Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

161쪽

μειων δίδωσου φησὶν ουν ὁ Ἀριστοτέλης μ' εἶναι το τάλαντονωρισμένον ποσόν αλλὰ και ἐπι σσονος καὶ μείζοi/ος λαμβάνεσθαι νυν με γὰρ γ ηττονάππου λαμβάνεται. εω δε ταῖς λιταῖς ι, 22

cipitini' ἀπρεπες εἶναι δοκεῖ την χλαῖναν ἀποβαλόντα μονοχίτωνα θεiveto Odυσσέα διὰ του στρατοπέδου κci μάλιστα οιος δυσσευς εἶναι υπείληπται φησὶ δι' Ἀριστοτέλης, να δια τούτο θαυμάζων ὁ ο χλος πιστρέφηται και ζικνηται φων ως ἐπι μείζονα μειω l. o Bokk. αλλου αλλοθεν συνιόντος ' Ιον και Σόλων λεγεται es. Iniit Solon 8 πεποιηκέναι. τε συνῆγε τυν χλον περι Σαλαμῖνος - μῖνα vlli σαλαμ coit. L ἄλλοι ὁ . . .

cerpsit Jια τλεπιστρέφε ιν τῆ παραδόζω θεα τους πολλους .

Schol. ext B cud. sol. 26' ail l l . . 305 p. 63 Ilii l. ημεις δ' ἀμφιπερ κρηνην ἱερους κατὰ βωμους, μέχοι του τω δεκάτω δε πολιν αἰ- ρησομεν ευρυάγυιαν 329ὶ περὶ τουτων των ἐπωληπόρηται ὁ Λ ει στ/τέλης τοι αὐτα δια τί ο Κάλχας εἰ μεν ουδεν ν τερας το γινόμενοiuε4πειτα - τέρας τί γὰρ ἄτοπον πο οτεως στρουθους κατεδεσθαι τουτους κτὼ εἶναι περ δε του λίθον γενέσθαι Ουδεν λεγει ην

μέγα εἰ μη ἄρα εἰς τον ἀπόπλουν ἐσήμαινεν ως τινές φασιν. υκ ἔδει δε ἀναμνησαι εἰκος γὰρ η υπολαβειν και εἰ μάρτυς εγε και τότε

162쪽

15 - ἀοίως ἔλεγε τοὐτο, ηπόρηται scd. οτι υδε ἀπέδωκεν, αν εἴ τοτέρας ἐνατ γαρ ν η μήτηρ δεκάτω δὲ τὸ Ἱλιον λω φησιν υν se Aristoteles 1 η εἰς τον νόστον ειρησθαι τα περὶ της ἀπολιθωσεως του δράκοντος διόδευδ' ἐποίησε λέγοντα- ουτ γαρ πάντες ἔνοστοι ἐγένοντο γελοῖος ' αν ν ου ἀποτρέπων του πλου ἀλλα πλεῖν προτρεπόμενος, Ους ὁ λου τὰ σημεῖα μη ἐπανήξειν μή πο ουν, φησι iden sc Aristotelis. s. infra) το σημεῖον το λίθον γενέσθαι βραδυ- τητος ita cui r Bel k. βραδυ τουτο Vili. σημειον ην, περ ὁ καὶ ἐγεγόνει, και Ουκέτ' ην φοβερόν. ἐλήφθη δεχυν ἔτεσιν ἐννέα του

δεκάτου γαρ τους ἀρχομένου ἐγένετο, ἀριθμεῖ ὁ τῶ λόκληρα ἔτη, ωστε συνάδε ορθῶς ὁ ἀριθμὸς ων ἀπολωλότων καὶ των ἐτῶν. iani ita

pergit a ueto seliolit i. e. Porpllyrius) οἱ ὁ τὰ περὶ οἰωνιστικης της μεο χμηρον γράψαντες etc. niuit pluia i l l 3ns co l. s. 26' - 27 )mia in vita uti meri luet voluit illo ison. in mi in iis Aristo totis otiani locu initet in langit iis veri,is s. 27 su p. ὁ του δράκοντος ἀπολίθωσις κατὰ μεν 'Αριστοτέλην την βραδυτητα ἐδήλου καὶ το σκληρον του πο

Κρῆτη καλὴ καὶ πίειρα και περίρρυτος, ἐπάγει ἐν ὁ ἄνθρωποι πολλοι ἀπειρέσιοι και ἐνενήκοντα πόληες r. 73) το γὰρ πο εμεν ἐνενήκοντα ποτε ὁ ἐκατὸν λέγειν δοκεῖ ἐναντίον εἶναι μακλείδης μενου και ἄλλοι λυειν ἐπεχείρουν ουτως . . . Mριστοτέλης δε - ἄτοπόν φησιν, εἰ μη πάντες λαυτὰ λέγοντες πεποίηνται αυτω ' Oυrως

γοῦ καὶ ἀλλήλοις - λοι Ἱli. τ αυτ παντελῶς λέγειν φειλον ita eo l. ὀφείλουσιν ill si iac.). μήποτε ὁ καὶ μεταφορά ἐστι τὰ κα-

τόν . . .

