장음표시 사용
211쪽
s lota 'et pitys c. I 8 l p. 380 Ἀριστοτέλης ἐν τετάρτω φυσικης ακροάσεως lv. 6 2I3 22 γράφει εἶναι δέ φασιν ἐφασαν και Αr. οἱ Πυθαγόρειοι κενον και ἐπεισιεναι υrkτω ουραν εὐτολαπείρου πνευματος, ἀναπνέοντι. aulit Ar και το κενον ο διορίζει τὰς φυ- σεις ώς αἰτίου Meiuluin ex Si inpl. s. Ib2 p. 38 l. 4 Br. οιπος του κενοὐ χωρισμοί τινος των ἐφεξῆς καὶ της διορίσεως. και τουτ' εἶναι πρῶτον ἐν τοι ἀριθμοῖς το γαρ κενον διορίζειν την φύσιν αυτῶνJ.
ἐν δὲ τω περ της Πυθαγόρου φιλοσοφίας πρώτω γράφει scit Pseud-
aristolHes Aristotelis rationein imitatus roν μεν οὐ νόν εἶναι ἔνα, ἐπεισάγεσθαι ν , του ἀπείρου χρόνον τε καὶ πνοην και το κενον διορίζει ἐκάστων τα χωρας αείi Tritoliaetis patito post 1ου. 4 p. 390 Plac pi illos. . . seli lo- ἰalen. liist pli. e. 2 p. 268 οί με απὸ Πυθαγόρου ἐκτὸς εἶναι του κόσμου κενόν εις ώναπνεῖ ὁ κόσμος και ἐξ Ου. De tonipore Ar pitys 4, 10 2I8' Q οἱ μεν γαρ την του λου-Lνησιν εἶναί φασιν τον χρόνον . οἱ δε την σφαῖραν αυτην. lii loco Si inpl. s. in exir οἱ μεν την του λου κίνσιν και περιφορῶν τον --
νον εἶναί φασιν, ,τον Πλάτωνα in Tiniaeo νομίζουσιν τε αδημος και ὁ Θεόφραστος και ὁ λέξανδρος, οἱ ὁλτην σφαῖρα αυτὴν τολουρανos , ς τους Πυθαγορ κους ἱστοροῶσι λέγειν. s.
γον γαρ ἐν τινὶ μεν μέρει του κόσμου δόξαν συνίστασθαι, ἐν ἄλλωκαιρόν ... της δε τούτων κατά την ταξιν την τοιαύτην συστάσεως ἀπό-dειξιν ἔφερον ὁτι τούτων μεν καστον του αριθμοί ἐστίν. ἔκάστω δὲ τόπω ἐν τω κόσμω οικεῖός τίς ἐστιν αριθμός. τω με γαρ μέσω τό ἔν. πρῶτον γάρ ἐστιν ἐνταὐθα μετὰ ὁ τὸ μέσον τα δύο, α δόξαν τε ἔλεγον καὶ τόλμαὰ καὶ οὐτως ωε . . . liae altili in sine p. 56 9 της δε τάξεως της ἐν τω υρανῶ ν ἐποιοὐντο τῶν ριθμῶν οἱ Πυθαγόρειοι μνθμονεύει ἐν τω δευτέρω περ της Πυθαγορικῶν δόξης. e suotainen lit,ro nilii lia De quod vi Aristotelis verini explicanit altera Iosep. l). nain quae te iii inuetoruin Dial,olis secutuluin arillanieticana liΡΟ- logiam apud Platonicos viil a timiinain iit ei posita patura et ait ipsa Aristo-triis exeimpla addita leguntur I οὐ οὐσία δόξα τόλμα κω σις ἐπί-
212쪽
Cf. r. mei. U. η γεννῶσί τε γαρ τυν ουρανον και περὶ τῶ του.
