Aratus cum scholiis

151쪽

διχάσματα, ἴξομένης τε καὶ πάλιν ἐς μηνοειδν υχομένης πληM

δὲ λόγος, ταν την σεληνην διχότομον δα ἀμφότερον δις γὰρ τε ν

μὲν γὰρ καθαρὰ ἰ δι' ὁλου του κύκλου, εὐδίαν σημαίνει ἐρυθρ οωνέμους διαν δὲ ἄλλο μέρος, κύκλου μελαίνηται, ἄμβρον δεῖ προι δέχεσθαι. 805. υ πασαις, φησί, ταῖς μέραυς ἐφαρμόζεται τὰ σημεῖα τοι αδλὰ τὰ μὲν περὶ τρίτην η τετάρτην μέραν γινόμενα τῶ μηνὸς φημεῖα μέχρι γδόης δε παρατηρεῖν τουτ ιν αυξανομένης διχοτόμονι ἀπὸ δὲ διχοτόμου μέχρι πανσεληνου, καὶ ωα πανσελην μυρο διχοτ a φθίνοντος μηνός, εδεα ωπὸ ταύτης μέχρι μερων προ της συνόδου τρων τεσσάρων η τὸ σημεῖον τὸ γιγνόμενον ἄπὸ τρίτης ε τετάρτης επς της σεληνης, μη ἔλπιζε τοὐτο ει τέλους ἔκβηναι, ἄλλα τὰ αὐτή της η τετάρτης - ογδόης, τὰ δὲ π ὁγδοη 'ως πεντεκαιδεκά

20 806. ἄλλ' ο σα μέν η υν τὰ μὲν - τριτη η τετάρτης θ ογδόης, τὰ δε ἄπ' αὐτης μέχρι πεντεκαιδεκάτης, α δε ταύτης θ' της δευτέρας διχοτόμου, ἀφ' ἡ μέχρι τρίτης η τετάρτης φθινονοπουμπίπτει γὰρ τω κατὰ τάξιν αυτά. τήτων δὲ αἰτίαν ι Πυθαγοργκοὶ τον ζ ἄριθμὸν υποτίθενται, φυσικώτατόν τε καὶ θαυμαςὸν εἰ 26 λέγοντες του δὲ ἐν διαφόροις μέρεσι μελαίνεσθαι την σεληνην αἴτι' τὀ τ με πλησίον τῶ ςρου λευκὰ φαίνεσθαι δια την τοῦ φωτὸς ἐπουκράτειαν, τὸ δε ξης τέτου μέλαν δια την προς τὰ νέφη παράθεσιν. 811. ἐὰν δὲ κύκλω περὶ ποῦσαν την σεληνην ἄλωα κείμεναι φέρωσαι η ν η γ η , ἐπεὶ γίνονται πολλάκις καὶ δ', α μενω μιυς, ἐὰν μὲν ρηγνυται, ἄνεμον απὸ της χύσεως προσδοκών ρπνν β νην δὲ την διαχεομένην λέγει), ἐὰν δε κατ λίγον μαραίνηται, γαληνν δε προσεικαν. ἐὰν δὲ ν γίνωνται περὶ αὐτην κύκλοι, χειμῶν μαίνει ἐὰν δε και γ η καὶ δ' , μείζονα τον χειμωνα καὶ τὰ μὲν σ3ε την σεληνην λαμβανόμενα σημεια - τυ καταςηματος τῶ έρος ἀτροφa ἔχει την κατάληψιν των δε γινομένων καὶ ἐν του μετεωρω συνιςσμίνη ii μεταξύ του ἔρανοῦ και η γης, τὰ μὲν κατομφασίν ἐςι, ἁ δὲ μεντ lτὰ δὲ καθ' υπόςασιν, κα ἔμφασιν μὲν λ ἔρις μικτὰ δε , roseum jκαρο υπόςασιν δὲ κομηται, πωγωνίαι, δοκίδες, λαμπάδες δετο iτὰς δὲ ἄλωὰς τω σχηματι κυκλοτερεῖς διαγράφουσι, καὶ Μιν ἄλλος, ω τψ σεληνην κύκλος, καὶ αἴτη ἐν μέσω ἄμυδροτέρα φαίνεται. η τοι ' ὀψις κατὰ την νςασιν - ίψος ρυχέσι μὲν προσπεσουσα αυτῶ π '

