Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

201쪽

θανάσιμον ὀφιν αὐτὸς δάκνων ἀπέκτεινεν cs Ianii l. 142 . και την γε νομενην ὁ στασιν τοι Πυθαγορείοις προειπεῖν es. I. 142y ὁιο και εἰς Μεταπόντιον ἀπῆρεν πό μηδενος θεωρηθείς cs. I. 2M ID. I. S. 40 . καὶ ωπό του Κόσα του vulgo τοὐ κατα Σάμου. s. idei liolii vi

βαίνω σὐνάλλοις κουσε φωνην μεγάλην mlil. και υπὲρ ἄνθρωπον

αυτολκαι ἄλλα τινα παράδοξα, μεῖς δε μη βουλόμενοι μεrαγραφέων

ἔργον ποιεῖν αυτολτον λόγον καταπαύσομεν.

Haec otii ni μετέγραφε Apollon uis ex uno Aristotide, ex quo pal lilii ea leni partini a Issa Aeliatius Laertius, Porpllyrius Iliint,licitiis iiii ii qqui leti conti acta reserunt. Aeliati vat'. iisl 2, 26 Αριστοτε λης λεγε υπο των Κροτωνιατων τον Πυλγόραν πόλλωνα ειερβόρειον προωγορεύεσθαι P. m. l. 140. 35. l . κακεῖνα δε προσεπιλέγει ο του Νικομάχου τιτης αυτῆς μερας ποτε και κατῶ rq αὐτ ιν ραν και εν Μεταποντίω θη - πολλῶν και ἐν Κρότωνι. ' ἐν δε ἀγῶνι ἐξανιστάμενος - I. 140 . ενθα κα των μηρῶν ὁ Πυθαγόρας παρεφηνε τον τερον χρυσοὐν λεγε δε λαυτὸς καιίτι αὐ του Κόσα al Kωσα ποταμου τυν ποταμόν 'o M. διοβαίνων προσερρηθq και πολλους φροι ἀκηκοεναι την πρόσρησιν ταυτην. iii,us altili iiiiiiiii est alterii iii Aeliani ex irituit vaI'. lii St. l. 7: δίδασκε Πυθαγόρας του ανθρώπους τι

202쪽

γενέσθαι καὶ οἱ μαθηραὶ δόξαν εἶχον περὶ Θο ως - πόλλωνἐξ Τπερβορέων ἀφιγμένος λόγος ὁ ποτ αυτου παραγυμνωθέντος το μηρὸν ὀφθηναι χρυσουν καὶ οτι Νέσσος scr. Κόσας ὁ ποταμός διοβαίνοντα αυτὸν προσαγορεύσαι πολῖς η ὁ φάσκων.

i, 204 την δε πίστιν των παρ' αὐτοῖς πολήψεων γουνται εἶναι ταυτην, τι ην ὁ πρῶτος ελων αυτό, ilia sc αυτὸς ἐφα) Ουχ ὁ τυχὼν ἀλλα θεός vulgo n. ελων αὐτὸ υ ὐτ αλλ' ὁ θεός). και υτ το τω ακουσμάτων ct laint,l. 82 Drί. τίς ὁ Πυθαγόρας φασὶ γαρ εἶναι Ἀπόλλω Τπερβόρεον τουτου ὁ τεκμήρια es Lapi t. l. c.)ἔχεσθαι τι ἐν τῶ ἀγῶνι ἐξανιστάμενος τολμηρὸν παρέφηνε χρυσουν, και-τ υβαριν τον Τπερβόρεον είστω και τον οἰστόν αυτο ἀφείλετο ἐκυβερνατο cs. l. 9 sm P. 20 I. 36). λέγεται δε ὁ Ἀβαρις ἐχ θεῖν ἐι περβορέων ἀγείρων χρυσὸν εις τον νεὼν cs. l. sl καὶ προ- λέγων λοιμόν. κατέλυε ε ἐν τοις εροῖς καὶ ουτε πίνων ούτε ἐσθίων ωφθη ποτὲ Ουθέν. λέγεται δε καὶ ἐν Αακεδαιμονίοις θῶσαι τῶ κωλυτήρια και δια οὐτο ουδένα πωποτε στερον ἐν Αακεδαίμονι λοιμόν γενέσθαι cs. I. 2 . τοὐτον - τον Ἀβαριν, παρελόμενος ο εἶχε χρυ- σοὐν οἰστόν, ου ἄνευ οὐχ οἷός- η τας δους γυρωκειν, μολο- γ ντα ἐποίησε. και ἐν Μεταποντίω εὐξαμένων τινῶν γενέσθαι αὐτοις τῶ ἐν τω προσπλέοντι πλοίω νεκρὸς τοίνυν αν μῖν ίημis vulgo)ἔφη καὶ ἐφάνη νεκρὸν αγον το πλοῖον. καὶ ἐν Συβάρει τον λιντον ἀποκτείνοντα -ναντα . τον δασυν ἔλαβε καὶ ἀπεπέμψατο ομοίως δε καὶ τον ἐν Τυρρηνία τον μικρὸν φιν δ corr. αυτὸς ἀπέκτεινε δάκνων ἐν Κρότωνι δε τυν ἀετὸν τον λευκὸν κατέφησεν πομείναντα, ως φασι cs P. 25 I. 62. Pliit. l. c. . βουλομένου δέ τινος ἀκουειν οὐκ ἔφη πω λέξειν πριν η σημεῖόν τι φανῆ καὶ μετὰ ταὐτα ἐγένετο ἐν Καυλωνία η λευκὴ ἄρκτος cs P. 23 - I. 60 . καὶ προς το μέλλοντα ἐφαγγέλλειν αυτολτον τούτου add. v. θανατον προεῖπεν αυτός cs poli supra . καὶ Μυλλίαν τον Κροτωνιάτην ἀπέμνησεν οτι υ Μίδας ὁ Γορδίου καὶ χετο ὁ Μυλλίας εἰς την πειρον ποιήσωνῆσα ἐπὶ τ τάφω κελευσε λέγεται δὲ καὶ τι την οἰκίαν αυτο οπριάμενος καὶ ἀνορύξας α με εἶδεν οὐδενὶ ἐτόλμησεν εἰπειν, ἀντὶ δὲ της μαρτίας cs. D. L. 8. 5 ταύτης ἐν Κρότωνι ιεροσυλων ἐλήφθη καὶ ἀπέθανε - γῶ γένειον ἀποπεσόν το αγάλματος τό χρυμῶν ἐφωράθη λαβών ταῶτα τε υν λέγουσι προς πίστιν καὶ ἄλλα

τοιαύτα.

203쪽

latii Uictilis ile vita vilia goricii s. 3l ἱστορεῖ δὲ και Αριστοτέ -

λης ἐν τοις περὶ της Πυθαγορικης φιλοσοφίας διαίρεσίν τινα τοιανδεon xων ανδρῶν ἐν τοι πάνυ ἀπορρ οις διαφυλάττε-αι ' του λογικοὐ ζώου μέν ἐστι θεός, το δ ανθρωπος. τ δε Ιου Πυθα

git) ω δε τουτων ὁμολογουμένων και αδυνάτου ἔντος περ ανθρωπον ενῶ αὐτα συμβῆναι, ὁ ο ῖονται σαφες εἶναι οτι ως παρῶ iii e corrigitn περὶ ρ. et postea περὶ ἐκείνου. s. initi iiiii lotius araruiti uitationis s. 40 κρείττονος ἀποδέχεσθαι χρη τα παρ' ἐκείνου λεχθένtα καὶ Ουχὶ ἀνθρωπου ἀλλὰ και το ἀπορουμενον τῶ υτοῦ σημαίνειν ἔστιγα παρ' αυτοῖς λεγομενον ὁτι ἄνθρωπος δίπος δάπουν δίπους : M. 3εστὶ και ὁρνις και τρίτον αλλον το γαρ τρίτον Πυθαγόρας ἐστί. CL Aeliantis citius excerpi lina ex Alislol elicis totiun lixisse id lui v. li. 4. 17 ουχ-Iον τε δὲ ν διαπορησαι πέρ τινος αuτ- τοις λεχθεῖσί τι προσεπερωτῆσαι, ἀλλ' ὐ χρησμω θείω ουτως οἱ τότε πρω- εἰχον τοις λεγομένοις π αυτοὐ. ἐπιστρεφομέi o δε τὸ πόλεις αυ-

