장음표시 사용
421쪽
ἐπὶ Κιλικίας οδόν καὶ 'H προ πολλοὶτου αντρου του ληστρικου απιπεπλάνητο γὰρ καὶ αυτος της ἐπ ευμ οδω συντυγχάνει τpΥπποθοωωπλισμένφ. - δε αυτον ἰδὼν προστρέχει καὶ φιλοφρονεῖται καὶ δεῖ-τω κοινων γενέσθαι της οδου ' Oρωγάρ σε, μειράκιον, οστις - τὲ εἶ, καὶ οφθηναι καλον καὶ δελως ἀνορικόν καὶ η πλάνη φαίνεται πάντως δικουμε- νου πωμεν ουν Κιλικίαν μD αφέντες ἐῶ Καππα- οδοκίαν καὶ τον ἐκεῖ Πόντον λέγονται - οἰκεῖν --
δρες εὐδαίμονες 'χα δὲ ' ροκόμης την μὲν Ανθείας ζητησιν οὐ λέγει, συγκαταπαλεται δὲ ἀναγκάζοντι β
' ποθόω, και οὐκους ποιουσι συνεργησειν τε καὶ συλ
'Eαιίνην μὲ-ουν την ημέραν ἐπανελθοντες εἰς τοαντρον, εἴ τι αυτοῖς ἔτι περιττὸν ην αυτοῖς καὶ τους
Ἀπους ἀνελάμβανον ην γὰρ ναὶ -- Ἱπποθόήλπος ἐν τῆ ἴλη κρυπτόμενος τη- εξης παρίεσαν μεν οπιλικίαν ἐποιολτο δε την οδον ἐώ Μάζακον, πόλιν της Καππαδοκίας μεγάλην καὶ κα ν Ἐκεῖθε γὰρ Ἱππόθοος ἐνενόει συλλεξάμενος νεανίσκους ἀκμάζοντας συστησασθαι πάλιν το ληστηριον γουσι δὲ αυ- τοῖς διὰ κωμῶν μεγάλαν πάντων ηνήφθονία τῶν ἐπι- αιτηδείων και γὰρ Ο ππόθοος ἐμπείρως εἶχε της Καππαδοκῶν φωνης, καὶ αυτρπάντες, οἰκεο προσερο
422쪽
Μάζακον ἔρχονται κανταυθα πλησίον των πυλῶν εἰσ- φατίσαντο καὶ ἔγνωσαν ἐαυτους μερῶν τινων ἐκ του καμάτου θεραπευσαι. M δ ευωχουμένων αυτον ει ἐστέναξεν ο Ἱππόθοος καὶ ἐπεδάκρυσεν ο δὲ υβρ
κομης ρετο αντον τίς η αἰτία, Μακρέων καὶ μεγάλα ἔτη ,ἀμα διηγηματα καὶ πολλην ἔχοντα τραγpδίαν ' Ἐδεῖτο βροκόμης εἰπεῖν, πισχνουμενος καὶ τὰ καθ' αυτὸν διυ σεσθια ' δ'Ἀναλαβὼν ο ανωθεν μονοι δ' ἐτύγχαι- οντες διηγεῖτμι τα
πλησίον δὲ της Θράκης η πόλις των - πρωτα ἐκεῖ δυναμένων' ακούεις δὲ καὶ την Πέρινθον λ ἔνδο, ξου, καὶ τοὐς ανδρας - εὐδαίμονες ἐνταυθα. Diffωνβράσθην μειρακίου καλοs ην δὲ το μειράκιον τῶν ἐπιχωρίων ' ονομα Ῥπεράνθης ην αὐτβ. μά- σθην δὲ - πρῶτα ἐν γυμνασίοις διαπαλαίοντα ἰδὼν καὶ Ουκ ἐκαρτερησα. Ἐχρτη ουνδ αγομενης ἐπιχω 3 ει ρίου καὶ παννυχίδος ἐπ αυτης πρόσειμι, Ῥπερά καὶ ἱκετεύω κατοικτεῖραι ' ἀκούσαι δὲ τὸ μειράν - πάντα πισχνειται κατελεησάν με - τα πρῶτα γε του ἔρωτος δοποιεῖ φιλήματα καὶ ψαύσματα καὶ πολλα παρ' με πυα -ος δὲ ηδυνήθημεν και- α ρου λαβόμενοι γενεσθαι μετ' ἀλληλον μόνοι και ὁ της ἡλικίας ἀνυποπτονῆν. AH χων' συνημεν πολ , στέργοντες αλλήλους διαφερόντως , - δαίμων τις ημῖν νεμεσησε Καὶ ἔρχεταί τις απο Βυζαντίου πλη- bσίον δὲ τὸ Βυζάντιον τῆΠερίνθφ ἀνηρτων τὰ πρῶτα
423쪽
6,ῶν' Ἀριστόμαχος ἐκαλεῖτο Ουτο ευθυς ἐπιβὰς Πεμψ' - - τινος ἀφισταλμένει κοπ ἐμ θεου, ορατον Υπεράνθην συν ἐμοὶ καὶ ἀθέως ἀλίσκεται, του μειρακίου θαυμάσας το κάλλος, πάντα οντινο δε μαγεσθαι δυνάμει- πρασως δὲ -κέτι μετρίως κατεῖχε τον ἔρωτα, αλλα τα, ν πρῶτα τφ μειρακίω προσέπεμπεν 'ώς δ αδυνατον η αυτῆ ὁ γαρ υεράν-δια την προς ἐμ ευνοι--ουδένα προσίετο , πεί-
χρημάτων ὁ δὲ αυτω δίδωσι τον Υπεράνθην προφάσει διδασκαλίας ἔλεγε γαρ εἶναι λόγων τεχνίτης.