152쪽

παίεται, μηκέτι σμβάνουσα τήρας φορυς ἄρχην λείοις δε και μα-

ις προσφερομένη οἱ ἐς τὼ boπτρα και δατα, τοι ἐνδοτέρω δια- ετσι οἱονεὶ ἐγκατακλωμένη, ἡ Ἀερ- ους ἀδννατε ποιέῖν δι ντιτυ- ν των σωματων, ἀνακλῶται, ἐμφανίζουσα τὰ κατ ἐκεῖνον τον τόπονώμενα, ἀφ' υ καὶ την ἄν ἐν-ανακλάσεως ποιεῖτο. ταν τοίνυν

3 τώ ςρον νέφη σνςῆ συνεχη καὶ κοῖλα, ἐνταο, δε ὁ η περιῆrα, εἶτα κατάκλασιν χε αὐτο το ςρον, ἐμφαίνεται τυτο κασίςην ἀνάκλασιν ' καὶ τως η λως ἡοτελεῶται καὶ ὁ μὲν πλησίοναςρου φαίνεται λευκὸν δια την του φωτος ἐπικράτειαν το δε α τίτου ἰαν δια την προς τα νέφη παραθ εσιν γίνεται δε περὶ την σεληνην. 10 ἐὰν μία γένηται, ευδίαν προσδόκα διαλύεται γαρ ἐκ του κατ ολί- - η πίκνωσις), εἰ δε ρήγνυται, ἄνεμον ἐξ ἐκείν του μέρους καθ' ὁ την ξιν λαμβάνει εἰ δε β', χειμωνα προσδόκα. καὶ τι μείζονα, ἐὰν γ' ' ἔτι μαλλον μελαινομένη καὶ ἔτι μαλλον ει ρηγνυται υ υἰτία, τι διακρουομένη ἄλλον πλουται, μὴ δυναμένη διικνεισο αι διὰ και λοείονα την ποκειμένην παχύτητα του ψος δεικνύει ἰ μονον ὁ περὶ

ιηνην αλλὰ καὶ λιον γίνεται καὶ ἴςέρας. ρίζεται δὲ ἔρως λως,, πρου του ψος ἐπικειμένου καὶ παχέος ντος φαντασία φωτος κυ-οειδος, περὶ Οὐηλιον καὶ την σεληνην συνις αμένη. ταυτα μεν ηρ των απὸ σεληνης σημείων. 20819. πληρωσας τον περὶ των της σεληνης τεκμηρίων λόγον ἐπὶ τὰ ηλίου σημεῖα ἔρχεται, περ καὶ αὐτὰ ἄκολί9ως καὶ ἀκριβῶς διδάσκει. 4 ἐξης, περι τυ ηλίου , ηοί, μελέα σοι κατέρωθεν πορευομένου ' γαρ λίω μαλλον της σεληνης ἐπίκειται τεκμηρια ἐοικότα καὶ ωρ- ζοντα τοῖς σκοπουσι τἀληθη. καὶ δύνοντος υν καὶ ανατέλλοντος τουτ 25ι ἐς το κάτ ερθεν νε σαπι, σκόπι ' καὶ γαρ ανατέλλοντος αυτου ν ἰδεῖν τεκμηρια καὶ δυομένου μοίως. παρατηρει ν φροι, μάλες ε περὶ τον λιον γινόμενα σημεια καὶ γὰρ ανατέλλων καὶ δύνων ἄλη- τεκμηρια ἄλλον παρέχει δια τι δε τα του λίου σημεῖα βεβαιότερα j οεληνης ἐπειδη πολλην ἔχων πυν προς το διαλύειν ταῖς κτῖσι κν

