Paradoxographoi insunt Aristotelis mirabiles auscultationes, Antigoni, Apollonii, Phlegontis historiae mirabiles, Michaelis Pselli lectiones mirabiles, reliquorum eiusdem generis scriptorum deperditorum fragmenta ... edidit Antonius Westermann

발행: 1839년

분량: 283페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

72A 'ri GOΝφεσιν τον πηλόν, κἄν ελλίπu πηλός, βρέχουσαν αυτὴν κυλίεσθαι καὶ τοῖς πτέρυξιν ἀναλαμβάνειν, στιβαδοποιεῖσθαί τε καθάπερ ἄνθρωπον κάτωθεν μοτιθεῖσαν τα σκληράρ τοῖς τε νεοττοῖς την τροφὴν ὁδόναι κατὰ μέρος,2 παρατηρουσαν ἴνα μὴ δις τοῖς αυτοῖς δῶ ' την δε κόπρον μικρῶν μεν ἔντων αυτὸν ἐκβάλλειν, αυξηθέντων δε διδάσκειν ἔξω στραφέντα τα νεόττια ἀφοδευειν.

XXXVIII 44). Tὰς δε περιστερὰς Ου θέλειν

πλείοσιν συνευνάζεσθαι οὐδε προλείπειν τὴν συνουσίαν,

10 εὰν μὴ χῆρος ξ χήρα γένηται τοῖς δε νεοττοῖς τῆς

αλμυριζουσης γῆς διαμασησαμένας εἰσπτύειν εις το στόμα προπαρασκευαζουσας τροφήν. XXXIX 45). Tοὐς δε πέρδικας, οταν θηρε τις τοὐς νεοττους, προκυλίεσθαι του θηρευοντος ώς Σ ἐπιλήπτους ἔντας καὶ ἐπισπὰσθαι, δως αν διαδρῆ τανεόττια. δια δε το εἶναι ἀφροδισιαστικοὐς λυμαίνεσθαι

τα ωά, ἴνα μὴ ἐπωάχ ἡ θήλεια, τὴν δε αντιμηχανῶ

σθαι καὶ διαδρῆσαν τίκτειν. τοὐς δε χήρους μάχεσθοι προς αυτούς, τον δi ῆττηθέντα ἀκολουθεῖν ἀχευόμενον20 ὐπο μόνου τούτου. XI. 46). Tὰς δε γερανους εἰς υψος πέτεσθαι, ἴνα καθορῶσιν μακράν, καν ῖδωσι νέφη καὶ συστροφηνήσυχάζειν' ἔχειν δε καὶ ηγεμόνα - τὰς μεν Ουν ἄλλας καθευδειν ἡπο τὸν πτέρυγα τὰς κεφαλάς θείσας, τον25 δε ηγεμόνα γυμνὴν ἔχειν προορώμενον, καν αῖσθηται J σημαίνειν ταῖς αλλαις βοῶντα.

132쪽

καπαπίνειν ἱστορεῖ, ἐπειτα ολίγον κατασχόντας ἐν τῶ ανω τῆς κοιλίας εξεμεῖν κεχηνυίας, εἶτα οὐ τω τα κρέα εξαιρουντας εσθίειν.

XI. I l 48). Γυπὸς δε λέγεται υπό τινων ἴτι Ου- Iδεὶς εώρακε νεοττὸν οὐδὲ νεοττεων' διὸ καὶ 3 ρόδωροντον Βρύσωνος του σοφιστου πατέρα από τινος αυτους ετέρας φάναι γης εἶναι μετεώρου. τίκτειν δ' Ουν ἔνια πρὸς ἀβάτοις πέτραις. Λ L. I II 49 . Λέγειν δέ τινας καὶ τω κιννάμωμον oἄρνεον εἶναι κω τα αρώματα φέρειν καὶ τας νεοττείας ἐκ τούτου ποιεῖσθαι, νεοττευειν δ' εφ' υφηλῶν δένδρων και ἀβατων, τοὐς δὲ εγχωρίους μόλυβδον τοῖς ὀχτοῖς προστιθέντας τοξεύειν καὶ καταρρηγνύειν τας νεοττείας. XLIV 50 . Toν δε κόκκυγα δοκεῖν υποβολιμαίους 15τους νεοττους ποιεῖν δια τὰ δειλόν εἶναι καὶ μὴ δinia.σθαι ἀμύνειν τίλλεσθαι γὰρ υπό τῶν ελαχίστων. τὰ δευποδεξάμενα τῶν ὀρνέων εκβάλλειν τους εαυτῶν νεοττους διὰ τὸ καλὸν εἶναι τὸν τοὐ κόκκυγος. X 5i . Nν δὲ ανγιθον αἶγα θηλάζειν προσπε- χοτόμενον, ἄθεν και την προσηγορίαν εἰληφέναι τὴν δὲ μαστὸν, ὁθεν αν έλκυρο, ἀποτυφλουσθαι. ἔστι δὲ χωλὸν

