Pindari Carmina quae supersunt cum deperditorum fragmentis selectis ex recensione Boeckhii Carmina cum annotatione critica

발행: 1843년

분량: 487페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

a palam loquuntur, auae aetatis tonsuetudinem prave in ΡIndaminnulit tale molitum conferent. Etenim ah AI exandrinia dentrum quae

tui illud teti pus dispersa erant collecta let in or nem redacta constat. Tametsi ia in antea do aingetilia lilii luisi a In Partit, ua carinin In Inmentariolon consectos novi niua uti iis, qiii rebus Pitulari indagandis Enari aniliamio operenni duinint. Veluti Clianiaeleontia Illa elliani do Pindaro sit pra consignavinius. Inter illos Pra niti nilo uin tenet Z nodo tua Ephesius, conditae a Ptolemaeo Philadelptio i,il,liotliecae Alexandrinae praInus, ut Creditur, Praesectius. Qui titi Id Praxestiterat Pindaro, ex paucis eius vel scripturiau i coniectiaris, qlius Inemoriint Sclioli. Ol. II, 7. III, 12. VI, 9I., uegro iudices. Iustarn carminuin recensionem Prinnia instititit A ri at o Pli a n ea Bullant tua, qui stiti Ptoletnaeis Euergeta et Epiplinite in axinie sortiit, ei re. Olunii'. CXLIV. Uri ii iiiii is et Sinioni lea et Pindarica colis in tricia distinxit; v. Dionγη. I al. do Coni P. Vertita. 22. et 26. Qii iii negotium Λristopliani inter liliunii lii, matula Pitu ari verba a glossoniatis iani turn ipsius verbia insertia profuit. v I iiti Ol. II, 48. Vulg. φιλέοντι δὲ Μοῖσαι orbaetici eritia intellexit. Dinii ino vestigia via etiam declariint vetusta Alexandri Iinmi In exeinplaria lite illic vitia Italauisse ut, ipsis do- uiuin Emendata, velut Olvin p. XI, 55. vulg. Pylli. IV, 195.; vide Boeoti liii corninentat. de crasi Pind. S. 22. Deinde Aristo

Phanes potissinium, ut o Pinor, vetiIStuui Scri I t Iram, quam exempla unio Λl 1xu Iul Iulior IIII uetat ni confecta, etiarnsi Parii in ian ad vulgarem consuetudinem revocata fuerit, universo tenebunt, in recentiorem scribentii nori tui Iu triinfitulit. Replitentus aetato

ait. Ista ἀρχαῖα γράμματα qiuaria vis At lienis itulo ab archonte Eu- elide Ol. XCIV. publice expulsa Sinion ideo scribendi generi lo

videtur, quod septenui citra liliris iiiversa generii Pirular coriaru MIninum con pristi Enga Domini. Nomina librorum illor iiiii quoniaIn diversa tritalii nitie a Suida et Vitae Uratisi. auctore in nitru Polato consenti Entihus, probabilitor Hoectili tua dupIicem exstitisso PindaricoHIIn carmin uni recensioneIn Rintuit, ulteriinI Sin plicior In

