Erōtikōn logōn syggrapheis

171쪽

AMAAEM TATIOΤ Ωρα τοίνυν εἰς αυριον σοὶ παρασκευάζεσθαι προς- την θυσίαν δεησε δὲ καὶ τον σον οἰκέτην - σοὶ

μυηiλῆναι 'πι μάλα υτος ἔφη προθυμησόμεθα μηδενος μῶν χείρους γενέσθαι. ΣτMλαι δὲ μῶς 5αυτους δεησε την κόρην ώς αρμοδίως προς την ἀνα-- ὁ λωταρχος ἔφη - ερεῖον Στέλλομεν δη την κόρην τον προειρημένον πό- 6πον καθ' εαυτους, καὶ θαρρεῖν παρεκελευσάμενα,1 διεξελθόντες ἔκαστα καὶ ς μένειν εω της σορουχρη, καν θῆττον αυτην Ο πνος ἀφῆ, την μέραν ἔνδον μένει, ''Ην δέ τι μω ἐμποδὼν γένηται, σῶζε σαυτην ἐπὶ το στρατοπεδον ' αυτα εἰ ντες ἐξα- ροφεν αυτην ἐπὶ τον βωμόν. καὶ τὰ λοι- Οἶδαρ is dZς-- κουσα, παντοδαπος ἐγινόμην καὶ διη- 23πορουν ο τι ποιησω προ τον Μενέλαον ἀντάξιον. π δ οπιν κοινοτατον, προσπεσὼν κατησπαζομην καὶ ποοσεκυνουν ι, θεον καί μου κατὰ της ψυχῆς ἀθρήακατεχειτο ηδονή γὸς δὲ τα κατὰ Λευκίππην εἶχε μοι ω καλως, ὁ δὲ Κλεινίας' εἶπον τί γέγ&υεν Π δὲ Μενέλαος ου οἶδα' ἔφη ' μετὰ γὰρ την ναυαγίαν εο ς εἶδον μὲν αὐτον της κεραίας λαβόμενον οποι κεχώρηκεν - οἶδα ' 'Aνεκωκυ- ουν ἐν μέση χαρψ ταχ γὰρ ἐφθόνησέ μοι δαίμων τις της καροα- ρῆς δονης τον διυμ φαινόμενον - μοὐ, τον μετὰ Λευκίππην ἐμον δεσπότην, τουτον ἐκ πάντων κατεσχεν η θάλασσα, ῖνα, την ψυχην μόνον ἀπολέση, αλλὰ καὶ την ταφήν. Yὸ θάλαττα αγνωμον, ἐφθόνησας μῖν λοκλήρου του - φιλανθρωπίας ad Wυ δράματος. λιμεν ουν εἰς το στρατόπεδον κοινῆκα της σκνης εἰσω παρελθόντες τῆς ἐμῆς το λοιπον

172쪽

της νυκτος διετρίψαμεν, καὶ το πρῆγμα ουκ ἐλαθε του πολλους.

24 υνα δὲ τῆ εω προσάγω - Μενέλαον τεστρα - τηγῶ καὶ απαντα λέγω, L M, συνήδετο καὶ τον -- ωέλαον ποιεῖται φιλον, πυνθάνεται δε πόση δύνα εμίς ἐστι τοῖς ἐναντίοις. δὲ ἔλεγε πασαν ἐμπεπλη--την ξης κωμην ἀνορῶν πονενοημενων καὶ πολυ συνηθροῖσθαι ληστήριον, ς εἶναι μυρίους. 2 -- - ο στρατηγος Παλλ' -- αιτιαι αἱ

