Paradoxographoi insunt Aristotelis mirabiles auscultationes, Antigoni, Apollonii, Phlegontis historiae mirabiles, Michaelis Pselli lectiones mirabiles, reliquorum eiusdem generis scriptorum deperditorum fragmenta ... edidit Antonius Westermann

발행: 1839년

분량: 283페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

XXVIII

utri 'ue loco repti gliant quae statini it,i sequuntiar ex historia an in aliuna excerpia laniunt non Omnia, Prael et eaque allem cori upta est oratio. Iam naininaei tui leni ex liis oninibus consequitur, ut nitiali des ausori lationes Don scriptae esse possint ante Antigon uni vel eodeni quo ille scripsit tempore; veram laoc si seni et concessum est, scriptas esse siil Ptolentaeis,

de Philoni elore et Pityscone eo leni iure cogitari potest iplani de Plithaia et plio et Euergeta, inanio in insem orem aetatem propterea deprimeIritas esse ceu SeaS,

quo it ni illa plane lege, or line, aletificio cona positae

sunt, ita iit existina es, hominem male seria luna eas exiliversissimis scriptoriinas prout occasio serret rillinic an Ssisse. Nicat uiro, qui soruit ol. 157, iuniorem esse aii et Oleni lius ital Schnei serus perie. crit in anth. p. 147, sortasse recte, lirantiani nolim hoc ex eo

colligi, quini quae leguntur in nati . ausc. c. 164 et 165. iana a Nicaiulro theri v. 145 sq. et 128 s hexposita sint, pioniani liunc primunt prolusisse dei nolistram ite piit: accedit laod ista ad extremam ausci illationum parieni perlinent, Plana inde a c. 152. ab aliena naan ii assulani esse ex codicum intelliν-tur conditione. Aristotelis vel o nomine farrago ista ilisci illi poliati aut ei rore eius vii pIinia capita ac ni agitana reliquoruni par leni ex illius scriptis excerpta esse intelligetis tot una ei leni trilbuit sive a potiore lenoni in alio noni secit, .iul sallacia eor na vii ex euien-lilo illi istiussinio non ine via est lini sacere Studii Iunt. Dolus Me lestiis Deniocriteus linus et in eStat pie idem ac inal P in iluos ilis iungi in t Suidas et

Elislocui p. 93 sq.) scripsi i περὶ θαυμασίων et similis

32쪽

PRAEFATIO

argunte illi lit, 'in περὶ συαπαθειῶν καὶ αντιπαθειῶν,

cuius mentineriant Schol. JUc. steri v. 764, Colunieli. d. re rust. 11, 3. coss. 7, 5. Tlieopli iasio inferiorem iiiisse intelli milur ex Steph. Byt. s. v. υφυνδος. Ca it i in a ch ri s Cyrenaeus. De eo vid. Sup. p. X. Damascius saeculo p. Chr. n. sexto sub Iusli- tiario soritit, scitolae Neoplatonicae Atheniensis praesectus ulti naus, vir multiplici doctrina conspicuus Phol. l,il,l. eo l. 181. p. 126 s h cs. Ita arte cat. CO M. gr. bibl. Matr. 1. p. 328 si , cuius eliani nunc Plae- clani Sia persunt clo uinenta, sed i lena saeciali stii pravitate inibulus, id illio I prolixo a inio luni opere derelius ni irat,illibus comprobavit. De eo haec habet Photi iis eo l. 130. ἀνεγνώσθqσαν Λαμασκ&υ λόγοι δ', ὼν ὁ μὲν πρῶτος επιγραφην ἔχει περὶ παραδόξων ποιημάτων κεφάλαια τU , ὀ δε δεύτερος παραδόξων περὶ δαιμονίων διηγqμάτων κεφάλαια νβ , ὀ δε τρίτος περὶ των μετὰ θάνατον επιφαινομενων ψυχῶν παραδόξων διηγημάτων κεφάλαια ει , ὁ δὲ τεταρτος περὶ παραδόξων φυσεων κεφάλαια ρε . εν ου ἄπασιν αὁυνατά τε καὶ απίθανα καὶ κακόπλαστα τερατολο ματα καὶ μωρὰ καὶ ώς αληθῶς ἄξια τῆς ἀθεότητος καὶ δυσσεβείας Ααμασκίου, ος καὶ τοὐ φωτὸς τῆς ευσεβείας τον κόσμον πλη-oώσαντος αυτός υπὀ βαθεῖ σκότω τῆς εἰδωλολατρείας εκάθευδε. κεφαλαιώδης δε αὐτῶ ἐν τουτοις ὁ λόγος καὶ ουτε ἄκομφος οἴτε το σαφες υπερορων, ώς εν διηγήμασι

