Erōtikōn logōn syggrapheis

391쪽

N ἐν ἘφέσWἀνη των τα πρῶτα ἐκει δυναμε - νων, Λυκομήδης νομα. -υ τε κομηδε ἐκ γυναικος ἐπιχωρίου Θεμιστους γίνεται παῖς υβροκόμης, μέγα τι χρῆμα κάλλους υτε ἐν γωνία υτε ἐν 2 αλλη γ προτερον γενομέν-. Oυτος ὁ Ἀβρογκόμης

αε ών καὶ καθ' ημεραν εἰς κάλλος ηυξετο, συνηνθει δε αυτλτοις του σώματος καλοῖς καὶ τα της ψυχης αγαθά παιδείαν τε γαρ πασαν ἐμελέτα καὶ μουσι-κην ποικίλην σκει, θήρα δε αυτ καὶ ἱππασία καὶ

3 οπλομαχία συνήφν γυμνάσματα. υνχε περισπούδα- οστος απασιν Ἐφεσίοις, αλλὰ κά, τοῖς τηψαλλουσίαν οἰ-μι, καὶ μεγάλας εἶχον ἐν αὐτω τὰς ἐλπίδας οτι πολίτης ἔσοιντο διαφέρων Προσεῖχον δὲ ώς εὐαφμειρακίω καίεωιν δη τινὲς οῖ καὶ προσεκυνησαν ἰδόντες καὶ προσευξαντο Ἐφρόνει δε το μειράκιον

κατορθωμασι, πολυ δὲ μαλλον τω κάλλει του σωματος πάντων δε των αλλων, ὁσα δη λεγετο καλά, ἐλαττόνων κατεφρονε καὶ ουδὲν αὐτφ ο θέαμα, - ακουσμα ἄξιον Ἀβροκόμου κατεφαίνετο καὶ εἰ τινα 20η παιδα καλον ἀκουσαι η παρθένον ευμορφον, κατεγέλα των λεγόντων ς -κ εωμων οτι εχ εἷς καλος αυτός. Ἐρωτά γε μην ουδὲ ἐνόμιζεν εἶναι θεόν, ἀλλα

392쪽

ποτέ τις ερασθειφου δὲ ποταγείη τω θεω μνὶ θέλων'

εἰ δέ που ἱερον η γαλμα ρωτος εἶδε, κατεγελα, 6 ἀπέφαινέ τε ἐαυτὸν Ἐρωτος παντος καλλίονα. καὶ εἶχεν υτως ' Ἀπου γαρ υβροκόμης ὀφθειη, υτεαγαλμα καλον ἐφαίνετο ουτε εἰκὼν ἐπηνεῖτο. Μηνίει προς---- Ἐρως φιλόνεικος γαρ Λθεος κανυπερηφάνοις απαραίτητος ἐζητει δὲ τεχνην

καπὰ του μειρακίου καὶ γαρ καὶ θω δυσάλο--iu ἐφαίνετο Ἐξοπλίσας ουν ἐαυτον καὶ πῆσαι δύνα μιν ἐρωτικῶν φαρμάκων περιβαλόμενος ἐστράτευεν ἐφ'

απο της πολεως ἐπὶ το ἱερόν στάδιοι δέ εἰσιν πτά ἔδει δε πομπεύειν πάσας τὰς πιχωρίους παρθένους 1 κεκοσμημένας πολυτελῶς - τους ἐφηβους μοι τηροαυτην ηλικίαν εἶχον τῶ 'Aβροκόμη γ ν δὲαυτος περὶ τα δε καὶ δέκα ἔτη καὶ των ἐφηβων προσήπτετο καὶ

ἐν ἡ πομπῆ τὰ πρῶτα ἐφέρετο Πολῶ δὲ πληθος ἐπὶ 3την θέαν, πολὐ μὲν ἐγχώριον, πολυ δὲ ξενικόν καὶ α γαρ ι i H ἐν ἐκείνη τῆ πανηγυρε καὶ νυμφίους

