Erōtikōn logōn syggrapheis

발행: 1858년

분량: 464페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

τόν, καὶ τον Μενέλαον υπεβλέπετο ἁ καταμικρον

ἐώρα την ἀληθειαν, ἔπαθ' καὶ αυτος καὶ λεησε. Κομίσαντες --β-ους ἔδυς- την ἀθλίαν. Ω-4εido αυτης περὶ τα χειρας τὰ δεσμά, ἐδεόμην Μενελάου των πολλῶν ἀπηλλαγμένων δη λυσατε λέγων, ἱκετεύω , λυσιαε - φέρω- δεσμον χεῖρες ἀπαλαί' ἐάσατέ με συν αυτῆ μόνος ἐγὼ περιπτυξά-i μενος αυτ δεσμος ἔσομαι μαινέσθω κατ' εμολTrγάρ με καὶ ην ἔτι δεῖ - νωμει με Λευκίππη 5 παρόντα, κεῖται δέ μοι δεδεμένη, καὶ λαναιδης ἐγὼ λυσαι δυνάμενος ουκ ἐθελω Ἐπὶ τουτ' ημὰς σεσωκεν η ύχη ἐκ των λη στῶν, ῖνα δεην μανίας παιδιά; i5 ἁ δυστυχεῖς μεῖς , -- ευτυχησωμεν. ους οἴκοι 6 φόβους ἐκπεφευγαμεν, ῖνα ναυαγίαν δυστυχησωμεν ' ἐκ της θαλάσσης περιγεγόναμεν ' ' ἐκ των ληστων ἀνασεσώσμεθα μανία γαρ ἐτηρ-μεθα. 'Eγὼ μεν, αν σωφρονη νς, φιλτάτη, φοβοῶμαι πάλιν τον δαία μονα μη τί σοι κακον ἐργάσηται - ουν ημων κακοδαιμο τερος , οῖ φοβουμεθα καὶ τα ευτυχηματα; ἀλλ' εἰ μόνον μοι σωφρονησειας καὶ σεαυτην ἀπολάβοις παι τω πάλιν η , η'Tαὐτά με λέγοντα παρηγόρουν οἱ ἀμφὶ τον -- 10

ει νέλαον, φάσκοντες μη ἔμμονα εἶναι τὰ τοιαῶτα νοση-ματα, πολλάκις δὲ λικίας ζεούσης πάπειν. 'Nγαρ αἷμα πάντη νεάζον καὶ - πολλης ἀκμης ἀναζέον περβλέζει πολλάκις τὰς φλέβας, καὶ την κεφαλην ἔνδον περικλ κον βαπτίζει - λογισμου την

ρ αναπνοην. 1ε ουν ἰαπροὐ μεταπέμπειν καὶ θεραπείαν προσφέρειν ' Πρόσεισιν ουν φ στρατηγῶ Μενέλαος καὶ δεῖται τον του στρατοπέδου ἰατέμν

182쪽

μετακαλεσασθαι, κἀκεῖνος σμενος ἐπείσθη χαίρουσι γαρ οἱ ἐρῶντες εἰς τὰ ἐρωτικα προστάγματα. 3 Καὶ ὁ ἰατρος παρην καὶ λέγει ' νυν μὲν υπωον αυτῆπαραμευάσ0μεν , πως το αγριον της ἀκμης ημερω- σωμεν υπνος γαρ πεντων νοσημάτων φάρμα, ον εμειτα δὲ κιὰ την λοιπην θεραπείαν προσοίσομεν 'ε ίδωσιν ουν ημῖν φάρμακόν τι μικρόν, σοὐορόβου μέγεθος, καὶ κελεύει λύσαντας εἰς ἔλπιον ἐπαλεῖψοατην κεφαλην μέσην σκευάσειν δὲ ἔφη καὶ 1τερον εἰς γαστρος αυτῆ κάθαρσιν φεῖς μεν ουν α ἐκελευσεν ομοιουμεν, ἐπαλειφθεῖο μετὰ μικρον ἐκαθευδε το επίλοιπον της νυκτος μεχρι η εω Ἐγὼ δὲ δι λης της νυκτος ἀγρυπνων ἔκλαον παρακαθ μενος καὶ βλέπω, τὰ δεσμα λερον ' - μοι, φιλτάτη, δέδεσαι καὶ καθευδουσα -δὲ τον πνον ἐλεύθερον, ἔχεις. ἴνα ἄρα σου τὰ φαντάσματα αρακαν κατατους -- σωφρονεῖς η μαίνεταί σου - τὰ ονεί

