장음표시 사용
231쪽
δουσα πέπεικεν αλλη γυνη, καν M Jστοργος ἐγὼ τοῖς ἀγροῖς ου κατεφίλησα. μν ουν αν Θερσανδρος ἔλθη πυνθανόμενος, τί προ αυτον εἴπω 'Αρα ἀποκαλύψασα του δράματος την πόκριοι διηγήσομαι την ἀληθειαν - με νομίσης ἀνδράποδον εἶναι, Θέρσανδρε. Στρατηγο θυγάτηρ εἰμὶ Βυζαντίων, ο, πρώτων πω γυνή ' οὐκ εἰμὶ Θετταλη - καλου-
μαι Λάκαινα υβρις αυτη ἐστὶ πειρατική λελζστευμα καὶ τουνομα 'Aνηρ μοι Κλειτοφῶν, πατρὶς Βυζάντιον, πιστρατος - τηρ, μήτηρ Πάνθεια. Auoυ δὲ πιστευσεις ἐμοὶ λεγουση Φοβοῶμαι δὲ καὶ ἐαν β πωτευσῖς περὶ Κλειτοφῶντος, μη τλακαιρόν μου ἐλευθερίας τον φίλτατον ατολώνη Φέρε πάλιν ἐνδύσωμαί μου - δρῶμα φέρε πάλιν περίθωμαι την Λάκαιναν 'T-- αχούσας ὁ Θερσανδιμ μιρον ἀναχωρη- 17
20 σας λέγει προς το Σωσθένην Ῥκουσας πίστων
ρημάτων γε ντων ἔρωτος , οσα εἶπεν, ὁσα ἀδυρατο, οἱ μυτην κατεμέμψατο ο μοιχός μου κρατεῖ πανταχου δοκῶ, o ληστης καὶ φαρμακευς ἐστι Μελίτη φιλεῖ, Λευκίππη φιλεῖ φελον, ω Ζευ, γενεσθαι Ι Κώιαοφώ -ου μαλακιστέ- ο Σωσθέν ς ἔφη δεσποτα, προς το ἔργον, ἀλλ' ἐπὶ την κόρην ἰτέον αυτην. καὶ γαρ αν νυν - του καταράτου 3τούτου μοιχον, μέχρι μὲν αυτον οἶδε μονον καὶ οὐ κεκοινωνηκεν τέρω, πάσχει την ψυχην σι αυτos'
a α δ απαξ εἰς ταὐτον ἔλθης πολλῶ δὲ δ διαφέρεις ώείνου εἰς ευμορφίαν , ἐπιλησεται τέλεον --.Παλαιον γαρ ἔρωτα μαραίνει νέος ἔρως γυνη δὲ καὶ ε
232쪽
μάλιστα το παO0ν φιλεῖ του απόντος, ἔως καινον σπευρε, μνημονεύει προσλαβοῶσα δ ἔτερον, --ερο ν της η υχης ἀπηλειψε ' Tαυτα ἀκούσας Ο Θέρσανδρος ηγέρθη λόγος γαρ ἐλπίδος εἰς το τυχεῖν ἔρωτος ἐς πειθὼ άδιος το γαρ ἐπιθυμῶν συμμαχον ὁ θέλει, - ἐγείρει τηνἐλπίδα. 18 ιαλιπών ου δεθον ἐφ' οἷς προς αυτην ἐλα- λαγ ν η ευκίππη, ς αν μη δομο - τι κατακολναιτων π αντης εἰρημένων ὐερχεται σχηματίσας, μυτον εἰς το ἐπαγωγότερον προς θέαν, ως ετο. ' H δὲ εἶδε την Λευαμπη. ἀνεφλέγη την πιν', καὶ ἔδοξεν ἀτετότε καλλίων γεγονέναι Θρέψας
γαρ ολης της νυκτος το πυρ, σον χρόνον ἀπελείφθη
της κύρης, ἀνεζωπυρ πεν ἐξοίφνης λατ-λαβῶν εἰς, τὴν φλόγα την θέαν, καὶ μικροπι μὰν προσπεσ-
