Erōtikōn logōn syggrapheis

411쪽

ἐρωτος γενόμενα πρὸς Λευκωνα, καὶ συνησαν ἀλλη- γλοις ἔτι ἐν μέσφ. - δη λαβομενη μόνου ηὐχεύκων' ἐνη, ' ἀπολώλαμεν τελέως ' νυν ουκετι τους 5

συντ φους ξομεν η τμ δε σπότου θυγάτηρ Ἀψυρτου ἐρα μὲν Ἀβροκόμου σφοδρον ἔρωτα ἀπειλε δέ, 84 μ τυχοι δεινὰ ψῆς ἐργάσεσθαι σκόπει τοίνυν τί δεῖ ποιεῖν - γαρ ἀντειπεῖν, βαρβάρφ σφαλερόν, --ἀποζευξαι 'Aβροκόμηνυνθείας ἀδυνατον ' ουκούσας ὁ Λεύκων δακρυων ἐνεπλησθη, μεγάλας ἐκ πιτων συμφορα προσδοκῶν ὀψὲ δὲ ἀνενεγκὼν σιώπα ἔφη, ' Ῥόδη, ἐγὼ γαρ εκαστα διοικησω 4 Tαὐτα εἰπὼν ἔρχεται προς βροκόμην. ω δὲ ἄρα μὲν ἐπονην ἐφιμνυ--χω καὶ π ἐκείνης οφιλεῖσθαι καὶ λαλεῖν ἐκείνη καὶ ἀκουειν λαλουσης. Ἐλθὼν ει παρ αυτους ' τί ποιουμεν; ἄτροφοι Tr δὲ βουλευόμεθα, οἰκέταιἰ' Ἀ-εῖς τινι τῶν δεσπο- των , άβροκόμ. καλός' η θυγατὴρ η 'Aφυρτου πο- ωηρως ἐπὶ σοὶ διακειται, και αντειπε ἐρώοη βαρ- οβάρω παρθένωχαλεπόν - ουν οπως σοι δοκεῖ βουλευσάμενος σῶσον ηαῆς παντας καὶ μη περιίδης οργῆ δεσποτῶν υποπεσόντας

σθη, ποβλέψας δὲ ατενες εἰς τον Λευκωνα πο- α ἔφη κιὰ Φοινίκων τῶν ἐνταυθα βαρβαρώτερε, ἐτόλμησας εἰπεῖν προλυβροκόμην τοιαυτα ματα καὶ παρουσης Ἀνθείας αλλην παρθενον μοι διηγῆ; A λος μέν εἰμι ἀλλα συνθηκας οἰω τηρεῖν Ἐχ μυ- σιν ἐξουσίαν μου του σωματος , την ψυχην δὲ ἐλευ- οθέραν ἔχω 'Aπειλείτω νυν, εἰ θέλει, Μαντὼ ξίφη βρ --σμαντα - δύνατιτι σῶμα

412쪽

συμφορας ἔκειτο αχανης, ουδὲ φθέγξασθαί τι δυνα- ιμένη ὀψε δε καὶ μόλις αυτὴν ἐγείρασα μὸν 'νη σίν, ' Μοκομη, τηρο ευν - τηρ καὶ στέργε-

σθαι διαφεροντως ποσου πεπίστευκα αλλα δέομαι

σOH, της ψυχῆς της ἐμης δέσποτα , μη πρωφς σεαυ- ω μηδὲ εἰς προν ἐμβάλμὶς βαρβαρικην, συγκατάθου

1 δὲ-της δεσποίνης πιθυμία καγῶ ἐφῖν πειμι 6 ἐκποδών, ἐμαυτὴν ἀποκτείνασα. οσουτον σου δε σομαι, θάψον αὐτος καὶ φίλησον --σαι κοί --

MIN. Μαντώ - σου, μηκέτι ψειν δυναμένη ' ἀπρεπὲς

μα τα γράμματα λαβουσα καὶ κατασημηναμέ 3ρο νηχχωσι θεραπαίνη τι δώ-τῆς βαρβάρω, εἰ--α, βροκόμη κομίζειν ' ὁ δὲ ἔλαβε καὶ ἀνέγνω καὶ πῆσιμεν χθετο τοῖς ἐγγεγραμμένως , μάλιστα δὲ αὐτον ἐλυπει τὰ περὶ της Ἀνθείας. ακείνην μὲν την πι--