204쪽

philosophuni seripsit eadem ipsa tWhaaoram scripsisse , Ῥιod non Ustin tιerunt eden iis an ivialibus nisi parιca carne tιadam verba ipsa PIiιtarem, suoniam inopinata est, strascripsi: Ἀριστοτε λης

ὁ μήτρας και καρδίας και ἀκαλήφης και τοιουτωνάλλων ἀπέχεσθαί φησι τους Πυθαγορικους χρῆσθαι δε τοι ἄλλοις. καὶηφη-tιtem est

animal marintιπ qtιod urtica appellatiιr sed et pist miιs nonnullis abstinere Pythagoricos liιtarchiιs in Vmposiam dicit ilia con v. . . I: μάλιστα των χθυων ἀπείχοντο και γαρ ἱστορεῖται τουτ περ των παλαιῶν Πυθαγορικῶν. s. Allien VI p. 308 J. s. Porpla. v. P. 45 ex

Arist.) ἀπέχεσθαι δε και ἄλλων παρίνει. A μητρας τε και τριγλίδος και ἀκαλήφης σχεδὸν ὁ και των ἄλλων θαλασσίων es. l. 8

ζυμπαντων.

Diog. I, aeri. . 9 παντος δε ἀλλον ἀπηγόρευε μή ἐρυθῖνον ἐσθίειν μήτε μελάνουροπι καρδίας ἀπέχεσθαι και κυάμω 'Αριστοτέλης ὁ φησι και μήτρας και τρίγλης ἐνίοτε es. D. Minit otia in M. I h

Diog. l. aeri . . 33-35 τιμῶς θεοῖς δειν νομίζειν καὶ ρωσι μητῶς ἴσας ἀλλα θεοῖς ἀει μετ' ευφημίας λευχειμονοῶντας es. 8. 9 και ἄγνεύοντας es. lii Od. 0 2 Beh ρωσι ὁ ἀπο μέσου μερας. την δ' ἀγνείαν εἶναι δια καθαρμῶν και λουτρῶν και περιρραντηρίων καὶ διλτου καθαρεύειν από τε κηδους και λεχοῶς και μιάσματος παν- τος και ἀπέχεσθαι βρωτῶν θνησειδίων τε κρεῶν και τριγλῶν καὶ μελανουρων s. r. 4 et Ael 4 l ex tr. προσεταττε δε λαυτος Πυθαγόρας κορδίας ἀπέχεσθαι και ἀλεκτρυόνος λευκοὐ και των θνησειδίων

παντος μῶλλον και μὴ χρῆσθαι βαλανείω, μηδε βαδίζειν τὰς λεωφό

ρους ἄδηλον γὰρ ι καθαρεύουσι κατ v. καὶ αυτῶ ἐκεῖνα. s. lanitit. 83 κοὶ ωῶν Pluto tu conv. . . l. s. Geli. l. e. και των ωοτόκων ζωων και κυάμων καὶ των ἄλλων ων παρακελευονται και οἱ τὸ τελετὰς ἐν τοις ἱεροῖς ἐπιτελοῶντες φησὶ συριστοτέλης περὶ των κυάμων ita recte Collet ex eo l. Lailr. queIn et ipse inspexi eould rec. et e lil inepte ἐν τῶ περι των κυάμων παραγγέλλειν αυτον απέχεσθαι tῶν κυάμωνήτοι ὁτι αἰδοίοις εἰσὶν μοιοι ἄτι Ῥιδου πύλαις αγόνα-

205쪽

ποις, σπερ Ουδ nευθέροις και δουλοις. και το μεν λευκον της ἀγαθου φυσεως το ε μέλαν του κακου ἄρτον μη καταγνυειν, τι εφ'

ἔνα οἱ πάλαι των φίλων ἐφοίτων καθάπερ ἔτι και νυν οι βάρβαροι μηὁ διαιρεῖν ς συνάγει αυτους οἱ ὁ προς την ἐν α δου κρίσιν, οἱ δ' εἰς πόλεμον δειλίαν ποιεῖν οἱ δε ἐπεὶ ἀπο τουτου ἄρχεται λολον cs. Ianal,l. 6 . . . . και ταὐτα μέν φησιν ὁ λεξανδρος se. ἐν ταῖς των φιλοσόφων διαδοχαῖς ἐν τοι Πυθαγορικοῖς πομνημασιν Φui niPinoraverat apiti Laerti una 8 24 a Platonicis tulein ut patet conscripta)ευρηκέναι καὶ τῶ ἐκείνων εχόμενα ο Ἀριστοτέλης.