Παραλαβων χλ αυτον τα με πρῶτα κατακλει στον
εἰχε, μετὰ τοὐτο δὲ α ρεν ἐς Βυζάντιον. ἱπόμην
καγω, πάντων πιτταφρονησας τον ἐμαυτο , καὶ ο- 1 ἐδυνάμην συνημην τω μειρακίω ἐδυνάμην δε θλίγα, καί μοι φίλημα σπανιον ἐγίνετο και λαλια δυσχερέν'
10 ἐφρουρούμην γαρ τλ-λλων δελευταῖον δ' Ἀμ- έτι καρτερῶν, ἐμαυτον παροξυνας ἐπάνειμι εἰς Πέρινθον καὶ πάντα --μοι κτηματα ἀποδόμενος, πισολ- ς ἀργυριον εἰς Βυζάντων ἔρχομαι καὶ λαβὼν φίλον συνδοκουν τοsτο καὶ τω Τπεράνθη εἴσειμι νύκτωρ εἰς την -- 'A-τομάχου καὶ ευρισκω συγκατακείμενον - παιδὶ καὶ ργης πλησθεὶς παίω 11--ο ριστόμαχον καιρίαν. μυχίας δε ουσης καὶ πάντων αναπαυομένων ηειμι ς εἶχον λαθών, ἐπαγομε- νος καὶ τὸν Υπεράνθην, καὶ δι ολη Q νυκτος οδευσας εἰς Πέρινθον ευθυς νεὼς ἐπιβὰς οὐδενος 12 Mότος ἔπλεον εἰς ωσίαν καὶ μορι μέν τινος δι
τρέπει τημ νοῶν Κἀγὼ μὲν τεν εμνυ συνενη-
424쪽
μην νυκτος δὲ γενομενης Ουκετι ἐνεγκον το διράκιον παρει ' κολυμβω καὶ ἀποθνησκει. γώ-13τοσομον δυνηθην τὸ σῶμα διασῶσαι ἐπὶ την γηρο καὶ θάψαι καὶ πολλὰ δακρυσας καὶ στενάξας, φε- λῶν λείψανα καὶ δυνηθεὶς ευπορησαί που μος ἐπιτηδείου λίθου στηλην ἐπέστησα - τάφω καὶ ἐπέγραψα εἰς μνημην του δυστυχους μειρακίου πίγραμμα παραπιτον ἐκεῖνον τον καιρον πλασάμενος,. 'πασθοος κλει- τευξεν τόδε Ῥημ' Υπερά mst, ου τάφον εὐθανατου ἀγαθον ἱεροῖο πολίτου ἐς βάθος ἐκ γαίης, ανθος κλυτόν, - ποτε δαίμωνηρπασεν ἐν πελάγει μεγάλου πνευσαντος αητον. ὐντευθεν δε εἰς μὲν Περινθον ἐλθεῖν οὐ διέγνων, N
i is n. δὲ υ υσίας ἐπὶ Φρυγίαν Ο μεγάλην κοὐ
Παμφυλίαν κἀνταυθα απορία βίου καὶ ἀθυμία τῆς συμφορῆς ἐπέδωκα ἐμαυτον ληστηρίφ. α τὰ μεν πρῶτα υπηρέτης ληστηρίου γενόμενος, τελευταῖον περὶ Κιλικίαν αυτος συνεστησάμην ληστθρων, ευδορο κιμησαν ἐπὶ πολύ εως ἐλήφθησαν οἱ συν μονου προπολλο του σε ἰδεῖν. -ὐμὸν ἡ τῶν ἐμπιν διηγη 15μάτων τυχη συχε, ω φίλτατε, εἰπέ μοι τα σεαυτου 'δηλος γαρ εἰ μεγάλη τινὶ ανάγκη τῆ κατὰ την πλάνην
