Herodoti Halicarnassei Historiarum libri 9. Adiectus est libellus De vita Homeri. Tomus 1.3. Tomus 1

151쪽

136 HERODOTI

μωνα φάμενοι Ουδεν σφισι τε και Αἰγυπτέοισι κοινόν εἶναι' ικεειν τε γαρ εω του Λελτα καὶ ου ὁμολογέειν αυτῶσι, βουλεσθαι τε πάντων σφlσι ἐξεῖναι νέεσθαι. ὁ δἐ θεός σφεας ου ἔα ποιέειν ταυτα, φας ἰθυπτον εἶναι ταυτην την ὁ μῖλος πιών αρδει, και Αἰγυπτἱ-ς εἰναι τουτους νενερθε Ἐλεφαντίνης πόλιος οἰκέοντες

χρησθη.

ἔκατέρωθι ὁδόν, και πλευ μι τουτου καὶ Πασσον του ποταμο δ φύσιος περι - τι ων ἱρεων Ουτε αλλουουδενος παραλαβεῖν δυνάσθην πρόθυμος δ εα τάδε παρ αυτων πυθέσθαι, ο τι κατέρχεται μεν ο εῖλος

πληθυω Ar τροπέων των θερινέων αρξάμενος πῖ

152쪽

M B. II CAP. 1 - 22. 37εκπιον μερας, πελάσας δ' ς τον δριθμον τουτέων τῶν ημερέων ὐπίσω απέρχεται, ἀπολείπων ο ρίεθρον, coaβραχυς τον χειμῶνα παντα διατελέει ἐὼν μεχρι Ου αυ- τις τροπέων τω θερινέων τουτων ν πέρι Ουδενος οὐδἐν ὲος- θενόμην παραλαβεῖν παρὰ των γυπτίων, ἱστορέων αυτους πιινα δύναμιν εχει - λος τ εμπαλιν πεφυκέναι-ων λλων ποταμῶν ταυσα τε δη τα λεγόμενα βουλομενος εἰδέναι ἱστόρεον, και τι

λεγμένης, λόγω δἐ ειπεῖν θωυμασιωτέρη η λθει ἀπο

153쪽

138 HERODOTI ψαμένη τον πῶλον θέειν ἀπὸ τηκομένης χιόνος, ο ρέειμεν ἐκ Λιβύης δια μέσων Αἰθιόπων, ἐκδιδῶ δε ἐς ἰγυ πιον κως, ταχέοι αν απὸ χιόνος, ἀπό-ων θερμοτατων έων ἐς τὰ προτερα των α πολλά ἐστι ἀνδρι τε λοsζησθαι τοιουτων πέρι ο*- εόντι, es Moικὸς - χιόνι μιν ἐειν πρωτον ἐν καὶ μέγιστον

την ποίησιν ἐσενεἰκασθαι.

24. Ε ὁ δει μεμφόμενον νώμας τὰς προκεφένας αυτὸν περὶ των ἀφανέων γνώμην ἀποδέξασθαι, φράσω

διότι μοι δοκέει πληθύεσθαι ὁ μῖλος του θέρεος. ην χειμερινην ρρο ἀπελαυνόμενος ὁ λιος - της ἀπωης διεξόδου υπὸ των χειμωνων ρχεται της Αιβύης τα --.ώς μέν νυν εν ἐλαχίστω δηλωσαι, παν ει ρηται της ταραν ποτάτω θ χώρης ουτος ὁ θεός - - ντινα,

154쪽

θέρεος τότ μεν γὰρ μετά πάντων των δάτων σον

εχαεται τον δε χειμῶνα μουνος πιέζεται -- τον λιον νενόμικα τούτων αιτιον εἶναι.

155쪽

140 HERODOTI εἰ δε η στάσις ηλλακτο των ἄρων, καὶ - ουρανου υι ἐν νυν ο βορέης τε και ὁ χειμών στασι, ταύτη μεν του νότου ν η στάσις και της μεσαμβρίης υ δε ο νότος νυν εὐηκε, ταύτη δ ὁ βορέης, εἰ ταυτα υτ ευε, ἡλιος - ἀπελαυνόμενος εὐμέσου, - ανοὶ ο του

τάπερ νυν της Λιβυης πεται, διεξιόντα - μιν διαπάσης πώπης ἔλπομαι ποιέειν - τον ' στρον τάπερ νυν ἐργάζεται τον μῖλον. 27. -- η δἐ πέρι, αδ ι - αποπνέει, τηνδε χωρο- , ς κάρτα ἀπο θερμων χωρέων-- οἶκος ἐστι δἐ αποπνέειν, τρη ὁ ἄπο προ τινος φιλέει

πνέειν.