ρατα

Ἐπεὶ δ' ἀνέστη, πάλιν ασημα ἐβόα καὶ ὁ ἰατρος

παρην καὶ την αλλην θεραπείαν θεράπευεν γ11 Ἐν τούτ* δη ἐρχεταί τις παρὰ του της θύ- πτο σαπραπου, κομίζων ἐπιμολην φ στρατηγP. ' μπευδε δὲ --νό ς εἰκός, ἐπὶ τον πόλεμον τὰ

γράμματα ἐκελευσε γαρ ευθυς πάντας εν τοις οπλοις

γενέσθαι, ἐπὶ τους βουκύλους. υτικα δη μάλα, ἐξορμησαντες, εὐ- ἔκαστος, λ εἶχε τάχους, ἐπὶ

τὰ πλα ἐχώρουν και παρησαν μα τοῖς λοχαγοῖς.πτε, ν οὐν αυτοις δοὐς το σύνθημα καὶ κελεύσας αὐτο στρατοπεδευεσθαι καθ' --ν, ' τῆ δ' -τεραία ἄμα ε ημέρα το στράτευμα ἐζῆγεν ἐπὶ τους πο- ο

183쪽

AMAAM TATIOTU ος ρε μὲν ἄνωθεν Θηβῶν των Αἰγυπτίων εἷς ῶν ἄχρι Μέμφεως καὶ ἐστι μικρον κάτω ' μερκάσωρος νομα τῆ κωμω προς τῆ - του μεγάλου Οὐεύματος Ἐντευθεν δὲ περιρρηγνυται τῆ γη, καὶ δενος ποταμο*γίνονται τρεῖς υωμεν κατερωθεν λελυμένοι, ο Ἀν εἷς σπερ /ψέων πρὸ λυθηναι. 'Aλλ' ουδὲ τούτων ἔκαστος των ποταμῶν νέχεται ομέχρι θαλάσσης ρεων, ἀλλα περισχίζεται αλλος αλληι κατὰ πόλεις, καί εἰοιν αἱ σχώσεις μείζονες τῶ

Ἐλλησι ποταμῶν ' το Ἀδωρ πανταχολμεμερισμενον - ἐξWσθενεῖ, ἀλλὰ καὶ πλεῖτια, καὶ πίνεται Νεῖλος ο πολῶς πάντα αυτοῖς γίνεται, καὶ ποτα 121 μος καὶ γη καὶ θάλασσα καὶ λίμνη καὶ ἔστι το θέαμα και νει, ναυς μου καὶ δίκελλα κώπη καὶαροτρον, πηδάλιον καὶ τρόπαιον, ναυτῶν μου καὶ γεωργῶν καταγωγη, ἰχθυων ομολκαὶ βοῶν ο κ πλεπικας, υτ εις, καὶ ο φυτλεις, το πέλαγος 20 γεωργουμενον Ἐχει γαν ποταμος ἐπιδημίας κάθ- 2ηται δε αυτον Αἰγύπτιος ναμένων και ριθμῶνα-- τὰς μέρας. H ὁ Νεῖλος - ψευδοαι, ἀλλ' ἔστι ποταμος μετὰ προθεσμίας τον χρόνον τηρῶν καὶ το δωρ μετρων, ποταμος ἀλῶναι μη θέλων περ ει μερος Ἐστι δ' ἰδεῖ, ποταμ καὶ γης φιλονεικίαν. 3Ἐρίζετον ἀλληλοις κάτερον το μὲν δωρ, τοσαυτην γην πελαγίσαι η δὲ γη, τοσαυτην χωρησαι γλυκεῖαν

