσι ἀπονεῖμαι σφέας πρώτους καὶ ζῶα εν λίθοισι επλυφαι και τουτων μέν νυν τῶ πλέω επω ἐδήλουν Ουτωθενόμενα, βασιλευσα δἐ πρῶτον σέπτου ἀνθρώπων λεγον Μῆνα ἐπι τουτου, πλην του Θηβαῖ-

Ουδἐνἀπερέχον τῶν νυν ενερθε λίμνης τῆς Μοίριος ἐόντων, ἐς τὴν ἀνάπλους απὸ θαλάσσης -τῶ ἡμερέων ἐστιανῶ τον ποταμόν.

5. Kαι εὐ μοι ἐδόκεον λέγειν περι τῆς χώρη. δῆλα

144쪽

OB. u. CAP. 3 - . lasrαρ δη και μη προακούσαντι, ἰδόντι δἐ οστις ρο σύνεσιν εχει, τι θυπτος ες την Ελληνες ναυτίλλονται, Ἀροπιέοισι ἐπίκοπός τε η και δῶρον του ποταμου, καὶ τα κατήπερθε τι της λίμνης ταύτης μέχρι τριωνημερεων πλόου, της πέρι εχῶπο ουδἐ ετ τοιονδε ελπον,εστι δ' μερον τοιουτον. σύπτου γαρ φύσις της χώρης εοὶ τοιηδε πρῶτα μεν προσπλέων επι κανημέρης δρομον απέχων απὸ της, κατεὶς καταπειρητηρίην πηλόν τs ἀνοίσεις καὶ ε ενδεκα πυ-σι εσεαι τουτ με επὶ τοσουτο δηλοῖ πρόχυσιν της της εοῖσαν. 6. υτης δε της ιγύπτου ἐστὶ μηκος το παραχαλασσαν ἔξηκοντα σχοῖνοι, κατά μέες διαιρέομεν εἶναι Αἴγυπτον ἀπο του Πλινθιν εὐκόλπου μέχρι Σερβωνίδος λίμνης, παρ ην τὸ Κάσιον ορος τείνει ταύτης ναπο οἱ ἐξηκοντα σχοῖνο εἰσι. σοι μεν α γεωπεῖναι εἰσι ανθρώπων ὀρροθσι μεμετρηκασι την χώρην, σοι δε ησσον γεωπῶναι, σταδίοισι,4 δε πολ λην χουσι, παρασάπησι, οἴ δἐ ἄφθονον λίην, σχοίνοισι δύναται δεὐμεν παρασάπης τριηκοντα σταδια, ο δἐ σχῶπος εκα- ροος, μέτρον εόν Αἰγύπτιον, ξηκοντα στάδια -- αν εἴησαν Λιγύπτου στάδιοι αακόσιοι καὶ τρισχίλιοι τοπαρὰ θάλασσαν. 7. Ἐνθευτο μεν καὶ μυρι πιλίου πολιος ἐς την με- σπαιάν εστ ευρέα ιροπτος, ἐουσα,ἄσα -τ- τε καὶενυδρος και ἰλύς εστι δἐ οδός ες την Ῥύου πόλιν ἀποθαλάσσης ἄνω ιόντι παραπλησίη τὸ μηκος η ἐξ Ἀθηνέων ὁδῶ τρόπο των δυώδεκα θεῶν του βωμοῖ φερ -

ς ε ασαν καὶ ἐπι-ον νηὸν του Λιὸς του πιλυπέου σμικρόν τι τὸ διάφορον ευροι τις αν λογιζόμενος των οδῶν τουτέων, ὁ μη ἴσας μηκος εἶναι - πλέον