to μέρη και τα πάθη καὶ τὶ ἔργα διατηρουσι τὸ συμβαῖνον . .. τι επῶς δει λαβειν αἴτια μεν εἶναι τοῦ του ἀριθμου πάθη και τονάριθι ὀ
κνυνα εν τε τοι αριθμοις και ταις αρμονίαις προς τῶ του ουρανου παθη και μέρη καὶ προς την λην διακόσμησιν. Γλυτα συναγοντες ἐφήρμοττον. s. seii lar iiivi. 2.6 τον γαρίλον Ουρανον κατασκευό- ζουσιν ἀριθμῶν. r. plius 3 l τοις - ἀριθμῶν συνrιθεισι του
Al Aristotelis virilia ita uapli I. b. M. 3 και ὁσα εἶχον μολογου - μεν cs. D. 12 . . . ἐφηρμοττον ' καλεῖ τι που διέλειπε, ποοσεγλίχοντο του συνειρομένην πῶσα αυτοι εἶναι την πραγματείαν λέγω es Dii επειδη τέλειον η δεκὰς εἶναι δοκε και πῆσαν περιειληφέναι την τωναριθμῶν φυσιν, και τὰ φερόμενα κατά τον Ουρανον δέκα με εἶναί φασιν, οντων δε ἐννέα μονον των φανερῶν ὁια τουτ δεκατην την αν- τίχθονα ποιουσιν διωρισται ὁ περὶ τουτων εὐετέροις μῖν ἀκριβέ
νουμενοι την δεκάδα, ὁρῶντες ε εν τοις φαινομένοις ἐννέα τὰς κινουμένας σφαιρας επτὰ μεν τὰς τῶν πλανωμένων ὀγδόην δε την τωναπλανῶν ἐννάτην δε την γῆν ' και γὰρ και ταυτην ηγoειτο κινεῖσθαι κυκλω περὶ μένουσαν την ἔστων ο πυρ ἐστι κατ αυτου v. Ar ileeoelo I. c.ὶ αυτοι προσέθεσαν εν τοις δόγμασι και την ἀντίχθονά τινα, ην ἀντικινεῖσθαι υπέθεντο τη γ και ὁιὰ τούτο τοις ἐπι της γης ἀόρατον εἶναι λέγει δε περὶ τουτων και ἐν τοι περὶ Ουρανου με και ἐν ταῖς τῶν Πυθαγορικῶν δόξαις ἀκριβέστερον.
Celebreni Pyllia gor 3orii in ili' lece in eoi poralius nilunilanis uilentilant, te illi si acoliati iis Iuli expositu in i x litis si l in Peripat illi omini Phalonicorum pii Militas te Pytilagoreis e litis, non ninis seit a pili Alexan- lmni et continenlatores lani a Phunc inetapitysicoriiii Ioeli In quant i l.
213쪽
ili coelo pinomina naena oria periisset ea niten igitur ex conirnuni sania Hiani seiuloplitiolatis repetit ii piut Stob. ecl. plius. p. m. s. p. 452).
Aristoteles le coelo II 13 23 3. 20 ἐναντίως οἱ περι τὴν ταλίαν, καλουμενοι δὲ Πυθαγόρειοι λέγουσιν ἐπι με γαρ του μέσου πῆ εἶναί φασι, την δε γῆν Τν των ἄστρων εἶναι κυκλω φερομνην περὶ ὀμέσον νυκτα τε - ἡμέραν ποιειν. ετ ιν ἐναντίαν ἄλλην ταύτν κατασκευάζουσι γῆ . ην ἀντίχθονα ονομα καλοίσιν, ου προς τα φαινόμενα του λόγους και τὰς αἰτίας ζητοὐντες, αλλὸ πρός τινας λόγους και δόξας αυτῶν τὰ φαινόμενα προσέλκοντες και πειρωμενοι συγκοσμεῖν cs inet. I, 5 προσεγλίχοντο etc. ... τι δ' οι γε Πυθαγόρειοι sc. - οῖονται ἐπι του μέσου κεῖσθαι τρὶς σφαίρας αυτήν, αλλὰ ἀλ- λον το πυρ και δια το μάλιστα προσῆκον φυλάττεσθαι τὸ κυριώτατον του παντός το ε μέσον εἶναι τοιούτον, ο ιδ φυλακὴν ὀνομάζουσι. τὸ ταύτην ἔχον την χώραν πυρ ... liae ita παροφράζει in plicius p. 505.l Braiul. es lieinis t. s. 34 ἀντιφάσκουσι ὁ ε οι Πυθαγόρειοι τοὐτογα σημαίνει τὸ ἐναντίως ο περ τὸ μέσον λέγοντες αυτ ν, ἀλλ' ἐν με τω μέσω τοὐ παντὸς πῶρ εἶναί φασι περ δὲ τὸ μέσον την ἀντίχθονα φέρεσθαί φασι γῆν ουσαν και αυτήν, ἀντίχθονα δὲ καλουμένην
δια ὀ ἐξ ἐναντίας τῆd τῆ γῆ εἶναι μετὰ ὁ την ἀντίχθονα ἡ γῆ ὁεφερομένη και αυτ περ τὰ μέσον, μετὰ δε την γῆν ἡ σελήνη ουτω
γα αυτὸς εν τω πέρατι των Πυθαγορικῶν ἱστορει sic enim ipse in
Pseu loptiuol. l. c. μεθ' ους ῆλων, φ ω σελῆνην, φ η την γῆν. φ' την ἀντίχθονα, μεθ' οῦ συμπαντα τὸ πῶ etc.) την δὲ γῆν ς'εντων ἄστρων Οὐσαν κινουμένην περ τὸ μέσον κατῶ την πρὸς τον λιον σχέσιν νύκτα καὶ μερα ποιειν ἡ ' ἀντίχθων κινουμεν περ τὸ μέσον και ἔπομένη τῆ γῆ υχ ὁρῆται φ' μῶν διὰ τὸ ἐπιπροσθειννὶμ ι ν ἀεὶ το τῆς γης σῶμα . . . τέλειον γὰρ ἀριθμὐν ποθέμενοι τηνδεκάδα ἐβούλοντο και τῶν κυκλοφορητικῶν σωμάτων τονάριθμόν εις δέκα συνάγειν θέντες ουν, φησί, την ἀπλανῆ μίαν και τὰς πλανωμένας επτὰ και την γῆν ταυτην συν τῆ ἀντίχθονι, θν δεκάδα ἐπλήρωσαν. και ουτω μὲν αυτὸς τὰ τῶν Πυθαγορείων ἀπεδέξατο. οι δε γνησιώτερον αὐτῶν μετασχοντες Niconiaelius scit eius Iu si uiues l) ὐρμευ ἐν ταμέσω λέγουσι την δημιουργικὴν δύναμιν τὴν ἐκ μέσου -- σαν τὴν γῆν ζωογονοῶσα και τὸ πεφυγμένον αυτῆς ἀναθάλπουσαν
214쪽
- 209 p. 6 ἐκε γὰρ ὁ Ζανὸς πύργος ὼς φασι. b. 72 . 282'. Simpl. iii phys s. 3lfh καὶ δια τολλοί με Πυθαγόρειοι Ἐστίας τόπου vel Ἐστίας οἶκον. ut senol. Coisi. p. 505, T r. - καὶ Ζανος πύργον ἐκάλουν τ κέντρον αὐτὸ καλοῶσιν, ς αυτὸς ἐν τοῖς Πυθαγορικοῖς ἐν τοῖς Πυθαγορείοις in seliolio coit Coisi I 69 s. I luoi ex Simplicio excerptuni est στόρησεν οἱ ὁ Λιὸς φυλακήν, - ἐν τουτοις cI. Procl. in Eucl. p. 25 . οἱ ὁ Λιος θρόνον Λιὸς οἶκον sevilopnilolaus . . .ώς αλλοι φασίν. σrρον ὁ την γῆν ἔλεγον, οργανον καὶ αυτὴν χρόνου ἡμερων γάρ ἐστιν αὐτη καὶ νυκτῶν αιτία ἡμερα με γαρ ποιεῖ το προς τῶ λίω μέρος καταλαμπόμενον, νύκτα δε το κατα τον κῶνον της γινομένης αα αυτῆς σκιῆς ἀντίχθονα τὴν σελήνην ἐκάλουν οἱ Πυθαγόρειοι, σπερ καὶ αἰθερίαν γῆν i ecentiores sed et Proci in iiii. p. 154'. LODech Agl. p. bi ' καὶ ως ἀντιφράττουσαν καὶ ἐπιπροσθομαν τω λιακω φωτί, περ ἴδιον γης, καὶ ς ἀποπερατουσαν τα Ουράνια καθάπερ ἡ γῆ ταἰπὰ σελήνην.
