Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

171쪽

ρω πλοχμοί, οῖ χρυσῶ τε και χῶν κοσμήματα ό οὐ Σωφρων

ξ σεμνυνόμενε ὁ σκορπιώdης την γλῶσσαν Ἀρχίλοχος ἶπαλὸν κέρας τὸ αἰδοῖον ει -

πων ἐντευθε, τὴν λέξιν πορίσασθαι.

tkδε κέρα αγλα οἱ μεν ανr του τυξοις ἀγλαιζόμενε πνα λέγε κέρατα τους προρρηθέντα πήχεις του τόξου οῖπἐρ εἰσιν ως ἐδηλωθη συμβεβλημένα κέρατα οἱ δε φασι τὸ κέρα ἀγλαὲ παρθενοπῖπα αντὶ του κάλλιστε την τρίχα ἐπι ἀπάτni παρθένων. s. Ius vel iiii κέρας

172쪽

μιῶς χρῆσθαι τους παλαιούς niciis η διπλη οτι υ λέγει βοὰς κέ- κέρας γαρ την τρίχα λέγεσθαι, α βοὸς τρίχα διὰ το τριχίνην εἶναι

και το κείρασθαι δια τοὐτο και την ορμιῶν λιναῖς γὰρ ἐχρῶντο - ἐκτην κουράν και τον παρ' Ἀρ- πόντοιο θύραζε λίνω ενὶ ηνοπι χαλκωsχιλόχω κεροπλάστην φιλόκοσμον Il. π, λ). ι δε νυν ουδε βοείαις εἶναι περὶ κόμην και καλλω χρῶνται ἀλλ' ἱππείαις cs scitot A ad

πιστην. ἔστι ἀληθές π 408 . λέγοι αν Ουν βοὸς κέρας κυ- ίππείαις γαρ θριξὶ χρῶνται τα ρίως κατεσκεύαζον γόρ σύριγγα ἐκ των αρρένων λαμβάνοντες αἱ κέρατος βοείου , ην παρετίθεσαν τῆ ὁρ- γὰρ θηλειαι τω υρω την τρίχα μια περ τὸ αγκιστρον, πως μη οι βεβρεγμένην )ρανῆ ποιουσιν ἰχθυες ἀποτρώγωσι τὸν λίνον. es.scliol.

173쪽

- 168 Ἀριστοτέ λης δέ φησι μηδεν lilii l. μ. 253 ut, illo iii illiti redit ἐν τουτοις λίγεσθαι σοφὸν η πε βοὸς κέρας 4 κέρας Ἀρίσταρχος τοριττόν. ἀλλὰ -οντι κεράτιον κεράτινον συρίγγιον. δἐπιτιθέασι προς περιτίθεσθαι προ του ἀγκί το μη ἐσθίεσθαι υπὸ του ἰχθυος θνστρου περὶ τῆν ὁρμιάν, ἐπει ορμιάν. νιοι δε την τρίχα i s. sclii l. προς ἄλλο ἐρχόμενοι διεσθίου- ib. Et Iin M. p. m. Hi s. κέρος σιν. βοός, es la et Apollon lex Iloin. s. βοος κέρας .altilias lenique Apolloni lina lex lloiner. s. κέρα ἀγλαέ οι με γλωσσό- γραφοι ταῖς θριοι ἀγαλλόμενε κiρας γαρ qv τρίχα λέγεσθαι ὁ δε'Ἀράαναρχος κυρίως c Lal. . l. c. ἀκουει το του οὐ κέρας οιοντο κεράτινον συρίγγιο γὸρ παλαιὸν προς το μη ἀποτρῶζαι τονιχθυν τω ἀγκίστρω περιτίθεσθαι τουτο τον δεχμηρον μηδέποτε εἰρηκέναι κέρας την τρίχα οθεν επι του κέρα ἀγλαέ, τόξω ἀγαλλόμενε

cs Eust. l. c. . titule iit puiloni pro corto efficitii in scito l. V m 1 rara ita legeiuluin esse κέρα ἀγλαέ τῆ τριχί' ὁθεν κα το κείρειν Ἀρίσrαρχος δε, τω τόξω σεμνυνόμενε , ii stati iiiiii aliten verisimilitei sic corrigi Ἀριστοφάνης δέ φησι κέρα ἀγλαὸν ἀνr του αἰδοίω σεμνυνό

μενον.

