Erōtikōn logōn syggrapheis

151쪽

τρίτην δὲ μέραν πλεοντων - , αἰορίας

πολλης αἰφνίδιον χλυς περιχεῖται καὶ της μέρας απωλώλει το φῶ, ἐγείρεται δὲ κάτωθεν ἄνεμος της θαλάσσης κατα πρώσωπον της νεως, καὶ ὁ κυβερ- ν ης περιάγειν ἐκέλευσε την κεραιαν. Καὶ σπουδῆ Σπεριηγον οἱ ναυται, πη μὲν την οθόνην ἐῶ θάτερα συνάγοντες ανήτου κέρως βία τὸ γαρ πιαθαη--δροτερον ἐμπεσον ἀνθελκειν ου ἐπετρεπε , πνὶ - θάτερον μέρος , φυλάττοντες του πρόσθεν, -- καθ' ὁ συνέβαι--ουριον εἶναι τῶ περιαγωγ ῆ πνευμα. Ἀλίνεται δὲ κοῖλον τοιχίσαν το σκάφος καὶ Δ ἐπὶ θάτερα μετεωρίζεται καὶ πάντη πρηνὲς ην, και ἐδόκει τοῖς πολ- ημῶν περιτραπησεσθαι καθαπαξ ἐμπίπτοντος του πνευματος. Μετεσκευαζόμεθα ουναπαντες εἰς τὰ μετέωρα της νεώς, πως τὸ μὲν βαπτιζόμενον της νεὼς ανα--φωαιμεν, το δὲ τῆ προσ- θηραῖ βιασάμενοι κατὰ μικρον καθέλοφεν εἰς- αντίρροπον Πλέον δὲ νυομεν -δέν - νέφερε γὰρ ημα μαλλον κορυφουμενον τὸ ἔδαφος της νεως, πρὸς ημῶν κατεβιβάζετο. Καὶ χρόνον μεν τινα δια-

λαιομεν, τὸ ἀντίρροπον καθώπιν αἰφνίδιον δὲ

152쪽

T μεταβάλλεται τὸ πνευμα ἐπὶ θάτερα της νεώς καὶμ οὐ βαπτίζεται τὸ σκάφος του μὲν τέως,ς κυμακλιθέντος ἀναθορόντος οξεία ροπῆ, θατέρου δέ, δε ρητο, κατορραγέντος εἰς την θάλατταν Κωκυ- ουν αἰρετια μως ἐκ τῆς νεώς, καὶ μετοικία παλιν καὶ δρόμος μετὰ βοης ἐπὶ τὰς αρχαίας δρας.

τρίτον καὶ τέταρτον κέ, πολλάκις, αυτο -- σχοντες - ην ταυτην εἴχομεν ἐν τω σκάφει τοπλάνην Πριν μὲν γαρ μετασκε )άσασθαι το πρῶτον, θίαυλος ημῆς διαλαμβάνει δευτερος. φ Σκευοφορωντες ἀν-- την - δια πά ςημερας δόλιχον τινα-osτον δρόμον μυρίον ἐπονομμεν, ἀεὶ τον θάνατον προσδοκῶντες. μαὶην, ς2.ἰκός, ου μακράν. Περὶ γα μεσημβρίαν δείλην ομὸν ηλιος τέλεον αρπάζεται, έωρῶμεν δε ἐαυτους-ς ἐν σεληνy Πυρ μνέα αυτης Βατατα, μυκαται δὲ βροντω- οἶ-υρανός, καὶ τον--α γεμιζε βόμβος, ἀντεβόμβει δε κάτωθεν των κυμάτων η στάσις, με- ρανο - θαλάσσης νέμων ποικίλων 3 ἐσυριζε ψόφος καὶ ὐμὸν ἀηρ εἶχε σάλπιγγος ηχον, φοί ε κάλοι περὶ την ὀθόνην πίπτουσιν αντιπατα-