Aristophania, subtiliorem alteraru Aristarchi. Sic uterque Ana

112쪽

Inere vidcor. Λ quo equid in ulterutrurn Drili ne in vel totistitutum v l in Iloatinu statuo. Nain Calliinu cliua ut vel singula epinicia Simonidis Cei ex generibus victoriaruIn Orilinii vit. Puta o λ- ποις, Βου σι. reli. Rcripta ilIxta collocans, ita similiter Pindarica pertractavit. CurIn ii Putti. II. Callini actio Xenieta in visum esse fictimus; v. BoeckII. Praef. Selavit. P. X. Sed Aristoph neni, qiii tali ulta alliinaclii conmentarios uiliecit, accitratiusoninia adiministravisse Iic t credero. Citius Dr linein epiniciominiqtii de In in consuetii linein ubisse urgunt Cnto est Prinio loco Posituria carmen O Ivmpilina, querii illi Ioctina Aristo Plianea assignaverat; V. notaria lici initiunt carininis RScriptam. Cuna aliteri Callinia lius Sinionidea epinicia ex victoriis disposuisset, Aristophanes ita te iiiiii iii Uini aricis, ut victorias in quatuor novilissimis sol innilius reportatas Ex dignitate VictoriaruIn digereret. Praecedunt igiti ir carinina in curules equestresque victores scri-Pta, sequuntur deinceps ea, quae Pugilurn, luctatoruin, Puncratia fiturun , cursorum victoriis dicata sunt. I vilii a cI audit carinenti licini scriptiin , Non ea tres aliae odae non Xenieaeae; vide Boockli ii Praef. Expli. p. 19. In snc istIi Ilii ortim aliquot caris mina Perierunt, quoruna fraginenta quaedam supersunt.

Ratio tern pomini in componendis epiniciis hal, ita non est: oΤδιατάξαντες τον Πίνδαρου οὐ κατὰ χρόνους συνέτασσον αυτόν, αλλὰ καtὰ τὰ ε&η, Seliou. Istliin. IV. inscr. coli. Se Ilo II Pyth. VI. inscr. I e iuvenili Ii vinno in principio livinno milia reposito vid inius supra.) Sed de ipso genere saepe Iis fuit inter grani inaticos . Puttii lini II. alii Neincia accen8ebant, Tilna θυσιατήριον vocabatur, Λ ninionio et Callistrato OIDnpium, ullia Panathenaicum, denique aliis PytIlium. Quae sententia fuit Apollon H του εἰδογράφου, quena in generibus carmin in 'Etiam Proharinoniae diversitato dignoscendis singularem operum Consumpsisse sciInus; v. Boeculi. ad Schol. I viii. II. inscr., qui eundem Apollonium commentarios Pindari edidisse censet Praef.

S cI Oll. p. XIV. Qilaedani epiniciis post Aristophanem donuim videntur uecessisse. ut Olymp. V. ἐν τοῖς ἐδαφέοις, quae Bo

.......

113쪽

P. XII. Αti auctoribus tes, illam in πινακογράφους ilicinitia) initium

Boech h. Praef. Solioli. P. XXXII. Nain novitia descrriptio ferobb00 στίχους effieit, Boech hianti cirritor 3500. Iam si nieini no-ria in fine Isilinitorii ni aliquot carinina intercidisse, facile por-

apicies vel pxterno hoc argumento Boechi iunae doctrinae veri latena Pulcherrimo evinci. Et anto vel patulo poηt AriatopIiania e iras Pindaricas commentarios consecti Pindari carinintini epinicior in Chrysippua Stoicus, aliI3 Euergeta et Philopatoro Ptolentaeia clarata. Universant περίοδον Ol3 in p. 'th. Νein. Iath Ini mini complexuIu docent notae passitu in Soli Ilia servatae. GmininuIlicor IIΠ σημεῖα iam ante i Iluin appleta singi lia versuriis exsiliuigae ex nota ad Isth n. III, 47. patescit. Ex discipulia Aristopliania interitum Curitat mittIa et Diodorus coInmen orantur, do quibus Praetor Boee Ichium p. XIII. videndus est F. A. Wolfius Prolem. Iom. p. CCXVI aeq. Iustani a item Pindaricorum editionem post Aristophanem unus Aristarc tua paravit, qui, circa OIDnp. CXLIII. sub EPip ta ne illustris, ,,etai,' veri a BDE LII ii sunt, sep sim haud mediocria attulit, tamen neque interpretatione neque critica arte in

114쪽

ni ille iit C mite a Mallotos et Λrto Ino, qui Siclitariam roratu Curiosisfiliniis sitit; v. Hoeckli. P. XIII. Intor Aristarctii sectatores de Pitulari expositione bene moratus censentur Λn monius Λl ex lin ili' i n us. Aristo demus Eleus, Cuius tereti itin lili Mini

θέοθαι solitus, nuru in Pindar IIII continentatus Sit, iii cert Hub St. Sed in Piiul;iro versatus est Ascle Piuiles, non Trii nitensis, 2 ραγωδουμένων nlictor, Sed Myrte anus sub PIiilopatore clariis, elui etiarn ile Chalini Aristophanisqtie familia Scripseriit; v. Is r.