Propter i guinenti si uillitullinen lite libet miliotari in cliol Aristopli.

pae Il78 λινόπτας γάρ φησιν Ἀριστοτέλης τους τα θηρευτικὰ λίνα

Senol eod. A sol. 253' ait Il. τ, 108 p. 44 Tll. εἰ ν αγε νυν μοιομοσσον δια τί η Ηρα ὀμόσαι προς sic ill . . corr. προάγει vel tale iiiiii cs. κελεύει in scit B τον Λία η δηλον ς ου ποιουνr αν φῆ ει δε τουτο, δια τί ου κατανευσαι ἀλλα και ὀμόσαι ξίωσεν, ς και ψευδομέν- αν μ' ὀμόσν ό δε ποιητης φησιν ἀληθευει ο τι κεν κεφαλῆ καrανευσν Η. α 527 . το μεν ουν ὀλον μυθῶδες και γῶρουδ' ἀφ' Ιαυτου ταὐτά φησιν πιμηρος ουὁ γινόμενα εἰσάγει ἀλλ' ώς διαδεδομένων περι- Ηρακλέους γένεσιν μέμνηται ρητέον ὁνῖτι και μυθος εἰκότως εισάγει την Ηραν ρκουσαν τον Λία πάντες γὰρ περι ων φοβοῶνται μη ἄλλω -οβῆ, πολυ τω ἀσφαλεῖ προέχειν πειρῶνται διὸ και η Ηραίτε ου περ μικρῶν ἀγωνιζομένη κώ τον Λία

εἰδυῖα τι αἰσθόμενος το Ηρακλέα δουλευοντα περαγ νακτησει, τ ι ἰσχυοοrατη νάγκν κατέλαβεν αυτον ουτως Ἀριστο τέλης. Hoc praeter sch ad y 88 D. 0 uno loco citatii Aristoteles Ari-

174쪽

staretius' in coit A. reli Piae nutes Moleniatum Aristoteli tributorii initaetitioiae it l, niti ipsi Porpitvrio cui iis conruientari Ortim Montericoruni

t ημάτων μηρικῶν traginent passini lispersa αυτολεξε leguntur in

ril rena niai gine ulicis Veneti , ii ulla nisi illitorali et rore in coit A. quunt autent Orpnum uni excerpserit lictor Pi;lesti Onli In inter scholia eod. A saepissi Ine appositamina in liοc elici in codice litari auctorii ni testimonia pleriinique ille oniis urit, Aristotelein sub inite citatu es si I 0 non mira Deris.

Scliol. B eat. s. 322 sp bl6 n l. et M Mos l. p. 88 citili. ait Il. ,lb: Πορφυρίου δια τί o 'Aχιλλευς τόν Εκτορα ειλκε περὶ τον τάφον του Πατρόκλου παρῶ τα νενομισμένα ποιῶν εἰς τον νεκρόν η παρανομούσι λαυτὰ οὐχ οἱ αμυνόμενοι ἀλλ' οἱ ἄρχοντες, ὁ δε κτωρ προτερος επεχείρ σε λωβVσασθαι Ιάr90κλον τοῦ τοι αὐτα. .. εστι ὁ ε λυσις λυειν ) φησιν Ἀριστοτέλης, και εις τα πάρχοντα ῶνάγων s. ἀνάγειν εθηίτι τοι αὐτα ην ἐπεὶ και εὐλεν Θετταλία περιέλκουσι

περ τους τάτους. I sollitioni in variis certis pie generi litis v. Arist. Det 2b. selulo a lex pro . I priles es Lelii 1 ile Arista reli Stiui uoin p. 225. Mi remis Lalsuri Minis in emi ii illi ira stio tu ciliatiis miri. 397: ια ἰωχ θανόντα συρε τον κτορα ... - Καλλίμαχος φησιν τι πατρι όν εστι Θεσσαλοῖς τους των φιλτάτων φονέας σύρειν περι τους των φονευ- θεντων τάφους etc.

συν δ ελκεα πάντα μέμυκε παράδοξον τερα ait Eustalli. p. 13b6. quipade in sere luit,et ' τὰ μεν γαρ των ζώντων ελκη μετὰ θάνατον μύει, t. d. μεtῶ θάνατον γινόμενα σηπεται. m. δυνατον νεκρῶν τραύματα μύειν, ὼς φησιν Ἀριστο ἐλής εἰρηκέναι πιμηρον in carini ne ite per lito)-μὐσε δε περιβροτόεσσαίτειλήν. τουτο δε τλημιστίχιον ουδε φέρεται.

175쪽

λιταῖς.