133쪽

γηράσκοντι το ρύγχος αυξάνεσθαι καὶ γαμψουσθαι καὶ Di τελος ἀποθνησκειν λιμῶ. την φηρον δε τους ἐκβληθέντας τῶν νεοττῶν υπῖ τοὐ αετοῖ λαμβάνειν καὶ ἐκτρέφειν. τον δε αετὀν ἐπαναγκάζειν τὰ τέκνα ἔτι ψιλα ἔνταπρος τόν ηλιον βλέπειν, το δε δακρυον αυτῶν καὶ μηθίλον ἀντοφθαλμεῖν ἀποκτείνειν.is XL.VII. Tῶν ἰχθέων δε τον αλιέα καλουμενον βάτραχον θηρευειν τὰ ἰχθυdια τοῖς από τῶν Οφθαλμῶν ἀποκρεμαμένοις, ων τό μεν μηκός εστι τριχοειδές, επ' ἄκρου δε προσκείμενον ἄσπερ θέλεαρ στρογγυλον' ταὐτουν κρύφαντα ίαυτόν προτείνειν. ait XLVIII 53). Tqν δε νάρκην καθαμμίσασαν ἐαυτην τἀ μη δυνάμενα τῶν ιχθύων. οταν συνέγγυς ζ, κο'λυμβὰν διά την νάρκησιν συλλαμβάνειν.

134쪽

lis STOR. Ill RAB. 75 αἴσθωνται ἴτι τό ἄγκιστρον καταπεπώκασιν, ἀναδραμουσας ανωθεν τῆς ορμιὰς ἀποτρώγειν. I, 553. Tον δε πολύποJα κατατίθεσθαι τροφὴν εἰς τἀς θαλάμας, καὶ ὐταν τὰ χρήσιμα ἀναλώσst, τἀαχρεῖα εκβάλλειν, καὶ τὰ συνερχόμενα των ἰχθυδίων Ιἐπὶ τὰ ἐκβεβλημένα θηρεύειν ποιουντα το χρῶμΠ παρ

lui 56). I δὲ καὶ τον ναυτέλον πολύποδα υ ποιεῖ περιττόν' ἔχει μεν γὰρ ἴστρακον , ο καταστρέψας ἀνα- οφέρεται, λα ράotor ανενεχθῆ κενόν ανωθεν δε γευόμενον μεταοτρέφειν ἔχειν δή μεταξὐ των πλεκτανῶνεπί τι σννεχὲς οἱον υμένα, καὶ τούτω ἴταν πνευμάτων η ῶοπερ ἱστίω χρῆσθαι, αντι πηδαλίων δε παρακαθιέναι

καπνυυ καὶ κακοπαθούσας τότε μάλιστα μέλι ἐσθίειν, τον δε λοιπόν χρόνον φείδεσθαι, ώς τροφῆς χάρι ἀποτιθεμένας. τοῖς ἀπό τῶν δένδρων δε δακ0νοις διαχρίειντο σμῆνος τῶν ἄλλων ἔνεκεν θηρίων ας δε ῖν αποκτεί- 2uνωσιν αἱ χρησταὶ μέλιτται, πειρὰσθαι μὲν αυτας ἔξω τοὐτο ποιεῖν' ἐὰν δε ἔσω του σμήνους ἀποκτείνωσινεκφέρειν. τους δε φῶρας καλουμένους κακουργεῖν, ε αν λάθωσιν παρεισελθόντες εἰοέρχονται δε σπανίως τηρεῖσθαι γὰρ αυτοῖς καὶ επὶ πασῶν φύλακας εἶναι. εἶναι δὲ 25

135쪽

αυτὰς τεταγμένας εφ' εκάστω τῶν εργων, καὶ τας μεν ἀνθοφορεῖν, τὰς δε κατορθουν τα κηρία. δυσχεραίνειν

δ' αυτας καὶ τῆ δυσωδία τῆς τροφῆς καὶ τῶ uυ ρω , καὶ το περίττωμα δὲ εξω ἀφιέναι. καὶ τἀς μεν πρεσβυτερας εχω εργάζεσθαι. σφῆκα δ' αν λάβy τις των σκελῶν καὶ τοῖς πτεροῖς ἐὰ βομβεῖν, προσπέτεσθαl φησιν τους ἀκέντρους, τῶν δ' εχόντων τὰ κέντρον ουδένα. I, ill 58 . Tον δε μόνωτον γίνεσθαι μεν φασινεν Παιονω εν τῶ ορει Μαρσάνω, ἀδόντας δε τοὐς 10 ἄνωθεν οὐκ ἔχειν, ἄσπερ βουν, ουδ' ἄλλο τῶν δικεράτων οὐδέν, καὶ τἄλλα προσεμφερες εἶνaι τῶ ταυρω. διωκόμενον δε προσαφοδευειν πό9ρωθεν, κὐ rq ν κο-προν , ὀταν πεφοβημένος τοὐτο ποιήσll, επικάειν Ουτως

