Erōtikōn logōn syggrapheis

161쪽

AXMAEn TATIOΥρὰν πρὸς νάγκην ἔρωτος, χρηστη δε προς ἐραστην δυστυχουντα. Mς καλά σου - γάμων τα κοσμήμα- 5τα. Θάλαμος μὲν το δεσμωτηριον ευνη ' η γῆ, ορμοι δε καὶ ψέλια κάλοι καὶ βρόχος, καἰ σοι νυμφαγωγος Ψαὐ παρακαθεύδει, αντὶ δὲ μεναίων τίς σοι τον θρηνον αδει Μάτην σοι ἀθάλασσα, την χάριν, μολογήσαμεν μέμφομαί σου τῆ φιλανθ ρω- πίε Λιωτοτέρα γέγονας πρὸς Ους ἀπωτεινας, ημας

ηδυνάμην τουτο γαρ ἴδιον των φθαλμῶν ἐν τοῖς μεγάλοις κακοῖς. E μεν γαρ ταῖς μετρίαις συμφο-i, μω ἀφθόνως τὰ δάκρυα καταρρεῖ καὶ ἔστι τοῖς πασχουσιν εἰς τους κολάζοντας ἱκετηρία καὶ τους ἀλ- γουντας οἷσπερ οἰδουντος τραύματος ἐκένωσεν ἐν δὲ τοῖο περβάλλουσι δεινοῖς φεύγει τὰ δάκρυα καὶ προδίδωσι τους οφθαλμους Ἐντυχουσα γαλαυτοις ἀναβαίνουσιν ἡ λύπη στησί τε την ἀκμην καὶ μετοχετευε καπαφέ ωσα σὐν αυτῆ κειω τὰ δὲ ἐκτρεπόuενα της ἐπὶ τους φθαλμους δου εἰς την ψυχην καταρρεῖ καὶ χαλεπώτερον αυτης ποιεῖ τὸ τραsμα. AH ουν προς την Λευκίππην πάντα συγ-αν ' τι β σιγῆς, φιλτάτη, καὶ ουδέν μοι λαλεῖς πιτι μοι'

ἐφη 'προ της ψυχης, λειτοφῶν, τέθνηκεν η φωνή

Ἀ- ημὰς διαλεγομένους ἐλαθεν εις γενομένη ' 12 καί τις Ἀπον ἐπελαυνων ἔρχεται, κόμην ἔχων πολ- λην καὶ ἀγρία, ἐκόμα δὲ καὶ ὁ Ἀπος. Γυμνος ηνω ο πιτος αστρωτος καὶ - εἶχε φάλαρα τοιουτοιγαρ τοῖς λζσταῖς εἰσιν οἱ Ἀποι 'Aπο δὲ του λη- στάρχου παρην καὶ ' εἴ τις ἔφη παμένος ἐστὶν ἐν

162쪽

τοῖς ημμένοις, ταύτην ἀπάγειν προς τον θεον, Ω- ρεῖον ἐσοιεένην καὶ καθάρσιον του στρατου ' οἱ δὲ ἐπὶ την Λευκίππην ευθῶς τρεπονται, η δε εἴχετό μου καὶ ἐξεκρέματο βοῶσα. --ληστῶν - μενἀπεσπων, οἱ δε ἔτυπτον απέσπων μὲν την Λευκίππην, ἔτυπτον δε με. 'Αράμενοι Ουν αυτην μετέωρον πάγουσιν, μῆς δὲ κατὰ σχολην ηρον δεδε

μένους.

13 Kαι κε δύο σταδίους της κώμης προήλθομεν, αλαλαγμος ἀκουεται πολυς καὶ σάλπιγγος χος aεπιφαίνεται φάλαγξ στρατιωτικη, πάντες πλῖται.