X. VUer feriis Aeti. Plii Ioll. M . T. II, 4. p. 49I seqq. et Mei nou. II ist. Git. Corn. Gr. P. 12. Praeterea A riat On i iis, ident, quoin post Lotira iuni in Scitoliis Venetis Iliadis agnovi niua; Clia oris, Dionysi iis Plius clita, Dion si iis Sidonius et mi idam ulli ignoisiliores. Priorit, ita pali iani Praeripuit χαλκεντερος illo D i d y in ii aΛlox an di in iis, Aristarctaeus, cuius υπομνήματα in Pucanus et Epinicia eclobrantur. Ex istis optinia mi aequo in Sclio Itorii nivei mini congeriena dorquata videntur. Did Viariis ipso praecipitoruni interpretuin sententias aPP08uerat illiti licέiriit die. Hoc igitur Scliolionini nostromitu fit nil intentuin, illlit lis Postea pluraina detracta, ulla recens addita, nil illa ignavia descrilbentitum dein tata sit ni et dissipata .

st Pro eu 1 o et D roc I o Pindari enarratoribus.V Sed veroor no iiii postor ludos faciat, qui gutis stolide ex Pi OCIO , ct re In Diindem Procul iura scribi constat, duos li omines secerit.

115쪽

culiliis praeterea collata Piliti Ono RoIIIana enii filii tigillio nisi liliris dolorioris Itolao oinneni Sclioliorii in syllogen ini Prillio ottaedioso laboro et congessit Et digossit. Irii miliati coa Alexandritios cora III itI RAS cIέla excipitini cisaecul omini intervallo disi tincti et doctrinae Exilitate uligustiis siestudiori tui ei in illis hali lilii aquam CD In Parandi nitorixti Hv2;intini. liora ini Scitolia ci loqiluciora Di ieiuni ora uid Solii Olvi pili Pe tinent. Antii illissi iniis eo mim E si a illi tin Est,iqui, In dio Aaee. XII. incnitiis, ἔτι ἐν διακόνοις ων Πινδαρικὰς παρεκβολὰs concinnaverat, ad Pias Ra Pius in IIo inericis provocat; V. Hoeckli. p. XXIX. Qitas ipsas Perisso dolendun est: Pro en ii tui, de cliansii Pra dic INIIri, servallini laetamur. Pendet doctrina Elistathiiv παλαιοῖς Ruis, qtiori In cOInnIentarii nostras copiosiores ipsi praeclarum InuterienI Rii g Ssemini: Verbositatern ad didit de suo. Epi nicia iani litui sola iactatiuntur, reliqua duduIn Olblivioni erant tradita: Elistat h. δ . p. 24: Ποιήματα πολλὰ γράψαι Πίνδαρος λέγεται,

ων καὶ τέρονται οsκ oλίγα , οὐ μην τὰ πάντα υπεμνηματισμένα. Et stati in post: ἐπίνικοι , ΟΤ καὶ περιάγονται μάλιστα διὰ το εἰνθρωπικώτεροι εἶναι καὶ ὀλιγόμυθοι καὶ μηδε πάνυ ζχειν ἀσαφῶς κατά γε τὰ ἄλλα. Priora Ex vetiistiori latis servata, ipsius

