Historia philosophiae Graecae et Romanae

발행: 1857년

분량: 719페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

τίχθονα νομα καλουσιν , οὐ προς τὰ φαινόμενα τοbς

λύγους καὶ τὰ α ἰτίας ζ ἡντες ἀλλὰ πως τινας λ6'υς καὶ ωξWς αὐτων τὰ φαινύμενα προσέλκοντες καὶ

καὶ το πράγματος μυω- καὶ της φύσεως

122쪽

xarib ἔστωπι δευτερα δε-ην α' bωνα τρίτην -- ουεν νῆι ἐξ ἐναντίας κειμέν καὶ περιφερομενην ρ ροιχ γ ι παρ' ὁ κεὶμ ὁρῆσθαι πo ων ἐν τοδε Ους ἐν ἐκείνP. Est lotur terea opposita fiost Hanain temni et inem centralem postis et ita iidem Oppoclis terim ut Mino spectet x περιέχον, ipsa ignem emitridenti diraque eoden moliri circui in s ritu undo, suun ut soniper um: me init et a nostra terra nequo terra opposita neque ignis emtralis spectari possit consist eruam motum tori a circum axem ab meeta dentiun minusio obseraratum esse V. io Aoad pr. II, 39, 123. Eum secuti sunt Heraclidis Ponticus et ophantus Dibagoreus, v. lui. m. h. III, 33. Indo actum et omnium et inuinum i eum esse putarent, V. n. 118. Ceterm ut in reliquis, ita etiam elementis inius secundum sua placitomani principia, quam ilionii singuIsimam remam observatione uoti lliviliarit, Aristimet. 8. δῶ περὶ πυρος γῆς η τῶν αλλων τῶν τοιουτων --πων οὐδ' ὁHos ειρηκασιν, re θὲν περὶ ἀνιάσθητῶν οἶμαι ποντες διον. - Quod a Stobae n. 118 appellatur isto oικος, id ab Aristotele dicitur φυλακη. Alia Hin cenitalean Zανὸς πύργον nomina ait, V. Boeeles Phil

ς μου του λογικω, σπερ καὶ ωλιτος ἐν τῶ περὶ --

σπέρματος κατηφολὰς τε καὶ γεννάσιος ἐγκέφαλος δὲ τὸ ν ἄνθρωπω ' ἀρχάν, καρδία δὲ τὰν ζωω, μφαλος

ταν φυτῶ, αἰδοῖον δε ταν ξυναπάντων πήντα γαρ καὶ θάλλοντι - βλαστάνοντι.''Deest volnim post xαν ξυμπάνων. Describuntur intuor g mm animalium, quae cerebro vel capite, quae corde, in uniM-vo et quin pudendis emunim . Capiti responde otio, ordiminius et sensus, umbilico tinniatio, pudendas generatio.

ementiani se moveriten, Xenocrates numeriini ni se

ventem Aristoteles ἐντελάχειαν, 'thagoras et Philolaiis

123쪽

harmoniani Claud. Mameri: de Statii n. IL, I ex Pliitolao: nima inditii corpori per tin erit m et immortalem eandemque incorporalem 'nvenientiam'.

Diligitur corpus ab anima, quia sine eo non potes iiii

sensibus' a quo postilitani murte dedum est, mi in

multilo incorporalem vitam. a Aristi de An L ε καὶ ὁu 3 τις δόξα παραδίδοτιαι περὶ vvr , - ἀρμονίαν γάρ τινα αυrὴν λεγουσι καὶ γὰρ ην ὀρμονία, ἐναντίων, et Ponti VIII, di in igitur Mitina emtus corporis, ido deum cum rebus augeri statuetiuit, supra n. 1a o Plato Phaedo p. 86. Addo vis etiam aniniani mundi vinent bain montani esse statu elauit et nostr in anina in em p eo animo divino per in leni naturam remur intento n. 106. 112. - , Qui ima. potissilii in intineris ad Mam insonus describendas usi sint, eritin tu ex Theol. Ariuim. 8, p. 56, qui locus statur in more, es Aristi et A. 5. 3r μὲν τοιονδὶ τῶν ἀριθμῶν--ος διγιαιοσύνη, τὸ δὲ τοιονδὶ pira in ros est. n. 104, not. senari emitur