περ χυθη ν κόρ ὶ Καρτερήσας δ' ου καὶ παρα--θω- διελέγετο αλλοτε αλλα ρηματα συνάπτων ουκ ἔχ)-τα -- οι τοι γαρ οἱ ἐρῶντες σταν προς τὰς ἐρωμένας ζητησωσι λαλεῖν. Ου γαρ ἐπιστησαν Μ τε τον λογισμον τοῖς λόγοις, ἀλλα τηρο υχην εἰς το
του λογισμου λαλουσιι υμα ουν συνδιαλεγόμενος καὶ ἐπιβεὶς την χεῖρα τω τραχήλω περιεβαλεν, ς μέλλων φιλησειν η δὲ προχουσι της χειρος την - οδον νευε κάτω καὶ εἰς του κόλπου κατεδύετο χλουδὲν ηττον περιβαλὼν ἀνελκειν το πρόσωπον ἐβιάζετο δε ἀντικατεδύετο - ὶ ἀπεκρουετο - φιλ ματα. Ως δὲ χρόνος ἐγίνετο τῆ της χειρος στάλη, φιλονεικια λαμβάνει τον Θέρσανδρον ἐρωτικη, καὶ την ομὰν λαιαν υποβαλὼν φ προσώπωκάτω, δει α
κ- λαβόμενος τῆ μὲν εἰλκεν εἰς τοὐπίσω τῆ
233쪽
γει προ αυτον η Λευκίππη Ἀυτε ώς ἐλευθερος ποιεῖς - ω ευγενὴς καὶ συ μ μῆ Σωσθένην
Ἀ- ωι-- ο Θέρσανδρος - θεν οστις 10 γένηται καὶ γαρ ρα - ἀργίζετο. -μος δὲ ih ἔρως δυο λαμπάδες Ἐχει γαρ καὶ ὁ θυμος ἄλλο πυρ, καὶ ἐστι - , - φύσιν ἐναντιώτατο, την δὲ βίανομοιον υ μὲν γαρ παροξύνει μισεῖν, - ἀναγκά-
ζει φιλεῖν καὶ αλληλων παροικος η του πυρός εστι
πηγή. υ - γὰρ εἰς ηπα κἀθηται, ὁ δὲ τῆ καρ-
H δίε περ μαμετα- ωαν---μφω τὸν ἄνθρωπον 3 καταλάβωσι, γίνεται μεν αυτοῖς η υχη τρυτάνη 'τὸ πυρ κατέρου ταλαντεύεται Μάχονται δε ἄμφω περὶ της ὐοπη. καὶ τὰ πολλα μὲν ο ἔρως ἀωθε --
α ἀτιμάση το ἐρώμενον, αὐτος τον θυμον εἰς συμμαχίαν καλεῖ κἀκπνος- γείτω, πείθεται, καὶ ανά--πτουσιν αμφω το πυρ υν λαπαξ ὁ θυμος τον ἔρωτα
ν την ἐπι φίαν συμμαχεῖ, αλλ' ἁ δουλον της ἐπιθυμίας πεδησας κρατεῖ -- ἐπιτρεπε δὲ αὐτβ σπείσασθαι προς το ἐρωμενον, κἀν θέλη -δὲ, 5 μω βεβωττισμένος καταδύεται, - εἰς την ἰδίαν ἀρχην ἐκπηδησαι θελων ουκέτι ἐστὶν ἐλευθερος, ἀλλακ μισεῖν αναγκά ζ τοα τὸ φιλ μενον πιαν δὲ λ μος καχλάζων γεμισει, καὶ της ἐξουσίας ἐμφορηθεὶς ἡπερβλύο Τ, κάμνει μεν εὐτου κόρου καμὼν δε παρίε-
234쪽
171τια, καὶ ὁ ἔρως αμύνεται κανοπλίζει την ἐπιθυμίαν καὶ τον -- ηδη καθεώδοντα νι- ορων δὲ τὰς υβρεις δ κατα τῶν φιλτάτων ἐπαρωνησεν. ἀλγιι
καὶ προς το ἐρώμενον ἀπολογεῖται, καὶ εἰς μιλιαν παρακαλεῖ, καὶ πιν θυμον ἐπαγγέλλεται καπαμαλ- ι
νεται ατιμουμενο-παλιν εἰς τον θυμον καταδύε
ται Ἀλκαθευδων ἐξεγείρεται καὶ τὰ ἀργια ποιεῖ
ἀπιμία γαρ ἔρωτος ἡμμαχός ἐστι θυμός.
