Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

191쪽

niental Oi es acceperitia tra nari tuae tiroci leis et contra illeas arguimetita

in scliolis Platonicortini es Speusippi περὶ γενῶν και εἰδῶν παραδειγμάτων et Xenocratis περὶ εἰδῶν α περ ιδεῶν Κ, περὶ γενῶν και ειδῶν Κ apin D. L. 4. b. 12. I 3 et stili liis mi vel salenturi nilosopliorum vel pristi corrum sopnista inve vellit Poluxeni illius queni Plialitas naeinoravit Alex. p. 62 28 exagitata essent quos tiros ii Alexatvlrii in Iublenicii l-hil illisse itui ter eos uitu Sole sere citavit, Ilii elinque coinnientarium itis ait ritu ineta plivsi omini ipit illiini noli uin il e liter pertractavit ilo-NIII qil it 'riinicie tractavit ei pro certo tonsi aDii es. Rose p. M . utileni incis lutiIn alior iii luo sti cratiaritentatorii tu vestigiis ita sisteret sc L p. 74.18 ως τινες κουσαν. 7 30 διλουδε πεμνηματίσαντο αυτ . utili in notiune citat Aspastui p. 4, 22 340 10 Tilliti egit nisi ut ea quae itule:il ipso Phatone in scito lis exponi soletiant es etiarn Alcin. lugin Pl. c. s. Sex l. p. 33, 34 PI. argit ni ilici an limitius tria lita trita tuo ait Dos locus

osse luxissi tralexa tuler exeinpiis con sus illiis tiare, sina ilia interit ut in Aristotelis ile ille is libris conteruli contineri, ita latitet ut quae illico laret ipse ite sit iliare vi teretur non lit plopria Aristotelis verita se fingere exscriliores cs okς rq α p. 8, 27-3l. - ων ε νύν μνημονεύειν ἔοικε λόγων ἰύ τοι οὐτo lis. 7-3l, ubi cs. v. 1 οι ὁ τοιοί τοι λόγοιτο μεν προκείμενον ου δεικνύουσι etc. ex Ar. p. 990' II, es Alex. p. 8.3I. - χρῶνται και τοιουτω λόγω εις κατασκευην τῶν ιδεῶν49, 3260, 5, ubi cs sqq. - ὁ λόγος ὁ απὸ οὐ νοεῖν κατασκευάζων το εἶναι ἰδέας τοιούτος ἐστιν ω. 32-6l. 3. - ὁ μὲν και τῶν πρός τι κατασκευάζων ἰδέας λόγος τοιούτος ἐστιν L. 9-27. - δε λόγος ο τον τρίτον ανθρωπον εἰσάγων τοιοsro 62. 12-G3.16. in ilitibus et Plianianietati dentuli et Aristoteleni iii xu citat. - τοιουτοί τινές εἰύιν ι λόγοι

οἱ δια της τῶν ἰδεῶν θέσεως τας αρχὰς αυτῶν ἀναιροῶντες πρὸς τοις

προειρημένοις 64. 15-65 1 mi Ar 990t 21 και πάνσ ῖσα τινες ἀκολουθήσαντες ταις περ τῶν ὁρῶν δόξαις ηναντιώθησαν ταῖς ἀρχαῖς - τὸ δεδεκα ἄλλα μυρία συμβαίνει, εἶπεν, ἐπέι και ἄλλοι τινές εἰοι λόγοι δεικνυναι βουλόμενοι τὰς δέα ... εἰοι ὁ και ἄλλοι πλείους τοιοῶτοι λόγοι 65. I 3-24. - δεδειγμένου δε τούτου προσθείη αν τις τουτω 67. 23-68. I 8. - άdιόν φησιν εἶναι συναγαγεῖν πολλῶ και αδύνατα επό

192쪽

νε- τι-γέγονε των φυσει συνεστώτων, δείξαι τις αν και δια τοιουτο λόγου τ6. I3-IT 28. - πολλα φ ὶσι συμβησεσθαι τοπα, α υκ ἐπηνεγκεν γοντα γνώριμα ... τοιαυτα μεν τα ἄτοπα,2 9-20. s. Ν1, 24-32. 92, 22-93, 5. - ἐπειρῶντο δε και εκθεσει τινι χρώμενοι πάντα ει το ν τε και η οικείαν οὐσίαν ἀνάγειν, ὁ δὲ τρόπος αυτοῖς της εκθεσεως ν τοιουτος l, I 0-92 3. c vulgare liti aput Alexandriti et Aspasium o ε λέγει τοιουτόν ἐστι 88 4 sive ό λόγος τοιουτος