-τες ' ἐτετρίγεσαι ἐφόβει δὲ καὶ τὰ ξύλα της

νεως ηγνυμενα μη κατὰ μικρὸν ἀνοιχθείη τὸ σκάφος τῶν γόμφων ἀποσπωμένων γέρρα δε περὶ πάσαν την ναυν ἐκεκάλυπτο καὶ γὰρ οὐρος ἐπέκλυζε πολ- vnμεῖς δὲ τὰ γέρρα υποδύντες σπερ εἰς αντρον μέν μεν, παραδόντες αυτους τῆ τυχη, ωαντες τὰς ἐλπί- δας. ρικυμίαι δὲ πολλαὶ καὶ σώαντοθεν, αἰ - κατὰ πρόσωπον , αἱ δὲ κατ' Ουρὰν της νεὼς ἀλληλαις ἀντέπιπτον υ δὲ ναῶς ἀεὶ προς μεν το κυρτουμενον της

θαλάσσης ηγείρετο, πρὸς ιντο παραδραμον μη καὶ

χθαμαλον του κύματος κατεδύετο ' κει δὲ των κυ-

153쪽

ομφω - κυμάταν κιοέρωθεν φοβερωτερα. - - βαίνουσα μὲν γαρ ἐπὶ την -- η θάλασσα διὰ των γέρρων ἐκυλίετο καὶ ἐκάλυπτε παν τὸ σκάφος. ο γαρ ε κωμα αἰρόμενον ψου, -- -- των νεφων, πορρωθεν - προς ἀντιπρόσωπον ἐφαίνετο τω σκάφει μέγεθος οἷον ' προσιον βλέπων καταποθη σεσθαι τηρο ναον προσεδόκησας. Ηλουν ἀνέμων 8 μάχη καὶ κωμάτων ' μεῖς δὲ οὐκ ηδυνάμεθα κατὰ

1 χώραν μένειν υπο ου της νεώς σεισμου. Συμμι-

γης δὲ πάντων ἐγίνετο μη ἐρρόχθει το κῶμα, μα-

φλαζε, πνευμα, λολυγμος γυναικων, λαλαγμος ανδρῶν, κελευσμος ναυτῶν, πάντα θρηνων καὶ κωκυ- ανάμεστα. Ἀιὰ ὁ κυβερνητης ἐκέλευε μ 91 πτειν, τοὐφόρα- διάκρισις οὐκ ην αργύρου καὶ χρυσos προς ἄλλο τι τῶν ευτελῶν, ἀλλα πάν, ομοίως κοντίζομεν ἐρήτης νεως πολλοὶ δὲ καὶ των ἐμπόρω--τῶ των οἰκείων λαμβάνοντες, ἐν οἷς εἶχον τας ἐλπίδας ἐωθουν ἐπειγόμενοι. Pην ηδη η γ των ἐπέπλον, - ὁ δὲ χειμων οὐκ ἐσπένδετα πλω ὁ κυβερνητης ἀπειπων ίπτει μὲν - πη- 3δάλια ἐκ των χειρῶν, ἀφίησι δὲ τωσκάφος- λάμη καὶ ε υτρεπω ηδη την ἐφολκίδα καὶ τοῖς ναυ- ταις ἐμβαίνειν κελευσας της ποβάθρας ρχεν οἴε δ ευνυς κατὰ πόδας ἐξηλλοντο. δη καὶ τὰ 2δεινὰ ην καὶ ην μάχη χειροποίη - Οἰ μὲν,

ἐπιβάντες ηδη τον κάλων ἔ--- ος συνέδει τηνἐφολκίδα - σκάφει τῶν δὲ πλωτηρων καστος ἔσπευδο-μεταπηδαν ἔνθα καὶ τον κυβερνη την έωρά - ω κεσαν, ἐφείλκοντό τε τον καλων ἡ δ' ἐκ της ἐφολκίδος μεταβαίνειν οὐκ ἐπέτρεπον ' εἶχον δὲ καὶ πε-