aetate praeter fragii enta aliorum curati inlinI gula epinicia supererant. Ab Eustatilio proxiiniis est Thomas Magistor, initio saec. XIV. celeber, qui Scholia vetera digessimo videtur. IIuncenni Pinditricis fain iliaritatem post editain denturi Eclogam contraxisge olis ervavit Fr. R i t a c Ii Et i ua Protegg. Eclog. p. CX, II. Sequi in tur Milnii ol M o a cho Pu 1 ia Cretensis, qui saec. XIV. excunto vixit, et Demetrina Triclinius, qui saec. XV. LIter- quo Scitolia congcripsit ipse, quas Hoech hius, quantum Porlibroriini conditionem licuit, signis a se distinxit; v. Praef. P.

116쪽

CI XXVII. Νeuter Itorii in verba poetae ad ea quae t pala Pimebant decreta metrica et ma niuatica scenter e riuupeto dubitavit. Alter ei. auis Coraeetionibu s saepius gloriatur et plaudit Moscii Pulo ; v. Boo Chti. Praef. T. II. p. XXXV. et do Gisi

S 25. . . . . . .

Restat, ut de codici latis Pindari illi itinus. Qiu Olympia, plumini, illia PFilii a complectuntur et Xernea, pauciores libri ex

derua Booc Ichio excerpta Briinckiatii codicis Olympioriana, y Exemplo sit Tricli iiii antiolatici in Moseo v. B ad Ol. VIII, 10:Πολλὰ ἐκαινoeoμήθη τῶ σοφωτάτω BDoroπούλω καμοι, ώsἐντάζων εὐρῆσεις, ανοικείως ἔχοντα προς τὰ μέτρον.

β Elonini B3 2:inti nomini si animaticorum si uilia in iungit Atiorem orbem coartata poeta tum Graecorum quendani delectum liarhebaiat, quein glossiilis suis explicarent. ' Hinc Dequentia exenipla Practer IIo meraca Hesiodi, mixtine Opemina, et a lieo-gnidis; aliqitiit fabularum Aeschyli, Soplioclis, Eiuripidis, Aristopliauis; Phocylictis; Theocrati Iclylli orat in octo novem veprio mi in; Lycophronis Alexa iacta ue; Arati Pliaetion enon; Callima clii Hymnorum; Apollonii Argonauticon; Nicair Ira Alexi pharana con et Themacon; Dionysii Perlegetae , Oppiani fla-lieuticon et titio mitulam alioriam. Eoilem pertinet alit Pimiam Olympia. Talia operii voca aut τὰ πραττόμενα, h. e. IO-etione et i n te r p ret ut i on e usiIrpata; v. Lobeck. Aglaoph. p. 567. Moinetc. Hiat. Crit. Com. Gr. p. 560. co-het. Obs s. Crit t. in Plat. Corn. p. 56. Duilired by Cooste

117쪽

vit ad Pythiorum locos difficiliores; idem Pauca ex quatuor e vicibus Vindobonensibus delibavit; v. Prooei . Expu. p. z. Ista

Boec Ichl a raro in Expli. commemorarit, cum Paucissima onerrent ex alii a bonis codd. non enotata. utioiqitot codicea vol ante saec. XIv. scripti anni' vel ex vel istitor luia postea derivati, textirin exhilaoni veterem et levium coniecturarula violentarumque mutationum experten . Qui recentiores sunt, fero verba monstrant ad eam formarix conformata,

quae in Sc lollia recentioribita comparet. Sed hi libri rursiis ita in diversa abeunt, ut partim Moschopuli recensionem, Partim Triclinianam sequantit r. Nam Thomae Magistri modestior ni nus fuit. Igitur veteria recensionia testea Primarii, praeter Sch

IIa vetiista, Exstant eo licea Paria. A et G o tti n gen a is, quNhuacum in Ol3mpita consentiunt sero Aldinua liber, Palat. C, Mosco . A, August. B, vati c., Cigonaia paucique alii l.

