Quinti Smyrnaei Posthomericorum lib. XIV

91쪽

ad rem criticam pretii, propter urmas nodinniannietneo lationes, quidus non in locis singulis, sed pera

trum carmen cornupta emendavit, mutilata explevit acleoli aliquando ingenio indulgens, is ipse ait ad

IX. 497. iuveniliter liniens, integris versibus sarcire

conatus est tamen extrum extadet cor ruptissimum, nec

Basileensis tantum, sed novis etiam operarum vitiis foedatum Clini Aldina non uteretur nod tactum ut in notis quaedam corrigeret alit expleret, quaeri ista res navent, tu I. Io. N αλγο excidit in Bas. 33s αδην; aut suae editionis e ata emendare conaretur, V. c. VIII 367 τὐχηM, quod in τυχησι mutat; at in AH. AEas erat H σε. Praeterea valde molestum est, mrod emendationes ad finem sunt qMerendae, saepe duobus aut triuiis locis. Denique eris viri dictisn-rni inconstantiam, ii ii aliauando verius minsp nere, ut Lin XII. 4io. q. lV. 37 mi. coniect in in texti exhi re cum .dibi, ut I. 69r. V. 333. Dii. 34et VII. 33. tum inprimis in extremo libro, non clunitaverit, tamen pleriimqtie vulgatiana textum re iose seviarii initia omnlatis vitiis, non minus apertis, Quam quae alibi correxit quamquam Depe in versione eine dationem expressit. Sane a vim qui triginta annorum stu-tlitim, tot enim annos a versione facta ad editionem effluxume adfirmat, huic poetae, Pinni alteriit poesin s suae parentem vorat, isnpendisset, novam carminis r censionem exspectio fas erat.

Eanodonranni essitione textiun repetiit uobita DUM in collectiones: octae Graeci est earnsinu heiac semores. Aureliae Allonrogum i6o6 sol. Tona II p. 73-3o6. Adiecta est versio Rhodomanni cum argumentis totis nis sinativus ousissae tamen, quod doleas, emendationes. Brevi post annotationes ad Quintum edidit Claudius

Monitos velim lactores, me in hae commentatiosus pine lauis dare numeros versuum e Rhod aut Pauwn edit.

92쪽

I aus ieius, cinnonicus Turonensis In Q . cadauri Ducinari Smyrnari Paraseonrenon Eb-AIR . Da otii Ad. notantenta, tum in Tryphiotararan O colvitium Francos a6r 8. p. 68. Sed non inulti sunt in nis viae pomnici vent. ria in noc nomine multa doctrina, sed parum iussita, quare plerumque inlaticiter rem gerit, ubi auri terpretis aut critici partes suscipis, epe non perspestistriptoris sententia Plurimas est in res. Ilando'licdo-

manno quaedam tamen nabet ad interpretationem utilia , ex auctorii iis congesta, aliquando etiam lamnam emendationen reperit. Sunt raedam Rhodomannianae editionis exempla, qua annum 3634 praesertint, cum titulo Tma expietnaea sus plinentum Homeri auctore Quino Glabro praeci, mum prete Mauri Rhodomanno, civ Gauduivitiavera irotanuntiaeet Francos. 6i4 8. Sed nam non nova edinopinan da est novum titulum tantum concinnavis librarius, ut facilius venderet, quae adlluc restarent editionis Rn doniannianae exemplaria, una cum notis Dausque., re-Post haee nihil memorabile iactum ad Qui, tum omandum Frequens eius mentio in scriptis Ios Maligeri, Reinem, Ensii Barthii sed a seculo im e XVII. medio sensim negligi coepis fere in oblivionein venire, inprimis in Germania, exstilantidiis Graecis usis per bello. vini calamitates siversam muliorum rivionem.

- . .

