Erōtikōn logōn syggrapheis

251쪽

Kαν τουτ παρην ὁ Κλεινίας καὶ ὁ Σώστρα- 16τος. καὶ ὁ μὲν Κλεινίας ἐβόα ποῖ πετε τον ἄνθρω- πον ου ἔστι φονευς ἐφ' κὶ καταδεδίκασται ' καὶ ὁ στρατος ἐν μέρει αὐτα λεγε καὶ ς εἴη αυτος της α ρησθια δοκούσης πατήρ οἱ δὲ καροντες μαθόντες το τῶν ευφημουν τε τηρο Ἀρτεμιν καὶ περιίσταντό με καὶ γειν εἰς το δεσμωτηριον - 1 ἐπέτρεπο- Οἱ δὲ φύλακες - εἶναι κύριοι του μεθεῖναι καταδικα- έντα προς νατον ανθρωπον ἐλεγον. εως ὁ ἰερευς, του Σωστράτου δεηθέντος,

ἐνεγρομ- αὐτον ἔχειν καὶ παράξειν εἰς τον δημον,-- δέρ. O- μὸν δη τῶν δεσμῶν απολύομαι καὶ 15 ἐπὶ το ἱερο ταχὐ μάλα ηπειγόμην, καὶ ὁ Σώστρατος κατα πόδας. υκ οἶδα εἰ τὰ Ῥοια ἐμοὶ χαίρων. - 3ωτι δὲ πιτως νθρωπος δρομικωτατος, ον υ της φημης φθάνει το πτερόν, καὶ τότε ημῆς ἐπὶ Λευκίππην προὐλαβεν , ἀπαγγελλουσα πάντα καὶ τὰ τουα Σωστράτου καὶ τἀμά γμωσα δὲ ημῆς ἐξεπήδησε του

νεὼ καὶ τον μὲν πατέρα περιεπτυξατο, τους οφθαλ- μοὐς εἶχεν ἐπ ἐμέ. 'Eγὼ δὲ εἱστηκειν καὶ πάντα ἔβλεπον εἰς το ἐκείνης προσωπον, αἰδοῖ τη προς - στρατον κατεχων ἐμαυτον ἐπ αυτην ἐκθορεῖν. Ουτως αλληλους ησπαζόμεθα τοῖς ὀμμασιν.

υρτι δὲ μων μελλοντων καθεζεσθαι καὶ περὶ τούτων διαλέγεσθαι Θέρσανδρος σπουδῆ μάλα,--

252쪽

ἐναντιον τι μηΜεόντs3ς diciρῆ Eσμῶν καὶ θανάτου κατεγνωσμένον ανθρωπον ἐκ των νόμων ἀποθανεῖν., 'εις , καὶ δούλη. ἐμηρο, γυναtκα μάχλον καὶ πρὸς ανδρας ἐπ μανῆ ταυτηνοπως μοι φυλάξῖς ' Ἐγώ προς το δουλην καὶ γυναῖκα μάχλον ἡπεραλγήσας την ψυχὰν - ῆνεγκα τῶν ὐημάτων - τραύματα, αλλ' ἔτι λαλουντος -- σο μὲν Ουν' ἔφην καὶ τρίδουλος καὶ - μανης καὶ μάχλος αυτ δε καὶ , ἐλευθέρα καὶ παρθένος κάναξία τῆς θεου' Ω δὲ

ταυτα κουσε καὶ λοιδορεῖς' φησας ' δεσμωτα καὶ κατάδικε; παίει με κατὰ των προσώπων μάλα βιαι-- καὶ ἐπάγει δευτέραν, ἐκ δὲ τῶν ὐινῶν αῖματος ἔρρεον γωνοί ολο γαλα-- - μον εἶχεν η , πληγ* Ως δε καὶ τρίτην προφυλάκτως παισε, λανθάνει μου φ στόματι περὶ τους δόντας προσπταίσας την χειρα , καὶ τρωθεὶς τους δακτύλους, μόλις την χεῖρα συνέστειλεν ἀνακραγών ' καὶ οἱ οδόντες ἀμυνουσι την τῶν ἐινων υβριν τιτρώσκουσι γαρ, αὐτοὶ τους παίοντας δακτύλους, καὶ α πεποίηκεν ἔπαθεν η χείρ. M, ἐπὶ ἡ πληγῆ μάλ' ακων ανααραγὼν συνέστειλε την χεῖρα καὶ Ουτως ἐπαπισατο, ἐγὼ δὲ ἰδὼν οἷον ἔχει κακόν , τοὐτο μὲν οὐ προσεποιησάμην, ra