ταῖς παρθένοις ευρίσκεσθαι κοὰ γυναῖκας ταῖς ἐνήβοις Παρίεσαν δὲ κατὰ στίχον ἰπομπευοντες πρῶτα τὰ ἱερὰ καὶ δῶδες καὶ κανα καὶ ἐH μι--α ' Hτούτοις ἶπποι καὶ κυνες κιὰ σκευ κυνηγετισῶ ἰδε: πολεμικά, τὰ /4 πλεῖστα εἰρηνικά. ' κάστη δε αυ- τῶν ἀτως ως πως ἐραστην ἐκεκόσμητο υρνὰ τη των παρθένων τάξεως υνθεια, θυγάτηρ Μεγαμήδους καὶ μίππης ἐγχωρίων. Η δε το κάλλος, ' θείας οἷ- θαυμάσαι καὶ πολῶ τὰς αλλας περε- γ βάλλετο παρθένους. - μεν τεσσαρεσκαίδεκα ἐγεγό-

393쪽

την των ανέμων φορὰν κινουμενη οφθαλμοὶ γοργοί,

φαιδροὶ μὲν ς κόρης, φοβεροὶ-ώς σωφρονος χι οτων ἀλουργης, ζωστος εἰς γόνυ, μεχρὶ βραχιόνων καθ' -

ειμένος, νεβρὶς περικειμενη γωρυτος ἀνημμενος, τόξα, ακοντες φερόμενοι, κυνες επόμενοι Πολλάκις αυτην ἐπὶ του τεμένους ἰδόντες Ἐφέσιοι προσεκυ η- σαν ς'Ἀρτεμιν καὶ τότ υν οφθείσης ἀνεβόησε τὸ ρ πλῆθος, καὶ ησαν ποικίλαι παρα των θεωμένων φωναί, των μὲν, ἐκπλήξεως την θεον εἶναι λεγόντων των δε αλλην τινὰ --της θεολπεριποιημένην προσεύχοντο πάντες κά προσεκυνουν καὶ τρους νεῖς αυτης ἐμακάριζον ην δὲ διαβόητος τοῖς θεωμε- 158 νοις απασινυνθεια η καλη. Ως δὲ παρηλθε - των παρθένων πληθος ουδεὶς αλλο τι η υνθειαν ἔλεγεν 'ώς δὲ βροκόμης μετὰ των ἐφηβων ἐπέστη, τουνθένδε, καίτοι καλου οντος οὐ κοπα τὰς παρθένους

θεάματος, πάντες ἰδόντες βροκόμην ἐκείνων ἐπε- etsi λαθοντο, τρεψαν δὲ τὰς ψεις ἐπ αυτὸν βοῶντες υπὸ της ας ἐκπεπληγμένοι, καλὸς ροκόμης' λέ- γοντες, ' καὶ οἷος Οὐδὲ εις καλου μίμημα θεos' 'NJηδέ τινες καὶ τουτο προσέθεσαν ' οἷος - γάμος γένοιτουβροκόμου καὶ Ῥυθείας ' ει καὶ ταμ ην πρῶτα της Κρωτος τεχνης μελετη ματα δεχ μὲν δη εἰς κατερους η περ αλληλωνηλθεωζα καὶ η τευνθεια τὸν υβροκόμην ἐπεθυμει

394쪽

Μοωτες απαν το πλῆθος καὶ ο της πομπης κόσμος ἐλέλυτο ροσαν δὲ ἐς ταυτον ανδρες καὶ γυναῖκες, ἔφηβοι καὶ παρθένοι, ἐνταυθα ορῶσιν ἀλληλους, αυδαλίσκεται υνθεια - του θυροκόμου, τταται δὲ ἡποθοσφωτειυβροκομης καὶ ἐνεώρα τε συνεχε-

στερον τῆ--ο καὶ παλλαγην- της ψεως ἐθέλων

οὐκ ἐδύνατο κατεῖχε δὲ αυτον ἐγκείμενος ο θεός. Θιέκειτο δε καὶ χνθεια πονηρως, ολοις μὲν καὶ ἀνα- 2πεπταμένοις τοῖς φθαλμοῖς το Aβροκόμου κάλλος εἰσρεον δεχομένη, δη δὲ καὶ των παρθένοις πρεπόντων καταφρονουσα καὶ γαρ λάλησεν ἄν τι, ναυβροκόμης ἀκούση, καὶ μέρη του σωματος ἐγυμνωσεναν τα δυνατά, ναυβροκόμης ηι αυτον δεδώκει προς την θέαν καὶ ην αἰχμάλωτος του θεου.