S. VIII.

Taiulem apud Belgas ad novam Quinti essitionem animum adpuli I. Corn. - pluribus in-cratica scriptis clarus Prodiit haec e luto sub tit. Q inii caωHinae- tam brant ab mmieroci Uri XIV. Dure , im versone latina O interes emund oesu us Laurensa modomanni o adnot nuntis claussi Daroquia cirran hamis conresio rimuin, piasvias etiam intendation a fit. Migd Batav. 1734. mai Praesta sine dubio omnibus priorinus haec editio, in typorrum elegantia ac fide, tum ad usum cor

93쪽

rnodirare Emendationes enisi ni statim subiectie sinu textui, ut lacile reperiantur. Veriim universe non ea est, talem dare poterat vir graece doctus is recessore usus R,Homanno Textin descriptus est e Rhodomanniana, mrientans paucis operariam peccati, ni

xime ex Aldina, quam se unique consuluisse, & me in

ea probe excusi essent, rediivisse adfirmat. In quo tamen mira inconstantia vicam an negligentii veriariis est. Nam naiid ram Basileensis vitia, Rhodo innum securiis, servavit contra Aldinam Su Ill 223. ἀκαχωνται- i-het, isti Aldinaἰκἀχοιπαὶh et 'iuri ipse protrat. V. 6 I9.vοων τ' ἐμκυδέα φυλα recte Aldus, ipso Pa vi monente. In textii ramen deestis'. insiluer o VII. M . . XIV. I9. omissa cum Rhod. ωBas. - . 342. ηεματ' ἀνέτλη edulit mim Rii l. at Aldina habet .--θ' υπιἔτλη. Hur diis locis textum; donianni emendiitiam securiis est, ut I. 693. V. 333. 336 343 367 3 o. 39o &c. Alini tamen

emendi tiones non minus cereas respuit, vetere mi r

ptela relicta. Quaedam tacite mutavit. I. 38o wrris ex Aldo. 63r. επιβήσαντος. II 6oo. ειαρος. ut ninnifestum sit, eum in textu constituendo nullum certum consilium secutum esse.

Accedit quod nec Datis .ieu nec Rhodon anni notas sitis siligenter excussu quae autem ipse adnotavit 6 riimque non sunt talia ut carinen iuvent, nec talia ab accurato critico exspectes Multa subitaria opera adscripta temere emendata, nulla usiis loquendi poetaeri miliaris, ratione nativa adeo ut Dorvillius adfirmaverit, ira scriptorem suum typis mandasse ante quam toriani

perlegisset, Vann. Crit p. 3s . Misistris mira licentia Versariir, , ut alas poetis, ita Quirit oeticos iam

. hexagitariis noe nomine amo illi t. c. p. 346 sqq.Tun, quo erat aspero ingenio, saepe acerbior est rin,

94쪽

Rhodoniannum. viora. 79. HI 6or. VI. 637. VII. 6so. VIII. . XIV. 649. Cossimn nullum consimit, tant m Sylburgii, Finenburgii emendationes neglexis, solo confisus critico amniine Scaligeri tantiam ad priores Ela os adnorationes excerpsit in fine EDri. De caririnis iunima isitione universe nini monuit Mutilem nonnum eum negligentilis volatum esse in scriptore, quem adeo in conten tu haberet hoc nitror quod eius edendi operam lasceperit. Sed talem editionem non probaret tem sui temporis onticis unoe iactum iu plures in eum inven-ntiir cons Amaria l. r736 p. 33. Acerramam in his nactus est adversarium Dorvillium, ii edito si gulari libro, mi titulum fecit Vanna citae in man Lornia Paruonis paleas, Amst. l. a 37. . adnotationes coniecturas estis temerarias eadem Mei Dirare perfrinxit, uua is solem in alios grassari.

