Historia philosophiae Graecae et Romanae

발행: 1857년

분량: 719페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

οἷον οις κμαίοις Θρα. Non lotur tiaovis volupta felicitatem facit, sed a tantum, quae est de rebus uictima. Quod si

σκεπτέον. πεὶ ουν Α ἐν τη ψυχαὶ γιγνύμενα τρια στιπάθη δυνάμεις εξεις, τούτων ν τι εχ φαρετη λέγω

412쪽

καὶ πως τἄλλα πάθη μὲν οὐ σει εἰῶν - αἱ

ταὶ οὐθ' αἱ κακία. τι- λεγόμεθα κατὰ τα πάθη σπου

γόμεθα κατὰ δε τὰς ἀρετὰς και τὰς κακίας σε κινεῖσθαολλα ιακεχθαί πως διὰ ταλα ε Dδὲ Ουνάμεις εἰσίν

καὶ λλείψεως λέγω ε του μὲν πράγματος μεσον ὁ Boi ἀπέχον ἀφ' κατίρου τῶν κρων οπερ ἐστιν Τν καὶ

413쪽

372δέκα πολλὰ ἡ ω δὲ δύο λίγα, μέσα λαμβάνουσι

πουσα και εἰς μα ὰγουσα τα ἔργα ὁθεν εἰώθασιν ἐπιι-ειν τοῖς ε ἔχουσι εργοις τι ουτ ὰφελειν εστιν

ομοίως δε α περὶ τὰς πράξεις ἐστὶν περβολη καὶ ἔλ- λεια ις καὶ τι μέσον - μωμης τις ἄρα ἐστὶν Ἀρετή, στοχαστική γε ὁσα το μέσου. b. 6 ἔστιν δρα φιερεμ .ς προαιρετική, μεσει τι ὁσα τη προς μας, ρισμεν λύγω καὶ ς ῖν ὁ φρύνιμος ρισειεν.

415쪽

i δ' ὀρθινδεῶν θιμῶν -- φρονησιν. an boni reddititur exodieitatis io et educatione, ni ii, , sed absolvitii virtus nonnisi tui,

quippe in luci certa ratio Dinias cernati tr. Sed altitu uiu .iu adere de iustitia, cui plurimum ut olli totele tribuitur cuius oculiaris quaedam ad politicam munierulam vis est.

416쪽

δίκαια -τε γαρ ρι σμένα πωτης νομοθετικης ρύμιμουωτι, καὶ καστον τούτων δίκαιον εἶναί φαμεν. οἱ δὲ νει μοι ἡ μυουσι πρὶ ἀπαντων, στοχαζύμενοι η του κοὰrii h η κατ' ἀλλον τι - τρέ- ται, - των ' ωστε ἔναι ἐν ρύπον δίκαια λέγομεν τὸ ποιητικα κώ φυλακτικὰ τῆς τοπιμηγνίας καὶ των μορίων αὐτῆς τη πολιτικο κοι-

πτειν τα πλα, καὶ τα του σῶφρονος , οἱον η μοι

μὲν πρὸς τερον, δικαιοσύνη , εἰ τοιάδε εξις πλῶς. ἀρετή, b. 4. ζητουμεν δέ γε την εν μερε αρετης δικπιοσύνην ἔστι γάρ φαμεν ὁμοίως δὲ καὶ περὶ ἀεικίας της κατὰ μέρος -- ον ν τι -- κατὰ μὲν γαρ τὰς δελας μοχθηρίας ὁ ἐνεργῶν ἀδινα μεν πλεον κτει δ' οὐδDL Iον ὁ ρίψας τι ἀσπίδα δια δειλίαν κακῶς ἐπὰν διὰ χαλεπύτητα η οὐ Μήσας χρημαμ ιδευθερίαν ὁ ταν ὁ πλεονειαθ. πολλλας κατ' - δε--πι - τωούτων ἀλλὰ μὰὶν οὐδὲ πιι τι πάσας κατὰ πονηρίαν δε γε τινὰ ψέγομεν γάρ καὶ κατ δικίαν. ἔγ- ρα γε αλλη τις οικία ς μψος της λης. καὶ μια - ἐν μέρει του μου ἀδίκου το παρὰ τὸ νωμ- di 5. Oτι μὲν οὐν - δικαιοσύναι πλείους οιαὶ

