장음표시 사용
141쪽
reluit ex miἰilli In parte si uillior plani lii tori 'ai Aristolidis liti orius M'. ii i iiiiii pro certo constat utilici in extitisse arteInalienili e tis piael T alii sicli oris tot di iri liiii lii et ii in ciui si se Tlii Dilli lir placita citantur. PS uil- aristotelicii liaec intelligeniti essi'. uilia lentis iiiii iii iuuille ita cu it;i nil illui si certant platulant ipsius Tlii: Oilectis tu i in ili Aristotele sius se in Oinpetullii in mulac talia velut liliri Issalonis ili repti Mica et illa legi luis et Ti-
τίς τι γλαφυρὸν περ ων υτῶν τουτων γέγραφεν εν ταις τέχναις.
142쪽
u συ τέχναις Θεοδεκτη γραφείσαις, τυ ετ ερον Κόρακος. Plani Pan
143쪽
pilavi alii pie sunt prael et ea loci nolini illi liri tulini aut Aristoteleni viii illicerit placita telo mea a Deloricis pilis servatis aliena alloneo Mel apertinere potitisse putarentiir, nisi alit alia leti ne illo ne explicanuli essent vellit in an Oii pri, leg sitit. Illiel. r. VII p. 2 alg. τρεῖ τοίνυν ρητορικῶς ποτίθενται le mi se Aristotelis stillentia si in ili lii tam visit est. s. Illi iἰ. V. l. ia in Iss'. lonis suis se interpretantii alii apiti l viil g. l. 33. originei nisi illi mi illis rite toricae te mulioli Ar l. l. m. 3.
24-29 aut con historie naitissest alicto mini aliena litate lepolent iiiiii in Aristotelis nonae ii milierentiles velit ipli te luallo orationis genere lit-sto co reserunt, litui Aristoteli illi illa in anuli ait Ierin Og π ευP.
3. 15 apii alg. VII. 9ὲ το παρον δε τοὐτο παράγγελμα ου περὶ τωνεναγωνίων ἐστι διηγημάτων ἀλλα περι των ἀπλῶς, στορικῶν φημι
και πανηγυρικῶμ' ἀντιὁιαστέλλομεν γαρ το στορικὸν του πανηο υρι- κοὐ ριστοτέλει ἐξακολουθοίντες τεταρτον τουτο εἶδος πεισάγοντι ρητορικης. telli noli ita Ap lillioli si pro g. V. II. m. se illi lii ni mi eiu Aristoteles τεταρτον παρὰ τὰ τρία τὰ προλεχθέντα το ἱστορικον κώλεσε μικτὸν ἀπο των τριῶν εἶναι ειπών. eontiacio. Sicel. iii l Iernaog ilei l. I. J6 κα ου προσεκτέου Θέων και Σωπάτρω παρὰ την κοι- νην δόξαν και Πλάτωνος και ριστοτέλους τέταρτον ειδος της ρητορι-κης τιθεμενοι scit et o ιστορικον ) in celetis ilii illiis lain aliis accitraliores tralui iiiii cs Riistis apti l V. III. 447 η ρητορικη εστ ιν επιστήμη του καλῶς και πειστικῶς παντα τον προκείμενον διαθέσθαι λόγον εἴδη του ητορικου ἐστι τέσσαρα δικανικον συμβουλευτικόν γκωμιαστικόνιστορικόπι δικυνικον μεν ουν ἐστι ... 448 ίστορικον δε εν ω διηγου -
μεθα πράζεις τινὰς μετὰ κόσμου γεγενημένας et ii Occasioltein
confusionis Osistitilii Suria iiii iii orati g. lalus IV. 60 ειδ δε αυτῆς οι με δυο πραγματικὸν και ἐπιδεικτικόν, οἱ δε τρία δικανικον συμβουλευτικόν πανVγυρικόν οι δε τέταρτον τουτοις προστιθεασι τ ιστο
alitem statuas pro Aristololici opino peritu 1 sit Peripatetici cuiusdam reconcion in antimi illis rariti tana nos tulero Aristotelis no in in inseri.ptain nil instar Etliii: timii triuin . in pia citetur Rr 'mis ilecten. f. not. Pag. 3.