οἱ δὲ λησταὶ κατιούντες, μῆς μεσους διαλαβόντες ἔμενον ἐπιόντας, . τοὐς ἀμυνούμενοι καὶ μετου πολυ παρησαν πεντηκοντα τον αριθμον , πάντες

ὁπλῖτα , οἱ μεν ποδήρεις εχοντες τὰς σπίδας, οἱ δὲ πέλτας οἱ δὲ λ=ιστά πολλ- πλείους οντες βώλους απο της γης λαμβάνοντες τους στρατιώτας ηαλλον. Παντος βώλου χαλεπώτερος βῶλος Αἰγυπτιος, βαι- τε καὶ τιλμος καὶ ανώμαλος τὸ δ' ἀνώμαλόν εἰσιν, Π αἰχμαὶ των λίθων ' στε βληθεὶς διπλοων ποιεῖ ἐν ταυτωτο τρα-α, και οἰδημα ς ἀπωλίθου, σι --ας ς ἀ- βέλους υλλα ταῖς γε ασπίσιν ἐκδεχόμενοι τους λίθους λίγον των βαλλοντων ἐφρQντιζον. Ἐπεὶ ουν ἔκαμον οἱ λησταὶ βάλλοντες, ἀνοίγουσι μὲν οἱ στραπιῶται τυ φάλαγγα, ἐκδεμυσι δὲα- των οπλων ανδρες κουφως ἐσταλμένοι, φέρων αἰχμην καστος καὶ ξίφος, κώ ἀκοντίζουσιν αμα, καὶ ουδεὶς ος - ἐπέτυχεν εἶτα οἱ μῖμαι, προσερρεοπι καὶ ι η μάχη στερρά, πληγαὶ δὲ - αμφοτέρων καὶ τραηματα καὶ σφαγαί. Καὶ το μεν ἐμπειρον παρὰ τοῖς στρατιώταις ἀνεπληρου,- - - ἐνδεές' ἡμεῖς δὲ - των αἰχμαλώτων

163쪽

100 AMOEΩ. TATIOΥἡμεν, ἐπιτηρ μαντες το πονουν των ληστῶν μέρος, αμα συνελθόντες διακόπτομεν τε αυτῶν την φάλαγγα καὶ ἐπὶ τοὐς ἐναντίους ἐκτρεχομεν. Οἱ δὲ στρατιῶ 6τω - ρον πρῶτον ἐπεχείρουν ἀ- αρεῖν, ου εἰδότες, ῶς δε εἶδον γυμνούς καὶ δεσμὰ ἔχοντας, πονοησαντες η. ἀλήθειαν δέχοντα των πλων εἴσω καὶ π ρὰν παραπέμψαντελείων συχάζειν. Ἐν τούτφ καὶ ἱππεῖς προσερρεον, καὶ ἐπεὶ πλησίον γενοντο, κατὰ κέρας κάτερον ἐκτείναντες την φάλαγγα περιίππευον αυτους κυκλφ τωτφ συναγαγόντες -τους εἰς ολιγον κατεφόνευον καὶ οἱ μὲν ἔκειντο τεθνηκότες, οἱ δε καὶ ημιθνῆτες ἐμάχοντο τοὐς δὲ λοιπους ἐζώγρη ναν.

υ δὲ περὶ δείλην- καιρός καὶ ὁ στρατηγος 14

διαλαβὼν μῶν καστον ἐπυνθάνετο τίνες ε μεν καὶ πῶς ληφθείημεν διηγεῖτο δὲ αλλος αλλο τι, κἀγὼ τἀμα εἶπον. Κατε - απαντα ἔμαθεν, ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν, αὐτος δὲ ὁπλα δώσειν υπέσχετο '

διεγνώκει γαρ ἀναμείνας στροπιὰν ἐπεμεῖν π μεγάλω ληστηριω ἐλέγοντο δὲ ἀμφὶ τους μυρίους εἰναι Ἐγὼ δείππον ῆτου- σφόδρα γὰρ ημην Ἀ- πεύειν γεγυμνασμένος τὶς δέ τις παρην, περιάγων