PorphΠ vit. Puth. 4l ulli tuae pi aecellunt ex Aristoxeno derivata videritur es. I . L. . . l) ελεγε δέ τινα και μυστικω τρόπω συμβολι- κως δ ὁ ἐπὶ πλεον 'Αριστοτε λης ἀνεγραψεν. L οτι την θαλατταν με ἐκάλει εἶναι sic vitio niainfesto e litur pro nolui ne proprio. μόνου scit . . ut lialiet Clen . At si ioni V. 8. bl τοιαυτα καὶ οἱ Πυθαγόρειοι ννίσσοντο Φερσεφόνης με κυνας τους πλανήτας, Κρόνου δεδάκρυον την θάλασσαν ἀλληγορουντες. s. Plut de Is 32 το υπὸ των

Πυθαγορικῶν λεγόμενον, η θάλαττα Κρόνου δάκρυόν ἐστιν δάκρυον, τὸ δ ἄρκτους Ῥέας χεῖρας, την δε πλειάδα Μουσῶν λυραν

τους δε πλανητας κυνας της Περσεφόνης τυν δ' ἐκ χαλκου κρουομε- νου γινόμενον χον φωνην εἶναί τινος των δαιμόνων ἐναπειλημμενηντω χαλκω. I. Ael. 4. 17 και τον σεισμὸν ἐγενεαλόγει ουδεν ἄλλο εἶναι η συνοδον των τεθνεώτων η εἰρις ἔφσσκεν, αυγη ώς η γ eoilit . .core Gesu. του λίου του νείλου eo M. corr. Gesta. εστι και ό πολλάκις ἐμπίπτων τοῖς λὶν χος φων των κρειττόνων. s. te via Icicte Arist.

206쪽

Pergit Porpllyrius ili. 42 ην ὁ και ἄλλο εἶδος των συμβόλων τοιούτου ' ζυγόν, υπερβαίνει ιυ τουτεστι μη πλεονεκτεῖν μη ο πυρτῆ μαχαίρα σκαλευειν ὀπερ η μη τολανοιδουντα και ὀργιζόμενον κινεῖν λόγοις παρατεθηγ μένοις στεφανόντε μη τίλλειν τουτέστι τους νόμους μη λυμαίνεσθαι στεφανοι γαρ πόλεων ουτοι παλιν ὁ α ετερα τοιαυτα ' μη καρδίαν σθίειν. οιον η λυπεῖν εαυτόν ανίαις μηδ' ἐπὰχοίνικος καθέζεσθαι. ιον μη ἀργὸν ζῆν μηδ' ποδημοὐντα ἐπιστρε-τεω ι, a lil. τουτεστι μη χεσθαι του βίου τουτου ἀποθνῆσκοντα τὰς δε λεωφόρους μη βαδίζει - δι υ ταῖς των πολλῶν πεσθαι γνωμαις εκώλυεν τάς τε των λίγων καὶ πεπαιδευμένων μεταθεῖν παρπει si'u. . μηδε χελιδόνας ἐν οικίαις δεχεσθαι του τεστι λάλους ἀνθρωπους καὶ περι γλῶτταν ἀκρατεις μοροφίους, ποιεῖσθαι φορτίον ὁ ε συνανατιθεναι με τοι βαστάζουσιν συγκαθαιρεῖν δε μη δι' ου παρη- νει μηδεν προς αστώνην αλλὰ προς ἀρετqν και πόνους συμπράττειν. θεῶν τε εἰκόνας ἐν δακτυλίοις, φορεῖν τουτέστι την περ θεῶν δό-