militia, septenari intellectus quapropter hunc prae cetera, num Hs enimulabati laudunis ei quo rationes melantiam per Onimem naturam persequebatitur, V. supra n. 116, not. - sensibbus percipiuntur corpora coelestia, omnes numeri, animo continis t

124쪽

omnia mutantur nihil interit. Ere, et illinc Iluc venit, ii in ulli et ilios libet occii pat artiis Spiritus e sile feris humana in corpora trantsit inmie seras noster nec tempore deperit ullo.

Nec manet ii fuerat nec forinas gervat easdem, Sed tamen ipsa eadein est aliisnam sic sen e eandem

Esse iis in varias doce uiuore oras'.

Xenophanes antimi uiuis huius do animariun auu uono saeui testis est, in nutu celebritis erat, nil in philosophis atque Deus celebratius, et supri n. s. - , videntur uino ad plictam, uni Ennii expre- esse certo sinima ut iuuitur apii bctarintlaxi v IMAE U UI 10 sq. Cris Enipe elo n. 180. Philol. p. Clelia Alex. Stroni ill p. 33 A. αρ- 124

125쪽

διὰ τιπας τιμωρίας ά ψυχὰ τῶ σώματι συνέζευκτα καὶ καθάπερ ἐν σάματι, -- τέθαπτm'. lat. Pliine l. p. 62 u.

ἐσμεν οἱ θρωποι καὶ ο ὐ δεῖ - ἐαυτιν ἐκ ταέτης λυειν οὐδ' ἀποδιδρασκειν μεγας τέ τίς μοι φαίνετο κά ου ρφως δμων' οὐ μi- Ἀλλὰ τόδε γέ μοι δο- εὐ λέγε

utitur Philolaus p. Athonag. M. n. 108, not. Sensus Corpore quasi 'vinculis tenemur, es Euxitheus Pytha ricus p. Auten. IV, p. 157 C, Cic. Tuscul. I, 30, 74 Sonin Scip. 3. Alii cootaverrunt de praestitio, L Cic. Cato 20. etat Pythagor Mussu imperiam ris i. e. dei de praeshdio et statione vitae decedere. - etiam haec isti fila a ViI'eiis pertinere videruiit interpretes, v. Boechii liblol. p. 179. Eo leni vectat sententia Pythagorae Uv v.

8ωb Ees H, p. 66. cic Tusc. V. 5. Veterem lani e laudem 'thagorae primum, deinde Platoni descriptionem se Iiiar, ii animali in duas paries divi linit, alteram rationis pari

eipeni aestini alterani experiem in participe rationis ponunt trantiti illitatem ii l At Placidana lueta mille Onstantiam, in illa auera motiis turbidos tuna irae tum cupiditatis, Ontrarios inimicosque rationi.in saren d Hipp. et Pla Piso. IV, 6 p. 42b V, 6 p. 78Mulin. Nonnulla mi Mana ex iis, quae Pythagores ab insertoro aetate supposita diximus, inai narem animi partem sto ino invidunt in ἐπι μοι ἀνὰ θ Hiar, qua Platonis est et divisio et locutio es tuti duit Phil. IV, 4. Propius a vera Pystag

126쪽

Aristi et A. 5. καὶ - ό - τί ἐστιν μαντο 126μi λέγειν καὶ ὁρίζεσθα - iiiii=αγ ρεioιὶ λίαν δ' ἀπλῶς πραγματευθησαν. ρίζοντέ τε γαρ ἐπιπολαίως, κηαι, πρῶτω πάικειεν λεχθεὶς ορος, οὐ ' εἶ α ἡσίαν το πράγματος ἐνύμιιον, σπερ ε τις ωιτο ταυτον εἶναι διπλάσιον καὶ τω δυάδα διμι πρῶτονυπάρχει τοῖς δυσὶ το διπλάοιον.

