Erōtikōn logōn syggrapheis

발행: 1858년

분량: 461페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

αυτον καὶ λουσασθαι πάλιν και λουόμενον εἶδε καὶἰδουσα ψατο καὶ απῆλθε πάλιν παινεσασα, καὶ ἔπαινος ην ἔρωτος ἀρχη- τι μεν ουν ἔπασχεν ουκρδει νέα κόρη καὶ ἐν αγροικία τεθραμμένη καὶ ουδὲ ἄλλου λέγοντος ακουσασα τὸ του ἔρωτος νομα ἄση ii. αυτῆς εἶχε την ψυχην, κα των φθαλμῶν Ουκἐκράτει καὶ πολλὰ ἐλάλει Λάφνιν τροφης μέλει, νυκτωρ ηγρυπνει, της αγέλης κατεφρόνει ' νυν ἐγέλα, νυν ἔκλαεν εἶτα ἐκάθευδεν, εἶτα ἀνεπηδα ἀχρια το πρόσωπον, ἐρυθηματι αυθις ἐφλέγετο. ουδὲ is βοος οἴστρω πληγείσης τοιαυτα ἔργα. πῆλθόν ποτε αυτη καὶ τοιοίδε λόγοι μόνη γενομένη.

14 Νυν ἐγὼ νοσῶ μέν, τί δὲ η νόσος αγνοῶ ἀλγῶ,

καὶ ελκος ου ἔστι μοι λυπουμαι, καὶ ουδὲ των προβάτων ἀπόλωλέ μοι κάομαι, καὶ ἐν σκια τοσαυτI 12 κάθημαι Πόσοι βάτοι με μυξαν, καὶ ουκ ἔκλαυσα πόσαι μέλιτται κέντρον ἐνηκαν, ἀλλα ἔφαγον τουτὶ δε το νυττον μου την καρδίαν πάντων ἐκείνων πικρότερον Καλὸς ο Λάφνις, καὶ γαρ τα ἄνθη ' καλὸν η συριγξ αυτου φθέγγεται, καὶ γαρ αἱ ἀηδό- 20νες υλλ' ἐκεινων ουδείς μοι λόγος. Ἀω αυτου

συριγξ γενόμην, ν' ἐμπνέη μοι εἴθε αἰξ, ν' πἐκεινου νέμωμαι. γ πονηρὸν υδωρ, μόνον Λάφνιν καλὸν ἐποίησας, ἐγὼ δὲ μάτην ἀπελουσάμην οἴχομαι, Νυμφαι φίλαι ουδὲ μεῖς σώζετε την παρθέ etsνον την ἐν μω τραφεῖσαν; - μα στεφανώσει μετ' ἐμέ τις τους ἀθλίους ἄρνας ναθρέψει; τίς την λάλον κρίδα θεραπευσει, ν πολλὰ καμουσα ἐθηρασα, να με κατακοιμίζ φθεγγομένη προ του

16 post με πολλάκις

312쪽

μάτην λαλει ' ωὐτα ἐπασχε, τοιαῶτα ἔλεγεν, ἐπιζητουσα - 15 --ος ονομα Θόμων δὲ ὁ βουκόλος, ο τοτ Aάφνιν ἐκ του σιρου ἀνιμησάμενος, ἀρτιρ εως μειρακίσκος μὲν ἐπ ἐκείνης της μερας ἐρωτικῶς της λόης λε- τέ , πλειόνων-διαγενομενων μαλλον την ψυχη ἐαεπυρσεύθη καὶ το Θάφνιδος - παιδος κατα- ρ μονήσας γνω κατεργάσασθαι δώροις η βία N μὲν δη πρῶτα δῶρα αυτοῖς ἐκ-ισε τω μὲν σύριγγα τολμην καλάμων ἐννέα νγλαω δεδεμένω ἀκηρου νηὶ δε νε ίδα βακχικην καὶ αυτῆ το χρῶμα ην σπερ γεγραμμένον χρώμασιν ' τεμεν ινφώ 31 λος νομιζόμενος του--φνιδος μέλει κοπ λίγον τῆ Moy δὲ ανὰ πασαν ημέραν ἐπεφερεν η τυρὸν άπαλον στέφανον ἀνθηρὸν η μηλ- ωραῖον ἐκόμισε δέ ποτε αὐτῆ κοὰ μόσχον αρτιγέννητον καὶ

κισσυιον διάχρυσον καὶ ορνίθων ορείων νεοττους.

et , δναπειρος ουσα τεχνης ἐραστου. λαμβάνοωσα ταδῶρα ἔχαιρεν οτιυάφνιδι εἶχεν αυτὰ χαρίζεσθαι.