In scii ol. D m li. v. in iocile omlena mi aestione Drarvius agitur is gumentum initi Aristoteli cuni non necutrit in soliol. A quod plenius

aput Elistath. p. 3l3 ita Aristonicus) ῆτο - ἔκατόμπολιν αντὶ του πολυπολιν cs B D), η ἐπὶ τον συνεγγυς καὶ ἀπαρτίζοντα αριθμὀν κατενήνεκται νυν, ἐνυδυσσεία δε το ἀκριβὲς ἐξενήνοχεν.

163쪽

Sclini. n. ext sol. 6 ins simul. :illis 236 δοιὼ δ' οὐ δύναμαιν διὰ τί την Ἐλένην πεποίηκεν αγνοοὐσαν περι ωλαδελφῶν οτι ου -- ρῆσαν δεκαετοί του πολεμου οντος και αἰχμαλώτων πολλῶν γινομε- νωπι ἄλογον γάρ. ἔτι δε καὶ εἰ γνόει ἀλλ' ου ην ἀναγκαῖον μνη- σθηναι τουτων ου ἐρωτηθεῖσαν υπὸ του Πριάμου περ αυτῶν οὐδὲ γὰρ προς την ποίησιν προ ἔργου ην η τουτων μν- η φησὶ μεν ουν Ἀριστοτέλης ἴσως - του Ἀλεξάνδρου ἐντυγχάνειν φυλάττετο τοις αἰχμαλώτοις. η eo l. οπως το θος βελτίων φανῆ και η πο- λυπραγμονοίη ου ὁ τους δελφους ηδε οπου εἰσί φαίνεται δε πάντα

και λέγουσα και οικονομοὐσα οπων τε Πρωμος και οι ἄλλοι πεισθῶσι

Τρῶες οτι ἀκούσιος καὶ παρὰ γνώμην αὐτης η εἰς την Ἱλιον γέγονε

πάντ= με ἐκπετασασα την θέαν -υδαμν δε ἰδοίσα πῶς δε οὐκ ερωτηθεῖσα προβάλλεται τὰ περὶ τῶν αdελφῶν δηλον ὀτι προοικονομεῖ οποιηrης βουλόμενος ειπειν θν ἀφάνειαν αυτῶν. γνόει ὁ τὰ περὶ αυrῶν ἴσως μ σεο χωρουμένη συντυγχάνειν τοις αιχμαλώτοις ut eniseli in L p. 72 et V Belch.).

276 Πορφυρίου. εἰς το, εὐ πάτερ Ἱδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε. και μέχρι του στίχου 300 . ὁ ο ἐγκέφαλος χαμάδις ἐχι ως δε οἶνος ἀπορία. liae milli Elon. ὁια τί βουλόμενος ἐπιορκησαι τους Πῶας ὁ ποιητῆς. να υλόγως ἰπόλωνται, υδαμοῖ - μῶς Εlon. πεποίηκεν ἐπιορκοῖντας, λλ' ιεται ὁ γόρ ορκος ν. ει υλέξανδροναποκτείνειεν ο Μενέλαος ἀποδοθηναι την Ἐλένη οὐκ ἀναιρεθέντος ὁ οὐ μοί - μῶς Κton. ηδίκουν μ' ἀποδιδόντες Ουδ' ἐπιώρκησαν. φησι Γ baubl.it. Jωριστοτέλης ὀτ ου ὁ ποιητης λέγει ς ἐπιώρκησαν. καθάπερ επ' ἄλλων ὼς φάτο καί Ι' ἐπίορκον ἐπι όρκον ill . ώμοσεν κ. 332), ἀλλ' οτι κατάρατοι σαμ αυτοὶ γὰρ αυτοῖς κατηράσαντο εἰπόντες Ζελκύδιστε μέγιστε και ἀθάνατοι θεοι ἄλλοι, ὁππότεροι πρότεροι περ ρκια πημηνειαν. ὁ σφ' εγκέφαλος χαμάὁις