154쪽

ἐπήβησεται οἱ δὲ ἐκ της νεὼς οπλισάμενοι το δυνα- τον ο μὲν κωπης τι λαιας τρύφος ἀράμενος, ὁ δὲ τῶν της νεὼς σελμάτων, μένοντο. Θάλασσα γαρ εἶχεὐνόμον την βιαν καὶ ην ναυμαχίας καινος τροπος. ἰγαρ ἐκ της ἐφολκίδος δέει του καταδυναι τ' - ἐπεμβαινο-- χλ πελέκεσι - μαχαίραουτ ς ἐξώλλομένους ἔπαιον οἰ 34 σκυτάλαιε καὶ κώ- παις - τ πιμηματι τὰς πληγὰς κατέφερο ν οἰ- ακρου ψαύοντες του σκάφους ἐξωλίσθαι- ενιοι δε καὶ ἐπιβαίνοντες τοῖς ἐπὶ της ἐφολκίδος Ἀρδιεστάλαι- ' φιλίας γαρ η αἰδους οὐκέτι θεομ- ην, ἄλλα το οἰκεῖον ἔκαστος σκοπῶν ασφαλές - προς τους τέρους ἀγνωμον - ἐλογίζετο. υτως οἰμεγάλοι κίνδυνοι κοὰ τοὐς τῆς φιλίας -οωσι,--λ4 Mρα δη τις απο τῆς νεὼς νεαιωκος ευρωστος λαμβάνεται του κάλω καὶ ἐφέλκεται την ἐφολκίδα,

καὶ ην ἐγγυς μη του σκά - ηὐτρεπίζετο δὲ

στος. εἰ πελάσειε πηδησων δε αυτην. καὶ δυο μὲν η τρεῖς ηυτύχησαν ου ἀναιμωτί, στολλοὶ δε ἀπο- πηδαν πειρωμενοι αεκυλί σαν της νεως κατὰ της, θαλασσης. - γα την ἐφολκίδα απολυσαντες οἱ

ναμαι, πελέκει κόψαντες τον κάλων τον πλουν εἰχον

ἔνθα --- ηγε το πνευμα οἱ δὲ ἐπὶ της νεὼς πη- ρῶντο καταδυνα την ἐφολκίδα. n, δὲ σκάφος ἐκυβίστα περὶ τοῖς κύμασιν ορχουμενον, λανθάνει δὲ ει προσενεχων φάλ-πέτρε καὶ γνυται παν ἀπωσθε Ἀντης νεὼς ὁ ἴστω ἐκ δ μερα πεσὼν το μέν

τι κατεκλασε, το δε τι κατέδυσεν αυτῆς. 'Oπόσοι

σαν, ουτοι μετριωτέραν ς ιν κακοῖς ἔσχον την συμ- οφοράν , - ενδιατρίψαντες τω - θανάτου φόβ'.

155쪽

του παθεῖν ὁ γαρ φθαλμος πελάγους γεμασθεὶς ἀμωτον ἐκτείνει τον φόβον, ως καὶ διὰ τουτωνν-- δυστυχεῖν πλείονα οσο ν γαρ της θαλάσσης τ μέγεθος , τοσουτος καὶ ὁ του θανάτου φόβος. 5 E- 4 κολυμβῶν πειρώμενοι, προοραγέντες υπο του κυματος τῆ πέτρα διεφθείροιτο πολλοὶ δὲ ξυλοις ἀπερρωγόσι συμπεσόντες ἐπειροντο δειχὶν ἰχθυων οἱ δε καὶ ημι τες ἐνηχοντο. ' H---,-- διελυ- δαί-ν τις αγαθος 5