ν τῆς σεληνης εἰσί δυναςεὐων γαρ μέρας σαφέςερα δείκνυσε - tWηρ α η τι λαμπρότερος ἐςι, καὶ εἰ μη μεγάλη καὶ ἰσχυρὰ τουψ' εχ μεταβολη, κ ἄν κρατηθείη τὰ γὰρ μικρὰς καὶ ἐλαφρὸς Μν ς λλει Ουτω Πλούταρχος δια ει δὲ ανατέλλοντος μόνον καὶ δώ- ' πος, καὶ ου καὶ μεσουρανουντος η τι τότε φαίνεται διὰ του περγεία 'λος τῆ δεχομένου αὐχη καὶ μεταβολὰς δια τὰς ἄναθυμιάσεις, μνη γη uJίδωσι, του λίου ταυτα κινυντος ἐξαρθεὶς δε καὶ ψωθεὶς τὰ οἰ- ἐον αυτ ερῶμα εἰλικρινες ἐμφαίνει. 40822. ἐὰν μέλλοντος αυτ ανατελλε ιν δε τον κύκλον μνῖχοντα

153쪽

λαμπρὸν καὶ εἰ1ικρινες, φωc, γίνωσκε χειμωνα ἐπιγενησομενον ' DO δύνειν μολων καθαρὸς καὶ ἄνεπιθόλωτος ἐπὶ την δυσιν χωρη, φημέρας ευδίαν προσδοκα' ταν δὲ μέλλοντος ἄναπέλλειν κἀόπτο φαντασίαν ὁ κυκλος ἐμφαίνη, καὶ των ἄκτίνων τινὲς μεν προς νη- τον τινες ει προς βορραν τρεπωντω τινὸς δε καὶ κατὰ μέσον τον -

διας ἐς σημαντικός.

825. ὁ ῖς ἔτυς ε κατὰ το δειανὸν καθαρὸς φαίνοιτο, Ἀνώφελος δύνοι, και ηοῖς ἐπερχομένης γουν ἐπὶ την αυριον εν - ω δείελον δε φησιν αυτόν, ἐπειδὐαπόκλισιν αποχαμβάνων μ' ποιεῖται της κτῖνος κει λείαν την ἐπαφην μαραίνεται γὰρ τα ης θερμοτηπος δι καὶ δεδελος κληθη ς ἐνδεῶς ἔχων της λης ηνον ἐς θερμασίας. ἰταν ἔν μάλις του θερμου ἐξασθενουντος διαφανης ο, ο κ κεκρατησθαι βιαίως η ἄγουσα τὰ νέφη περίφυξις δι καὶ - 2 δίας ἐς τὸ σημεῖαν. βουλυσιος δε εχ πην δυσιν κέκληκε. ς' 1 ακχνυ αἴγλην 826 , ἐπειδ το πολυ του πυρώδους -του προς ἐσπέραν πέπαυται ' τῆ γὰρ περὶ αὐτον ἀέρος μηδεμίαν ἔχοντος πύκνωονηαλλ' ντος ἄτρειτου, καθαρὰ καὶ ἡ νυτολη καὶ Ῥύσις γίνετα αυτῆ 828. - ἐν του λω κοιλότητες υκ σι αυτου, φαντασία δέω της ψεως κατ' ἐπιπρόσθησιν ζοφερε ἀερος ου γὰρ τὸ μέσον ὁρώ-ἄλ η κύκλω φίς λαμπρ δὲ σα δοκι περιφευγειν εἰς το ἐκλιής - ἔμφασιν κοιλοτητος παρέχειν. ν τρόπον γὰρ ι ζωγράφο υντ πδεις τόπους γράφοντες φωτὶ τραχυνουσι την ψιν, ἄτε φύσει, μὲν ο