Καὶ ἔδει γαρ δ' Η Θάφνιν γνῶναι τὰ ἔρωτος ἔργα γίνεταί ποτε τω Θόρκωνι προ αυτον οὐρκάλλους ἔρις. καὶ ἐδικαζε μὲν λόη, ἔκειτο εχ αθλον, νικησαντι φιλῆσαι λόην Θωκων πρότερος ἄδε ἔλεγεν. 'Eγώ, παρθένε , μείζων εἰμὶ άφνιδος, κα- 16μὲ βουκόλος, ὁ δ' αἰπόλος --- - κρείττων -- αἰγωι βόες κοὐ λευκός εἰμι ως γάλα κώ--- ρος ς θέρος μέλλον ἀμῆσθαι, καὶ θρεψε μητηρ,

313쪽

A 25i2 - ρίον ουτος δέ ἐστι σμικρος καὶ α νειος ς γυνη, καὶ μέλας ς λύκος νέμει τράγους , οδωδώς - αὐτῶν δεινόν, κὰὶ ἔστι πένης - μηδὲ κυνατρέφειν Εἰ δ', λεγουσι, καὶ αῖ -τργάλα δέδωκεν χυδὲν ἐρίφου διαφέρει T-τα καὶ τοιαι- ο ορ-σω καὶ μετα--τα ὁ Λάφνι ς' Ἐμὲ α ἀνέθρεψεν ἄσπερ τον Τία νεμωτραγους τῶν το-- βοῶν μείζονας ' ζω--δὲν ἀπ αυτῶν, τι μηδὲ ὁ Πάν, καίτοιγε ν το πλέον οὐτράγος ' κε δέ μοι τυρος καὶ α - βελία καὶοω- λευκός, σα ἀγροίκων πλοτσίων κτηματα. υγένειός εἰμι, καὶ γαρ ὁ -όνυσος μέλας, καὶ γαρο υάκοψος Βλα κρείττων καὶ ὁ Θιόνυσος Σατυριον

καὶ δ λυάκινθος κοί - ουτος δὲ καὶ πυρρος- ih ἀλωπηξ καὶ προγένειος, τράγος καὶ λευκος ς

αστεος γυνο ' καν 6 η σε φιλεῖν, μυ-φιλησεις το στόμα, τουτου δὲ τὰς ἐπὶ του γενείου τρίχας με μνησο δε ἁ παρθενε, οτι καὶ σὲ ποίμνιον ἔθρεψεν,

i Oὐκέθ' η λόη περιεμεινεν, ἀλλα τὰ μὲν ησθεῖσα τ' ἐγκωμίφ, τα δὲ πάλαι ποθ' σα φιλησαι Θάφνιν, ἀναπηδησασα αὐτὸν ἐφίλησεν, ἀδίδακποτμὸν καὶ ἄτεχνον, πάνυ δὲ η υχην θερμῆναι δυνάμε

2 νον λ ω μὲν - λγησας πέδραμε αλλην ὁδὸυ ἔραντος Λάφνις δέ, σπερ οὐ φιλαὶ θείς, αλλὰ δηχθείς, σκρο ρωπός τις εὐμ ην καὶ πολλάκις ψυχετο καὶ την καρδίαν παλλομένην εἰν καὶ βλέπειν μὲν θελε την λόη. βλέπων δ' ἐρυ μα-

τος ἐνεπίμπλατο. πότε πρῶτον καὶ την κόμην αὐ- , της θαυμασεν - ων , καὶ τοὐς φθαλμοὐλοτιμεγάλοι καθάπερ βοός, καὶ το πρόσωπον οτι λευ-

314쪽

τότε πρῶτον φθαλμοὐ κτησάμενος, --πρότερον χρόνον πεπipvμενος οὐτε ουν τροφην προσε Φ ἐβιάσθη, μέχρι του διαβρεξα το στόμα προσεφε - ρ - Σιωπηλος ην ὁ πρότερον των ἀκρίδων λαλι- στερος, αργος ο περιττότερα τῶν αἰγῶν μνουμενος. 'φέλητο η ἀγελη ἔρριπτο η συριγξ χλωρότερον τοπρόσωπον ην πως θερινης Προς μόνην λόην -- ονετο λάλος καὶ εἴ ποτε ἀπ' αττης ἐγένετο τ αὐταπρος αὐτον ἀπεληρει

