장음표시 사용
111쪽
ποτὲ μὲν γράφουσι το τ ἀντὶ του κ Iώς ἐνταμα , ποτὲ τό κ αντὶ του τ. νυν δὲ τὸ τ ἀντὶ του κ. 3. en. 'ὶ ἐκείνqγὰρ ην, καὶ κατα ἀφαίρεσιν του ε κείνη καὶ κατα Λωριεῖς
τοὐ κ εἰς τ καὶ του η εἰς α τηνα. - Τήνα: Aωρικως ουτωλέγεται απὸ του κείνη τροπῆ του ε εχ η, μένοντος καὶ τουι προσγεγραμμένου, καὶ του κ εις τ. I. Ποτὶ ταῖς πα- loγαῖσι : πρὸς ταῖς πηγαῖς κατα ἀποβολην του ρ καὶ τροπρ τουσ εἰς τ καὶ προσθέσει του ι. I.
iPL Μελίσδεται : sδια τοι ζ ἡ γραφή. τὸ δε μελίσδω
μελίζει, ο ἐστι λιγυρῶς ήχει καὶ αδει. μέλη γαρ τὰς ἁδὰς i5 ἔλεγον, ώς καὶ Πίνδαρος τὸν Πῆνα φάσκων τῖσαυτ- μέλος γλάζεις.
τουτέστιν λυτψ ωδὴν αδεις. - ζυγουν μελίζεται καὶ ηχεῖ καὶ ἀποτελεῖ μελωδίαν. Et l. 4l2, 3.3 - Συρίσδες: ἀντὶ του συρίζεις Αωρικῶς. οἱ γὰρ Θωριεῖς τα δεύτερα πρόσωπα 20των ρημάτων τα εἰς εις λήγοντα εἰς ες ποιουσι, τό ι μόνον
ἐκθλίβοντες. το συρίζεις γὰρ συρίζες γράφουσι, ώς καὶ ἐν τοῖς ἀπαρεμφάτοις το συρίζειν συρίζεν. διαλυουσι δὲ τὸ ζεις τὰ ἐξ ών ἐν συγκείμενον στοιχεῖα. i) Tὸ τῶν φύλλων ἀπήχημα Lips. ποιῶ αυτη φωνὴ ἡ ἀποτελουμένq 25
112쪽
sti c. μυρίζειν το δια συριγγος μελπειν , ωσπερ σαλπιζειν το διὰ σάλπιγγος φωνεω, καὶ αὐλεῖν το δι' αυλου μελπειν, ἀπό τουτων δηλον χώ μεν τω ουριγγ ο-τω καλον αυλόν εδωκεν 5 αυλει Λαμοίτας, δυρισθε Aάφνις ὁ βωτας. Συρίζω καὶ το κατα 2Dροis λεγω η φρονῶ. συριττω δε - του συριγμου του δια του στόματος ἀμεταβάτως' καὶ συριττω επὶ χλευασμου μεταβατικῶς, Oioν ' συριττω τινα ἀντὶ του
113쪽
νίσκους φασὶν εἶναι, το δὲ παρδαλῆν ἐν φθαι τῆς in1ςlφαντασίας εῖνεκα, τὰ--τω τραγώδη καὶ λάσια των τῆς γῆς στερρῶν καὶ των ἐν αυτῆ πεφυκότωπι την σύριγγα
τῶν ἐν τῶ κόσμω πλανωμένων μίμησιν εἶναι ' το δε ἐπωπῶντας αἰφνιδίους ταραχας τῶν καταιγίδων καὶ τῶν ἀπο νεφῶν 5 γινομένων περι τον ἀέρα μεταβολῶν. l καὶ τὰ κάτω, τουτέστι τους μζρους δασεῖς, σημαίνοντάς τους υλώδεις τόπους καὶ τὰ κάτω τράγεα σημαίνοντα τῶν ορῶν τὰ τραχέα. εχ ει
