장음표시 사용
51쪽
PRAEFATIO λέσματα παρὰ Τεύκρω τῶ Βαβυλωνίφ. 1 e eodem itescio lao loco Studiani quoiae agere ait Briacicerihist. erit. plii l. 1, 2. p. 130, qui itent teste Labbeo
bissit. nov. n s. p. 278. sub muchi nonii ne quaedam eius astrolopea inter nass. seret asseverat. Alb Arabibus eundem vocari Tenkelum observat Salnaas. praef. d. ann. climact., at isse non diversum esse ab eo qui L. 3sbas Bahylonitu vocetur in eo l. nas. ΙO.
Canaatem coiiiicit Fabri c. l,ibi. gr. 4. p. 166. Ceterum locum Pselli qui astit de Leucio sἀκὰ δὲ τῶν
T. - τἀ μετέωρα lana ex cod. nas. exscripsit Salmas.
Plin. exerc. p. 461, allie liinc, nisi fallor, novit eum Th. Reinesius: vid. Voss. d. hist. ML 3. p. 501, 2. Ptolemaeus Hephaestionis f. 0. Hephaestion sec. ΤZel Z. chil. 8, 195. v. 387 , cognomine Chennus, qui vixit altera parte prinii sive pri ima alteritas p. Chr. n. saeculi, uti reseri Sui las S. v. 'Eπαφρόδιτος et Πτολεμαῖος, eodem teste Scripsit παράδοξον ἱστορίαν, Φa. ni vulgo eandent pulant, quan περὶ τῆς εἰς πολυμαθίαν καινῆς ἱστορίας inscripta n excerpsit Pholius bibl. cod. 190. uod utut est, ex- ce pia Plioliana, uti supra iam significavi, ab hac
collectione ali ita esse censui. Ceteriun Duni Ptolena aeus ille, Pieni inter paradoxographos recenset stetg. clii l. 7, 144. v. 647. vlena sit cum nostro an Ptolemaeus Physcon s. Euergeta secundus, rex Ae-MPti, ineertuni est, primum Dod hoc loco non tantuni si non inantur, Pioriani opera παραδόξων inscriptionena habueriant, sed eliani lii in historia aut alio litteri mani genere tractaruio res miri biles data Opera persequuti sunt, tum quod PtolemaeunI regem
52쪽
leni spectantia miracula triactavisse coiistat ex complurit,iis locis Allieita ei. Vid. Voss. l. liis l. gr. 1, 21. p. 175 Al Ptolen aeris rex, que ni ta IMPIA Π miraculoruni aucupent descris, it 'sχel E. 3, 113. v. 897.s I l. lati ius noni in is sectitulus est, non septimiis. CLDiod. Sic. 3, 36. et quae supra adnotavi stat, Archelao . Sotion, que ni inter para toxogi aptios lieni lialiel ΤZel Z. chil. 7, 144. v. 645, scripsit των σποράδην περὶ ποταμῶν καὶ κρηνῶν και λιμνῶν παραδοξολογου- μενων lilamini, cle tuo Iuliacis sic Pliolius l,ll,l. cod.189. σύστοιχον και τοῖτο το βψλιδάριον τῶ ἐάτω τε τῶν Πρωταγόρου και τn λεξανδρου συναγωγὴ, πληνοτι ενταbθα τὰ περὶ κρηνῶν μόνον καὶ λιμνῶν παραδοξολογουμενα ἱστορεῖται, εν ἐκείνοις δὲ καὶ πλειόνων ἄλλων. ἡ δὲ φράσις παραπλήσιος εκείνοις. Fragnu nium
eius Satis nNigumn superest, ex clito patet, auctoreu res suas ex scriptori laus aliti pris alique laonis con-geSSisse, i pia les sui it Anaoni elus, Aristo Catilis, Aristoteles, Clesias, Hellaniciis, II ei aclides Ponticus, Herodotus, II ieronynius, Isigoinis, Plia elli Dii iiescio idiis, Pytnernius, Titeopo inpias, pians litana insulit etian quae onauem fulen prorsus excedunt et pro limiosan a is cpiant ni imit, ilia ilicetula sunt. Ecli lit pii nitani ex cod. Paris. II. Stephanus cuin script . luilius i.
la larg. in ed. Arist. t. 3. Sotion ipse qua itilo vixerit coniecti ira tantuni licet assecliii. Me impriniis ni ale
53쪽
PRAEFATIO in O mulare); sed nimis tamen hoc, fateor, incer-luin est, ita ut, duni alia non in pronaptu sit emen- lzitio, illuni pro scriptore celeruna ignoto haberi malin . Solionent nostrum plillosopli una dicit TZela. ad Lycoplir. v. 1021; itaque in eorum sententiam concedo, qui pro eodeni liabeIit eunt cum Sotione
ex perahatetιca disciplina haud sane ignobiliotro apti l Geli. 1, 8 uia oli in Phocion scriptum erat , Pii ex eius opere κέρας ' αλθείας inscriptoli istoriani de Laide et Demosthene prosert. Eodem ex libro si sua halbet Plutarcii. vit. Alex. c. 61, utar trantiir, de aetate Sotionis nulla plane superesset dubitatio. Scilicet quae it i teste Sotione narrantur, Is ipse sese ex Potanaone Lesbio aiulivisse dicit, hic aulem Τiberii Caesaris ae litatis fuit. I id. OSS. d. liis t. Π. 2, 7. p. 233 sit. Ceterunt operae vix pre-li una est restitare IIois lenii coniecturan , PIani ab IIeerenio probatana esse clemirere l. l. lasc. 6. ine l. p. 7.), non Sotionis, sed Phlegoniis esse libelluntile nitrabili laus allarun .
