Pindari Carmina quae supersunt cum deperditorum fragmentis selectis ex recensione Boeckhii Carmina cum annotatione critica

141쪽

μὲν ἀγάλλων θεὸς

τέκε τε λαγέτας Τξ ἀρεταῖσι μεμαλότας υἱους. lino 90 νυν δ' ἐν αIμακουρίαις ἀγλααῖσι μέμικται, υλφεου πόρω κλιθείς, τύμβον ἀμφίπολον εχων πολυξενωτάτω παρὰ βωμω. το δε κλέος I τηλόθεν δέδορκε τῶν λυμπιάὁων ἐν δρόμοις 95 Πέλοπος, ινα ταχυτὰς ποδῶν ἐρίζεται lbbἀαμαί τ' ἰσχυος θρασύπονοι ' ὁ νικῶν δε λοιπὸν ἀμφι βίοτον

εχει μελιτόεσσαν ευδίαν

αεθχων γ ἔ νεκεν. το δ' αἰεὶ παράμερον ἐσλὸν Ι60 100 υπατον ἔρχεται παντὶ βροτp. ἐμὲ δε Gτεφανῶσαι

142쪽

χρή πέποιθα Οε ξενον 165 μή τιν ἀμφότερα καλῶν τε ι ιν αλλον η δυναμιν

κυριώτερον 105 των γε νον κλυταῖσι δαιδαλωσέμεν υμνων πτυ- i

θεος ἐπίτροπος ἐων τεαῖσι μηδεταιεχων τοὐτο κῆδος, Ἱέρων,

ἔτι γλυκυτέραν κεν ἔλπομαι l75 M. O .

110 συν ἄρματι θοω κλεῖξειν, ἐπίκουρον ευρῶν ὁδὸν χόγων, παρ' ευδείελον ἐλθὼν Κρόνιον. ἐμοὶ μεν ληοῖσα καρτερώτατον βέλος ἀλκῆ τρέφει 180 ἐά ἄλλoiσι δ' ἄλλοι μεγάλοι. τὸ δ' ἔσχατον κορυ-

115 εἴq σέ τε τομον μοὐ χρόνον πατεῖν, ἐμέ τε τοσσάδε νικαφόροις l85 ὁμιλεῖν, προφαντον σοφία καθ' Ἐλλανας ἐόντα

v. 10 I. ἱππικῶ - v. 107. κῆδος v. 10I. Lilari meliores 1ππείω, interpolati ἱππικῶ. Correxit Ierinannus. SCH. Jv. 104. Pro lectione ἄλλον ῆ, etiam Boech lio suspecta de igi Pindar. p. 63. , iiiiiiiii multi libri Niheunt ἄμα και , exinite placet Her anni ermendatio: ἀλλα καt, onaries loci dissicultates tollens. Confiin ii ἀλλα et ἄμα propter similitiidi neni literiimina m et Aa saepe notat un; es. IV ssel. ad Diod. XV, 79. Hast. Coniment. Palaeogr. p. 724. Scillies. ad Apollon. Rhoil. Schol. III, 28I. p. 236. Ia :ol a. in IVolsii Analeci. v. III. p. 38. Improbavit ta-inen Ihanc ea elidationern IiindiiIR de Particillis Graecis I. p. 10., propterea citiod sine Exeinplo sit ἀλλα καί post ei, ipso vertena: Aliuni item honestarum reruna perit tim quan p stentia praest antior em, Quod non intellimo. Veri in ut hic Pindariis post αμφότερα dicit th - αλλὰ καί, sis niliter Pyth. IV , M. post αμφοτερον i τε - δέ. Rer liliis καλῶν τε μῶλλον ἴδοιν, eoli.

144쪽

κλέης θ

5 Θήρωνα δὲ τετραορίας ἔνεκα νικαφόρουγεγων έον, ὁπι δίκαιον ξένων, ἔρεισμ' Ἀκράγαν

καὶ χάριν ἄγων 20 γνησίαις ἐπ ἀρεταῖς. ἀλλ' ω μόνιε παῖ Ῥέας, χος πιλυμπου νέμων

ἀέθλων τε κορυφὰν. πόρον τ Ἀλφεου, ἰανθεὶς ἀοιδαῖς 25ευφρων ἄρουραν ἔτι πατρίαν σφωπ κώνσον 15 λοιπῶ γένει. των δὲ πεπραγμένων -. E. ἐν δίκα τε καὶ παρὰ δίκαν ἀποίσον ουδ' αν 30 χρόνος ὁ πάντων πατὴρ δυνατο θέμεν ἔργων τέλος , λάθο δὲ πότμω συν ευδαίμονι γένοιτ ει.