ἄστε τας τρlχας ἀπορρεiν τῶν κυνῶν αν δ' αυευ φόβovio τοῖτο ποιήσν, Ουδεν πάσχειν Ουὁὲ βλάπτεσθαι. I .l V. ' o δ' - ἀχεύσρ καὶ εγκυον ποιήσk, τού του πάλιν Ουχ ἄπτεσθαι. 59ὶ τῶ δε Σκυθῶν βασιλεῖειπον φασὶ γενναίαν γενέσθαι ' ταύτll τον ερ αυτῆς γεννηθέντα πῶλον προσάγειν ῖνα ὀχευσν, τον δ' Ουχε, θέλειν ώς δε περικαλυψαντες προσήγαγον τqν ειπον ἀναβῆναι, ἀποκαλυφθείσης δε ἰδόντα τό πρόσωπον

φεύγειν καὶ κατακρημνίσαι εαυτόν.

136쪽

ραν δια τῖ μὴ βλέπειν τὴν γλαλα, τὴν δὲ γλαὐκα τῆς 15 κορώνης νύκτωρ διὰ το τ ν κορώνην μὴ ὀρὰν διδ και

κρατεῖν αυτῶν την μεν νύκτωρ, την δε μεθ' ημέραν. LVlli 633. Και τον ἴνον καὶ τον αἴγιθον πολεμεῖν μυτοῖς παριόντα γἀρ ξύεσθαι εἰς τὰς ακάνθας διά τε Ουν τοὐτο καὶ οταν ἀνήσηται, ἐκβάλλειν τὰ ώὰ alixos αἰγίθου και τους νεοττους φοβουμενους ἐκπίπτειν τον δε διὰ τὴν βλάβην ταύτην κολάπτειν τὰ ελκη αὐτοὐ

πιπετόμενον. LV. 1ltat. a tr. 9, 35. Ael. I, 6. Plin. 9, η. LVI. Dist. an. 6, 29. Ael. 4. 4. Plin. η, 22. ll 9. mereri: ex

137쪽

LlX 64). Καὶ τον αἰσάλωνα δε πολέμιον εἶναι τῆ ἀλώπεκι , τον δὲ κόρακα καὶ την ἀλώπεκα φίλους' πολεμεῖν δε καὶ τον κόρακα τῶ Hσάλωνι, διό και τυπτομενν τῆ ἀλώπεκι βοηθεῖν. 5 LX 65 . Tοὐς αἰπόλους δέ φησι λέγειν οτι, οταν τάχιστα ὀ qλιος τραπῆ, ἀντιβλέπουσαιαύτω αἱ αἶγες κατάκεινται. 66). τούτω τι παραπλήσιον Λύκος ἱστορεῖ ' φησὶ γὰρ εν Λιβύρ τα κτήνη τον μεν ἄλλον χρόνον τὰ μεν αυτοῖς εναντία, τα δ' ώς ἔτυχεν κοιμῆσθαι, τη δε νυκτὶ, καθ' 10-τοὐ κυνος ανατολὴ γίνεται, προς αυτο τὰ ἄστρονεστραμμένα , καὶ τούτω τεκμηρίω τῆς επιτολῆς τοὐς ἐκεῖ χρῆσθαι. πλὴν ογε 'Αριστοτέλης χωρὶς τῆς περι τοὐς βίους τῶν ζώων ἐντρεχείας και τοι αὐτά τινα διεξέρχεται, πάνυ πολλην επιμέλειαν πεποιημένος ἐν τοῖς πλείστοις 15 αυτῶν καὶ οἰον ἔργω, ου παρέργω χρώμενος τῆ περὶ τούτων ε ξηγησει ' τα γουν πάντα σχεδOν έβδομήκοντα περὶ αὐτῶν καταβέβληται βιβλία, καὶ πεπείραται ἐξηγητικώτερον ἡ ἱστορικώτερον ἐν ἐκάστοις ἀναστρέφεσθαι, ' προς την ὴμετέραν εκλογὴν ἐπιποιεῖν προρρημένων 20 αὐτῶ το ξένον καὶ παράδοξον εκ τε τούτων καὶ τῶν ἄλλων ἐπιδραμεῖν. I, Ι 673 Λέγει γουν τὰ χερσαῖα πάντα ἀναπνεῖν,οσα πνεύμονα ἔχει ν, σφῆκας δε καὶ μελDσας οὐκ ἀναπνεῆν.

