Historia philosophiae Graecae et Romanae

441쪽

i oui in uoς γίνεται ἀνδρὶ βίος. In prima quae uoue , ποῖα πέφν- νὰ πράγμatre, dubitatio a se micorum expromi soletini, si pilis arriuenus par a viei. Tun line m-inis misso videtur, in primunis do uela mutam ei iri Hendis Min ipsius demessitio probabilitatem adsiorem M

ληφθαι, περὶ τούτων ἐπιχομεν ῶς δηλων, μνα δεπάθη γιγνώσκομεν το μεν γὰρ τι ὁρῶμεν ὁμολογοομεν

καὶ το τι τόδε νοουμεν γιγνώσκομεν, πῶς δ' ὁρῶμεν ' πῶς νοουμεν ἀγνοουμεν καὶ τι τόδε λευκον φαίνεται διζγηματικῶς λεγομεν, οὐ διαβεβαιούμενοι εἰ κά δντως

λεγει,

442쪽

γίαν τοῖς δε φαινομενοις κολουθεῖν.

inessensibus appretion litium , ea sibimet ipsis contraria sunt, ut non ad orani fident, voma namitido tantiantinod δι γ urseκῶς, oroρικῶ, hoc vel illud sis significari pronunties, ammam

καὶ ὁμοίως ἐπὶ πάντω μηθεν εἰναι τη ἀληθεία νύμωχεσιαὶ θει πάντα τους ἀνθωποπις πράττειν οὐ γὰρ,-- τω ντω εἶναι ἔκαστον. Sexti Emp. aui. XI, 40. τε ἀγαθόν τί ἐστι φύσει -τε κακόν,

ἀλλα πρὸς ἀνθρώπων ταυτα νύ κέκριται κατὰ τον ψωνα. CL Diog. I. IX, M. T ροῖν μὴ παρ' οἱ μεν

443쪽

του ψωνα καὶ νεσίδημον. 0' ἀτε γαρ τάδε ἐλούμεθα η ταλα φευξύμεθα σα περὶ μας ἐστί τα ὁ Ο περὶ ῆμος οὐκ εστιν, ἀλλὰ κατ' ἀνάγκην οὐ δυνάμεθα γαρ λύγω περιελεῖν αὐτα. - - ωοτε καὶ ωρουμεθά τι κωὐ ει συνηθειαν καὶ φευγομεν καὶ νύμοις χοῶμεθα.

His altor Thilonis quaestioni respondetur, M. n. 364 ex parto etiam tertiae, do qua V. n. 370. Ean' praeceptui derivatur ex

quaestione Oaoια α πράγμοπα. Neque tamen hoc praecepto eae actiones o medio tolluntur, quae fiunt secundum consuetudiiu ni et Phaenomenorum ne essitatem es. Sext. nap. adv. Main. VII, 30;n. 366; uix in e propto ne eeSSitaten remIIn filiae Si non esset, do istis etiam notionibus Seeptie anilii geletur. Quo ima uri hocum subito terror corripiti deprcliniustituetur, arillium viqiiit, hominem exirere Diog. L. IX, 66 Aristocl. l. l. - 'pectat igitiir ε ποχ' ω Vitarn theoreticain: in qua quomodo illan tueri aesu sinere studuerint, itidicabiuit a φωναὶ quae dicebantur Scepsicorimi, do litibus V. I. Sem

444쪽

M- ὰλλων καὶ διηγεῖσθαι μηδὲ ορίζοντες, μη αντοτουτο -- καὶ ὁ Ἀώ, ὁρίζειν ἀπι ρουν λιγοντες οἱον

445쪽

κορσιν ἐποχήν.

iii tertia quaestioni Timonis respondetur, V. n. 3s exiri Quo loco M uno iurisso restietur cepitos primum M'Mindo rαραξ' Mea uni , in lino illa quident, qua efficiturarαραξία, parum euote distin in ab hae minisonstat finis hinnorium equo nolbinores illi, quos dicit nostor Iocus, accuratior humo videntur. Quare, nun aen rivos comes nihil sese nisi mores ruspiciunt recentu, res illinaicuo revominda esse videtur. Antiquiores summum boniani in arctoaim posvisso certis testimoniis constat, V. n. 364 368 Sext. Errat'. adv. Matia XI, 1. vrω

446쪽

Γαργήττιος - - τουτύν φασιν - - κληρουχησάντων

Ἀθηναίων τὴν Σουμον κε τραφηναι, κτωκαιοεκαετη

δ' 'AMGHρου ἡ Μακεδόνος καὶ των Αθηναίων εκπεισο - π Περδίκκου μετελθεῖν εἰς Κολοφῶνα προς το πατερα 2.4ωνον δέ τινα διατρέψαντ αυτόθι καὶ ' αξικράτους αὐ μέχρι μέν τινος α ἐπιμιξίαν τοῖς ὰλλοις φιλοσοφεῖν, πειτ' ἰδία πως ἰγν π αυτο θωχαν ψεσιν συστήσασθαι.

a So. ἐκ Σάμov. Diod. Sic XVIII, 18. Colonia Sanium deducta incidit in ol. 107, 1 v. Clintons. H.

auctoream sue is perlubet M t. I. X, 2, incidit in Ol. 118, 2. Apollo riti si sequianire, duobus ille a viis posterius Allieitas somnuulerit, i. a18 4.