ἐσλῶν γὰρ υπὸ χαρμάτων πῆμα θνάσκει 3520 παλίγκοτον δαμασθέν,

v. 6. γεγωνητεον ὀπί, δίκαιον ξένον, Ol. II. v. g. sviIlgatam praeeunte erinanno, qui olim Opust. I, p. 248. aliter tentaverat, einem avit Boech aius, quem vide de Crisi S. II. p. 27. male Kaysemis Lecti. Pind. p. s. γεγωνητέον ἐν ἀπέ, δίκαιον ξένον. SCH.Jv. 10. Hemnannus: Metro consuletile, si alia pauIo, sed non deteriore sontentia uteticulum 11 iderasi 4 πλosτον τε καὶ χάριν ἄγων γνησίαις ἐπ' ἀρεταῖς. Meo itidicio deterior haec sententia, Digeus magnopere, quunx ad generalέ dictum revocetur quod uarinratiotiis sortitam hallere debet. Diuiti eo by Cooste

145쪽

κρεσσόνων προς αγαθῶν.

κεραυνου τανυέθειρα Σεμέλα, φιλεῖ δέ μιν Παλλὰς αἰεὶ

και Ζευς πατὴρ μάλα, φιλεῖ δε πaῖς ὁ κισσοφύ-

λέγοντι δ' ἐν καὶ θαλάσσα υντ. β'.μετα κόραισι Νηρῆος αλίαις βίοτον αφθιτον 30 γνῶ τετάχθαι τον ολον ἀμφὶ χρόνον. ητοι βρο

35 οἴτω δὲ Μοῖρ', α τε πατρώων -. g. 65

v. 29. Post hunc versum lubri pleraque omnes inculcant τι- λέοντι δὲ Μοῖσαι. Iani Aristophanea ByE:hntius etὁ κῶλον τοὐτοάθετεῖ' περ ττευειν γὰρ αυτό φησι πρις ἀντιστρόφους. Sustulit TriclInius; vido Boecia . de Crisi g. 22. p. 56. SCII J V. 30. fγε ex opumis libris accedere iussit Boeculii iis . Cr lici In Iris adrnigit poeta in hae sede, stroplia α' et g . SCH.Jv. 4I. DLegebatur Ἐριννυς. Quarn reposui script Irrum Erum esse ovicit uer annus Prites. Sopli. Antig. et . a. p. XIX seq. Sic ἐχινυειν Νem. v, I., tilii vide notata. SCH.Jv. Φ2. vulgatii formam habet IIomericain. Correxit Boeck- aius ex sule aliquot codicum. SCII.Jv. M. DLibri optimi ἐριπέντι , satis illud contest uti im ut Ctnritate Apollonii do Syntaxi III. p. 270, 30. Heliket . et Scholiasta ven. A. et Vietoriani Il. Π, 342., qui ipsa veila ἐριπέντι Πολυνεέκει upponit. Vide praeter Boeckliivni de Crisi g. 38. p. 113. Diuiti eo tau Gorale

146쪽

40 παλαίφατον τέλεσσεν.

ἰδοχα ὁ' ὁξει Ερινυς Στο. r'. ἐπεφνέ οἱ συν αλλαλοφονία γένος αρήῖον 75λείφθη δὲ Θέρσανδρος ἐριπέντι Πολυνείκει, νέοις ἐν αέθλοις ἐν μάχαις τε πολέμου 45 τιμώμενος, υδραστιδῆν θάλος αρωγὸν δόμοις ' M

ἐγκωμίων τε μελέων λυρῆν τε τυγχανέμεν. 85

υλυμπία μεν γαρ αυτὸς Ἀντ. 7'. γέρας εδεκτο, Πυθῶνι δ' ὁμόκλαρον ἐς αδελφεὸν

50 7σθμοῖ τε κοιναι δάριτες ανθεα τεθρίππων δυωδεκαδρόμων 90αὶ πον. το δὲ τυχεῖν πειρώμενον αγωνίας παραλυει δ φρονῶν. 95

147쪽

ὁ μὰν πλειος ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος φέρει τῶν

τε και τῶν

καιρόν, βαθεῖαν υπέχων μέριμναν ἀγροτέραν, Ι0055 αστὴρ ἀρίζηλος, ἐτ υμον -. r.