145쪽

130 HERODOTI πεντεκαίδεκα σταδίων μεν α ἐς Πῖσαν αἰ- εων

καταδει πεντεκαίδεκα σταδίων, μη εἰναι πεντακοσίων

και χιλίων, η δ ἐς Ηλίου πόλιν ἄπο θαλάσσης πληροῖ

νωτοφόρα αυτου τα τέρματα εἶναι τουτο μεν νυν τοορος τοιουτο στὶ, το δε προ Λιβυης της Τροπτουορος Ηο πέτρινον τείνει, έ Ἀου αἱ πυραμίδες πεισι, ψάμμον κατειλμένον, τεταμένον τον αυτον τροπον ον καὶ του Ἀραβίου τά προς μεσαμβρίην φεροντα το ν Ἀαὐ-χυ πόλιος - τι πολλὸν χωρ&νῶς ευαι --γύπτου, αλλ' oσον τε μερεων τεσσέρων αναπλόου στει- νη ἐστι Αἰγυπτος ἐοῖσα. ων δ ουρέων των εἰρημένωντο μεταξ πεδιας μεν η, στάδι, ει μάλιστα ἐδόκεόν μοι ἔναι, τῆ στεινότατόν ἐστι, διηκοσίων - πλεχυς ἐκτολυραβὶ -υρεος ἐς το Λιβυκὸν καλευμενον το δ' ἐωθευτεν αὐτις ευρέα ἰροπτος ἐστι. s. Πέφυκε μεν - η χώρη - ουτω - δἐ rivo πόλιος ἐς θήβας ἐστὶ ανάπλοος ἐννέα μερεων, στάδιοι δἐ τηλοδολεξηκοντα και4κτακόσιοι καὶ τετρακισχίλιοι, σχοίνων νός κα πακοντα ἐόντων. ουτοι συντιδέμενοι στάδιοι ασέπτου- μεν παρα θάλασσαν

146쪽

OB. II CAP. - 14. IaIηδη μοι και πρότερον δεδηλωτα οτι εξακοσέων τέ ἐστι σταδίων και τρισχιλιων, σον δε τι - θαλασσης ἐς μεσόταιαν μέχρι ηβέων ἐστὶ σημανέω στάδιοι γάρ εἰσι εικοσι και κατον και κακισἡλιοι το δε από -- ω ες Ἐλεφαντίνην καλεομένην πόλιν στάδιοι χίλιοι και

οκτακόσιοι εἰσι.

10. αλης ν της χώρης της εἰρημένης η πολλη,

κατάπερ οἱ ἱρέες ελπον, ἐδόκεε και αὐτω μοι εἶναι επί--φος Αἰγυπτίοισι των γα Ουρέων των εἰρημένων τωγ-ἐρ Μέμφιν πόλιν κειμένων το μεταξ ἐφαίνετό μοι εἶνα κοτε κόλπος θαλάσσης, σπερ ροτα περὶ γλων κοιT θραν, και μεσόν τε και Μαιάνδρου πεδίον, ωμε εἶναι σμικρα αὐτα μεγάλοισι συμβαλέει των ταρταῖτα τά χωρία προσχωσάντων ποταμῶν ἔνι των στομάτων του μίλ- ἐόντος πενταστόμου -δώς -των πληθεος πέρι ἄξιος συμβληθη αἱ ἐστι. εισὶ δἐ κανυλλι ποταμοὶ ου κατα τον μῖλον ἐόντες πάθεα, οἴτινες εργα ἀποδεξάμενοι μεγάλα εισι τὸν θῶ φράσαι χωουνόματα και αλλων και υκ κιστα Αχελωου, ςχέων διζ καρνανίης και εξιεις ἐς θάλασσαν - Ἐχινάδων νησων τάς μισεας ηδη πειρον πεποίηκε.11. Eo δε της Ἀραβιης χωρης, σέπτου δἐ πρόσω, κόλπος θαλάσσης ἐσέχων ἐκ της Ἐρυθρης κα λεομένης θαλάσσης, μακρὸς - δη τι και στενὸς ως ερχομαι φράσων μηκος μεν πλόου ἀρξαμένω ἐκ μυχου διεκπλωσα ἐς τη- ρω θάλασσαν, πέρα αναισιμολ- ται τεσσεράκοντα ειρεσly χρεωμένω ευρος δ' τῆ ε ώτατος ἐστι ὁ κόλπος, μι- μερος πλοου. οἰη δ ἐν αὐτω και αμπωτις ανα-ἄσαν μέρην τίνεται. τερον τοιοῖτον κολπον κα την Αἰγυπτον δοκέω γενέσθαι -'

147쪽

132 ERODOTI τον μεν, ἐκ της βοσμης θάλασσης κόλπον ἐσέχοντα εα Αἰθιοπὰς, τον &υράβιον, τον επομαι λέξων, - νης νοτίης φέροντα ἐπὶ Συρίης, πεδον μεν ἀλληλοισι συν--τραίνοντας τους μυχους, λιτον δε τι παραλλασσοντας της χωρος ε ων ἐθελησε ἐκτρέφαι το4έεθρον IVG--λος ἐς τουτον ονυράβων κόλπον,, μαν κωλύει ρέοντος τουτου ἐκχωσθηναι ἐντός τε δισμυρίων ἐτέων πω μενταρ ελπομαι τε καὶ μυρίω ν ἐντος χωσθειμαι αν κου δὴ ἐν του προαναισφωμένω χρόνω πρότερον η σθαι, ο κ αν χωσθείη κόλπος και πολλω μέζω ετ του-

