Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

발행: 1859년

분량: 641페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

I ROL. EGO MENA.ε : από τῶν πολλῶν εἰμὶ Συρακοσίων, υιος Πραξαγόραο περικλειτῆς τε Φιλίνος, μουσαν δ' ὀθνεί ν Ουτιν ἐφελκυσάμην. IV. Εις βο ν κολικήν.

Ωσπερ σκυφος γάλακτος η καὶ κισσυβqη βουκολικὴ πῶσιν ἔκκειται βίβλος τοίγαρ ροφῶμεν οἱ θέλοντες τον λόγον

στόμασι λάβροις, εἰ κελευουσι φρένες.

Σιμιχίδα Θεόκριτε, σοφῶν οων ποιμάντορ καὶ τοκάδων ἀρνῶν αἰπόλε μηκάδων, τας Ἐλικωνίτιδες βοτάναι θρέφαν καλλίστως

ου περι μάνθραν ἔδυν τεήν, ἀλλα σποράδας i5εξ ορέων συνέλεξα καὶ ἐς μίαν ηγαγον μάνdραν

82쪽

PRO LEGOMENA .

βωκολικας Μοίσας, αῖ γέννημα σεθεν. ου πλειόνων δ' ἐπέτυχον, ἐπεί γε μόλις καὶ τῶνδε.R. P. b. 9. Bodl. VI.5 Περι τῆς ευ ρεσεως των βουκολικῶν. A. N βουκολικά φασιν ἐν Λακεδαιμονια ευρεθῆναι καιπερισσῶς προκοπῆς τυχειν. των γὰρ Περσικῶν ἐνεστώτων ἔτι καὶ φόβω πῆσαν την Ἐλλάδα ταρασσόντων ἐνεστη εορτὴ Ἀρτεμιδος Καρυάτιδος. των δὲ παρθένων ἀποκεκρυμμενων διὰ 10 την ἐκ του πολέμου ταραχὴν ἀγροικοί τινες εισελθόντες εἰς το ιερὸν ιδίαις ωδαῖς τὴν 'Ἀρτεμιν υμνθσαν' τῆς δὲ τουτων ξένης μουσης αρεστῆς γενομένης παρέμεινε το ἔθος καὶ ἐφυλάχθη. ἄλλοι δὲ ίτομον τον τρόπονl ἐν Du/δαρίδι τῆς Σικελίας πρῶτον αχθῆναι λέγουσι τὰ βουκολικά. υρέστρ γὰρ i5 ἐκκομίζοντι τὸ τῆς υρτέμιδος ξόανον ἐκ Tαύρων τῆς Σκυθίας χρησμὸς ἐξέπεσεν ἐν επτὰ ποταμοῖς ἐκ μιας πηγῆς ρέουσιν ἀπολουσασθαι ' ο πορεi 'εὶς εἰς 'γιον τῆς Ἱταλίας τὸ ἄγος απενίψατο ἐν τοῖς λεγομένοις διαφύροις ποταμοις. ἔπειτα εἰς Ti,νδαρίδα τῆς Σικελίας ἐλθεν οἱ δε ἐπιχώριοι τὴν θεαν20 ἰδίοις ποιήμασι καθυμνήσαντες εθει την πρώτ)ὶν παρέδοσαν 2j μα γε ly isti . . 5ὶ Περὶ τῆς

83쪽

τοiς Συρακουσίοις στάσεως ποτε γενομένος καὶ πολλῶν πολιτῶν φθαρέντων, εις ομόνοιαν του πλήθυυς λοιπὸν συνελθόντος εδοξεν υρτεμις αιτια γεγονέναι τῆς διαλλαγῆς. οἱ δεαγροῖκοι δῶρα ἐκόμισαν καὶ την θεαν γεγοθότες ανύμνησαν, Ἀμειτα δε τοῖς ἀγροίκοις φδαῖς τόπον ἔδωκαν καὶ συνήθειαν. B. αδειν δέ φασιν αυτους αρτον ἐξηρτημένους θηρίων ἐν εαυτῶ τύπους εχοντα καὶ πήραν πανσπερμίας ανάπλεων καὶ οινον ἐν αι γεω ασκῶ, σπονδὴν νέμοντας τοῖς υπαντῶσι, στέφανόν τε περικεῖσθαι καὶ κέρατα ἐλάφων προκεῖσθαι και μετα χεῖ- loρας ἔχειν λαγωβόλοπι τον δὲ νικήσαντα λαμβάνειν τον του νενικημένου ἄρτον κακεῖνον μεν ἐπὶ τῆς τῶν Συρακουσίων μένειν πόλεως, τους δε νενικημένοt ς εἰς τὰς περιοικίδας χωρεῖν ἀγείροντας εαυτοῖς τας τροφάς ' αδειν δε καὶ ἄλλα τινὰ παιδιὰς καὶ γέλωτος ἐχόμενα, και ευφqμουντας ἐπιλέγει μ' Ib