ἴσον δὲ νυκτεσσιν αἰεί, Στρ. O .hσα δ' ἐν πέραις αλιον ἔχοντες απονέστερον Il0

ἐσλοὶ δεδόρκαντι βίον, ου χθόνα ταράσσοντες ἐν

χερὸς ἀκμῆ

v. b6. εἰ δή μιν εχων τις, optima non interpolatDNI In Libr - 'IIn lectior ἔχει a grammaticis coniectatum est. Boechinius de coniectura: εῖ γέ μιν εχων τις. D seniliit id de Cressi Pind. p. 116. Hermannus, Ceter lin εἰ δέ μιν εχων τις Prolians, unaeoltithon si tuit audacisSiHItam, caeco servore a poeta utimisfiunt. Volet at Pindarus dicere, ait: S i quis opes virtuto te Inperatas Possidens sorte in intuetur eorum, qui propter bene factudia a cari stant, is ita intitue ili vitiis. iit hic Ther . Sed delatus ad descriptionem inius beator nn sortis, pro apodosi, quae se sat debebat, aliam liberius consorinatam substituit v. 89:ἔπεχε νυν σκοπω τοξον, et citiae sequuntur. Ego cur et IIaec improt,mn et Boech iii emendationein, satis patebit B EOImmentario. Ι ira excogitavit Karserus I. it. Pind. p. 7. Milii lenissima correctione adhibita loco iam Aristar lii aetate vitiato perspici litus conciliari posse simulque expilicationum videntiir itIn ing itari.

Scrilio εν δή μιν ἔχων τις οἶδεν τὸ μέλλον. Hoc dicit poetar

Divitiae virtut ornatae ni ultaru in hal Ent rerum D p P D r i ta n it a tena, simul autem qui eas liabet scit seqq.

148쪽

OLYMPIA ILI 65 κεινὰν παρὰ δίαιτα αλλὰ παρὰ μεν τιμίοις θεῶν, οἱτινες ἔχαιρον ευορκίαις, ἄδακρυν νέμονται 120

αἰῶνα τοὶ δ' ἀπρο ρατον ὀκχέοντι πόνον. ὁσοι δ' ἐτόλμασαν τρὶς ι . A . ff. ἐκατέρωθι μείναντες απλ πάμπαν αδίκων-ἔχειν 12570 ψυχάν, ετειλαν Λιὸς οδὰν παρὰ μόνου τυρσιν ενδα μακάρων νάσος ώκεανίδες αυραι περιπνέοισιν, ἄνθεμα ὁ ε χρυσου φλέγει, 130' . l τα μεν χερσόθεν μ' αγλαῶν δενδρέων, υδωρ δ'

ἄλλα φέρβει,

μοισι των χέρας ἀναπλέκοντι και κεφHὰς IM75 βουλαῖς ἐν ὀρθαῖς Ῥαδαμάνθυος, M. O . 3ν πατὴρ ἔχει Κρόνος ἔτοῖμον αυτῶ πάρεδρον,