94. IS. 5.10 ete. . in iunis explicanilis Iuliin lino certe loco itu solum Aristotelem sellauiternunt etiain et Plianiani testes laciat non ilitelligitur mIr, siquident quoi riego, ex ipsi sotitiinis antiquis ea lia usta sint in teteris iomae Aristoteles potitis exscTipitis esse existinae lurinitam Etulemus et mar unus potius iam stinui pilires ita Ille sic statuo, viil maatque scliolastica arguimenta rellili lisse Alexaritimin singillis itinis lanaeeriorum auctor in testinioniis ilis uinctia mi iluis si ipse usus suisset non dubito quin accuratiorem siligentior 'inmie meritione in Ortini socisset, in Piibus cui inetapnysicoriun argitinentis aut convenia iit aut aliis itissentiant a nilii sere recentiori Diis utilet iii notitia sitisse Itietini illi Oil et Syriatius et ex Alexanitro Epties ius repetunt. σχεδον ταυτό in liliris ili ciuisis retriactari tarn miae in metaplivsicis illi os suisse tiros neque eos illa- logica in una era Iulus, ii quoi ex polemica materiae ratione ellicitur uilein

latentur illi ita ut quoi semel legitur τω τετάρτω lili rari ei roiena iuni sit cs Bose l. e. ἐν τ;d legentis ioci τω . ipstini leni pie Aristotelem tales olini liliros conitulisse antequam metapli ysica Pileret, quis putaverit qui liberio rein te similii, iis lisputationem cuni contemtii luodam recusantei legerit ita lite recusantem utili ira te si sileni satili opera posse colligi praedicaret politis luam ab ipso olini collata esse uno verbo confiteretur. iluae ipsa lagistri verva respexisse puta niliis est qui ne tapli v-sicorun hoc contra illeas capitullina singulari opere et quasi quoda in supplemento retractavit.

Syri an in metapn b. 1080, 0 αλλα περ με των ἰδεῶν καὶ

πολλὰ συναγαγεῖν μοι τοι τεθεωρημένοις. viae verim post ea puteex, 9 exscripsit Pseudaristoteles ex intitatione oriun posita stili miae illic leguntur p. ael. I84άδιον γαρ συναγαγεῖν πολλά etc. ii, Alexander mentionem similiter laceriit lit,rorum de illeis p. 30l 33 Br. scii inmet Berol. 837. s. apud Ravaimon essa surria inet. I p. 7 ex cod.Dipitia ii Cooste

193쪽

Par. 1895 ῆτι με τούτων ουδεν πλεον εἰπειν εχει προς θν των ειδῶν ν πόθεσιν ὁζλοι και το πρῶτον ταύτης της πραγματεως βιβλίον και απερὶ τῶν εἰδῶν αὐτῶ πεπραγματευμένα δύο βιβλία ' σχεδον γαρ ταυταταὐτα πανταχου τα ἐπιχειρηματα μεταφέρων καὶ ποτε με αὐτα κατακερματίζων και ποδιαιρῶν ποτε δε συντομώτερον ἀπαγγέλλων πειραται τους πρεσβυτέρους εαυτοὐ φιλοσόφους ευθυνειν. Syrian in mei. ν. 6. 093h24 τα μεν ου συμβαίνονrα ταυτά τε κῶ ετ πλείω συναχθείη cit apiti Brandis illa perit Ar l. p. 14 ταυτά ἐστιν α ἐν τούτοις αντιλεγε ταῖς τῶν Πυθαγορείων καὶ Πλατωνικῶναι ὁρῶν θεωρίαις, α ὁ περιεχει καὶ τα εν τω μείζονι τῶν ὐρηθέντα,

ώς και ὁ πομνηματ ιστὴς Ἀλέξανδρος πεσημηνα τώ.

