장음표시 사용
21쪽
ποταμῶν καὶ κρηνῶν καὶ βοτανῶν καὶ τῶν τοιουτων.
σαφης δε την φράσιν καὶ κεφαλαιώδης εστὶ καὶ ουδὲ του ηδέος ἀπεστερημένος. Cfs cod. 189. p. 146. a. Ille sine dial io ident est Alexari ter, vena inter paradoxograptios Itonii nat I Zeletes l. l. v. 645. Veriiniculas fuerit liolae tempore vixerit in tanto eiusdem
nornutis virorum numero facilius est coniicere quam
comprobare. Sunt illii de Polyti istore cogitent; addere licet Mnusiam et Paphium, lai pro studior an suomani rasione itent illud argo mentuni pertractare
An onymi scriptoris θαυμάτων συναγωγην excerpsit Sopater eclogarum libro Piarto teste Pliolio bibl. eo l. 161. p. 103. b. Fortasse iden est de liOΤtelles chil. 7, 144. v. 653 sq.περὶ δρακόντων Λιβυκῶν 'Aδέσποτος γαρ λέγει, καταλογάδην συγγραφῆ, μη δὲ μετρικωτάτy.Alius est nescio quis auctor paradoxi, quod ex cod.Laur. recepit Waletius in Arsen. viol. p. 152.
Λnllienti is Τ r. illi an iis, arctii tectus saeculi p. LII r. n. Sexti n ortuus a. 53M, conclito templo s. Sopitiae Cpolitano initivi in alis, reruni naturali UBI Rtque me Iianicae artis peritissimus Agath. hist. 5. p. 149 s h), litamina scripsit περὶ παροδόξων μηχανημάτων, cuius quod superest fragmentum prinium ex iminque codicibus, tribus Parisinis saec. 16. A. B. C), Momana uitiariis est optimus, uno Vindobonensi interpolato V), de imo vid. Lanihec. comm . d. bibl. Vin l. 7. p. 405 sit. ecl. 2, uno Vaticano perantiqvo R), cum vera Mil. et Minoil e tulit L. Dupuy Paris.1777. 4, quae repetita sunt in Meni. de raeMl. d.
22쪽
insci'. t. 42. p. 392-451. Pariem eiusdem libri Dieili:ini, quae est de artificio intra teli iactum rem per specula incendendi, repellit et eniendationes ad lidit
I. G. Sclineider in eclog. phy'. Lips. 1801. p. 402s l. 3. 40 - 54. Ego vero ite meo nihil ad tuli,eu eiulatione ni si lia opus est rerum naalli ematicarum peritioribus relinquens. Ceterum hoc opere Antii enutis meruit cognonien para lOxοgraptii, Pro eum
appellat I getzes elail. 2, 35. v. 151. cs. ilaid. 12, 457. v. 975. Antigo Ilus Ca i ysti iis sub Ptolenta eis Plii ladelpho et Euergela vixit. Diuiti pretini enina ala Euseisio praep. ev. 14. p. 445. Pyrrhonis et simonis
quor ana vitas Scripsit, ae lualis dicitui', lan en ΡIO-niani item Lyconis vita in coni posuit I log. Laera. 5.4, 67. Athen. 12. p. 547. D), qui ni ortulas est de-niunx ol. 138, 3. 226, sine illi lato extrenta Euer retae teInpOI a, in imo sortasse etiam prima Philopatoris al-sgii s. Clinton. sast. hell. 3. p. 35 et 513. Praeter vitas, de iluit,us vid. , Oss. d. hist. gr. 1, 12. p. 114 s l. , scripsit ἱστοριῶν παραδόξων συναγωγ ῆν, p aeeliaIn nunc exstat non sub finena tantuni, sed aliis PR, pie locis inutila, si licet coniecturana sacere ex Phlegont. hist. mir. c. 28. coli. cuni Antig. c. 110. Liber est nulla pleti ne arte et consideratione factias ac vix mediocriter docto dignus. Scilicet omnia sunt alioriana pauculis exceptis, cluae aut de suo auctor interposuit aut in illoriani verbis cona ululavit, id cpiod
intelligitur ex coni paratione horti ui excerptorum cum ipsis Aristoteliis quae adlluc exstant, Dorum P. I ten memoriter narrare ipse confitetur c. 115. Plurimal II.