413쪽

- - ταττα τα γράμματα η ---οργῆ ἀκατασχέτω γίνεται καὶ ἀναμίζασα πάντα, φθόνον, λοτυπίαν, λυπην, Μον, ἐνενόει οπω τιμωρηγε- Καὶ θὴ ἐν τουτ' ἔρχετια μὲν ἀπο Συρίας Αφυρτος, ἄγων τινα--γατρὶ νυμφίον ἐκεῖθεν Μοῖριν ωαφα ' -αφίκετο, ευμ η Μαντὼ την κατὰ ' ροκόμου τεχνην συνετάττετο, καὶ σπαράξασα τὰς κομας καὶ περιρρηξαμένη την ἐσθη α, παντησασα Ἀτω πατρὶ καὶ προσπεσολ α προς τα γόνατα 'οἴκτειροδ

ἐφη, πατερ, θυγατέρα την σηπιυβρισμένην - ἐκέντου ὁ γαρ σώφρων ' ροκώμη ς ἐπείρασε μὲν παρθενίαν την ἐμην αφανίσαι, ἐπιβούλευσε-καὶ σοί, λέγων ἐραν μου. Συχυνέει τηλικουτων τολμημάτων Βεἴσπραξαι παρ' αὐτου τιμωρίαν την ἀξίαν, η εἰ δίδως

εκδοτον θυγατερ την σην τοῖς οἰκέταις, ἐμαυτην φθάσασα ἀποκτενῶ ' 'Aκουσας λυψυρτος καὶ δόξας ἀληθῆ λέγειν --την ηρευνησε μὲν το πρασὲν ουκέτι μεταπεμψάμε 25νος δὲ τον βροκόμην τολμηρὰ καὶ μιαρα εἶπε κεφαλη, ἐτόλμησας εἰς δεσποτα -- σους βρίσαι καὶ διαφθεῖραι παρθενον ηθελησας οἰκετης w, ἀλλ' -τι χαιρησεις ἐγὼ γαρ σε φωρησομαι κοὰ τοῖς ἄλλοις οἰκέταις την σην αἰκων ποιησομαι παραδειγμα. ', Εἰπὼν ουκέτι ἀνασχόμενος ουδε λόγου ἀκουσα ἐκέλευσε περιρρη ἐσθητα αὐτ- τοῖς οἰκέταις καὶ φέρειν πυρ καὶ μάστιγας καὶ παίειν το μειρακιον. 'm

414쪽

δὲ - θέαμα ἐλεεινόν - τε γὰρ ..... τὸ σωμαπαν φανιζον βασάνων ηθες ον οἰκετικῶν, το τεαὶμ κατέρρει καὶ το κάλλος ἐμαραίνετο Προσηγεν ε

α-- καὶ δεσμὰ φοβερὰ καὶ - καὶ μάλιστα ἐχρη ο

ε ταῖς βασάνοις κατ αυτου, τω νυμφίω της ἐλυγατρος ἐνδεικνυμενος - σώφρονα α ρθένον αξεται. 'E 5

τουτω η υνθεια προσπίπτει, α γόνασι του Ἀφυμουκα ἐδεῖτο αδερ υβροκόμου ὁ n ' ἀλλὰ καὶ μἀλλου'' ἐφη ' διὰ σε κολασθήσεται, οτι καὶ σε δίκηοε γυ-i ναῖκα ἔχων αλλης ἐρῶν καὶ τοτε ἐκέλευσε σαντας

αυτον ἐγκαθεῖρξαί τινι οἰκηματι σκοτεινω.

