Erōtikōn logōn syggrapheis

발행: 1858년

분량: 461페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

303쪽

ἔρωτος Καλον με καὶ τ αλσος, πολυδενδρον,

ἀνθηρόν, κατάρρυτον μία πηγη πάντα ἔτρεφε. καὶ - α, - τὰ δένδρα ἀλλ' η γραφη τερπιαπέρα οκαὶ τέχνην ἔχουσα περιττην καὶ τυχην ἐρωτικην ' ωοτε πολλοὶ καὶ των ξένων κατα νων ηεσαν, τὴν μω Νυμφων κέται, της εἰκόνος θεαταί. Γυναι -

κες ἐπ αυτῆς τικτουσαι καὶαλλαι σπαργάνοις κον - ται παιδία ἐκκείμενα, ποίμνιὰ τρέφοντα στοι μένες οαναιρούμενοι, νέοι συντιρέμενοι λῖστῶν καταδρο-

μη, πολεμίων ἐμβολη Πολλὰ αλλα καὶ πάντα ἐρωτικα ἰδόντα με καὶ θαυμάσαντα πόθος ἔσχεν ἀντι-3 γράφα τῆ ρριφῆ κρὰ ἀναζητησάμενος ἐξηγητην της εἰκονος τέτταρας βίβλους ἐξεπονησάμην , ἀνάθημα isHν - καὶ Νύμφαις καὶ Πανί, κτῆμα δὲ τερπνον

πῶσιν ἀνθρωποις, ο καὶ νοσουντα ἰάσεται, καὶ λυπούμενον παραμυθη γεται, - ἐρασθέντα ἀναμνησει, - - ἐρασθέντα προπαιδευσει Πάντως γαρ Οὐδεὶς ἔρωτα φυγεν η φευξεται, κάλλος ἡ καὶ ωονθαλμοὶ βλέπωσιν. μῖν δ' ὁ θεος παράσχοι σωφρονουσι τὰ των αλλων γράφειν.

304쪽

Πόλις ἐστὶ της - ου Μυτιληνη, μεγάλη καὶ ι καλή διείληπται γαρ υρίποις πεισρεούσης της

θαλάττης, καὶ κεκοσμηται γεφυραις ξεστοῶ καὶ λευ- κου λιθου μίσειας ανδ ου πόλιν ορῶ αλλὰ νησον. δεώτης της πόλεως -- ἀσῶ σταδίω διακοσίων γρος ν ανδρος ευδαίμονος, κτῆμα κάλλιστον Ἀρη θηροτρόφα πεδία πυροφόρα ' γηλοφοι κλημάτων, νομαὶ ποιμνίων καὶ η θαλαττα προσέκλυζεν ρον ἐκτεταμέν ὶ ψαμμω μαλθακῆ. 16 τῶδε τω ἀγρω νεμων αἰπόλος, - - - 2νομα, παιδίον τρενυσῶ μια τῶν αἰγῶν τρεφόμενον. Βρυμο ην καὶ λόχμη βάτων καὶ κιττος ἐπιπλανώμενος καὶ πόα μαλθακη, καθ' ης ἔκειτο το παιδίον Ἐνταυθαψαῖ θώυσα συνεχὲς φανης ἐγίνετο πολλάκις καὶ

D τον ἔριφον ἀπολιπουσα τμβρεφει παρέμενε Φυλαττε τὰς διαδρομα ουάμων οἰκτείρας ἀμελ-μενον τον ἔριφον, καὶ μεσημβρίας ἀκμαζουσης κατ ἴχνος ἐλθὼν ρῆ την μὲν αἰγα πεφυλαγμένως περ βελ- κτων - βρέφος1, μη ταῖς ηαῖς βλάπτοι πατοπισμα το δε σπερ ἐκ μητρωας θηλης την ἐπιρροην ἔλκον του γάλακτος Θαυμάσας, σπερ εἰκος ην, προσει- σιν ἐγγυς καὶ - οὐ παιδίον αρρεν, μέγα ἀκαλον καὶ τῆς κατὰ την ἔκθεσιτ τυχης ἐν σπαργάνοις