23쪽
PRAEFATIOenini desumpsit ex Aristotelis scriptis vide quae infra ilicentiu si1l, Aristotele) et ex Ctilli maesti collectione, de Pia iam dictuni est. Reliqua itebet Aesctiylo, Alcntarii, Anielesagorae, Archelao, Clemae, I u- 1idi lite enina, nisi fallor, est ὀ τους Σαμιακους ωρους γεγραφώς c. 120. , Eluluxo, Hellanico, ΙΙer toto, Hesio do, Hipponi spici Ἱππων non ausus sunt Ἱππυς
1. p. 20. 3. p. 455, et aliis nil illis locis idem Do Ineu cor ruptum est; sed inpranais me ni ovit liod Ilippyis tenipore Ii Omllini scriptores aera Olvmpiaca illi consueveriant), Homero, Lyco, M silo, Philetae, Plii loxeno, I heoponapo, riniaeo. Quoriam scripta
saiae noni ine collectio ista nolbis est pretiosissinia. Apodonii Pioque exstant a illuc ἱστορίαι θαυμάσιαι. De ipso auctore certi quic piam pronuntiari posse duisto. Ρmrsus en ini repitilianda videtur esseau lacia Meursii, qui cuni apud Siti clam s. v. 'Aπολ
lonii Ini cognona ine Dyscolunt, granimati uni saeculi p. mir. n. secundi, litamina scripsisse περὶ κατεψευσμένης ἱστορίας, hunc euii leni esse cuni nostro ratus
inscripsit: Apollonia Dyseoli Alexandrini grani-rnalici historiae commen Diae liber. ua in renaei ito iana osset ulit Vossius d. hist. gr. 2, 14. p.
24쪽
debet Suidae auctori as, qui eo modo oρus iuud nunc/Fapia, quo nominare illud christiani oulgo solent, siquidem moris ias fuit, scr*ta gentilium
anellare non ut inscripserarni auc oras, sed ut insera hi eorum iudicio meraban uri quare et APOLIonia hoc opus fabellis scalens dixere his orias
commen istas, e si auctor non pro falsιs, sed pro mιrahιtibus haberi eas potuisse . At noli cuilisvis argunt enli lilia oriani titillos christianos, sedecimini tali luni, in qisibus ut christiani olistulerent, nautare poluisse aut voluisse credibile est. Haeccine igilii r ni inutiamur congeries talent et tristianis moverat 'Non credo. Quan plani recte ossius intellexit, non ali ipso auctoi e libritin illuni περι κατεφωσμέρος ἱστορίας inscrilai potuisse; oninia enim, licet ut captus est lioni inuni ad ni irata ilia, lanien ut ad veritatem siti ut accommodata enareat. Se it ilia id rei sit saei leest demonstrare. Apollonius illii illini lili mini emisit ἱστορίαι θαυμάσιαι inscriptu in , eaque ipsa inscriptio legitur in libro nis. et recte lainc repetita est a Xylaiulro. V uis ille fuerit, cytoniani ingens est Apollonii mina numeriis, dici ne luit. Grammaticum fuisseveri simile est; sed non persuadet Meursius, qui eun leni intelligi vult que in laudat Phlegon nur. c. 11. 13. 17. i. uem scriptorem cum idem eiectat ex nostra Apollonii collectione hausisse, ea vero quae proseri in illa non legantiar, coactus est iter III, ut Apollonii librum quem nune habemus mutilum PSSeiudicet. Quae omnia sunt incertissima. Sed si vera essent, Sequeretur simul ex Phlegontis verbis, Apollonium sub in per atoribus adeoque paullo ante illuni
25쪽
draret. Iemini ala liOc libio clivei fissinius is est quena scripsit Apollonius I usci liis περι κατεψευσμένης ἱστορίας, i. e. de erTOribus tu liis loriani illatis, cuius generis scripta grammaticoriani alia nil illa passini eou1- naena Orantur, vellit Harpo Talionis περὶ τοὐ κατεψεὐ-