πεντε χελιάδες ἱκαναὶ προς εἴκοσι των ἐκείνω Ἀφί- οξονται δε σον ουδεπω προς τούτοις ετεροι διωχίλιοι των ἀμφὶ τ&Aέλτα καὶ την ψίου πόλιν τεταγμένων 23 ἐπι τους βαρβάρους. auα λέγοντος αυτου παις εἰστρέχει τις εγων ἀπο του Βέλτα πρόδρομον κειν τοὐκεῖθεν στρα τοπέδου καὶ πέντε λέγειν αλλων με--ρῶν διατρίβειν του θισχιλιους τους γαρ βαρβάρους κατατρέχοντας πεπαυσθαι μεῖα σης δὲ κειν της δυνάμεως - ορνιν αυτοῖς ἐπιδημησαι τονάερον -- ροντα του πατρος την ταφηβ ανάγκν δ' εἰναι την ἔξοδον επισχειν τοσούτων ημερῶν. π25 Καὶ τίς ὁ ορνις υτος, στις' ἔφην τοσαυτ τιμης ηξίωται ποίαν δὲ καὶ κομίζει ταφην ' Φοίνιξ μὲν λορνις ὀνομα το δε γένος Αἰθίο φ, μέγεθος κατὰ 2 ταών - χροι ταὼς ἐν κάλλει δεύτερος κεκέρασται μὲν τα πτερα χρυσφ καὶ πορφύρα, αυχε δὲ τον οπιλιον δεσπότην καὶ η κεφαλη μαρτυρει, ἐστεφάνωσε γαρ αὐτην κυκλος ευφεγγής ηλίου δέ ἐστιν ο του κύκλου στεφανος εἰκων κυάνεός ἐστιν, ροδοις ἐμφερης, νειδης την θέαν, κτῖσι κομῆ, καί εἰσιν αυται πτερων ανατολαι μερίζονται δὲ αυτ υωω D πω μὲν την ζωην, Αἰγύπτιοι δὲ την τελευτην Ἐπει

173쪽

κρῶ), ο παῖς αυτον ἐπὶ τον Νεῖλον φέρει , σχεδιάσας αυτ καὶ την ταφην Σμύρνης γαρ βῶλον τηλευωδεστάτης, -- ίκανον προς ορνιδος ταφνν, ρύττει τε,ν στόμα τι καὶ κοιλαίνει καταμέμω, καὶ το ορυγμα θήκη γίνεται τω νεκρῶ. ' θεὶς δὲ καὶ ἐναρμόσας 5το ορνιν ο -- καὶ κλείσας - - μα γηίνωχώματι ἐπὶ - μα----ἔπταται το ἔργον φέρων. Ἐπεται δὲ αυτ' χορος αλλων ορνίθων σπερ δορυφόρων - ι κεν λορνις ἀποδημῶντι βασιλεῖ κῶ1 την πόλιν - πλαναται τηλολίου. ορνιθος αυτη μετοικία νεκροs. Ἐστηκεν ουν ἐπὶ μετεώρου σκοπῶν καὶ ἐκδέχεται Ους προπόλους του θε- Ἐρχεται δητις ἱερευς Αἰγύπτιος, βιβλίον ἐξέδυτων φερων, καὶ δοκιμάζει τ- ορνιν ἐκ της γραφει. V δε οἰδεν απι- 1 στούμενος καὶ τὰ ἀπόρρητα φαίνει του σωματος καὶ τον νεκρὸν ἐπιδείκνυται καὶ ἔστιν ἐπιτάφιος σοφι- στης Ιερέων δὲ παῖδες ώλίου τον ορνιν τον νεκρον παραλαβοντες θάπτουσι Ζῶ μ ν ουν Αἰθίοψ ἐστὶ τροφύ, αποθανὼν δὲ Αἰγυπτιος γίνεται ταφῆ '

, Eδοξεν ουν φ στρατηγῶ μαθόντι την τε των ἐναντίων παρασκευ. καὶ την των συμμάχων αναβο--λην εἰς την κώμην ἀναστρέψαι πάλιν, θενπερ ἐξωρ- μησαμεν ιστ αν οἰ συμμαχοι παραγενωνται ἐμοὶ δέ τις οἶκος ἀπετέτακτο αμα τῆ ευκιππι μικρον λανωτέρω της του στρατηγου καταγωγης. A 2 εἰσω παρηλθον, περιπτυξάμενος αυτην οἰ- τεJ invu

174쪽

A 111

τεθνηξ'r' o P0 γαρ εγω σοι παρεσομαι μενεῖς Ιοπαρθενος, ἔστ α σε νυμφοστολησω αξεται δε σε