Diophanes Nicaenus, ae pratis Ciceronis, παράδοξα coni posuit. quae Vinda uiam Anatoli iam ad condenda ni συναγωγὴν γεωργικῶν ἐπιτηδευμάτων prae-

33쪽

PRAE TIO ter alia excerpsisse dicit Photius bibl. cod. 163. Vid. iii fra sub Helio.Ε p h o r i παραδόξων των ἔκασταχου βιβλία ιε' soli laudant sub salso nomine Ephippi Suidas et Eviloe iap. 164. De hoc sine dubio recte sic iudicat Marx in Ephor. fragin. p. 32, curiosunt asilieni hominem sibi ex Ephori historiis quae ad argumentum illud

maxime lacerent excerpsisse; ita ut mirere, non in eandem cum Eberto seritentiam de rheopompo lao- IlIe eundem incidisse.

I sigonu s Nicaenus Steph. ByZ. s. v. Νικαία), non diversus a Cilliensi apiul Curii l. e. Iul. 3. p. 88 C, quem historicum vocat ΤZelges ad Lucoph.

v. 1021. atque inter veteres scriptores non parvae auctoritatis refert Geli. DOcl. all. 9. 4, inter paradoxographos item I gelges clid. 7, 144. v. 644, incertae est aetatis. Scripsit απιστα, Ptibus praeter Pliniit ni vi l. hist. Dat . in I. lib. 7. 12. 13. aliosque

in i pranais usus est Solion, qui naulta de aquis nurabilibus hinc desumpsit. Ita lite si vera est nostra de aetate Sotionis sententia, cerae ante imperatores ronianos vixerit Isigonus. Fragmenta eius sic or linavi, ut clitae tractarent de animantitius larimam ex sibro prinio Lleproni Pta praeponerem, adiicerem ilii ae iua luis describendis versarentur, quorun tria certe VI VIII ad librunt secundum pertinere certum est. Lysimachus Alexandrinus, quem non diversum esse pulo a Cyrenaeo ap. ΓZet2. chil. 6, M. v. 920. et prol. ad Hesiod. opp. p. 30, praeter νόστων liliros. de quibus vi I. Voss. d. hist. gr. 3. p. 464, contexuit συναγωγην Θηβαὶκῶν παραδόξων au plissiman , Disitirco by Corale

34쪽

cuius libriam 13. comnient irat Sehol. Soph. Oed. Col. v. 91. Hunc tantiam post Mnaseam, idii filii ae malis Ptolemaei Euergetae secundi circa ol. 160.3 vixisse scimus ex Athen. 4. p. 158 D.

scril, it Curillus c. Iul. 4. p. 128 C, ubi tanten corrupte Μώνυμος pro Μόνιμος scribitiar.Myr suus L e s b i ii s s. Myrtiliis , Methymnaeus Steph. Byz. s. v. Μήθυμνὰς, Pleni primias laiulat Antigonias Carystius, ita ut sere sub Ptolemaeo Philadelpho vixisse videatur, Lesbiaca con posuit atque ἱστορικὰ παράδοξα. Solus ea laidem conamen Orat Athen. 13. p. 610 A. Plura lanien fragmenta Myrsili exstant, quae pro natura sua ad idem opus reserenda esse censeas; PIa I Fam, ut latear, magis eo inclino ut ad Lest,iaca oninia pertinere Videantur. Nominantur ipsa Lesinaca a solis Antig. Car. c. 5.