164쪽

Ου εστιν ἐπιορκῆσαι.

r. 27 ηέλιός,4 πάν ἐφορας δια τί τον λιον πάντα ἐφορῶν και πάντα ἐπακουειν εἰπών ἐπὶ των αυτου βοῶν αγγελου δεόμενον ποίησεν Ακέα ν ηελίω περίονι αγγελος λθε αμπετίη τανυπεπλος, οἱ βόας ἔκταν εταιροι, Uil. μ. 374ὶ λύων ὁ Ἀριστοτ έλης φησίν, ητοι τι πάντα μεν ορ ηλιο αλλ' ουχὶ δμα, τοιῶτι ληλίω τουηλίου Vili. ην το ἐξαγγεῖλαι η αμπετία σπερ τω ἀνθρώπω η ψις' η τι φησίν, ὁρμόττον ην εἰπεῖν ουτως τόν τε γαμέμνονα ὁρκίζοντα ἐν γ μονομαχία κηέλιός θ' ο πάντ εφορα και πάντ' -κουεις και τολυδυσσέα προς τους ἔταίρους λέγοντα Ου γὰρ ὁ φκαι τὰ ἐν α δουῆρα. καὶ ὀλως ὁ ποιηrq etc. mia sitiat veritii Oipli Vrii.

ωκέα δ' ηελίω περίονι ἐναντίον τοίτο τω κηέλιος ὐπάν ἐφορας καὶ πάν ἐπακουεις, ἀφ' Ιαυτο γὰρ χρην ἐγνωκέναι τὸν πάντα ἐφορῶντα λυοιτο ὁ δ η φλέξει το γὰρ πάντα δηλοῖ τὰ πλειστα.

'Αριστοτέλους in largine mi as ait allei in Actio litui , cui ira es gallirἄλλως ἄλλως τε inter lineas iasi onaiss; a liliuiliu haec: πάντα μέν.

πάρεστιν . . . iis pii ait sinein seliolu πάντα ἐποπτευει. J

165쪽

Schol eo M. B ext sol lily' p. 106 Ilii l. et I, p. 84 B:iclini. , ueni Elonon sis Xooluten p. 38 im I l. r. 4l: Πορφυρίου id solus toti.)διὰ τί οὐ ζηλέξανδρον πεποίηκεν ουτως θλιον στε μη μόνον ηττη- θηναι μονομαχουντα, ἀλλὰ και φυγεῖν καὶ ἀφροδισίων μεμνημένονευθυς και ἐρῶν μάλιστα τότε φάσκοντα και υτως ἀσώτως διακεῖσθαι:Mριστοτε λης μέν φησιν, εἰκότως ἐρωτικῶς με γαρ και πρότερον

διέκειτο ἐπέτεινε ita non solitia a et Elon sei Venelus etiarn. πέφηνε

nialo Vili. δὲ τότε πάντες γάρ, τε μη ξφη φοβοῶνται φοβῶνται Εt. μη ζουσι, τότε ἐρῶσι μάλιστα διὸ και νουθετούμενοι πιτείνουσι ἀλλοπι ἐκείνω δὲ η μάχη τουτο ἐποίησεν. οι δε οτι . . .

li luto ponsciripta ίστορίαι και ἀπορίαι τῆς γλιάδος. scit Paris. 2556 ap. i r; inerra nee l. Paris. t. I p. 62 et M arc. 53 1 cliari secura, sol. 49' )m l . . M: Πορφυρίου solus ilii Elon. ὁια τί ἡ Ἀθηνῶ εἰς σύγχυσιν των ρκων υ των Πωων τιν; ἐπελέξατο ἀλλα των ἐπικούρων:καίτοι κεχαρισμένος αν τις ἐγένετο Ἀλεξάνδρω ἀλλον ει τω οικείωνην. και δια τί των ἐπικούρων τον Πάνδαρον ἐπελέξατο φησιν υνίu: B. L. καί φησιν dit oci , ut Par Marci l. ὁ Ἀριστοτέλης, οτι των μεν ρωων ουδένα, διότι πάντες αυτὸν ἐμίσουν, ως ο ποιητής φησιν αἶσον γάρ σφιν ἀσιν ἀπήχθετο κηρι μελαίνη γ. 454 τῶι ἐπικούρων τον Πάνdαρον ἐπελέζατο ς φιλοχρηματοπι σημεῖον

166쪽

- 161 ex alio illo commentario su inuna quo brevioribus quaestionibus resertuet ab ipsius Porphnu ferinone longe liversis pili rina uni utitur Venetus A.