Kιὰ τότε μὲν --τωἀπηλλάττοντο λυπ-μενοι 3καὶ τω τάχει της παλλαγης μεμφόμενοι καὶ αλληλους βλέπειν ἐθέλοντες ἐπιστρεφόμενοι καὶ φιστάμενοι πολλὰς προφάσεις διατριβης ευρισκον δε ηλθον κάτερος παρ' εαυτόν, ἔγνωσαν τότε Α κα- κων ἐγεγόνεσαν καὶ ἔννοια ἐκείνο υπέει --ε- θατέρου καὶ ὁ ἔρως ἐν αυτοῖς άνεκαίετο καὶ τ περιττον της ημέρας αυξησαντες την ἐπιθυμίαν, ἐπειδη εἰς--νίεσαν, ἐν ἀθρύφ γίνονται τμδειρο, καὶ ο ἔρως ἐν έκατέροις ην ἀκατάσχετος.

Aαβὼν η την κόμην λωβροκόμης καὶ σπαράξας

την ἐσθητα -- - των κακων' εἶπε, σκέπον R δυστυχης ὁ μεχρι νυν ανδρικος υβροκόμης , καταφρονῶν Ἐρωτος, ο τῶ θεῶ λοιδορούμενος εάλωκα καὶ νενίκημαι καὶ παρθήν δουλευειν ἀναγκάζομαι,

395쪽

A 333κοὶ φαίνεται τις δη καλλίων ἐμου καὶ θεον Ερωσα

καλῶ. Q πάντα ανανδρος εγὼ καὶ πονηρός ου καρτερήσω νυν ου μενῶ γεννικός - ἔσομαι, καλλίων 3 Κρωτος λυν ουδὲν οντα θεον νικῆσαί με δελ λη παρθένος τι δε τοῖς σοῖς οφθαλμοῖς. βροκόμη, ευ-

μορφος υνθεια, ἀλλ ἐὰν θέλης, σοὶ σοί. εδόχθω

ταυτα ' σὐκ αν Ερως ποτέ μου κρατησειε ι νυτα ἔλεγε, καὶ ο θεος σφοδρότερος αυτῶ ἐν κειτο καὶ Πλκεν ἀντιτείνοντα καὶ ωδυνα μη θέλοντα. Ουκέτι δη καρτερῶν, ωας εαυτον εἰς γην νενικη- ρκας' εἶπεν, 'Ερως, μέγα σοι τρόπαιον ἐγηγερται καθ'

σον τον επὶ σὲ καταπεφευγότα του πάντων δε GILDTην.

με περιίδης μηδὲ ἐπὶ πολὐτ μωρήση τον θρασύν.

ἀντιλέγοντι, ἀλλ' εὐεργετης ηττωμέν-θεός ' Ἀμα ἔλεγεν, ὁ δὲ Ἐρως ἔτι ἀργίζετο καὶ μεγάλην της περοψίας ἐνενοει- μωρίαν εἰσπράξασθαι τονυβροκόμην γ λέκειτο καὶ ἐυνθεια πονηρως καὶ ουκετιφέρειν δυναμενη ἐπεγείρει αυτην, πειρωμένη τους παροντας λανθάνειν φησὶν δυστυχος --πονθα , παρθενος παρ' ηλικίαν - καὶ ὀδυνωμαι καινὰ καὶ κορη μη πρέποντα ' ' βροκόμη μαίνο- 57 μ - - μεν, αλλ' υπερηφάνp. καὶ τίς ἔσται- της ἐπιθυμίας ορος καὶ τί το πέρας του κακοὐ Σοβαρος ουτος ἐρώμενος, παρθένος ἐγὼ φρουρουμένη τίνα μηθον ληψομαι; τίνι τἀμὰ κοινώσομαι; ins Aβροκόμην ΟΦ0μαι κλ

396쪽

τα συνηθη γυμνάσματα , ρε δε η παρθενος ἐπὶ τηνἐθους θρησκείαν τῆς θεοs 'Hλι, αὐτοῖς καὶ τὰ4 σωματα ἐκ της παρελθουσης νυκτὸς πεπονηρά --Hτο βλέμμα θυμον καὶ οἱ χρῶτες ηλλαγμένοι καὶτ - ἐπὶ πολῶ ἐγίνετο καὶ πλέον -δὲν αυτοδ ην. εν τούτω ἐν τφ ερλτης θεου διημερεύοντες ἐνεω- 3ρων ἀλληλοις, εἰπεῖν ταλiiθες φόβωπρος κατέρους αἰδουμενοι τοσομο δέ ἐστέναξεν - ποτε Ἀβρο- κόμης καὶ ἐδάκρυσε καὶ προσευχετο της κόρης ἀκου- ουσης λεεινῶς ' η δὲ Ἀνθεια ἔπασχε μὲν τὰ αὐτά, 4πολυ δὲ μείων τῆ συμ-ρῶ κατείχετο εἰ δέ ποτε