νέσθαι κἀν τοῖς ἐφεξῆς, ut, i Ωαβεν

84쪽

Λεξαι τὰν ἀγαθ'αν τυχαν, δεξαι ταν υγίειαν,

α φέρομεν παρὰ τῆς θεου,

α ' κελήσατο τήνα.

A. N Boυκολικα ἔχει διαφορὰν τῆς τῶν ποιημάτων επι γραφῆς καὶ γὰρ αἰπολικά ἐστι καὶ ποιμενικα καὶ μικτή. τqν μέντοι ἀπο τῶν βοῶν εἰλήφασιν ἐπιγραφην ως κρατιστευοντος l0 του ζωοm B. διο καὶ βουκολικα εχηται πάντα. λέγεται δὲ βου

κόλος παρὰ το τὰς βόας ἐλαυνε ιν η παρὰ το τὰς βόας κολουε ιν ἀτιμαγελώσας ξ τῶν βοῶν κορεῖν καὶ ἐπιμελεῖσθαι τροπῆ του ἀμεταβόλου εἰς ἀμετάβολον. l - C. Tὰ μέντοι του Θεοκρίτου

ποιήματα Βουκολικὰ επιγράφονται, ουχ οτι βουκόλοι μόνοι i5 εἰσὶν οἱ προσδιαλεγόμενοι ' καὶ γὰρ και αἰπόλοι εἰσὶ καὶ ποιμένες' ἀπο μέντοι του ἐπικρατεστέρου τῶν ζωων, ῆγουν τουονόματος τῶν βοῶν, ετ υχον τῆς ἐπωνυμίας. E. F. N. D. 'Aπορία. Πῶς Βουκολικα ἐπεγράφησαν, μη οντων ὁλων βουκολικῶν, αλλὰ καὶ ποιμενικῶν καὶ αἰπολικῶν; Ai3σις. Ἐκ

20 τοί κρείττονος μέροi'ς ταντα τῶν τετραπόδων ἐπεγράφησαν. Ε. Πῶς ουκ ἐπιγράφονται ταυτα τὰ ποιήματα Βιάλογοι - διαλέγεται γαρ εν τισι τούτων πρόσωπα - ως καὶ τὰ του

85쪽

Λουκιανos; Ουκ ηθελεν ιν ποιητης θεῖναι ἀλλοίας καὶ ἀλ- επιγραφάς, ἀλλα μίαν ἄρμόζουσαν πῆσι τοῖς ποι μασιναυτου. ειδος γὰρ λόγου ἐστὶ καὶ το διθγηματικον καὶ το δραματικόν καὶ το μικτόν, καὶ διὰ τομο ἐπεγράφησαν εἰδύλλια. F. Θεοκριτον Κιδύλλια βουκολικά. ἰστεον ὁτι ειδύλλιον 5 λεγεται το μικρὸν ποίημα απῖ του εἶδος η θεωρία, ο υκ ηδ λ-λιον παρὰ το - το ευφραίνω. - G. ' ύλλως. αδύλλιον λέγε ται, ο ποιον ειδός ἐστι λόγου υποκοριστικῶς δὲ εω ται ειδυλλιον. - II. Aλλως. Eiδύλλια λέγονται απῖ του εἴδω τὴ ὁμοιῶ ἐοικότες γὰρ τοις προσώποις εἰσὶν οἱ λόγοι. l. 2. B. I . ἰon. lu- I. in Jυλλιον λέγεται τὸ μικρον ποίημα, επινίκιον δε λέ

x III.