κρείττοσι ' χλαμυδιόν τε γαμην ἀλουργὲς καὶ πύρπηο, χρυσῆ καὶ ξιφίδιον ἐλεφαντόκωπον. T μὲν ουν πρῶτον ἐβουλευσατο μόνα τα γνω- 3ρίσματα βαστάσας ἀμελησαι του βρώνους ἐπειτα αἰδεσθεὶς εἰ μηδὲ αἰγος φιλανθρωπίαν μιμησεται,

305쪽

A 243

νυκτα φυλάξας κομίζει πάντα προς τη γυναῖκα Μυρτάλην, καὶ τα γνωρίσματα καὶ το παιδίον καὶ την αἶγα αυτην. ης ἐκπλαγείσης εἰ παιδία τίκτουσιν αἶγες, ὁ δὲ πάντα αυτηὶ διηγεῖται, πῶς ευρεν ἐκκείμενον , πῶς εἶδε τρεφόμενον, πῶς ηδέ οσλη καταλιπεῖν ἀποθανουμενον. 1όξαν δη κἀκείνy, τὰ μὲν συνεκτεθέντα κρυπτουσι, το δε παιδίον αυ- τῶν νομίζουσι, τη δὲ αἰγὶ την τροφην ἐπιτρέπουσιν. . AZ δ αν καὶ Ουνομα του παιδίου ποιμενικον δοκοίη, άφνιν αὐτον ἔγνωσαν καλεῖν. ο

' Hδη δε διετοὐς χρόνου διικνουμενου, ποιμην ἐξαγρῶν μόρων νέμων, Βρυας τουνομα, καὶ αὐτος

ομοίοις πιτυγχάνει καὶ ευρημασι καὶ θε&μασι Νυμφῶν ἄντρον ην, πέτρα μεγάλη, τὰ ἔνδοθεν κοίλη, τὰ ἔξωθεν περιφερης. π αγάλματα τῶν Νυμφῶν εαυτῶν λίθοις ἐπεποίητο πόδες ἀνυπόδητοι , χεῖρες εἰς μους γυμναί, κόμαι μέχρι τῶν αυχένων λελυμέναι, ζῶμα περὶ την ξυν, μειδίαμα περὶ την φρέν' το πῆν σχημα χορεία ν ορχουμένων. υ, του . 3 ἄντρου της μεγάλης πέτρας το μεσαίτατον. - οπηγης ἀναβλύζον υδωρ ρεῖθρον ἐποίει χεόμενον, ωστε καὶ λειμὼν πάνυ γλαφυρὸς ἐξετέτατο προ του ἄντρου, πολλης καὶ μαλθακης πόας υπὸ της νοτίδος τρεφομενης υνέκειντο δὲ καὶ γαυλοι καὶ αὐλοὶ πλάγιοι ὶ υε, και σύριγγες καὶ κάλαμοι, πρεσβυτέρων ποιμένων 2ο

Εἰς τομωτο νυμφαῖον οἶς ἀρτιτόκος συχνὰ φοι- τῶσα δοξαν πολλάκις ἀπωλείας παρειχε Κολάσαιδη βουλόμενος αυτην καὶ εἰς την πρότερον υνομίαν καταστησαι, δεσμὸν ράβδου χλωρῆς λυγίσας ὁμοιον οβρόχωτρ πέτρα προσηλθεν, ως ἐκεῖ συλληψόμενος αυτήν. Ἐπιστὰς δὲ οὐδὲν εἶδεν. ηλπισεν, αλλα