ρόδων απαλώτερα καὶ στομα κηρίων γλυκυτερον τοδε φίλημα κέντρου μελίττης πικρότερον Πολλλας δε ἐφίλησα ἐρίφους, αὐλωας ἐφίλη σα σκυλακας ἀρτιγενν ους καὶ τον μόσχον ον ὁ Βόρκων δωρησατο ' ἀλλα τοsτο φίλημα καινον ἐκπηδῆ μου το πνε-α, ἐαγαλλεται η σαρδία, τήκεται η υχη, κανομως πάλιν φιλησαι θελω Τὸ νίκης κακης' ω νόσου καινῆς. Ia ουδὲ εἰπεῖν οἰδα τουνομα υρα φαρμάχων ἐγευσατο

ἐπι- μελλουσά με φιλειω; Πῶς ουν - ἀπ--εν; OL ἔδουσιν αἱ ἀηδόνες, η δὲ ἐμη σύριγξ σιωπῆ οδον σκιρτῶσιν οἱ μις--αγὼ κάθημαι οἷονῶ, μαγι- ανθη, κἀγὼ στεφαιους ου πλέκω , αλλὰ τὰ μὲν ἰαει καὶ ὁ υάκινθος ἀνθεr, άφνις δὲ μαραίνεται 'AM 3μου καὶ χωρ ----φότερος οφ πεται

Πια- ο βέλτιστος Λάφνις ἔπασχε καὶ ἔλεγεν, οἱ πρῶτον γευόμενος τῶν ἔρωτος ἔργων καὶ λόγων.

ω φυλάξας τον Θρύαντα φυτον κατορυττοντα κληματ

315쪽

A 253

πρόσεισι τυτβ μετὰ τυρωκων τινων γεννικων, καὶ τους μὲν δῶρον εἶναι διδωσι, πάλαι φίλος ων, νίκα

αυτος ἐνεμ εν ' ἐντεμεν δὲ ἀρξάμενος ἐνέβαλε λόγον ὐπερὶ του της λόης γάμου καὶ εἰ λαμβάνοι γυναῖκα, δῶρα πολλὰ καὶ μεγάλα, ώς βουκόλος, ἐπηγγέλλετο ' ζευγ- μμ ooτηρων, σμην τετταρα μελιπτῶν,

μηλειον πεντηκοντα, δέρμα ταυρου τεμεῖν πο-

δημοτα, μόσχον ανὰ πῆν ἔτος, μηκέτι γάλακτος δεό- a Misos' ἄστε μι-ου δεῖν ὁ Θρυας θελχθεὶς τοῖς δώροις ἐπένευσε τον γάμον ' ν σας δὲ ώς κρείττονος οὐπαρθένος - νη νυμφιον, καὶ δείσας μηποτε κακοῖς ἔμυροτως παριπέπ, τώ τε γάμον ἀνένευσε κά συγγνωμην ἔχειν ἴτησατο καὶ τὰ ονομασθέντα δῶρα παρ- 20 Aευτερας δη διαμαρτὼν ο ορκω, ἐλπίδος καὶ μάτην τυρους ἀγαθους ἀπολέσας ἔγνω δια χειρῶν ἐπιθέσθαι τη λον μήκ γενομένη καὶ παραφυλάξας - - ημέραν - ποτον αγουσι τὰς αγέλας - τὲ μεν ὁ Λάφνις ποτὲ δε η παῖς, ἐπιτεχνῆται τέχνην - μέν πρώτ-- ., Aύκου μεγάλου δέρμα λαβών, - ταυρος ποτε προ των βοῶν μαχόμενος τοῖς κερασι διέφθειρε, περιέτεινε - σώματι - ρες κατανωτισάμενος, ῶς

τους τ ἐμπροσθίους πόδας φηπλῶσθαι ταῖς χερσὶ καὶ το - κατόπιν τοῖς σκέλεσιν απι πτέρνης καὶ του αστόματος το χάσμα σκέπειν τὴν κεφαλην, σπερ αν- δρὸς κλίτου κράνος ἐκθηριωσας δὲ αυτὸν ἁ ἔνι μάλιοτα, παραγίνεται προς την πηρον, ης ἔπινον αἱ