ζαν και λόγον μη πρόχειρον μηδε φανερὸν ἔχειν μηd' ις πολλους τέ-

Οειν σπον3ας τε ποιεῖIθαι τοι θεοῖς κατα το ους των ἐκπωματωπι

tu liberior explicatio .lIaec illi ex priniit scit sex Pol plium O. iii is priniiuna limini liis to-ram philosoplueae illissi h linc ipsi ii nolo vita Pulli agomu in .uti iii re citat Luralliis c. ii l. IX p. 300 e l. Ups. 696 Ili pronuntiis adv. Rusin. l. Ilp. sis t. IV. I ar. 1706 ipsi eliani sicli ea quae praece luit Aristot litriliuit m thagorica et illa praecepta tιnt, amicortran omnia eSSe com- nitιnia . . . illaPι aen Unata, quae dil0entissis Aristoteles in stιis libris prosequitur stateram ne transilias, id est ne praetergressiaretiistitim m. ignem gladio ne dias reatiιmisHelicet et tumidum an iniunt

rerDis maledicis ne lacessas coronat minime carpendam, id est legestιrDium conservantias cor non conredendit , se est ni oerore ni de an inio proiiciendum grιum profectiι δειeris , inqiιit, ne redeas, id est post mortem vitan ipsam ne desideres per tam uolicani ne a m Dules tili si ne multom n sequam, errores hirrandinen in donirum non rιscipiendam . id est garmιlos e verDosos homines stra eoden tecto non hu-bendos oneratis Superponendiιm onus deponenimus non conrnNIn can-dsint, se est ac virtutem incedentibus augmentanda prirecepta, tr dentes se otio relinνιendos et g ia Whagorica dogmata legisse me

207쪽

τάδε πῶρ μαχαίρα μη σκαλεύειν, ζυγὰ μη περβαίνειν, ἐπὶ χοίνικος μ' καθίζειν, καρδία μη ἐσθίειν, φορτίου η συγκαθαιρεῖν συνεπιτι- θεναι δέ, τα στρώματα αε συνδεδεμενα ἔχειiα ἐν δακτυλίω εἰκόνα θεουμ περιφερειν, χυτρας χν0 συγχεῖν ἐν- τεφρα δαδίω θῶκον μηομυογρυσθαι, προ ῆλιον τετραμ μενον μη μίχειν τὰς λεωφόρους μὴ βαδίζειν μη ραδίως δεξια εμβάλλειν cs Plut de antic iniit t. 6 . ὁμο- ροτί- χελιδόνας μ' ἔχειν, γαμψώνυχα μη τρέφειν, ἀπονυχίσμασι κυικουραι μη ἐπουρεῖν μηὁ ἐφίστασθαι, ὀξεῖαν μάχαιραν ἀποστρεφειν, όποδημῶντα ἐπι τοις οροις ἀνεπιστρεπτεῖν. θελε δ' αὐτω ο μεν πυρμαχαίρα μη καλεύειν δυναστῶν ὀργὴν και οἰδοὐντα θυμόν, κινεῖν τὸ ε ζυγον μη περβαίνειν το ἴσον καὶ δίκαιον μη περβαίνειν ἐπί τε χοίνικος, καθίζειν, ἐν ἴσω του ἐνεστῶτος φροντίδα ποιεῖσθαι καὶ του μέλλοντος η γαρ χοῖνιξ ημερησία τροφη. δια δε

του καρδίαν μὴ ἐσθίειν ἐδήλου μὴ την ψυχὴν ἀνίαις καὶ λύπαις κατα- τηκειν. δια δε του εἰς ὁημίαν βαὁίζοντα μὴ ἐπιστρέφεσθαι παρήνει τοις παλλαττομένοις του βίου μὴ ἐπιθυμητικῶς ἔχειν του ζην μη/' υπὸ των ἐνταὐθα δονῶν ἐπάγεσθαι και τα ἄλλα προς ταὐταλοιπόν ἐστιν ἐκλαμβάνειν δε μὴ παρέλκωμεν an seipuintii verba in