2 m φύγωμεν ἔτι τους βιαίους , ποῖ καταδράμωμεν ἐπὶ τίνα θεῶν μετὰ την Ἀρτεμιν εὐαυτοῖς τε πιόμεθα τοῖς ἱεροῖς, ἐν τοῖς τῆς αυλαίας παιόμεθα χωρίοις Ἀλα ἐν ἐρημίαις μόναις γίνεται, που μηδεὶς μάρτυς μηδ' ανθρωπός ἐστι οὐ δε αυτῶν ἐν

253쪽

οψε τυραννεῖς των θεων Κῶ το μὲν πονηροῖς αἱ 2 τῶν ἱερῶν ἀσφάλειμα διδόασι καταφυγην, ἐγὼ δὲ μηδένα δικ=iσας, κέτης Γε της 'Αρτεμιδος γενόμενος τυπτομαι παρ αυτ τ βωμῶ, βλεπουσης, οἰμοι, τη. - Ἐπὶ την' τεμιν αἱ πληγαί. καὶ ου μέ 3χρι πληγῶν η παροινία, αλλα καὶ επὶ των προσωπωντιε λαμβάνει τραυματαώς ἐν πολέμφ καὶ μι χη, καὶ μεμίανται, ἐδαφος ανθρωπίν' αῖμοι. οιαῶτα σπένδει τις θεω ου βάρβαροι ταυτα κάὶ αυροι,1 καὶ ἡ)J Αρτεμις η Σκυθῶν ρου παρ' ἐκείνοις μόνοις νεως -τως αἱμάσσεται την γωνίαν Σκυθίαν πε- ποίηκας, καὶ ἐν Ἐφέσφέε - ἐν αυροι αῖματα. Λαβε καὶ ξίφος κατ εμοs Kαιτοι τί δώ σιθηρου

v αυτη καὶ μιαιφονος διξια τοιαῶτα δέδρακεν οἷα φασγάνου γίνεται πυτά μου μωντος λοχλος συνερρυη των ἐν τw3ἱερω παρώτων καὶ Ουτοι ἐκάκιζον αυτον καὶ ο ἱερευς

νερως καὶ ἐν ' ερ' ἐγὼ δὲ τεθαρρηκὼς τοιαυτα'' ἔφην λανδρες, πέπονθα, ἐλευθερός τε, καὶ - - λεως ου ἀσημου, ἐπιβ0υκευθεὶς μεν εἰς την ψυχηνυπο τούτου. σωθεὶς δε πο της Ἀρτέμιδος , , τον ἀπέφηνε συκοφάντην καὶ νυν προελθεῖν με δεῖ καὶ 2α ἀπονίψασθαι το προσωπον ἔξω μη γαρ ἐνταυθα

254쪽

τον στρατον ὀρθοῖς τοις οφθαλμοῖς ἰδεῖν ουκ ηδυνάμην, συνειδὼς οἷα -- διαπεθείκειν καὶ ω - εστρατος δε α των φθαλμῶν ρῶν μυξεις των ἐμῶν, ας ἔτυχον, αυτου παθών, ἀντyσχυνετό με

βλέπε- καὶ η Λευκίππη δὲ τὰ πολλα εἰς γην ἔβλεπε,

καὶ ην ολον το συμπόσιον αἰδώς Προῖόντος δε τουπότου και του σιονυσου κατὰ μικρὸν ἐξιλασκομένου ο

αἰδῶ ἐλευθερίας γαρ -τος ποπηρ αρχει λόγου

πρῶτος ο ἱερευς προ τον Σώστρατον τί ου λεγεις,

τον περὶ μῆς μHθον οστις ἐστί; δοκεῖ γάρ μοι περιπλοκάς τινας ἔχειν - ἀηδεῖς' ων δὲ μα- λιστα πρέπουσιν οἱ τοιουτοι λογοι ' Καὶ ὁ Σωστρα- 1sτος προφάσεως λαβόμενος σμενος ' το μὲν - ἐμὲ του λόγου μέρει ὁπλομ' εἶπεν ' - Σώστρατος ονομα Βυζάντιος το γένος, τούτου θεῖος πατηρ ταυτης τον δε λοιπόν, στις ἐστί, μυθον οὐ λέγε, τέκνον κλειποφῶν, μηδὲ αἰδουμενος Καὶ γὰρ εἰ ει τί μοι συμβέβηκε λυπηρόν, μάλιστα μὲν - σον ἐστιν, ἀλλα του δαίμονος ' ἔπειτα των ργων τῶν παρελθόντων η διήγησις τον Ουκέτι πάσχοντα ψυχαγωγει μῆλλον η λυκεῖ'