Contra prorsus interpolatam verborum speciem suggerit xl lixi in B

et Mettieeus alter excellunt, In intia praestant Medicem Prior, Paris. B ot Aldina. Istlimior in codices diversas recensiones non videntur se Pli. Vorum, ut seri assolet, istae codicurn familiae in singulis libris contantinatione via lanx inter ae coaluerunt, ut ex altera in ulteram milit illini inigraverint. Veluti sunt epit in Pinniadam Partimis nil optirnos aggregantur, Eunx alias interpolatorum Ordini ascribendi sint. Sit in Puttilia in numero melioriim timeorum sunt B od1. C et Pax. B, licet hic quidem . metrici correctiones Passiis sit. Hinc intollimitur licere interdunt vel ex d

teriorimus liliris singulas scripturas repetere, Contra Inlix in oopero Cavondum esse ab istorum deliciis librorum, mIorarii oratioud Inetricae, prosodiac, syntaxia recentiorem normanI licenter et Praeter fidem Sc loliomni veterumquo codicum rescia est. P

118쪽

CIUin Coninioniat. de Gisi tanquaIn onini sitae destitutos testos explosisset, postea Patefactutu Efit vero stati ii o illos, citii ut 1 Λ Ii l-Wἐir illi o ipso nefario conscitia ronios erat iit. Videndus Fre estitit, ellus do codd. Neapolitanis Pindi iri Stamurdi 1835. Editiis. γ Si qliis emittonuiti Pind ira Ill roi uni ille ad explicanda Pindarica spectanti uin a citriitii in indiceni voltierat, cuni P roiud

Praetitioncni Hoynii ni, logo, vel ad bibliographomini operii

nae saepe repetituo inde ab anno 1560. , aliae. Singilli editorea

pro tornporiim illorum iudicio ad logicus et Hietoricus divisiondastigidissi nus onuicin in lita carini nil lis tractationem et dispositi

propositioni laus, confirma attoni laus, confutationibus, digressioniblia et quae sunt si initia. Sane habet etiarn poetica ara leges suas, sed alia est tmetorica, alia poesia.'' Sed vir int geretinuat multa vitia prio- MIHI EXemplariuIn fugaciter sustulit et amorein Pindari inovit in

Germania Primus. - Post Schmissium Ioanne a Benedictus, oste

119쪽

Litavit, nec sol unx locos plurimos rectius explicuit, sed etiarusensuΠI Praeclarum laticae poesios uti illit et DiagnificentianI hο-run Carnunum exinito perspexit. Sed mili in titui en illo ten Psre nondum ut Ilo die do poesi vel uin stati teretiir, niuita frigida et tu naida dixit, quae causis penitiis perspectis recte Italume Sensis Set. Nunc utitem non tam perela lani tu licui, ut Pindari arteria, quam rEV leta est, Et Ri viae Osrendiment, dani natant, non Satis in consilium dictorii in inqiuirens. Ad litteriisti vero IIernii editionein Gotting. 1798 - 1799.J quatuor volunt inimus comprelienSam, Prae clarao Godo frodi II erati anni eo innientationes nec gerunt, iuquimus Pliari uti Ioci sagaciter explicati sunt. Ulti ina ellitio postri ortena demitin IIeynii scura G. II. Seliae fori J Prodiit ann.I8IT. I .ips. ap.. omel. Sed Ilevnti operii in Pindaro posita etiam ultorum intere nostrates attulia excitavit. Sic I. G. S c li n ei d et u a Titani Pindari scripsit Argentor. 1774. et Ilaagni eiita collegit Argentor. 1776. In eo dein nun ero Friit. Gedichius fuit, qui Ol an pica Et Puttii cu in Gera ianicarii linguaui convertit; iliri et iunx Solecta carinina edidit Berolin. 1286. 8. fC. D. Hockii editionis Lips. 1792 - 1795. prodieriant duo voluitiina. Texit HIuli quoties bono coietexit.J Iaaudanditrii etiam I. G u ri it t i stil-dium, qui per lon unx fieri In nn nor IIu prograni inutis RcIIOIasti cis Veraiones Germanicas horrein carinini ini cu in Animadversionimbus edidit, et licet non instructiis oni nil ilia, tillibus opus CSt ad explicationem poetae dissicillinii, titulta tu uten utilia nota it; in erat Ones lxuteIn nollent ad Gediculi Exeniplitin exclamationes intulisset plura nias a Pindari mavitato uIienas.