L. Mare et Om. O D. αυτον τον του , ill . Πανδάρου και τι αυτὰς προ εαυτον ταῶτα διελογίζετο ' πιστοι γαρ υκάονες ώς και ριστοτέλης μαρτυρεῖ. αλλοι δε και αὐτοῖς τοις υμηρο λύοντές φαει λύμει λεγοντες , προειρηκέναι τον ποιητην πειρῶν αῖ κε θέλχsιν,,ουχὶ πείθειν.

Sclaol codil. B. ext sol. 57 et Vaticani ite quo s. Villoiso Anecit. Gr. II p. 266 et in prole g. ilioni p. 47 sec. ni. p. Is quein niale intellexit Betae A littera iii apponens , ite ilia ton. Noeliden p. 40 ait II.

d. 29 ἱππῆας με πρῶτα συνίπποισιν και ὀχεσφιν Πορφυρίου a M. Elou. δια τί την τάςιν ταύτην ἐποίησεν ἱππῆας με πρῶτον, πεζοὐρδ' ἐξόπισθε κακοῖς δ ες μέσον ατοπον γαρ το τοὐς ἱππέας προ της φάλαγγος ποιῆσαι και τούτων μεται, τους φαύλους λύει ν Ἀριστοτε λης' η ου προ της φάλαγγος λέγειν του ιππεῖς φησιν ἀλλ' ἐπιτοῖς κέρασιν, και οἴτω πρῶτοι εἱεν αν του δὲ κακοἰς τόπωδιορίζει, ἀλλ' ἐναλλὰς μετα δανδρείου του ἀσθενέστερον, πεζοῖς σεξόπισθεν τῶν ιππεων, στε α με κέρατα κρατεῖν τοὐς ἱππέας, μεταδε τούτους τους πεζούς. πανταχοί ε μετας υ τῶν ανδρείων ιππεων τε και πεζῶν τετάχθαι semientia quae non labet ni qui Inlini eo licis versuri integrum omisit iliter τεταχθαι ει οἱ ἱππεῖς οἱ ανδρειο inserantur ex ipso cod. en et Elonensi τοὐς κακοῖς ζτοι ἱππεας τε καὶ πεζούς.

ἄλλοι δε οὐδενίλως τω τόπω διορίζειν, ἀλλα τω χρόνω λεγειν πρῶτα πρώτους' και μέσον μέσους' και τοίπισθεν ἴστερον ἡστερους ) ῖνα πρῶτα πρῶτοι Β με συμβάλλωσιν οἱ ἱππεῖς οἱ ανδρεῖοι, μεθ'

ους επιφέρονται οἱ χείρους τῶν ἱππέων τε και πεζῶν οἱ ἀνδρειότατοι. pergini Veia etaton. οἱ δε δτι οὐχ, ἐπιτ μῶται εrαξε ' και γαρ Βοιω- τοὐς - τοις Β Ουτω τάττειν δοκεῖ. in eodenariton alteria in ite in te ex latile allo in 'o Porphvmi clioli uni quoi halaidii etiana in eos . Par. 2681 Cranae Anecit. Par. l. I p. 283 sul lio ut illo spii conapilatoriolet,etiir:

167쪽

ρον ἐξ αδου πέμψειεν Oil. λ. 634 , ποτὲ δε την θηναν χειν ἐν τῆ αιγίδι λέγων βάλετ αιγίδα θυσανόεσσαν και ἐπάγει ἐν ν ἔρις Ἐνδ' ἀλκή, ἐν ὁ κρυόεσσα ἰωκή. ἐν ε τε Γοργείη κεφαλη δεινοῖο πελωρου s. γι δ' Ἀριστοτε λης ὁ τι μη ποτε ἐν τη ἀσπίδι υκ αυτην εἶχε θν κεφαλην της Γοργόνος. σπερ υδε την Ἐριν ουδε την κρυόεσσανἈωκην , αλλὰ το τῆς Γοργόνος γιγνόμενον τοῖς ἐνορῶσι

με τρο κεφαλην της Γοργόνος ἐν α δου εἶναι ως ἐνταυθα ποτε ετην Ἀθηνῶν ἐντος εχειν ἀσπίδος. λάβε δ' αἰγίδα oti . Pol pitvrii 4ήγησις της αιγίδος qua ut phoniit titi ait Il. . 47, otia in