Sehol. Apoll. Rhod. 1, 615. PhoL lex. s. v. λινόν:eodem sine dui io pertinent quae liabent Anti . c. 15. Strab. 1. p. 60. 13. p. 610. Plui. d. soli. anim. c. 36. Clem. Alex. protr. p. 9. et hinc Arnob. 3. p. 121. et 143 Et n. N. S. v. μέλος. Dubia videri possint Maeleguntur apiui Anti . c. 117. 118. de Locris et Len Diis os Suid. s. v. Aημνιον. Most. prov. 11, 96. Arsen. viol. p. 335 , apud Dionys. Halic. ant. rom.1, 23. et 28. de Turrhenis et Pelasps, apud Pliat. Arat. c. 3. de Lacedaemonio iuvene, apud Plin. laist.

nat. 3. 7, 85. de Sardinia, ibid. 4. 12, 65. de Andro, apud Schol. Arat. v. 172. de Harudibus, in Elym. M. s. v. -υκοθέα de Leucothea cs Eudoe. p. 276 . Ai

35쪽

Antigonea de Lemniis ex ipsis L. est iacis refera Schol. Apollonii, ita ut etiam quae de Locris habet Anti- IOIliis ex eisdem deprompserit; ex Pio consequitur ut ii, ille ni de Aiu ira quolae et Sardinia, ipi in elian de Tyrelienis et Pelasgis, qui in mi eciani et insulasinin igramant, vertia fieri, lenique illi de Musis apiti Clementem, ita de IIyadit,us quoque et Leucotliea disseri potuerit: ita ut res L.est,iacas M siliis ex remotissiniis Albulariim recessibus repetiisse videatur. Solo Plutaritheo loco nescio Pi id saciam, nec repugnatio si ius hunc ex paradoxis depron plum esse contendet. Nicolaus I amasten iis, qui soria it sub AuguSto, praeter cisia παραδόξων ἐθῶν συναγωγῆν ex varias scriptori laus congessit, de qua satis est adscribere tu scilini Pliotii ibi bl. eo l. 189. ἐν ταυτῶ δεσυνανεγνώσθη καὶ Νικολάου λόγος 'φώδη τῶ γουδαίων

βασιλεῖ προςπεφωνημένος, ἐν ω παραδόξων ἐθῶν ἐστι συναγωγή. συμβαίνει μεν εἰς ταυτὀν ἐνίοις των ὐπόλεξάνδρου παραδόξων συνειλεγμένων καὶ περὶ ων δεκόνων συνέταξεν Ουκ ολίγα προσέγραψε ' πλην ἔν τισι παραλλάσσει ταῖς ἱστορίαις, ἔτεροτρόπως αυτὰ διεξιαν. την δε φράσιν εοτὶ μεν καὶ αυτός κεφαλαιωδης, ου μηνουδὲ του σαφους ἀνακεχωρηκώς, μετέχων δε πως καὶ τῶν προειρημένων μῆλλον συστροφῆς τινος καὶ δεινότq-τος. λέγει δ' ενια μεν πολλοῖς, εἰ κοὰ ξενίζοντα εχ, ομως ὀμολογουμενα, τινὰ δ' αγνοούμενα μέν, οὐ μηνεκ του ἐμφανους προς μάχην τῶ πιθανῶ καθιστάμενα εθη γὰρ ἐθνῶν ἰδιότροπα τὰ πολλὰ περιαγγέλλει' ευρεῖν δ' ἔστιν εν αυτοῖς και τὰ ἀπέθανον προωχόμενα. Fragnient a liaiul pauca servavit Stobaeus in floralegio,

36쪽

ra es in ed. Ael. var. lii St. Paris. 1805. p. 271 s lihei I. Conr. Orelli iii die. I ana. liist. exc. et se. Lips.1804, quo accessit supplementum 1811. Ego frag-

naenia in alium ori linem redegi. Nanive Stobaeus ordineni at, ipso auctore institutum ni ininJe Servavit, sed excerpta eo siti operis loco, Pio accon D Odatum esset illiodque ad argu nient uni clii od tractaret, iu- seritii. At vix alio Nicolaus ortaliae uti potuit illi lini geograpitim, ita ut, iluae ad uniana eundemque popul una pertinerent, non per totuni opus dispersa, sed in unum coniuncta lan plani innaginem at solutam Proponeret. Quem ego institiai or neni nualtu in albest ut veriani alPIe primari una esse existimeΠ : sed citui hunc restitui posse prorsus desperandunt, i leoli e semel audendunt aliquid esset, eunt praetuli, tuo Contii tua alitia popiatoriam series eisceretur. Textus

paueis exceptis is est itualem dei lii Th. Gaisforet ine l. Si olb. Oxon. 1822. In aduolationi thias eis leua latibus ille si glis iisus su i scilicet A est eo l. Paris. n. 1984, saec. 13. Omnium praesta illis sinius, B eo l. Paris. n. 1985. saec. 16, H S. cod. VOssia Iaus, nunc Lei densis, Dam. eod. parali. sac. Io. Damasceiii Hor. 8, 22, in quo est appendix ex integriore Sto-haei collectaneorum exemplo descripta, Ara. cod. Arseriti violet. Mosli., quo nunc accedit editio 1 algii Celerunt de Nicolao cs. Voss. d. hist. gr. 2, 4. p. 221.

