장음표시 사용
41쪽
τα δε αυτὰ εν βιβλίοις η ' εκφρασιν Σικελίας, περὶ μακροβίων καὶ θαυμασίων, περὶ τῶν παρῶ 'Pωμαίοις εορτῶν βιβλία γ', περὶ τῶν εν νώμη τόπων και Ανεπικέκληνται ονομάτων, επιτομην ὀλυμπιονικῶν εν βιβλίοις β καὶ ἄλλα. II omini ad nos perveneriint lil in
περὶ μακροβίων και θαυμασίων, tuos coniunctimmii leni at, auctore editos esse posse largior, sed lanien tali pia in duos disiungen los esse apparet, it ali 1ί ni etiani in codice nostro nulla saeta is stinctione in unu ni, sed inverso tibi ordine περὶ θαυμασίων και μακροβίων contracti sunt. At pie θαυμάσια pii te in ala initio ni illita sunt. Quantii ni intereiderit Ite lite divinari potest Iieque quaerere
si Pselli ineptias excipias, haec longe est ineptissina a prodigiosissima, anili sapientia ac superstitiosa maITulitate plenissinia, al, ii istorica fide alienissinia. Si quid lial et pretii, lioc solis debet antiquoriana Scriplo mini PIas conlinet ri lupi iis, ipIales Sunt, ut si naul omnes nonii item, Antigoniis, Antist lienes, Apollonius,
Calliana clius. Clitarchus, Craiemis, Dicaearchiis, DorOllieus, Eunaachus, Hesiodias, Iliem nescio cluis Alexati iriniis sive Ephesius, Hippostratus, Megasthenes, Τheoponi pus Sinopensis, ipio item reserantur per nae licet versus Silayllini, viii inis auctor noster nihil prius habet nihil an ii pilias. Poterani sane his nugis contentus esse; seil lanien hami abs re esse putavi, sit esupi:i quo pae Pli legontis quae restarent, praesertini cun patica Minti, Iiani essent, sub sinem .uince I eni. ne lai sorte in hoc scriptore operana vellent colloeare lectores ad alias editiones confuget e coacti es-Diuitiroci by Cooste
42쪽
sent. Itaque a seci prati l na μακροβίους, PIOS erearet liti cuna eis vii serianti ir in I,iicianeis ali luo modo recte Con parari posse crederet: scilicet nihil est nisi nudus iri lex non in una, i pia lena ex talaellis mortuomani vel puer facile exscripserit: pria eler piam illiod sui sinem marsus ali pa id Sit, vilitiae sapientiae minaixtum est. Se piiintur fragnienta operis ὀλυμπιονικῶν καὶ χρονικῶν συναγωγή inscripti, ilii od ali aliis interdi inita ut alii r suli litvlo χρονογραφίαι sive oλυμπιάὁες. Hoc sane opere deperit ilo niaxiniani iacturam litterae laceriant, Pian vis in eo quoque saeculurn Ila trianeumatiae ingeniurn Phlegonteunt agnoscas. Oli Oil la id
sit intelliges ex iudicio Pholii bil,l. cod. 07, qui et
ipse satis lo1Muna illi fragna ent uni descripsit ex Olyni p. 177. Ipsi ini operis initi uni lemtiir in codice nostro: at nupte nuper rinae repetiit I. H. Krause in Idaro
de Olympiis p. 412 sWh Photius igitur ita disserit:
ἀνεγνώσθη Φλέγοντος 'αλλιανου, ἀπελευθέρου τοὐαυτοκράτορος Αδριανου, ὀλυμπιονικῶν καὶ χρονικῶν συναγωγή. προσφωνεῖ τὀ σύνταγμα προς Ἀλκιβιάδην τινά, ος εἷς ἡν τῶν εἰς τqν φυλακὴν τεταγμένων του Ἀδριανου. ἄρχεται δε τῆς συναγωγῆς απὸ τῆς πρώτης ολυμπιάδος, διότι τὰ πρότερα, καθὼς καὶ οἱ ἄλλοι Οχεδόν τι πάντες φασίν, ουκ ετυχεν υπό τινος ἀκριβοῖς καὶ ἀλοθους αναγραφῆς, άλλα ἄλλο τι ἄλλος τῶν ἐπιτυχόντων καὶ ου συμφώνως εγραψαν, ἴσοις καὶ γράψαι πεφιλοτίμηται. την μεν ουν αρχὴν του συγγράμμοτος, ῶσπερ εφημεν, ἀπὀ τῆς πρώτης ολυμπιαδος ποιεῖται, κάτεισι δε , ώς αυτός φησι, μέχρι τῶν Ἀδριανου χρόνων. ἐμοὶ δε ἀνεγνώσθη μέχρι τῆς ροζ ὀλυμπιαδος. ἔστι δε την φράσιν Ουτε λίαν χαμαιπετὴς Ουτε τον Ατ-
43쪽
τι κἀν ες το ἀκριβες διασώζων χαρακτῆρα. ἄλλως τε δε. καὶ ἡ περὶ τὰς Ολυμπιάδας καὶ τὰ εν αυταῖς τῶν αγων - σμάτων ονόματα καὶ πράξεις καὶ ἡ περὶ τοὐς χρημους
