Pindari Carmina quae supersunt cum deperditorum fragmentis selectis ex recensione Boeckhii Carmina cum annotatione critica

131쪽

dein anni. n Ens Ola inpico circiter nono vel decimo ΜuIler. Aeginet. P. 179. . Olymp. 8i, I. Epharan ostiis Loerma Opuntitia lucta victor Oluniplis. Poeta scripsit Olymp. IX., fortasse etiέini Istiui . VI.OI y ni p. 82, 1. Psauinis Caluarinae is In Ilithua Olvii pia vincit. Pindariis Olunipiuo Praesens acripsit Ol mP. IV. et deinceps OtrinP. V. Ot y in p. 84, 1. Olympiae ut ollius ritedae Inularia curου v. ad Olauu p. VI. Intriril. . Titurii conditi es. Introd. ad Ol ui p. VII. . 3. Ultiinvia Pitu ari ann . Incerimn an Illic referendus sit IIVI nua in A mnonem Fragni. Dymn. I. Si verum est, ut ego credo, Theoxeni in momio defunctum Pindaram, ad ultimos vitae annos retuleria Seol. Fragm. 2., etsi aliquia id dicat fervidioris esse ingenii. Ulaim uni Poeta E carmen Hr nnus in Proserpinam, Post fata eius divulgatus, Fragri . Η Inu. 8. Pindariis Argis obit octogenarius.

135쪽

5 μηκέθ' ὁλίου σκόπει αλλο θαλπνστερον ἐν ὁμέρα φαεννὸν ἄστρον ἐρή- μμ δι αἰθερος ' 1 μηd' υλυμπίας αγῶνα φερτερον αὐδάσομεν ωεν ὁ πολυφατος πινος αμφιβάλλεται σοφῶν μ έεσσι, κελGδεῖν 1510 Αρόνου παῖδ', ἐς ἀφνεὸν ἱκομενονς

μάκαιραν Ἱέρωνος εστίαν,

Ol. I. Inscriptio: Thonnis Magister in Ita Pindari p. b. Boo M .: G επινέκιος προτέτακται υπὸ χριστοφάνους του συνzάξαντος τὰ Πινδαρικὰ διὰ το περιέχειν τos ἀγῶνος ἐγκώμιον καὶ τὰ περὶ του Πέλοπος, ό ς πρῶτος ἐν Ἐλιδι ἡγωνίσατο. v. 3. De larina infinitivi rariorO γαρυεν explicat Boet ius Mete. Pin I III, 18. p. 293. et de Crisi carininum Pindar. S. D. p. M. SCH.Jv. 10 Pars tu, roruni ἱκόμενοι, Ῥiod corrii pinna. Meliores libri ἱκομένοις, εi Iod Hetinianniis probat et Gomois refert latens in σοφῶν μητίεσσι. Diimam hoe Boeciatio vigunt, etiam ni ibi mininie elegans videt Ir, Prii ertim quura ex inea interpretati nonppareat σοφῶν μητέεσσι non esse pro simplici so*ola dictum, sed μητίεσσε necessario additum. QiIOdsi nolixit poeta φιβάλλεται σοφοῖς, nec Participiunx huc referre bene potuit, qua est uilinirabili P ritia ili ridi niti innino non aniat artificiosiores constraictionea Pindariis. DISS. MS. Probamus igitur iκαιένους ex libris plurimis aBoeelchio repositum, qtuod olim etilina IIerinanniis pogtillabat. Dativum etiamnunc Praeseri Herinannus Opuge. VI. p. 34., UIi et a libris co ninenti titior sit et ut exquisitior p Rceat. Quum Vel Homericus sermo ferat V vrῆ δειρεσίαο , rρύσεον σκῆπτρον ἔzων, apud Pindamini talem atriicturarn non sse ituram. SCII IV. II. Legebatur πολυμάλφ. Qtiani forant in ut in ABD-lico rarintne tuebatur cuin Hernianno de Dialecto Pindari opusc. I. p. 266. Boech iiiis Noti. eriti. Ol vnip. VI, I00. Sed quum Pin-ὸariis tr idie μῆλα dicat et in compositis μηλοδόκος μ λοβήτας, vulgurem forinum reduci oportuit eum Ahrente de Dial. Dor. Verendum enina fuit, ne quis πολυμαλον pomosam audiret. Do Disi tiroci by Corale