168쪽

- 163mine ine lita extat in eo liceri. 38'' nuirg. xl. των μεθ' μηρον ποιητῶν πολλοί τινες την αιγίd παραδιδωσι . . . iles. s. 39 in s. ουτως ἄν εγγιστα δειχθείη . malle in illi vi letis Eustallii iis lilii l. r. Aristopli an iii ex Porphyri seil. eila prii Porpii vino ἐν τω περὶ αιγίδος.

sine lubio sit nisi auctor conitru ntarii.

scliol. B ext p. 16 Vul ait Il. . 23 DF υτε Γλαυκω Κρονί- ὁης φρένας ἐξελετο Ζευς εἰκότως cs illi ni soli ilia VJ... δια τί ἴμεν Γλαυκος προήχθη εἰς φιλοτιμίαν του ἀλλάσσειν τὰ οπλα χρυσῶἴντα προς ιομήδη ο ὁ ποιητὴς ἐπιτιμα ς ου εον ουδ ει φίλος ελ προίεσθαι πλείονος ἄξιον . . . ὁ ποιητὴς δε φησιν υριστο τὰ - λης, ου οτι τὰ πλείονος ἄξια οντα προήκατο πιτιμα ἀλλ' ο τι ἐν πολεμω-ci χρώμενος προίετο ουδεν γὰρ λλοιότερον σπερ ῶν ιἀπέβαλε τῶ πλα ἐπιτιμα ουν τι κρείττω προίετο ου εἰς τιμὴν ἀλλ' εἰς χρῆσι ἀναγκαῖον δε τοὐτο ηλῶσαι εἰπόντα τὴν ἀζίαν. τι

νες ε . . .

Seliol. B exl. s. 94' p. l79 Vul. ail l l . . a διὰ τί προκαλουμενου Εκτορος εἰς μονομαχίαν οι με ἄλλοι ἄριστοι αἴδεσθεν με ἀνηνασθαι. δεῖσαν Γ ποδέχθαι Μενελαος ὁ πρῶτος ἀνίσταται και μεμφόμενος τους ἄλλους κατεδυσατο τεύχεα καλά, μάχεσθαι πρ0θυμούμενος ' redh προτραπέντες οἱ ἐννεα ἀνωταντο, Ddαμο αυτος ἐν τουτοις ευρίσκεται, ἀλλ Aγαμέμνων και Λιομῆ ὁης και οἱοῖαντες καιοδομενεῖς και Μηριόνης καὶ Ευρυπυλος και Θόας και δυσσευς φησι δελυριστοτέλης τι ἄπαξ ἀκούσας . μηδ' θελ' ε ἔριδος σευάμείνονι φωτι μάχεσθαι Ἐκτορι q. likου ἔμελλε, αυθις ἀνίστασθαι καὶ τι το πρότερον ἐκ φιλονεικίας ἡ ἀνάστασις καὶ ο τι ὁ η, o Do

169쪽

κινδύνου.

ουδε φρονίμου ανδρος α παρ' αυτο κακὰ οις πολεμίοις ξαγγέλλει ι .mor . . . Ἀριστοτ έλης δε ινα η--ται τον χιλλέα ῶποδεδειλιακέναι, οῦλλα κἀκεῖνον και ἄλλους αυτοὐ εἶναι κρείττους. εἶrα ειπών...

Scliol. B ext s. 13l' p. 24 Vul. Behic. p. 282. IS ait, 's' ait Il., 98 μὴ τοὶ μεν καμάτω ὁροότες ηδε καί υπνω ηπόρησεν ωριστοτε - λης, διῶ τί ε ξω του τείχους ἐποίησε τους ἀριστέας βουλευομένους ἐν νυκτηγορία, ερὸν ἐντὸς του τείχους ἐν ἀσφαλεῖ καί φησι πρῶτον μεν ουν ου εικὸς ν ἀποκινδυνεύειν τους Τρῶας ἴτ' ἐπιτίθεσθαι νύκτωρ ου γαρ τῶν εὐτυχούντων η ἀποκινδυνευειμ' ἔπειτα ἐν ἐρημία και καθ' ησυχίαν βουλεύεσθαι περὶ τῶν τηλικούτων θος οῦτο-πo scs B a lis, IJὲ δ αν ν ει ηξίουν με πορευθῆναί τινας ις τους Πῶας, αυτοὶ δε ουδε μικρὸν προσελθεῖν ἐτόλμων. πειτα es. 4 lis, 104. I9η στρατηγῶν αν εἴ το φυλάσσεσθαι τους νυκτερινοῖς θορύβους, το ν ἐν- στρατεύματι νυκτός συνιόντας βουλευεσθαι, νεωτερισμοὐ ποτίαν παρασχόν φόβον ἐνεποίει. ῖμα δὲ και η πρόθεσις ην του φύλακας θεάσασθαι ἐν ις ν η σωτqρία τῶν καθευδόντων.