ἄκαιρος φιλοπονία τε καὶ φιλοτιμία, εἰς κόρον ἀπάγουσατον ἀκροατην καὶ μηδεν αλλο τῶν εν τῶ λόγω προκυπτειν συγχωρουσα, α ηδῆ τε τοὶ λόγον δεικνυει καὶ χάριτος Ουδεν εχειν παρατίθησι. χρησμοῖς δε παντοίοις ες
υπερβολήν εστι κεχρημένος. I libris se lecina continuitliis loriani ala olvni p. 1. usque a l 229. Quis unius citius pie stiri anil illis fuerit, et, i lilia dii ni perillicinelait; certe protrare non possiim rationes Meursii,
qui ii ista operis dividendi proportione efficit, ut in siligulis litaris tractatae sint olynapiades lairuleci in intimo sedet ini) ac post renius impe retus Plauu Ortiint una in se habuerit, plures liabituriis, si Illegontivita diuturitior fuisset. Id clii Oil excoptavit vir sagacissimus ad prol an luna, solis desectione na inclytani sub Jriberio olyni p. 202. non libro 13, quem Mimo- cluni omnes tradunt vid. Dagna. 15.), sed in 14.
lernum descriptam esse a Phlegonte, Pio duceret Origenis εν τρισκαιδεκάτω ξ τεσσαρεσκαιδεκάτω fragm.14. . Nani 13 - 15 m 195, ut liber 14. ab olymp. 196. inceperat. At Phlegonteiu in uno quovis libro
parem Olyn piacluni numerum tractavisse ne dicam incredit,ile, certe ni inini e necessarium est, contra verisimile de anti piissinais euna tenipor hiis brevius, accuralius paullo atque copiosius de novissimis suisque exposuisse, ita ut numeriis annorum in singulis libris filii non constiterit. Sed cpioniani pleri pie, qui ex hoc opere alui' id excerpserunt, non si brmn , sed ipsam Olympia deni Sub qua scriptum esset iudicarunt,
44쪽
AE ait silii cluni rem per lucere non licet. - Denique ite clia id desideraretur quod ait Phlegonteni alition odo resem l ,Osse videretur, subieci litiellii in qui inscritatur γυναῖκες ἐν πολεμικοῖς συνεταὶ καὶ ανδρεῖαι, descriptuni ali Holsienio ex eo l. Mediceo, item a Tychsenio ex cod. Εscorialensi et editum ab Heerellio in Biblioth. d. ait. L.itt. u. Κunsi lasc. 6. GOtt. 1789. Plilegontis esse vialem adnotavit Holstentus in fronte apo miplai sui, in eamienupie sententiam Heerenius laovae concessit. Nollem iactum. Nani ut mittam,
a nullo antiquo scriptore tale vii I Phlegonii tribui,
ipsum et ili eruli et etiam andi genus a Phlegonteo vellementer m screpat. Italae ex quovis alio narΥation una libro haec excerpta esse posse sponte intelligitur. Fortasse sunt Arienionis Magnessi, cuius διηγήματα τῶν κατ' αρετὴν γυναιξὶ πεπραγματευμένων exce sit Sopaler eclogarem libro secundo, ut testis est Photius i,il,l. cod. 161, illiani coniecturan iam proposui in ed. Voss. l. hist. gr. 3. p. 388. Ceterum hae Pio lue historiae pili rinuam eoninien lationis habent ala optini oriun et satis an illa omini Scriptoriuntestimoniis, cluales sunt Aese funes pisilosophus, Ctesias, Hellanicus, Heri, lotus, Menecles, Τ imaeus, Xenophil us. Huic tractatui alia Praedan adnexa sunt, Plaenon delaebat Heerenius, clivi ea edidit t. l. sasc. 7, e , leui cum praece leniit,us titulo con prelieri Iere; . sunt enina ala illis diversissima suasque lietilli In proprias liabent inscriptiones, velut τίνες οἶκοι ἀνάστατοι διὰ γυναῖκας εγένοντο, φιλάδελφοι, φιλέταιροι, tuo interieciis paucis de Cleota et Bitone accedunt tria capita sitae inscriptione, Piomina unum incipiens Λιτυέρσης Vl
45쪽
Μίδου υἱος de impiis agit, alleliani quoci liaci pil - κάων ὀ βασιλεύς de transformatioitibiis, tertium de sa-lbialis variis. Haec omnia, si preliosissim una, sed lana diu cognituni excipias Sosilli et smignier luna, exiguisiuit pretii. Excerpla esse ex aliis libras rapti ni facta
milvis intelligit: sortasse ex ei iis leni Sopatri eclogis desii uipta sunt vid. Phot. cod. 161. p. 104 a.