βολην ηχθόμην, ταῖς δὲ του μέλλοντος ελπίσιν ηδο- μην' ς δ' ηκουσα τοπιναρ, ἀναμιμνησκομαι προσό- μοιον ἰδὼν ἐνυπνιον. 'Eδόκουν γαρ τη παρελθου δεώνυκτὶ νεὼν Αφροδίτης ἰδεῖν καὶ το γαλμα ενδον εἶναι το θεου' ς δε πλησίον γενόμην προσευξό- μενος, κλεισθῆναι τὰς ρας -- τι δέ μοι γυναῖκα ἐκφανηναι κατὰ το γαλμα την μορφην ἔχουσαν, καὶ Πνυν' εἶπεν ' οὐκ ἔξεστί σοι παρελωῖν οεω - νεώ ην δὲ4λίγον ἀναμείνης χρόνον, υκ ἀνοίξω σοι μόνον , ἀλλα και ἱερεα σε ποιησω της θεου' καταλέγω δη τουτο τι Λευκίππη το ἐνυπνιον καὶ ουκέτι ἐπεχείρουν βιάζεσθαι υναλογιζόμενος δὲ τον της Λευκίππης ονειρον, οὐ μετρίως ἐταραττόμην α

ἀποτοιαυτης ἀφορμης αυτην ἰδών 'Dτυχον ποτάμιον θηρίον ανδρες τεθηρακότες θέας αξιον ῖππου δὲ ναυτον - είλου καλοῶσιν οἱ Αἰγυπτιοι καὶ ἔστι πιμὲν Ἀπος, ο λόγος β λεται - γαστέρα καὶ τους πόδας, πλην ὁσον εἰς χηλην σχίζει την οπλην'

175쪽

i 12 AMAAEM TATIOΥ μεγεθος δὲ κατα τὸν βουν τον μέγιστον ουρὰ βραχεῖα καὶ ψιλη τριχῶν κεφαλη περιφερης ου σμικρά 36ρος Ἀπου παρειαί μυκτηρ ἐπὶ μέγα κε - καὶ

πνέων πυρωδη καπνον, ἀπο πηγης πυρός γένυς ευρεῖα, ση καὶ παρειά μέχρι των κροτάφων ἀνοίγει το στόμα ' χει δὲ καὶ Ηώδοντας καμπύλοπις ορατὰ μὲν την ἰδέαν καὶ την θέσιν - , το δὲ μέγεθος εἰς τριπλάσιον. λε δη προς την μνήμας ο στρατηγός καὶ 3i η Λευκιππη συμπαρην Ῥμεῖς μὲν ουν ἐπὶ το ληπίωντους φθαλμοὐς εἴχομεν, ἐπὶ την Λευκιππην δὲ ὁ στρατηγός καὶ εὐεις αλωκει. Ἀουλόμενος - , ημῆς παραμένειν ἐπὶ πλεῖστον, ν' ἔχοι τοις οφθαλμοῖς αυτο χαρίζεσθαι, περιπλοκὰς ἐζήτει λύγων,1 πρωτον μὲν την φυσιν - θηρίου καταλέγων, εὶ τακαὶ τὸν τρόπον της γρας, ως ἔστι μὲν αδηψαγ -- τον καὶ ποιεῖται τροφην ὀλον λ - , απάτη δὲ πάσχειρον αγραν Σπιτηρησαντες γαρ αντ- τὰς διαπρι- 3βάς, ρυγμα ποιησάμενοι ἐπικαλυπτουσιν ἄνωθεν, καλάμοις καὶ χώματι ἡπὸ δε την των καλάμων μηχανην ἱστάναι κάτω ψινον οἰκημα τα θύρας ανεωγμένον εἰ το οροφον του βόθρου καὶ την πτῶσιν του θηρίου λοχαν τον μὲν γαρ ἐπιβάντα εφέρεσθαι εὐθύς, καὶ το οἰκημα φωλεοὐ δίκην ὁ δέει χεσθαι, καὶ τους κυνηγμα ἐκθοροντας - ἐπι- κλείειν του πώματος τὰς θυρας καὶ ἔχειν ούτω τηναγραν, ἐπεὶ προς γε τὸ καρτερὰν ουδεὶς α αυτ κρατησειε βιαJ Tά τε γαρ αλλα ἐστὶν ἀλφώτατος 5 καὶ το δερμα, ς ρῆτε, φέρει παρο καὶ ου ἐθελει

176쪽

A 113 ἐλέφας Αἰγυπτιος Ἀαὶ γαρ δεύτερος φαίνεται εἰς o Μενέλαος ' γαρ ἐλέφαντα ἔφη 'ηδη τεθέασαί ποτε: ' Καὶ μάλα ' LXαρμίδm πεν, ' καὶ ι