αλλας παρθένους η γυναῖκας 'δοι βλεπουσας εἰς ἐκεῖνον ἐώρων δὲ Φασαι εἰςJ Ἀβροκόμην , δηλη ην λυπουμένη μη παρευδοκιμηθη φοβουμενη Εὐχαὶ δὲαυτοῖς κατέροις ησαν προς την θεὸν κοινῆ λανθάνουσαι μέν, αλλ' ἐγίνοντο ομοιαι.

μό-υ δὲ προῖόντος -κέτι το μειράκιον ἐκαρτέρει, ηοη δε αὐτῶ καὶ το σῶμα παν φάνιστο καὶ ψυχη κατεπεπτώκει, ωστε ἐν πολλῆ -- τον ---μηδην - την --τὼ γεγονέναι - εἰδότας μεν τι εἴη το συμβαῖνον Ἀβροκόμη, δεδοικότας δε ἐκτανέρωμένων Σωέμω δὲ φων καὶ ὁ σιγη ς ε καὶ η Εὐίππη περὶ τηλυνθεια καθειστηκεσαν,ορῶντες. αὐτης το μὲν κάλλος μαραινομενον, την δὲ αἰτίαν Ου φαινομένην της συμφορας πλοι δ' εἰ--γουσι παρα τηνυνθειαν μάντεις καὶ ιερέας ἁ εὐ- ρησοντας λυσιν του δεινοs. Οἱ δὲ ἐλθόντες ἔθυόν τε ἱερεῖα - ποικίλα ἐπέσπενδον - ἐπέλεγον φωνας βαρβαρικά, ἐξιλάσκεσθαί τινας λέγοντες δαίμονας, καὶ προσεποιοῶντο ς ε ' δεινον ἐκ των πο -

397쪽

τον Λυκομηδην ἔθυόν τε καὶ ευχοντο λυσις δε υδεμία του δεινολουδὲ ἐτερω αυτῶν ἐγίνετο, ἀλλα καὶ

ἔτι μῶλλον ὁ ἔρως ἀνεκάετο Ἐκειντο μὲν δη κάτεροι

νοσosντες, πάνυ ἐπισφαλῶς διακείμενοι, σον ου-5δέπω τεθνηξεσθαι προσδοκώμενοι, κατειπεῖν αυτῶν

την συμφορὰν, δυνάμενοι. πέλος δε πεμπουσιν οἱ πατερες κατερων εἰς θεου μαντευσόμενοι την τε αλίαν τῆς νόσου καὶ την ἀπαλλαγην 6 'ολίνου δὲ αὐχει - ἱερὸν - ἐν κολοφῶνι-ολ- ολωνος διάπλους ἀπ φεσου σταδίων ογδοηκοντα. 'E- θα οἱ παρ' κατέρων ἀφικόμενοι δέονται τουθ εο ἀληθη μαντευεσθαι ἐληλύθεσαν δη κατὰ ταὐτά. 2 ρ δε ὁ θεος κοινὰ ἀμφοτεροις τὰ μαντευμπα ἐμμέτρως α δ' ἔπη τάδε Ππτε ποθειτε μαθειν νούσου τελος ηδὲ καναρχήν; ' φοτέρους μία νουσος ἔχει, λύσις ἔνθεν ανέμφAεινα ὁ χρῶ τοῖσδεσσι εδ ἡ καὶ ἀνήνυτα ἔργα