1 περιέσωσεν ημιν της πρωρας μερος, ἔνθα περικαθι-

σαντες ἐγώ τε καὶ η Λευκίππιν κατὰ ἐουν ἐφερήμεθα της θαλάσσης ὁ δὲ Μενέλαος καὶ ο Σάτυρος συναλλοις τῶν πλωτηρων ἐπιτυχόντες του ἱστου καὶ ἐπιπεπόντες ἐνηχοντο. Πλησίον δὲ καὶ τον Κλεινίαν et o Mρῶμεν περιφώμενον τη κεραία καὶ ταυτην ηκούσαμεν αυτου την Ο ' ἔχου του ξύλου, Κλειτοφῶν λέγοντα κῶμα ἐπεκάλυπτε κατόπιν καὶ μεῖς κωκυσαμεν. κατὰ ταυτο καὶ ημῖν ἐπε- 3φερετο τ κυμα ἀλλα τύχη τινὶ πλησίον γενομενονα ημῶν κάτωθεν παρατρέχει, στεάψουμενον μετέωρον το ξύλον κατὰ τον αυχμα - - πος καὶ τον Κλεινίαν ἐδεἐν αυθες 'Aνοιμωξας υν ' ἐλεησον' ἔφην ' δέσποτα Ποσειδον, καὶ σπεῖσαι προς τα τυναυαγίους σου λείψανα Πολλολή 'μφόβω - 2 νάτους πεμείναμεν εἰ δε μῆς ἀποκτεῖναι θέλεις, μη διαστησyζημῶν την τελευτην' ν ημῆς--α --λυψάτω εἰ δὲ καὶ θηρίων ημας βορα, πέπραγ- γενέσθαι , εἷς ημῆς ἰχθυς ἀναλωσάτω, μία γαστηρ χωρησάτω, να και εν ἰχθυσι κοινῆ ταφῶμεν ' μετὰ 53 μικρον της ευχης - πολυ του πνευματος περιεπεπαυτο. το δ αγριον στόρεστ του κυματος --στη δὲ ν η θάλαττα νεκρῶν σωμάτων. δευς μὲν

156쪽

ουν ἀμφὶ τον Μενελαον θῆττον προσάγει τι τεῖχον δε τότε λησταὶ κασαν την ἐκεῖ χωραν ' μεῖς περὶ δείλην σπεραν τύχη τινὶ τ' Πηλουσίφ προσ-φrmoυμεν εἶτα ἀλοφυρόμεθα τον Κλεινίαν καὶωον Σάτυρον, νομίζοντες αυτους ἀπολωλέναι. ' Eστι δὲ ἐν τῆ λο-- ῶς ἱερον παλμα -- σιου' τ δε αγαλμα νεανίσκος, Ἀπόλλωνι μαλλον ἐοια- ουτω γαρ λικίας ειχε προβεβληται δε την ο

μυστικος Προσευξάμενοι η τω θεω καὶ περὶ του Κλεινιου καὶ του Σατυρο συμβολον ἐξαιτηοαντες καὶ γαρ ἔλεγον μαντικον εἶναι τον θεόν περι ειμεν τον νεών. Ἀατὰ δντον οπισθόδομον ορῶμεν εἰκόνα 15 διπλην, - ο γραφευς ἐπεγέγραπτο μάνθης μεν -

ὁ γραφεύς, ἡ δγελῶν Ἀνδρομέδα καὶ Προμηθεύς,

δεσμῶται μὲν αμφω δια τουτο γαρ αυτούς, οἶμαι, εἰς ἔν συνηγαγεν ὁ ζωγράφος ἀδελφαὶ δε και την αλ- λην τύχον αἰ γραφαί Πέτραι μὲν ἀμφου τὸ δειν - πτηριον, θηρες δὲ κατ ἀμφοῖν οἰ δημιοι, piis uuέρος, τη δὲ ἐκ θαλάττης Ἀπίκουροι δὲ αυτοῖς Ἀργεῖοι δυο συγγενεῖς, τεμν' ακλης δὲ Περσευς ' ὁ μὲν τοξευωωτον ορνιν του Λιός, ο δε επὶ τοκητος του Ποσειδῶνος ἀθλῶν. λ ὁ μὲν δρυται ο

πέτρα θέλει δὲ τ ορυγμα λέγειν οτι μη τις αυτὸ πεποίηκε χείρ, δε ἐστιν αυτόχθον ἐτραχυ - γαρτου λίθου τον κόλπον ο γραφεις ώς ἔτεκεν αυτον ἡ φ

157쪽

δε των προσωπων αυτης κάλλος κεκέρασται καὶ δεος.