πρου προβάλλοντος ἔξω καὶ διωθουντος την φαντασίαν, τὼ δὲ μω aDυποσκιάζειν καὶ βαθθνεσθαι δοκουντος, τω καὶ περὶ τον λιον οῦ - νόμενον τη φει κατὰ ἀντίφραξιν τῶ Φος ἐκκοπην του μέσου λαμπρ' διὰ την σκιὰν ποιεῖ ποφαίνεσ9αι η τι τὰ ωπροσθεν αυτ ις- νέφη μελαινόμενα δια την πολλην πύκνωσιν την κοιλότητα noetias'

πέφυκε γὰρ πάντα τὰ διὰ των μελάνων ρώμενα κοιλότητος φανταοωω ποιῶν. καὶ γὰρ καὶ οἱ ζωγράφοι. σα με βάλονται προσεχ δμην νω, του λευκου ἄπογράφουσιν, οὐδε κοῖλα καὶ ἐν βάθει iam

154쪽

829. - ουν ἐκ της ναέρος παχύτητος δι λου του κυκλου αλακτῖνες Ιἄιποφέρονται, καὶ ι με πρὸς νότον σι δε πρὸς βορ ζαν βάλλουσι τα ὁδιέσα- δίσκου φαίνεται,νευ τινων κτίνων , τότε δι δατος Ἀλιος χεται φωνέμου.

830. 4 εν ο μέσον μου φαίνοιτο μονον, τ δε κατέρωθεν δια ψος πυκνότητα μη ὁρωτο, σχιζομένων τω ακτίνων καὶ πρὸς βοedu 20αι νότον πεμπομένων, καὶ τουτο σύνθημα πνεύματος η υετοῖ.832. κατανοέῖν δει, φησι τα περὶ τον λιον σημεῖα ἐνατενίζομας αυτω- κυκλω ' - γα γενησεται σαφη τα τεκμηρια. αν οὐκ,

νηοιν, ἐρευθης γένηται, οῖα χροιὰν συμβαίνει γίνεσθαι πολλακι περὶ roῖς νέφεσι δυνοντος αὐτου η μελανίζων, ταν μεν ἀχλυωδέςερος θεω- snμαι, δωρ σημαινει, ταν δε ρευ δε νέμους. ταν δε αμφότερα τὰ γημεια περὶ τον λιον φαίνηται, στε μέρη με αυτ τοῖ silaoυ --νεσθαι μέρη δὲ φοινίσσεσθαι, τότε δει καὶ ανεμον καὶ ὀμβρον προσ-Dκαν η ἔτι το νηλίω φως ἔταν καθαρον σι ει συγχωρε ἀντωπειναν προς τας κτενας ἔταν ὁ ἐξ κρασίας αέρος ἐξασθενη, τότε δυ- 30νατον αὐτου προσβλέπειν. ηοὶ ουν, περισκέπτου εἰς αυτὸν ει α αυροὶ χυτλεειουσι τοι ὀφθαλμοῖς σου, καὶ ἐκ τήτου γνώση, κρασίας σης, et

tειμῶνός ἐς σύμβολον. - πεπυκνωμένος ηὐτῆ πρὸς τὸ ως μίξει

φρυθραίνεται, καὶ δια λεπτότητα πρὸς γένεσιν ἀνέμων ξυζροπός ν' δὲ συνηγμένος μαλλον, ἐπιμελαίνειν ου μακράν ἐς τῆ διαθέσει τῆςSSεἰς το δωρ μεταβολης. 833 αὐηλίου ἔξοχοι εῖσι και εὐσύμβολοι- σκοπιαι ' oro vo κοτεῖν εἰς χιον καὶ ἐξ αὐτου δέχεσθαι τεκμηρια αριςόν ςι προεῖπε δε l τοις νωτέρω 'ηλίω καὶ ἀλλον ἐοικότα σηματα κεῖται 82M. 834. εἰ δέ τί αὐτλῆ ἔρευθο ἐπίκειται τοιουτον οἰον ἔχουσι καὶ α ω

