장음표시 사용
101쪽
φθαρέντων), συνεβη τας κατ ἐκείνους το )ς τόπους Ἐλληνικὰς πύλεις ναπλησθηναι φύνου καὶ τασεως καὶ
παντοδαπης ταραχῆς ἐν οἷς καιροῖς ἀ- των πλεί-- μερῶν τῆς Ἐλλάδος πρεσβευόντων ἐπὶ τὰς διαλύσεις
'Aχαιοῖς καὶ θ τούτων πίστει συνεχρ=iοαντο προς τἰὲντων παρύντων κακῶν ἐξαγωγήν.
cc Bisun Histi. XX, 4 Plut de stola Repuini. 37 Diona, UI, 9 Pqrphyrii H et qui Aristoxenum, Niconiachum et Apollonium Tyanen in excerpsi Iamblichum 24 sq. C. F. He niann με- μα-iateria. s. s eii K. Quintia ex Polabio deieri in illas perturbationes renim pium mi et diuturaia per omnem Magnam Graeciam propagma susse causa erat indri uulgore cuni puniatibus sentietiniit eamque tactionen 1 sodalitas suis maximum ominaimiti in is virini explorat serrantur, veluti quod admi turbis et 'istagoras iniex et Philolaus atmis Lysis iuvenes cristono lacu emo traduntur, Plutarch de Genioso . 13. Misti ne ruti sunt, alii in exsiliuni profecti, alii propter aruuii diseiplinaminiquo studium vel tolerati vel resilius, v. u liveti. 35. Et e stat raui uereos Platonis Miaio Tarentii Mici
Νteli' lita Hi sententia est in illubiis vel potissint lini floruisse Pliilolaum iridi perio Tarentiniam , qui niuitis o
luininibus uitelligendis rebus et quid piaeque sis Uscent oppido obscure dissertans priusquani de animae
stit stantia decernat, mensit ris, pol, Erillli Et ni meri iuxta geometricani, musicam imi arithmetica in
102쪽
νυσίου μέλλοντ' ἀναι0Moθαι. ἐθαυμάζετο δε καὶ παρὰ
Potagorae nomine circuitiserebantur, v m ., VIII, 6 sqq. vii.Menag. h. l. posteriorita molis morum pariem misso videntur, omnia ad nomen maistri resereniluni, M. Porphanti
esar num 'ilinoreos sit, ni omne tamen nomii lauditius arsiunnuit inaucarum et mechanicamin v. Horati Carin L 28 s miliaritate Platonis constat ex huius quae seriintur epiMolis; legation Aetolinas ad Dionysium liuilarem ex Plutares, Dio 20 C. F. Hermani seseh. v. d. mi. MDa. I, p. 58 sq.Plaeit eius inventa identidem men orantur ab Aristotele,
Theophrastimet 3 Eudemis v. 8implic Phys. 98b Aristoxo niis Peripateticus, et ipse Tarento oriundus, vitam Aristinae scripsemn V. Aiberi. XII, p. 45. Fosmenta eius, quae mino sermisetur, supponita osse videntur ad unum omnia, V. Rier Gesta der ilia. I, p. 37 sq. d. 2 G. Hartenstein do Archyta Tarentini stat inentis millos Lips 1833 O. T. Gmippo liber die F amnenis Disjljasci Coos e
103쪽
101 Diog. L. Vil I 46. ελευταῖοι ἐγένοντο των Πυθα
της καὶ ιοκλης καὶ Πολυμνηστος Φλιάσιοι καὶ αὐτοίησαν δὲ ἀκροαταὶ Φιλολὰου καὶ Εὐρύτου των Ἀραντί- νων ' Porplirris P. sa causas enumerans phil τούτοις ὁ Πλάτωνα καὶ Αριστοτέλη Σπεύσιππόν τε καὶ Ἀριστύξενον καὶ Σενοκράτην , ως φασιν οἱ Πυθα-
οκευην καὶ χλευασι δν του δασκαλεί- πωτῶν ηασκα-νως στερον συκοφαντουντων προβαλλεται συναγαγειν
Βακχικοῖσι εο σι δε Αἰγυπτίοισι καὶ Πυθαγορείοισι a Norissimi lotur Pylinagorei non in Italia philosophininuitur, sed in frMeia Moeriis Philolai in litor misso perhibetist, lanil, LV. P. 139, 148, latiniisque ningi8ter, Diog. I, III, 6 Appulei MDo. n. lat. p. 15s V. Mensi ii estis Aristoteles Met. 5 in iuri R. 126 noti, vini uti, quo in mimo perhibentur, 'M. r.