306쪽

αφθονον του γάλακτος ολκην, το-παιδίον ἀκλαυτὶ

πρόσωπον ἀπολιχμωμενης μετὰ τον κόρον της τρο- φης Θῆ- ῆν το τ το παιδίον, καὶ παρέκειτο καὶ 3τούτω γνωρίσματα μίτρα διωχρυσος, ποδήματα ἐπίχρυσα, περισκελίδες χρυσαῖ. Θεων δη τι νομίσας νεύρημα καὶ διδασκόμενος 1 παρα της οἰος ἐλεεῖν τε λαταιδίον κάὶ φιλεῖν ἀναιρεῖται μὲν το βρέφος ἐπ ἀγκωνος, ἀποτίθεται δὲ τὰ γνω-ματα κατατη πηρας, ευντο δὲ ταῖς Νυμφαις ἐπὶ χρηστη τύχη θρεψα την ἱκέτιν αυτῶν καὶ 2ἐπεὶ καιρος ηὐαπελαύνειν την ποίμνην, ἐλθὼν εἰς 1 την ἔπαυλιν τῆ γυναικὶ διηγεῖται τὰ θέντα, δει

κνυσι τὰ ευρεθεντα παρακελευεται θυγάτριον --.

μίζειν και λανθάνουσαν, ἰδιον τρεφειν μὲν 3 δὴ Νάπη τοὐτο γαρ καλεοῦτο μητηρ - ην καὶ

ἐφίλει το παιδίον , σπερ πλτης οἰος παρευδοκιμη- α ρῆναι δεδοικυῖα, καὶ τίθεται καὶ αὐτη ποιμενικον ονομα προς πιστι--τω, λόην. Ἀῶτα τὰ παιδία ταχὐ μάλα ηυξησε, καὶ κάλλειπαυτοῖς ἐνεφαίνετο κρεῖττον αγροικίας. Η θεηνο-- κωτε καὶ δέκα ἐτων - γενεας η δὲ τοσούτων, ει δυοῖν ἀποδεόντων, καὶ ὁ Θρυας καὶ ὁ Λάμων ἐπ4μια νυκτος ορῶσιν -- τοιήνδε πι. ας Νύμφας 2 ἐδόκουν ἐκείνας, τὰς ἐν τwαντρω ἐν. πηγη, ἐν το παιδίον ευρεν Θρυας, - άφνιν καὶ την

πιόν παραδιδόναι παιδί' μάλα σοβαρ' καὶ καλλω πτερὰ ἐκ των ἄμων ἔχοντι, βέλη σμικρὰ αμα ταμ φ

307쪽

κελευσMIGιπον ποιμαίνειν τον μὲν τὸ αἰπόλιον, τηροτὀ ποίμνιον.

- τὸ Ου- ω εὐηχθοιτο μὲν εἰ ποιμενες ἔσονται οἱ τυχην ἐκ σπαργάνων ἐπαγγελλόμενοι κρείττονα δῶ αυτους κεντροφαῖς ἔτρεφον ἀβρ- ραις καὶ γράμματα ἐπαίδευον καὶ πάντα - καλὰ -

ἐπ ἀγροικίαο, ἐδόκει δε πειθ εσθαι θεοῖς περὶ των σωθέντων προκνοψ θεῶν καὶ κοινώσαντες αλλήλοις τ ονα καὶ σαντες τω τὰ πτερα ἐχοντι παιδί 1οπαρὰ ταῖς Νυμφαις το γὰρ ονομα λέγειν ουκ εἰχον - ποιμένας ἐκπέμπουσιν -- αμα ταῖς πέλαις, ἐκδιδάξαντες ἔκαστα πῶς δεῖ νέμειν προ μεσημβρίας, πῶς κοπάσαντος του καύμ-- ' πότε γειν ἐπὶ πότον, πότε ἀπάγειν ἐπὶ πιπτον ἐπὶ - καλαυροπι, χρηστεον, ἐπὶ τίσι φωνὴ μόνη οἱ δε μάλα χαίροντες λυρ- μεγάλην παρελάμβανον καὶ ἐφίλουντας αἶγας καὶ τα πρόβατα μάλλον η ποιμέσιν ἔθος, η μὲν ἐς ποίμνιον ἀνάγουσα της σώπηρίας την αἰτίαν δὲ μεμνημένος ς ἐκκείμενον -- αῖ κ