155쪽

845. 4αι ταν προανατείλρ ὀλίγη νεφέλη του λίου, εἶτα aura ἐπιφέρηται κεχρωσμένος, ειὸν προσδακα ει ὰ αν τω ταῖς ἡμῶν προσέπιπτεν, εἰ ά- ἐπεπίχυτο λίηρ. 4τως. - ἀνατεῖλαι χοντος τυ ηλίου νεφέλη προανατέλλ μέλαινα ἐπισκιάζουσα, και πί περ αυτην αἱ κτῖνες μεσοσυλλαβῶσαι την νεφέλην και χρωζουσαι, συντρέχειν εἰς ταύτην τὰ ωκτῖνας γρότητα κατηγορεῖ του ψος ' Diui 2 γαρ ν ἐπιταράττει την φιν ως ἐν πω δακρύειν φαίνεται τὰ ως καθεςηκὸς ἄλλ' ἐφαλλόμενον καὶ τρομῶδες, εἴτε το λαμπρ ἐκ του πρώνεσο α σβεννυμένου περ αυτην, εἴτε κλωμένης προς- υγρὸν αυτης την ἄνωμαλίαν. 4 δὲ λόγος ἄνωθεν 840 υτως. σκόπει χειμωνος μεῖον, ταν φανατέλλοντος η υομένου, λίω αἱ Οῖνες συνέρχωνται 30 ἐν ἐν μέρει, δίσκου πῶσαι πληρωνται καὶ φαίνωνται ἐκ γαρ της ταέρος παχυμερυς υςάσεως ἀνατρεπόμενα α ακτῖνες εἰς ν μέρος ὁ , φαίνονται καὶ ἀφ ἐνὸς μέρους φαίνοσιν η καὶ ταν αὐτε nraoθεις ἔρχηται ἐπὶ τὰς νατολὰς π της νυκτός, ταν ἐξ ἀνλης ἐπὶ δώσιν ' τεκμηριον γαρ ως ἐκεῖνα α ημέραι ετ εἰσί. καιa υετου σημεῖον, ἐυν προ μεν νατολης λει νεφέλη ἀνέλθν ευθος δὲ μιν

αυτην ἐκεῖνος ἀνατείλη.847. περὶ τὰς νατολὰς καὶ τὰς δύσεις δοκεῖ του λει κυκλο μείζων φαίνεσοαι καὶ ιιι η αἰτία τοιαύτη. - της γης περὶ ἄνοὐλὰς καὶ δύσεις ναθυμιώσεις ερώδεις εἰσὶ καὶ παχεῖαι δια μέσων - αὐτων αι ὁ φεις προ οβάλrυσαι του λι παχύτερον δοκουσιν ὁραν ἄνιοςl

156쪽

φος χωρων εὐρωκε καθαρον τον ψα, καὶ ταύτη δοκεῖ πάλιν αὐίλος αυτ ἐλυπτων φαίνεσθαι. ταν ν, ηοίν ο κύκλος πολύς εἰρυητα. καὶ πλατύνηται τηκομένω καὶ διαλυομένω μοιος ἀνερχομένου γηλίου, ἔπειτα μειωται, ει διεινος ἄν δοκιμαζοιτο καθαρου ἄντος τουέρος ο δὲ νους, ἐὰν νατέλλοντος του λίου νεφος προανατέῖλαν κυκλω