Heynii crisin haud leviter ad iiivemini docti Itali, Mingu

G. Horan anni et Aug. Boee Ichri do Pindaro merita maiora Diuitiaco by Cooste

120쪽

sunt, quam quae latidibus no8tris egeant. Et II o r ni ii n n o quidi in tot debet Pindarus praestantiMimas emendationea , quot alteri neutini. Comnientationibus IIeynianae editioni additis et disputationi do diale et o Pindari Opuscc. I. p. 241 seqq.) nuper necesserunt E in enit attonian P i n ita rie aruiti libelli aca-deinici iluo editi Lipsiae 1834. , repetiti Opi cc. VII. p. 129 seqq.Pertinent eniendationes ad carini ira Pulli iέi titile a tertio et nunt de duobus prioribus diga erilit in cominentatione de officio Interpretis, edita Lipsino 1834. , repetita opuscc. VII. p. 97 seqq. Augustus uuic in Boech hiua postquani anno I809. dentetris Pindari libelluin t didisset. anno 18II. Spectini ne cinendationum in Pitulari carinina vitigato iustae. ditioni prolusisset, inde uti anno 1811. iisque ad 1822. duobus tomis curInina Praeclare correcta et uberrinita cominenturiis oX planata prodire i iussit. In explicationibus conscribendia Dissoni Irii socium sibi ascivit, qui Xeni cor tui et Isilini toruua interpretationem absolvit. F r i d e-ric i Tliter sellii Versio cum introductione in Pindari carinina lectu perdigna dilomia voluinini lius Lips. 1820. prodiit. Tria carinina, Ol. II. VI. Pyth. I., docto continentario illustravit Simon Icuraten Traiecti ad ulten. 182b., Xenopi iunia, Parinentilia, Enipedoclia reli mitis postea editia clarus. I illicidatione a Pindaricas scripsit vir il OctisSinius Th. L. Frid. Tu folius, quarunt prius Vollinaen Olb ni pia et Patilia coni plectens prodiit Herolini 1824. et 1827. Do qitibus ita statuit I is

aenius et , Dictione HI Poetae locis Plii ritu is ultoruiu gcriptoruui congestiis illustrare studet, EX qui Mis MIae Ineis usibus apta vi- delaanthir notavi, alia ornisi a Pindari interpretatione aliena. Oninino Ilic vir erat dillis Inagis circa haec carinina quani in iis versari titilii vidcibatur, viii in interiorem ratio nona oorum non in piis iverit, atque etiaria de sal Hil .imi in u8u et explication o puri Iuaccurato statuat.' - I. F. Bois sonu dii cura carinina Pindari ex recensiono Boeckiiii expressa sunt Parisiis 1825. , additis brevibus notis, ex quibus Piusdatu r petii. Ipso Hoeckli ius eodem anno Lipsiae apud Ueigellurn Pindari vortia denuo seclin-di1 ni dissertationem de Crisi Berotini 1823. castimata edenda curavit, quod exeinplar nos Pro fundam lato Cris os Itala illinus. C. L. Κayaeri Iectiones Pindaricas supra Iaudavinius: Frideri et II e i ni a o e t Ii i i Addenda et Corrigenda in Columentariis Pindari, quorum Para Prior Bonnae I840. Exiit, non pauca ministrant, millima singulorum Iocorrum intellectus adiuvetur. Postre-

SEARCH

MENU NAVIGATION