'Pli eo poni pi ex libro θαυμασίων lite illic ab
Tinti piis scriptori laus cpraecla in asseruntur. Haec omnia nenio dui itat li in ab Tlieoponapo, historiae scriptore noli ilissimo, prosecta sint; erant en in apii leuna innumerat ales fataliae Cic. d. legg. 1. 1, 5), inimo, ut ait I ion s. Halic. ep. ad Pomp. c. 6, 4.εῖ τι θαυμαστὸν η παράδοξον ἐκάστη γῆ καὶ θάλασσαφέρει, συμπεριείληφεν ἐν τῆ πραγματεία , erat PIP Sec. Apollon. hist. ni tr. c. 1. ἐν ταῖς ἱστορίαις ἐπιτρέχων τὰ κατὰ τόπους θαυμάσια. Ex qui ibus cum intellexis
54쪽
helluna, in eani adducti is est sententiana, ut unian ex
libris de historia Plii lippi et mai leni octaviani sitis decim uti περὶ δημαγωγῶν, alios περὶ τῶν ἐκ Λελφῶν συληθέντων χρημάτων) ut de istis rei nis tractantem peculiari illulo θαυμάσια inscriptum suisse cre deret, praesertim cum sabulam de Sileno et Mida ex ilinum assis asterret Servius ad Virg. ecl. 6, 13, ex Octavo Pli ilippicoruni libro 'flaeon progVna n. c. 2. 3, Praetereaque alia ipioque nairabilia ex eodem laoc lilbro Octavo citarentur. Quae illiana pariana firn a esset sententia ipse sensit alictor; addit enim, non oniniam irata ilia a Τlieoponi po servata non addito θαυμασίων lilium titulo ad eui, leni libriina reseremia eSSe, quoniana ali milii Iaairabile nonnini plana alio etiana loco Conaniena orare potuisset, id violi revera sacliim esse intelligatur ex Athen. 9. p. 401 B, uin laltiletur ex histor. lib. 20. liuod ali civi in milvis referret lut librii ni mirabili una. Quod si verunt esset, sesteretur ut Τheopompus hac in re si ibi minime constiterit. At Pii iure postia latiir, ut, si placitit res ab historia per se alienas recipere et in sinpilari libro tractare, in reliquis certe libris onuulaus a sabulis prorsus abstineret. Verum Onanino laniae sabularum in historiani inserendae copiae idonea caiissa initia fuit, neque cur Octavo, non alio quovis lilaro Τheoponi pus ni irali ilia tractare voluerit prol,:it,ili coniectura licet assecliii. Rem consscit, Prod n inime On nia, Piae ex libro octavo excerpla restant, fabii losci sunt et ni irabilia dicenda, velut irae lepantiar ap. Athen. 5. P. 213. 12. p. 526, ap. IIarpocr. s. v. ' φικτυονες, VII.
55쪽
est igilii r liaec opinio atque ani plectetrita Politis iii an proposuit Eberius diss. Si c. p. 173. coniectura, uti Aristotelis ni ira inles alisci illationes, sic ista cflioque Theopompi illatini asia ex nia iaci illi iis opeie at ΙΗ - mille inferioris aetatis male seriato excerpta et in
Trophilus illudana m liliit συναγωγὴν ἀκουσμάτων θαυμασίων , cuius solus ni et ilione ni fecit Ioannes Stol aeus; ipii cluae ex eo libro an ei t, ex Aristotelicis aiuscultationii, us ad velinina pene descripta sunt. Nomen ipsunt Troplitii niniis esset si aspicax qui ex Troilo corii iptuna Pularet. t iena uini uti ini sane Troilosopli istae accidit apud Socrat. liis t. 7, 27. Τutius certe est eundena esse credere cuni Trophilo me dico, de illio ille ui Stoli. stor. 102,9. liaec lial,et: Tρόφιλος ἰατρος ερωτηθείς, τίς ἁν γένοιτο τέλειος ἰατρός, ὁ τὰ δυνατὰ, ἔφη, καὶ τα μη δυνατἀ δυνάμεr ος διαγιγνώσκειν. Deni lue non plane Silentio praeterelandum , a Graecis ad B Onianos 'puripi e lioc genus erit litionis transiisse ali iis lite non sine ni agna contentione tractati ina esse. Scripsit igitur de admirandis lilimini M. Terentius Vareo, cuius fragmenta leguntur
apud Charis. 1. p. 55. 64. 69. 106. ed. Pulscli., Serv. a d Virg. georg. 3, 113, Arnob. 6. p. 191, incert. Sempl. d. orlli Ogr. p. 2791. Pulscli., Non. Mar. cel l. s. v. aboriatur, fretum, Putei, Perdix, PGP per, atque hinc, ut videtur, laaiiserunt Plin. liist. nai.