144쪽
Duotius vel parillatis vel iiDris constitisse videnti ira neodectea quOriun inlisistietoricae mi Al xanilmini argii mento sinitiis bilii in prae salione conante moratii unil ex Pieo loci eorum lituis et o ἐν τοι ... Θεοδεκτείοις
iiiiigat de reli piis alite in lit illis tuos exiit lient inulices nillil constat praeter iii mi or Lama dii Poetai ni istae inser. τεχνῶν συναγωγη ἀs D. I. b. 2 l.
i Diula in patito post in uno eoil. I. aur. 11 τεχνῶν συναγωγ' ἀψ imi viil g αλλη τέχνη λβ. tertio leinde b. 25 siinpliciter συναγωγ λβ. s. η επιτομη των ρητόρων id iam licitiente tr. Magnes apti l D. I, 2. I04J.
in ilii a priscorii I rite toruit iis pie ait Isocrate semina aetateIn regulas aries pie post in ortein Dico lectis, Mi militem tetrapore lali Operi iam IIOII 3-ravit ipsi Aristololos netiri avit lictor Peripateticii Tneopli rasti enaulustiis loriae pitysico mini scriptoris Pil distri4ini. pii ut ait lit illum l . L. 5. 23 ερωτησεως και ἀποκρίσεως λβ. ori potest ut si ii lena non spectat
ρικά ά γ Tli 4 περὶ ἐνθυμημάτων ό. s. liel Gr. IV, 35 . ενθυμη - μάτων διαιρέσεις Ptol. de divisione conditionum rae in dicendo constuuendae sunt Imri Iladsesu lialsa V. 36 l. et Vonricli p. 15 l. iti reis. Aps ines iqiet. e. 10 p. 376 p. l. περ λέξεως λβ et Th. 47περ λέξεως . s. M. Sciunt ili leolieopli rasto ietore Hal. 183 p. 37
146쪽
29 V. lio inelli iunci emtiir VII p. 33 υτ εργον θητορος, ω νζοι Θεοδεκτης, προοιμιάσασθαι προς ευνοιαν , ιηγήσασθαι προς πιθανότητα, πιστώσασθαι προς πειθώ, ἐπιλογίσασθαι προς ὁργηνή εχ εο ν.
λιλλογί s. ἐπίλογος. s. lieoplitast l. περὶ προθέσεως καὶ ιηγηματος
147쪽
s s. anon. Segitor ari. Hi et p. 9l ex Alexantho ut non li) επειδὴ ἡ της διηγησεως τὰς ἀρετάς φαμεν την τε συντομίαν και την σαφήνειαν και την πιθανότητα καιρὸς αὐεῖ λεγειν περὶ κάστος . . . p. 9J και διηγήσεων μὲν ρετα αυται και τοσαυται εισὶ δε οἱ προς ταυται ταῖς τρισὶ και μεγαλοπρέπειαν και αυζησιν και ηδονὴν καιπροσηνειαν τοι ἐπιείκειαν αρετας φασαν διθγήσεως περ μεν ουνηδονῆς καὶ μεγαλοπρεπείας ἔφθημεν εἰπόντες, αυξησιν ὁ και ἐπιείκειαν τί ἐστι πολλαχοὐ ἀκηκόαμεν περ μέντοι συντομίας Ἀριστοτέλης ἐφίστησι - εἰ γάρ ἐστι φησίν ἡ συντομία συμμετρία της μήτε πα-ραυπουσης τι των ναγκαίων μήτε πλεοναζουσης. ρετὴ γενήσετα
εἰ δε εστιν σπερ ἔνδεια της περβαινουσης τι των χρησίμων ε ταις κακίαις ι ἀλλον ταχρήσεται. miae illi litui etsi liliemii expressa et ita ut et lite illa Aristotelis μεσότης res pici allir, ut ipsi iis Aristotelis verita spe
s ulliui igitur a plui inon Seg. ὁ δὲ Γαδαρε ὐ Θεόδωρος την πιθανότητα
μόνη, ἀρετην νομίζει της διηγήσεως τας δε προειρημενας ἀρετῶς δίας
με μη εἶναι μόνης της διζγήσεως κοινῶς εἰ παντος ου λόγου. ex
eo leui igilii sunt ii tritimpie et dii in liliani et si in ii ii plei uinque sequi viiletli a non vinus Alexa iuir seientia it in vallir. Sintiliter licet in ilio artis e iliato Tlieopli rasilis otiana in lituo περι λεξεως .aatuor oratiotiis i. e. λεξεως, tun διηγῆσεως s. r. 3.2-7 lati te statuit iactens, ut ait Siniplicius in caleg. s. a. ias. es.