τοὐμπον ἐπιδεικνύμην νήυθμω τά των πολεμουν- των σχηματα, στε καὶ τον στρατηγον σφόδρα ἐπαινέσαι Ποιεῖται δη με ἐκείνην την ημέραν μοτράπεζον καὶ παρὰ το δεῖπνου ἐπυνθάνετο τἀμα καὶ ἀκούων ηλέει Συμπαθης δέ πως εἰς λεονJ ἄνθρω- - ακροατης αλλοτρίων κακῶν, καὶ ὁ ἐλεω πολλά- λις φιλίαν προξενεῖ' η γαρ υχ μαλαχθεῖσα προς

την νήκουσε λύπην, συνδιατεθεῖσα κατὰ μικρον

τῆ του πάθως ἀκροάσει τὸν οἶκτον- φιλειν καὶ τηρο λύπην εἰς ἔλεον συλλέγει. τως-- διέ--

164쪽

δάκρυα προαγαγεῖν πλεον δὲ ποιεῖν εἴχομεν οὐδέν, της ευκίππης υπὸ των ληστῶν ἐχομένης Ἀδωκε δέ μοι - θεράποντα τον ἐπιμελ*σόμενον --γύπτιον.

15 δ υστεραί προς την διάβασιν παρεσκευάζετο - ἐπεχείρει, ' διωρπια χωσαι, - ην ἐμποδών. Καὶ γαρ έωρῶμεν του ληστάς μετα πλεοντης δυνάμεως ἐπὶ θάτερα της διωρυχος εστῶτας ἐν τοις οπλ- βωμος δέ τις αὐτοῖς αυτοσχέδως η πηλου ο

πεποιημενος καὶ σορος του βωμ---σί- '--σι δη τινες υ την κόρην οπίσω τὼ χειρε δεδεμενην. ναυτοὐς - ἀτινες ησαν - εἶδον, σαν γρωπλισμένοι, το δὲ κόρην Λευκίππην ---ἐγνω- ρισα. Eiτα κατὰ της κεφαλης σπονδην καταχεαντες, περιάγουσι τον βωμον κύκλω καὶ ἐστη λει τις αὐτὴ, καὶ λίω λ ει εἰκός, ηδεν δην ἰγυπιων το γαρ σχῆμα του στόματος κά των προσώπων το διειλκυ- σμένον υπέφαινεν δην ατα ἀπο συνθηματος, τε ἀναχωρουσι - βωμου μακράν, τῶν δὲ νεανί- Dσκων ὁ τερος ἀνακλινας αυτην υπτίαν δησεν ἐκ παττάλων ἐπὶ της γης ἐρηρεισμένων, οἷον ποιουσιν οἱ κοροπλα ι τον Μαρσύαν ἐκ του φυτου δεδεμένον εἶτα λαβών ξιφος βάπτει κατὰ της καρδίας καὶ διελ- κυσας το ξίφος εἰς την κάτω γαστέρα ρηγνυσι τὰ ει

σπλάγχνα δὲ εὐυς ἐξεπηδησεν ἄ-χερσὶν ἐξελκυσαντες ἐπιτιθεασι τω βωμω καὶ ἐπεὶ ἀπτηθη, κατατεμ τες απαντες εἰς μοίρας ἔφαγον. αυτα δὲ

ορῶντες οἱ στρατιωται καὶ ὁ πατηρος καθ', των πραττομένων ἀνεβόων καὶ τὰς ψεις ἀκεστρεφον οτης θεας, ἐγὼ δὲ ἐκ παραλόγου καθημενος ἐθεώρουν.

Tu δνην ἔκπληξω μέτρον γαρ υκ ἔχον τὸ κακον

165쪽

ην φευδής, ἀλλα κἀκείνη τι τοιουτον παθοίσα ἐπὶτων παίδων απωλει δόξαν παρεσχεν ε της μι-

νησίας σε λίθος γενομένη Ἐπε-τέλος εἶχεν,

6 ως γε uην, το ἔργον, το σῶμα ἐνθεντες τι σορῶ καταλειπουσι πωμα ἐπ αυτῆς ἐπιθέντες, τον δε βω- μον καταστρέψαντες φευγουσιν ἀμεταστρεπτί. Ουτωγαρ αυτοῖς ποιεῖν ἔτυχε μεμαντευμενος ὁ ἱερεύς.