lileni ite coelesti or line argitinentuna tractiivit Eudeinus in astiolo
ρίδες λιγύφωνοι p. li x.) δια τοὐτο ταύτας καλεῖ, διότι καταμουσικὴν ἀρμονίαν οἱ αστέρες κινοῶνται περὶ τα Γάδειρα, λυριστοτέλη ς φησί. De syinptioni Pytilagoreoruni coelesti dixit Aristoteles de coelo II s inetapli. l. 5). s. Siniplic. p. 496 Qi ἡ μέντοι του μὴ ἀκούειν μὰρ ἀποδοθεῖσα al, A r. l. c. 290 28 αἰτία ἡ δια συντροφίαν καὶ συνήθειαν λέγουσα θαυμάζω εἰ τοι Πυθαγορείοις ἐπιπρέπει τον Π, θαγόρανίωνοέου σι ν es. v. 26 ῶσπερ ὁ Πυθαγόρας στόρηται ἀκοῶσαί
Aristot de coelo Il. 2. 285 22 δῆλον τοίνυν ὁτι λαφανὴς πόλος ἐστὶ το ἄνω καὶ οἱ μεν ἐκεῖ οἰκοῶντες ε τω ον εχὶ ἡμισφαιρίωκα προς τοῖς δεξιοις ἡμεῖς ν ἐν τω κάr καὶ προς τοῖς ἀριστεροῖς,
ἐναντίως , οἱ Πυθαγόρειοι λέγουσιw ἐκεῖνοι γὰρ μῶς ἄνω .
215쪽
- 210 ποιούσι καὶ ἐν τω δεξιω μέρει τους ες ἐκει κάτω και ἐν τω αριστερω. συμβαίνει δε τουναντίον αλλὰ της με δευτέρας περιφορῶς οἷον της των πλανητων οpp. τολουρανοφη περιφορά v. 17J. μεῖς με ἐν τοις ἄνω και ν τοῖς δεξιοῖς ἐσμέν, ἐκεῖνοι δε ἐν τοι κάτω και ν τοις αριστεροῖς. νάπαλιν γαρ τούτοις η ρχη της κΩέσεως . . . ad fluite locilinita Sinipli et iis p. 492h 39 r. πῶς ὁ τους Πυθαγορείους μῶς νωποιεῖν φησὶ καὶ ἐν δεέιω το1 ς ε ἐκει κάτω καὶ ἐν τω ἀριστερω. εἴπερ, αυτὰς ἐν τω δευτέρω της συναγωγη των Πυθαγορικῶν ιστορεῖ, οὐ λου ουραν οὐ τα μεν αν λέγουσιν εἶναι τα δεκάτω καὶ το μεν κάτω οὐ Ουραν οὐ δεξιόν εἶναι τὸ δὲ αν ἀριστερόν, και η μῆς ἐν τω κάτω εIναι η το μὲν ἄνω και προς τοῖς δεξιοῖς ἐν ταῶθα λεγόμενον ου κατὰ ὀ εαυτω ἀρέσκον εἶπεν ἀλλα κατὰ τους Πυθαγορείους ἐκεῖνοι γὰρ τω δεξιω o ἄνω και τὸ
εμπροσθεν συνέταrrον sec. iiii pl. t. in D. I 0ὶ τ δε ἀριστερω ὀκάτω και δάπισθεν τα ὁ ἐν τῆ των Πυθαγορικῶν συναγωγὴ μεταγεγράφθαι ἀλλον πό τινος ὁ λέξανδρος οἴεται ὀφείλοντα ἔχεινουτω, τ μεν ἄνω τολουρανο δεξιὸν εἰναι το δὲ κατω ἀριστερὸν καὶημῶς ἐνδεω ἄνω εἶναι, υχὶ ἐν τω κάτω ως γέγραπται ' λω γὰρ ανσυνόδοι τοῖς ἐνταὐθα λεγομένοις, οτι μῶς κάτω λέγοντες οἰκεῖν κciιδιῶ osto και ἐν τοι ἀριστεροῖς, εἴπερ τωίριστερω τὸ κάτω συντέτακται, ἐναντίως λεγόμενον η ς οἱ Πυθαγόρειοι λέγουσιν ἄνω και ἐν τοῖς δεξιοῖς και τάχα ἔχει - ον το μεταγεγράφθαι εἴπερ οἶδεν Ἀριστοτέλης τω μεν δεξιω ὀίν τω ὁ ἀριστερ τὀ κάτω συντάττοντας. cs Tluuiuslius ile coeli suo usi Alalitio in tot prole' en l574 s. 26b: MoiιMmn Prythuyomu dimιnt Stoemora n partem eam esse, Wιae dextrae e regioneotim sit . uemadmodum invenimius Aristotelem sis annotationi-Dus carpere eos. Πιas ad rerStι qui agoreor misententias conscripsis risi contra eos lisputat mι siιpemoren partem deauram esse contendebant. Ex hac Aloxii intra illiu on Siliit tu is leniora la uin sest lina sessi pillo. iiii ae o salsi Aristol lis tiro illi attuleratri uail in inlicet ilia priora loe letigit Silii pl. D. I 0 . ali alus allailia uni ri ppε risse. IOI en in ivlo uim i liis lia rari et illi ipsi liae auctor ille Aristoteliuii iiiii latus