εριαγόμενον ἐπὶ πλεον εὐρύνηται, εὐδίαν προσδοκα διαχέῖται γὰρ ὁ

κλo tiro νικώμενος π των λιακων κτίνων το δε μοιον φησε 'νεσθαι καὶ ἐὰν χειμωνος χρος δύηται, των νεφῶν, σπερ διακαιομέ- ὸν α ἴτου καὶ διαλυομενων. α με τοι γε δύνοντος αυτε ἐπισυνι-

νειαν η ἀνεμων ' καὶ γὰρ Ο ἄνεμος δεν ἄλλους. εἰη μω καὶ

ιὰν λαμβάνων ἰνησιν, περ ἐκ της αυτ τροπης συμβαίνει γίνεσθαι 15851. ἄπο κοινου ευ νιλ νε φέροιτο παραδίδωσι δὲ ἔτμ ν κατάληψιν εὐδίας ' ταν γὰρ διαλυομένης της γρότητος ἐκείνης ι παχυτητος τυ αερος προς υνυς αλιο χορων χρο uario φως, διό ἐςιν ς προς την του ἀέρος λοιπον διάλυοιν. δυομεν δὲ τ ηλω σκόπει εἰ ἔς περ αυτον νέφη συνεχη, αδη πατος μεριν μετὰ ταντ ἐς σύμβολα, γουν μετὰ την νύκτα ἐκείνην την σπέραν, τε συνωανται περὶ τον λιον τὰ νέφη. μερινοιο

τῆ ξης μέρ φαινομένου. ES3. ἐὰν δύνοντα τον ηλιον ποσκιάο μέλαινα νεφέλη, τὰ δὲαέρωθεν αυτ περιλαμβάνωσιν κτινες, ἴσθι κατὰ η υςεραίαν ἐσε 25 νον υετον. τως - δύνοντα τον λιον ἐπίπροσθεν ςαμένη νει, ἐπισκιαζει, αἱ δε κτῖνες αυτ ἐκατέρωθεν του νέφους σχίζονται, χει

157쪽

vιν γενέσθαι, ἐμπιπτώσης αἴτης εἰς τὸν σκιερον κωνον ον ἄπο ἀγη μέσης δ' υ τῆς σεληνης ευρισκομένης, λίου μέρει τινὶ ἐπιπροα σης, τὸ Φικαῶτα ηλίου σκότωσιν ἐπιγενέσθαι, ην δι' αγνωσίαν ι πιπιο παλαιοὶ κεκληκασι κυρίως δε και τῆ λα. κέχρηται εἰπων οτε σκιάησι κατ' ἰθέ, ἔπερ ἐςὶν ἐπιπροσθουμένω αυτ υποθουῆς σελὐης' ὀλος Ο ὐδέποτε ἐκλείπει λα- πολλου μείζονα criti σεληνης καὶ δη μη ἐπισκοτίῖσθαι πάντα υα αυτης η τως. τε20 κάθετον ἰσομοιρία η σελην προς τον λιον πεται, τότε ἀποφραυτὸν καὶ α φαν ποιέι, καὶ γίνεται, τηνικαυτα ηλίου κλεις κ

159쪽

ἐνδεῆ δύσει φαίνεται τὰ παρηλια κατέρωθεν του λίου. καὶ εἰ μτ βορέου η νεφέλη φοινίσσοιτο, βορέαν δηλοῖ, εἰ δε ἐκ νότε, 4 889. ἔσθ' πι καὶ ραθώμιγγες γράφεται ι καια θάμιγγες καὶ ἄμεινον. ἐὰν κα που οὐραθάμιγγες αἰ-

160쪽

του πεδον ἔντος καὶ τ ἐκ Λιος ἐπερχομεν χειμωνος. αν δεςαὶπμοὶ μεγάλοι καὶ ραγδαῖοι περὶ την σπέραν γενωνται, χει-

ι τινά. πυγνσιον I96 ηγουν πυγωνα πυγων δ ις τό ἀαο φεκράνου ἐπὶ τὸν μικρὸν δάκτυλον της χειρὸς κεκομμένον μέτρον.