χρι Ναυκράτεως το πέρας ην του Νείλου τότε και ρόδοτος γουν φησιν οτι τὸ παλαιὸν τὸ κάτω μέρος τῆς ιγυπτου πῆ πέλαγος ηi Gδε Νεῖλος πολλην καταφέρων λυν την καλουμένην κάτω χωρα ὀλην προσέχωσε ἄθεν και μέλαινα καλεῖται. ρῆται δε και μέχρι νυν κογχύλια και λοπάδες εγὼ δε και περὶ Μέμφιν εἶδον φησιν DIIιος pii

altor scitolio colligit iii J κέρασσε δε νέκταρ ερυθρόν εἰ μηδεν ἄλλο πίνουσιν οἱ θεοι- τὸ νέκταρ, δια τί αυτὸ η Καλυφώ τω Ἐρμν κεράσασα ὁίδωσιν εἰ γαρ κεκέρασται συνίδατι, ου μόνον τὸ νέκταρ ἀλλα και

176쪽

- 17 - τλυδωρ πίνουσιν καίτοι, φησί, φιλην ἰμβροσίαν πυρέθηκε κέρασσε δε νέκταρ ἐρυθρόν, λυων ουν ό ριστοτέλης τὸ κέρασσε φησίν, τοιτό μῖξαι ἄλλο ἄλλω γρω δηλοι η το ἐγχέαι ἄμφω γαρ δηλοῖ το κεράσαι νυν ουν το κέρασσε δε νέκταρ ἐρυθρόν. o το μῖζαι δηλοῖ, ὰλλα ψιλῶς ἐγχέαι.

quoi liatio ita cui l. iiii tuli. iἰi . lin. 33 s. 89 κέρασε δε νέκταρ ἐρυθρόν ἀντι του ἐνέχεε ου γαρ κιρνῆται το νέκταρ. εἰουδεν γαρ ἄλλο πίνουσιν οἱ θεοὶ νέκταρ πῶς αυτο κιρνῆ δατι η Καλυψώ εστινουν ἀντι του ἐνέχεεν απὸ της αρχαίας συνηθείας εἰς κέρας Ο ἐγ- χίοντες επινον faustalli a Pli. l. p. 52d . φῖ τι το κέρασε κci τῶ τον

dici B βουλοντο - λοιντο Vimi. θεοι μεμνῆσθαι ἐφετμέων. 0il. 3, 3δ3J, τῶν θεοπροπίων λέγει. η ὁ Κίρκη καλὸν ἰοιδιάει. Uil. , 227 ώς ἄνθρωπος φδε - ἄνθρωπος ona Vitul et L. iii, niale semii tu ἄλλως).ζ εἰ ὁ sic ero Vinii. ὁ ριστο τέλη , δι τί την Καλυψὼ καιτην Κίρκην καὶ την γνῶ αυδηέσσας λέγει μόνας -ἀσαι γὰρ και ι ἄλλαι φωνην εἶχον καὶ λυσαι μεν ου βεβουληται βουλεται et iii l.), μεταγράφει ὁ πο ὲ μεν εἰς τὸ αυλήεσσα ἐό- ου δηλουσθαί φησιν ὁτιμονώδεις σαπι ἐπι δε της νους πυδήεσσα co M. αυδηεσσα, et ita in Vind.) τουτο ἐκεῖνo ita l. et L γὰρ πάσαις υπηρχεν αυταῖς και μό-

177쪽

Scliol. III p. 432, 12 Din l. alii l. ι, 34d rectilis altri 333 ὁια τίοδυσσευς προς τους Φαίακας ελεγεν ὀ τι τον Κυκλωπα τυφλωσε Ποσειδῶνος υίον ἄντα ουσι και αυτοῖς ἀπογόνοις Ποσειδῶνος λύων ουν

Ἀριστοτ λης φησιν ὁτιήδε ἐχθρους αυτ οὐ ἔντας του Κυκλωπος ἐκβληθέντας γάρ φησιν υπὸ τῶν Κυκλώπων λθεῖν ἐπι τη Σχερίαν

178쪽

Αντισθενη in ilialogis a Polytium saepius italis iiiiii, is nonieritasiluaestiones singulares tracta liat ex illore Socraticoriiii sopitistarum lite

Εiritalli in il μ, 62 p. ITI Boni ut, de Planetis: τῆμεν τ' οὐδεποτητὰ παρέρχεrα ουδε πελειαι τρήρωνες, ταί τ' ἀμβροσίην ι πατριφέρουσιν, αλλά τε κα των αἰεν αφαιρεῖται λὶς πετρηὶ οἱ ὁ παλαιοὶ Ουrω τα του λόγου θεραπεύουσι. είρων ό Muφιπολίτης Ἀλεξάνδρου του Μακεδόνος ἐρωτησαντος, φασί, τί βουλεται παρῶ τω ποιητῆ rorὰς περιστερῶ ειπεῖν κομίζειν ἀμβροσίαν τω Λιι και το ἀφαιρεῖσθαί τι αυτὰς corr. τῶ πέτρας και ων πελειῶν περι ων πλειαδων εἶναιτο λόγον ἔφη, ας εἶναι με επτα φαίνεσθαι ὁ Τ τοῖς κεῖ, της μιας διά ο και ἄλλως ἀμυδρόν του αστρίου ἀφανιζομένης υπλτων πεrρῶν. ως δε ημεῖς, φησί, πελειάδων τοι πλειάJων ἐπιτελλουσῶν ἀρχόμεθα θερίζειν Ουrω και θεοὶ τ' ἀμβροσίαν κομίζεσθαι. dii seruiitur lite a D