Περὶ τῶν ποιο σε εος ΖαPEκτVP o P. A. Πῆσα ποίησις τρεῖς ἔχει χαρακτῆρας, διηγηματικόν, δραματικὸν καὶ μικτόν. τό δε βο 1κολικον ποίημα μίγμα ἐστὶ παντὸς εχους καθάπερ συγκεκραμένον. διό και χαριέστερόν ἐστι 20

86쪽

PRO LEGOMENA .

τῆ ποικιλία της φρασεως, μἀλλον θεὶ τῆς κράσεως, ποτε μεν

συγκειμενον ἐκ διηγοματικου, ποτε δε εκ δραματικοὐ, ποτεεκ μικτοὐ, ἡγουν διηγηματικοί και δραματικοs, οτε δε ώς ὰν τύχρ. εἰς οσον δ' οIόν τέ εστι, Ιαυτη ἡ ποίησιςl τὰ των 5 αγροίκων ῆθη ἐκμάσσεται, τερπνῶς πάνυ τους τῆ αγροικία σκυθρωπους τον βίονὶ χαρακτηρίζουσα. ἐκπεφευγε καὶ το

ἄγαν αδρον καὶ υπερογκον τῆς ποιήσεως. 'IX.

c. IIερὶ τῆς διαλεκτο ν του Θεοκρίτor'. io A. Aωρίδι καν Ἀδι διαλέκτω κεχρηται Ο Θεοκριτος, μάλιστα δε ἀνειμένρ καὶ χθαμαλῆ Λωρίδι παρὰ τοὐ 'Επιχάρμου

και Σώφρονος ου μην ἀπολιμπάνεται και Αἰολίδος. B. ύλλως. γστεον οτι ὁ Θεόκριτος Αωρίδι διαλέκτω κεχρηται τῆ νέα. di;ο γάρ εισι, παλαιὰ καὶ νέα καὶ ἡ μεν παλαιὰ l, τραχεια τις εστι και ἡπέρογκος καὶ ουκ ευνόητος' ἡ δε νέα, η καὶ Θεόκριτος κέχρηται, μαλθακωτέρα και ευκολωτέρα.

I. Κέχρηται δὲ γάδι διαλέκτω καὶ Βωρίδι τῆ νέα. δυο γάρ

εἰσι, παλαιὰ καὶ νέα και ἡ μεν παλαιὰ τραχεῖα τις ἐστι καιυπέρογκος καὶ Ουκ ευνόητος ' η δε νέα, η καὶ Θεόκριτος χρῆ- 20 ται, μαλθακωτέρα παρα τοί μιχαρμου και Σωφρονος οὐμ ν ἀπολιμπάνεται καὶ Αἰολίδος. Z. Tol. Iunt. I . 'Iστεον ὁτι οἱ Λωριεῖς τρέπουσι τ ον ου δίφθυγγον ὁ τε

87쪽

μὲν εἰς ω μεγα ότε δε ει 'ς οι, ὁτὲ δὲ εἰς ευ. καὶ εἰς τεν τοω ἐν τοῖς ονόμασιν, οταν μη απὸ συναιρέσεως P, ώς μοὐσαμῶσα, βουκόλος βωκόλος, ουρεα ωρεα, τους πλόους τὰς πλόως' εἰς δε την οι ἐν ταις θηλυκαῖς μετοχαῖς των βαρυτόνων ἐνεστώτων ως τυπτουσα τυπτοισα, γρά - οφουσα γράφοισα, γελάουσα γελάοισα ' εἰς δὲ την ευ, ὁταν απὸ συναιρέσεως ρ, ώς Λημοσθένους Λομοσθένευς, ποιοίσα ποι εὐσα, ἐμοί ἐμευ ώσαυτως καὶ ἐν τοῖς παθητικοῖς μέλλουσι των όριστικῶν, ώς κείσομαι κει- σοὐμαι κεισευμαι, ἄσομαι ασοὐμαι ασευμαι. - Tὀ l0 τυπτομεν τυπτομες οἱ Λωριεῖς φασί, καὶ ποιοίσι τουτο ἐπὶ μόνου του πρώτου προσώπου των πληθυντικῶν τῶν ενεργητικῶν ρθμάτων, ου μέντοι καὶ ἐπὶ τῶν απαρεμφάτων ' oti γάρ φασι τυπτέμες ἀντὶ του τυπτέμεν, ἀλλα τυπτέμεντό ν φυλάσσοντες. - Ἱστέον ὁτι καὶ τους ἐνεργητικους μελ- Ibλοντας ἐπέ τῆς ὁριστικῆς εγκλίσεως και πάσης συζυγίας τῶν βαρυτόνων καὶ περισπωμένων καὶ τῶν εἰς μι περισπῶσιν, ὼς τυφω τυφῶ, ποιησω ποιησώ, δωσω δωσῶ. ἐπὶ τῶν υποτακτικῶν βαρυτόνους τουτους φυλάσσοi σιν, ως ἐὰν τυφω,1ὰν ποιήσω, ἐαν δώσω, l ἐὰν στήσω. ωσαυτως προσ- 20