136쪽

θεμiστεῖον ος ἀμ*έπει σκῆπτον ἐν πολυμήλωακελία, ὁρέπων μεν κορυφὰς ἀρεταν ἄπο πtiσω 20 αγλGῖζεται δε καὶ 15 μουσικῆς ἐν ἀωτω, οἷα παίζομεν φίλαν

ἄνορες ἀμφὶ θαμὰ τράπεζαν. ἀλλα Λωρίαν ἀπδ

φύρμιγγα πασσάλου 25 λάμβ-', εἴ τί τοι Πίσας τε καὶ Φερενίκου χάρις νόον υπο γλυκυτάταις ἔθηκε φροντίσιν, 30 29 οτε παρ' Ἀλφεῶ συτο δέμας ἀκέντ ον ἐν δρόμοισι παρέχων, κρατει δε προ μιξε δεσπόταν,

θωωιον ἐπιοχάρμαν βασιλῆα. λάμπει δέ οἱ κλέος 35

v. 12. πολυμάλφrienses 8 in ompositis servasse docet vel nonien Corint iii Es-

v. 23. ΓScholia vctera: Ἐνιοι αναγινώσκουσι παροξύνοντες την παραλῆγουσαν συλλαβὴν τῶν Συοακου ο ίων καὶ την ἐσχάτην του ἱππ ο χάρμαν περισπῶσιν, λη, τῶν Συρακουσιων ἱππο- χορμῶν. τον γὰρ γέρωνα οὐκ εἶναι Συρακουσιον, οτε ἐνέκὰ ' κτέ- σαντα γὰρ αυτὰν την Κατάνην καὶ προς αγορευσαντα Αἴτναν άπαυτῆς Αἰτναῖον λέγουσιν αυτίν. ευήθεις φησὶ Θίδυμος τούτους 'εότε γὰρ ὁ γέρων ην Συρακοώσιος, καὶ οὐδὲ ην Αἰτναῖος, ως φησιν ' ἔπολλόδωρος. o δε Ἀριστόνικος ἀξιοπίστως Αἰτναῖον ὁντα

Pindam βασιλεύς sint iliatiue vocabula iungantur cuin adiectivo Possessivo, feci lilii ciue addattar genitivus pliiralis noniinis gentilicii, ut 'etii. I, 73. Ol. IX, 36. Pylli. IX, 14. Praeterea Consenta-nelim esse, ut post latulein Iieronis ipsius aliquiit addatur in conina enitatione ni civi rin, ut Puth. II, 2. i. ilii re reti ius epullosa metricis ut ii Orana II sernet a cita in cor rectus opinati ir; altera proliat ἄπορον cum coiticlinis plumniis; in teretia proponii 4 μέγας δ' ωδε κίνδυνος, piitide; in quarta pro συν ἄρματι θοω Ii ulu συνῶρματι κρ α Eπτ ω. Sed qli ini Ilaec audacia neque in codicibus ne pio in Selioliis praesidiuna lial,eat, illa offensio, Ili Oil hoc uno loco adiectivuin voci βασιλευς additum sit, non eam vi in habot, ut vultrix rEn scripturam deseramis, praesertim i iviliII o olinitente. Adiceti viani genitivi potestat in Ilabet. Beroius Συρακόσιον ἱπ

137쪽

25 του μεγασθενὴς ἐράσύατο γαιάοχος Ποσειδῶν, ἐπεί νιν καθαρου λεβ ος εξελε Κλωθὼ 40

ἐλεφαντι φαίδιμον ώμον κεκαδμενον.

η θαυματὰ πολλά, καί που τι και βροτῶν φάτινυπερ τον ἀλαθῆ λόγον

δεδαδαλμένοι ἐγευδεσι ποικίλοις ἐξαπατῶντι μυ-

30 Xάρις δ', ἄπερ ἄπαντα τευχει τὰ μείλιχα θνατοῖς,

ἐπιφεροισα τιμὰν και ἄπιστον ἐμήσατο πιστὸν thμεναι τοπολλάκις' ὁμεραι δ' ἐπίλοιποι μάρτυρες σοφώπατοl.