31. 2, 9. 11. 15. 21. 27. Sosia. c. 1, 75. 99. 7.12. 27. 27, 4. 33, 1. Ei iis leni argumenti et tituli librii in Ciceronis laiulat Plin. liis l. nat. 31. 2, 8.
56쪽
4, 51, eodenupae spectant Mae habet id. 7. 2, 18.21, 85. 29. 4, 59. 92. Collini. 3. 8, 2. cs. Serv.ais Aen. 10, 564. Valet . Max. 1, 8. C. Epidia rhetoris cs. Suel. d. ill . rhel. c. 4 in coninientarii a Ps laist. nal. 17. 25, 243. lati dati nunt eiusdenigenoris suerint non aiuleo iudicare. Reli pios ab Iu i i o Obsequente, prodis Orii in auctore, usque adigetio luna scriptorem de imonstris et belluis, Plexu nuper edidit Bergerus de Xivrey, perscinitari non est liuius loci Scrib. Lips. d. 2. ni. Febr. MDCCCXXXIX. VII l
58쪽
σιῶν 107, i. Anon vini XVIII. XII. Lui. 213. Anthemius XVIII. 149. Antistotius Carus litis XIX. XXII. XXVII. 140, 19. Antisthenes peripa l. 125, 17. Apollodoriis χρονιωore 2 , 11. Apollonius XX. Apollonius gratii . XXI. 136, 13. 28. 138, 12. Archelaus Aogyptius etων ὸν ἰπι-
Aristoteles t. XXV. 65, 16. 67, 1. 6. 24. 69, 7. 71, 25. 74, 8. 78, 12. 83, 17. 88, 19. 95, 10. 1 ,16. 1 , 6. 16. 184, 2. 14. 185, 19. 188, 7. 13.
Ciesicis 65, 9. 93. 15. 96, 16. 99, 20. 22. 108, 15. 183 , η. 185, 12. 213, 1. 2l4, 6.
Diea relius i m. 24. 131, 15. I iophanes XXIX. XLV.
201. 14. 214 , 7. 13. 24. 217, 9 23. Hosiodus 67, 17. 130, 24. 131, 15.
Hieron Alexandrinus s. Ephesi iis
59쪽
65, 12. 89, 2. 165. περὶ φυτῶν 108, 11. 110, 25. Nicagoriis 98, 4. 111, 5.8. I4. II4, 1. 22.115, 1. Nicolaus Damasceniis XXXII. r 1li, i l. 166. v 1i3, i 7. Nymphodorus XXXIlI. 162, 12. libro ultimo Il6, 1. 177. Theonornpiis Chius L. M, 16. M. oraeuia 124, 11. 126, 12.26. 127, 5. 89, 14. 94, 3. 24. 99, 15.18. 128, 28. 130, 7. l33, 17. 10l, 1. 18. 103, 6. 104, 1. 201, 18. 203, 9. 206, 10. 207, 185, 7. 22. 191.4. 12. 21. θαυμασίοις 107, 8. 191, 15.
Plisson Ileracleoia XXXVI. 179. Μ. Terentius Vario LII. Philostephanus XXXV . 179. Xenophanes l2, 5. Plii lox ut iis si, 19. Xenop liis o κὰς Λυδικὼς ἔστο- Phlegon I allianus XXXVII. ρως γράψας 216, 8. ιωικιtitit IoroeIta. 49, 9. Zenophilus M, 23.
60쪽
I. Αν τῆ Παιονία φασιν ἐν τῶ ἔρει τῶ μαίνω καλου- μένω, ο την Παιονικὴν και την Μαιδικὴν ὁρίζει, εἶναί τι θηρίον τὼ καλουμενον βόλινθον, υπό δε τῶν Παιόνων μόναιπον. τοῖτον λέγουσι την μεν ὀλην φυσιν παραπλήσιον εἶναι βοῖ, διαφέρειν δε τῶ μεγέθει καὶ βτll ευοωστία, προσέτι ὁ ε και τy χαίτθ' ἔχει γαρ απότου αυχένος, ῶσπερ ὀ Ἀπος, κατατείνουσαν βαθεῖαν
σφοδρα καὶ α πὀ τῆς κορυφῆς εως τῶν ὀφθαλμῶν τἀδε κέρατα ουχ ῶσπερ οἱ βόες, ἀλλα κατεστραμμένα καὶ τὼ ὀξυ κάτω παρὰ τὰ ἄτα. χωρεῖν δε αυτἀ ἡμιχόου 10