Memoranda etiam subsidia quin rem ea tae in editione Patimsi non adnintra sunt, quam recentiorrum irae, ne post illami lierrunt. Sed ista maidem Caninteri. Scaligeri aliorummis enientaclones supra g. V., censui, ouilnis adde e Catalogo bila ui Lugd. Batavae P. 34a. r. I. u. S massi Nonasi vinoue variae lecti ne ex Adversanti os rassori laudatas. Quae sit sibi

velint, non satis adsequor Post ait pii editionem at cesseriant i moRVI II rannus erisma, qua plurii cal minis loca emarculantiar, inprimis conti a Paumi coni cturas temerarias viniscantur Observarionra Mimissa re

Vol lX Tom. I. Ainstet . 738 8 uni Alaeis, nescio cuius testiones laudantur, sed quaruor mirum locis I. II. 148.284. XI. 389. In L. Pi ori in inunt r. II. Lum Bar i sa. 8 aliquot Quinti lam egregie emendantiar, sestem ingenioseia Sunt novem numero, in indice incli-

95쪽

Grareor Mo Catalogo M. I. Matritici 69. . Gos Quinti Codd. descripsi N. XXVIII. Q.VII quorum limiot lectiones excerpsit eum argumentisin praelatione Co

Smyrnae Parolipomenis Honreri, qua novam carminis

Est iuvenilis conatus, propter operariin sestinationem ., extremis ante iter instilliendum dievus, plurimis vitiis foedatus. Quae ei Dona insunt, ira commentatione secundis maris plenuis exposita reperient lectores, ut nunc praeter quaelim de carminis ratione universa & auctorious poeta expressi onservata, maxime a praefixa Hevnii epistola, in ia Dite consilia de nova uomeri editiones tantur, commendiuionem meat. In D

cor resti leguntiu multo inam acumine, ut non diiDiraverim unam arenae alteram viri clarissimi omenclati nem in textum recipere; rogoque lectores, ut Li D. IV aa.

cum Iaeousio legam οὐ γαρ οἰον, pro noαρ , quod me invito locum statim servavit. Distolae ensisae, una ad cor G. myniaran, luna ad Th. cir Dessimum unt alis Gonins miro serra Rome r so. 4. Auctor nutus epistolae Q. Ghois, nunc in Universitate Halaiens reva Proselior, novam Quinti editionem sive continentarium crati ni in Quint in se moliri profitetur, cuius parte prima antiquas carminis partes ad additamentis sera rum temporiam se distincturum, tum favulmini itiones cum tragicis aliisque comparaturum, denique artis,eteris opera caelata cum camine collaturum esse promittit alteram partem solas textus emendati atque suppleti rationes complexu n. Praeterea Cinsciit a se corulatorum destriptionem ex rismae selectis per omnes ea minis libros lectiones Gnidulti p. 6o-83. minius plurima loca emendantii atque supplentin ; , quae est viri clarissina numminis, inni in me epistola quam literis

96쪽

ad me datis omnem e Co id collectam temonum latraginem mihi Mulit. Sed nec conimentarius prodiit, neclectiones, quas ut mecum communicaret, Iragaveram. Ednae pervenerunt, Psippe funesto incendio Pio palatium regium arsit , etiam Q. Sc mu nam consumtas esse, postea nuntiariti fuit, tot tam viri amicissim, iam Quinti cauta impense doleo. 8xDenique inter subsulta ad Qinnium commemoranda est Godomae Hemanni, Prosessoris Lipsiensis, urim si istorti A nauri rumin nari , sudnexam uis e noris Stephani, Eschinam Goneri

sertatione, quan iam ad inphica maxime referratur, t me cum ad alios poetas graeci, trum ad Quintiantis striam tot egregias observationes lacutissimas ementationes, inprimis e re metrurae ratione ductas, proposuit vir in hoc genere praestantissim , ut sis in textu constitiaendo laepe illariis futuem, nisi serius ad me pervenisset Eder apographo meo iam Argentoratiun triinsuus . Nunc notis reservandae sum.

Interprerationes s. Versiones carminis extant satis multae, quae tamen non omnes ilicem Videriint. Antiqui sina est Calain Artactorum ab Honum lisia petatuordecim IMMO Velarae interprem cotiGHι hilari rapui nae eodem interpreM. Essirio prima Ammyrae via L. Sue una A.