148쪽
ανακεφαλαίωσις, Ου δε παθητικοί το p. 206 πάθη κατασκευάζειν και Γωννυε ιν τον λόγον es supra p. 20 ubi epilogiis telinitur fecit il-iluui Alexanilriin λόγος ἐπιρρωννὐ τα εἰρημένα . . . εργο δε ἐπιλόγου Πλάτων με εν Φαωρω p. 267 φησιν ν κεφαλαίω εκαστα λέγοντα πο- μνησαι επὰ τελευτῆ τους ἀκούοiπας περὶ των ειρημένων. χεται δε της αυτ V δόξης και ρυσιππος uni Stoicis aptι Ῥm vitii loco est P
γαρ αυτὸς μονυμερῆ φησι τον πίλογον. ριστοτ έλης ὁ ἐν ταις Θεοδεκτικαῖς τέχναις φησίν ὁτι λεπίλογος το μεν κεφάλαιον χει προ-rρέψασθαι τους ἀκουοντας, προτρέφ0μεν ε τριχῶς, εις τα πάθη ανάγοντες τα ἐκάστω προτρεπτικά 'εν μεν ουν εργον ἐπιλόγω το τὰ πάθη διεγεῖραι, δεύτερον τὸ ἐπαινε ιν η θει τουτων γαρ ἐν ἐπιλόγοις χωρα τρίτον δε τὸ ἀναμιμνήσκειν τα ειρημένα. οἴτε δε τὰ ευμ νημόνευτα υτ τῶ απαθῆ κινητέον. ci Arist. liet. 3. 19 Di Dεπίλογος συγκειται ἐκ τεττάρων ἔκ τε το προ εαυτόν κατασκευάσαι εὐτον ἀκροατὴν και τον ἐναντίον-υλως και ἐκ τοὐ-ὐζῆσαι και ταπεινῶσαι, καὶ ἐκ το εις τὰ πάθη rον ἀκροατὴν καταστῆσαι, και ἐξ ἀναμνησεως csiit his rite t. p. Tu Sp. . ex priuiis illiabus partibiis nain secit Ilae intollum iteretes culi posteriori litis es. Apsine rite t. c. 2 ὁ ἐπίλογος τόπος τριμερής ἐστι πι χει γαρ καὶ
149쪽
- 144 ἀνάμνησιν των εἰρημένων καὶ ε λεον κα δείνωσιν η ὁ δείνωσις κατὰ την αὐξησιν θεωρεῖται).
ονομα και ἐῆμα του λόγo, roιχεῖα η και ἄθθρα και σύνδεσμοι και ἄλλα τινά, εζεως δε και ταὐτα μέρη λόγου δε ονομα και ημα. l. ' Neli. Spria lipi illosopliti it Trallivi II. II lη. III ls6 και ι κατ ε κείνους φιλοσυφήσαντες τους χρόνους ἄχ9 τριῶν προηγαγον νόματα και η - ματα και συνδεσμους πρῶτα κέρη της λέζεως ποιούντες. οι δε μετ' αυ- τους γενόμενοι και, ἀλλον οι της Στωικῆς αἱρέσεως ηγεμόνες εως εr- τάρων προυβίβασαν χωρίσανrες απὸ τῶν συνδέσμων τα ἄρθρα. si ii nicile vi enio stli 4 p. IUU τοῖς πρώτοις μοοίοις της λεξεως δ qστοιχεῖα πό τινων καλεῖται εἴτε τρία ταυτ' ἐστίν. Θεοδεκτ) τε κανώριστοτελει δοκεῖ, νόματα και ρ ματα και σύνδεσμοι, εἴτε πλείω.Εail in aceopi duintil. I. q. S litan vi lebit ti WιOn hoc pertinet
150쪽
ἐρωήν, τοι ορμησει. ναργῶς ε πέφαντα το περὶ το δόρυ μεθ' ὁρμῆς ἐκχεόμενον α ιμα και ταύτας ἐμψυχους λεγεν εἶναι παρ αυτω τὰ ait 4l. Tolunt. λέξεις Ἀριστοτ λης.
Aριστοτέλης φησιν, κινουμενα νόματα γράφει ο ποιητής.Scliol. V ait Il. π, 283 πάπτηνεν δεινότατον των ἐπῶν μη- ρου τοὐτο φησιν Ἀριστοτένης, ἐνά πάντες φευκτιῶσιν, και ικειον βαρβάρων.
Haec non nisi oriun Inena orati in conlinere vi lentur, quae ipso Aristoti tos sexpositi iri luditor. 3, 1 I. 4 Ity 31 I4I2 9 και ς κέχρηταιομηρος πολλαχοὐ τω τα ἄψυχα ἔμψυχα λέγειν δια τqς μεταφορὰς . . . κινουμενα α και ζῶντα ποιεῖ πάντα η δ' ἐνέργεια κίνησις .