αμφοτεροι φευξονται πειρ αλα λυσσοδίωκτοι

δεσμὰ δὲ μοχ ροήσουσι παρ' ἀνδράσι μιξοθ' λάσσοις οκῶ τάφος αμφοτεροις θάλαμος κάν- ἀπηλον, καὶ ποταμοs Νείλου παρὰ ρεύμασιν'1σιδι σεμνῆσωτείρρ μετόπισθε παραστῆς ολβια δῶρα υλλ' ἔτι που μετὰ πημα ἀρεί- ποτμον ἔχουσι. 7 Tuυταώς ἐκομίσθη τὰ μαντεύματα εἰς' εινον, ον-ς μὰν οἱ πατέρες αυτῶν ησαν ἐν ἀμηχαι- καὶ τοδεινον ο τι ην πάνυ ηπόρουν συμβάλλειν δὲ τὰ του θεολλόγια - ἐδύναντο ουτε γὰρ τίς η νοσος ουτε τίς η φυγη -τε τινα τὰ δεσμὰ -τε ο τάφος τίς ου τε2- ποταμος τις Ουτε τίς η ἐκ του θεοσβοηθεια. Eδοξεν ωουν αυτοῖς πολλὰ βουλευσαμενοι παραμυθήσαο ιτον χρησμον-ς οἷόν τε καὶ συζε ι,-- ως παγ

398쪽

336 ΕΦΕΣΙΟΥ δας ώς τουτο κά του θεου βουλομένου δι' - ἐμαντεύσατο Ἐδόκει δη ταῶτα καὶ διέγνωσαν μετὰ τον γάμον ἐκπέμψαι χρόν-τωνα- μημοντας αυτορ. Μεστη μὲν ηδ η πολις η τωνδευωχουμένων, 3 πάντα δ' ' ἐστεφανωμεν καὶ διαβόητος ὁ μέλλων γάμος ' μακαρίζετο δὲ υπὸ παντ- ο μὲν οἱα αξεται γυναῖκα, η δὲ λ μειρακίω συγκατακλιθησεται. Ἀβροκόμης ς ἐπυθετο καὶ τον χρησμον καὶ τον γάμον, ἐπὶ μὲν τήτην Ἀνθειαν αειν μεγάλως ἔχαιρεν εφόβει δὲ αυτον Ουθὲν τα μεμαντευμένα Ἀλλ' ἐδόκει παντος εἰναι δεινολτα παρόντα ηδιονα κατὰ ταυτὰ δὲ κάὶηυνθεια ομετο,4ν οτι Ἀσβροκόμην ἔξει τίς δὲ η φυγη καὶ τίνες αἱ συμφοραὶ κατεφρόνει, πάντων των ἐσομένων κακῶν Ἀβροκόμην ἔχουσα παρα- μυθέαν. AZς ουν ἐφεστηκεν ο των γάμων καιρός, καὶ παννυχίδες ποντο καὶ ἱερεῖα πολλὰ ἐθυετο τῆ θεω καὶ ἐπειδη ταυτα ἐξετετελεστο, ηκούσης της νυκτος βραδυνειν δὲ πάντα ἐδόκει υβροκόμη καὶ Ἀνθεία ηγον την κόρην εἰς τον θάλαμον μετὰ λαμπάδων , τον --

ναιονίδοντες, ἐπευφημουντες, καὶ εἰσαγαγόντες κατ-

έκλιναν. - δ αυτοῖς ο θάλαμος μυτωδε πεποιημένος κλίνη χρυση στρωμασιν ἔστρως πορφυροῖς

καὶ ἐπὶ της κλίνης Βαβυλωνία ἐπεποίκιλτο σκηνη παίζοντεςἘρωτες, οἰμεν φροδίτην θεραπευοντες ην

δὲ καὶ 'Aφροδίτης εἰκων , οἱ δὲ ἱππευοντες ἀναβάται στρουθοῖς, οἱδὲ στεφάνους πλέκοντες, οἱ δὲ ἄνθη φε- ροντες ' ταλα ἐν β τέρφ μέρει της σκηνῆς ' ἐν δὲ τ 3 ἐτέρφυρης ην---πλωμένος, αλλ' ώς προ ερωμένην σωφροδίτην κεκοσμημενος, στεφανωμένος,

399쪽

A337 ἔχων Ἐρως αυτον, - , λαμπάδα ἔχων θειαν, ἀγαγοντες προς τολυβροκόμην, ἐπέκλμισάν Q δὲ ἐκατέροις παθει συνέβη ταυτόν, καὶ οὐτε οπροσειπεῖν ἔτι ἀλληλους δυναντο ουτε ἀντιβλέψαι αἰδουμενοι, φοβούμενοι, πνευστιωντες ἐπάλλετο αὐτοῖς τα σώματα καὶ ἐκραδαίνωMς απιτοῖς αἱ ψυχαί.