XXIX. 1 Versio naec soluta oratione scripta, non e hum Veiis reddit, sed sententias omina laepe supplens, effusa restringens, ut ipse ait in praef. oinnino paraphrasi propior Argumenta praefixa lant singulis libris. etiam in margine passu adscripta a Libros XII-XIV. inime aureo editos interpretatus est Muhai Mandre. scholae Ilfeldensis rector meritissimus. Pressior est haec

versio, verbo tenus graeca reddens, ad modum versi num Homeri Eundem tenorem servat 3 nova Rhod

97쪽

mann ἱ-eso, graeco Quinti textu adposita, nisi quodnae aliviando poetica vocutila s:stirii .patillo liberior, utpote a Rhodomanno i ene in nsecta. 4 caris mine latino ditinnim Vertit Vincentius Mannerius Hispanus, in similiter Iliadem Odysseam, Hesiodum, indarii misc transtulerat XVII. messio. Servatur in NU. Matritensi digia citi reliquis uilis viri Ilicubrati

nibus mss. rota ut rata . u plementum Homericorum omnιum , quae illi urbi aeriderunt, ab inteήtu Hectoris donee tandem omnino ex landeretur. Auctore Qu. CaIstro graeci

inte pre latino Vincentio Marineri V nfino , subfiotheearto repo, paginis o8. versibus hexametris prope XX. millibus. Plura de lao vi l. in Marte Catal. Bibl. Mati . 2769 sol. p. M. O liana interpretationein latino carinine nuper fecisse Paullum Tarenglii Abbate in , Romae olim , nunc unae professorem, in pnemeridibus Et ramis iraemini me legisse. Haec tamen versio lucem non adspexi r uena Descendum cle vel sione vectibus et Uris concinnata a Bernardino Baldo Uttanates, cima finen Sec. XVI. litae in laiblio laeca Albana Romae olini adservata fuit. Vide de ea disserenter Irenaea n Asso in Vitia QMonisAnore Bernatano Baldi a Mino , ramo Abara di Gua-

auctor pag. 48. Tona. I. qtias emendationes ab aliis iam factas, absoluto demum la, re se intellexisse. Sed ea est versionis licentia, ut in locis dubiae lectionistrati l facile, quid in textu legerit, divines alibi ne- litis Riaodomanniam consillisis et , ut IX. 46 I. ματος αἰψηροῖο, quod Vertit a ni las ta our. Singulis libris arguinentum praemisit, .noras Giecit, quae pleritin-

98쪽

ite mutnologici geographica alii an setis leviter;

rarius verba illustram. In his alitiando dubites an gra in huellexerit interpres, ut cum D. IX. Is6. Muληρα, ita enim legi vult, virgam aut scuriona esse docet, T. II p. 23. Ubi alitein interpretis, rei medicae ac naturivis periti, opem desideres, ut XII. 39α φ IX. 448. X. 32sqq. plane silent notae De coniectitris viti docti super carmine universo eiusque aetate supra Sect. I. ilictum est. Caeteriit nae interputatio, sermonis puritate isemiahili uictu me liocritate & elegantia commendabiti, grata esse deuetis, qui Graieci seren

nis ignari, argumentum salteiri caminis cognoscere elispiant. Germanica interprentione ad nuc caremus; in si mi me plin iuus nunc locis restitutum donare dignetur

licissimus Homeri Virg; sitque interpres, Iossius noster, Quinto honorificum, nec se indignum eum iacturum esse, paucos fore puto qui non mecum censeant.

g. XII. Con ranti quae de visitionibus lati in liuius camminis aestu exposita sunt, mirili Videoitiir, qui factum sit, ut quum tot alu scriptores, nostro non praestanti res, repetitis em tinnivus requentati sint, Quinto per duo sere secula nullas editor oviligerit in Germania Pot rat tamen eius editio parari, prioribus longe melior ad usum iliciandior, vel sine C siclini ope receptis in textiim

Rhodomanni asoriamque ementationiDias, quae erae hasteri possent. Etenim aliamvis verissime praecipiatur, ne temere coniecturas in textrum reponamus sine libro-nim auctoritate tamen in hoc scriptore, salvis inulestiae criticae legiuus, paullo line ius verseri poterat editoris opera. Nam Qvitiis ita est deriirpatiis, ut sine taedio legi non possit,in praestiterit virorum doctorum coniecturas quam librarioriina lapses 'gere; , in poeta metri leges saepissime ememtationem flagitant 'uasi certim suppetitant, quae innum is locis, aDillorum