ο δε ὁγδοος εκ τόμου τινος αρχαίου εκλογαὶ καὶ αυτὀ τυγχάνει τὰ βιβλίον, ουκ ἔχον τον ἐπιγραφόμενον τον συνηθροικότα ' εν οις τὰς εἰς μέγα δόξης καὶ ἄνομα λαμπρὸν ἀρθείσας γυναῖκας καταλέγει, καὶ ἀνδρῶν ἐνίωνεργα, καὶ επὶ παιδεία λόγων συνουσίας, αρετην τε αυφιλίας, και τῶν σπουδαίων αποφθέγματα) aut ex codiceat illo naiscellatae pulles describit Photius 188 et 189, quod eo veri si nidius est, quia in codice IIol-stensi sint ut legebantur capita Anonymi de caussis increnienti Nili atque Solionis de nati abdit us a imariin . Ceterii ni caput in quo impii recensentur coniiciat ali piis depromptum es e ex Lysippi Epirotae libro ἀσεβῶν κατάλογος inscripto, quem lamiat Schol. Apoll.Rluul. 4, 1093. ac de Do disputat Elieri. diss. Sic.
p. 107 si , alteriam autena caput ex alilao scriptorum de rinitatis formiis, quos recenset I. G. L. Mell-niari ius in peculiam eoniment. Lips. 1786. 8.Ρolento Peta egeta vixit sui, Ptolenaaeis Euergeta et Philopatore. De eo tam egregie disputavit Prellerus in Polem. fragn ., ut quod ad Iani non habeant. Sci ipsit ille librana περὶ θαυμασίων et aliuni περὶ τῶν εν Σικελία θαυμαζομένων ποταμῶν, quae Plenior inscriptio soli debetur Macroino sat. 5. 19, dum reliqui aut περὶ τῶν ἐν Σικελία ποταμῶν aut Muiplit iter
46쪽
περὶ ποταμῶν inseribunt. Proxime iptur aceedit ille ad sini dis arget enti libriini Plutoslephani, ininio ad
iiciat astris, vii repulet, cinam fani illare suerat P lenioni lioc gmnus disceptationis. Vid. Preller. p. 21.
Protagoras Pera egeta vid. franiem anee l. 3. p. 370, vir incertae, sed sine dubio inferioris
aetatis, ut cliIeni a Mareiano Heracleota prini uni lau-
lal uni invenimus cs. Voss. d. hist. 3. p. 492), ii upertinet propter opei4s sui geogma pilici lili mini sextum ut non sine iusta ratione inter para toxo aptios Durneretur a Getta clii l. 7, 144. v. 647. I e eo sie Pholius 1 il,l. eo l. 188. εν ταυτῶ δε καὶ Πρωταγόρου γεωμετρίας τῆς οἰκουμένης ἐπιγραφην ἔχον, λόγοι ς', ων τὰ μὲν ε', εἰ καὶ μὴ σπουδαίως και ώς οἱ υστερονακριβῶς, ἀλλ' ουν την τῆς 'Ασίας καὶ Λιβύης, ἀλλα καὶ
Ευρώπης περιήροσιν ποιεῖται. το δε εκτον συστοιχον
πώς εστι τa 'Aλεξάνδρου συναγωγὴ των γὰρ κατὰ τqν οἰκουμένην παραδοξολογουμένων αναγράφει την ἱστορίαν, ἄν τὰ μεν εἰς ἀρχαιοτέρους αναφέρει, πολλὰ δὲ καὶ εἰς αυτοφίαν ελκει, οὐκ ἔλαττον τῶν ἄλλων προβαλλόμενα τὰ παράδοξον. σαφὴς δε καὶ ουτος καὶ κεφαλαιώδης κατὰ το εκτον την φράσιν μάλιστα.Michael P se Hus, saeculi p. Chr. D. ululeci polyhistor celebei rinnis, auctor est libelli περὶ παραδόξων ἀναγνωσμάπων, qui ni inc primunt Integer inlucena priulit. Allie hie lii leni omnium lai bacin collectione insunt niaxime nienuir albilis est ac plane singolaris, non quo exinatae emi ditionis documenta exhilaeat, sed quod Piae continet tam rara sunt at-VI.