θάλαφων - νικῶσι μὲν τυ ἴσην νίκην οἱ δύ'

ποιῶν Disiligini Coral

184쪽

A . 12s44vd ,οωδὲ φαίνεται το νικώμενον. πο γὰρ δωργῆ συνεμπείνεται περὶ τας τῶν βουκόλων ταυτας νομὰς ἀεὶ πολυ ἐγκάθηται ' Dταν γὰρ την πῆσαν γην πελαγίση λίμνας ἐνταυθα ποιεῖ αἱ δὲ λίμαι, καν ο ειλος ἀπέλθη, μένουσιν σμὲν τον, ε

το δωρ ἔχουσαι τον τε πηλον του δατος Ἐπὶ ταυ- , τα αυτοὶ καὶ βαδιζουσι, καὶ πλεουσιν, ουδε να

λω δύναται πλεῖν, ἀλλ' -- ανθρωπον ἐπιβροαι' αλλα πάν-o ξένον του τόπου ο πηλὸς ἐμπίππων κρατεL Πῖς δὲ μικρὰ μὲν καὶ κ φα πλοῖα, καὶχλίγον φυδωρ αυτοῖς κu' εἰ δὲ τέλεο ανυδρον ε' ἀμ-

μενοι τοῖς νωτοις οἱ πλωτηρες το πλοῖον φέρουσιν,6 χρι ἀν ἐπιτύχωσιν δατος. Ἐν ταυταις δη ταῖς

ναι αἱ μὲν οἰκοδομημά των ἔρημοι παπυροις πεφυτευμέναι τῶν δὲ παπύρων διεστῆσιν αἱ φάλαγγες πεπυκνωμέναι τοσουτον σου παρ' κάστην ανδραστηνα μονον, τὸ μετα υ δὲ τουτο της πυκνωσεως αυτῶν ἄνωθεν ἀναπληρουσιν αἱ τῶν παπυρων κόμαι. 7 6-ρέχοντες - ἐκM καὶ βουλεύονται καὶ λοχωσι, καὶ λανθάνουσι, τείχεσι ταῖς παπυροις χρωμενοι. Εἰσὶ δε τῶν νωων τινὲς καλυβας ἔχουσαι, καὶ αυτοσχέδιον μεμίμηνται πόλιν ταῖς λίμναις τετειχισμέ- ναι Βουκόλων αἴ- καταγωγαί. - πλησίον ουν μία μεγεθει καὶ καλύβαις πλείοσι διαφερουσα ἐκάλουν δὲ αὐτην, οἶμαι, Νίκων Ἀνταπιθα πάντες συνελθόντε ώς εἰς τόπον χυρωτατον ἐθάρρουν καὶ κληθει κ αὶ τόπω. α γὰρ αυτην διεῖργε στενωπος τὸ, πῆσαν νησον γενεσθαι ' ην δὲ σταδίου μὲν τὸ μέγεθος το δὲ πλώει οργυιων δωδεκα λίμναι δὲ γτῆδε κακεῖσε την πόλιν περιερρεον.

13 Eπεὶ τοίνυν εώρων - στρατηγον προσπελά

185쪽

ζοντα, τεχνάζονται τι τοιουτον Συναγαγόντες πάντας τους γέροντας καὶ ἐπιθεντες αὐτοῖς κετηριας