δε και τῆ μιῆ χειρὶ το δρέπανον σημαῖνον την ἐργασίαν, τῆδε ἄλλρ την σύριγγα σ μαίνουσαν τους ἀνεμους. l iso e. To δε δεύτερον ἐνίοτε μὲν ἐπὶ τάξεως λέγεται, '
ἐνίοτε δε ἐπὶ ἀριθμήσεως, καθα καὶ το πρῶτον καὶ το τρί- τον καὶ τὰ τῆς ἀκολουθίας ταύτhς' ἐνταὐθα δε το δεύτερον κατὰ το πρότερον σημαινόμενον λέγεται. IH 'Aποισῆ: κομίσν. περισπαστέον ἰon. ὶ το 15
λαφῆ ἀντὶ του λῆ φρ. τους γὰρ μέλλοντας ιτῶν οριστικῶν ἰon. ' περισπῶσιν οἱ Λωριεῖς' δεξῆ, λαφῆ, γραφῆ καὶ τὰ
Reqq. recentius additamentum es so
114쪽
τικου συνδέσμου του κα Gen. ' ,.των Αωριέων εἰς α βραχὐτο ε τρεποντων, ουτος ἐξέτεινεν, ο καὶ παρακατιων συνέστειλε. - Λαφη ἐκτατέον το λα διὰ το εἶναι Αωρικόν, αμοῦ φθσιν, 'Aσκληπιάδης , ἐπεί φησιν οτι και βραχύ ἐστιν. - Αἴκα δ' αἶγα λάβρ τῆνος : ηγουν εἰ μη ἔχει τις τράγον διδόναι τωθεω καὶ δώσει αἶγα θήλειαν, σὐ λήφν χίμαρον, επὶ θηλυκου. χίμαρος γαρ αρσενικως μὲν ο τράγος, θηλυκως δε ἡ ἐνιαυσιαία αα, ἡ ενος χειμῶνος οὐσα. μἀλλον /ε αδύνατον μῆl0 ε tειν τινὰ τράγοw αλλ' εἰ θελήσει ὁ θέος αἶγα λαβεῖν, σοὶ
δοθήσεται χίμαρος. - δε καταρρεῖ μεταφορικως αντι του κατενεχθήσεται. το σύντον- τῆς δόσεως διὰ του καταρρεῖ δηλοῖ. . - Εστε κ αμέλξης: ἀντὶ του μέχρις αν ἀμέ - ξρς. ἐκ δὲ τούτου την μήπω τετοκυῖαν δηλοῖ. οτι δε τῆς i5 μήπω τετοκυιας το κρέας ῆδιόν ἐστι, φ σὶ και 'Hσίοδος και βορο υλοφάγοιο κρέας μήπω τετοκυιας .
κῶς δε ὁ τράγος. Uule. 8ὶ μὲν γάρ
115쪽
oασφόρον τράγον - κεραος γὰρ και κερασφόρος ταυτόν, πλην lητι το μεν ποιητικόν ἐστι, το δε κερασφόρος κοινόν - αιγα οὐ λήφρ ἐαν δε αἶγα λάβρ ἐκεῖνος γέρας, εις .σε καταρθεἰ, lαντὶ τοί καταρρ ἐυσει, ηγουν ἐλευσε ται - απὸ μεταφορὰς
τού υδατος - ἡ χίμαρος. Iτὀ συντονον δὲ τῆς δόσεως διὰ 5τοὐ καταρρεῖ δηλοῖ.l - Xιμάρω δὲ καλον κρῆς: τῆ χιμάρν δὲ καλὸν κρέας ἐστίν, ως αν ἀμέλξρς αυτήν. Ἐριφοι μέχρι τριῶν μηνῶν ῆ καὶ τεττάρων. χίμαροι ἰπὶ θηλυκοίως ἐνιαυτοί, τουτέστιν εις αν τέκωσι καὶ ἀμελχθῶσιν ἀφ' οὐ δε τέξεται ἡ χίμαρος, ουκέτι χίμαρος λέγεται, αλλὰ αῖξ 10ῆ χίμαιρα ' ταυτὸν γὰρ αῖξ καὶ χίμω ρα. ἐπὶ δε τῶν ἀρρέ- νων ἔριφος καὶ τράγος οι δὲ ποιηταὶ καὶ ἐπὶ τοὐ ἄρρενος