αἶγες καὶ τα πρόβατα μετὰ την νομήν. κοίλη δὲ πάνυ γλην η πηγη, καὶ περ αυτην πας ὁ τόπος ἀ-

II post Mσας καὶ φωραθείς

316쪽

ελαθε λαῶν. Ἐνταυθα κρύφα ἐαυτον ἐπετηρει του

τω σχηματι φοβησας λαβεῖν ταῖς χερσὶ την λῆν. μόνος λίγος διαγίνεται καὶ λόη κατήλαυνε 21 τὰς ἀγέλας πηγν/, καταδε-- τον Θάφνιν φυλλάδα χλωραν κοπτοντα τοῖς ἐρίφοις τροφην μετὰ την νομην Και οἱ κυνες οἰ τῶν προβάτων ἐπὶ φο a iura n ἡά,--ῶν ἐπομενοι,Ἀδα δὴ κυνῶν ἐν ἡδε/Τ- λασίαις περιεργια, κινούμενον τον Βόρκωνα προς τρο ἐπίθεσιν τῆς κύρης φωράσαντες, πι ρον μάλα λακτησαντες ρμησαν λ ἐπὶ λυκον καὶ περισχόντεδε πρὶν ὀλως ἀναστηνα ὁ ἔκπληξιν, ἔδακνον κατὰ του 15 δέρμαπος πως μὰν ουν - ἐλεγχον αἰδούμενος καὶ 3υπο ου δέρμαπος τουδ ἐπισκέποντος μυρούμενος ἔκειτο σιωπῶν ἐν τῆ λόχμη ' νη τε λόη προς την πρώτην θέον διαταραχθεῖσα - άφνιν ἐκάλει βοηθόν, οῖ τε κυνες περισπωντες - δέρμα του σώμα--αὐτος πτοντο αυτοῶ, μέγα οἰμώξας ἱκέτευε βοηθεῖν την

κυνας ἀνακλησε συνσει ταχέως ημέρω- , τον δὲ Βόρκψνα κατά τε μηρῶν καὶ μων δεδηγμένον ἀγαγόντες ἐπὶ την πηγην ἀπένιψαν τὰ δηγματα καὶ δια-- α μασησάμενοι φλοιὸν χλωρον πτελεας ἐπεπασαν ' π 5 τε απεα ς ἐρωτικῶν τολμημάτων ποιμενικην παιδῶ, νομίζοντες την ἐπιβολην το δέρματος ου Ἀργασθέντες, ἀλλα καὶ παραμυθησάμενοι καὶ μέχρι τινὸς χειραγωγήσαντες απέπεμψαν.r Rαι ὁ μὲν κι δυ--- - μον-ων καὶσω M

317쪽

255 ἐκ κυνός. οὐ λυκου στόματος, ἐθεράπευε - σωμα f Aάφνις καὶ ὐπι- κάματον πολῶν

ἔσχον μέχρι νυκτος τὰς αἶγας καὶ τὰς οἶς συλλέγοντες νυπο γὰρ του δέρματος πτοηθεῖσαι καὶ ὐπο των κυνῶν υλακτησάντων ταραχθεῖσαι αἱ μὲν εἰς πέτρας μέδρα- ιμον, αἰ f μέχρι τῆς θαλάττης αὐτῆς κατεδραμον. β -οιγε πεπαιδευντο καὶ φωνὴ μεσθαι καὶ συριγγι θελγεσθαι καὶ χειρος πλαταγῆ συλλέγεσθαι

νει - τώ τε πάντων αυταῖς ο φόβος ληθην ἐνέβαλε Καὶ μαις ωσπερ αγὼς ἐκ των ἰτνῶν ρίσκοντες εἰς τὰς ρἐπαυλεις ηγαγον. κείνης μόνης της νυκτος ἐκοιμν σαν βαθῶν πνον καὶ της ἐρωτικης λύπης φάρμα - , - τον κάματον ἔσχον Ῥυθις δὲ ημέρας ἐπελθούσης, - σχον παραπλησια. Ἐχαιρον ἰδόντες, απαλ- si om/ ηθελόν τι, γνόουν ο τι θέλουσι '