ὶ ο μὰν ἐδέδετο καὶ ην ἐν εἱρκτῆ, δεινn 1ν -

τον ἀθυμία καταλαμβ ει ὰδ μάλ ιστα ἐπεὶυνθε Ἀχισα ἐώρα ἐζητει δὲ θανάτου τρόπους πολλους, ἀλλ' i ευρισκεν -δένα, πολλῶν των φρουρούντων οντων. o M Aψυρτος ἐποίει της θυγατρος τους γάμους καὶ ἐώρταζον πολλαῖς μεραις υνθεια δὲ πάντα πένθος 2m , κὰ εἰ ποτε δυνηθείη πεῖσαι τοὐς ἐπὶ του δεσμωτηριου εἰσιε προς , βροκόμην λανθάνουσα καὶ κατ- ' δυρετο την συμφοράν. Ως δὲ δη παρεσκευάζοντοχεἰς Συρίαν απιέναι, προύπεμψεν ὁ Α, τος την --γατερ μετα δωρων πολλῶν Ἀσθητας τε Βαβυλωνίας καὶ π ανον φθονον καὶ αργυρον ἐδίδου ἐδωρησατο δετηὶ θυγατρὶΜαντοῖ'pνυνθειαν καὶ την κδην καὶ τον Λευκωνα. Z ουν ταῶτα εγνω φυνθεια και τι εἰς

415쪽

ωμει αλλ' --ω σοι το ἀμφοτέρων - τοι Ἀῶτα λεγουσα ἐφίλει τε αυτὸν καὶ περιέβαλλεπι, τὰ δεσμὰ η σπάζετο καὶ τῶν ποδων προφυλίετα πλος δὲ η μὲν ἐξίει του δεσμωτηρίου, ὁ δείς εἶχεν ἐαυτον ἐπὶ γης ὐίψας ἔστενεν, ἔκλαεν ω πάτερ' λέγων φίλτατε, ω νοερ Θεμιστω που μὲν η ἐν ' Dp δοκουσά ποτ' ευδαιμονία που ν' οἱ λαμπροὶ καὶ οἱ περίβλεπτοιν εια καὶ βροκόμης, οἱ καλοί. ἡ μὲν οἰχεται πόρρω πω της γης αἰχμάλωτος , θωχ ο καὶ το μόνον ἀφyoημαι παραμυλον, καὶ τεθνήξομαι οἷ δυστυχης ἐν δεσμωτηρίω μόνος ' T τα λέγοντα αὐτον Γανος καπο λαμβάνει, καὶ

τέρα Λυκομηδην ἐν ἐσθητι μελαωρ πλανώμενον κατὰ οπασαν γην καὶ θάλατται, ἐπιστάντα δε--δεσμωτηρ- λυσαί τ' αὐτον καὶ ἀφιέναι ἐκ του οἰκημαZDς

αυτὸν δ' Ἀπον γενόμενον ἐπὶ πολλην φέρεσθαι γην διώκοντα ειπον αλ - λειαν, καὶ τέ-ς ευρεῖν τηνῖππον καὶ ανθρωπον γενέσθαι Ἀῶτα ς ἔδοξεν οἰδεῖν, ανέθορέ τε κα ὶ μικρα εὐελπις ην. σμεν ουν ἐν τp δεσμωτηρίφ κατεκέκλειστο, δε υνθεια εἰς Συρίαν γετο καὶ ὁ Λευκων καὶ η Ῥύδη. Mς δὲ κον οἱ περὶ την Μαντὼ εἰς Ἀντιόχειαν ἐκεροθεν γαλην orsis , ἐμνησικάκει μὲν την Ῥόδην, ἐμί- α σειχε καὶ τηνυνθειαν καὶ δη την μὲν λοην ευ- θυς μετὰ του Λεύκωνος κελεύει ἐμβιβάσαντάς τινας πλοίω4ώςJ πορρωτάτω της Σύρων ἀποδόσθαι γης,

την δευνθειαν οἰκέτη συνουσιάζειν ἐνενόει καὶ ταὐτα

3 τούτου τιμωρησεσθαι αυτήν Μεταπέμπεται δε τον

αἰπόλον, άμπωνα τοὐνομα, καὶ παραδίδωσι την

416쪽

εσομένη τ' αἰπύ ' γενομένη δε ἐν τφ χωρί' ἔνθα Ο Λάμπων ἔνεμε τὰς αἶγας. προσπίπτει τοῖς γονασιν

ε αυτου καὶ ἱκετευε κατοικτε ἶρα καὶ τηοησαι διη

γεῖται δμῆτις ην, τὴν προτερον ευγένειαν, τον αν δρα την αἰχuαλωσίαν ἀκοπισας δὲ Ο Λάμπων οἰκτείρει, την κόρην κH ομνυσιν Ῥην φυλάξειν ἀμο-

λυντον, καὶ θαρρεῖν παρεκελευετο.