α λει- ο ροκόμης ἀνενεγκὼν περιέλαβε τη. -- οθειαν ἡ δε ἐδάκρυε της ψυχης αὐτης συμβολα προπεμπτουσης τῆς ἐπιδυμίας τὰ δάκρυα Καὶ ὁ θύβρο--μο ς ω τῆς ἐμὶ' φησὶ ποθεισαγ-ieti H αιτός, μόλις ἀπείληφα, πολλας πρότερον νυκτας δυστυχησας. 3' Q φωτὸς ἡδίων ἐμοὶ κόρη καὶ των πώποτε λαλουμέ- ιν λευτυχεστέρα τον ἐραστην ἔχει ς ἄνδρα, μεθ' -

ζαν και απ0θανεῖν πάρξει γυναικὶ σωφρονι' Εἰπὼν κατεφίλει τε καὶ πεδέχετο τα δάκρυα, καὶ αυτῶ ἐδόκει παντος μὲν εἶναι νέκταρος ποτιμωτερα τὰ δάκρυα, παντος δὲ του προς οδύνην φαρμακου δυνατώ - πε τερα-δε ολίγα αυτον προσφθεγωμένη 'ναὶ ' φησὶν ' Ἀβροκόμη, δοκῶ καλη, καὶ μετὰ την ν ευμορφίαν ἀρέσκω σοι υνανδρε καὶ δειλε, πόσον ἐβράδυ- νας ἐρῶν χροωσν πόσον ημέλησας απὸ των ἐμαυτῆς καὶ,---μυθας Οἶδα υλλ' ἰδου, δειρυα μὲν αυποδέχου ταμά, καὶ η καλη σου κόμη πινέτω πῶματο ἐρωτικον, κώ-- ντες ἀλληλοις ἀναμιγῶμεν, καταβρέχωμεν δὲ καὶ - - στεφάτους τοῖς παρ' ἀλλ ωλων δάκρυσιν, ν μῖν καὶ ουτοι συνερῶσιν Εἰ--μα ἄπαν μον αὐτο - πρόσωπον ήσπάγ- απα βο

400쪽

338 SENOΦΩΝΤΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥ καὶ τους στεφάνους ἀνελάμβανε καὶ τὰ νιλη φιλοῶσα συνηρμόκει, κά οσα ἐνενόουν, Γδιὰ των χειλέωνJ ἐκ- πιαῖς εἰς ' θατέρου - διωτου φιληματος παρεπέμπετο Φιλουσα δὲ αὐτο τους Τοφθαλμοὐς ώ' φησὶ ' πολλάκις με λυπυσαντες

ἡμεῖς, ω τὸ πρῶτον ἐνθέντες τῆ ἐμφαι--

Οἱ τότε μὲν σοβαροί, νυν δὲ ἐρωτικοί, καλως μοι διηκονησατε, κά τον ἔρωτα τον ἐμον καλῶς εἰς την' ροα - φαρο--γησατε. οιγαρου- ῶς πολλαχφιλῶ και μῖν ἐφαρμόζω τους οφθαλμους τους ἐμους, τους θυροκόμου διακόνους υμεῖς δὲ ἀεὶ βλέποιτε

ἐμοὶ δοξ λ τις αλλος ευμορφος ἔχετε ψυχάς, ας αυτοὶ ἐξεκαυσατ, ταντας ομοίως τηργατε. Πωτα εἶπε, καὶ περιφυντες ἀνεστοι - κάντα πρῶτα των 'Aφροδίτης ἀπέλαυον ἐφιλονείκουν δὲ

ει ολη λῆι νυκτος προ αλληλους, φιλ- Μενοι τίς φανεr- μἄλλον ἐρων. Ἐπειδη δὲ μέρα ἐγένετο, ανίσταντο πολλμεν 10 ηδωνες, κολῶ δὲ εὐθυμότεροι, ἀπολαυσαντες ων ἐπεθύμησαν χρόνω καλως Ῥορτη δὲ ν ααας- ως 2 αὐτοῖς καὶ μεστὰ ευωχίας πάντα και ηδη καὶ των με- μαντευμένων - Ἀλλ' ουχὶ τὸ εἱμαρμένον μελέληστο -δ' --ἐδοκε ταυτα εὐημέλει χρόνου δὲ 3διελθόντος λίγου γνωσαν οἱ πατερες ἐκπέμπειναυτους της πόλεως κατὰ τὰ βεβουλευμένα ' μελλόν τε γαρ αλλην φεσθαι γην καναλλας πόλεις καὶ τον του θεοὐ χρησμόν, ς οἷόν τε ν παραμνθην ο ο