πιι πιο παρα τῶν ακριβῶς εἰδότων της γενέσεως αυ- ντο τον τρόπον ως παράδ0ξος ' ημεῖς γε υκ -ομεν εἰς ταυτην' εφην γὼ ' την ημέραν, τι μηγραφ st. θοιμ αν μω πι, καὶ γαρ αγομεν σχολην. Κυε μὲν αυτον η μ ηρ χρονιωτατον δεκα is ' ἐνιαυτοῖς πλάττει τηρο σποράν, μετὰ τοσαύτην ἐτῶν περ-- τίκτει, στα - τόκος γέρων γένηται. 3 ιὰ τουτο, οἶμαι, καὶ γινεται μεγας η 40ρφῆν,

υλευτην μουν γαλαυ--υγαγωσιν υσὰρ την μιό u δου κορώνην. οιαύτη δέ ἐστιν ἐλέφαντος η γένυς,ἀα τολμος κεφαλη Συ μὸν γαρ αν ἰδὼν εἴποις κέρας ἔχειν αυτοντο στόμα διπλῶν ἔστι δὲ τοὐτο ἐλέφαντος καμπυλος οδούς -ταξὼ δὲ τωὐοδόντων ανίσταται -- προβοσκίς, κατα σάλπιγγα καὶ πιτην σφιν καὶ τὸ μέγεθος ευπειθὴς δὲ των προς τον ἐλέφαντα. IIρονομεύει γαρ αὐτῶ τὰς βοσκας καὶ παν ο ιαν ἐμποδὼν ευρι σιτων 'Eὰν μὲν γαρ οφον ἐλέφαντος, ἔλαβέ τε οὐ καὶ ἐπιπτυχθεῖσα κάτω προς την γένυν - στόματι την τροφην ιακο- χονεῖ ' αν δε-των ἀνθρωπείων ἴδη, - περιβάλλει, κύκλω την αγραν περι σφίγξας καὶ το πανένε-υ- φισε καὶ ρεξεν αν δωρον δεσπότη ἐπικάθηται γαρ τις σοφανηρ Αἰθίοψ, καινὸς ἱππευς - καὶ κολακεύει καὶ φοβειται καὶ της φωνῆς αἰσθάνεται καὶ ρ

177쪽

μαστίζοντος ανέχεται η δὲ μάστιξ αυτ πελεκυς σιδηρους. ἰδον δέ ποτε καὶ θέαμα καινόν. νηρ Ἐλλην ἐνέθηκε την κεφαλην κατα μέσην του ρίου την κεφαλην' ὁ δὲ λέφας ἐκεχρο ει καὶ περιήσθμαινε τον ανθρωπον ἐγκείμενον. μφοτερα - ἐθαυμα- ζον καὶ το ανθρωπον της Θολμίας - τον ἐλέφαντα της φιλανθρωπίας υ δὲ ανθρωπος ἔλεγεν 8 οτι καὶ μισθον εἴη δεδωκώς- θηρίω προσπνεῖν

i κεφαλῆς νοσουσης φάρμακον. οἶδεν ουν την θεραπείαν ὁ ἐλεφας καὶ προῖκα ου ανοίγει το στόμα, ἀλλ' ἐστὶν ἰατρος ἀλαζὼν καὶ τον μισθον πρῶτον αἰτεῖ Καν δῶς, πείθεται, καὶ παρέχει την χάριν καὶαπλοῖ την γένυν καὶ τοσουτον ανέχεται κεχν/ώς, i5 -- ο ανθρωπος βούλετιαι. οἶδε γαρ οτι πέπρακε

την ποιεῖται καὶ την τροφην γνδῶν γαλη γη γείτωνα ηλίου ' πρῶτοι γαρ ανατέλλοντα τον θεον ορῶσιν γν-δοί κά αὐτοῖς θερμότερον τοπως ἐπικά- αι, καὶ τηρε το σῶμα του πυρος την βαφην. μνεται δὲ 2παρὰ τοῖς Ἐλλησιν ἄνθος Αιθίοπος χρόας, ἔστι δὲ παρ'Ἀνδοῖς Οὐκ ἄνθος ἀλλα πέταλον, οἷ παρ' μυει τὰ πέταλα των φυτων , ο ἐκεῖ μ ν κλέπτει τηνπνοην καὶ την οθμην ου ἐπιθείκνυται η γαρ ἀλαζονευεσθαι προς τους εἰδότας οκνεῖ ντης ημνῆς τοῖς πολίταις φθονεῖ - δὲ της γης μικρον ἐξοικησθ καὶ υπερβ τους ορους, ανοίγει της κλοπης την ηd0νηνω καὶ ανθος ἀντὶ φύλλου γίνεται καὶ την δμην ἐνδυε - ται Μέλαυ--- μω Ἀδων ωστι δὲ τοῖς ἐλέ- 3φοσι σιτίον, ς τοι βουσὶ παρ μῖν η πόα φυτε