5 Κάνω πάντα τα κατα την ποδημίαν την ἀπο ο ρου διηγοίμα , τον πλουν την ναυαγίαν την μγυπτον, τους βουκόλους της -κίππης την ἀπαγωγην την παρὰ τω βωμῶ πλαστην γαστερα, τηνMενελάου τέχνην, τον ἔρωτα του στρατηγου, τολαιρέου φάρμακον, την - ιηστῶν ρπαγην τὸ ω του μηρου τραsμα, καὶ δειξα την Ουλην Ἐπεὶ

255쪽

του προ σωφροσυνην με αποιῶν καὶ Ουdὲν ἐψευδόμην τον Μελίτης ἔρωτα καὶ την σωφροσυνη. ἐμην, σον ἐλιπάρησε χρόνον, σον ἀπέτυχεν , τα ἐπηγγείλατο, σα δυρατο την ναυν διηγησάμην,4 τον εἰς Ἐφεσον πλουν, καὶ Ἀμφω συνεκαθευδομεν, καί, μὰ ταύτην την Αρτεμιν, ὁ ἀπο γυναικος ἀνέπτη γυνη. E μόνον παρῆκα των ἐμαυτου δρα- 3μπων, την μετὰ ταυτα , , Μελίτη. αἰδῶ -ὶ καὶ τὸ δεῖπνον εἶπον καὶ λ ἐμαυτου κατεψευσαμην,

i καὶ ριδερι πιο θεωρίας τον λόγον συνεπέραν καὶ τὰ μὲν ἐμὰ ταλα ' ἔφην, τὰ δὲ Λευκίππης των ἐμῶν μείζονα Πέπραται, δεδούλευκε, γην ἔσκαψε, σε εσυλ α της κεφαλης το κάλλος. ην κουρὰν ορῆς '

i5 τὰ τον Σωσθενην καὶ Θερσανδρον γενόμενος, ξῆροντα αυτῆς ἔτι μειλον η τἀμά, ἐρωτικῶς αυτη χαριούμενος --οντος του πατρός λ πασαν αἰκίαν ηνεγκεν εἰς τὸ οῶμα και βριν πλην μιας, υπὲρ ε αυ- της ἄλαλλας, - πωτε ' καὶ ἔμεινε, πάτερ, z τοιαύτη μέχρι της παρούσης ημέρας, οῖαναυτὴν ἐξ πεμψας απὸ Βυζαντιου ἐμον τουτο ἐγκω -

μι- - φυγην ἐλόμενος οὐδὲν ἐδρασα περ υ ἔφυγον, αλλ αυτης, ὁτι καὶ ἐν μέσοις ρσταῖς ἔμεινε

παρθενος καὶ τον μέγαν ἐνίκησε ληστην, Θερσαν - αὐδων λέγω, τομαναίσχυντον, τον βίαιον Ἐφιλοσοφήσαμεν, πάτερ, την ἀποδημίαν ἐδίωξε γαρ μῶς ἐρως, καὶ ην ἐραστολκανερωμένης φυγη ἀποδημη σαντες γεγόναμεν αλλήλων δελφοί. Et τις αρα ἐσtὶν ανδρος παρθενία, ταυτην καγὼ μέχρι του παρόντος προς Λευκίππην χω ' ὐμὸν γαρ ρα ἐκ-λλ- του τῆς 'Αρτέμιδος ερο ρ Θέσποινα φροδίτη, μὴ νεμεσηνεὶς ἡμῖν ς οβρισμένη -υκήθέλομεν