δρα εν καρποῖς πεδία ἐν ληιοις. ψεῖα μὲν τεττιγων πηχη, γλυκεῖ δὲἈπωρος ωμη τε πη δὲ ποιμνίων νβληχη Εἴκασεν αν τις καὶ τους ποταμοὐς αδειν ηρεμαρέοντας - τοὐς ἀνεμους συρίττειν ταῖς πίτυσιν ἐμπνέοιτας καὶ τὰ μῆλα ἐρ-τα πίπτειν χροα καὶ τον λων φιλόκαλον ὁντα πάντας ἀποδυειν Ο μεν αε- ουτ ὰάφνις θαλπόμενος τούτοις απασιν εἰς τοὐς ποταμῶς ἐνεβαινε, καὶ, δε - ἐλουετο, ποτὲ των ἰχθέων τοὐς ἐνδινεύοντας θηρα πολλάκις δε καὶ

3 ἔπινεν, ς το ἔνδοθεν καυμα σβω- , δὲ λόη μετὰ τὸ ἀμέλξαι τὰς οἷς καὶ των αἰγῶν τὰς πολλὰς ἐπὶ .

318쪽

ε γαυλον ἀναπλησα- οἴνου καὶ γάλακτος κοινον μετὰ του Λάφνιδος πότον εἰχε.

ς η μεσημβριας ἐπελθούσης ἐγίνετο ηδ των Ἀ

τον Θάφνιν 'oυν ἐνέπιπτε το κάλλος, καὶ λη- 1 κετο μηδὲν ἀτοπι μέρος μεμψασθαι δυναμένη ' ἰδὼν ἐν νεβρίδι και στεφάνω πίτυος ορέγουσαν τονγατλον μίαν φεο των ἐκ του αντρου Νυμφων οραν. Ο μὲν Ουν τὴν πίτυν ἀπο της κεφαλῆς αρπάζων -- 2τὸς ἐστεφανοῶτο, πρότερον φιληνας τον στέφανον ηi δὲ την ἐσθητα -- λουομένου - γυμνωθέντος ἐνεδυετο, πρότερον καὶ αὐτη φιλησασα ιδ ποτὲ 3καὶ μηλοι αλληλον ἐβαλον καὶ τὰς κεφαλα αλληλων ἐκόσμησαν διακρίνοντες τας κόμας καὶ η,D εἴκασεναυτου την κόμην , τι μελαινα, μυρτοις, μήλωει το πρόσωπον αυτης, τι λευκον καὶ ἐνερευθες κ'Eδίδασκεν αὐτην καὶ συρίττειν καὶ ἀρξαμένης ἐμ 4 πνεῖν ἀρπάζων την συριγγα τοῖς χείλεσιν αυτος τους καλάμους ἐπέτρεχε καὶ ἐδόκει μὲν διδάσκειν αμαρ τάνουσαν, ευπρεπῶς δὲ διὰ της σύριγγος λόην καπε-

Συριττοντος δὲ αυτο τὸ μεσημβρινον καὶ - 25 ποιμνίων σκιαζομένων ἔλαθεν η λόη κατανυστάξασα. Φωράσας--ο ὁ Λάφνις καὶ καταθέμενος την σύριγγα παπαν Ουτ. ἔβλεπεναπλη--, οἷ μηδὲ - - a μενος, καὶ ἄμα ηρε ,πεφθέγγετο Ἀἷον καθεύδου -

319쪽

2 σινάφθαλμοί, οἷο αποπνεῖ το στόμα ουδὲ τὰ μηλα τοιοsτον, ουδε αἱ Οχναι 'Aλλὰ φιλησαι μὲν δεδοικα ' δάκνει το φίλημα την καρδίαν, καὶ ωσπερ τονέον μέλι μαίνεσθαι ποιεῖ οκνῶ δὲ καὶ μη φιλησας αυτην φυπνίσω. Q λάλων τεττίγων, ου ἐάσουσιν αυτην καθευδειν μέγα χουντες. λλα καὶ ἰτράγοι τοῖς κέρασι παταγουσι μαχόμενοι Σὸ λυκων ἀλωπέκων δειλοτέρων, οῖ τουτους υχήρπασαν. 26 τοιουτοις οντος αυτου λόγοις τέττιξ φευγων χελιδόνα θηρῶσαι θέλουσαν κατέπεσεν εἰς τον κόλπον 10της λόης καὶ η χελιδὼν πομένη τον μεν ου ηδυνηθη λαβεῖν, ταῖς δὲ πτέρυξιν ἐγγυς δια την δίωξιν γενομένη των παρειῶν αυτης ηψατο. 13 δὲ Ου εἰδυῖα το πραχθεν μέγα βοησασα των υπνων ἐξέθορεν γδου- σα δὲ καὶ την χελιδόνα ἔτι πλησίον πετομένην καὶ 15τον Λάφνιν ἐH τω δέει γελῶντα του φόβου μεν ἐπαυ- σατο, τους δε οφθαλμοὐ ἀπέματτεν ἔτι καθευδειν 3 θέλοντας. Καὶ ὁ τεττιξ ἐκ των κόλπων ἐπηχησενί-