178쪽

A 115ουν ἐκ πρώτης γονης υτῆτραφείς, δωδέ τε πῶς κατὰ την τροφήν, καὶ τ πνευμα πέμπει κάτωθενευωδέ--- ὰὐ πτοης--- γέγονε πηγή '

Ἐπεὶ ουν ἐκ των λόγων ἀπηλλάγημεν του στρατηγο ὐ μικρον διαλιπὼν οτι - δύναταί τις τρωθεὶς ἀνέχεσθαι θλιβόμενος, πυρὶ τον Μενέλαον μεταπεμπεται καὶ της χειρος λαβόμενος λεγε ' ἀγαθὸν εἰς φιλίαν οἶδά σε ων ἔπραξας εἰς Κλειτοφῶντα 2 καμὲ δὲ ε υρησεις ου χειρονα Θέομαι δὲ παρα σου χάριτος σοὶ μεν αδίας, ἐμοὶ ἀνασωσεις την φυ- χην, αν παράστ5ὶς Λευκίππη με ἀπολωλεκε σῶσον δὲ Ῥυ. φείλεταί σοι παρ αυτης ζωάγρια, μισθος δε σοὶ μεν χρυσοῖ πεντηκοντα τῆς διακονίας Ῥυτy δὲ νοσους αν θέλη ' Λέγει - ὁ Μενέλαος ' οὐ μὲν χρυ-Qἔχε και φυλαττε τοῖς τὰς χάριτας πιπράσκουσιν ' γὼ δε φίλος ων πειράσομαι γενεtyθαι σοι

σιμος αὐτα εἰπὼν ερχεται πρός με καὶ πάντα καταγορευει. βουλευόμεθα --τί δεῖ πράττειν. Modξε

νον μη και βίαν προσαγάγp τὀ ε φευγειναδύνατον, --η μὲν ροτῶν περικεχυμένων, --

Μικρον ουν διαλιπὼν ὁ ενελαος ἀπελθὼν προς τον χαρμίδην ' κατείργασται - ἔργου ἔφη, καίτοιτο πρῶτον ηρνεῖτο ἰσχυρῶς η γυνη δεομενου δεμου καὶ πομιμνήσκοντος της ευεργεσίας ἐπένευσεν. 2'Avo δὲ δικαία δέφνιν λέγων - χαρωασθαι προθεσμίαν μερῶν, ἔστ' αν εἰς την Αλεξάνδρειαν ἀφίκωμαι κώμη γαρ αυτ και ἐνίψει τα γινόμενα

καὶ πολλοὶ μάρτυρες ' εἰς μακραν ὁ αρμίδης 3ἰατε δίδωσι την χάριν - πολέμω δὲ τίς ἐπιθυμίαναναβάλλεται στρατιώτης δε ἐν χερσὶν ἔχων μάχην

179쪽

οἰδεν εἰ ζησεται; τοσαυτα των θανάτων εἰσὶν οδοί.

Arem1αί μοι παρὰ της υχης την ἀσφάλειαν καὶ

μενῶ 'Eπὶ πόλεμ- νυν ἐξελευσομαι βουκόλιον ἔνδον μου της ψυχης αλλος πόλεμος κάθηται στρατ υ- της με πορθεῖ τόξον ἔχων βέλος ἔχων νενικημαι, πεπληρωμαι βελῶν Κάλεσον ανθρωπε, ταχῶ τον ἰωuενον ἐπείγει το τραῶμα Ῥην πυρ ἐπὶ τους πολεμίους αλλας βδας λερως ἀνηψε κατ' ἐμου. ει πρῶτον, Μενέλαε, σβέσον, πυρ καλ- τὀ 5 16 οἰώνισμα προ πολέμου συμβολης ἐρωτικη συμπλοκη.ωφροdiτη με προς υρεα ἀποστειλάτω ' Καὶ ὁ ε