216쪽
XXXVII. Περὶ της Ἀρχυτείου φιλοσοφίας.
litis, wιvclitiis Plolsemaelis Venr. p. 43 I ii luilius iterat cliviae, qui Plato in aesIualis sana iliaris si fuit et Ai livleoria in Beckniann illa Prili. rei p. 23 sapientia politica, livsica iliatiistinat ira si in ilit et tractaverit Pseuilaristoteli s atque ite Pyli lagoieorii in placitis alictor li DN περὶ Πυθαγορείων. citius luari inicii in si agnai niuin ex anti littoriit a scriptis r petituita servavit in ine lita parte liliri περ αρχῶ Ii:iiii:isci iis cit ciuit Zorini isti uia. I p. 101 . eunti in aut in alius cliuisita in operi postea ex et pili ille ciuili Plato ilici ilialogi argitineillo ii iiiicietis iii seri lutii iluoihaiii inoilo coinparii tuiti fuisse titili citra vi telii alitis titulus rα ἐκ του coit L. aut . τα ἐκ τιμα χυ pte celei τα ἐκ του . Τιμαίου και των ρχυτείων i. P. coni pertili uin iniae Pla loliis trai clivi stomun Aristotelis celerit in alictor vers. lat. I.aertu i piut Buriae in sic tussiet: 'ontra tune v et Wιmimn primitiva unum et alit ea sunt liter de prava iliva philosophia tres, se plo Atili vicus aut legit aut intelligit αρχαίους . citius sensu in mutavit OITlipilli Pii ex Laertio pellit Iles velitiis scribon ἐκ των ιμαίου καὶ Ἀρχύ- τουά, luasi torii in ne pie Aristoteles ieipie ie0plii astus tu queatulonius scripta stilua noveri ses. Rose ili Aristot lilii . p. 80 ipso mi in lilia iet Arreti viae Pulliagoreuma in liliros tuosilani in cornpeia litui auctor re legerit at licet postea Oini iubiis Pylliagoreortina, quus Plane non se lu-psisse constat, Platoni 'icii litis sint liti Tas viliati Oricas Olelites lainenvi uni Tlieoplii ast alimuinto diceritior fuisset tui cticios lios ipsos spectasse At cla It eorun epitomzitori ait certos libros lilio reli utae noluine circuli serrentur Beckniann . pi it Puttiag. Plist Berol. 1844 p. 27. s. Boemi de orp. niuii l. sabr. p. 29. l. iiii l. p. b. Rit ter Gescit iter
pulli Plii l. p. M ininini pertinet puto litulit in illuin των ἐκ των Ἀρχυτείων, ne luna ipso milii Mρχυτείω ut est liliroi una περ της Ἀρχυrείου