156쪽

LIB. II CAP. 26 - 29. 14lσον οἴσω μεν - ὁ γραμματιστης, εἰ αρα ταλα ρονόμενα λεγε, πέφαινε, ς μἐ κατανοέειν, δίνας τινάς ταυτη ἐούσας ισχυρῶς και παλιρροίη , οἱ δε ἐμβάλλον- τος του δατος τοῖσι δρεσι, μη δυνασθαι κατιεμίνην. καταπειρ ηρίην ς βυσσὸν ἰέναι.

29. 'Aλλου δε υδενὸς ἀδεν ἐδυνέειν πυθέσθαι, ἄλλά τοσόνδε μεν ἄλλο ἐπι μακρότατον πυθόμην, μυριμεν Ἐλεφαντένης πόλιος αυτόπτης ἐλθών, - ' πότούτου κοῆ δ' ἱστορέων. - Μεταπιίνης πολιοραν ἰόντι αναντές ἐστι χωριον αὐτ1 ων δεῖ το πλοῖον διαδησαντας ἀμφοτέρωθεν κατάπερ βοῶν πορεύεσθαι 'ην δε ἀπορρατῆ, το πλοῖον οιχεται φερόμενον πόἰσχυος του όου. τ δε χωρk etosτό ἐστι επὶ Ῥέρας τέσσερας πλόος, σκολὰς δ ταύτη, κατάαερ ὁ Μαίαν

και επειτα -οβας παρα ον ποτομὸν ὁδοιπορίην πονη- σεαι μερέων τεσσεράκοντα ' σκόπελοι τε αρ ἐν τω

μέλον ὀξέες ἀνέχουσι καὶ χοιράδες πολλα εἰσι, δι ώνο- ιά τέ ἐστι πλέειν διεξελθών δἐ ἐν τησι τεσσεράκοντα ημέρησι τομο τὸ χωρίον, υτις ἐς ευρον πλῶον ἐμβάς, δυώδεκα μέρας πλώσεαι, και επειτα 2Da stπόλιν,πάλην ν οὐνομά ἐστι Μερόη λθεια δἐ αδ η πόλις εἴναι μηπρόπολις των ωλλων Αἰθιόπων οἱ δ' ἔν

157쪽

14 HERODOTI ταύτηυια θεων καὶ Λισνυσον μουνους σέβονται, Οὐ-τους τε μεγάλως τι σι, καί σφι μαντηχν ιος κατέ- σθε στρατ ονται δ' ἐπεάν σφεας ψεος οὐτος -- λευχὶ δια θεσπισμάπων, καὶ τῆ - κελευy, ἐκεῖσε.

κατα αυσα α φυλακα ἔχουσι, και ἐπὶ ναμμιτυοτησαν καὶ α ἐν Ἐλεφαντίν= Πέρσαι φρουρέουσι καὶ ἐν άφνησι τους, - - netlους τρία ετε φρου- σαντας απέλυε Ουδεις της φρουρης' ι δε βουλευσώμενοι καὶ κοινω λόγω χρησάμενοι πάντες ἀπο ου -- μιτίχου αποστάντες ηῖσαν ἐς Αἰλοπίην φαμ τιχος δε πυθόμενος ἐδίωκε ώ δἐ κατέλαβε, ἐδέετο πολλὰ λέγων, αἱ σφεας θεους πατρωους απολιπεῖν - ἔα καὶ των δέ τινα λέγεται δε αντα το

σιλει. ὁ δέ σφεας τωδε ἀντιδωρέεται σάω ο διάφοροι τινες πονότες των Αιθιόπων τούτους ἐκέλευε ἐξελόν-

158쪽

ἐς τους Αἰθίοπας μερώτεροι πόνασι Αἰθίοπες, θεαμαθόντες Αἰγυπτια.31. μέχρι μέν νυν τεσσέρων μηνων πλόου και ὁδου γινώσκεται ὁ μῖλος πάρεξ του ἐν ιτυτα ρώματος

μούμενοι εξ Ἐλεφαντίνης πορευομένω ἐς Ους αυτομόλους τουτους. ρέει δἐ - ἐσπέρης τε καὶ ηλωυ δυσμέων. τ δἐ - τουδε υδεὶς χει σαφέως φράσαι ἐρῆμος ταρ ἐστι η χώρη αυτη πιο καύμαetsς. 32. υλλα τάδε ἐν κουσα ανδρῶν κυρηναίων φαμένων ἐλθεῖν τε μι το ζ μωνος χρηστηριον καὶ ἄπικέσθαι ἐς λόγους Ἐτεάρχω τῶ 'Aμμωνίων βασιλεῖ, και κως ἐκ λόγων αλλων ἀπικέσθαι ἐς λέσχην περὶ του μίλου, -υδεις αυτου οἶδε τας,πάς, καὶ τον Ἐτέαρχον φάναι ἐχθῶν κοτ παρ αυτόν ασαμῶνας ανδρας τό δἐ ἔθνος τουτό ἐστι μεν Λιβυκόν, νέμεται δἐ την Συρτιν τsκαι την προ η χώρην της αρτιος - με πολλόν. απἐκομενους ει τους ασαμῶνας καὶ ειρωτεωμένους εἴτι εχουσι πλέον λθειν περ τῶν ἐρημων της Αιβύης, φάναι παρα σφίσι γενέσθαι ανδρῶν δυναστέων παῖδας ἡβριστας, τους αλλα, μη νασθαι ανδρωθέντας που- ρισσα, και δὴ καὶ αποκληρῶσαι πέντε έωυτῶ οφομένους τα ἐργμα της Αιβύης, και εἴ τι πλέονIδοιεν τῶν τα μακρότατα ἰδομένων της α Λιβυης τα ἐν κατα την βορηἰην θάλασσαν - συπτο αρξάμενοι μέχρι Σολόεντος ἄκρης η τελευτα τα της Λιβυης παρηκουσι πα-ρα πασαν φωες και Λιμωλεθνεα πολλα, πλην ὁσον Ἐλληνες και Φοίνικες χουσι ' et M -ἐρ θαλάσσης τε καὶ τῶν ἐπι θάλασσαν καθόντων ανθρώπων τακα -