35 ἔστι δ' ἀνδρὶ φάμεν ἐοικὀς ἀμφὶ δαιμόνων καλά μείων γὰρ αἰτία. 55υὶε Ταντάλου, σε ὁ' ἀντία προτέρων φθεγξομαι,

ilici ling. Fulmata παρ' ευάνορι profecta erat a metricis. ii nota ἐν in libria antimiis, ut Pur. A. Pal. C. Vat. , Excidisset. Ilii lem testantii r Scliolia γράφεσθαι καὶ ἐ π o ικ ι α. Id tuetiir Hermiannua Opusc. VI, p. 52. Mποικέα enim ingerere Ludiuo patriae memoriam praeter necessitatem, ἐποικία monstraro locum, quena Curi suis occuparat Pelops. De riuo discrimino tristias io vocabuli vi lenitus

Eruegemis in Dionysii Historiogr. p. 10I. SCH.Jv. 28. θαύματα per in praulentiarn in e litionem priorem irrepserat; θαυματώ praeter Scholia vetera Rgnoscunt grammatici. Fide de hae et simillinia somnia Lobeckium in Sopi . Ai. 70 . p. 325 seqq. SCH.J - Pro te tione multorum libror ira Dotῶν φρένας rneliores habent βροτῶν φάτις, ῬIod praefert Heranannus. Voluisse ait po tam: και πos xι καὶ βροτῶν τάτις ἐξαπατῶ, nunc ad φάτις per appositionem adiectis verbia υπὲρ τον ἀλαθῆ λόγον δεδαιδαλμένοι ψεύδεσι ποικίλοις μύθοι, his accomnodaturi verbun ἐξαπατῶντι. - Ego cum Mech iio φάτιν probo, quod nonnulli veterurn novem nt. ut est in Scholiis. Ac vere notav it Boechti. βροτῶν φάτιν esse famam, vulgarem opinionem et traditionem hominum, a mi a distinguantiar μίθοι a poetis exornati. Fittit elua Explieationes ad hune Iocum et quao disputat do Crisi Pitulae.Para . m. p. 66. Scholia: ἔνιοι φάτιν, αντὶ τοὐ τὰς φρένας τῶν ανθρώπων ἀπατῶσιν οi η,ευδεῖς λόγοι. Her annus tanteri opusc. VI, p. m. in sententia sua perstat; iuro sus, opinor. SCH.J V. M aeq. τον εόνομώτατον ἐς ἔρανον ex plurimis libris resti-Diuiti eo by Cooste

138쪽

ὁπότ ἐκάλεσε πατῆρ τον εύνομώτατον 60 ἐς ερανον φίλαν τε Σίπυλον, Ῥοιβαῖα θεοῖσι δεῖπνα παρέχων,

δαμέντα φρένας ἱμέρω χρυσέαισιν αν Θποις 65υπατον ευρυτίμου ποτὶ δῶμα Λιὸς μεταβῆσαι, ενθα δευτέρω χρόνω

ώς o' ἄφαντος επελες, ουδε ματρι πολλὰ μαιό μενοι φῶτες ἄγαγον ἔννεπε κρυφῆ τις αυτίκα φθονερῶν γειτόνων, Τουὁατος ὁτι τε πυρὶ ζέοισαν ἀμφ' ἀκμὰν μαχαίρα τάμον κάτα μέλη, 50 τραπέζαισί τ' ἀμφὶ δευματα κρεῶν κ

σέθεν διεδάσαντο και φάγον.

pretatione: η τα ἔσχατα ἡ τὰ βεβρεγμένα τφ αῖματι , de-

139쪽

ἐμοὶ δ' ἄπορα γασtρίμαργον μακάρων τιν εἰπεῖν. ἀφίσταμαι.