256쪽

ζων καστον των λεγομένων ο δὲ Σωστρατος καὶ

ἐπιδάκρυεν, οπότε κατὰ Λευκίππην ἐγεγόνειν Καὶ ο σατε ἔν-αἰτῶ μαθεῖν κἀγὼ παρὰ σου, ἱερευ, μόνον ' τί ποτέ ἐστιν ο τελευταῖον ἀπιὼν ὁ Θέρσανδρος κατὰ Λευκίππης προσέθηκε, συριγγα- Ἀλλανἐ ἔφη καλῶς ἀνηρου καὶ γαρ εἰδότας ημῆς τὰ οπερὶ ν συριγγα τοῖς παρουσιν μως ἡρμόσασθαι προσναε ' κἀγω τον --ἀμείψομαι μυθον.6 Oρας τουτὶ το αλσος το - τόπιν του νεον ' θάδε ἐστὶ σπηλαιον ἀπόρρπον γυναιξί, καθαραῖς δὲ ειο-ε--σαιε - ἀπ--ον παρθένοις ἀνάκειται δὲ, 2 συριγξ ολίγον ον των του σπηλαίου θυρων Εἰ μὲνουν το οργανον καὶ παρ μῖν ἐπιχωριάζει τοῖς Βυζαντίοις, ωτε ο λέγω εἰ δέ τις -- η τον μίλησε ταύτη τη μουσικῆ φέρε καὶ οἷόν ἐστι, ἀπω καὶ - ντου Πανος παντα μυθον υ συριγξ αὐλοὶ μέν εἰσι οπολλοί, κάλαμος δὲ των αυλῶν εκαστος αυλουσι δὲ οἰ κάλαμοι πάντες σπερ αυλος εἷς συγκεινται δὲ στοιχηδον αλλος ἐπ αλλον ηνωμένος. ο πρόσωπον ἰσοστάσιον καὶ το νῶτον, καὶ ο σοι εω των καλάμων βραχεμι κρελειπόμενοι, τούτων μείζων ὁ μετὰ -- οτον, καὶ ἐπὶ τ δευτέρω τοσουτον, σου του δευτέ-

μείζων ὁ μετὰ τουτον τρίτος, καὶ κατὰ λόγον ου- τως, λοιπος των καλάμω χορὸς ἔκαστον του πρό-

257쪽

αυλός τὰ δὲ μεταξυ των,κρων τολή μου διαστήματα, πάντες οἰ μεταξὐ κάλαμοι, καστος ἐπὶ τοὐπέλας τὸ κεκαπαφέρων ἐς τ-ὰφ τελευτα- συνάπτει βάρει υσα δε- της Αθηνὰς αυλος ἐν τοῖς δακτύλοις λαλεῖ, τοσαυτα στου Παν ἐν τοῖς στόμασιν αὐλεῖ. i. 'Aλλ' ἐκε -- δάκτυλοι κυβερνῶσι τὰ αυλήματα,

κτύλους κακεῖ μὲν κλεισας ὁ αυλητὴς τὰς ἄλλας οπὰς μίαν ανοίγει μόνην, δι ς το πνευμα καταρρε ἐν- ταίθα-τους μὲν αλλους ἐλευ4'ερους ἀφηκε καλά- i5 μους, μώων το χεῖλος ἐπιτίθησιν , ον αν ἐθέλχὶ μὴ σιωπαν, μεταπηδῆ τε αλλοτε ἐπυλλον , οποι ποτ' - του κρουματος αρμονία καλῆ. Ουτως αυτ περὶ τοὐς αυλοὐς χορεύει το στόμα. μὰ η συριγξ ουτε

αὐλος α ἀρχης οὐτε κάλαμος, αλλὰ παμένος εὐει, δής. χ Πὰν συν ἐδίωκε μην δρόμον ἐρωτικον, τὴν ' λη τις δεχεται δασεῖα φευγουσαν ὁ δὲ Πὰν κατὰ ποδας εἰσθορὼν ωρεγε την χεῖρα ς ἐπ αυτήν. - ὁ μὲν φετο τεθηρακέναι καὶ εχε- των τριχῶν, 8 καλάμων δε κόμην εἰχεν ἡ χειρ. ην μὲν γαρ εἰς γῆνα καταδυνα λέγουσι, καλάμους δὲ τὴν γην ἀντ' αττης τεκεω προει δὴ τους καλάμους, οργης ὁ Π Ἀώς κλέπτοντας αυτο τὴν ἐρωμενην ἐπεὶ δε μετὰ ταμα - εἶχεν ευρεῖν, εἰς τους καλάμους δοκῶν δε- σθαι τὴν κόρην, ἔκλαε τὴν τομήν, νομίζων τετμη δ' κεναι τὴν ἐρωμένην. Συμφορησας ουν τὰ τετμημένα φ