Ἐσπερας 4 γενομένης η διῶρυξ κέχωστο πασα, 16

1 Οἱ δὲ στραπι ται διαβάντες αυλίζονται μικρον ανωτης διώρυχος καὶ περὶ δεῖπνον ησαν ὁ δὲ στρατηγος ἐπεχείρει με παρηγορεῖν ἀνιαρῶς ἔχοντα Περὶ δὲ 2πρωτην νυκτος φυλακην πάντας ἐπιτηρησας καθεύδοντας προειμι το ξίφος ἔχων, ἐπικατασφάξων, ἐμαυτον τῆ σορω 'Eπεὶ δὲ πλησίον ἐγενόμην, ανατείνω το ξίφος Λευκίππη' λέγων ἀθλία καὶ παν- των ἀνθρώπων βυστυχεστάτη , υ τον θάνατον ὁδώ- ρομαί σου μόνον, οὐδ' - τέθνηκας επὶ ξένης , οὐδ' οτι σοι γέγονεν ἐκ βίας σφαγή, αλλ' - ταυτα των γ σῶν ατυχημάτων παίγνια, ἀλλ' ὁτι καθάρσιον γέγονας ἀκαθάρτων σωμάτων καί σε ζῶσαν ἀνέτεμον, οῖμοι, καὶ βλέπουσαν ἄλην την ἀνατομην, ἀλλ' οτι σου της

γαστρος α μυστηρια ἐμέρισαν καὶ την ταφην κακο-

μίμονι - καὶ συφ. Καὶ το μὲν σῶμα ταύτη ορο κατατέθειται , τὰ δὲ σπλάγχνα που ει - δεδαπανηκει το πυρ, ηττων η συμφορά νυν δὲ η των σπλάγχνων σου ταφη ρμῶν γέγονε τροφη. γ πονη- ρας ἐπὶ βωμοφδαδουχιας', τροφῶν καινὰ μυστηρια. Καὶ ἐπὶ τοιούτοις θυμασιν ἔβλεπον ανωθεν οἱ θεοὶ καὶ - ἐπέ τὸ π , αλώ μιαινόμενον ὴνείχετο καὶ ανέφερε τοῖς θεοῖς την κνίσσαν; - ου' χευκίππη, τὰς πρεπουσα σοι παρ εμορχοάς

166쪽

σω ἐμαυτφ κατὰ τῆς σφαγη ς σι- ορῶ δυο τινας ἐξ ἐναντώ μεληναίμην σπουδῆ θέοντας. πέσχονουν λεοστὰς εἶναι δοκων, ς αν,π αυτῶν ἀποθάνοι-

'- τωτ δὲ ἐγγυς ἐγένοντο καὶ ἀναβοῶσιν ε

δη μου της δεξιῆς καὶ ἐπεχείρουν φαιρεῖσθαι τοδεο ξίφος ἐγὼ δε' προς θεῶν ἔφην μη μοι φθονησητε θανά--καλο , ἄλλον δὲ φαρμάκου - κακῶν ου ὁ γαρ ζῆν τι δυναμαι, καν νυν με βιάσησθε, Λευκιππης Ουτως νῖγρημένης. 0sτο μεν γαρ ἀφαι-