20 υ Θέρσανδρος - το μὲν πρῶτον ἐλπίζων εἰς 1ο ν ἐραστα ευτυχηροειν ὀλος Λευκίππης dosλος ρογατυτε σMωνηλπισεν ἀφηροερο - τας ηνίας - πίζει δη κατα κόρρης αυτην -κακόδαιμον ανδράπο--δ-' λέγων ' καὶ ἀληθῶς ἐρωτιῶν πάντων γαρ σου κατηθλ- hπιτε στι σοι λαλῶ, καὶ με--, λην εὐτυχων δοκε*-- σον καταφιλ*ναι δεσπότην, ἀλλα ἀκκίζη καὶ στηματιζη προς ἀπόνοιαν μέν σε καὶ πεπορνεῶσθαι δοκῶ καὶ γαρ μοιχον φιλεῖς Ἀλλ' ἐπειδη μη θέλεις ἐρα-συ μου πεῖραν λαβεῖν, πειράση δεσπό του Pη Λευκίππη καν οτυραννεῖν ἐθέλης κἀγὼ τυραννεωθαι, πλην ου μά-im ' καὶ προς -- -μηνυουσα μαρτυρτων εἶπεν αυτω ' πῶς προς τὰς αἰκίας ἔχω συ γάρ με καὶ μῆλλον δίκησας ' καὶ ὁ Σωσθένης αἰσχυνθεὶς ἐληλεγμένος ' ταύτην εἶπεν ' δέσποτα, ιανθηται αμάστιξι δε καὶ μυρίαις βασάνοις περιπεσεῖν, ς αν μάθη δεσπότου, καταφροτεῖν '
Φερέτω τροχόν ωου χεῖρες, τεινέτω. Φερέτω καὶ ομάστιγμ' - νῶτον, τυπτέτω κομιζέτω πυρ'
ἰδου σῶμα, καδεω Φερέτω καὶ σίδηρον Ἀλω δέρη,
235쪽
ε παρθενον ἐν πόλει παρθενου; σέσποινα -οὐ σοι τὰ
γέγονέ μοι ληστης' ἐκεῖνοι γαμησαν -- μετρι--τεροι - ουδεὶς αὐτῶν - ουτως βριστης εἰ δὲ α
β υμεῖς τοιαυτα ποιεῖτε ἀληθινον τουτο πειραπηριον.
ατα-- αἰσχυνεσθε ποιουντες α μη τετολμη ασιν οἰλησταί λανθάνεις δὲ ἐγκωμιόν μοι ἡ πλεῖον δια ταύτης σου της ναισχυντίας καί τις ἐρεῖ, αννυν μαινόμενος φονεύσει, Αευκίππη παρθενος ναὶ ει μετὰ βουκόλους, σταμένω κιὰ μετα χαιρέαν, πιπι- θενος καὶ μετὰ Σωσθενην 'Λλλὰ μετρια αὐτα το δὲ μεῖζον ἐγκωμιον, καὶ μετὰ Θέρσανδρον παρθενος, τον καὶ χρειῶν ἀσελγέστερον αὐὐβρισαι μη μνη- φονεύει. οπλίζου τοίνυν- δη λάμβανε κατ' ε ἐμετὰς μάστιγας , τον τροχόν, το πυρ, τον σίδηρον, συστρατευέσθω δέ σοι- συμβουλος Σωσθένης ἐγὼ δὲ καὶ γυμνη καὶ μόνη καὶ γυνUD οπλον ἔχω την ἐλευθερίαν η μητε πληροss κατακοπτεται μη εσιδηρ κατατέμνεται μητε τυο σαοακάεται. . ἀφήσω ποανταυτην θω κἀν καταφλέγyς, ου οντως θερμον ευρησει το πυρ. '
236쪽