159쪽

144 HERODOTI περθε θηριωδης ἐστι η ψ - α δἐ κατυπερθ' της θηριωδεος ψάμμος τέ ἐστι καὶ ανυδρος δεινῶς και ἐρημος πάντων ἐπεὶ ων τους νεηνίας ἀποπεμπομένους υπότων ηλίκων υδασι τε καὶ σιτίοισι ευ ἐξηρτυμένους, ιέναιτα πρώτα με δια της οικεομένης, ταύτην δε διεξελθόντας ἐς την θηριώδεα ἀπικέσθαι, ἐκ δε ταύτης την ρη- μον διεξιέναι την ὁδὸν ποιευμένους προς ζέφυρον ανεμον, διεξελθόντας δε χῶρον πολλὸν ψαμμώδεα καὶ ἐν πολ-λῆσι μέρησι ἰδεῖν δη κοτε δένδρεα ἐν πεδει πεφυκότα, και σφεας προσελθόντας απτεσθαι του ἐπεόντος ἐπὶτων δενδρέων καρπου, απτομένοισι δέ σφι μελθεῖν -- δρας μικρους, μετρίων ἐλάσσονας ανδρῶν, λαβόντας δεπειν σφεας ' φωνης δε οπι τι της ἐκείνων τους ασαμῶνας γινώσκειν, υτ τους ποντα των πασαμώνων.

πειν τε δναυτους διυλεων μεμπτων, καὶ διεξελθόντας ταυτα ἀπικέσθαι ἐς πόλιν ἐν τῆ πάντας εἶναι-ῶσι πουσι το μεγάθος ἴσους, χρῶμα δε μέλανας παρα δεetην πόλιν ρέειν ποταμὸν μέγαν, ρέειν δε απὸ ἐσπέρης αυῶν προς λιον ανατέλλοντα, φαίνεσθαι δε λαυτώκροκοδείλους.

τουτό μοι δεδηλωσθω πλην ἔτι ἀπονοστησα τ εφασκε τους ασαμῶνας, ως ο πιρροαῖοι λεγον, καὶ ἐς Ους ουτοι ἀπίκοντο ανθρώπους, γόητας εἶναι- τας τονδε δη ποταμὸν τουτον ον παραρ έοντα καὶ Ἐτέαρχος

συνεβάλλει εἶναι τον μῆλον, καὶ δ και ὁ λόγος οπιωαἱρέει ρέει α ἐκυιβυης ὁ μῖλος, καὶ μέσην τάμνων Λιμην- αι, θώ συμβάλλομαι, τοῖσι ἐμφανέσι ταμηθινωσκόμενα τεκμαιρόμενος, ω Ιστρω ἐκ των ἴσων μέτρων ὁρμαται ' στρος τε γαρ ποταμος, ἀρξάμενος

160쪽

ομουρέουσι δε μνησχισι, οἴ εσχατοι προς δυσμέων οἰκέουσι των ν η Mρωπα κατοικημένων τελευτα δε ὁ

' λόρον, τι πλεῖστα θωυμάσια εχε η ἄλλη πῶσα χώρηκα εργα λόγου μέζω παρέχεται προς πῶσαν χωρον '

- τω υρανον τω κατὰ σφέας ἐόντι ἔτεροί καὶ τῆποταμ φωσιν ἀλλοίην παρεχομένω - αλλοι ποταμοι, τα πολλὰ πάντα εμπαλινοῶσι ἄλλοισι ανθρώποισι ἐστησαντ ηθεά τε καὶ νόμους ἐν τῶ- αι μεν γυναῖκες ἀγοράζουσι και καπηλευουσι, οι δἐ ἄνδρες κατ οἴ- κουλεόντες φαίν σι. φαίνουσι δε οἱ μεν ἄλλοι ἄνω την κρόκην ωθέοντες, συπτιοι δἐ κάτω τά ἄχθεα οἱ