ἐάβδους φοινιαίνας, οπισθεν ἐπιτάττωσι των νέωντους ἀκμαιοτάτους ασπίσι καὶ λόγχαις πλισμένους. οπμελλον δὲ οἱ μεν γέροντες ἀνισχοντες τὰς ἱκετηρίας Σπετάλων κόμαις καλύψειν τους οπισθεν, οἱ δὲ μό- μενοι τὰς λόγχας ἐπισυρεῖν πτίας, ῶς αν κισταοφθεῖεν Καν μὲν ὁ στρατηγος πεισθῆ ταις των γερόντων λιταω, μηδέν τι νεωτερί*ειν - λογχοφό-i ρους εἰς μάχην εἰ δὲ μη, καλε, αυτον ἐπὶ την πόλιν,ώς σφῆς αυτους διδόντων εἰς θάνατον πιταν δὲ ἐν 3μέσω γενωνται τῆστενωσω, -- μὸν γέροντας ἀποσυνθήματος διαδιδράσκειν καὶ ἰπτειν τὰς ἱκετηρίας, τους δὲ ἄπλισμενους προδραμόντας τι καὶ δυναιντο 1 ποιεῖν. Παρησαν ουν ἐσκευασμένοι τομον - τρόπον καὶ ἐδέοντο του στρατηγο αἰδεσθη σαι μὲν -- των το γηρας, αἰδεσθηναι δὲ τὰς ἱκετηρίας , λεησαι την πόλιν ἐδίδοσαν δὲ αυτ*ωὴ μὲν αργυρίου τάλαντα εκατον, προς δὲ τον σατράπην πειν ανδρας

20 κατον θελοντας αυτους περ της πόλεως διθοναι,

ως αν ἔχοι καὶ προς κεῖνον λαφυρον φέρειν. Καὶ οὐλόγος αυτοῖς -κ ἐψευδετο, αλλ' ἔδωκαν αν, εἰ λαβεῖν θελησεν. Ω δε ου προσίετο τους λόγους, Πουκουν' ἔφασαν ο γεροντες ' εἰ ταῶτα σοι δεδοκται,α οἴσομεν την εἱμαρμένην - κακοῖς - παρασχε την χάριν μη ἔξω φονευορὶς πυλῶν μηδὲ της πόλεως μακράν , ἀλλ' ἐπὶ τηρο πατρήαν γην, ἐπὶ την της γε νέσεως μίαναγε τάφον μῖν ποίη- την πόλιν.

γδου σοι προς το θάνατον ηγούμεθα ' -- ακ--δ' οας ο στρατηγος την μὲν παρασκευην της μ'

χης φίησι, κελεύει δὲ ἔρχεσθαι καθ' ησυχίαν

186쪽

123ic 'Hσα δὲ τῶν πραττομένων σκοποὶ πόρρωθεν, ους οἱ βουκόλοι προκαθίσαντες λευον, εἰ διαβαίνοντας ἴδοιεν του πολεμίους, το χῶμα του ποταμουκόφαντας ἐπαφεῖναι το δωρ ἀν τοῖς ἐναντίοις.

Ἐχει - ουτω τὰ τολμίλ-ψευμπια. - έκά--στην διωρυχα χῶμα ἔχουσιν Αἰγυπτιοι, ς αν μοπρο καιρο της χρείας περιχων ὁ Νεῖλος την γῆν δετικλυση πιτα δεηθῶσιν αρδεμαι το συμ-, ανέωξαν λιγον του χωματος. - ουν της κώμης ὁ πισθεν διῶρυξ του ποταμου μεγάλη καὶ πλατεῖα. io 3 αύτη οἱ τεταγμένοι το ἔργον λ εἶδον εἰοιόντας τους πολεμίους, διακόπτουσι ταχυ το χῶμα. Πάώτα ουν πιο γίνεται οἱ μὲν γέροντες οἱ κατὰ προσωπον αφνω διίστανται, οἱ δὲ τὰς λόγχας ἐγείραντες ἐκτρέχουσι τ ῶδωρ ηδ παρην, καὶ ωγκοῶντο εμὲν αἱ λίμναι πάντοθεν οἰδουσαι, χνωθος ἐπε- κλυζετο, πάντα δν - ωσπερ θάλασσα. Ἐμπεσόντες

Ουν ο βουκόλοι τους μὲi κατα προσωπον καὶ του στρατηγο αυτον διαπείρουσι ταῖς λύπαις, παρα-