D. 4 a cripta iii missilis citatur Aristoteles . Lion in iniit pilue alici Oris lenoris pie ii s natio lis dispillation eni Nico inaclii pii Aristotele illitur 3 apponii Iamblichiis v. P. c. 8 in via inesse eerto Aristot liea veri, is etiali, mi ae superiori lius passin colis uitare Periunt ill eo inpimi,atiir ait aliten ita s. 82 πάντα δε τοιαῶτα ἀκούσματα ιηρητα ει τρία q. τῶ με γαρ αυτῶν τί ἐστι σημαίνει ταδε τί μάλιστα τα δε τί δεῖ πράττεινή μὴ πράττειν τα μεν ουν τί ἐστι τοι αὐτα, οἷον τί ἐστιν αἱ μακάρων νῆσοι, λιος σελήνη τί εστι το εν Λελφοῖς μαντειον τετρακτυς lilao κόσμος νόμασται Ρliit uiscis. Aetc. περ εστὶν φαρμονία ἐν αἱ Σειρῆνες cs. Porpn al) τῶ δε τί μάλιστα, ιον τί το δικαιότατον θύειν. τί το σοφώτατον ἀριθμός. ὁ εύτερον ὁ ε το τοῖς πράγμασι τῶ4νόματα τιθέμενον es. Procl. iii in . p. 4'. ol. v. li. 4. 7 ἔλεγε ὁ ἱερώτατον εἶναι- της μαλαχης φύλλον ελεγεν τι πάντων σοφώτατον ὐαριθμός, δεύτερος δὲ Ο τοι πράγμασι τὰ ό i/όμοτα θέμενος . τί σοφωτατον των παρ' μῖM. ἰατρικη τί κάλλιστον αρμονία τί κράτιοτοπι γνώμη τί ἄριστον ευδαιμονία τί

208쪽

- 203 δείληθέστατον λέγεται ὁτι πονηροὶ ἰ ἄνθρωποι . . . ἔστι δε αυτη αὐτη γῆ των επτῶ σοφιστῶν es de plillos. r. 8 λεγομένν σοφία καὶ γαρ κεῖνο ἐζητουν οὐ τί ἐστι τἀγαθὸν ἀλλὰ τί μάλιστα οὐδ τί το χαλεπόν ἀλλα τι το χαλεπώτατον, ὁτι το αυτὸν γνῶναι, οὐδε τί τλῆάδιον ἀλλα τί το ρῆστον ἰτι τω ἔθει χρῆσθαι τη τοιαύτDγα σοφία

μετηκολουθηκέναι ἔοικε τὰ τοιαυτα κουσματα πρότερόν γα ουτοι Πυθαγόρου ἐγένοντο τῶ δε τί πρακτέον του πρακτέον των ἀκουσμάτων τοιαλα ἐστιν, οἷον τι δει τεκνοποιεῖσθαι δεῖ γωρ ἀντικαταλιπεῖν του θεραπευοντας τον θεόν. η τι δει τον δεέιὸν ποδεῖσθαι

πρότερον η οτι οὐ δεῖ τὰς λεωφόρους βαδίζειν οδοὐ ουδε εἰς περιρραντηριον ἐμβάπτειν ουδὲ ἐν βαλανείω λούεσθαι ἄδηλον ναρ ἐν πἀσιτουτοις εἰ καθαρευουσιν οἱ κοινωνοὐντες csrael. 4. 17 . και ἄλλα τάδε φορτίον μὴ συγκαθαιρεῖν' οὐ γαρ δε αλιο γίνεσθαι του μηπονεῖν, συνανατιθέναι δε χρυσὸν ἐχουση μη πλησιάζειν ἐπὶ τεκνο- ποιώ μη λέγειν ἄνευ φωτός. σπένδειν τως θεοῖς κατὰ τὸ υ της κύλικος οιωνοῶ νεκα καὶ ὀπως μη απὸ οὐ--οὐ πίνηται ἐν δακτυλίω μη φέρειν σημεῖον θεοί εἰκόνα οπως μη μιαίνηται αγαλμα γάρ οπερ δε φυτεῶσαι ἐν τῶ οἴκω γυναῖκα οὐ δει διώκειν την αὐτos

ἱκέτις γὰρ διὸ καὶ ἀφ' ἱστίας ἀγόμεθα και η λῆψις διὰ δεξιῶς cs. Ianibl.

48. seiular oecon 1344, 10 καθάπερ οἱ Πυθαγόρειοι λέγουσιν, σπερίκε τι και αφ' εστίας γμένην ως κιστα δεῖν ἀδικεῖν) μηδε ἀλεκτρυόνα λευκὸν θύειν Ἀκέτης γάρ ἱερὸς το Μηνός. δι καὶ σημαί

λευειν μηθεν παρὰ τὸ βελτιστον τω συμβουλευομένω ἱερὸν γὰρ συμ- βουλη ἀγαθὸν οἱ πόνοι, αἱ δε δοναὶ ἐκ παντὸς τρόπου κακόν ἐπικολάσει γῶ ἐλθόντας δε κολασθῆναι θύειν χρη ἀνυπόδετον καὶ προς τῶ ἱερὰ προσιέναι εἰς ἱερὸν υ δει ἐκτρέπεσθαι οὐ γὰρ πάρεργον