Disitiroci Ly

138쪽

πλον του παταμίου κροκοδείλου ' τοὐτον δε μόνον την ἄνω.

L. Viri 74). To δ' ἄρρεν τοὐ θήλεος πλείους 'ειν ἰδόντας καὶ ἐν ἀνθρώποις καὶ τοῖς ἄλλοις ζώοις. I .XIX 75 . Tην δὲ τῶν ἱππων καρδίαν ἀστουν καὶ βοῶν δὲ τινῶν. IAX 763. Tῶν δὲ ἐλάφων τοῖς ἀχαιίνας καλουμένους δοκεῖν ἐν τῶ κέρκω την χολὴν ἔχειν.

139쪽

80 ANTIG O MLXXI 773. Tom: δε ἰχθυς ουκ ἔχειν στόμαχον, διὰ καὶ τῶν μεγάλων, ετερα οταν διώκωσιν ἐλάττονα,

προσπίπτειν την κοιλίαν εις το στόμα.

I.XXI 1 78 . Toυς δε οφεις πλευρὰς εχειν λ . 5 καὶ ἔμμα- δε αυτῶν εάν τις ἐκκεντήση, καθάπερ τὰ τῶν χελι/όνων, πάλιν γίνεσθαι. .XXIII 793. Tῶν δ' ιχθυων τον σκάρον μόνον μηρυκάζειν. I. XI V 80ὶ. υ δε λέοντος ουτως εἶναι τὰ ἀστὰ Ο στερεα ῶστε πολλάκις κοπτομένων πυρ ἐκλάμπειν. I.XXV 81 . Eν Φρυγία δε βους εἶναι. δεῖ κινουσιουὰ κέρατα.

I. XXV 82 . Tρίχας δε ἔχειν τῶν ζώων ο σα πεζὰ καὶ ζωοτόκα, φολίδας δε ὁσα πεζὰ καὶ ώοτόκα. 15 Ι .XXVII 83 . πιδη δέ τισιν κάμνουσιν πολιὰς

γίγνεσθαι, πιασθεῖσι δε πάλιν μελαίνας Ι XXVI II 84 . Toν δε ἐν si Xαλκιδικῆ πο--μῖν τον ἐπὶ Θράκης τον καλουμενον Κοχρυνναν πιόντα τὰ πρόβατα ἔχειν τὰ γεννώμενα μέλανα ποιεῖν. καὶ εν2st xv Aντανδρία δυο ποταμους εἶναι, Αν τον μεν λευκά, τον δε μέλανα γεννῶν. δοκεῖν δε καὶ τον Σκάμανδρον

140쪽

lli STOR. MIRA IIS ξανθα ποιεῖν, δι ὀ καὶ τον ποιητὴν αντὶ Σκαμάνδρου Ξάνθον αυτον προσαγορευειν. καὶ ἐν τῆ Εὐβοία δὲ κατὰ την γταλικὴν την συνορίζουσαν τy Xαλκίδι δυοποταμοί, Κέρων καὶ Νηλενς, ων αἱ γυναῖκες εὰν περὶ το συλλαμβάνειν ουσαι πίωσιν, ἐὰν μεν ἀπο ποταμο0 5 Κέρωνος, μέλανα τίκτουσιν, εὰν δε ἀπο τοὐ Νηλέως,

λευκά.

γανου καὶ θείου περιπαττομένους ἐκλείπειν τὰς μυρμηκί ς. 10

LAXA 86 . Tην δ' ἔγχελυν ουτ' ἄρρεν εἶναι Ουτε θῆλυ. Qi 87 . Toὐς δε πέρδικας, ε ἀν κατ' ἄνεμον στῶσιν αἱ θηλειαι τῶν ἀρρένων, εγκύους γίνεσθαι. XXII 88 . Toν δὲ καλούμενον ἀστέρα Ουτω 15 διάθερμον εἶναι, ῶσθ' οντινα δν λάβη τῶν ἰχθύων παρα- χοῆμα δίεφθον ποιεῖν. IA XIlI 89 . Ἐχειν δὲ καὶ σπογγίον αῖσθησιν ' ἄν -ρ μέλλοντος ἀποσπὰν προαίσθηται, συσπὰσθαι καὶ ἔργον εἶναι ἀφελεω ταύτὀ δ' ἄν ἄνεμος η κλύδων n 20

γίνεσθαι.

XXIV 90 . Εἶναι δὲ καὶ ἐν χιόνι ζῶα σκωλη-

SEARCH

MENU NAVIGATION