ανέθρεψεν.

o ην ἀρχη καὶ πάντα ηκμαζεν ἄνθη τὰ εν δρυμοῖς, τὰ ἐν λειμῶσι καὶ - ορεια βόμβος νῆδη μελιττῶν, ἡχος ορνίθων μουσικῶν, σκιρτηματαποφνίων ἀρτιγενν ων' ἄρνες ἐσκίρτων ἐν τοῖς σιορεσιν, ἐβόμβου ἐν τοῖς λειμωσι μέλιτται, ἐν ταῖς λοχμαις καπῆδον ορνιθες Ἀσαυτης δη πάντα κατεντρος ευωρίας οἱαπαλοὶ καὶ νέοι μιμηταὶ των ἀκουο- μενων ἐγίνοντο καὶ βλεπομένων' ακούοντες μὲν τῶν

ορνίθων μόντων ἐδον, βλέποντες η σκιρτῶντας D

I ante κοπάσαντος ποιμαίνειν

308쪽

AO ΟΥ μενοι ν συνέλεγον κοὰ τὰ μὲν εἰς τους κάλπους ἔβαλλον, τλε, στεφανίσκους πλώοντες ταῖς Υπραττον λ κοινῆ πάντα, πλησίον αλληλων νε- 10 μοντες. Καὶ πολλάκις μὲν ὁ Λάφνις των προβάτων τὰ ἀποπλανωμεν συνώντελλε, πολλακις δὲ φαῖδε

τὰς θρασυτέρας των αἰγῶν αα των κρημνῶν κατη

λαυνεν, ηδη δέ τις καὶ τὰς ἀγέλας ἀμφρτέρας ἐφρούρησε θατέρου ἀροαπαρησαντος Αθυ . u. -υ ματα δὲ ην αυτοῖς ποιμενικὰ καὶ παιδικά. N μεν ἐν- θερίκους ἀνελομένη πω is a maς ἀκριδο ροει

ἔπλεκε κιὰ περὶ τουτο πονουμένη τῶν πο μνων ηὐ-λησεν ' ὁ δε καλάμους ἐκτεμὼν λεπτοὐς καὶ τρη ται τοπια τῶν γονάτων διαφυὰς ἐπαλληλοπις τε κηρῆμαλθακ συναρτησας μέχρι νυκτος συρίττειν ἐμελέτα 'ποτὲ δὲ ἐκοινώνουν γάλακτος καὶ οἴνου, καὶ τροφάς, 3ας οἴκοθεν ἔφερον, εἰς κοινον ἔφερον Θειτονῶν τις εἶδε τὰ ποιμνια καὶ τὰς αἶγας - αλλήλων μεμερισμένας Ἀλόην και Λάφνιν. ιαμα δὲ αὐτῶν παιγντων τοιάνδε σπου- 11 Ἐρως ἀνέπλασε Λύκαινα τρέφουσα σκύμνους νεους ἐκ των πλwίον ἀγρων ἐξ αλλον ποιμνίων πολλάακηρπαζε, πολλη ς τροφο ἐς ἀνατροφην των σκέμνων δεομέν - Συνελθόντες οὐλοι κωμῆται νύκτωρ σιγῶς ὀρύττουσι - εὐρει οργυιας, - βάθος τεττάρων μὲν η χλια το πολυ σπείρουσι κομίσαντες μακράν, ξύλα ξηρὰ μακρὰ τείναντες ὐπερ-- χασματος το περιττον του χωματος κατέπασαν της πρότερον γης εἰκόνα, στε κα λαγὼς ἐπιδράμη, κατακλq τὰ ξύλα κάρφων ἀσθενέστερα οντα, καὶ τότε παρέχει μα-ν οτι γ' -κην, ἀλλα ἐμεμίμητο γην.