σκευους τε,ντας καὶ πρὸς το ἀδόκη - τεταραγμέ νους των δ' αλλων ἀδιήγητος Ο θάνατος ην οἱ μὲν γαρ εὐο ὐς ἐκ πρώτης προσβολῆς μηδὲ κινήσαντες τὰς αἰχμας απώλλυντο, οἴμου λαβόντες σχολην ἀμυνα-

σθαι αμα γαρ ἐμάν λανον κώ ἔπασχor ' munυς δὲ φθανε το παθεῖν προ του μαθεῖν οἱ δὲυήεκπληξεως, μυδ παραλόγου του θάνατον εἱστήκεσαν περιμένοντες οἱ δὲ καὶ κινηθέντες μόi o κατωλίσθαιον πο- σκελοντος αυτοὐς του ποταμου οἱ δὲ καὶ φεύγειν ορ-

μησαντες εἰς τὸ βαθυ της λίμνης ἐγκυλισθέντες υπε - στρησαν. ων μὲν γαρ ἐπὶ της γης ἐστώτων το δωρ

187쪽

ην ἄχρις ομφαλοῶ, στε καὶ νέκρουεν αυτῶν τας-πίδας καὶ ἐγύμν--τὰ τραύματα τα γαστέ- ρας ' το κατὰ την λίμνην δωρ πάντη υπὲρ κεφαλην ανδρος ν. ιακρῖναι δ' ου ην τί λίμνη καὶ , τί πεδίον , αλλα καὶ ὁ διὰ τῆς γῆς τρέχων δέει το ομη διαμαρτεῖν βραδύτερος ην προς την φυγην, στεταχέως λίσκετο, καὶ ὁ κατὰ της λίμνης πλανηθείς, δύω γην εἶναι, κατεμετο Καὶ ἐν καινὰ ἀτυχη Ἀματα, ναυάγια τοσαυτα, καὶ ναυς υμμου ἀμ- 1 φότερα δὲ καινὰ καὶ παράλογα, ἐν δατι πεζομαχία,

ἐπαρθεντες μέγα ἐφρόνουν ανδρεία νομίζοντες κεκρατηκέναι καὶ Ου απάτης κλοπη. 'Aνη γα --γύπτιος κιὰ τὸ δειλον οπου φοβεῖται δεδ λωται, πιἀis o μάχιμον ἐν οἷς θαρρεῖ παρώξυνται αμφότερα δὲ ου κατὰ μέτρον, αλλὰ ταμεν ασθενέστερον δυστυχεῖ, το δὲ προπετεστερον κρατεῖ. Λεκα δὲ τῆ Λευκίππη διεληλυθεσαν μέρα της Ιομανίας , δὲ νόσος ουκ ἐκουφίζετο υπα ουν ποτε α καθευδουσα, -- ἀφίησιν νειροπολουμένη την φωνὴν ' διὰ σε μαίνομαι Γοργία ' Ἐπεὶ ουν εως ἐγένετο, λέγω τω Μενελάω το λεχθὸν κα σκόπουνεῖ τις εἴη - κατὰ την κωμην Γοργίας Προελ M a

δ' μῖi νεανίσκος προσέρχεταί τις καὶ προσαγορευθα σας με σωτηρήκω σὀς' ἐφη ' καὶ της σης γυναικός ' Ἐκπλαγεὶς - καὶ θεόπεμπτον εἶναι νομίσας το ἄνθρωπον μη Γοργίας' εἱπον τυγχάνεις ' μ ὲν ουν εἶπεν ' ἀλλὰ λαιρέας Γοργίας γάρ σε ἀπολώλεκεν ' γαι μαλλον ἔφριξα καὶ λέγω τίνα ταυ- ω τηναπώλειαν, καὶ τίς ἐστιν ὁ Γοργίας δαίμων γάρ μοί τις αυτον μηνυσε νυκτωρ συ δὲ ἐξηγητης γενοπι των θείων μηνυμάτων. ' ργίας ην μὲν ἔφη