δεῖ ποιεῖσθαι τὸ θεῖον cs P. 38. lanitu pio tr. p. 320 . πομένοντα καὶεχοντα τραύματα ἐν τω ἔμπροσθεν τελευτῆσαι ἀγαθόν. ἐναντίως δεεναντίον εἰς μόνα των ζώων οὐκ ἐσέρχεται ἀνθρωπου ψυχη λθέμις ἐστὶ τυθηναι διὰ τοὐτο των θυσίμων χρη ἐσθίειν μόνον οἷς αὐτό ἐσθίειν καθήκη, ἄλλου δε μηδενὸς ζώου Porpti ite alist. p. Ib3. 68 sq.cs. v. P. 34 42. ID. L. . 20. s. P. 36 τῶ μεν οὐ τοιαίτα των ἀκουσμάτων ἐστί, τὰ δε πλεῖστον ἔχοντα μῆκος περί τε θυσίας καθ εκάστους τους καιροὐ πῶς χρη ποιεῖσθαι τάς τε ἄλλας καὶ περὶ μειοικη- σεως της ἐντείων καὶ περὶ τὰς ταφῶς πῶς δε καταθάπτεσθαι ἐπἐνίων μεν - ἐπιλέγεται δῶ τί δει. ok δτι δεῖ τεκνοποιεῖσθαι ενεκα τοί καταλιπεῖν τερον ἀνθ' αυτοὐ θεῶν θεραπευτήν- τοις δε ουδεὶς λόγος πρόσεστι καὶ ἔνια με των ἐπιλεγομἐνων δόξει προσπεφυκέναι

209쪽

ῖπερ αν η ἔνια δε πόρρω οἷον περὶ του ον αρτον η καταγνυναιῆτι προς την ἐν α ὁου κρίσιν συμφέρει. αἱ δε προστιθέμεναι εἰκοτολογίαι περὶ των τοιουτων ου εἰσι Πυθαγορικα ἀλλ' ἐνίων εζωθεν πι- σοφιζομένων και πειρωμένων προσαπτειν εἰκότα λόγον, οἷον και περὶ του νυν λεχθέντος δια τί ου δει καταγνύναι τον αρτον οἱ μεν γάρ

φασιν ἴτι υ δει τον συνάγοντα διαλύει - γαρ ἀρχαῖον βαoβαρικῶς πάντες ἐπ ενα αρτον συννσαν συνίεσαν vulgo οἱ φίλοι cs. I . L. 8. 35 οἱ δ' ὀτι Ου4ε οἰωνὸν ποιεῖσθαι καταγνύντα και συντρίβοντα.

ἀριθμῶν ποιουντα την πρώτην τοuῆν εις δυο τους με γαρ αυτῶν αρτίους, τους ὁ περιττούς φασι ... πρώτην ὁ τῶν περιττῶν ενιοι εφασαν μονάδα ... ριστοτέ ης ὁ ἐν τω Πυθαγορικωτο ν φησιναμφοτερων μετέχει, της φύσεως ἀρτίω μεν γὰρ προστεθεν περιττον ποιεῖ περιττω ὁ ἄρτων δ υκ αν δυνατο ει μη ἀμφοῖν ταῖν φυ- σεοι μετεῖχε διὰ και ἀρτιοπέριττον καλεῖσθαι το ν συμφέρεται δετούτοις και Ἀρχύτας.

L. D stellatii lio loco soli ilaris tot stes te uinem re in principiis ipsismi nunieri principiis tuae ilici περιττον και ἄρτιον non ver πέρας και α πειθον. Plae lui pi incipia Platoliis et Platonicorii in . s. r. inela pli. 3. 2. 024. 32 ihili Alox. p. lv. 32. liys. D. I. 83 34. ierieti in iii contrairior na receiisione apii loristoteleni occurra πέρας και ἄπειρον, inite Platoni coria in isti obtein potariis vel initi uin laeta l. liaec non ideas volunt iit apti l Phalonem sei τό πεπερασμένα και πειρα ipsa sole res, sicii ex Pylli. igoreo milia serit senui illi alia florente calli nata scripto rallere conatus est, recte si alii it Ps utili pili lolatis Platoniciis v. Ar pliΤS. 3. 4. 203. 6. I. Alex in mel. p. 36 2 40.IT. 46, 23 ait ipsius