ὁι και μεις τούτοις ἐπιστησαντες οὐδ' ἐκεῖνα scit in l. coininentari lini non scripserat Syrianus seid tantum in g. . . H παραλελοιπέναι νομίζομεν ου μην οὐδ' ἶσα ἐν τοι περ ειδῶν δύο βιβλίοις προ αυτοῖς εἴρηκε σχεδόν γα κἀκεῖ τα αυτ ταὐτα ἀνακυκλοῖ.eade in i n. l. ex eo leni Alexanula Ephesius quoque repetit p. ld. IbBon. τα μὲν ου συμβαίνοντα . . . Oῆηθέντα εστί. καὶ ἔτι πλείω τουτων συναχθείη τα περὶ τῶν εἰδῶν γραφέντα αυτ δυο βιβλία, ἄλλα ἔντα παρῶ το- καὶ καὶ ἐκτὸς της μετα τα φυσικὰ συντάξεως ex Ephesio intiliter sevilophilopontis in mei. s. 67h apud mavaisso Ip. b).

δε οτι Οἱοροι τῶν καθόλου καὶ αεὶ μενόντων εἰσίν, ς και Ἀριστοτέλης ψηκεν ἐν corr. τοις περ ἰδεῶν α προς τὰς Πλάτωνος ἰδέας ἐστιν αυτ πεποιημένα τα με μερικῶ πάντα μεταβάλλουσι και οὐδέποτε σαύτως χουσι τα δὲ καθόλου ἄτρεπτα και ἀίδιό ἐστιν. ὁη συλλαβων ὁ τεχνικὸς ρίζεται. OD . . .

Haec ex nietapli ysicorun conlinentario quoli in fluxisse advertit Bournot Platon Ar opusc. p. qui conlarat Asclepi conina ad locu in illiini de Platoni eo muta arguntentoriiii vi atque pretio in niet. a. s. 990'u0

ἐξ ενίων με γαρ οὐκ ανάγκη γίγνεσθαι συλλογισμόν ali Alexandroni ulto lare vilis p. 58 26-3l insolutuin utrius si vertiacia in ligna vi-ilentur quae excerpatitur Asclepius ex minonio p. 63 23 r. cit. Bi altilis de perit Ar l. p. IIJ τέσσαρα υν αἴτια πάρχουσι τα δεικνύντα οτι αἱ ἰδέαι ἡπάρχουσιν, αληθεια, μονη και μνῆμη, αριθμὀς,

194쪽

- 189 καὶ ρισμός. ἐκ μεν οὐ της οῦλχθείας - κατεσκεύαζον οτιιπάρχουσιν αἱ ἰδέαι ἔλεγον γαρ υτως τι ἐνταὐθα οὐκ ἔστι καθαρῶαλήθεια. ἀλλ εχε μεμιγμένον το ψευδος και υ εστιν ἀλήθεια.

τί ἐσrιν, εἴ γε ἐκ της ἀληθείας αἰλλα προέρχεται φανερο ν ων τι άρχουσιν αἱ ὁεαι ' παρ αὐταῖς γα σώζεται το αμιγες και καθαρὼν πάντων των πραγμάτων, στε και η κυρίως λήθεια. πάλιν δέ φασιν

μνημη εστ δε μολογουμενω καθαρῶ μνημη και εἰλικρινὴς καὶα θολωτος καιάε ωσαύτως ἔχουσα, ἔστιν ὀρα dέα μνημης παρά τω δημιουργῶ ἐπειδὴ και ει εἶναι την ὀντως μνήμην, ἔ- πῶσι τοις ἄλλοι το εἶναι ἔπειτα καὶ ἐκ των ἀριθμῶν. εἰ γὰρ τὰ ἐνταὐθαπάντα ἀριθμητὰ πάρχουσιν, εἰσι δε και ἀριθμοι αυτοὶ καθ' αυτsὐς μετροῶντες τῶ αριθμητά, ἐπει-ὐὁ ἀριθμητὰ πάρχουσι μη οντων των ριθμῶν τῶν ἀριθμούντων, φανερὸν ὁτι πάρχουσιν ἰδέαι οἱ γὸρ κυρίως ἀριθμοι οἱ μετρητικοι παρὰ τω δημιουργῶ πάρχουσιν. πάλιν δε καὶ ἐκ τῶν ρισμῶν τῶ γὰρ ἐνrαῆ 4όριστα πάρχουσιν, οἱ δε κυρίως οροι τῶν ἀιδίων πραγμάτων πάρχουσι και τῶν ἀεὶ