χρωμενος' - Aέγει δεχ υ βροκόμης - Ἐφεσιος καὶ οτι γρά- σθη κόρης καὶ Οτι ἔγημεν αυτην καὶ τὰ μαντεύματα καὶ την ἀποδημίαν καὶ τους πειρατὰς καὶ τον Ἀψυρτον κα την Μαντὼ καὶ τα δεσμὰ καὶ την φυγην καὶ ω αἰπόλον καὶ τη μεχρι Κιλικίας μόν. Ἐτι λεγ-- τος --Γ συνανεθρηνησεν ο Ἱππόθοος εγων ἁ πατέρες μοί, ω πατρίς, λούποτείψομαι, ω πάντων
μοι Ῥπεράνθη φίλτατε σὐ μὲν ουν, βροκόμη, καὶ
425쪽
3 Tπεράνθην ἰδεῖν ουκέ τι δυνησομαι ' Λέγων ἐδεί-
ο υέ τε την κόμην καὶ ἐπεδάκρυεν αὐτῆ. δε ἱκανῶς ἐθρηνησαν ἀμφότεροι, αποβλέψας εἰς τον βρο- κόμην- Ιαπόθοος ' αλλo' ἔφη ' σοὶ διηγημα παρηλ s οὐκ εἰπών ' προ λίγου τοὐτο λῖστηριον ἀλῶναι ἐπεστη μαντρ' κόρη καὶ πλανωμένη, την ηλικίαν ἔχουσα την αυτην σοί, καὶ πατρίδα λεγε την σην πλέον - ουδὲν ἐμαθον ταυτην ἔδοξε φυρε M7- σαι Καὶ δὴ πάντα ην παρεσκευασμένα καὶ ἐπέστησαν οἱ διώκοντες ' κἀγὼ μεν ἐξέφυγον η δεχυκ οἶδα 5ο τι ἐγένετο υν δὲ καλη πάνυ, ' ροκομη, καὶ ἐσταλμένη λιτῶς' κόμη ξανθη, χαρίεντες οφθαλμοι. ττι λέγοντος αυτονἀνεβόησεν βροκόμης' την μηνυν- θειαν ἐώρακας, Ἱππόθοε - δὲ αρα καὶ πέφευγε 1οτις δὲ αυτην ἔχει γη Ἐπὶ Κιλικίαν τραπωμεθα, ἐκει- νην ζrησωμεν, υκ ἐστι πορρωτο Ἀyστηρίου Ναί, πρὸς αυτῆς σε ψυχῆς 'Tπεράνθους, μvμε ἐκωνίδικησρς, αλλ ωμεν-ου δυνησομψαυνθεια ευρεῖν ' Υπισχνεῖται ὁ Ἱππόθοος πάντα ποιησειν, λεγε δὲ ο-ἀνθρωπους δεῖν ὀλίγους συλλέωσθαι πρὸς ἀσφάλειαντης δου. Καὶ οἱ μεν εν τουτοις σαν, ἐννοουντες πως
ὀπίσω την εἰς Κιλικίαν ἐλευσονται ἡ δὲ Ἀνθεία αἱ τριάκοντα παρεληλυθεσαν ημέραι καὶ παρεσκευάζετο DτρΠεριώφ τὰ περὶ τον γάμ0ν, καὶ ἱερεια κατηγετο ἐκ των χωρίων, πολλη δὲ η τῶν αλλων ἀφ ιία
συμπαρησαν δὲ αυτ οῖτε οἰκεῖοι κώ συγγενεις' πολλοὶ δε καὶ των πολιτῶν συνεώρταζον τον Ἀνθείρου γάμον. Do post cor: λίγον
426쪽
δὲ να- α περιπεσὼν- θυαττον πλέων. -- 2ὐ δοξος περιήει μὲν καὶ τους αλλους ανδρας, σοι Ἀρσέων --αμ--- ουλμὸν ἐσθη - ους αργύρων αἰτων, διηγούμενος λάστω-συμφοράν, προσηλθε δε καὶ τ- Περιλάω καὶ εἶπε δτι ' μιος καὶ ἰατρος την τέχνην. Ἀνα-- λαβων αγει προς
την υνθειαν, σθησεσθαι νομίζων ἀνδρὶ φθέντι εσίω ,δὲ ἐφιλοφρονεῖτό τε τονευδοξον καὶ ἀνε----ετο ἀτι περὶ τῶν αὐτης λέγειν ἔχοι οτι Ουδεν ἐπίσταιτο μακρῶς αυτω της ποδημίας της απορφέσου γεγενημένης ἀλλ' -δὲν ηττον ἔχαιρεν απιτμη Ἀνθεια, ἀναμιμνησκομένη τῶν οἴκοι καὶ δὴ