δ. αρισιν της τρικυμίας, βουλευόμε-- αματω Σω- σθένει, πoόσεισι τω των δεσμῶν αρχοντι , δεόμενος διαφθαρναί με φαρμάκω ου ἔπειθεν δεδίει γαρ την πόλιι καὶ γαρ αλλον αρχοντα προ v αυτου ληφθέντα τοιαυτην ἐργασάμενον φαρμακείαν ἀποθανεῖν δευτερα αυτ προσφέρει δέησιν, ἐμβαλεῖν τινα εἰς το Οἴκημα, ἔνθα μυχον μεμένος,δη - αυτον ἔν των δεσμωτῶν. προσποιησάμενος βουλεσθαι τἀμα δι' ἐκείνου μαθεῖν. πεισθη καὶ ἐδαατο τον ανθρωπον. Ἐμελλε δ' ἐκεῖ νος - του
Θερσάνδρου δεδιδαγμένος τεχνικῶς πάνυ περὶ της Λευκίππης λόγον ἐμβαλεῖν, ς εἴη πεφονευμένη της Μελίτης συσκευασαμέHN τον φόνον. δὲ τέτειχομην-- Θερσάνδρω ευρεθέν, ως - ἀπογνο- ποῶ μηκει ζῶσαν την ἐρωμενην καν την δίκην φυ- γωμι, μη προς φησιν αυτῆ ἐτι τραποίμηρο Πρω- έκειτο δὲ η Μελίτη τω φόνω, να μη τετελευτηριέναι
την Λευκίππην δοκῶν , την Μελίτην γήμας, αν ἐρῶσα αυτο μένοιμι κα τούτου παρέχοιμί τινα
φόβον απια--συ μη μετὰ δείας ρυκίππην ἔχειν, ἀλλα μισησας ς το εἰκος την Μελίτην ς αν ἀποκτείνασάν μου την ἐρωμένην ἀπαλλαγείην ἐκ της
2 n 6- λανθρωπος ἐγένετό μου πλησίον του ρ
237쪽
174 A MAAE E AHOΥδράματος ρχετο. -οιμωξα γαρ πάνυ κακούργως ' τίνα βων' ἔφη βιωσύμεθ' ει καὶ τί φυλαξό- μελι, ἀκίνδυνον ζωο - γαρ αυτῶ - ἡμῖνό δίκαιος τρόπος ἐμπίπτουσαι δὲ αἱ τυχα βαπτίζου- σG ημῆς Ἐδει γάρ με μαντευσασθαι τίς ην ὁ συμ- βαδίζων μοι καὶ τί πεπραχὼς εἴη ' - μυ--αταυτα ἔλεγε καὶ τα τοιαμα, ζητῶν ρχην της ἐπἐμὲ του λόγου τέχνης, ῶς αν πυθοίμην τί εἴη πα
1 γον' αλλος δέ τις των συνδεδεμένων περίεργον γαρανθρωπος ἀτυχῶν ις ἀλλοτρίων κακῶν ἀκρόασιν, ἐστι φάρμακον--μτης - ἐπαθε λυστ ς' -- αὐλον εἰς το παθεῖν κοινωνία δέ σοι συμβεβηκεν '' εἰπεν ' ἀπο-iis sim; εἰκος γάρ σε μηδὲν ἀδική - 1 -- πονηρω παρ'πεπεω δαίμονα δεκμαίρομαι δὲ ἐκ των ἐμαυτου ' αναματα οἰκεῖα κατελεγεν, ἐφοk ην δεδεμένος Ἐγὼ δὲ Ουδενὶ τούτων προσεῖχον. Ω δ' ἐπαυσατο, την ἀντωμιν λει του λόγου δτῶνέτυχημάτων ' λέγοις αν εἰπὼν Ἀαὶ συ τα σαυ- αὐτου. ω δὲ βαδίζων ἔτυχον εἶπε τηεο αστεος χθές'
δέ μοι σταδίους τέτταρας νεανίσκος ἐκ τῶν αγρῶν προσελθὼν καὶ προσειπών καὶ προς μικρον συμβα