ωσαύτως ἐχόντων και η ποτε μεν ὀντων ποτε δε μη δντων, τῶ δε ἐνταὐθα τοιάδε ει οὐν πάρχουσιν ορισμοί, φανερόν τι και χλιυπάρχουσι. s. Alexander p. 8, 26-3I η τινας τῶν λεγομένων λόγων υπ' αὐτῶν , τέλειον ψευδεῖς και μηδεν δεικνύντας αιτιῶται, οἷος

εχ αν λέγων εἰ ἔστι τι τἀληθές, - αν τα εἴδη τῶν γῶ ἐνταὐθαουδεν ἀληθές. και εἰ μνημη ἔστιν, ἔστι τὰ εἰδη η γὰρ μνήμη os μένοντος καὶ τον ἀριθμὸν οντος εἶναι λέγων ταλα δε οὐκ ἔντα, εἰ δέ, τῶν εἰδῶ ἔστιν ἄρα τῶ εἴδη ομοίως δε - ό τους ορισμοῖς

tῶν οντων εἶναι λέγων, τούτων ε μηδεν εἶναι οἱ δε τοιοίτοι λόγοι ψευδεῖς τε καὶ το δέον ουδεν δεικνύντες διὸ τῶν με τοιούτων οὐδενός μνημονεύει νυν, εsθύνει ὁ τινας τῶν δοκούντων τι δεικνύναι

Alexanile ait Ar metapli. l. i. 0'un iit, post vori, in D. 2 ullistrata: τι καθ' υς τρόπους δείκνυμεν οτι εστι τὰ εἴδq, κα οὐθένα

φαίνεrαι τουτωπι ἐς ἐνίων μεν γὰρ οὐκ ἀνάγκη γίγνεσθαι συλλογισμόν- pergit ita: ἐξ ενίων ὁ και οὐχ ων οἰόμεθα τούτων εἴδη γίγνεται. κατά τε γὰρ του λόγους τοὐς ἐκ τῶν ἐπιστημῶν εἴδη ἔσται πάντωνῖσων ἐπιστῆμαί εἰσι, και κατὰ το ἐν ἐπι πολλῶν καὶ τῶν αποφάσεων, κατὰ δὲ τό νοεῖν τι φθαρέντος τῶν φθαρτῶπι φάντασμα γάρ τι τού -

195쪽

- 190 - των ἐστίν p. 59 6 πλεοναχῶς με ταῖς ἐπιστημαι προς την τωνιδεῶν κατασκευὴν προσεχρήσαντο, λ ἐν- πρώτω περὶ ἰδεῶν λέγει. ων δὲ νυν μνημονεύει ἔοικε λόγων εἰσὶ τοιουτοι εἰ κἀσα ἐπιστήμη προ εν τι καὶ το αὐτο ἐπαναφέρουσα ποιει λαυτῆς ἔργον καὶ προς οὐδε των κα Ἀκαστον, - αν τι ἄλλο καθ' ἱκάστην παρῶ τααἰσθητῶ ἀίδιον καὶ παράδειγμα των καθ' ἱκάστην ἐπιστημην γινομένων ' τοιούτον η ἰδέα ἔτι ν ἐπιστῆμα εἰοι, ταὐτα ἔστιν ' ἄλλων δέδεινων παρα τα καθ' ἔκαστα εἰσιν αἱ ἐπιστῆμαι, αὐτα γαρ ἄπειρά τε καὶ αόριστα, αἱ δε ἐπιστῆμαι ρισμένων - μένον,ο l l. ' ἔστιν ἄρα τινὰ παρα τὰ καθ' ἔκαστα, ταλα δε αἱ ιδέαι ἔτι εἰ η ἰατρικη- ἔστιν ἐπιστήμη τῆσδε τηλυγιείας αλλ' πλῶς πιείας, ἔσται τις αὐτοπίει καὶ εἰ η γεωμετρία μη ἐστι τοὐδε τos Doυ καὶ οὐδε τοὐσυμμέτρου ἐπιστήμη ἀλλ άπλῶς ἴσου καὶ απλῶς συμμέτρου, ἔσται τι αὐτόισον καὶ αὐτοσύμμετρον, ταλα δε αἱ ἰδέαι οἱ δη τοιοίτοι λόγοιτο μεν προκείμενον ut ait ipse p. 9 ut o δεικνυουσιν, ο ν τοἰδέας εἶναι όλλα δεικνύουσι τὸ εἶναί τινα παρῶ τὰ καθ' καστα καὶ