ρηνσεσθέ μου τὸ ξίφος - δὲ της ἐμη λυπης ξίφος ,

ἔνδον καταπέπηγε καὶ τέμνει κατ' ολέγον. Αθανάτω σφαγῆ ἀποθνησκειν με βούλεσθε ' Λέγει Ουν ο ε-- - ἀλλ' εἰ διὰ τομο θέλεις ἀποθανεῖν, ω σοι το ξίφος ἐπισχεῖν Λευκίππη δε σοι νυν ἀναβιώ- σεται Ἀλέφας ουν προς αὐτον 'ἔτι μου καταγελας πἔφην ἐπὶ τηλικούτωκα. - γε, Μενέλαε αενίου μεμνησαι ιός -κρούσας την σορον ἐπεὶ τοίνυν ἀπιστεῖ Κλειτοφῶν ἔφη, ' σύ μοι, Λευκίππη, μαρτύρησον, εἰ ζῆ 'Aμα δὲ εἶπε καὶ δίς που κοὰ τρὶς ἐκμάξ την σορόν, καὶ κάμωθεν ακούω φωνης οπάνυ λεπτης. πρόμος ουν εὐεις σχει με καὶ κρος τον Μενέλαον απέβλεπον, μάρον ναι δοκῶν. δὲανωγεν - την σορὸν καὶ η Λευκίππη κάτωθεν ανέβαινε, φοβερον θέαμα ῶ θεοί, καὶ φρικωδεστατον. μέροπο μὲν η γαστηρ--ῆ πῖσα καὶ ην ἐν-- ωτέρων κε' ἐπιπεσουσα δέ μοι περιπλέκετρα καὶ συνέφυμεν καὶ αμφω κατεπέσομεν.

167쪽

ταύτην ου κρατῶ καὶ ἀκούω λαλουσης α Ου χεις

ἐθεασάμην τίνα ν η γαρ ἐκεῖνά ἐστιν ἀ ταsται ἐνύπνια υλλ' ἰδοί - φίλημα ἀληθινον καὶ ζῶν, 2ώς κἀκεῖν το της Λευκίππης γλυκυ 'Aλλὰ νυν ο Μενέλαος ἔφη καὶ τα σπλάγχνα ἀπολήψεται καὶ τὰ στέρνα συμ υσεται καὶ ατρωτοκοψει υλλ' ἐπικάλυψαί σου προσωπον καλῶ γαρ την κάτην ἐπὶ 1 το ἔργον ' Ἐν δὲ πιστευσας ἐνεκαλυψάμην. δὲἈαρχεται τερατευε-πι καὶ λόγον τινὰ πιαπαλέγειν ' και αμα λέγων περιαιρεῖ τα μαγγανευματα τα ἐπὶ τῆ γαστρὶ της ευκίππης καὶ ἀποκατεστησεν εἰς το

λααων, λέγει τέ μοι ἀποκάλυψαι ' ἀγὼ μόλις .

1 μὲν καὶ φοβουμενος ἀληθῶς γαρ μην την κάτην παρεῖναι , ομως ο ουν ἀπέστησα τῶν οφθαλμῶν τὰς χεῖρας κανολόκληρον τηρο ευκίππην ορῶ. Κτι μῶλ 5λον Ου εκπλαγεὶς δεξόμν του Μενελάου λεγων

φίλτατε Μενέλαε, εἰ διάκονος τις εἶ θεῶν, δέομαίει μω, πο γης εἰμι καὶ τίνα πυδε ταυτα ὁρῶ; ' καὶ ηΛευκίππη παυσαι ἔφη Μενέλαε, δεδιττόμενος αυτόν, λέγε δε πῶς τους λ πτὰς ηπάτησας ' σουν Μενέλαος λέγει 'οἶδας ς Αἰγυπτιός εἰμι 19 τὸ γένος φθάνω γάρ σοι ταλα εἰπὼν ἐπὶ της νεώς. v - ουν μοι τὰ πλεῖστα τῶν κτημάτων περὶ ταύτην την κωμην καὶ οἰώρχοντες αμῆς γνωριμο . - 2ουν τύ ναυαγία περιεπέοομεν, εἶτά με προσέρριψετο κῶμα τοῖς τῆς Αἰγυπτου παραλίοις, λαμβάνομαι

μετα του πιτυρον προς των ταυτη παραφυλαττόν-3 των ληστῶν. δε γομαι προς τον ἴσταρχον,

ταχυ με τῶν λῖστῶν τινες γνωρωαντες λυουσί μου - δεσμά, θαρρεω τε ἐκέλευον καὶ συμπονεῖν --