αυτην ἐνθάδε τοτ ανδρα οντα καὶ ταυτα ἐρῶντα Καὶ ὁ αρμίδης Παλλα τοὐτό γε ράδιον' ἔφη τον- i5 Κλειτοφῶντα -οφορτίσαοθαι ' ρων --ὁ ενέλαος - αρμίδου την --δην καὶ φοβηθεὶς περ4 ἐμοὐ, ταχύ τι σκήπτεται πιθανον καὶ λέγει βούλει αλμεινι- α -- τῆ ἀναβολῆς φρονηχθυαφηκε - ἔμμηνα καὶ -δρὶ συνελθεῖν οὐ θέμις. re' Ουκοῶν ἀναμεν μεν ο αρμίδης εἶπεν ἐνταυθα τρεῖς μέρας η τέτταρας, αυται γαρ ἱκαναί. 8ώξεστιν αἰτου παρ αυτης εἰς οφθαλμοῖς ηκέτω τους ἐμυς καὶ λόγων μεταδοτω ἀκουσαι θέλω φωνης, χειρος θιγεῖν. ψαμαι σώματος αυται γαρ ἐρώντων et stαραμυθίαι. Ἐξεστι δὲ αυτην καὶ φιλησαι - τογα οὐ κεκώλυκεν ἐγαστηρ 'Mς - ταυτα- Μενέλαος ἐλθὼν ἀπαγγέλλει 8 μοι, προς τούτο ἀνεβόησα, θειτον αὐαποθάνωμι περιίδω ευκίππης φίλημα ἀλλοτρι-μενον οὐ

ο τί γαρ' ἔφη ' ἐστὶ γλυκυτερον το μὲν γαρ ἔργον ατῆς 'Αφροδίτης καὶ ορον ἔχει καὶ κόρον καὶ ω υ ἐστίν, ἐὰν ἐξέλης αυτο τα φιλήματα φίλημα δὲ

180쪽

117 καὶ ἀόριστόν ἐστι καὶ ἀκόρεστον καὶ καινον αεί. ρια γαρ τὰ πιάλλιστα - του Πέμο πος ανεισιν, ἀναπνοὴ κα4 43 νη καὶ φίλημα. ποις μὲν γαρ χεΩεσιν ἀλληλους φιλουμεν απὸ δε της ψυχης η της ηδονης ἐστι πηγη Πίστευσόν μοι λέγοντι, Μενέλαε, ἐν γαρ τοῖς κακοῖς ἐξορχησομαι, τὰ μυστήραι ταυτα μόνα παρὰ

Λευκίππης χω κἀγώ μένει παρθένος μέχρι

4 μόν- των φιληματων ἐστί μου γυνη Εἰ δέ τις

Ἐρῶν γά τις, εἰς σον μὲν χει τὴν ἐλπίδα του τυχεῖν, φέρει, εἰς αυτο τὸ τυχεω ἀποτεινόμενος ' ἐὰν δὲ ἀπογνω, το ἐπιθυμοῶν μεταβαλὼν ἀντιλυπῆσαι μέχρι του δυνατου τολμῶ το κωλυον ' τω ἄν καὶ ἰσχυς, 15ωστε τι δρῆσαι μετὰ του μη παθεῖν τότε δὲ τῆς ψυχ ης το μὴ φοβουμενον ἀγριαίνει μαλλον τω μουμενον. Ἀαὶ γαρ ὁ καιρος επείγει - πραγμά

των το πτορον.

Σ---των - ημῶν εἰστρέχει τις τεθορυβη γμένος καὶ λέγει την Λευκίππην αφνω βαδίζουσαν καταπεσεῖν καὶ τὼ οφθαλμὼ διαστρωειν υνα - σαντες - - μεν ἐά α τῆν ωH ορῶμεν ἐπὶ τῆς γης κειμένην Προσελθὼν Ουν ἐπυθόμην ο τι πάθοι ηπιυς εἶδέ με, αναπηδησασα παίει με κατὰ των, προσώπαγν, φαιμον βλέπουσα ώς δὲ καὶ ο πιυμ λαος οἷός τε η ἀντιλαμβάνεσθαι , παίει κἀκεῖνοντ' σκέλει Συνέντες Ουν - μανία εἴ τι το κακον, βία συλλαβόντες ἐπειρώμεθα κρατεῖν η δὲ προσεπάλαιεν μῖν, ουδὲν φροντίζουσα κρυπτειν σα ad 3 - Ορασθαι θελει. Θόρυβος - πολυς περὶ τρο σκηνην αἰρεται, στε καὶ αυτον εἰσδραμεῖν τον