- ἔστι τις καὶ ἔαιρα παρὰ λὶν λην ἀρετήν, δηλον τίς

417쪽

καὶ ὁποία τις, ληπτέον διώρισται δὴ τ ὰδικον τό τε παράνομον,κἀ- ἀνισον, ὁ δὲ ἐκαιον τέ τε νύμφον οιαὶ τὸ ἴσον καπὰ μεν οὐ τὸ παρονομον - τερον νης καὶ - καH vire tam in tirunia, Mn ἐστιν εἶδος το ἐν ταῖς διανομαῖς τιμης Ἀρημάτων η των λλωνοσα μεριστὶ τοῖς κοινωνουσι της πολιτείας ἐν τούτοις

δικαιον μέσον τι - εἴη ἔστι δε ὁ ἴσον εν λαχίστοις δυσίν ' ἀνάγκη τοίνυν ὁ δίκαι- μέσον τε καὶ ἴσον εἶνα

δίκαιον, τισίν ' ανάγκη ρα το δίκα ον εν λαχίστοις εἶναι τέτταρσιν ' οἱ τε γὰρ δίκαιον τυγχάνει ν δύο

- ἐν οἷς τὰ πράγματα, δύο αὐτ εσται --tης, οἷς καὶ - οἷς γὰρ ἔκεινα ἔχει τὰ ἐν οἶς, μωκἀκεῖνα ἔχει εἰ γὰρ μη σοι οὐκ ἴσα ξουσιν ἀλλ' ἐντεθθεν αἱ μάχαι καὶ τα εγκληματα στον η ἶσοι, ἴσα η μὰ χοι ἶσα ἔχωσι κοα νέμωνται. ἔτι κὰμ κατ' ἀξίαν-οτο δηλου - γὰρ δίοι-- ἐν ταῖς διανομαῖς ὁμο--γο ι πάντες κατ' ἀξίαν τινὰ δεῖν εἶναι b. α δὲ

λοιπον ξ τὀ iso J.3τικύν. 3 γίγνεται ν τοῖς συναλλάγμασι καὶ τοι ἐκουσίοις καὶ τοῖς κουσίοις τοOτο δε τὰ

' Verb. καὶ προς vieinis inclusii Mich. quia desunt in ossi ; f. et Lonian ad ira i. p. 170. Alius Odex iniud aurit oriri e patet etiam hae super cesso.

418쪽

εστὶ νιν εἰρημένην, τὼ δ' ἐν τοῖς σiπαλλάγμασι δίκα ν εστι μὲν χον τι, καὶ τὰ δικον νισον Ἀλλ' οὐ

detur Tamen apparet distingui, bina opposita, littor Iae ostmedium ter est', personae rισίν, οἱ res 3-οι , , 3 οἱ,). iustitia ubi quaeritiar, personae tantur et ros spectandae sunt, quia illa per se est non έoor, emini 'oorti Mi Ilio aperteor nuntiatur quod in antecedentibus subintelligendum erat, ferinoneni

esse iustitia distribuente. - Dicit analogiam proportionis Monaetificae, quam sequitur iustitia distribuens vide qua antu Iustitiae specie est aeqllitas, quae cilius, quippe Iae in-gma quibusque prospicere nequeant, aiterpretando higiua recteque pensitando si uasi subvenit ideoque etiam ipsa iustitia iustior esse dieitur Eth. . V, 14. τόδε γαρ ἐπιεικὶς δικαλυ νος νυε1rων

419쪽

μευ ἀλλήλω μη Uραμένους εἶναι, Ιον θῆλυ με καὶ δμεν της γενέσεως νεκεν καὶ τουτο - - προαιρέσεως, ἀλλ' ῶσπερ καὶ - τοῖς δελοις φοις καὶ φυτοῖς ἔτερον), ρχον δὲ φsσει καὶ ὐχύμενον δic eth σωτρορίαν το μὲν γα δυνὰμενον τη διανοία προορα αρχον

-ν χαλεπωτάτη γὰρ Θιαία ἔχουσα πλα ὁ δ' ειθ - πει πλα ἔχων φύεται φρονήσει - ἀρετὴ οἷς ἔκ τεναντία ἔπι χρασθαι μάλιστα διλὰ νοσιώτατον - ἀγριώτατον νευ αρετης , καὶ προς φροδίσια καὶ ἐθωδὴν χείριμον δικαιωμη πολιτικήν ή γὰρ δίκη πο-

Dissilire s

420쪽

λιτικῆς κοινωνίας ταξις ἐστιμ η δὲ ἰων - δικαίου

SEARCH

MENU NAVIGATION