188쪽

Αἰγυπτιος στρατιωτης νυν δε υκέτ' ἔστιν, αλλ'

ἔργον γέγονε των βουκόλω ' της σῆς 'mαι- κός. φυσει φαρμακεὐ σκευάζει τι φάρμακον ἔρωτος καὶ πείθει τον διακονουμενον,μιν Αἰγύπτιοι λαβεῖν τὸ φάρμακον καὶ ἐγκαταμίξοα φ τῆς Λευκίππης ποτω. υανθάνει δὲ ἀκράτω χρησάμενος τω φαρμάκρ' καὶ το φίλτρον εἰς μανίαν αἰρεται. 5 -τα γάρ μοι ει ὁ του Γοργίου θεράπων διηγη σατο ὁ ἔτυχεν αυτ συστρατευσάμενος ἐπὶ τους βουκόλους ἔσωσε δὲ αυτόν , ς εἰκός, ἡπὲρ υμῶν ρη ,- η -τε δὲ χρυ - τέτταρας υπὲρ της ἰάσεως

ἔχει γά0 φησίν, τερου φαρμάκου σκευην , δι' ου λυσε το ποίτερον ' ' Ἀλλα σοὶ μὲν ' ἔφην ἀγαθὰ γένοιτο τῆς διακονίας τον ανθρωπον, - λέγεις, αγε προς- α Ο μὲν πηλθεν, γὼ δὲ προς οτον Αἰγυπτιον εἰσελθὼν τυπτω αυτὸν πὐ κατὰ των προσωπον καὶ δευτέρα καὶ τρίτην, θορυβῶνδε αμα λέγω ' εἰπόν, τί δέδωκας Λευκίππη, καὶ ποθεν μαίνεται ὁ δε φοβηθῶς καταλέγει πάντα, ο - μῖν ὁ πιαρέας διηγησατο. -υν εἴχομεν γν

εν φυλακύ καθείρξαντες.

φαρμακον Ουκ κίνδυνον δ, επιφαρμασσειν τασπλάγχνα ηδ η πεφαρμαγμένα Φέρε εἴπατε ὁ τι καὶ ἔχει το φάρμακον--το , καὶ παρώτων ἡμῶν σκευάσατε ' χρυσο δὲ μω ἄλλοι τέτταρες μισθός, αὐούτω ο ποιῆτε ' καὶ λανθρωπος δίκαια ἔφη φοβC τὰ δὲ ἐμβαλλόμενα πιγινὰ καὶ παντα

189쪽

τούτων απογευσομαι Μωμον -- σωκείνη λάβη 'πι αμα κελεύει τινὰ πριάμενον κομίζειν, καστον εἰπ- Σὸς δὲ ταχῶ μεν ἐκομίσθη, παρόντων δ' ημῶν συνετριψε πάντα -ου, δίχα διελων ' το μὲν αυτος ' ἔφη ' πιομαι πρῶτος, -δώσω τη γυναικί. Kοι- μησεται δε πάντως δι λης τῆς νυκτος λαβουσα περὶ την εω καὶ τον -- καὶ την νόσον ἀπώσεται ' αμβάνει δη του φαρμάκου πρῶτος αὐτός,το δε λοιπον κελεύει περὶ την μέραν δοίναι πιειν. Ἐγω δὲ απειμ' ἔφη κοιμνώμενος το γαρ φάρμακον ουτ βούλεται ' αὐτα εἰπὼν ἀπηλθε, τους

τέτταρας χρυσοὐς παρ' ἐμοὐ λαβών. ποὐ δε λοι - πους' ἔφην δώσω, εἰ ἐαῖσει ἐκ τῆς νόσου Ἐπεὶ ουν καιρος η αυτ πιεῖν τὸ φάρμακον, 17