Cicero de Nat Deor. I, 26. Ista enini a vobis se.

447쪽

tans Italirmitatus est, iiiii iii idem gloriaretiir, ni vide-imus hi scriptis, se magistrii in tabuisse nullum' quod et non medieanu inisen acui equiden erederent, sicuiniali aedificii donlino gloriatii se aristitiecturi non habitisse Nilii eiuni olet ex Acadet nia, nihil ex buceo nihil ne e puerilibiis itidem disciplinis Xenocrateni audire potuit, inimi vimini . dii immortales et sunt iiiii putent audivisse' ipse non vult credido plus nemini. Paniphiluin quendani Halonis audito reni ait a se Sauli

auditiin q; ibi En in adolescen ii alii illi l t lini patre fratri biis, tot in eam pater et iis Neocles gripeta venerat; sed malin agellus eum non satis aleret, ut opi--x hidi magister filii. Sed tune Platonicunt inliniee contentui Epictimis ua metus ne mi id inqtiam didicisse

videatur. In ali Si pilani t l, NH, rite te I et Ir, quern I a se non eget ait littim, vexat tamen omnibus

coniiuneliis Atqui si liaee De Hri ite non audisset, quid audierat' iiii enim in pli1sieis Epicuri non

448쪽

στω και η προς- ς ἀδελφους εὐποιια πρός τε τοις οἰκέτας μερύμης - καθύλου πως πάντας αὐτ - φιλανθρωπία - καὶ χαλεπι- άτων δὲ καιρον καταπιόντων τηwκάδε τὴν Ἐλλάδα Dτό νι καταβιῶναι, δις θ τρὶς τοbς περὶ τὴν γωνίαν τύπους διαδραμόντα προς τοbς φίλους, οῖ κά πανταχύθεν προς αὐτον ἀφικνο τ καὶ συνεβίουν -- ἐν τω κήπω.

Antecedent loco audivimus adversarios Epicuri Iam aequunt videtur audito nuin ex sectatoribus cf. Cic. do in II, 2b, M. ut , aes illurn negat et bonum virion et omen et humanunιftiisse Constat dis ipulos innostri observaritissinaos fuisso otaretii,Ηinio linia ilia eranturicto vixisso, cf. Cie. tti Fin V, 1, 3,

Olmea oratia magistri eo alebatur, quod excerpta quaed in dorariu''

449쪽

Elii uri, ilia postea transiit ud eius filI essores V. ZlImpi CUDIIn. A as . reol. a. 1842, p. 35 sqq. t i leviperantissune itaIn egisSesertiir, si fides eoriim si ei favent, Diog. L. X, 11; nam ia-Versarii Epicureos laediminals Olliptatilius late ni perasse nemorant: quae sam inde praesertini e Iiflata esse videtur, quod etiam scorta in pleuroomIIn tantiliaritator recipiebantur, I IOmn plurimis ipso magister usus erat Diog. L. X, 2 Pitit. Non posse sua . v. See. I pio. E. 4. 16. Ex iis I eontiunt litteris etian iri noluit;

Cie. N. D. I, 33. Ipse pleuriis principio quidena ut iit, delatile eo magis miniuit, colebat ut quo ciui at, eruditioribus tum ab imperitorum cs Seneca p. 9, 13 Cic. de Fin. II, 14 44 riseismu modo is auctori turem, rimam obet in nam rim, inaniliis ei ciuis se cilii Epicuro eiusquo defensoribus sedit. Disei, lorini et successoriani recensus liabetur apud Diog. I. X, 22 sqq.Noabilissinius est Metrodoriis Lampsacenias, paene alio Epicuriis, ii cie Fin. II, 28 h. o. unice dilectus ab ipso et una eum

Epicuro in schola milius, v. Dion I. X, 23, in F in II, 3i, iri, Seneca Ep. l. o. et de libris Metrodori Dios L. X, 21. Qui ab aliis Epicureis iusti muri libri haud mmii aestinialimitur; nequo

ipsit in Epicurum Metrodoruni sere rixetor suos queam iani in manus sumsisse iusiatur cicero Tusc. II, 3 1 o Zenone, Phaedo ei Philodeino, qui Ciceronis aetate sortimuit, v ino n. 45 - , omni Epicureor in succession Zuinpt a. c. p. 10 sq.

κουρος, πάντας περβαλώμενος πλήθει βολί- κέλιμοροι γὰρ προς- Ω ς τριακοσίους' εἰσί.

es. 8chnoide Epietur Phys Meteorolog pines P. XV , sed iam primis etiam inolesium vio plura passiani Din ales sua luetione Epicuri inseruit similiter dicta, qua recto a ceteris usui galero

450쪽

Se nee Epist. 9 s. Epicurei ditas partes philoso disiphiae putaveritii esse naturaleni atque nioraleni rauο- naieni renioverunt. Deinde iiiiii ipsis relius cogeren iii ambigua socernere, salsa sub specie veri aientiae Oargilere, Phit Ilioque loci in iiii En il lirilicio et revilla appellant, ali noniliae rationalein iiiiiii cemini Sed EllIn accessionen esse naturalis partis existiniani Diog. L.

라틴어 텍스트