σθαι την υροδότου ἱστορίαν, Plolenaaei περὶ των παρὰτων ποιητῶν ξένως ἱστορουμένων, Longini τίνα παρὰ τὰς ἱστορίας οἱ γραμμaτικοὶ ως ἱστορικοι εξθγοὐνται, Caecilii περὶ των καθ' ίστορίαν η παρ' ἱστορίαν εἰρημένων τοῖς ρήτορσι, ἔilla Ple. Celer ut historiariam ni imita illii in collectio, de clita utinc a nius, licet ex Aristotelis niaxiniani parieni et Theopli rasti alio mini liel Onomani semptoriana, uli Aiuli onis, Aristoxeni, oesiae, Eudoxi, Ilera clutis, Plivia relii, Scynani, Soletici, Theoponi pi scriptis congesta, et tis dein plane sarinae est illi ai a Antigonia. A r 1 li e t a u s A e g Y p t i u s των ε ν επιγράμμασινε ξηγουμενων τἀ παράδοξα τῶ Πτολεμαίω dicitur ab Antig. Car. c. 19, ex quo coligat ;ili iis, plures in hoc genere certati ni elata oravisse. Si ita Alexat utro et Ptolentaeo Sotere vixisse Ai'cli elatini asseverat IacoIν-sius aulliol. 13. p. 857, Oeclo pIOpter epigra Inu ain Alexa litariam, Piod exstat in Anal. 2, 57, contrasula Euergela secundo, remam mirabi iuni cura OsAsinio in pes igiatore, deni lina Lot echius Aglaopli. 1. p. 749. atque liunc Ptolen aetina ab Antigono siνhi-
sicari. Verum hoc quo ui in iis venim puteiu in pediunt iplae de ipsius Antigoni aetate iri, Iuniui . Scilicet teste Aristocle ap. Euseb. pr. ev. l. l. vixil κατὰ τοὐς αύτους χρόνους cliubiis Pyrehon et I inion, I i-
26쪽
nion aia leni, ut ait Diog. Liaeri. 9. 12. 110, Ptolentaenna Philadelphiam novit . Ne ninatiun illa id postulare videar, Timonent extremis Plilla I et plii temporibus ex vita decessisse ponant, ol. 133. lani Atili-πonunt ulterius ali P alito vi lana pri, luxisse, inini Optania quoque Philopatoris leni porii videri attigisse sere ol. 140) supra diximus. At vero Euergeta secundus Ol. 158. 3. dennini rex sactiis est. iiis credat igitur, eurulen , qui Ol. 133. Τinionis ae pratis
fuerat, Mui ac ol. 158. i. e. centun annis post si ii Euergela secundo inter vivos Milai c sitisse. Nelae eo
estici vi letur, ut Euer elae iuventutem attigerit, spiculviginti et quattuor annis ante ille Philometori fratri
socius in perii lactus est. Nam liae AIitigonias quoniam aeta alis Tinionis sitisse dicitur, illo ni ortito non paucoriani cin Domini pirer, sed ad mininium viginti annoriam iuvenis suisse credendus est; cpio iter incentuni sere annomun efficitur tulervallum aut tale certe quale veri omnem sint ili tintinent excedit. Accedit illi ut Antigoniis ipse dentiana lautitit Arcthelaum l .in lumn II Dun των ἐν ἐπιγράμμασιν ἐξηγουμένων ταπαράδοξα τῶ Πτολεμαίω. At chelauni igittar ut ponan ad Ptolemaeunt iuveneni accessisse, AIiligonus lan ei sine dubio ali tutinio post scripsisse putandi is est, ita ut ulterius ad hiuc vita ei proro inda esset. Confecta res esset, si den Onstrari posset, Amtreana Carvilium, a quo explosunt esse Arehelauni testis est Sehol. Nicari l. ther. v. 822, ponen itini emeol. 144, 1. suli Ptolemaeo Epipliane, quo eunt posuit Sprengel hist. art. me l. 1. p. 619. IIae
27쪽
pleni lieni reriana ni irabili uni liaiul inclimosunt sitisse investigatorem scinitas ex Diod. Sie. 3, 36. Celeri in vix potest esse ciuilium clii in i leni sit cum Aegyptio Aristi elao Oiersonesita, cuius ianitios laiulat Allien.