258쪽

195 σῶμα εἶχε δια χειρων τὰς τομὰς των καλάμων καταφιλῶν ς τῆς κόρης τραύματα ἔστενε δὲ ἐρωτικον ἐπιθεὶς το στόμα, καὶ ἐνέπνει ἄνωθεν εἰς τοὐς αυλο

αμα φιλων το δὲ πνε- δια των ἐν τοῖς καλάμοις εστενωπῶν καταρρέον αυληματα ἐποίει, καὶ η σύριγξι εἶχε φωνην. Tuum G την συριγγά φασιν ἀναθεμ ναι μὲν ἐνθάδε τον Πῆνα, περιορισαι δε εἰς σπηλαιον αυτην, θαμίζειν τε αυτοῶ καὶ ἡ σύριγγι συνηθως αυλεῖν. M p δὲ -τερ- χαριζε ται το χωρίον τῆ ' - οτέμιδι, συνθηκας ποιοὶ σάμενος πρ0ς αὐτήν, μηdεμιαν νειε καταβαίνειν γυναῖκα. ταν οὐν αἰτίαν εχττις οὐκ εἶναι παρθένος, προπέμπει μὲν αὐτην ο δημος μεχρι των οὐ σπηλαίου θυρῶi . θικάζει συριγξ την δίκην - μὲν γαρ παῖς εἰσέρχεται κεκοσμημενη βστολὴ τῆ νενομισμένη, αλλος δὲ ἐπικλείει τὰς του σπηλαίου θύρας Εαi μὲν η παρθενος, λιγυρόν τι μέλος ακούεται καὶ ἐνθεον, τοι του τοπου πνεῶμα ἔχοντος μουσιαον εἰς την φύριγγα τεταμιευμένον,

ματα μεν αἱ θύραι ἀνεωχθησαν το*σπηλαίου, ἐκφαί- νε ται δὲ η παρθένος ἐστεφανωμεν την κεφαλην πί-I τυος κόturiς. α δ την παρθενίαν ἐψευσμέν)ὶ, σιωπῆ μὲν η σύριγξ, οἰμωγηχε τις ἀντὶ μουσικης ἐκτοπι σπηλαίου πέμπεται, καὶ εὐυς ο δημος ἀπαλλάτ--τεται και ἀφέη Πιν ἐν σπηλαίω λὶν γυναῖκα τρίτη

δὲ ημέω παρθένος ἱέρεια τοὐτόπου παρελθοῶσα την συριγγα εὐρωκε χοφαί, την δὲ γυναῖκα συμ- Ibios. IIρος αὐτα παρασκευάσασθε πῶς αν αυτοὶ σχῆτε τύχης, καὶ σύνετε Εἰ μὲν γάρ ἐστι παρθενος, μως ἔγωγε βουλοίμην, απιτε χαίροντες της σύριγγος

τυχόντες ευμενοsς ου γαρ αν ποτε ψευσαιτο την κρί

259쪽

ετοίμη εἰς το τῆς συριγγος σπηλαιον εἰσελθεῖν καὶ χωρὶς προκλησεως κατακεκλεῖσθαι 'Mγαθὰ λέγεις ὁ ἱερευς εἶπε καί σοι συνηδομαι υπὲρ σωφροσυνης καὶ τυχ)qς.' ότε μὲν - ἐσπέρας γενομένης ἔκαστος 2ημῶν ἀπιε κοιμησόμενος ἔνθα ὁ ἱερευς παρεσκευα-i σεν ο Κλεινίας νο- ,, μιν συνδειπνῶν, - -

μη φορτικοὶ δοκοίημεν εἶναι τεξευωάκφ αλλ' ἔνθα καὶ τηρο πρόσθεν ημέραν, καὶ την τότε. ον μέντοι Σωστρατον ἐώρων υποθορυβηθέντα - της συριγγος διηγήματι, μη αρα τὰ περὶ της παρθενίας δι' αἰδωι την προς αὐτον ψευδώμεθα. Θιαιεύω δη ει Λευκίππη νευματι αφανεῖτον φόβον του πατρος δζελεῖν ἐπισταμένη οῖ δη τροπω μαλιστα οἴεται πείσειν κα- κείνη δὲ ἐδοκει μοι αὐτολύποπτευειν Ἀστε τατύμου συνηκε Θιενοεῖτο δὲ καὶὶ προ- παρ' ἐμου -- ματος πῶς αν κοσμιώτατα προσενεχθείη τω πιστώματι Μέλλουσα ουν πρὸς υπνον αναχωρεῖν --γμένη τον παπέρα ηρέμα προς αὐτον ' θάρρει πάτερ' ἔφη ' περὶ ἐμου κάὶ πίστευε τοῖς εἰρημενοις Μὰ την γὰρ Αρτεμιν , ουδετερος ημῶν οὐδεν ἐψευσατο δὲ στεραμ περὶ την θεωρίαν ησα, ο τε Σπι--