Τον αιγα λέγουσι, και ἔστιν αυτοῖς κοινον ονομα το αῖξ ως
ἔλαφος ἄνθρωπος Ἀπος. δ. δὲ ἐπι τούτων ἔριφοι καὶ χωμαροι , τοὐτο ἐπὶ τῶν προβάτων ἄρνες καὶ ωνοί' καὶ ο αἶ- 15γες ἐνταὐθα, τοὐτο επ' ἐκείνων οἴες. ο τράγος ἐπὶ τουτων, τοὐτο ἐπ' ἐκείνων κριός. νομεῖς δε οἱ μὲν τῶν προβάτων καλοὐνται ποιμένες, οἱ δε τῆς ετέρας μερίδος αἰπόλοι. θεοῖς δὲ ἐχρῶντο οἱ νομεῖς τῶ Πανὶ καὶ ταῖς Μούσαις καιε τι ταῖς Νυμφαις ' καὶ ταῖς μὲν Νυμφαις καὶ τῶ Πανὶ ως ἐν χτο ς ὁρεσι διατρίβοντες, ἀγρόταις θεοῖς καὶ αυτοῖς ουσι καὶ ἐν τοῖς ἔρεσι διατρίβουσι ' τῶ δε Πανὶ και ώς χρ ένω συ- ριγγι καὶ ἐπιστήμονι καὶ ἐφόρω αυτῆς ὁντι, ἐς και αυτοὶ ἐπιμελοῶνται ταῖς δὲ Μούσαις διὰ τὸ μέλειν αυτοῖς ωδῶν,
ef. l. 22. 22ὶ Πανὶ καὶl 6. 23. E.
116쪽
καταχές: το καταχεόμενον, η το υπqχουν καὶ υπορροιζοι νἐν τω καταφέρεσθαι.
117쪽
σιν τVς δε συλλαβῆς. ὁ Θυρσις δὲ τοὐτο λέγει. - Tῆθε: iuενθάδε ζ ἐκεῖσε. το δε καθίξας Λωρικον τροπὴ του ο εἰς ξ. οἱ γαρ Λωρι εἰς τον μέλλοντα τῆς τεταρτης συζυγίας των βαθυτό, νω r/ τῆς ληγουσης εἰς ζ δια του ξ ἐκφέρουσιν.
λέγεται δὲ ἐπι του αυτου. ὁ γαρ ἀνάντ ς τόπος ὁ αυτὰς δήπου ἐστὶ καὶ κατάντης λέγεται μεν ουν ανάsτης τόπος 2u
118쪽
τωφερής. λέγεται δε καὶ ανάντη ξύλα καὶ κατάντη, τὰ α νωφερόμενα καὶ κάτω , καὶ ανωφερῆ και κατωφερῆ ἐπὶ των αυτῶν. - Λῆς απo του λέειν, οθεν λῶον ἐπωφελές, τουτε στιν ο πάντες θέλουσιν η αποκοπὴ τῆς θε λῆς αντὶ τοὐ θλ5 λης. Καθίξας τροπῆ ἔου σ εις ξ εθειωθηi αίων. Gen. 3- Λῶ το θέλω, το δευτερον λεῖς καὶ τροπῆ του ε εις η, μένοντος καὶ του ι προσγεγραμμένου, λῆς. I. - Γεωλοφον : το υ λον καὶ ἐπανεστηκός, ο δὴ καὶ κάταντες τοἰς ανωθεν κάτω ἐρχομένοις και ἄναντες τοiς κάτωθεν ανω ἐρ-,410 χομένοις. 2. I L κάταντες : παρὰ μεν ομῆρω το κατωφερες δηλοῖ, ἐνταυθα δε το ἐναντίον. p. 3. 5. Har. Ien. ' - υλλως.