omin nomina rodensita et ad Mili mi, istam suo si num specimii
composita Mare v. M lieli. V. P. 265-- Minaeo est silinima, sed per nugat apud poster in opinio, quam Plinitoriis Timaeo primiis pri,in Timo tui ius v. Gen. N. A. III, 16, nobilein imium dialo' ex Philolai inis concinnatum esse contunieli osignis M. in poste effeti, qui nunc exstant, Timaei vinii et Gelli Lucani libri Dorida Maleoto seripsi, qui posterimini mirus grandi fuerunt. - ad Aristoxenuit maxime pertinent, mavis n. 1 et Historie. --. d. c. millo, Vol. Π, p. 272 sqq. Quamquain etiam recentiores Pythagorei de Pythagoradmus institutis sodalidi vi symiuiliis commentarios quosdan public verean Πυθαγορι- ἡ μνημαr inscriptos, qui passim uantur, v moti L. VIII, 24 36 6 At dro Polyarisiore Porphyr. V. P. 58 - vel, 157 161. Addo nari finem illam librimni P thagoricorum, qui quaestus causa, in semiden emini, qui uiros antiquos Mnasii in olligetiuit, suppositi sunt a librium malo imdustriis v. Sehes Aristoi p. 8a ranius. - Haec pertinent
104쪽
reis, v. ibid. P. 330 3 G21 sqq. 8b sivi. 944.2. Doctrina Pylli agore omini, in Prirnis Philolai.
καὶ πειρα. πειρα δε μύνον οὐκ ἀεί .... πεὶ τοίνυν φαίνεται οὐτ' εκ περαινύντων πάντων ἐύντα οὐτ' dπείρων
- δ τε ι σμος καὶ τὰ ἐν αὐτφ συναρμύχθη δηλοῖ δὲ καὶ τὰ ἐν τοῖς ἔργοις ' τὰ μεν - τῶν κ περιανόντων περ ινο τα, ἐκ πεφαινωφων τε κῶ --ν περαένοντά τε καὶ οὐ περαἰνοντα, τὰ - στειρων
105쪽
προσrεθὲν περιrrον ποιει, περιrr δε αρreoν, o υκ ἐν δυναro, εἰ μὴ ἀμφοῖν ταῖν φυσέοιν μεreire ' δι καὶ ἀρτιοπέριrro καχεῖσθαι r εν. Unde verisimile est etiam Philolaum in sequentibus disputasse numeris omnique rationibus et virtutibus, maxime o n. mero denario, quo omnes nurrieros atque Omnes numeroriam Irtiates contineri putabant, V. n. 104. Connexum cum antecederitibus
101 Philolaus ap. Stob. cl. I, p. 8. Θεωρεῖν δει τα εργα καὶ τὰν σσίαν τῶ αριδμῶ κατταν' δυναμιν, τις ἐντὶ
ἔν-δε ὁι μεγάλα γὰρ καὶ παντελὴς καὶ παντοεργὸς καὶ θείω σαχὶ Ουρανίω βίω καὶ ἀνθρωτίνω ἀρχὰ καὶ
106쪽
πραγμάτων. τῶν τε ἀπείρων κἀ των περανόντων . . . . ἴδοις ὁ καὶ οὐ μύνον ἐν τοῖς δαιμονίοις κω θείοις π θμασι ταν τῶ φοι- φυσιν καὶ τὰν δυναμιν ων --
ηασι παντα καὶ κατὰ τὰς δαμιουργίας τὰς τεχνικὰς πεσας καὶ κατὰ τὰ μουσικαν. ρεθύος δὲ οὐθεν ἐχεται,
108쪽
stincto is, his locutos esse, recentiores admixta Platonis do deis doctrina in apertam dissensionem et liversas sectas abiisse quo pertinent et illa de Hippas Iaarrationes fabulosae et hoc ramentum Euppositiani Theanus p. Stob. Ecl. I, p. 302. ὁ δε Πυθαγόρας i ἐξ ἀριέ μου, καr δε ριθμον ἔλεγε πάνr γίγνεσθαι.