γενόμενοι δ' ἐν τούτοις etc. pia Polpiritu sunt. Secti nil lini t liettii in argi inae illiun 3 li uni in aliis scit illis Porptiyrianis B allis I9 et 198.

170쪽

- 165 - δοράτων επὶ σαυρωτηρας στάσις καὶ δη πανταχου ita cod. πολλαχου Bel; h. θόρυβον ῆδη πεποίηκε νυκτωρ μόνον πεσόν. λύει δ' Αριστοτέλης λέγων ὀτι τοιαίτα εἰ ποιεῖ χμηρος, οἷα ην τότε ην δετοιαὐτα τα παλαιά -ιόπερ καὶ νυν ἐν τοῖς βαρβάροις πολλοὶ δε ουτωχρῶντα των βαρβάρων.

ui Poet. 2 p. 46l. 26,) ἐν οἷς φ σίν ἀστρα ὁ δὴ προβέβηκε, παρω- χηκε δε πλεον νὴ τῶν δυο μοιράων τριτάτη ν τι μοῖρα λέλειπται π.πῶς γαρ ει α δυο μοῖραι ζήκουσιν αὐτα τε καὶ ἔτι τούτων πλεον, τριτάτη μοῖρα λέλειπται Ἀλλ' οὐχὶ της τρίτqς μόριον sellii untur inulloriiiii ἀποδόσεις, et mulor lii usippi, Aristotelis, Autochtlionis, Apionis ali oriunmi lii non notiunantiita . . . Ἀριστοτέλη Ῥε ουτως ἀξιοῖ

λύειν, εν οἷς φησί ει δυο διαίρεσις ει &qν δύναται γενέσθαι ἐν τούτοις ἐπεὶ δε επειδη ill ex eo l. το πλέον του μίσεος ἀόριστόνεστιν, ὀταν τοσολο αυξηθγλώς του ὀλου τρίτον ἀπολείπεσθαι ἀκριβῶς αν ει το ἀφορίσαι τοὐτο καὶ δηλῶσαι ὁσον ἐστὶ τὸ καταλειφθέν, λαίων ηυξήθη του ὀλου το μισυ δηλον γένη ται. οἷον τῶν ς μισυ ταο εἴπερ διαιρεθείη τα ς ει β σα, ἔσται γ ἐαν το τερον μέρος

μονάδι πλέον γένηται, τό μερος τὰ πολειπόμενον τρίτον ἔσται τοὐδλου, στε καὶ ὐειπων τῶν δυο μερῶν θάτερον πλέον γενόμενον καταλέλοιπε τριτάτην μοῖραν δεδηλωκε δτι ἐν αυξήσει τὸ πλέον μονάδι γέγονε, τεσσάρων γεγονότων τῶν τριῶν καὶ δυο υπολειπομένων, περην τῶν τὸ τρίτον ἐπεὶ Ουν καὶ της νυκτὸς αἱ δώδεκα μοῖραι εἰς

ὁυο ἴσας μερίδας μερίζε-αι ὁύνανται εις ἔξ ηυξήθη ὁ καὶ πλέον γεγονὸς θάτερον μέρος, ἄδηλον ὁ τὸ πόσαις ἄραις καὶ γαρ μια καὶ

δύο καὶ τρισὶ καὶ πλείοσιν φαυξηεις δύναται γίνεσθαι αφορίζει corr.-ίσας ὁ ποιητης τό αόριστον του πλείονος πόσον η καὶ ὀτι δύο ἄραις ηυξήθη, ἐπήγαγεν ὁ τι τριτάτη μοῖρα λέλειπται,- οκτὼ μεν γενέοθαι τὰς παρωχηκυίας ρας, καταλείπεσθαι δε τέσσαρας, αἴπερ εἰσὶ του

ὀλου τρίτον. Haec aliis duobus exemplis anilius exse piitur Porphyrius, Mittite Autochthonis et Apionis sententiae advocantur. Disitiroci Coo M