συνηθης τε ἐγεγόνει τοῖς κατὰ την οἰκίαν καὶ εἰσροι παρ καστα προς την Ἀνθειαν , πάντων ἀπογέων
τῶν ἐπιτηδείων, ἀεὶ δεόμενος αὐτης εἰς μεμωραπεμφθηναι κά γαρ καὶ παῖδες σα αυτῆκαὶ
Ως ουν πάντα τὰ περὶ τον γάμον ἐξετε--το τωχΠεριλάφ, ἐφειστηκε δ η μέρα, δεῖπνον μὲν αὐτμπολυτελὲς ἡτοίμαστο καὶ Ἀνθεια ἐκεκόσμητο κόσμωνυμφική ἐπαυετο δὲ ἀτε νύκτωρ -τε μεθ' ημερα δακρυουσα, αλλ' ἀεὶ προ φθαλμῶν θεω Ἀβροκόμπα νενόει--α πολλά, τον ἔρωτα το ς ορκους, τὴν καπριδα, τους πατέρας , την νάγκην,
τον γάμον. Καὶ δη καθ' αυτην γενομένη, καιρου λα-
μήνη, σπαράξασα τὰς κόμας πάντα αδικος ἐγὼ νη, ' καὶ πονηρά, τις- θὶ τοῖς ἴσοις υβροκόμην σμείβομαι Ἀμεν γὰρ ῖνα ἐμὸς ἀνηρ μείνη καὶ δεσμὰ
427쪽
υπομενε καὶ βασάνους καὶ ωοος που καὶ τέθνηκεν
ἐγὼ δὲ κάὶ ἐκείνω, ἀμνημονω καὶ γαμουμαι ἡ Ἀ-- τυχης, καὶ τον μέναιον σε τις ει ἐμοί, καὶ ἐπε εὐ- α ξομπι τυ Περιλάου 'πιλ , φιλτάτη μου - - βροκόμου ψυχη, μηδέν τι ἡπὲρ μου λυπρο ι
μα, καὶ μέχρι θανάτου μείνασα νύμφη 5 T-τα εἶπε - ἀφικομένου παρ αυτην του Ευ-δύξου του Ἐφεσίου ἰατρονἀπαγαγοsσα αὐτον ἐπ οἴκημά τι ηρεμα Φον προσπίππει τοῖς γόνασιν αὐτου καὶ οἱκετευε μηδενὶ κατειπεῖν των ρηθησομένων μηδὲν καὶ ρκίζει την πάτριον θεον Αρτεμιν ξυμπράξειν 6 πάντα οσα αν αυτοὶδ θῖ 'Aνω νιν αυτην ο/υδοξος πολλα θρννουσαν καὶ θαρρεἰν παρεκάλει καὶ ἐπωμνυε, πάντα ποιήσειν υπισχνουμενος. θε dmi αυτῆτον ' μα--ἐρωτα καὶ τους ορ-- τους προς εκεῖνον καὶ τὰς περὶ της σωφροσυνης συνθηκας
καὶ ' εἰμὲνην ζωσαν ἔφη 'με ἀπολαβεῖν ζῶντα ' ρο- κόμην η λαθεῖν ἀποδρῆσαν ἐντευθεν, περὶ τούτων ἐβουλευόμην ἐπειδη δὲ ὁ με τέθνηκε, φυγείν δε θωύνατον και τον μέλλοντα ἀμήχανον προεῖναι. μον οὐτε γαρ τὰς συνθηκας παραβησομαι τὰς προς υβροκόμην Ουτε τους ορκους περόψομαι , σὐ τοίνυν β εις ημῖν γενιγῶ, φάρμακον ευρών ποθεν ο κακῶν 8 με ἀπαλλάξει την κακοδαίμονα Ἐσται δὲ αντὶ του- οτων σοι πολλὰ μὲν καὶ παρὰ των θεῶν, οἷς ἐπεύξομαι κιὰ προ - θανάτου πολλάκις υπὲρ σου, αὐτη