κον, ω δῶρον κληπιον, λη'ευσόν σου ταμαγγέλμα τα ευτυχέστερον -- γενου καὶ σῶζε μοι τηνφιλτάτην Νίκησον το φάρμακον ἐκεῖνο το βάρβαρον καὶ αγριον T - δο--μφαρμάκ-- ουν ματα καὶ καταφιλησας τὸ ἔκπωμα δίδωμι τὴ Λευκίππη πιεῖν η δε ώς ὁ ἄνθρωπος εἶπε, μετὰ μι- ἔκειτο καθεύδουσα Καγὼ παρακαθημενος ε--γον προς αυτην, ἀκουουσαν αρά μοι σωφρονη- σεις ληθῶς αρά με ποτε γνωριεῖς αρά σου την φωνην ἐκείνην πιληψομαι μάντευσαί τι καὶ καθεύδουσα καὶ γαρ χθὲς του Γοργίου κατεμαντεύσω δικαίως. Eυτυχεῖς Ο μῆλλον κοιuωμενη 'ππ0ρρω μὲν ς μανίαν Ουστυχεῖς, τὰ δε ἐνύπνια σου σωφρονεῖ αὐτά μου διαλεγομέν--οπρος ἀκούουσαν Λευκίππην, μόλις η πολύευκτος εο ς αναφαίνεται, καὶ Ῥευκίππη φθεγγεται, καὶ ηνη

190쪽

A 127αυτι καὶ πυνθάνομαι πῶς ἔχει η δὲ ἐφκει μὲν μηδὲν ἄν ἐπραξεν ἐγνωκέναι,. τὰ δεσμὰ δὲ δουσα ἐθαυμαζε - ἐπυνθάνετο τις ὁ δησας εἴη Ἐγὼ δὲ

θορυβου τὰ δεσμά, μετὰ ταῶτα ε α Οὐτο πῆν αὐτῆ ιδι; ποτμαι η δὲ τύνετο ἀκροωμένη καὶ ρυθρία

καὶ ἐνόμιζε τότε αυτὰ ποιεῖν. ην μὲν ουν ' ελαμβανον παραμυθούμενος το φαρμάκου του μισθον

ἀποδίδωμι μάλα σμενος υν δὲ τ παυχμῖν --διον σῶον ὁ γὰρ Σάτυρος ἔτυχεν ἐζωσμενος τε ο ἐναυαγηοαμεν ου ἀφήρητο ινυπο των ληστῶν ουτε αὐτος ουτε ο Μενέλαος ουδὲν ων εἶχεν.18 eoύeω δὲ καὶ ἡ λοπτὰς ἐπε--σα δυναμις μείζων ἀπο της μ' )τροπόλεως παρεστησατο καὶ πῆσαν αυτῶν εἰς ἔδαφος κατέστρεψε την πόλιν Ελευ-- οθερωθέντος δὲ του ποταμου της - βουκόλωνιβρεως, παρεσκευαζόμ&θα τον ἐπὶ την λεξάνδρειαν πλουν Συνέπλει δὲ Μῖν καὶ ὁ ριγας, φίλος η 2 γενόμενος ἐκ της του φαρμάκου μηνύσεως. - δὲ το μὲν γένος ἐκ της νησου της Φάρου , την δὲ τεχνην οαλιεύς, ἐστρατευσο δὲ μισθο κατὰ τῶν βουκόλων την ἐν ταῖς ναυάὶ στρατείαν, στε μετὰ τον πόλεμον της στρατείας ἀπηλλακτο υν ουν ἀπλοίας μακρῆς πλεόντων πάντα μεστὰ καὶ πολλή τις -εως ημνη, ναυτῶν φ ,--τηρων κροτος, χορεία νεῶν κάνει

τον ανευ της προς ἔνο-ομιλίας, κνῖναι θέλον του πώματος την ηδονην οἶνος γὰρ φύUεω υδατος κλο- πη- ρυσάμενος Οὐλυάλου της διαφανοῶ κυλικα, Μῶ δωρ ἐώρων - λευκότ=πος πρὸς τὸ ἔκπωμα αμιλλώμενον καὶ το ἔκπωμα νικώμενοw γλυκ δὲ

SEARCH

MENU NAVIGATION