nata lectione νέμονταε βίοτον optinat libri δερκονται habent, undo Vsisternannus coniecit dἐκονται , Geolius nuper δρέπονται in Bi-Miolliera init. Nov. Nol. II. P. 58. Utraue coniectura displicet, quum vel sic ni in is similo sit statina sequens νέμονται. At δέρκε- σθαι βίον ἀπονέστερον, facia in se lire trique vita In videre, eleganter dictum est et straviter post αλιον ἔχον2ες. Geelius, si teneat Ir δεδόρκαντa, certe iungere ni alit αλιον δεδόρκαττι et plos ἔχοντες coli. Ol. I, 59., incon inode nutata ration iror In , mitina sic potior sententia et quae stati in pluri lima explicatur perparticipitani tulit latur , vertriun finitii in Ruteni liabeat altera, qua pateticipitini desiderat. Compositio αλιον ἔχειν non vi leo cur ieiunavi leatur viro optimo, quum tσον νύκτεσσιν, &α δ' ἐν ἀμέραις adiectum ait. fBoec Ui. do Crisi Pind. p. 109. ulgatan ἀλκὰ χερῶν ex linperati metrici cor rectione Profectam cum honis libris emendavit Boech ius. SCH.Jv. II. fνασος margo eod. Gottin re. ἀντὶ νήσo vo libri meliores. Pauci νῆσον. Ego νάσος scripsi num Pal. C. et arre. Hala., quod ratio Exigit. viae Ahrentem de Dial. I or. p. 30 seq.Jv. D. fouod e consensu luiror tun Eliel ut v στεφάνοις Ηο elchius ineptuin iudicavit, mi irn nee ὁρμοι disserant a στεφάνοις et rapitum in1primis mentio ὸesideretur. c. luiro ex Selioliis emait κεφαλάς. Contrix quu in Her annus στεφάνας - σtεφάνη enim esto a P a r s capitis, cui corona in Ponit Ir. - Ε rahendum Praecepisset, nisi forte στεφάνους eodeni in tollectu usitatuin fuerat, BoechhitIs si a in scriptii rurn vitulicare studuit Expli. h. I. p. 13Ise l. Non malo Ears te niua κροτάφους coniecit. SCH. JV. 76. Pro v. μόνος grammatici Alexandrini legeriint idq Hul vetustiores tu ros occupavit γης, cuius expediendae causa Pind. Caran. Sect. I. 2Diuiti eo by Cooste

149쪽

όνων ἐντὶ φαρέτρος . .

. . χατίζει. σοφὸς ὁ πολλὰ εἰδως φυα ' μαθόντες δε

παγγλωσσίρ, κόρακες ως, ἄκραντα γαρυετον Αιὸς πρὸς ορνιχα θεῖον. M'. E. επεχε νυν σκοπω τόξον, αγε θυμέ, τίνα βαλ- λομεν 160

v. St. Tροίας - v. 85. το παν - v. 87. γαρυέμεν Aristarchus sequentia pie videtur conformassB: πόσις ο παῖς ων

atililitiis Pronem. Commentat . Pirular. p. 13. edit. meae: 'Aσύνη - θες καὶ το την Τροίαν Πωῖαν Πινδαρικῶς λέγεσθαι, καz εκzα

σιν τῆς αρχοτσης, καὶ το ἐντευθεν ἐπίψήημα Πωωθεν. . SCH.Jv. 85. Libri optimi φωνάεντα; vide Booculi. de Crisi p. 88.

Eustathius i. c. p. 2. et grauunaticiis Cearnem Ann. Paris. III, p. 242 , 25. φωνευντα, quod tameti participii mi adiectivis Posina-bendum. Ibidem voπάν acripsit Boec hius, Ut τολοιπόν, πονυν, τοπαράπαν. Num solitaritIm παν apud Pindariam non videtur comrripi potuisse; vide de mens ira vocis Hoecliniuin de Crisi p. 81 seqq. De tono, nam Boechi tua Tόπαν voluerat, admonuit REI-

150쪽

ἐκεῖνος οσα χάρμα ἄλλοις ἔθνεν, 180100 τίς ει φράσαι δυναιτο ἰ

v. 97. θέλων et ibid. ἐσθλῶν κακοῖς 9I. Paliciores libri 'Aκοάγαντα, quod deteritas. SCH.Jv. 92. ξαυδασομεν codex Lips. m. pr., quod olim elei enitediat Boechllius, qui αὐδῶν verti formam in ilium in usu fuisse negaret. Alteri in reduxit de Crisi p. 126. Tu vide Ellendi. Lex.

V. M. fκαλοῖς ex Scholus Veteribus et paucis libris revocatum. I rident ante Aristarc tum vitiose κρυφιον. SCH.J V. M. Ne forina ἐκεῖνος, εimae praeter a. I. Exstat Threnor. fr. 8,I., disserit Boeelchitis de Crisi p. IIT. SCII.J