Plato Gorg. p. 50veor. Φασὶ δ - σοφοὶ κῶ in καὶ γῆν καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώπους κοινωνίαν

- - δέ μοι δωαῖς οὐ προσέχειν τὸν - Θοώτως καὶ ταΤαα σοφὁ ῶν ἀλλὰ λέληθέ σε οτι η σύτης η γεωμετρικη και ἐν θεοις καὶ ἐν ἀνθρώποις μέγα δύναται .Arist. ag n. Ool. - . Προτος μὰν οὐν ἐνενι-

127쪽

ηρετῶν τω θεωρίαν ἐποιεῖτο οὐ γὰρ στιν α δικαιο-

τέρφὰ τοιν τά τε νη πεπραγμένα καὶ τὰ μέλλοντα των

128쪽

σθαι τώ ς νθρώπους ποιεῖν θεῶ παραπλησίους - ελεγειέ τινα καὶ μυστικῶ τρύπω συμβολοιῶς δ δ' ἐπιπλέον Ἀριοπιοτέλης ἀνέγραψεν '

centiores M. Goei uiris Ab niaurillen I, p. 278 16.

a Xenophanem Eleae egisse, is non aperte a veteribus memoratum est, ali tante probatur: eo quod ab Innibus uno Disjljasci Coos e

129쪽

summarii

senectutem pervenisse testari, M. Dios. I I ast in re a sim Xenophanis con putanti maxime sequemitam erit quod primum iri. moratur ab Heraclito, Img. I, Vm 36, ipse autem mimis inem umiem Pythagorae inlaest, Diot: L. IX, 1, 18. . Clint. F. Η. s.

n. 538, 477 Italalcer o inclo p. p. 401 sq.

ad philosophiali pertinent reperiuntur apud Brauissis Continent Eleat.1 Co in noum 'os 40 c tu ea Pori a828, p. sam. omnia M. Multa, Aristoti ii Melisso, en et sors disputi c. Eleat. philos Berol. 1816 p. 1-aici ambos intellige carmini satirica sillos leni, Modias et tragoedias cuin gratiuitati v x nophati tribuorent, indolem potius quam sorinam carininiani sp eruisse videntur, V. Moten p. 20 sqq. nisi timo Xenophaatem in

sillis Timonia miliasi loquentinii v. n. 363, noti spectaveritati si a uinis Eleasei llograpli Dina promta es Ad nostram rem grapva--u Xenoplinatas opus ei, quod περὶ φυσεω anseri inimisso mini, quod ditatu si Mo l. Plia s. I, p. 291 Pin. ononia

130쪽

Gἐπτειν μοιχεύειν τε καὶ Πηλους ---ην. Clani Alex. Sironi V p. 6M c. Icibiscis, Mi m 133τοφάνθ ὁ Κολοφῶνιος, διδάσκων τι ευ καὶ σῶμαος λως, ἐπιφερει '

os, δέμας --αν ὁμοίως οὐδὲ νόημα

υλλὰ βροτοὶ δοκέουσι θεους γεγενησθαι,-ετέρειν τ' ἀ-- ἔχειν φωνήν τε δωμι λλ' εἴτοι χεῖράς, εἶχον βύες ε λεοντες γραψαι χείρεσσι καὶ εργα τελεῖν περ νδρες, και κε -- Θέας ἔγραψοω - σώμαe ἐποίουντο - οἷόν περ --ἡ δέμας εἶχον ὁμοῖον,ειποι μεν ' Ἀποισι, βύες δε τε βουσὶν ὁμοῖα.

SEARCH

MENU NAVIGATION