168쪽

3 τοῖς, αν οἰκειον Ἐξαιτουμαι η καὶ τον Σάτυρον Ἀμώ. οἱ δὲ αλλ' ο ς' ἐφοι, ἐπιδεαμι λημνσεαυτον τολμηρον πρωτον' ἄν τουτ χρησμον ἴσχουσι κόρην καταο ὐσαι καὶ καθ'ῆραι το λιγοτηριον καὶ του μὲν στατος ἀπογεύσασθω τυθείσης, το-ολοιπον σῶμα σορω παραδοντας ναχωρησαι, ώς αντο τῶν ἐναντίων στρατόπεδον περβάλοι της θυσιας

τον ἀπ- Λέγε δ' - ἐπίλοιπα, Σάτυρε, σει γὰρ ἐντευθεν ο λόγος 20 καὶ ὁ Σάτυρος λέγει Πίμα δε βιαζόμενος ἐπ ὶ ο το στρατόπεδον κλοιο , ω δέσποτα, καὶ ἁδυρομην, τὰ περὶ της -- ίππης πυθόμενος, καὶ ἐδεόμην -- νελάου παντὶ τρόπ σῶσαι την κόρην Ῥαίμων δέ

τις ἀγαθος μῖν συνηρ Νεν Στύχομεν τῆτεραία της θυσίας μέρα καθεζόμενοι προς τῆ 1ιώττη λυπουμενοι καὶ περὶ τούτων σκοποsντες, τῶν

δὲ ληστῶν τινες ναῶν ἐδοντες αγνοι πλανηθεῖσαν ωρμησαι ἐπ' ἀτην. ἰ δὲ ἐπὶ της νεὼς συνέντες Ατυγχάνουσιν, ἐπεχείρουν ἐλαύνειν εἰς τουπίσω ώς δὲ φθά---χίαν ταὶ καταλαβόντες, προς σμυναν γε τρέπονται - γάρ τις ἐν αὐτοῖς ην -- 'Oμηρου φ στόματιJ δεικνυντων ἐν τοῖς θεάτροις. ην μη- ρικ - ουν, ε ν οπλισάμενος - αὐτος καὶ τοῖς ἀμφ αυτον - σκευάσας, ἐπεχείρουν μάχεσθαι. φος - ουν του πρώτους ἐπελθόντας καὶ μάλα ει ἐρρωμένως ἀντετάξαντο πλειόνων δὲ ἐπιπλευσάντων σκαφων ληστρικῶν καταδύουσι την ναυν καὶ τους ανδρας ἐκπεσόντας ἀνήρουν Λανθάνει δη κίστη

κομισθεινα, ν ό Μενέλαος αναιρεῖται ' καὶ ἀναχον--

ρήσας ποι παρόντος αμα κἀμου προσεδύκα γάρ τι σπουδαῖον ἔνδον εἶναι ἀνοιγε κω. καὶ ὁρῶ-

169쪽

106 AXMAEΩΣ ΤΑΤΙΟΥ με χλαμύδα καὶ ξίφος, την μὲν κώπην οσον παλαιστῶν τεσσάρων, τον δὲ σίδηρον ἐπὶ το κωπη βραχύτατον , δακτύλων ὁσον τριῶν 'LE δε ανελόuενος το

ξίφος ὁ Μενέλαος ἔλαθε μεταστρέψας κατὰ τωτου σιδήρου μερος, τὸ μικρον ἐκεῖνο ξίφος σπερ αποχηραμον τῆς κώπης κατατρέχει τοσοsτον ἴσον εἶχενη κώπη - μέγεθος ώς δὲ ἀνεστρεψεν εἰς συμπαλιν αυθις ὁ σίδηρος εἴσω καταδυεται τούτω δ' αρα εἰκός, ὁ κακοδαίuων κεῖνος ' τοῖς θεα-

θέλης χρηστος γενεσθαι, συναγωνιεζται δυνησόμεθα γαρ καὶ την κόρην σῶσαι καὶ τους ληστὰς λαθεῖν αὐ-λων δὲ ποίη- - Θέρμα προβά-- 15 λαβόντες. οτι ραδινώτατον συρράφωμεν εἰς σχημα βαλαντίου, μέτρον ὁσον γαστρο ανθρωπίνης, εἰ τἐμπλησαντες θηρείων σπλάγχνων καὶ ἀματος, τὐπλαστην ταυτην γαστερα ράψωμεν, ς ἀνJ μηχα-δίως τα σπλάγχνα διεκπίπτοι, καὶ ἐνσκευάσαντες ει κόρην τούτου-- τρόπου καὶ στολην ἐξωθεν -