δὲ - καὶ ἀργυριον δώσω καὶ την παραπομπην ἐπισκευάσω. συνησύ δὲ προ του πυθέσθαι τινὰ ἐπιβὰς νεὼς τυν ἐπ Ἐφέσου πλεῖν ἐκεῖ δὲ γενόμενος, ανα- ζητησας τους γονεις Μεγαμήδη τε καὶ Ευίππην αγ-
428쪽
Εἰπουσα τῶν ποδῶν αυτου προυκυλίετο καὶ ἐδεῖτο 9μηνὲ -τειπεῖν αυτῶ δουναί τε τὸ φάρμακον καὶ
προκομίσασα εἰ κοσι μιῆς ἀογυριου περιδεραιά τε αυ-
ην η αυτηὶ πάντα αφθονα, πάντων γαρ ἐξουσίαν εἶχε, Περιλάου δίδωσι τω Εὐδόξω -βουλευσάμενος πολλὰ καὶ την κόρην οἰκτείρας της συμφορῆς καὶ της εἰς Μον ἐπιθυμῶν οδορκαὶ του ἀργυρίου 1 καὶ των δώρων τ ενος πισχνεῖται δώσειν τοφάρμακον, καὶ ἀπροι κομιῶν υ δε εν τουτ' πολλα ουὲν,καταθρηνεῖ, την τε ηλικίαν κατοδυρομένη τηθεαυτης καὶοτι μελλο προήρας ἀποθανεῖσθαι λυπουμένη, πολλὰ δὲ 'Aβροκόμην ς παρόντα ἀνεκάλει. i Eν--τφ λίγον διαλιπων ὁ μειξος ἔρχεται κομί- IIζων πιέσιμον μὲν δ ουχὶ φάρμακον, υπνωτια- διώς μητε τι παθεῖν την κόρην καὶ αὐτον εφοδίων τυχόντα ἀνασωθῆναι. αμυσα δὲ η υνθεια καὶ πολ- λην νουσα χάριν αὐτον αποπέμπει. et Rαὶ ο με ευθυς ἐπιβὰς νεὼς ἐπανηχ' η δὲ καιρον ἐπιτηδειον ἐζ ει προς την πόσιν του φαρ
Καὶ δη μὲν νυξ ην, παρεσκευάζετο δε ὁ θάλαμος, καὶ ηκον οἱ ἐει τουτ' τεταγμένοι τη-υνθεια,
χειρὶ κρυπτουσα το φάρμακον καὶ , πλησίον του θαλάμου γίνεται, οἱ οἰκεῖοι ατευφημησαν - - ναιον η δὲ ἀνωδυρετο καὶ ἐδάκρυεν Ἀυτως ἐγω λέ- 2γουσα 'πρότερον ηγόμην βροκωη-μφίφ, καὶ παρ- γ έπεμπεν μας - ἐρωτικόν, καὶ μέναιος δετο ἐπὶ γάμοις ευδαίμοσι Νυνὶ δε τί ποιησεις, Ἀνθεια δἀδικησεις βροκομην τον ανδρα τον ἐρώμενον, τον
429쪽
τοῖς κακοῖς δειλ* εδόχθω ταῶτα, πίνωμεν το φάρμακον Ἀβροκόμην εἶναί μοι δε ανδρα ἐκεῖνον καὶ τεθυανιότα βουλομαι '' αμα ἔλεγε καὶ ηγε--τον
Καὶ δ ιιόνη μὲν ἐγεγόνει, τι γαρ Περίλαος μετα - φίδων νωχεῖτο σκηψαμένη ' ρ ἀγων'
υπο διφους κατειλνὶ φθαι ἐκέλευσεν αυτῶ τινι των οἰ
κετῶν δωρ ἐνεγκεῖν, ς δη πωμένη καὶ δηκομισθέντος ἐκπώματος, λαβουσα ουδενὸς ἔνδον αυτὴ παρόντος εμβάλλει το φάρμακον καὶ δακρυσαω 'AUφιλτάπου φησὶν ' βροκόμου ψυχη, ἰδο σοι τας υποσχέσεις αποδίδωμι κοὰ οδον ἐοχομαι τὴν παρα σέ, δυστυχῆ με αλλ' ἀναγκαῖαν καὶ δέχου με ἄσμενος καί μοι πάρεχε τὰν ἐκεῖ μετὰ σου δίαιταν ευδαίμονα ' Ἀειπουσα ἔπιε - φάρμακοω, καὶ εὐ- υπ- τε αυτην κατεῖχε καὶ ἐπιπτεν εἰς γην, καὶ ἐποίει το φάρμακον - ἐδυνατο. εἰ λθεν ὁ Περίλαος ευθυς ἰδὼν την --θειαν κειμένην ἐξεπλάγη καὶ ἀνεβόησε θύρυβος τε πολυς των κατὰ την οἰκία, ην καὶ πάρο συμμιγη, οἰμωγη, φόβος, ἔκπληξις οἱ μεν κτειρον την δοκουσαν τεθνηκέναι, οἱ δε συνήχθοντο Περιλάω, πάντες
δὲ ἐθρη-υν τὸ γεγονός. δὲ Περίλαος την ἐσθῆτα
περιρρηξάμενος, ἐπιπεσων τω σώαατι λ*tλτάτη - , κορη φησιν, , προ των γαμων καταλιπουσα τον
ἐρῶντα, λίγαις ημέραις νυμφη Περιλά- γενομένη, εἰς ἐόν σε θάλαμον τον τάφον ἄξομεν, ευδαίμωναρ οστις ποτε Ἀβροκομης ην μακάριος ἐκεῖνος αληθῶς, τηλικαυτα παρ' ἐρωμενης λαβὼν δῶρα DU μεν ουν τοιαλα ἐθργει, περιεβεβλήκει δεαπασαν καὶ σπάζετο χεῖράς τε κά πόδας ' νυμφη
430쪽
θεις χρυσόν καὶ ουκέτι φέρων την θέαν, ημ ερας γενομένη ἐνθεμενος κλίνη ν υνθειαν η-ἔκειτο αναι- ντ--ληγεν εἰς τους πλησίον της πόλεως --φους κανταυθα κατέθετο ἔν τινι οἰκηματι, πολλὰ
μὲν ἐπισφῶζας ἱερεῖα, πολλην δν- αχα και κοσμον
ἄλλον ἐπ--σας. Καὶ γο μὲν κτελεσας τὰ νομιζόμενα πο των οἰ- 8i κείων εἰς την πόλιν πετο καταλειφθεῖσα-ἐν τῶ τάφ. υνθεια εαυτης γενομένη καὶ συνεῖσα οτι μητο φάρμακον θανάσιμον ν στενάζασα καὶ δακρύ- σαπα ' ψευσαμενό με φησίν, κωλυσαν μευ- σαι προς-ονυβροκόμην οδον ευτυχη ἐσφάλην - 1 τάντα καινα καὶ της ἐπιθυμίας του θανάτου. λλ 2 ἔνεστί γε ἐν τρώφωμίναπαν - ἐργον ἐργάσασθω του φαρμάκου λιμῶ οὐ γαρ ανδ εντεsθέν μέ τις ἀνέλοιτο, ουδ αν ἐπίδοιμι τον λιον οὐδ' εἰς φῶς ἐλεύσομ- απιτα εἰποπισα ἐκαρτέρει τον--τονα προσδεχομενη γενναίως.
Ἐν δὲ τουτω νυκτος ἐπιγενομένη -ταί τινες 3μα ντες τι κόρη τέθαπται πλουσίως, καὶ σωλυς μεν αυτῆ κόσμος συγκατάκειται γυναικεῖος , πολυς δε αργυρος καὶ χρυσός, ηψον ἐπὶ τον τάφον καὶ - - Mi Dcντες του τάφου τὰς θυρας, εἰσελθοντες τον τε κύσμον ἀνηροsντο καὶ τηλυνθειαν ζῶοαν ὁρῶσι μέγα δὲ καὶ τουτ κέρδος ποώμενοι ανίπτων τε --την καὶ γειν ἐβούλοντο , δὲ των ποδῶν αυτῶν οπροκυλιομένη πολλὰ ἐδειτο Ἀνδρες, ολνές ποτ' ἐστὲ' λέγουσα, 'τον μὲν κοσμον, τον απαντα οστις