Nymphodorus Suracius a litis lan sollerten nactuS est rerum suaruni enarratorem, - Ι. F. Et er-

tum dico, qui ctiss. Sie. p. 155 - 222. uberrime de

37쪽

PRAEFATIO

iit acta agere viderer, si dentio de eodem ni ullis vel leni dispitiare. Duo vero sunt e Miue gravissima,

de Willnas milii cuni Eberto non convenit. Ac primunt Nynipliodoriani ille si non Philippo, certe Alexaruiro M. aequalem l a laeti luna esse censet p. 16O. Quae tota argumentatio uno loco nititur Allienaei 1 p. 19 F, ubi haec lepantur: τοιουτος ην και Νυμφόδωρος ὀ θαυματοποιός, ος προσκρουσας Pqγίνοις, ως φησι Βοῖρις, εἰς δειλίαν αυτους ε σκωψε πρῶτος. I iamsautem vixit sub Piolentaeo Philadelpho, ut Nynipliodoriis alitiot annis ante vixerit. At tantuna abest ni illuni tan*iani remant nitri Ulium scriptorem θαυματοποιόν vocatiina esse credani cum ei cherio vit.

Apollon. p. 259 Piani vis eodem etiam inclinet Ia cobsius in ecl. Ael. liist. an. 1. p. 463 , ut hunc a

Syracusano diversissim lini esse asseverem. Eurulem spectat etiam Athen. 10. p. 452 F, ad quena locuti quod breviter contra niorena et alam ple adnotat Eberet. p. 194. Nyxvhodor ni mimum a Syracosano haud distinguo , ni alae e Iiscientiae Ina is Sive negligentiae liana persuasionis speciem prae se sert. Itaque remoto loco unico lai, si a d N vnaphodomini Syracusanuni per lineret, ad eius aetatein definiendam ali liliis conferret multum item saceret locus alius Athenaei 6. p. 265 C, ulsi Syracusanus prolixe disserit de servomini apud Clatos desectione idque μικρόν προ ημῶν accidisse ilicit, cluna inodo qualissio accidisset sciremus , iani lilaei a coniectura est. Diana autem repulo, citiae Paradoxoma platae initia suerint quae pie incrementa, non iliit ilo ad Ptolemeos Philadelplintnet semientes referre item Nynipliodoriina. Allerian

38쪽

XXXV

est, iliiod Ebertus, Plani vis Nntiphodora liber περὶ τῶν εν Σικελ. θαυμαζομένων his ipsis verius illudeturai, Allien. 13. p. 589 A. et similiter a Sclaol. Theocr.1. 69, hunc lanaen non singularent, sed ei ius dena

Scriptoris peripli parieni suisse contetulit p. 178; id quod ex eo consequatur, quod in si agniento peripli apud Athen. 8, p. 331 E. talia legantur, quae in

θαυμαζομένοις citius locum lia insissetii, laod lue quianient oratii digIIa nareet idem de Sarilinia apud Ael. his l. an. 16. 34, nemo ideo de Sarisiniae violae nivali illinis eunt scripsisse credat. At illiani itisimna haec sint arguntenta quivis si ali in intellipt. tio lNymphodoriis. non scripsit de Sariliniae miraculis, ex eo noti sequitur ut de Siciliae ni iraculis non scripserit. Item si quae in periplo miraeula Siciliae data occasione tetigit, non cogit hoc ut negena iis, PaluteIn rem accuratius eunt et copiosius in libro peculiari persequi potuisse. Ne pie nullius est ni o-nienti, cluod eius argumenti silber allipiolies et a diversis scriptorii,us latulatiir. Dellule vero θαυμαζόμενα ista peripli partena fuisse ne consei itanen In qui leni est, quoniani illius generis periegelae quae ubi pie terearuna quas deserit erent Mini irali ilia essent

ne pie Sicilia sola talia suppedita licitin simul in ipso

itinere ali ingere solet, ant, ita ut non singulare quasi caput quod cuncta ni iracula coimplecteretur aut loli operi alit singulariun tetrarii ni itescriptio ilibus adnecterent, sed per lotunt ea Opus diffusa et dispersa suo quaeque loco prosei rent. Ego vero Dagnientis a lis illi locunt Aeliani clitent certe ex periplo deproni-ptuni esse itebere demonstrari nequit.

39쪽

XXXVI

auctore non Dominato, non diit itavi praeeunte Vos-sio 2, 10. p. 255. laiic etiani reseree cpiae lial et ex Philone ident. 12. 37, clita ius uana I:uroluitis in Ael. 1. p. 464. ea putat esse Herennii Plii lonis, ille sici Tarsensis, de quo vii Sprengel. laist . art. n e l. 2. P. 74. Eundem veri sinisse est significari etiam a Sui Ias. v. Παλαίφατος Ἀβυdηνός, ubi haec leguntur: γεγονε δε επὶ Αλεξάνδρου του Μακεδόνος, παιδικἀ δε οριστοτέλους τοὐ φιλοσόφου, ώς Φίλων εν τῶ ει στοιχείω του περὶ παραδόξου ἱστορίας βιβλων ά. Exirenia ad sen-Sul a Ceile accon modalitas Elulocia p. 350. sic expri-niii: ώς Φίλων ἐν τῶ υ στοιχείω του περὶ παραδόξου ἱστορίας πρώτου βιβλίου. Qita in inscriptione si non

plura, certe littera apitii alterutriini corrupta est. Libro pii mo ει ni agis cori venire videtur laan υ; tu Misita alia illa ae lolius operis indoles su ei it nescimus, ita ut tuli iis sit reni in suspenso relii pietae lilan coniecturas expi'Onaei e la an lunivis speciosas. Certe

duplex divisio in libros atque litteras non pol est O in sensioni esse, clana ea lena invenialiar in Stepliani ethnicis at pie scriptis ali Omin . Plii l ost epitanus Cyrenaeus siti, Philadelpho et Eliergeta vixisse censendus est, i in D O uSque ad Philopatorena vitana pri, luxisse apparet ex Plin. hist.

40쪽

XXXVII

ita l. 7. 56, 208. Discipuli is erat Callimactu, ut notinii mina sit, in eodem menere tracta Iulo operam eum

collocavisse. Scilicet praeter alia ni ulta vid. Voss. l. liis i. gr. 1, 15. p. 129) composuit litu Ilii in περὶ τῶν παραδόξων ποταμῶν a solo Allienaeo S. p. 33 1 I .

commemora lun , Plan plani aliae lioque lue illi e eius resupiime reperiuntur. Maxinia in ili ilicii ita leni movetfZel Zes, qui clii l. 7, 144. v. 651. Uulostephaniuninter eos re se ii, ilui γραφαῖς μετρο ουνθέτοις le rebus ni ira in id iis exposuerunt, at lue v. 672 si I l. duo eiu Silisticlia corinaptissima asset', in viilnis sermo est de lacu at lituo Siculo. Nilna igiti ir versi laus Plutosteplaan uni l Hinc lii 'ini scripsisse pia lalbinius ' Non aiuleocliti etiani affrinare. Certe tum ponendiana esset, non de solis fluviis auctorent exposuisse, veriani de alii Somnino, uti Sotionem, ut non tot uni titullina attiit erit Allienaeus. Veriam etiani alimus e versus isti de- proni pli esse possunt. Non supprimam coniecturan ,

in viani haec iliani scripsi incidi. Qiuil enini, si Philostephanum quo pae unum τῶν ἐν επιγράμμασινε ξηγουμενων τα παράθοξα τῶ Πτολεμαίs suisse credamus, clua leni Archelauni novinius ex Antigono Z Id quod peritiori biis illi irili catullina relinquo. Pli legon Τra it i a n ii s II:ulm:itu libertiis sitit,nelae optrito eoriani, qui teste Suida Augiasti ld,ertii nisuisse cremuleriint, digna est quae refutetur. Vid. iiii mili c. 6 sci l. 13. 14. 20. 22 s lis ni acrol . c. 4.cs Spart. vit. ΗMir. c. 16. vit. Sevet'. c. 20. Vopis . Satura . c. 7. Scripta eius Suulas ses Eudoc. p. 422 recenset haec: εγραφεν ολυμπιάδας ἐν βιβλίοις ις ' ἔστι δε μέχρι νὶς σκθ ολυμπιάδος τὰ πραχθέντα πανταχου

SEARCH

MENU NAVIGATION