12. p. 554 E a ille litimaru ἰδιοφυῆ inscriptum id. 9. p. 409 C, id liod sic explicat Schweghaei seriis,
ut Chersoneso, uine Aegypti, oriundus esse, recti rasoriasse Briinckius, ut sedem in Aegypto liatiuisse videatur. Ρlane sina ilis velo luina paradoxa argumenti erant ἰδιοφυῆ, quast ilena lati lant Plin. hist. Dat. init. lib. 28. et Schol. Nic. ther. v. 822, neque alio, nisi fallor, spectant vecta Artentidori onei mer; 4, 22.
πολλοι δε και ἔκ τῶν 'Αριστοτέλους περι ζώων και Αρχειλάου καὶ τῶν Σενοκράτους του 'Aφροδισιέως παρακηκοότες, υφ' ου εκαστον τῶν ζώων θεραπεύεται καὶ τί εκαστον
φοβεῖται ἡ ω μάλιστα χαίρει, εἰς συνταγὰς καὶ θεραπείας ἀναπεπλάκασι. uo ex lil ro sua liabeatit Vareo, Plinius, reli tui, incerium est; viare non dilitavi in fragmenta recipere Piae quidem nossem Oninia. Sed ἰδιοφυῆ Piolae versibus scripta sitisse suspicor, id quod certuni est de eiusdent tituli opere Ptolemaei.
Aristocles opus contexuit παραδόξων, ilii ut libris pluribus constitit, uti ex fragm. I. apparet, quan- Plana incertus ibi est libri nunteriis. Messenium esse a laetorem asseverat Iacobsitas anili. 13. p. 862, vii onini lana eius leni nominis dicit anti Piis sina uni fuisse. Sed vixit ille ineunte saeculo p. Chr. n. ter
so; docuit enim Alexandriani Aphmulisi eunt Curii l. c. Iul. 2. p. 61. D), ut ereaverit Placidus Reina, qui
28쪽
iii hist. Messan. 1. p. 204. eum natum esse Statuit circa a. 319. a. Clir. n. , ilia ippe Aptarodisieuna cuni Alexandro M. rege confundens, qu , in empore versu-lur etiam Deum anniis in Fabi . bili I. gr. 3. p. 470.ed. II. De aliis eiusdeni noni inis vi l. Voss. d. iiisl. gr. 2, 1. p. 210. 3. p. 402. et Ions. sci . hist. plii l.