φιλοσοφίας. ceterii ni iii iplicius qui uitias praeter tuli re salinapi cona- peniti ui coinimentoravit et iis libri praeter ipsuni uultini nulli novissi intelligitur sv Sinapi ite coelo p. 49L 35 καὶ πάντων οἶμαι ἀλλον ουριστοτέλης την ἐν Τιμαί περ τούτων του Πλάτωνος γνώμην ηπί-σtατο δ καὶ σύνοψιν η ἐπιτομην του Τιμαίου γράφειν ου ἀπηξίωσε -
s. Rose . . . Si,) mellii iiii is pii iii muniis ulli ibuit neque in prolixo
217쪽
illo oleum mi ait Tina:imi in Onanaen tam n que in singulari libro quitiiserit,et,atii ἐπίσκεψις τῶν προς Πλάτωνος Τίμαιον υ Ἀριστοτέλους ἀντειρημένων cs. Proci in Ti in p. 220β qiii Pie sto inaclitani novit Ioanni
Diinia scilicii uiu Si ite irinci litis sive lua est in cimitentuli in illom serii lii Optis lieologi;i Plato iturae Piae Pari leti ut potissina una Platonicvnititur, significetini luamina pari iiii cinii clini lii ian; seiunetariin lituli.essitast at lite in ei lilae, scit. δαμασκίου διαδόχου ἀπορίαι καὶ λύσεις περὶ των πρώτων ἀρχων et rοὐ αὐτο ἀπορίαι καὶ λυσεις εἰς τον πλάτωνος
παρμενίδην ἀντιπαρατεινόμεναι τοι εἰς αυτον πομνημασι του φιλοσόφου. f. tituluin in sine u d. Mari: gr. 246 inenilii an l. sec. 'lla s. 435. incipio collice altera litaec pat' vacitis linque solus interiectis incipit sine titillo, ita lanien litis luteria in eculeiii intityiit in anu posita nisi argine significetii s. I si es coii ree MoINic criti s s. 177. 45 eoil. IIanaDurg. ex leg IIol steri illaec piissos in sol l p. 409 πεμπτον ἀλλα δη τά
ἄλλα τίνα φατέον ως ἀληθῶς εἰ μεν γαρ . . . p. 409' Itieil. μήποτεουν τὰ ἐν τω δημιουργω ληθη τὰ ἄλλα ἐστίν, ς οἱ παλαιότεροι λέγουσι τῶν φιλοσόφων φοῖτω γε . . . βέλτιον ἄρα τω διορισμω αυτ ἐμμένειν κατῶ την Πυθαγορικην συνήθειαν καὶ την αυτολτου Πλάτωνος ἄλλα eod. ἀλλα νοουντας τὰ ἔνυλα πράγματα καὶ αυτην την ἴλην' εν τε γόρ τω Φαίδων ουτω ονομάζει τὰ ἄλλα τὰ εἴδη λαι- σθητῶ λέγων αλλα, και ἐν ἄλλοις υριστοτέλης δε ἐν τοις ρχυτείοις ἱστορεῖ και Πυθαγόραν ἄλλο θν λην καλεῖν ς ευστην και
ἄλλο καὶ ἄλλο γιγν. illo urei l. e. . τε δηλός ἐστι καὶ ὁ Πλάτων ταύτν τὰ ἄλλα ἀφοριζόμενος. s. p. 496 προς ὁ τούτοις πῶν το ἐν ἴλη ον καὶ αὐtην την λην ἄλλα καλεῖ ἐν Φαίδων Σωκράτης καὶ προ αυ- tof οἱ Πυθαγόρειοι.