210쪽

- 205 - ουτοι το ἀριθμὸν νομίζονrες ἀρχην εἶναι καὶ ώς υλην τοις ουσι καιώς πάθη τε καὶΠξεις , οὐ δε ἀριθμοί στοιχεῖα το τε ἄρτιον και τοπεριττόν, τουτων ε το μεν πεπερασμένον τ δε απειρον του ἐν ἐζαμφοτέρων εIναι τουτωπι και γαρ αρτιον εἶναι καὶ περιττόπι τον δ' αριθμὀν ἐκ του ενός, αριθμοῖς δε καθαπερ εἴρηται τον ὀλον ουρανόν. illiae ubi aliis veritis exposita repetit lexatule r. ileni illiu argunti illi in

occurei quod apiti Tlieoneni: των δὲ ἀριθμῶν την μονάδα ἀρχην εἶναι συγκειμένην ἔκ τε του ἀρτίου και περιrτοῆ εἶναι γαρ ζ μονάδα μα

ριττολκαι του ἀρτίου ἀριθμοῖ ἀρτίω μὲν γαρ προστιθεμένη περιττον γεννῆ, περιττῶ ε αρτιον p. 30. Irion.).

Arist ite coeqo Il. 2. 284' 6 ἐπειδη δέ τινές εἰσιν οι φασι ει ναί τι δεξιον και ἀριστερον του ουρανοὐ, καθάπερ οἱ καλούμειοι Πυθαγόρειοι ἐκείνων γὰρ υτος ὁ λόγος στί σκεπτέον πόrερον οὐroν ἔχει τον τρόπον, ἐκεῖνοι λεγουσιν, Ῥῶλλον τέρως ει περ δε πρόσ- άπτειν τω οὐ παντὸς σώματι ταύτας τὰς ἀρχάς ... i. p. 285. V:dι κα των Πυθαγορείων αν τις θαυμάσειεν τι δύο μόνα ταύτα

ἰρχῶς λεγον τὸ δεξιον και τὸ ἀριστερόν τὰς δε τέτταρας se. ὀ ἄνω

και κάτω και τό μπροσθεν και ὀπισθεν παρέλειπον in contiam omini tua uiuerationes iteratae enita agitur rapiti Ar niet; pli. . . Inii l. iii I. 48. Porph. v. P. 38. Eiutoriis apiti Silupi plius. s. s. s. Stoli. m. plius. p. 360, illi mi, tein ii citatii Pseitilo pluiolau Plcilonis Ti- linteo p. 62 sq. petulet ουθεν Ηττον κυρίας ουσας. M laaec Suillimus Pylliagoreos pro inoi eriles ua lens p. 4: 2 lxBr. οἱ μεν υν Πυθαγόρειοι

εις δύο συστοιχίας πάσας τὰς ἀντιθέσεις ἀναγαγόντες την μὲν χείρονα

cs Eudoriis apiu Sinipl. pitys s. 30 , και θ εκά ὁ συμβολικῶς, τω - ντ αριθμῶ συμπληρώσαντες κατέραν, καστην ἀντίθεσιν των δέκα Ουτω παρέλαβον, πάσας τὰς εαυτῆς συγγενείας συνεμφαίνουσαν ε s. Proel in Tim. p. 56 c. και των τοπικῶν ουν σχέσεων τὸ δεξιὸν καὶ το ἀριστερὸν παρέλαβον . . . ἐκ τούτων και τὰς ἄλλας τοπικας ἀντιθέσεις ἐδηλωσαν cI. Rose p. 82 . τό ουν δεξιὼν και ἄνω και εμπροσθεν τὸ ἄνω και ἔμπροσθεν explicatius scilices est Aristotelis non vlhqoreoruni ἀγαθὸν ἐκάλουν, τό ὁ ἀριστερὰν καὶ κάτω και ὀπισθεν κακόν λεγον, ς αυτὸς υρ ιστ οτέλης ἱστόρησεν εν τε τῶν Πυθαγορείοις ἀρεσκόντων συναγωγῆ.