99쪽

similivinis parii lamna permutatione, resine verborum inverso, aliisvie haud minus obviis contineriir. A cedit quod in nullo alio poeta faciliores sunt irotabiliores ementationes e coniecturi ductae, iam in hoc, qui plane Homeri xi sietionein expressit quatri qui r teneat, ut tenuit Rhoeton annus, is optinius erit Quinti inendator Quod tamen nemo post aliis ium duintii ni detulum sesceperit, ipsam hanc textus depravati riuionem in caussi fuista tuo, quae neglectum contenuum scriptori attulit, cum praesertim , in magna editionis Paumianae raritate, iugo in manibus vertaretur Basileensis alit RhodonNinni editio Prae utraque sine iastimio avi nnolestia legi non possunt. quidem olim, Quinti amore captus, iuvenili aulicia eiusmodi editi

nem meritabar, Gaiae carmen doctoriam virorum coniecturis expolito sisteret, parum auxilii a Glicibus e spectari posse ratus. Sed propitiis Musis melior sors ot figit Quinto, collatis ad eum orirandum C licum c piis longe nielio ibita, quam ipse tum spe conciperet alissus eram.

SECrI V. De textis eam iii e Cossie Iiu restitiundi, viatisve essi misrarione, eonssio. . S. I. Quam corruptus sit in e siti tuus textiis Quinti, nemini ii carmen Iemrit ignotum esse potest. Ita enim tulit fortuna, tu in pessimum Codicem incideret Aldita, ex uo carmen ederet, quod etiam in asiis scriptoribus locum habuisse novinatis. Hinc factum, in in editione principe cori uptelae sint innumerae, quae modo metriis Vitiant, ni lo sensum nraninina obscurrum reddunt, quaedam etiam, quae in omninus Codd. recte se haMnt, ut I. 36 r. iοιμι, AH όiομεν. IX. 497 τ' redundat in editt. XI.

100쪽

SECΤ. V. DE TEXTU CARMINIS. xcvPraeterea multi versus mutilissimi, rnestae lacunae, omis- scatu singulis versibus aut integris locis, quales lamnas in toto carmine i citer XL o ervalle inini videor. Quae coimp aestantrum non omnes in reliauas editiones propagatae sunt: nam nec Codices ab insecutis editor iis constati sunt ulli, Quuaeinnodomannus Iaumius intexti cori exerunt sunt pa issima ut nec exstet in omnianti maitate scriptor tam densa est ens vitioriani meae in omnibus editionidiis, iam Quintiis noster.

Neque multo melius haestiis ille est in Edris ianuscriptis, i in plurimi minem Vitia, easdem lacunasonibent is praestantiores etiam insigni lium oriani oscitantia ita cot rupti sunt, foedati, ut vicissilis sit, mi non suas hi mi non modo iurari aberrationes, id enim commune es inris omni is, sed etiam laminas. Sic Veneriis, mi est e melioribus, riptusque fuit in usum Bessarionis, Iab. I. Ir9. aDe καὶ τοὶ δὲ ἴτε δὴ

H. i 3 εύως Π ἔ-4o3. l. 498. alibi integri vetitis desunt, aut duo in unum in ntracti Similia ciumn nascuriadens I. Uti . I. 63s. U. 36s. 4lurium versuum lacuna III. 44-s16. OI-7ro. QitHquod ipse Codex eapolitanus praestantissimis litat Iab. IV a versu a 3-s 4. Alii aut vecta singula explent, aut versus integros addunt cori ta emendant; erinio nilinei sunt a ridet, inprimis Vindononensis i. C l. v. apud Netalium. Sed haec pleriamque impe lairi librarii corrigentis nianum satis manifesto produnt. Maior Coelicon nummis a textu npresso vulgaribus tantiina stritandi vitiis discedit.

g. III.

Se deshamni coimptelarianione tuus ac causis, mi niani ad crisin Quinti Giusicium cum de singulorum sicum indoles auctoritate, tum in dilectu luetionum