αἰσθη- ου πάντως δέ, εἴ τινα εστιν, εἰοι παρῶ τῶ καθ' καστα, ταὐτά εἰσιν ἰδέαι ἔστι γὰρ παρῶ τὸ καθ' εκαστα τα κοινα, ων φαμεν καὶ τὰς ἐπιστήμας εἶναι ... p. 59. 32 χρῶνται δε καὶ τοιουτω λόγω εἰς καrασκευρο των ἰδεῶν ει ἔκαστος των πολλῶν ανθρώπων ἄνθρωπος ἐστι καὶ τῶν ζώων ζῶον καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων Ομοίως, καὶ Ουκ ἔστιν

ἐφ' κόστου αυτῶν αυτλαυτοί τι κατηγορουμενον, αλλ' ἔστι- ο καὶ πάντων αυτῶν κατηγορεῖται οὐδενὶ αυτῶν ταυτον ον εχ αν τι του-

των παρὰ τὰ καθ' ἔκαστα οντ ον κεχωρισμένον αὐτῶν ἀίδιον δεὶ γὰρ μοίως κατηγορειται πάντων τῶν κατ- αριθμον ήλλασσομένων. δὲ ν ἐστιν ἐπὶ πολλοῖς κεχωρισμένον τε αυτῶν καὶ ἀίδιον, οὐτἐστὶν ἰδέα εἰσὶν ἄρα ἰδέαι τοὐτον φησι τον λόγον κατασκευάζειν ἰδέας καὶ τῶν ἀποφάσεων ... p. 60 32 λόγος ὁ π το νοεῖν κατασκευάζων το εἶναι ἰδέας τοιοίτος ἐστιν. εἰ ἐπειδὰν νοῶμεν ἄνθρωπον η πεζον η ζῶον τῶν οντων τέ τι νοοῖμεν καὶ Ουδεν τῶν καθ' ἔκαστον, καὶ γὰρ φθαρέντων τουτων μένει φαυτὴ ἔννοια, δῆλον ς ἔστι παρα τα καθ' ἔκαστα καὶ αἰσθησά καὶ οντων ἐκείνων καὶ μηοντων νοούμεν' λγῶ δη μη ον τι νοούμεν τότε τοίτο δὲ εἶδός τε καὶ ἰδέα ἐστίν φησὶ δη τοὐτον τον λόγον καὶ . . . φθαρτῶν ἰδέας

κατασκευάζειν etc.

Alexander ad Ar inetaph. ib. v. 5 17 ἔτι δὲ λακριβέστεροι τῶν λόγων οἱ μεν τῶν πρός τι ποιουσιν δέας, ων υ φαμεν εἶναι