μοιον ἱκέτη χάριν ομολογοῶντι της σωτηρίας Πάλινουν η λόη μέγα ἐβόησεν ο δὲ Λάφνις ἐγέλασε καὶ 16 προφάσεως λαβόμενος καθηκεν αυτῆς εἰς τὰ στέρνα τὰς χεῖρας καὶ ἐξάγει τον βέλτιστον τέττιγα, μηδὲ ἐντη δεξια σιωπῶντα , δε ηδετο ἰδοῶσα καὶ ἐφίλησε λαβοῶσα καὶ αυθις ἐνέβαλε τω κόλπω λαλο τα. 27 Eeερψεν αυτοὐς τότε φάττα βουκολικον ἐκ της sυλης φθεγξαμένη Καὶ της λόης ζητούσης μαθειν τι λέγει , διδάσκει αυτὴν Ῥάφνις μυθολογῶν τὰ

θρυλουμενα.

2 ,Πλούτω παρθένε, παρθένος καλὴ καὶ ἐνεμεβους πολλὰς ἐν λη' ην δὲ ἄρα καὶ δικὴ καὶ ἐτέρ- ad

320쪽

ποντο αἱ βόες αυτῆς-μουσικῆ καὶ ἔνεμεν ουτε κα- ωροπος πληγῆ ουτ κέντρου προσβολῆ, αλλὰ - - σασα πο πίτυν καὶ στεφανωσαμένη πίτυHρδε Πῶνα καὶ τη Πίτυν, καὶ αἱ βόες τῆ φωνρ παρέμενον Παῖς Θ οὐ μακραν νέμ- μῶς, - αυτος καλος κιὰ ψακος ώς α παρθένος, φιλονεικησας προς την μελωδίαν,

μείζονα λήνηρ, ηδίονα ς παῖς φωνὴν αντεπεδείξα-- το, καὶ τῶν βοῶν ωὐτω τὰς ἀρίστας ἐς την -- ἀγέλην θέλξας ἀπεβουκόλησεν υχθεται η παρθένος τῆ

θεοῖς ορνις γεν-nx πρὶν οἴκαδε ἀφικέσθαι Πείθονται οἱ θεοὶ καὶ ποιουσι τηνδε την ορνιν, ρειονώς παρθένον, μουσι νώς ἐκείν. καὶ ἔτι νυν --δουσα μηνύει τον συμφοράν, ὁτι βους ζ Πεῖ πεπλα- v νημένας.

Tω δε τέρψεις αυτοῖς τὸ θερος παρεῖχε -- 28 πώρου δε ακμάζοντος καὶ του βότρυος Τύριοι λη- σταν ρικην ἔχοντες μωλίαν, ς αν μη δοκοῖεν βάρβαροι, προσέσχον τοῖς ἀγροῖς, καὶ ἐκβάντες συνπ μαχαίραις καὶ ημψωρακιοι κατέσυρον πάντα τὰ εἰς χεῖρας ἐλθόντα, οἶνον ανθοσμίαν, πυρον φθονον, μέλι εν κηρίοις ' λασάν τινας καὶ μῶς ἐκ της ὀρ- κωνος αγέλης Λαμβάνωσι καὶ τον Λάφνιν ἀλυονταὶ

ρωχων πωμένων. δόντες δε μειράκιον μέγα καὶ καλ- καὶ κρεῖττοω τῆς α αγρῶν αρπαγῆς, μηκέτι μηδὲν μητε ἐς τὰς αἶγας,φε ἐς τους ἄλλους αγροὐς περιερροώμενοι κατῆγον αυτον ἐα ὶ την ναυν κλάοντα α - ηπορημένον καὶ μέγα λόην καὶοωντα καὶM 3μὲν το πεῖσμα ἄρτι ἀπολέσαντες καὶ τὰς κώπας ταῖς χερσὶν ἐμβαλόντες ανέπλεον εἰς το πέλαγος Ita

SEARCH

MENU NAVIGATION