ν κατωφερῆ τόπον ὴ τον υ φολόν. clon. ὶ Γεώλοφον ὁ ἐν τω ὁμαλω πεδίω υπερανεστηκως ἄχθος, δς καὶ κο- i5 λωνὸς καλειται. λέγει δε Λιονυσιος ὁ 'Aλικαρνασεύς, ὁτι γεώλοφός ἐστιν ο υφηλος τόπος , -κολωνος δὲ Ο προέχων απότῆς γῆς μικρόν. Har. et partim Vat. Gen. ' - Πῶς τῆς γαίας διφθογγογραφουμένης φιλογραφεῖται τὸ γεώλοφος ὼς τὸ ἀνωγεων καὶ κατωγεων; ὴ γαῖα παρὰ τοῖς παλαιοῖς ἐφι20 λογραφεῖτο ως καὶ τὰ παρ' αυτῆς συγκείμενα νυν δε οι νέοι διφθογγογραφοῶντες οὐκ ἡθέλθσαν την' τῶν παλαιῶν συνήθειαν τελείως ἀπολιπεῖν, αλλ' ἔθεσαν καί τινα φιλογραφούμενα, θράφαντες ουτως πλην τοὐ ανώγεων κατώγεων γεώλοφος καὶ ἄλλα τινά . ἰon. ὶ - , τε μυρίκαι: ὁπου ει αἱ μυρσίναι.
119쪽
I V. Αριμεῖα χολή : ὀξυχολος δέ, περιδεικνυς αυτουτὀ οξύχολον Gon. ) ἐφ' αἷς μεσqμβρίζειν εἴωθε. - ΤΟ μεσημβρινόν : ἐκ xου μεσθμερινου ἐκβολῆ του ε και προ θέσει του β. . βRec. Ου θέμις ω ποιμάν: ου πρέπον εστὶν ἡμῖν ωποιμην κατα το μέσον τῆς ημέρας τῆ συριγγι χρῆσθαι. τον Uῆνα δεδοικαμεν οντως γαρ πικρός ἐστιν, ἀντὶ του βαρυς καὶ οργίλος, ἡνίκα ἀπο τῆς αγρας σχολάσας ἀναπαυεται κεκοπιακώς, εν αυτῆ δηλονότι ' καὶ αεὶ πρὸς τῆ ρινι αυτου, loῆτοι εν τῆ ρινί, δριμεῖα χολα κάθοται, τουτέστι καὶ ἀει οργίλος ἐστίν. - 'Εν τῆ μεσημβρία ου δίκαιον ἡμῖν ἐκ νόμου
συρίζειw τον γαρ Πἀνα δεδοίκαμεν. ἡνίκα γὰρ αν ξ κε
κμ κὼς ἀπ' αγρας, ἀναπαυεται' καὶ αλλως πικρός ἐστι καταφυσιν, τότε δὲ ἐπὶ πλέον ἀναπτεται ἐξωργισμένος, μεθὸ Ω- lb ι. ἀγρευσας. 2.
Vet. υλλὰ τυ γαρ δὴ Θυρσι τα Λάφνιδος ἄλγε'
αειδε: ῆγουν τα περὶ του θανάτου του Βάφνιδός μοι λέγε. ITὁ ἄλγε' ἄειδε τριχως ευρομεν γεγραμμένον ἐν τοῖς παρ' 20 μῖν αντιγράφοις, δηλονότι ἄλγε' ἄειδε ς - καὶ λέγει τοἄειδες ἀντὶ του λέγοις αν Λωρικῶς, καὶ ὁτι τὸ γὰρ παρέλκει καὶ ἄλγε' ἄειδε αντι του λἐγε, καὶ ἄλγεα εἶδες, ον 5 ου πρέπον ἐστίν, οv δίκαιον Ε.. M. P. νόμιμον υπάρχει. 2. - Κατα τον καιρον τῆς μεσημβρίας. 2. - Aμμιν:J Αἰολικον και 25
120쪽
25 πλεῖστον C. περισσότερον. II. ἄκρον. 2. - Λείπει -τε νικῶν. 5. -