179쪽

ρικῶς εἶπε δηλοὐ 'Oμηρον ἐς ἀναθυμιάσεως τρέφεσθαι τους θεους ῆτο τα ἄνω σώματα, ἀεροπόρον ζῶον παραλυβόντα εἰς ἔνδειζιν της τοιαύτης τροφῆς του ἀφαιρεῖσθαί τι πο της πετρας δηλουν φη, - και ἡ,ὐελκε ε της τοιαύτης ἀναθυμιάσεως. λεέανδρος δε βασιλεύς, δια το δοκεῖν φύσει viil g. φησι τους θεους φιλοσόφους καιηdονῆς μείζους, αναθεῖναι τον ποιητὴν την ἐκείνων τροφὴν λασθενεστάτω και τρυφερωτάτω ζώω, φ ου βραχύ τι α παρακομίζοιτο.

eaile lucine in orat p. 147, 3 Bel k.) δια τί ὁ ποιητὴς πελειάδας ἐποίησε τῆς τροφῆς των θεῶν διακόνους και τίνα λέύανδρος ὁ βασιλευς και Ἀριστοτελης εἰς τοὐτο εἶπον και περὶ μηρου και πελειάδων cs. n.

l28 ἀπόβλητον ν τοις ἀρχαίοις ρότην βοῶν κτείνειν. πασχε γαρ κακῶς ἐδε ἀνθρώπων ἐθεῶν οστις τοίτο πεποίηκεν. πελοι του οδωσέως φίλοι ποιήσαντες ἀπώλοντο Ἀριστοτέλης φυσικῶς φησί λέγει γαρ τὰς τριακοσίους του χρόνου i. e. lini ημέρας προς ταῖς λοι

ῶ γ' ἀριστοτέλης φυσικῶς γί λέγει γαρ τὸ κατὰ σελήνην καθ' ἡμ

ctin coitip. eo l. ημέρας πεντήκοντα προς ταῖς τριακοσίαις). - πτῶ

βοῶν ἀγέλαι l29 'Αριστοτέλης φυσικῶς τὰς κατῶ σελήνη ημέρας

μάλιστα τὰ των βοῶν φασὶ τον ρι στοτέλην αλληγορεῖν εἰς τὰς κατὰ δωδεκάδα των σεληνιακῶν μηνῶν ημέρας γινομενα πεντήκοντα προς ταῖς τριακοσίαις. σος και ό αριθμὸς ταῖς επτῶ ἀγέλαις ἐχούσαις ἀνῶ πεντήκονr ζακι διο οἴτε γόνον αυtῶν γίνεσθαι Ῥμηρος λέγει

180쪽

praes. p. XIV m Uil ext r. p. 89 Iliiii l. διὰ τί ὁ υσσευς τῆ μεν Πηνελόπρ ηλικίαι τε δ' ἐχούση και φιλούσγὶ αυτον Ουκ δηλωσενἈςην τω ε Τηλεμάχω νέω ἔντι και τοι οἰκέταις τω με συβώτν τω εβουκόλλοντι ου γαρ ηπου, πεῖραν ἐκείνης εἰληφώς. ἔστι φάναι, φησιν Ἀριστοτέλης, τι τοι με Idειῶς, μετέχειν μέλλουσι του κινδυνο ειπει dυνατο γαρ ην ἄνευ τουτων ἐπιθέσθαι τοι μνηστῆρσι. pergit Pisi pitvrius ... ἔστι δε εἰπεῖν και τι ηυλαβηθη μη περιχαρης ἀκούσασα γένηται και ἐπίδηλον ποιησν ἐώρα γαρ αὐτ Ἀφόδρα πιθυμουσαν. ου κοὐ καὶ ὁ υἱός. λλ' ὐμεν και μειδιῶ ελθε και άπλῶς διαλέγεσθαι και κρατεῖν του πάθους, η δὲ μόνον κλαίειν. παυσαμένης - του κλαίειν μόνον, εἰ και μηδεις ζεῖπεν, υποφία τις ἐγενετο ου γαρ α προσεποιηθη δακρύειν ' η γαρ χαρὰ υποῶσα ου δυκρατεῖν της ποιήσεως εἴασεν.