χρόνον ' ροκόμην θρηνουσα ' ο δὲ υψυρτος ἐρευ--μενος το οἰκημάτιον ἐνθα λυμ-μης προ της κολάσεως διηγεν, ἐπιτυγχάνει τω γραμματιδω Μαντοsς προς υβροκόμην καὶ γνωρίζει τα γράμματα, i καὶ Οτι αδίκως Ἀβροκό- τιμωρεῖται ἔμαθεν --θω - λυσαί τε αὐτον προσέταξε καὶ αγαγεῖν εἰς ὀφιν Πόνaqραὰ και λεεινὰ πεπονθὼς προσπίπτει 2 τοῖς γόωασι τοῖς - του, ο δὲ αυτὸν ἀνωτησι καὶ θάρρει ' ἔφη, ' ω μειράκιον αδίκως σου κατέγνων 20 πεισθεὶς θυγατρος λογοις ἀλλα νυν μεν σε ἐλευθε - ρον ἀντὶ δουλου ποιησώ, δίδωμι δέ σοι της οἰκίας αρχειν τηλεμης καὶ γυναῖκα ξομαι τέου πολιτῶν τινος θυγατέρα συ δὲ μη μνησικακήσύς των γεγενημένων, ου γαρ έκων σε δίκημ' αὐτα ἔλεγεν ό 3Μυψυρeoς ὁ δε ' βροκόμης ἀλλα χάρις' εφη ' σοι,βέσποτα, λι καὶ τἀληθες μαθες καὶ της σωφροσυνης ἀμείβη με ' Ἐχαιρον δὲ πάιτες οἱ κως την οἰκίανυδρυβροκόμου καὶ χάριν ξδεσαν υπὲρ αυτολτω δεσπότη ' αὐτος δὲ ἐν μεγάλη συμφορε ατ υνθειαν γ ἐνενόει δὲ προς έαυτον πολλακις τί δεῖ ἐλευθερίας μοι τίχὶ πλούτων καὶ ἐπιμελείας των ψυρ-

417쪽

του χρημάτων οὐ τοιοίτον εῖνα με δεr ἐκείνην

του, ἐννο--οπως καὶ πολτην Ἀνθειαν ευρήσει 'o δὲ Λεύκων καὶ η Ῥόδη μησαν εἰς Λυκίαν εἰς κόλιν Σάνθον ἀνώτερον ο θαλάσσης η πόλις καν- ταυθ' ἐπράθησαν πρεσβυτη τινί, ο αυτους εἶχε μετὰ πασης ἐπιμελείας, παῖδας αυτου νομιζων, καὶ γαρατεκνος ην διῆγον ἐν ἀφθόνοις μὲν πῆειν, ἐλύπουν δὲαυτουςυνθεια και βροκόμης Ουχμοώμενοι. 11 H δε Ἀνθεια ην μεν τινα χρονον παρὰ ἡ αἰπόλp, συνεχὲς δὲ ὁ Μοῖρις- ἀνηρ της Μαντους εἰς

το χωρίον ἐρχόμενος ερα της υνθείας σφοδρον ἔρωτα.Kαι τα μὲν πρῶτα πειρῆτο λανθάνειν , τελευταῖον δὲ λέγει - αἰπολφ τον ερ- καὶ πολλὰ πισχνεῖτο, συγκυψαντι 'O- τω μὲν Μοίριδι συντίθεται, δεδοικὼς δὲ την Μαντὼ ερχεται προς αυτην καὶ λέγει τον ἔρωτα τον μίριδος υ δὲ ἐν ργῆ γενομένη 'πα-σῶν' εφη δυστυχεστάτη γυναικῶν γω την ζηλην περιάγομαι, δι ην τὰ μεν πρῶτα ἐν Φοινίκύ φθρε - ο - - ερωμένου, νυνὶ δὲ κινδυνεύω ξπερὶ τουανδρός Ἀλλ' χαίρουσα γε υνθεια φανεῖται καλη