Ἐν μὲν γὰρ ταῖς παρειαῖς το δέος κάθηται, ἐκ δὲ τῶν 3οφθαλμῶν - ντο κάλλος υλλ' ἀτε τῶν παρειῶντο ἀχρον τελεον αφοίνικτον ην, ρέμα δὲ τ ερευθει βέβαπται Ουτε τὸ τῶν οφθαλμῶν ἄνθος ἐστὶν αμέριμνον, αλλ ἔοια τοῖς αρτι μαρ-αφένοις μου. -

τως αυτην ἐκόσμησεν ὁ ζωγράφος ευμόρφω φόβω. N δὲ χεῖρας εἰς τηρο πέτραν ἐξεπέτασεν, ἄγχε δἄνω δεσμος πιττέραν συνάπτων - πέτρε, οἱ καρποὶ

ωσπερ αμπέλου βότρυες κρέμανται καὶ αἱ μὲν ἀλέναι της κόρης κρατον ἐχουσαι το λευκον εἰς το πελιδνου μετέβαλον ἐοίκασι δὲ ἀποθνησκει οἰδάκτυλοι. Ἀέδεται μεν ουν ουτω ον θάνατον ἐκδεχομένη, στηκε δὲ νυμφικῶ ἐστολισμένη, σπερυιδωνε νύμφη κεκοσμημένη ποδη- ὁ νηῶν,

λευκος ο χιτών ' το υφασμα λεπτόν, ἀραχνίων ἐοικος

πλοκῆ, οὐ κατὰ την τῶν προβατείων τριχῶν, αλλὰ κατὰ την τῶν ἐρίων τῶν λεπιcένων, οἷον ἀποχένδρων ἔλκουσαι νηματα γυναῖκες φαίνουσιν γνδαί. Tο δὲ κητος αντιπροσωπον της κόρης κάτωθεν ἀνα-χβαῖνον ανοίγει την θάλατταν ,δ - - πολυ τοὐσώματος περιβέβλητα τω κύματι, μόνη δε τη κεφα- την θάλατταν ἀποδέεται. -ο δὲ την ἄλμην--ματος η τῶν νωτων ἐγέ-πτο φαινομένη σκιά, τὰ τῶν φολίδων ἐπάρματα, τὰ τῶν αυχένων κυρτώ

158쪽

δραμα τοὐτο.

μηθέως γαστέρα τρυφα εστηκε γαρ αυτην ἀνοίγων,

καθεrται, καὶ λικε διορύττειν τὸ τρα- καὶ ζητεῖν , τὸ ταρ του ἐκφαίνεται, τοσομον, ὁσον ἀνέφξεν γραφεν το διώρηυγμα του τρα -- ἐπερείδει δὲ τω μηρφ τω - Προμηθέως - τωνίνύχων ἀκμάς. 3 αδλαλγῶν πάντη συνεσταλται καὶ την πλευραν συνέσπαστοα - τω μηρον ἐγείρει, ἡ Ἀ-- εἰς γαρ το παρ συνάγει τον- ιν ο δὲ λερος αυτω τοῖν ποδοῖν τῆσπασμμορθιος ἀντιτείνεται κάτω καὶ εἰς

159쪽

δείκνυσι τον πόνον κεκυρτωτια τὰ πρυς, συνέ

την δεξιάν, ελκων το εὐρον κεκύρτωται κατόπιν

τὸ τόξον, διπλουται φ, πο της χειρος το εὐρον,

κλίνεται δ4 ἐπὶ μων η χείρ. VM Προμηθε μεστός ἐστι, ἐλπίδος αμα καὶ φόβου πῆ μὲν γαρ εἰς