ἀκέρδεια λέλογχεν θαμινὰ κακαγόρος. M εἰ δε δή τιν ἄνδρα θνατὸν -υμπου σκοποὶ 55 ἐτίμασαν, ῆν Tάνταλος Ουτος' ἀλλα γὰρ καταπεψαι μέγαν ὁλβον -κ ἐδυνάσθη, κόρω δ' ελεν

ἄταν υπεροπλον, αν οὶ πατὴρ υπερ ψαύε καὐ-τερὸν αυτῶ λίθον, κτον αἰεὶ μετοινῶν κεφαλῆς βαλεῖν ευφροσυνας

ἔχει δ' ἀπάλαμον βίον τομον ἐμπεδωοχμον, θο

60 μετὰ τριῶν τεταρτον πόνον, ἀθανάτων ὁτι κλεψαις ἀλίκεσσι σχροπόταις νέκταρ ἀμβροσίαν τε Ιωδῶκεν, οισιν ἄφθιτονεθεσαν. εἰ δε θεὸν ἀνήρ τις ελπεταί τι λαθέμεν ἔρδων, αμαρτάνει.65 τουνεκα προῆκαν υἱόν ἀθάνατοί οἱ πάλιν 105 μετὰ τὸ ταχύποτμον αυτις ἀνέρων χνος.

προς ευάνθεμον δ' ὁτε φυὰν

v. M. fΡlerosque nil iros invasit sorIIIa durioris Dorismi κακαγόρως a Pindari dialecto aliena; vid. Herinanni Opuge. I, P. 266 seq. De forma recepta, viam Scholia quo HiB Dilariant, exponit Boeculi. de Crisi g. 27. p. 72., 19. p. 51. SCH.Jv. 64. Iira forma θέσσαν atquo har hara. Duplicatum enimo non magis videtur ratiotiem IIabero, quam si quis comminiscatur δεσσαν. Sed neque θῆκαν dedit poeta vel propter Praegressum δῶκεν et subsequong προῆκαν. Ex Boeoti iiii liliris nihil annotat uti, sed AIil. Et Pul. C. ἔθεσαν liabent, Bodleiani tres et Gotting. et Moso. B., quos inspexi, θέσαν , vulgata niaxit ex Rornana. Illinvulgaria sorina glossematis indietur iubet. Puto poetam d di factκ2 έσ a αν. Eo vecto Aesch Flus saepissime usus est p a i r a n d i, fα-

140쪽

Dλάχναι νιν μέλαν γένειον ἔρεφον Il0 τοῖμον ἀνεφρόντισεν γάμον

70 Πισάτα παρὰ πατρὸς ευδοξον Ἱπποδάμειαν ι σχεθέμεν. ἄγχε δ' ἐλθὼν πολιῆς δεος οιος ἐν

πὰρ ποδι σχεδὸν φάνq. 75 τῶ μεν εἶπε ' Φίλια δῶρα Κυπρίας af εἴ τι, Ποσείδαον, ἐς χάριν Ι20

τέλλεται, πεδασον ἔγχος Οἰνομάου χάλκεον, ἐμε 6' ἐπὶ ταχυτατων πόρευσον μάτων Ι2bla 'Aλιν, κράτει δε πέλασον.

ἐπεὶ τρεῖς τε και δέκ ἄνδρας ὀλεσαις 80 ἐρῶντας. αναβάλλεται γάμον

θυγατρός. ὁ μέγας δε κίνδυνος ἄναλκιν ου φῶτα λαμβάνει. I 30 θανεῖν δ' οἷσιν ἀνάγκα, τί κέ τις ἀνώνυμον γῆρας ἐν σκότω καθήμενος εροι μάταν,

μνηστῆρας Vel μναστῆρας interpretatio. ido Hoee . de Crisi g. 25. p. 63. Apud Philostratuin Iinagg. I, 30. p. 807. pleri pie Iibri habenti κτεένων τῆς Ἱπποδαμείας ἐρῶντας alii μνηστῆρας φρονεῖ τοῖς τούτων ἀκροθινίοις. SCH.Jv. 82. τά κέ τις rittis . A. eum Gregorio Coranti . p. 94., qui eά idem egas miod τι docens inirifice hallucinatur. SsH. JDiuiti eo by Cooste