47쪽
PIe 'raIulia tantolae opere praeter exspectationeni accidunt, ut cluae t et illi scriptores pro paradoxis liaberi volueriant pusilla politis, trita, vulgaria esse videantur. Scilicet collectio est forna illarun cuiusvis generis medicamenta alia hae n agica et ni ira trilia artificia componet usi. Ecce prii sanata an IUDI praestigiatorum lue mysteria, quae de les crediatorum ani-naos diu agitaverant, historiae insaniae litimanae olim scribendae pars liavit ni ininia. Quae si leges, ni o lomirabere atque ridebis, modo erubesces atque indignat,ere Venim haec non ipse iten lini invenit Psellus, sed more suo ex alior ini scriptis desunt placonUnnavit, Piorum duos noIninat, Africanum et
Teucriana Babylonium. Atque plurima Psdem et pretiosissinia dei et S. Iulio Africano, lionisini saeculi p. Chr. n. lertii. De hoc non esset quod sinpularem, nisi inter paradoxographos i ii pio D O IO ha-liendus esset. Scilicet in Geoponicoruna arg. lib. 1. p. 7. e l. Nicl. legi iniur haec: συνείλεκται δε εκ τῶν Φλωρεντίνου καὶ Ουινδανιωνίου καὶ Ιἰαραντίνου καιώνατολίου καὶ Βηρυτίου καὶ Λιοφάνους καὶ Λεοντίου καὶ Λημοκρίτου καὶ Ἀφρικαν οὐ παραδόξων καὶ Παμφίλου καὶ Απουληίου καὶ Βάρωνος καὶ Ζωροάστρου καὶ Φρόντωνος καὶ Παράμου καὶ Λαμογέροντος καst Asedυμου καὶ Σωτίωνος καὶ τῶν Κυντιλίων. Quo cuni loco conii inget ullis est asias Photii l,il,l. eo l. 163. ἀνεγνώσθη ουινδανίου Ἀνατολίου Βηρυτίου συναγωγηγεωργικῶν επιτηδευμάτων ' συνήθροισται δε αυτφ τὀ βιβλίον εκ τε τῶν Λημοκρίτου, Ἀφρικανοs τε καὶ Ἀ-0αντίνου καὶ Ἀπουληίου καὶ Φλωρεντίου καὶ ουάλεν- τος καὶ Λέοντος καὶ Παμφίλου, καὶ δη καὶ εκ τῶν Dissiliroo Gorale
48쪽
Aιοφάνους παραδόξων. Hoc ex loco effeceriant Diophanis librii ni παραδόξων. Contra, sed frustra,
opinor, disputat Nicias in geopon. 1. p. LVIII. Scilicet in geoponicoriani loco novem auctoreS enumerari, PIo In nullus sortasse libriini hoc non line ediderat: collecta illa potius esse ex emini libris de re mistica GIeberrιmis, atque eodeni ni odo intelligentia etiam esse verba Photii. At hanc explicationen adna illi non posse pro cerio asscinaverim. Primunt enim παράδοξος licet in utramque pariena aecipi
possit sprolixe de hoc vocabulo disputat G. Ε. Zei-hielitus in libro: alii leta παράδοξος, p. 10- 16.),
tamen de libri praestantia iitrii pia in sic simpliciter usurpatur. Deinde Pholius de Vitulanti collectione hoc modo iii dii at: εχει δ' ἴμως ἔνια καὶ τολο τοβιβλίον τερατώδη καὶ ἄπιστα καὶ τῆς Ελληνικῆς πλάνης υπόπλεα, ἁ δεῖ τον ευσεβῆ γηπόνον εκτρεπόμενον των λοιπῶν συλλεγειν τα χρήσιμα, cptibus verbis ii iid sit παράδοξον abunde salis explicatur. 1 enu pie talis Φst verboruna coniunctio aptui Pholi una, Di παραδόξων non possit nisi ad unitus Diophaliis libriam pertinere, maena revera sic inscriptum suisse puto. Non obstat,iluod idem titulus Diophani non est adscriptus in geoponitis; eun leni enim etiam Dionysiiun Uticen- sena per multa illi susiani volumina ad sex libros re-ilegisse scinius ex Varr. et Colum. d. r. r. 1, 1. et Plin. hist. Dat. in l. lib. 8. 10. 14. 15. 17. 18, ut hinc sua geoponicorum auctor depromere potuerit
vid. ibi 1, 6. 8. 2, 7. m. 5, 7. 3l. 44. 45. 6, 12. 15. 7, 3. 17. 9, 20. 29. 10, 11. 20. 23. 76.11, 3. 26. 12, 9 13, 9. l5, 7. 18, 14). ibidem
49쪽
PRAEFATIO veri, si παράδοξα significaret libros celeberi an os, innae lio in lice hoc vocabulum adpositum reli prosipae deceni scriptores ea leni latule non dignos esse lial,llos iure demirere. Quae cuna ita sint, vix me contineo Pilia et IIII quoque, cui vocabuliani illini adscriptuna est, Africanun , etias lena tituli a lupi ut scripsisse
asseverem. Commanis omni Ina serit milui est, quae
legantur Asricani in geoponicis 2, 18. 28. 4, 2.5, 24. 30. 45. 48. 49. 7, 9. 14 29. 30. 31. 9, S.