196쪽

καθ' αυτ γενος, οἱ δε τον τρίτον ἄνθρωπον λέγουσιν) p. 62 12 ὁ δε eonini ideas λόγος ὁ τον τρίτον ἄνθρωπον ἰώγων τοιουτος λέγουσιτα κοινῶς κατηγορουμενα των ουσιῶν κυρίως τε εἶναι τοιαῶτα καιταῶτα εἶναι τα ἴσα ἔτι τα δμοια αλληλοις του αυτοὐ τινὸς μετουσίαομοια αλληλοι εIναι,4 κυρίως ἐστὶ τοὐτο και τοίτο εIναι την ἰδέαν. λλ' εἰ τοίτο και το κατηγορουμενον τινῶν κοινῶς αν μη ταὐτὸν η ἐκείνων τινὶ, κατηγορειται, ἄλλο τι ἐστι παρ' ἐκεῖνα, δια τοὐτογα γένος ὁ αὐτοάνθρωπος τι κατηγορουμενος των καθ' ἔκαστα δενι αυτῶν ην λαυτός, τρίτος ἄνθρωπος ἔσται τις παρά τε τον καθ' εκαστα, οἷον Σωκράτη και Πλάτωνα, και παρῶ την δέαν, τις καὶ αὐτη μία - ἀριθμόν ἐστιν ... p. 62 33 δείκνυται και Ουτως ὁ τρίτος ανθρωπος. εἰ το κατηγορουμενον τινῶν πλειόνων αληθῶς και τι ἄλλο παρῶ τήων κατηγορειται κεχωρισμένον αυτῶμ' ἡτο γαρηγοῶνται δεικνύναι οἱ τός ἰδέας τιθέμενοι, δια τοίτο γάρ ἐστί τι αὐτοάνθρωπος κατ αυτούς, ὁτι ό ανθρωπος κατὰ τῶν καθ' καστα ἀνθρώπων πλειόνων ὁντων ἀληθῶς κατηγορεῖται και ἄλλος τῶν καθ' ἔκαστα ανθρώπων ἐστί ἀλλ' εἰ τοίτο, ἔσται τις τρίτος ἄνθρωπος. εἰ γὰρ ἄλλος ὁ κατηγορούμενος - κατηγορεῖται και - ἰδίαν φεστώς, κατηγορεῖται ὁ κατά τε τῶν καθ' καστα και κατά της ἰδέας ὁ ἄνθρωπος, σται τρίτος τις ἄνθρωπος παρά τε τους καθ' καστακα την ἰδέαν ουτως δε και τέταρτος ο κατά τε τούτου και της ἰδέας καὶ τῶν καθ' καστα κατηγορούμενος, ομοίως ὁ και πέμπτος καιτωτο ἐπ' ἄπειρον ἔστι δε λόγος ουτος ω πρώτω λαυτός, ἐπει ἔθεντο τα ομοι τολαυτοί τινός μετουσία ὁμοια εἶναι ὁμοιοι γὰρ ι τε ἄνθρωποι και αἱ ἰδέα . . . p μεν ου πρώτy p. 2. I 2-20 του

τρίτου ανθρωπου ἐξηγήσει ἄλλοι τε κέχρηνται και Ευδημος σαφῶς ἐν τοι περὶ λεξεως, τῆ δε τελευταία p. 62 33-63 9 αυτὸς ἔν τε τω τετάρτω corr. πρώτω περ ιδεῶν και ἐν τούτω με ολίγον sen. p. 991 2 καὶ εἰ μεν ταὐτό εἶδος τῶν ἰδεῶν καὶ τῶν μετεχόντων, σται

νον υπ' inos, o ἐξηγούμενοι τον τρίτον ἄνθρωπον δεύτερον ἐθή-

197쪽

αὐτοιαῶτα εἰ μίγνυνται αἱ ὁμι τοι αλλοις, πρῶτον μεν σώματα

αν Ιε σωμάτων γὰρ η ιζις ἔτι ἔξουσιν ἐναντίωσιν προς ἀλλήλας' η γὰρ μιξις κατ' ἐναντίωσίν ἐστιν ἔτι υτως μιχθήσεται λή λην

θρώπου μετέχον, Ου λαυτοανθρώπου ἔσται ἄνθρωπος cs Alex. p. 72.18 φλέγοι αν. τινες κουσαν - Aspasius. ut cretio TO. κατ' ουδένα τρόπον τῶν εἰωθότων λέγεσθαι. π τῶν τὰς δέας τιθεμένων ζητουντες γὰρ τίνα τρόπον η μετοχ η των εἰδῶν, η υτως φασιν ἐν ἐκάστω τῶν κατὰ μέρος ἐνυπάρχειν την ἰδέαν, οἷον ἐν ἐκάστω τῶν τινῶν ανθρώπων τον αυτοάνθρωπον η ἐν ἐκάστω μέρος της δέας η παράδειγμα το εἶδός ἐστι τοι μετέχουσιν ων οἱ μεν πρῶτοι δύο τρόποι της μετοχῆς δύνατοι , ς μεῖς νε ἐδείξαμεν