περισπῶσι καὶ τους παρ' ἐμῖν προπαροξυνομένους παθητι - κους μελλοντας, ποιουντες εις ου καὶ τρέποντες την Ου εἰς ευ κατὰ την τῶν περισπωμένων αναλογίαν, ώς κείσομαι

89쪽

του μνθμονεύει. ομως τοὐτο προτέτακται διὰ το χαριέστερον 5 καὶ τεχνικώτερον τῶν ἄλλων μῆλλον συντετάχθαι ' Πίνδαρος

γαρ - αρχομένου δ' ἔργου - φ σι - πρόσωπον χρη θέ

μεναι τηλαυγές. - ἔστι δὲ ἀμοιβαῖον καὶ δραματικώτερον μ' υποδεικνυμένου τοὐ ποιητικοὐ προσωπου. μὲν πράγματα διάκεινται ἐν Σικελία ποιμην δέ τις εἰσάγεται προς l0 αἰπόλον διαλεγόμενος, ου τὀ oνομα Ουκ ἔστι γνωστόν.

λλως. Γν τουτω τω εἰδυλλίω διαλέγονται προς ἀλλήλους Θύρσις ποιμην καὶ αἰπόλος, ητοι Μενάλκας η αι Κορομάτας αγνοεῖται γὰρ τῖ τοὐ αἰπόλου ἄνομα.

3ὶ IIaec hypotiiosis in libris cum Protegomenis fero coaluit, vid. Adn. Crit. ad Prolem. in. , quibuscum in Lips. Ria alia Inanu ne reliqua soliolia in soliis praefixis scripta est, in M. vero deost. Ivior hypothosis deest in Bas. I.' vulgo ante Valetc. 3ὶB. ID. P., γράφεται. Fuis .

Lips., qui cum Gen. VerbR εστι. . . .

90쪽

iEπιγράφεται το ειδυλλιον Φαρμακευτριαι. E. F. N. υπ-κειται Σιμαίθα Λέλφιδος δε Τυνδίου τινος ερῶσα, ον παιδικοῖς προσταλαιπωρουντα εν παλαίστρα 4 Σιμαίθα φίλτροις τε καὶ ο φαρμάκοις διά τινος θεραπαίνης Θεστυλίδος υποδιακονουμε ν ς ἐφ' εαυτην πειρῶται μετάγειν, επικαλουμένη τήν τε Σε

λήνου καὶ τὴν Ἐκάτ ν ώς ἐπὶ τῶ ἔρωτι συμβαλλομένας νυκτερινὰς θεάς, τὴν δε Θεστυλίδα ὁ Θεόκριτος ἀπειροκάλως

ἐκ των Σώφρονος μετήνεγκε . μων.

io lilii l. III.

λίδι του ονόματος μ' δηλουμενου. εἰκασειε δ' αν τις του 15 επικωμαζοντα Βάττον εἶναι ' τοὐτον γαρ αιπόλον ὁντα δι' ετερου ποιεῖ προσδιαλεγόμενον Κορυδωνι καὶ τον ἔρωτα, δυειχε προς την Ῥμαρυλλίδα εμφαίνοντα. τα ουν πράγματα

είη ἄν επὶ γταλίας περὶ Κρότωνα, ο θεν καὶ την υμαρυλλίδα

SEARCH

MENU NAVIGATION