218쪽
- 213 cliviali inemo ivetat in pliysicis ita iiiiii ex Alexanitro Si inplicitis in pliys. p. 360 5 r. νυν ὁ τοσοίτον ἰστέον τι και ἴδημος προτου Ἀλεξάνδρου στορῶν την Πλάτωνος περὶ κινήσεως δοξαν κανῶντιλέγων αυτῆ τάδε γράφει Πλάτων δε το μέγα καὶ μικρον και το τον και το ανώμαλο, και ὁσα τουτοις ἐπι αὐτο φερε την κίνησιν λέγει. . . βέλτιον δε αιτια λέγειν ταὐτα se. Τν πλῆθος πέρας ἄπειρον et situllia. vel kαόριστον, te mi statini illicinus. Lauulariis p. iii pl. plius. s. 39 . σπερ Ἀρτύτας, και με ολίγον τοδε λαόριστον φησί, καλῶς ἐπι τηρο κωροι οἱ Πυθαγόρειοι και ὁ Πλάτων ἐπιφέρουσιν ... s
Ex inceri alictoris liliro si ligulari περὶ Λημοκρίτου ilii inalieo-pli rasi roriina in licis tertia parte uenioratiir D. L. b. 9 potius uini ex prol,lenaatis Aristotelis Deinocrateis li I. 5, 26 triuislata esse coniicio piae ex Alexanitro assor Siinplicius m Arist. emba nae in i de coelo I,
10 279 12 γενόμενον μεν ουν τον Ουρανὸν ἄπαντες εἶναί φασιν, αλλὰ γενόμενον οἱ μεν ἀίδιον, οἱ δε φθαρτον σπερ Θιουν ἄλλο των
Sinaplicius ile coelo p. 488 6 Br καὶ ταυτα δε προστί ι ό λέξανδρος τι οἱ λέγοντες ποτε με οπιωτο παν ποτε δε ἄλλως ἔχειν, ἀλλοίωσιν,ἀλλον του παντος ἀλλ' οὐ γένεσιν και φθορὰν λέγουσιν οἱ δε γενητόν, φησί, καὶ φθαρτον λέγοντες τον κόσμον ότιμν ἄλλο των συνισταμένων Ιενῶν οἱ περὶ Λημόκριτον - γαρ καστον των ἄλλων γίνεται και φθείρεται κατ' αυτους, υτ δε και των κόσμων των απείρων ἔκαστος - γαρ ἐπὶ των ἄλλων το γενόμενον οὐ ταὐτον τω φθαρέντι εἰ μη ἄρα κα εἶδος, υτω και ἐπὶ των κόσμων λέγουσιν. εἰ δε αἱ ἄτομοι αἱ αὐταὶ μένουσιν παθεῖς ουσαι, δῆλον οτι καιουτοι ἀλλolωσιν αν λέγοιεν των κόσμων αλλ' - φθοράν, σπε. πεδοκλῆς δοκεῖ λέγειν καὶ Ηράκλειτος ' λίγα γαρ ἐκ των Ἀριστοτέ - νι περὶ Θημοκρίτου παραγραφέντων δηλώσει την των ανδρῶν ἐκείνων διάνοιαν vers. lal Giillelmi s. 45 eis. Ven pauca atιtem eae dictis Arest de Bonoerito transcripta ianifesta Desunt morin illustrium mentem unde sic coi rigenimini est in graeco: ἐκ τῶν Ἀριστοτέλους π.
. vel ἐκ τῶν ριστοτέλει εἰρημένων, Λ παραγραφέντα)'
219쪽
- 214 α Λημόκριτος ηγεῖται την των ἀιδίων φυσιν εἶναι μικρὸς ουσίας πλῆθος πείρους ταυται δε τόπον αλλον ποτίθηο ιν απειρον τῶ μεγέθει προσαγορεύει δὲ τον μὲν τόπον τοῖσδε τοις ὀνόμασι τω τε κενωκαὶ τωχυδενὶ καὶ τω ἀπείρω των ὁ οὐσιῶν ἔκάστην τατωδε καὶ τωναστῶ και τω οντι νομίζει δε εἶναι Ουτω μικρῶς τας ουσίας στε ἐκφυγεῖν τα ἡμετέρας αἰσθήσεις cs Ar. p. 32b. 30 . πάρχειν δε αυταῖς
παντοίας μορφὰς και σχήματα παντοῖα και κατα μεγεθος διαφοράν. ἐκ τουτων ου ηὁη καθάπερ ἐκ στοιχείων γεννῶν corr. γεννῆσθαι και συγκρίνειν eorr. συγκρίνεσθαι τους φθαλμοφανεῖς καὶ τους Κύθη- του ογκους στασιάζειν δε και φέρεσθαι ἐν τω κεν διά τε τηνί--μοιότρο και τα αλλας α ειρημένας διαφοράς φερομένας δε ἐμπίπτειν και περιπλέκεσθαι περιπλοκὴν τοιαυτην η συμφαύειν μὲν αυτῶ
καὶ πλησίον αλλήλων εἶναι ποιεῖ, φυσιν μέντοι μίαν ἐξ ἐκείνων κατἀλήθειαν ου ἡντιναοὐ γεννῆ κομιδῆ γαρ εὐηθες εἶναι τα δύο Ἀαπλείονα γενέσθαι ἄν ποτε ν cs A r. p. 32b, 3δὶ του δε συμμενειν τας