των κεστῶν επιγεγραμμένην πραγματείαν ἰατρικῶν καιφυσικῶν καὶ γεωργικῶν καὶ χυμευτικῶν περιέχουσαν δυνάμεις Αλεξάνδρω τουτω προσφωνεῖ, et S Ihlas S. v.
ρικανός ὀ τους κεστους γεγραφὼς εν βιβλίοις κν ι holius, iii mini pie in F coi rigi voluit L.ambectus εἰσὶ δε οἱονεὶ φυσικὰ εχοντα εκ λόγων τε και ἐπαοιδῶν και γραπτῶν τινων χαρακτηρων ἰάσεις τε καὶ ἀλλοίωνενεργειῶν. I id. Lambeen conini. in bibl. Vin l. 7. p. 422 sqq. e l. 2, Nee Ilianti protegg. ad meopon. p. XL.V sq. Nicl. Huius operis Prae supersunt ex codd. Paris. edi lit Τhevenot 1693. p. 275 - 316. ipse aulena belle perspexit, non ea omnia esse Pn Ss Africani, quo iliacit impraniis commentoratio Belisarii c. 66. p. 309, inanao c. 45 - 59. uno excepto ex
50쪽
habeo, Africanea in geoponicis ad cestos pertinere; stitit enini e:i Pselli ineptiis nitie gentilia, veluti iluae leguntur 7, 14. ἀμήχανον τραπῆναί ποτε τόν Οἰνον,εαν επιγραψkς εν τῶ ἀγγείω η εν τοῖς πίθοις ταυτα τὰ θεῖα ρήματα γεύσασθε καὶ χετε οτι χρηστός Ο κύριος. καλῶς δὲ ποιήοεις καὶ εἰς μῆλον ουτω γραφων καὶ ἐμβάλλων το μῆλον εἰς τον οἰνον, vet. 7, 31. πνεύμονα
αἴγειον ὀπτήσας ἔσθιε, ξ αμύγδαλα πικρὰ νῆοτις φάγεε ῆ ζ , ἡ κράμβην ωμῆν προέσθιε, καὶ Ου μεθυσθήσll.
oυκ ἄν δε μεθυσθείη ο πίνων, εἰ χαμαι πίτυος κλάδοις εστεμμένος εχ, ξ εἰς πρῶτον ποτήριον λέγων τον υ - ρικον στίχον τοὐτοπι τρὶς δ' ἄρ' απ' Ιδαίων Ορέων κτύπε μητlετα Ζευς, at liue alia. Verunt iii ipsis cestoruni fragna eniis legitur p. 298. c. 25. inscriptuni γεωργίας παράδοξον sive παράδοξα, ut est in ecul. Vindob. ap. Lanalbec. l. l. p. 424, ex PIO COnSe luitur, ut aut ipse altitor quae de agro colendo protulit peti radoxorum non ine insigniverit, alit inferiore leni pore cerae geoponi Ormni in ictor sic nescio a quo insempla inveneri l. Sed ii iniis haec iliceria sunt mani ut Africani quo liae si agmenta tali lucini paradoxomraphi in ni eam collectioneni recipi eiula esse existimem. Celeriana quae ex Africano excerpta legiiD-tur apitii Pselliani iani edidit Lambec. l. l. p. 476 Ml batque hinc repetiit I li evenot in praef. p. XIV
De Teuero Bahylonio astrologo Pe pavea n en Oriae traduntur. De eius decanorum expositione sie Porphyrius introd. in Ptolem. lit,. I. e fleel. astron p. 200. e l. Ι,as. εγκειται δε καὶ τῶν δεκανῶν καὶ τῶν παρανατελλόντων αυτοῖς καὶ τῶν προσώπων τὰ ἀποτμDiuitiae 1 Cooste