ριβαλόντες μίτραις τε και ζωμασιν ἐνδεδεμενηὶ την

σκευην ταύτην ἐπικρύψωμεν. Πάντως δὲ καὶ ὁ χρησμος μω εἰς τὸ λαθεῖν χρησιμος υλοκληρως γαρ αυτην ἐσταλμενην δι' αυτῆς ἀνατμ έναι μέσηνει της ἐσθητος λέγε ο χρησμός. τοὐτο το ξίφειῶς ἔχει μηχανῆς. - γα ἐρείση τις ἐπί τινος σώματος, φεύγe προς την κώπην σπερ εἰς κουλεόν καὶ οἱ μὲν ρῶντες δοκουσι βαπτίζεσθπι τον σίδηρον κα τὰ του - πος, ο δὲ εἰς τον τηραμον της κώπηNa ανέδραμε, μόνην δὲ καταλείπει τὴν αἰχμήν, σον την πλαστὴν γαστέρα τεμεῖν καὶ την κώπην ἐν υβτου σφαζομένου τυχεῖν καν ἀποσπών τις τον

170쪽

r id

δηρον ἐκ του τιμήματος, καταρρε πάλιν ἐκ του χηραμολτο ξίφος, σ0ν της κωπης ἀνι κουφιζεται τομετέωρον καὶ τον αὐτον τρόπον τους ορῶντας απατῆ. Θοκεῖ γαρ τοσο -- καταμναι ἐν N , συν

ανεισιν ἐκ της μηχανης. ούτων ουν γενομενων, ουκ

αν εἰδεῖεν οἱ λησταὶ τυ τέχνην. ά τε γαρ δέρματα αποκέκρυπται, τά τε σπλάγχνα πιε σφαγῆ προ

δησεται, περ μεῖς ἐξελοντες ἐπὶ τ βωμ θυ- μεν. Καὶ τουντευθεν οὐκετι προσίασιν οἱ λησταὶ σώματι, ἀλλ' ἡμεῖς εἰς τηροφορον καταθήσομεν. - κοας του ληστάρχου μικρω πρόσθεν εἰπόντος δεῖν τι τολμηρον ἐπιθείξασθαι προς αὐτους, στε ἔστι σοι προσελθεῖν α-- καὶ ποσχέσθαι ταυτην την επίδειξιν αυτ λέγων ἐδεόμην - ἰπνιον καλων καὶ κοινης ἀνααιμνησκων τραπεζης καὶ κοινης ναυαγίας. 1522 δὲ χρηστὸς ουτος μέγα μὲν ἔφη το ἔργον, αλλ' ἡπὲρ φίλου, καν αποθανεῖν δεήση, καλὸς ὁ κίνδυνος, γλυκυς ὁ θάνατος 'μμίζω δὲ ἔφην ζηυ καὶ Κλειτοφῶντα. νγα κόρη πυθομένω μοι καταλιπεῖν αὐτὸν εἶπε παρα τοῖς εαλωκόσι των ληστων, δεδἔμενον , οἱ δὲ των λΓστῶν προς το λζσταρχον ἐκφυγόντες ἔλεγον πάντας τοπις π αυτῶν εἰλημμένους την εἰς το στρατόπεδον μάχην ἐκπεφευγέναι' ωστε αποκείσεταί σοι παρ' αὐτ η χάρις καὶ αμα ἐλεησαι κόρην ἀθλίαν ἐκ τοσούτου κακοs αυτ ets

ουν περὶ την του μηχανήματος ημην σκευην αρτι δὲ του Μενελάου μελλοντος τοις ἴσταις περὶ της θυσίας λέγειν, λλὴ σταρχος φθάσας κατὰ δαίμονα νόμος μῖν ἔφη του πρωτο στας της ἱερουργίας asi posι τροπαὶ - καὶ χρηστῆς