Arist. et A 5. Φαίνονται δη κά ουτοι sc ο 105 Πυθαγύρειοι το αριθμον νομίζοὶ τε ἀρχην εἶναι κάὶῶς λην τοῖς ὁσι καὶ πάθη τε καὶ ξεις του δεαριθμου στοιχεῖα το τ ὰὐτιον και ὁ περιττύν, τούτων δὲ τ μεν πεπερασμενον ὁ δε πειρον, τ δ' εν ἐξ αμφοτέρων εἶναι τούτων κά γαρ οτιο ειναι καιπεριττύνh. ὁ δ αριθμον του νύς, ἀριθμοb δε
καθάπερ εἴρηται τον λον ουρανόν . τεροι δε τωναυτῶν τούτων τα ἀρχας δεκα λεγουσιν εἶναι τα κατὰ συστοιχίαν λεγομενας,
τετράγωνον ἐτερύμηκες ονπερ τρύπον εοικε και Ἀλκμαίων ὁ Κροτωνιάτος πο- λαβεῖν, και τοι υτος παρ' κείνων η ἐκεῖνοι παρατούτου παρέλαβον ὁ λύγον τουτον κα γαρ ἐγένετο τ4 ηλικίαν λκμαίων ἐπι ἐροντι Πυθαγορα, πεφη- νατο δε αὐαπλησίως τούτοις φησὶ γαρ εἶναι δύο τὰ πολλα των ανθρωπίνων, λέγων τα ενα τιέτητας ουχωσπερ υτοι διωρισμίνας, άλλα τα τυχούσας Io λευκον μέλαν γλυκυ πικρύν, ἀγαθον κακύν μέγα μικρύν .ουτος μεν ουν ἀδιοὐίστως ἐπέρριψε περὶ των λοιπῶν οι ὁ Πυθαγύρειοι και πύσαι και τίνες αἱ ἐναντιώσεις ἀπε-
109쪽
λοφεῖν, τἀναντία ἀπ ἀ των δωτι- ---χι παρὰτω ἐτέρων καὶ τίνες αυταί εἰσιν. πῶς μέντοι πscu τὰς εἰρημένας αἰτίας ἐνδέχεται συναγαγεῖν, σαφῶς μὲν οὐ
διηρθρωται παρ' ἐ-νων, οἰκοσι δ' ς ἐν λης χει τὰ στοιχμα τὰττειν ἐκ τούτων γὰρ - ἐνυπαρχόντων νυν
α - - - τι πεπερασμένον - ἄπειρον αὐ τι - οὐχ ἐτέρας τινὲς φῆ σω εῖνα φύσεις, οἷον πυρ η γην η τι
110쪽
nb. 1832, p. 41 7 Krisebo raris. p. 6 78. - Alcmae nem et eos e nhagoreis, qui decem contrarioraui Paria posuerant. In sequentibus rora' oαι παρὰ υνυrερων πareto apicere in eos, de quibus dixerat ante auctores deceIn oppositor uni; οἱ ἐκεῖνo vero in vectis σαφῶς μεν οὐ διήρθρesta elo. Videntur esse hi ipsi auctores. - In iis, quae omisimus, ferino fuerat de Eleaticis, maximo de Parinenide Duo principia nune nurnerat, dena opposita alterius utrius columnae ad unum revo et nRIn roπερas est idem atque o περιrrόν,- αρρεν, ο ἀγαθόν te. II propter prior series nonnunquam boni series, Itera pravi, privativi, infiniti sorae appellatur, V. Essi Nic. I, 4 οἱ Πυθαγόρειοι-rιθ res ἐν νοῶν ἀγαθῶν voto ris rori, Phys. II, 2. της δε εrέρας Ουσσοιχίας αἱ ἀρχαὶ διαδεο τερητικαὶ εἶναι αδριorOι, Simpl. hys.s in a. hi, quae ad Pythagoreos reserenda esse intelliotur ex Eudemi alioriinaque Aristotelia interpretum testimoniis. In inmlis oppositis multum variabatur, V. Varro Ling. L.M. V, 11. Pyth sora Samius ait omnium remet initia esse rici, ut nitum et inf- situm, bonurum et malum, vitam et moriem diem et noctem. s. Pluti
θρωπίναν ἐνδεχεται γνῶσιν πλεον α νοτι υχ Id Hης ουθενὶ τῶν ἐύντων καὶ γιγνωοκομενων φ άμῶν γνω-