309쪽

A247 ιαμα πολλὰ ὀρυγματα κἀν μορεσι καν τοῖς πεδίοις αἰσθάνετάα γαρ γης σεσοφισμενης πολλὰς δε αἶγας καὶ ποίμνιμ διέφθειραν, καὶ Θάφνιν παρ' ολίγον ἄδε. 12 ράγοι παροξυνθέντες ἐς μάχην συνέπεσον Ἀοων ἐτέρφ, ετερον κέρας βιπιοτέρ- γενομένης συμ- - μνεται, καὶ ἀλγυνα φριμαράμενος, --γην ἐτραπετο ὁ δὲ νικων κατ' ἴτυος πόμενος απαυστον ἐποίει την φυγην Ἀλγεῖ σάφνις περὶ φκέρατι καὶ ἡ θρασυτροι ἀχθεσθεὶς την καλαυροπα ο λαβὼν ἐδίωκε του διώκοντα. οἷα δε του μεν πεκ- φευγοντος του δὲ πῆ διώκοντος ουκ κριβης ντων ἐν ποσὶν - σοψις αΠα κατὰ θ Φάσματος

αμφω πίπτουσιν - τράγος προτερος, ο Λάφνις δευτερος. το καὶ ἔσωσε Θάφνιν , χρησασθαι της κα- n

310쪽

αυτον ἐπόθησεν αυτοὶ δὲ ἐπανελθόντες ἐπεσκόπουν κόσμω νομης καὶ τὰς αἶγας καὶ τα πρόβατα καθέσαν --ο στα ἔχει δρυος ἐσκόπουν, τι μέρος του σωματος ὁ Θάφνις ρμαξε κοα- εσών. Ἐτέτρωτο, - ουδὲν Ουδεέ μακτο ουδεν, χώματος δὲ καὶ πηλου ἐπέπαστο - τὰς κόμας καὶ το αλλο σῶμ. Ἐδώ- δη λο--θαι, πρὶν αἴ-φιν γενέσθαι του συμβάντος -- κά Μυρτάλη.

- ἔδωκε κάντον χιτωνίσκον καὶ τη- ραθυλει- τειν αυτος δὲ τη πηγὴ παραστὰς την τε -- καὶ το σῶμα --απελουε- χω δὲ ἡ ψὸν κόμη μέμναὰ

καὶ πολλη, τ σῶμα ἐπίκαυτον ηλίω εἴκασεν αν

τις αυτο χρώζεσθαι τῆ σκια τῆς κόμης Ἐδόκει δετῆ λῆ θεωμένη καλος ο Θάφνις, καὶ δ οτι Iπρῶτον αυτη καλος ἐδόκει το λουτρον ἐνόμιζε του κάλλους αἴπιον. ου νῶτα δε ἀπολ-σωπή σωυπ-πτε μαψακη, τε λαθοῶσα λυτης ψατο πολλάκις, εἰ τρυφερωτέρα εχ πειρωμένη Κῶν τότε δ' ἐπὶ δυσμαῖς νηλως απήλασαν τὸ πέλας οῖκαδε, καὶ ἐπεπονθει χλόη περιττον οὐδέν - μηΘάφνιν ἐπεθύμει λουόμενον ἰδέσθαι πάλιν. ης δε- ἐπισυ πως ψιον εἰς την νομην, ὁ μὲν --ς υποτη ρυ τῆ συνηθει καθεζόμενος συριττε καὶ ματὰς αἰγας ἐπεσκόπει κατακειμένας καὶ σπερ των μελῶν πιομωμως , - λόη πλησίον κα μένη την ἀγέλην μὲν τῶν προβάτων ἐπέβλεπε, το δὲ πλέον εἰς Θάφναν έωρα καὶ ἐδόκει καλος αυτῆ συρίττων

πάλιν, κοὰ αυθις αἰτίαν ἐνόμιζε τηρο μουσικην του καλλους , στε με ἐκεῖνον καὶ αὐτη την συριγγα ἐλαβεν, εἰ πως γένοιτο κι, - καλή. Ἐπεισε δὲ ο

SEARCH

MENU NAVIGATION