Arristotelis nomine inscriptus exstat lil er περὶ θαυμασίων ἀκουσμάτων. Laiulcini eum Athen. 12. p. 541. A. εν τοῖς θαυμασίοις), Steph. BUZ. s. v. Γελωνοί, Πρμαρα περὶ θαυμασίων , Oῖνα , Oμβρικοι, Tαυλάντιοι εν θαυμασίοις , Πνος, Παπεζους, νιττακή, Io. Si olb. stor. 100. 13. συναγωγὴ ἀκουσμάτων θαυμασίων , Suid. s. v. κοτίνω, Schol. Arist. Plui. v. 586, Anonymus Menagii; omisso libri titulo Sotion fragni. c. 7. 10. 29. 30, quantiam quod lial, et ex A14stotele c. 19. non legitur in auscultationi tuis, sed apud Antig. Car. c. 144. Ex ipio non sequitur ut ipse
Aristoteles scripserat, sed lant una ut ei iis noua ine inscriptum illi invenerint. erunt sit nan o viro plane indi num esse et tolum geniis leviculae istius eluditionis claniat et ipsius operas miseretnia condilio et clan avem in t solo Piod sciana Scaligero excepto omnes qui de ea re commentali sunt. Neque eius utentiosi in libromiui Aristotelis indice apud I iogene ui
Laertiuiti; certe ad naudunt dulii lini est, num sit iden
29쪽
PRAEFATIO 19, 2. imperiunt adiit denui in ol. 115, 4. Aristoteleiani ol. 114, 3. mortuo, et laod c. 78. Iiarratur de Aulo et Cato propter vellentini Cleonymo Parallan extremo stupplicio affectis a Τarentinis, quod sactum est ol. 119, dum ident sil intelligendiis Cleonymus, de cimo Liv. 10, 2. et Diod. 20, 105. Iani suspicetur aliquis, haec et si Dae sunt sint illa alitin de illata et assuta esse. Quod Pana vis ipsorum codician conditione ali latenus confirmam videatur, violum alii, ut iam vidi natis, integriores sunt alii breviores, tamen havit scio an certi illius suspicionis sines constitit endi
sint, Piales iam supra p. III sq, proposui. Scilicet
tres sunt partes, quas non licet temere discerpere,
capp. 1 - 32, 33 - 151, 152 - 178. IIamini media anti liaior prima atque tertia a librariis demi unas Fanio post adiecta esse videtur. Verunt resectis etiant undecuniae eis omnibus Piae ala Aristotele non seripta esse apparet, ni Ilium abest ut opus tanto seriptore dignunt evadat, nisi contendat alitiis potuisse eum aliorum scriptis, quin etiam suis ipsius eoni pilan dis captare velle latralem. Idem valet de Theopli rasto, quem Stephanus alii Pie auctoren esse credideriant. At lotuni hoc genus emaditionis eumat, Alexandrinis demum grana malicis inventum et eX- cultum sit, non dubito quin ala sis leni etiam istaeniit albiles auscultationes prosectae sint. Satis antiquas esse largior, Pioniani antiqilissin i tantuna scriptores,
licet sint ut paucissi nil laiulan uir, ut Callisti enes c. 132, Eluloxus c. 173, II anno c. 37, Polycritus C. 112, Xenophanes c. 38. et nescio liae historiae Phoeniciae e. 134, et item paucissima sunt laae
30쪽
aetatem Aristotelis aperte morant, nisi huc referre vis partena eortim viae de Italia alvie adiacenti ruis regionibus passim proseriantur Daeilue sane aetateu ali luanto inferiorem sapere videntur. Sed Plibus ratio itinis eorum consirniari possit opinio, Pii hac exeollectione sua Antigoniani halasisse asseverant, lateor, non intelligo. emani est quidem, Antigonum ciun hoc nostro Pseudo - Aristotele naultis locis consentire,
79), 173 inr. 119). Sed vehementer erraret cimi
haec Omnia Antigonum ex mirabilibus auscultationibus clepiompsisse opinaretur: laippe Piae ii ala et c.
4. 10. 21. 28. 30. 33. 34. 41. 53. 66. 100. 108,
item leguntur in Aristotelis historia naturali, quae c. 131 - 173, Callimacho debet, item Tlieoponi po, quae c. 14. 15, ita ut restent tres loci c. 18. 78. 125, lios si debet Aristoteli, Dialo credere ex deperit his
eius libris Puini ex ista sanagine desiimpios eSSe, Praesertim cum alia nitilla, quae non leguntur in nuraialibus auscultationibus, ex Aristotelis scriptis idem excerpsisset. Duo sunt loci Antigoni, illios dicat ali-miis ad auscultationum libraim referri posse, unus C. 26. ubi auctor se dicit excerpere velle εκ τῆς του ριστοτέλους συναγωγῆς, alter c. 60 ex tr. Veriin IV.