στρατος καὶ ο ἱερεύς . καὶ ηυτρεπισμεναι ησαν αἱ θυσίαι, παρῆν δὲ καὶ η βουλη μεθεξουσα των ἱερείων ε' μιαι δὲ ησαν εἰς την θεον πολλαί, καὶ ο Θέρσα - δρος ἔτυχε γαρ κώ αυτος παρὼν,προσελθων τω προ-3 εδρω πρόγραψον εἰς αἴριον ἐφη ' τὰς περὶ μῶν δίκας , ἐπεὶ καὶ τον καταγνωσθέντα σοι χθὲς δη τινὲς ἔλυσαν, καὶ ὁ Σωσθένης εστὶν υδαμου ' Προ-

260쪽

Η 197 γέγραπτο μὲν ουν εἰς τηρο στεραίαν η δίκη, παρο-

σκευαζόμεθα δὲ μεις μάλα ευπρεπῶς χοντες.

moυσης - της κυρίας ὁ Θέρσανδρος εἶπεν ωδε κ οἶδα τίνος αρξωμια λόγου καὶ πόθεν ουδὲ

τίνων κατηγορήσω πρῶτον και τίνων δεύτερον. sτε γαρ τετολμημένα πολλὰ πο πολλῶν και Ουδεν

ουδενος τρῆμεγέθει δεύτερον πάντα δὲ αλληλον γυ- μνὰ καὶ μεθ' ων ουδ αμαψωμαι κατηγορῶν. N γαρτης ψυχη κροτουσης φοβοῶμαι μη ἀτελης μοι ὁ λύγος γένη αι, ἡ Ἀμίλλων μνημn m γλῶτταν ἐφ' λα- ο Οὐέλκούσης , γὰρ εἰς το μήπω λεχθὲν ἔπειξις του λόγου τλολόκληρον τῶν ηδη λεχθέντων παραι- ρεῖται πιταν μὲν γαρ φονεύωσι τους ἀλλοτρίους οἰκέτας οἱ μοιχοί, μοιχεύωσι δὲ τας ἀλλοτρίας γυναῖκας οἱ φονεῖς, λύωσι δ' μῖν τὰς θεωρίας οἱ πορνοβο ia A, τὰ δὲ σεμνότατα των ἱερῶν μιαίνωσι ν αἱ πόρναι, τας ημέρας δὲ λογιζόμενος , ἡ ταῖς μυλαις καὶ τοῖς δεσποταις, τί δράσειέ τις ἔτι, νομιας ομο καὶ μοιχείας καὶ ἀσεβείας καὶ μιαιφονίας κεκερασμένης; 4 Kαπεγνώκα τέ τινος ἐλά- τον ἐφ' αἷς δή κοτ' οὐν αἰ- ωτίαις οὐθὲν γὰρ διαφέρει καὶ δεδεμενον εἰς το δεσμωτήριον ἀπεστείλατε φυλαχθησόμενον τῆκα ταδίκη 'ουτος δὲ παρέστηκεν ἡμῖν, ἀντὶ των δεσμων λευκην

ημφιεσμένος στολην, κώ εν ν τάζει τῶν ἐλευθερων

ἔστηκεν ὁ δεσμώτης. πάχα δὲ καὶ τολμησε φωνην βαφεῖ ναι καὶ ἐπιρρvωρευσαί τι κα - , μῆλλον δὲ καθ' υμῶν καὶ της μετέρας ψήφου. εγε δὲ τῶν προέδρων καὶ τῶν συμβουλων το δόγμα. 'AMύετε κα-τερ ἐμηνίσασθε καὶ τηρο περὶ τούτου μοι γραφήν. Κωξεν αποθνησκειν Κλειτοφῶντα Που τοίνυν ο δή μμιος ἀπαγέτω τοὐτον λαβών. Θος ηδ το κώνειον. 'Hδη τέ τι τοῖς νόμοις κατάδικός ἐστιν υπειρ με-