τι δεστέρην τε κανυπόπετρον ἐουσαν.

v. Ἐχπον δε καὶ τόδε μοι μέγα τεκμηριον περ της

148쪽

εχει φράσω. εἴ σφι θελησε καὶ πρότερον εἶπον, χώρο η νερθε Μέμφιος αυτη γάρ ἐστι φαυξανομένη κατ- λόγον του παροιχομένου χρόνου λυφος αυξάνε

ροπτἰων ο -τε ἀρότρωμναρ πνυντες αυλακας εχ σιπόνους υτε σκάλλοντες υτ αλλο ἐργαζόμενοι Ουδεντων ἄλλο ανθρωποι περ ληῖον πονέουσι, αλλ' ἐπεάν

σφι ὁ ποταμὸς α/όματος ἐπελθών ἄρσχὶ τάς ἀροτρας,

149쪽

134 HERODOTIaρσας δε πολίστη οπίσω, τότε σπείρας ἔκαστος την ἔ-του ρ ραν σβάλλει ἐς αυτην ς μεα δἐ κατα- πατηση τῆσι υσι το σπέρμα, ἄμητον το - τουτου -- νει ἀποδινησα δἐ τῆσι υσὶ τον σῖτον Ουτω κοψζεται. 15. H ν βουλόμεθα νώμησι υσιθώνων χρασθαι τα περ χροπτον, οι φασι το-λτα μουνον εἶναι Αἴγυπτον απο Περσέος καλεομένης σκοπιης λέγοντες τοπαρα ἀλασσαν εἶναι αυτης μέχρι αριχηά των πηλουσιακῶν, τῆ δη τεσσεράκοντά εἰσι σχοῖνοι, το δε αποθαλάσσης ποντων ἐς μεσόγαιαν τείνειν -- μέχρι κερκασώρου πολιος. κατ ην σχίζεται μῖλος ἔς τε Πηλουσιονέων καὶ ἐς Κανωβον, τα δἐ αλλαἰπόντων της χροπτο τα μἐν Λιβυης, τα ὁ ωραβίης εἶναι, αποδεικνύοιμεν - τουτω τω λόγω χρεωμενοι, νυπzἰοισιο- έουσαν πρότερον χώρην. δηθά σφι τό, -τα,ώς αὐτοὶ λέγουσι Αἰγυπτιοι καὶ ἐμοὶ δοκέει, ἐστι κατ- τόν τε καὶ νεωστιἰς λόγω ειπῶν αναπεφη ός. Petoia νυν σφι χώρη γε μηδεμία πηπε, τι περιεργάζοντο δοκέοντες πρωτυ ανθρώπων τετονέναι Ουδ εδει σφέας ἐς διάπειραν των παιδίων ἰέναι, τίνα γλῶσσαν πρώτην πήσουσι αλλ' - Arumlους δοκέω - τω ἐλτα etω - γώνων καλεομένω γενέσθαι, αιεἰ τε εἶναι, ἐλου

ἀνθρώπων γένος ἐγένετο, προῖούσης δἐ της χώρης πολ-

λους με τους πολειπομενους αυτῶν τενέσθαι, πολλους ει τους ποκαταβαίνοντας το δ', πάλαι αἱ ΘηβαιAσυπτος ἐκαλέετο, της το περίμετρον στάδιο εισι ει- κοσι κανέκατον καὶ ἔξακισχίλιοι.

150쪽

7. και την με - νων γνώμην απίεμεν, μεῖς δε

ει μη τους , πτιων οτρους. εἰ ἐ- - Ἐλληνων νενομισμένω χρησόμεθα, νομιονεν ἰθυπτον πασαν, αρξαμένη Ἀπὸ Καταδούπων τε και Ἐλεφαντίνης πόλιος, δίχα διαιρέεσθαι και αμφοτέρων των ἐπωνυμιέων χου-

σθαι τα ἐν α αυτης εἶναι της Λιβύης, τὰ δε της 'Aσ-ς ὁ γαρ η μῖλος αρξάμενος ἐκ των καταδου- πων ρέει μων ἰθυπτον χἰζων ἐς θάλασσαν μέχρι μέν νυν Κερκασώρου πόλιος ζέει εις ων ὁ μῖλος, τοδε - ταύτης της πολιος σχίζεται τριφασίας δούς. και η μὲν προ ηῶ τρέπεται, το καλέεται Πηλούσων στόμα, η δἐ ἐτέρη τωνίων προς σπέρην χει τούτοδε Κανωβικὸν στόμα κέκληται η δἐ ει ιθέα των οδῶν του Μίλω ἐστι δε ανωθεν φερόμενος ἐς τo os etου