προ λίγου καὶ αυτὸς εἶπεν Ευδόξου μνημονεύσας . . . s. ea lena pro sus iii a lena re scepticorii ni ratiociliatio contra Pytilagoricos . . Platonicos apiti Sextuin adv. logiu l p. 35. - 16 I . . ἔτι διαιρεταὶ αν Ιεν. αἱ ἰδέαι καὶ μερισταί, ουσαι ἀπαθεῖς ἔπειτα ἔσται μεν ομοιομερῆ . εἴγε πάντα τὰ ἔχοντά τι μέρος ἐναυτου ομοιά ἐστιν ἀλληλοις' πῶς δε οἷόν τε τῶ εἴδη μοιομερῆ εἶναι Ου γαρ οἷόν τε το μέρος του ἀνθρώπου ἄνθρωπον εἶναι , το οὐ χρυσου μέρος χρυσόν. ἔτι λκαὶ αυτος λίγον προελθὼν λέγει p. 990 27. Alex. p. 77. 29. s. Alex. p. z. 23-68, 9 , ἐν ἐκάμω ου μία ἔσται δέα μεμιγμένη ἀλλὰ πολλαί

εἰ νῶ ἄλλη με ζώου δέα ἄλλη λανθρώπου, ἰε ἄνθρωπος καὶ

ζῶόν ἐστι καὶ ἄνθρωπος, αμφοτερων αν μετέχοι τῶν ἰδεῶ και όαυτοάνθρωπος ὁ ἰδέα, η με καὶ ζῶόν ἐστι, μετέχοι ἄν και αυτουτου ζ Q υτως ὁ ΟυκA οῦν πλαῖ αἱ ἰδέαι εἱεν, ἀλλ' ἐκ πολλῶυ συγκείμεναι, και αἱ μὲν αὐτῶν πρῶται αἱ δε δεύτεραι εἰ ὁ μη εἰσι ζῶον, πῶς υκ ἄτοπον ἄνθρωπον λέγει μη εἶναι ζῶοπι ἔτι δέ, εἰ μίγνυται τοι προ αυτῶ ουσι, πῶς δ ἔτι Ιεν παραδείγματα ί λέγουσιν; ουδε γὰρ υτως τὰ παραδείγματα ταις εἰκόσι της ὁμοιότητος

198쪽

- 193 - ταυτηε αετάζων δειξεν τοπα χουσαν. δια τουτο γαρ εἶπε το ρύδιον γαρ συναγαγειν πολλα και δυνατα προς τὴν δόξαν ταύτη -

XXXVI. I Ιερι των Ιυθαγορείων.

II in Aristoteli iii scripti ille ulli agoreis ile ulu v. Os ile Ar. l. p. 9-83 . illi in inlini in illi lis ius pie sitit poste ii Ominis iis Iu 3 ut Augiis lea in cel le ae tale in illa colPris ni in non liquet olentia si ipqel uin Pi Oil facile mul:is Alsexat ut u Polyti istoi' i illud, ii l. naillus taui uieor ulli novit ilii Imiginentia illiu lintrantia collecta i x 'elit Mi lass Apollonio) i iii igit tir Plimitae litu satis nati ita extant clarissime illi ulcon pro Dant . . tot mi Aristotes is antimi Ortini tu illici in sentisci aliis. laeti cognoverilli et lille tali iiii Giae arili liis toriani perro exemini in iaal Aristotele tolle Optii asto noviis liui se Tlini Orit incipit, scilinioni nes noeinioso xcipio impri actuos et Glausis clitos eoi uni lue si initos I villii rori 'atri non livosoplii:i in extitis si sei βίον Πυθαγορικόν, non lani liii Osopnos sitisse vili agoreus .izini sapi nises, illi alenus aut Pili neque Cri Plores Pol ili ille esticos conlpi OlmIit igitui ea quae ilisci iiiiis ex Aristotele, si pilii seni re tu ilis cliniis ita Pie ut Plae ite Pulli agoreorii in iliciis placitis iliae Narret . te iniuiis i xitiuntis pilii Os optunis quos a Platonis seliola accepi et a plutoso plui selini liis consile luiline et nini lia eo tuo polis sina lini siliit in iiDiis illustra tulis ulcior EI'sallis esse sepem tui'. nuolica iti Iue religiosa ilice tuli loe niti die miti O ia vitana ut oris navera iit alitu Attulia inalti ei natica ut erit in illi iriun et ipsa svili bolice applicata inat lieniatica ni in scientia pio nilosoplita errat vilia ooi sis.liici inelitati an ii ille In plitio sopitia in sive potius ilia lecti ea incinat lieniatica in non vili agoras invenit ne pie Pylli agorei, inino letito et littonici et vii x ea ite iri sententia iii lican sis uine hispi lirg ny usun ilia lecticii na, iteida non cogitavei'ant 3lla agorei stiliolis conte illi liis toria in lillo scipitiae pinnius inclio .ivit Aristoteles ile idio inni argumento cs. Os ili Ar l. p. 2 sit. I sol. b. 7s sqq. 9 Sill l . quos iam lini coti-siliu in professi is sunt poetiliari libro meritis exponenili p. 9 . ii sicut, iΑris lotolico negotio testinctiis ero situlusque in t 'OIninentatores sita Pens Aristotelis libi oriimpie eius vorsiolis L;ilinas et In illi aevi lille I as olla lix, et iani nunc me executili una esse speio nune litelli Sἰilis lia Deum0nuisse primuna in ea leni te Pytilagoreis sententia una Aristotelo F u-