το ελκος, πῆ δὲ εἰς τοὐμακλέα βλέπει, καὶ θέλει μὲν -- ολοις τοῖς ὀφθαλμο ἰδεῖν, ελκει δὲ τοημι - - βλέμματος ὁ πόνος. ' διατρίψαντες ουν μερῶν δυο καὶ αναλαβον- τες απιτο - ἐκ τῶν κακῶν. - - Αἰγυπτίαν, θωσάμενοι εἴχομεν δὲ ολίγον χρυσίον, περ ἐτύχομενιζωσμένοι διὰ του είλου του πλουν ἐά λεζάνδρειαν ποιοτμεθα, μάλιοτα μὲν ἐκεῖ διεγνωκυτες ποιησασθαι την διατρψην - νομίζοντες ταύτητάχα του φίλους εὐροσειν προσενεχθεντας Ἀπε 2

ἐγενόμεθα κατά τινα πόλιν ἐωίφνης μης ἀκούομεν ολλης Καὶ ὁ ναύτης εἰπὼν 'o βουκολος' μεταστρέφει την ναῶν, ἐπαναπλεύσων εἰς του--ο- κώ - πληρης ν η γη φοβερων καὶ πρίων ανθρωπον μεγάλοι - πάντες, μέλαιες δὲ την χρόαν, ου κατὰ την τῶν γνδῶν την κρατον, ἀλλ' οἷος - γένοιο νωος Αἰθίοψ, ψιλοὶ τὰς κεφαλάς,

160쪽

ω σε τημ νοῶν ο γαρ ποταμος απιτ στενωταπος 'κα ἐπεμ βάντες των ληστῶν τέσσαρες πάντα μεν ταιν λάμβάνουσι, καὶ το χρυσω - μῶν ἀπο - ερουσιν, --δησαντες καὶ κατακλεώσαντες εἴς τι δωμάτων ἀπηλλάττοντο, φυλακας μῖν καταλιπόν- τω, ς εἰς την ἐπιουσαν ἄξοντες οὐ-τον βασιλέα - τω γαρ ἐκάλουν τω ονόματι τον λεγ1την τον μείζονα Καὶ ην δος ημερῶν δύο, ς παρὰ των 1οσμήμῖν ἐαλωκότων ηκούσαμεν. 10 με - - ἐγένετο καὶ ἐκείμεθα, ς μεν, δεδεμένοι καὶ ἐκάθευδον οι φρουροί, τότε, ς ἐξονη , κλάεινήρχον την ευκίππην - δη λογισάμενος -- αυτὰ γέγονα κακῶν α&ως, κωκυσας ἐν,

ψόφον θεοὶ καὶ δαιμονες ἔφη ' εἰπερ ἐστέ που καὶ ἀκούετε, τί τηλικούτου ηδικηκαμεν, ως ἐν ολ

γαις ημέραις τοσουτω πληθε βαπτισθηναι κακῶν;

μν δὲ καὶ παραδεδώκατε η ς λησταῖς Αἰγυπτίοις, φεια μηδὲ ἐλέου τυχωμεν. πτην γὰρ Ἐλληνα καὶ

φωνη καΤέκλασε, καὶ δέησις ἐμάλαξεν γαρ λογος πολλάκις τον ἐλεον προξενεῖ τwγα πονοῶντο της

ψυχης η γλῶττα προς κετηρίαν διακονουμένη της των ἀκουόντων ψυχης ξαεροὶ το θυμουμενον. M 2οποι μὲν φωνὴ δεηθῶμεν τίνας δὲ λόγους προτείνωμεν ον Σειρηνων τις γένη αι πιθανωτερος, ὁ ἀνδροφόνος υ ακούει Μόνοις ἱκετευειν με δεῖ τοῖς νεύμασι καὶ την δέησιν δηλοῶν ταῖς χειρονομίαις. ' των ἀτυχημάτων ηδη τον θη---χή M σομαι. N μὲν ουν ἐμά, καν,περβολην χύ συμ-φ0ρῆς, ττον ἀλγῶ, τὰ δε σά, ευκίππη, o