στῶμεν αμα κατα ταυτο δὲ παρακαθίζουσιν μυτινες τέτταρες καὶ προσεποιουντο μεν ἀριστῆν κα-
ω κεῖνοι, ἐνεώρων δ' μῖν πυκνὰ καὶ ἀλληλοις νευον Ἐγὼ μὲν ουν υπώπτευον του ἀνθρώπους διανοεισθαι - μῆς - μην δυνάμην συνιε-
238쪽
2 175ναι τι αυτοῖς ἐθέλοι τα νεύματα ' ὁ δε χρος ἐγίνετο κατὰ μικρον καὶ κνηρότερον ψιεν, ὁο δὲ καὶ τρόμος χων Au δὲ τι - εἶδον, ἀναπηδη- σαντες συλλαμβάνο υσιν μῆς, α ἱμῶσιν ευθυς ε ταχθείς, σπερ βασάνους παθῶν μυρίας, κιχταλέγει μηδενος ἐρωτῶντος αυτον 'εγὼ την κορην απέκτεινα, καὶ ἔλαβον χρυ-- ἐκατον παρα Μελίτης της Θερσάνδρου γυναικός αυτη γάρ με ἐH τον φόνον ἐμι-
προ αυτον μεταστραφεὶς λέγω τίς η Μελίτη υ ΜελAη ἐστὶν ἔφη ' τῶν ἐνταμα πρώτη γυναι-7 κῶν. -τη νεανίσκου τινος ηράσθη Ἀριον, οἶμαι, φασὶν αυτόν κἀκεῖνος ἔτυχεν ἐρωμένην ἔχων, νευρεν ἐν ἡ τῆς Μελίτης οἰκία πεπραμένην. δὲἈρ- ζηλοτυπίας πεφλεγμένη την γυναῖκα - ναπαπησασα συλλαμβάνει καὶ παραδίδωσι τω νυν δη κακῆ τυχη- συνωδευκότι φονεμαι κελευσασα. O μὲν συν - ἀνόσιον ἔργον -- δρρ' ἐγὼ δμωαθλιος Οἴτε ἰδὼν αὐτον οὐτε ἔργου τινος κοινων σαγη O 2bρου συναπηγόμην ἐτ δεδεμένει, του ἐργου
κοινωνός δὲ χαλεπώτερον, μικρον - πανδοκείου προελθόντες , τους ἐκατον χρυσους λαβοντες
239쪽
176 AXIMENS TATIOΥδάκρυα ἀλλα τρόμος μὲν εὐυς περιεχυθη μου τῶσώματι καὶ η καρδία μου λελυτο, λίγον δέ τί μοι ψυχῆς πολέλειπτο Μικρον δε ηψας ἐκ-2μέθης του λόγου 'τίνα τρόπον την κόρην' ἔφην
ι ἀπέκτεινεν ο μισθωτός, και τί πεποίηκε το σῶμα; '
U 8 4,4 Ἀπαξ ἐνεβαλε μοι το μύωπα καὶ ἔργον εἰργάσατο - κατ' ἐμου, δι' ο παρην, ἐσιώπα καὶ ἔλεγεν Ουδεν Πάλιν δε μου πυθομένου ' δοκεῖς' a ri 'κἀμὲ κεκοινωνηκέναι του φόνου Ἀμοήκουσα
μον- του πεφονευκώ- ώς, τείνας εχ την κόρην ποῶ δὲ καὶ τίνα τροπον, οὐκ εἶκεν ' Ἐκῆλθε δέ μοι τότε δάκρυα καὶ τοῖς οφθαλμοῖς λύπην --δουν. Ωσπερ γαρ ἐν ταις του σώ--μπος πλαπαῖς - - ς η σμῶδιξ υπανίστατα , αλλὰ 1 παραχρημα μὲν ουκ ἔχει το ανθος η πληγή μετὰ μικρον--μορε, καὶχωντι συός του παταχθεὶς ευ- - μὲν ζητε το τραυμα καὶ - οἶδεν εὐρεῖν, το δὲ