ARISTOT PSEUDE PIOR. 13

199쪽

φασι ε και γεγράφθαι αυτ ιdία βιβλίον προς την Παρμενίδου δόξαι

Sini pl. r. q. συναγωγοὶ τῶν Πυθαγορικῶν Si inpl. r. 6. των Πυθαγορείοις ἀρεσκόντων συναγωγη iiii pl. r. li . Πυθαγορικῶν δόξα Alex.D. II. περὶ της Πυθαγορικῶν ὀζη Alex fr. 2 περ της Πυθαγόρου volser. . Πυθαγορικῆς φιλοσοφία Stoli. D. I et Iambl. D. 3ὶ προς τους

200쪽

pilain Aristoxeni Dros ite Pyllitigora et Pylliagori is et ii inscr. Πυθαγορικα αποφάσεις , Clearcti ite lauaeina tuus in Platonis repti blica et in Timaeo es. Plut Titia. 20 . emicuilis l. ite vilia gor is de Zenone. Deniocrito Heraclito. D. I. I. m. 87 et ex latuit ita aemia litius Xenociatis ile Parnapitule et Pytilagoivis l . . . t 3 etc.

στοτέλης corr. Prolle Pol in. r. p. 9 και Θεόπομπος Θεόφρασrος Preli. Τυρρηνὸς ην πατρόθε scit. s. Aristox. p. D. L. 8. l. Porpii 2 et Plut . u. con v. 8. v. l. των την Λῆμνον ἀποικησάντων Mnesarcii uinsuisse volitia eluiami postea εἰς Σάμον ελθόντα καταμεῖναι, i liatiet Porpli. s. Anton. I log apiti Porpti l et not. bil,l. p. 100M 4 . ς δὲ

Apollonius ni irati si se l. Vesterinanti τούτοις ὁ ἐπιγενόμενο Πυθαγόρας Μνησάρχου ίος το μεν πρῶτον διεπονεῖτο περὶ τὰ μαθήμυτα και τους αριθμους, στερον δέ ποτε και της Φερεκύδου τερατοποιίας οὐκ απέστη. και γαρ ἐν Μεταποντίω e l. pr. . . τω Ποντίου Μεταποντίου Meui s. πλοίου εἰσερχομένου φορτίον ἔχοντος πλοίω ἔχοντι vulgo κα των παροτυχόντων εὐχομένων σωστον εἶναι Mid. ii pr. ἐκεῖνο corr. . κατελθειν δια τον φόρτον, ἐφεστῶτα vulgo εστῶτα. s. Ianil,l. 36 τοὐτον ειπειν νεκρὸν μικρὸν d. pi )τοίνυν φανήσεται μῖν σῶμα ἄγον τὸ πλοῖον τούτο cs Iain Di. v. .l42. Pol pla 28ὶ πάλιν ὁ ἐν Καυλωνία, ως γιν Ἀριστοτέλης