πτε μεν ουν την συχίαν γαγεν ἀποδ)ὶμ σαντος δε του οίριδος μεταπέμπεται τον αἰπόλον καὶ κελεύει λαβόντα την υνθειαν εἰς το δασύτατον ἀγαγόντα της λης ἀποκτεινα και τούτου μισθον αυτω

δώσειν υπέσχετο. V δὲ οἰκτείρει μεν την κόρην, δεδοικὼς δὲ τη Μαντὼ ἔρχεται παρὰ τη-υνθειαν καὶ ο λέγει τὰ κατ αυτης δεδογμένα. υδὲ ἀνεκώκυέ τε καὶ ἀνωδύρετο φευ λέγουσα. τούτο το κάλλος ἐπίβου- 23

418쪽

νυλευσέβησας, αν ἀποκτείνιὶς, κανχλίγον ψον με ταὶ παρακειμένη γῆ καὶ φθαλμοῖς τοι ἐμοις χεῖρας ἐπίβαλε - σας καὶ θάπτων συνεχὲς υβροκόμην κάλει αυτη γένοιντ' - ευδαίμων ἐμοὶ μεθ' υβροκόμου ταφη ' Ἐλεγε ταυτα, ο δὲ αἰπόλος εἰς οἶκτον ερχεται 1 νοῶν. ἀνόσιον ἔργον εργάσετιιι κόρην ουδὲν δικομαν ἀποκτείνων ουτ καλην Λαβὼν δε την κ0- ρη. ὁ αἰολος φονεῶσαι μὲν ου ηνέσχετο, φράζει προ αὐτην τάδε. 'υνθεια οἶδα - η δω ιναναντλεκελευσε μοι λαβεῖν και φονευσαί σε εγὼ δε, καὶ θ εῶς δεδιὼς καὶ - κάλλος οἰκτείρας βούλομαί σε μαλλον πωλησαι πόρρω ποι της γης ταύτης, μη μα- θομα η Μαντώ οτι υ τεθνηκας, με κακῶς δια - σει , δὲ μετα δακρυων λαβομένη των ποδῶν ---8 ἔφη ' θεοὶ καν Ἀρτεμι πατρωα τον αἰπόλον ὐπὲρ - , των ων γαθῶν ἀμείψασθε ἰ καὶ παρεκάλει πρα-

νὰι υ δὲ αἰπόλος λαβήμενος της -θείας λετοχεπὶ τον λιμένα ευρὼν δε κεῖ ἐμπορους ανδρας Κίλικας ἀπέδοτο την κόρην , καὶ λαβών την ἡπὲρ αὐτῆς τιμην κεν εἰς τον ἀγρόν. O δὲ ἔμποροι λαβοντες ο

ρεσαν την ἐπὶ Κιλικία ς' ἐναντο δὲ πνεύματι κατεχόμενοι καὶ της νεὼς διαρραγείσης μόλις ἐν --

419쪽

δασεῖα Την ουν νύκτα ἐκείνην πλανώμενοι ἐν αυτῆυπο των περὶ τον Ἱππόθοον τον ληστην συνεληφθη- 12 μ ν τουτω τις κεν απο τῆ Συρίας οἰκετης

καλὰς Μοιρις ρα μηκέτι - φέρειν δυναμένη μετεπεμψάμην ρτον αἰπόλον καὶ την προθῆναι ἐκέλευσα , πολει τινὶ