οὐσίας με αλλήλων μέχρι τινὸς αἰτιῶται τας ἐπαλλαγὰς και τῶ αντι
λῆφει των σωμάτω - μεν γαρ αυτῶν εἶναι σκαληνά. τα δὲ ἀγκιστρώδη τα δὲ ἄλλα corr. αλλας ἀναρίθμους ἔχοντα διαφοράς. ἐπιτοσοὐτον ουν χρόνον σφῶν αυτῶν ἀντεχεσθαι νομίζει και συμμένειν εως ἰσχυροτέρα τις ἐκ του περιέχοντος ἀνάγκη παραγενομένη και δια σεων και χωρὶς αυτὰς διασπείρD. λέγει δε την γένεσιν και την ἐναντία αυτῆ διάκρισιν οὐ μόνον
περὶ ζώων όλλα και περὶ φυτῶν και περ κωμων και συλλήβδην περὶ των χθητῶν σωμάτων απάντων. ει τοίνυν ἡ με γένεσις συγκρισις των ατόμων ἐστιν ἡ δε φθορὰ διάκρισις και κατῶ Λημόκριτον ἀλλοίωσις ῶν ιη ἡ γένεσις καὶ γαρ και Ἐμπεδοκλῆς τὸ γινόμενον οὐ ταυτὸ ω φθαρέντι φησὶν εἰ μη ἄρα κα εἶδος καὶ λως τουτον ἀλλοίωσιν αλλ' οὐ γένεσιν ὁποτίθεσθαί φησιν λέέανδρος.
I. Amsi it gen et corr. . . ite coel 3. l. ceteriitII ut uvunt, ita ilicori tui esse liues fragi ieiiiiiiii lateor ipsius nini Alexanili esse possitiit ex vallis Aristotelis locis sita colli contis altera laine inVis ari ille opinio quali sectitiis sulII.
220쪽
Piol, lenietilii in laris citi et tinguit; illai et i;tii lii in se tu illi irrito li-il in ille in in in ille Ai uiro nisu tini realiant iii φυσικῶν προβλημάτων κατὰ στοιχεῖον η l . 26 es. Ies. κατὰ στοιχεῖον . . viii tui iii
ilet sicut iii diei pliriisl νόμων κατὰ στοιχεῖον κδ l . L. I. 4. nillil igilii liue pei linei lioli si Amsi ut licita ille nios lit, romun κατῶ την τάξιν των του λογου στοιχείω uls Gipi Ol lini es. Sina plic seli. p. 4043. Os Ep. 33. Im ner tu in Mus N. F. i. Til lollini est cs. Rose lo r. l. p. I 8s-0 2 iiiiii late eoninuine Psse citia geniuriis tuae sex tali Aristot lis operibiis tellust inagis connii tineoplidi plan stiisse tui ipsi is plii losoplittit,r προβληματα sel πρ0βληματικά inscripto et aritimiis sinio a in tempore i. e. ante littologumlin Alexiliuitati omini isti lini et ante Dros collige litium situli a te perilito, lieni licet latione pii illa in longe si vel sa instilialiun fuisse censeas extitisse lutile in ipse significavit iii eis ii servan-lii r nos p. 189. Pranti, silier ili Problente les i. p. 364 . constat e iii in ea ex Tlie Oplirasti taxime litorii Inmie Ara violetis si scipitio tu in scriptis pitysicisci lena saepe regit nae iiiii In illent ille in retractantilliis at si ' in serti In singulari uin delicia ut variariani illi aesti iliun parti in siiliti liuin partinielia in prae nimio stitutio ineplariun iiiiiiiiiiiiiii leni mi ni ore sex cli Irrenti Dus vertio teli is excerpta et citias excisa almio in ingeris tuos Mani cor piis uillo verbo inlitato rei lacla κατ' εἶδος συναγωγῆς sitisse illiis citui silaniti in post Tiae optirasti et Stratonis aevitia Peripatetici opera i alliiI iacti eae sero aetatis astituali c. l. l 30 . tale qui te in lili roriana geniis liti ic aetatia ita inatti in sitisse Ros p. 90 ipsi iis Calli ilia clii ali 0rii in mi militorii iii et consilia ite Iairat, uilitia litae Aristotelis si miniit e cille et oris ex senapiunt lo-