ἔτι δέδυκε καὶ κεκρυπται κατει λγοσμένον-γχολῆ της
πληγη την τομήν, μετὰ ταμ δε ξαίφνης λευκη τις αὐανέτειλε γραμμη, πρόδρομος το λαῖματος, σχολην
ὀλίγην λαβον ἔρχεται καὶ ἀθρόον επιρρεῖ , υτ και
ψυχη παταχθεω τλτης λέπης βέλει, λύγου τοξεύσαντος τέτροπα ,- - δη καὶ ἔχει την τομην, αλλὰ
α τα δὲ δάκρυα ἐδίωξε των φθαλμῶν μακράν ' δάκρυον γὰρ αἷμα τραύματος ψυχῆς --- της λύπης οδους κατὰ μικρὸν την καρδίαν ἐκφάγη, κατερρηκτ ι μεν της ψυχης τετραυμα, ανωκται δὲ τοῖς οφθαλμοῖς η των μαμων θύρα, τὰ δὲ μετὰ μικρονω της νοίξεως ἐξεπηδησεν ουτω κἀμὲ τὰ μὲν -- 6της ἀκροάσεως τῆ ψυχῆ προσπεσόντα καθάπερ τορεύ- μα- κατεσθασε καὶ τὴν μαμων πέφραξε Φ
240쪽
τίς μοι Λευκίππην δειξεν εἰς καινην πόθε
βλέπων ' μηθης μοι γέγονεν ονείρων ηδονή. μοι, ευκίππη, ποσάκις μοι τέθναμας Ῥη γὰρ
θρηνῶν ἀνεπαυσάμην υε σε πενθῶ των θανάτων διωκοντων αλλήλους ζάλλ' ἐκείνους μὲν πάντας δεοTύχη ἔπαιξε κατ' ἐμυ, ουτος δὲ - ἔστι της ,rim 3 ἔτι παιδιά πασα γαρ μοι, Λευκίππη τέθνηκας. Ἐν μὲν γαρ τοῖς ψευοίσι θανάτοις ἐκείνοις παρηγορίαν εἶχον λίγυν τλῶ, πρῶτον ολον σ- το σωμα τοδευτερον καν την κεφαλὴν δοκων - ἔχειν εἰς τηνδε, ταφήν νυν δὲ τέθνηκας θάνατον διπλοῶν, ψυχῆς καὶ
σώματος. Θν ἐξέφυγες ληστήρια, το δὲ τῆς Μελί- της πεφονευκέ σε πειρατηριον. ανόσιος κάὶ ἀσεβὴς ἐγὼ τὴν ἀνδροφόνον σου κατεφίλησα πολλά- - καὶ συνεπλάκην μεμιασμένας συμπλοκὰς καὶ τὴν 'Aφροδίτης χάριν αὐτ1j παρεσχον προ σου '
Μεταξί δέ μου θρηνοῶντος Κλεινιας εἰσέρχεται, κῶ καταλέγω το πῆν αὐτβ καὶ ὁτι μοι δέδοκται πάντως αὐ νεω - δὲ παρεμυθεῖτο. 1ῖς γαρ οἶδεν
ει ζρ πάλιν μὴ γαρ οὐ πολλάκις τεθνηκε; μὴ γαρ ι - πολλάκις ἀνεβίω Π δὲ προπετῶς ἀποθνήσκε, ο καὶ σχολὴν ζεστιι μαν, ς σαφως νον θάνατον αυτῆς ' Ἀηρεῖς τούτου γαρ ἀσφαλέστε- ρον πῶς αν μάθοις Λοκῶ ινευρηκέναι του θανάτου καλλιστην οδόν, δι ς ουδὲ η θεοῖς ἐχθρα Μελίτη, παντάπασιν ἀθωος ἀπαλλάξεται' κο --- τον τρύπον Παρεσκευασάμην, ς οισθα, στρος τὴν ἀπο-