2 αυτα μαθὼν ουβροκόμης οὐκέτι μενειν ἐκαρ τέρει θὼν ουν τὸν Ἀψυρτον καὶ πάντας τους κατὰ τον οἶκον εἰς ἐπιζπησιν της Ανθει ς ἐρχεται. Ἐλθὼν οουν ἐν τῶ αγρῶ ἔνθα μετὰ του αἰπόλου η Ἀνθεια διε- τριβεν, αγε δει παρὰ τον αἰγιαλον τον Λάμπωνατον αἰπόλον, ω προς γάμον ἐδεδωκε την ενθειαν Μαντώ , ἐδεῖτο δὲ τοὐ Λάμπωνος εἰπεῖν αυτ εἴ τι οἶδε περὶ κόρης ἐκ Ψρου. υ δὲ αἰπόλος καὶ τουνομαχοεhes ori 'Aνθεια καὶ τον γάμον καὶ την υσέβειαν την περ αυτην καὶ τον Μοίριδος ἔρωτα καὶ το πρόσταγμα - κατ αυτης καὶ την εἰς Κιλικίαν οδόν φεγέτε ώς αεί τινος υβροκόμου μεμνησαι η κόρη 'O δὲαυτον στις ην οὐ λέγει, ωθεν ἀναστὰς ηλαυνε α ' μὰ Κιλικίας ἐλπίζων θειαν - σειν ἐκεῖ. 13 οἱ δὲ περι τὸν Ἀπόθοον τον λη στην ἐκείνης μὲν της νυκτος ἔμεινον εὐωχουμενοι, τῆ δὲ ἐξῆς περὶ τηνουσίαν ἐγίνοντο Παρεσκευάζετο δὲ πάντα καὶ ἀγάλ- ματα του ρεος καὶ σῶλα καὶ στεφανώματα εδε d ad

420쪽

358 SENOO TOΣ ΕΦΕΣΙΟΥ την θυσίαν γενέσθαι τρόπφ τω συνήθει. To μέλλον ἱερεῖον μεσθαι, εἴτε ἄνθρωπος εἴτε βόσκημα ἰη, κρεμάσαντες ἐκ δένδρου καὶ διαστάντες κόντιζοι

καὶ οπόσοι μὲν ἐπέτυχον, τούτων ὁ θεος ἐδόκει δεχε- σθαι 'ν θυσίαν ' πόσοι δὲ απέτυχον αυθις ξιλάσκοντο ἔδει δὲ τη μυνθει---τως ἱερουργηθηναι. AZ δε πάντα ἐ'τοιμα ην και κρεμῶν την κόρην η θελον, 3. ψύφος της λης ναουετο και ἀνθρώπων κτύπος

δὲ ὁ τῆς εἰρηνης της ἐν λικία προεστως, Περίλαος

1 τουνομα, ἀνη των τα πρῶτα ἐν Κιλικία δυναμενων.

Oυτος ὁ Περίλαος ἐπεστη τοῖς λησται μετὰ πληθους πολλου καὶ πάντας ἀπέκτεινεν, λίγους δὲ καὶ ζων- τας ελαβε μόνος δε ὁ ' πόθοος ηδυνηθη διαφυγεῖν ἀράμενος τὰ οπλα Ἐλαβε δε την Ἀνθειαν Περίλαος 51 καὶ πυθόμεivς την μελλουσαν συμφορὰν ηλεησεν ' εἶχε δὲ αρα μεγαλη αρχqν συμφορῆς Ἀλεος νθείας αγε δὲ αὐτην καὶ τους συλληφθεντας των χροτῶν ψTαρσοι το Κιλικίας , δὲ συνηθης αὐτον της κορη 6υψις εἰς ρωτα ηγαγε, καὶ κατὰ μικρον ἐαλώκει Περία λαος υνθείας. Ως δὲ ηκον εἰς Ἀρσόν, τους μὲν λη- στας εἰς την είρκτην παρέδωκε την δὲ Ἀνθειαν με-

ραπευεν ουτ γυνη τρο Περιλάω ουτε παῖδες,

καὶ περιβολη χρημάτων - ολιγη. Ἐλεγεν ουν προς την υνθειαν ὐπάντα δν αὐτη γένοιτο Περιλάω, 25 γυν καὶ δεσποτις και παῖδες , δὲ τὰ μεν πρῶτα ἀντεῖχεν, οὐκ ἔχουσα δὲ Ο τι ποι μει βιαζομέν-καὶ

πολλῶ ἐγκειμένω, δείσασα μη καί τι τολμησ βιαιότερον, συγκατατίθεται μὲν τον γάμον, ἱκετευε δὲ αὐ- τον ἀναμεῖναι χρονον ολίγον -- ημερῶν τριάκοντα, - καναχραντο τηρησαι καὶ κηπτεται--Περέλαος πείθεται και ἐπόμνυται τηρησειν αὐτην γάμων

νην εἰς ω- αν ὁ χρόνος -